امام زين العابدين عليه السلام مى فرمايد:
شخصى خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد، گفت: يا رسول الله! زنا انجام دادم، شراب خوردم، قمار كردم، از ديوار مردم بالا رفتم، به گوش مردم زدم، به نامحرم نگاه كردم، دروغ گفتم « ما من عملٍ قبيحٍ الا قد عملته » گناهى در اين عالم نيست كه در اين پرونده كثيف و سياه من نباشد، راهى هست كه من توبه كنم؟
حضرت فرمودند: پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: مادرم مرده، ولى پدرم زنده است، فرمود: اگر كل آن گناهان را مى خواهى خدا ببخشد « فأذهب فبرّه » برو به پدرت نيكى كن.
گفت: چشم، من خيلى مى ترسيدم كه در قيامت به جهنم بروم، خدا توبه ام را قبول نكند، فرمود: نترس، اگر به پدرت محبت كنى، خدا همه گناهانت را مى بخشد.
وقتى از مسجد بيرون رفت، پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: « لو كانت أمّه »(1) كاش مادرش زنده بود، اگر امروز مى رفت، مادر را مى ديد و مى بوسيد و محبت مى كرد، با همين يك روز، خدا كل گناهان گذشته اش را مى بخشيد.
دعاى پدر و مادر مانند كامپيوتر است، من مطلبى را در آيات و روايات گم مى كنم، به آنها مى گويم يك دعا كنيد، نيم ساعت بعد از دعاى آنها مطلب پيدا مى شود.
منبع : پایگاه عرفان