در «مجمع البيان» در ذيل آيه :إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذلِكَ لِمَن يَشَاءُ . مسلماً خدا اين كه به او شرك ورزيده شود نمى آمرزد ، و غير آن را براى هر كس كه بخواهد مى آمرزد . و هر كه به خدا شرك بياورد ، مسلماً گناه بزرگى را مرتكب شده است .آمده است :وحشى و يارانش پس از به شهادت رساندن « حمزه » عموى پيامبر به مكّه فرار كردند ، سرانجام از عمل خود پشيمان شدند ، نامه اى به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نوشتند كه ما بر كرده خود پشيمانيم و علاقه منديم به آيين اسلام رو كنيم ؛ ولى يكى از آيات قرآن مانع ماست آنجا كه مى فرمايد :وَالَّذِينَ لاَ يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَلاَ يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِى حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَلاَ يَزْنُونَ .و آنان كه معبود ديگرى را با خدا نمى پرستند ، و كسى را كه خدا خونش را حرام كرده است ، جز به حق نمى كشند ، و زنا نمى كنند .چون ما مرتكب گناهِ شرك و قتل و زنا شده ايم ، اميد به رحمت نداريم .
بر گرفته از كتاب داستانهاي عبرت آموز استاد حسين انصاريان
