انتقال اسراء به شام

پـس از آنکه عـبیدالله زیاد سرهاى شهدا را به شام فرستاد، اسرا را آماده ساخت و به سرپـرستـى مـخـفـربن ثـعـلبه عائذى و شمر بن ذى الجوشن به شام روانه کرد، وى دستـور داد امـام سجاد علیه السلام را با غل جامعه دستها را به گردن بستند و سوار بر جهاز شتر بدون روپوش بسوى شام حرکت دادند.
امام زین العابدین علیه السلام در طول مسیر با هیچیک از ماءموران سخنى نگفت:
و در نقـل دیگرى که طبرى ذکر کرده است آمده: که ابن زیاد پس از واقعه کربلا نامه اى به یزید بن مـعـاویه نوشت و کسب دستـور کرد و در این مـدت اهل بیت در زندان عبیدالله بودند یک روز اهل بیت ناگهان مشاهده کردند نامه اى همراه سنگى از بیرون به داخل زندان افتاد وقتى نامه را خواندند چنین نوشته بود: قاصدى در مورد شمـا به شام رفته و در فلان روز برمى گردد، در آن روز اگر صداى تکبیر شنیدید بدانید که همگى کشته خواهید شد و اگر صداى تکبیر نشنیدید در امانید دو یا سه روز قـبل از موعد سنگى همراه نامه داخل زندان پرت شد که در این نامه یادآور شده بود: اگر وصیتى دارید انجام دهید که در فلان روز قاصد برمى گردد.
در روز مـوعد تکبیر شنیده نشد و نامه یزید رسید که اسرا را به شام روانه کنید.(۱)
نکته: این اعمال را نیز به منظور ایجاد ترس و وحشت انجام مى دادند الا لعنه اللّه على القوم الظالمین.

سه نفر با خانواده همراه حسین بودند

از خـانواده هاى بنى هاشم که بگذریم در میان صحابه ابى عبدالله علیه السلام فقط سه نفر بودند که با خانواده شان همراه امام حسین به کربلا آمدند:
۱ ـ جناده بن حارث سلمانى که با خانواده آمد و به حسین علیه السلام پیوست و خانواده اش با حرم حسینى بودند و چون جناده کشته شد همسر جناده فرزندش عمروبن جناده را فرمان داد که در رکاب حسین بجنگد پسر جناده خدمت امام آمد و اجازه میدان خواست، امام اجازه نداد و فرمود: این پسر پدرش را در جنگ از دست داده شاید مادرش ‍ ناراضى باشد، پسر عـرض کرد: انّ امـّى هى الّتـى امـرتـنى. ((مادرم مرا امر کرده است.))
آنگاه امام اجازه میدان فرمود.
۲ ـ عـبدالله بن عمیر کلبى است که از بئر جعد به حسین پیوست و همسرش او را سوگند داد که وى را نیز همراه ببرد که داستان شهادتش در صفحات قبلى گذشت.
۳ ـ مـسلم بن عـوسجه است که با خانواده به حسین علیه السلام ملحق شد و خانواده اش ضمیمه اهل بیت حسین شدند. که شرح حال این سه تن در صفحات پیشین گذشت.
اما این خانواده ها به اسارت نرفتند، زیرا وقتى که اسرا وارد کوفه شدند بستگان این خـانواده ها نزد ابن زیاد وساطت کردند و آنها در کوفـه مـاندند و یا به منزلشان بازگـشتـند، فـقـط اهل بیت حسین را به اسارت بردند.لا حول و لا قوّه الاّ باللّه .(۲)

نویسنده:آیت الله محمد على عالمى