خانه خدا حرمت دارد

در طواف خانه خدا، زن ها حق ندارند چهره هاشان را بپوشانند؛ يعنى واجب است تمام گردى صورتشان، ابرو، چشم، گونه، لب، دندان و ....

بيرون باشد. از آن طرف، نظر كردن به آنان براى مردان هم حرام است.

در اعمال حج، هزاران زن را در كنار آدم قرار مى دهد و مى گويد نگاه نكن! اين جا بيت اللّه و در حضور من است و بار گناهش بسيار سنگين.

اين روايت را اهل تسنن نقل كرده اند. در چنين شرايطى، امير مومنان جوانى را ديدند با تمام وجود در چهره زنى زيبا غرق شده و نزديك است بدن اين زن را از روى لباس لمس كند.

اين گناه كمى نيست. پيغمبر اكرم مى فرمايند: وقتى مرد نامحرم با زن نامحرم دست مى دهند عرش خدا به لرزه در مى آيد. چه برسد به اين كه با هم خلوت كنند يا زنا كنند كه كل عالم به لرزه در مى آيد.

درباره همين رابطه نامشروع قرآن مى گويد:

«و لا تقربوا الزّنا إنّه كان فاحشة وساء سبيلا».

و نزديك زنا نشويد كه كارى بسيار زشت و راهى بس بد است.

عجب عمل زشتى و چه راه بدى است. معلوم مى شود كار ما هم درست نيست كه در اداره هايمان يك مرد جوان را با يك زن زيباى جوان به عنوان همكار و كارمند در يك اتاق جا مى دهيم. الحمد للّه، تاجران نمازخوان و روزه گير ما هم به تازگى از نظر ايمانى رشد كرده اند و هركدام چند دختر مو پريشان پر ناز و غمزه را استخدام كرده اند كه يا مدير دفتر است يا مسئول كامپيوتر است و ... هر از گاهى هم دلشان از زنانشان سرد مى شود و با دفتردار و كامپيوتردارشان ازدواج مى كنند و ....

تازه، اين در صورتى است كه متدين باشند، وگرنه تجارتخانه كه جاى خلوتى است و هر شب بساط زنا به راه است. بگذريم.

امام ديدند در حال طواف، كنار بيت اللّه، محلى كه 124 هزار پيغمبر صورت روى خاك گذاشته و ملائكه در ان در حال طواف اند. اين جوان در پى شهوات رانى است و مى خواهد با دستش خانم جوان پاكدامنى را كه مشغول انجام اعمال حج واجب است لمس كند.

حضرت سيلى اى به اين جوان زد و فرمود: اين جا جاى اين كارها نيست، بيرون از اين جا هم جاى اين كارها نيست. حواست جمع خودات و خدا و قيامت و دينت باشد! (به اين كار مى گويند تحذير و آن سيلى هم سيلى تحذير است).

از قضا، خليفه دوم آن سال براى مناسك حج آمده بود (به قول عرب ها «ملك» آمده بود حج). اين جوان گريه كنان براى دادخواهى پيش او رفت و گفت: در جوار بيت، در زمان حكوت حضرت عالى على بن ابى طالب به من سيلى زده!

عمر گفت: من نمى توانم به شكايت تو رسيدگى كنم. من نه دادگاه مى توانم تشكيل دهم و نه به حرفت مى توانم گوش كنم. آن سيلى هم نوش جانت! سرت را بينداز پايين و برو دنبال كارت.

جوان گستاخ شروع كرد كه اين بى عدالتى است، اين ظلم است ... اما عمر گفت: در حق تو هيچ ظلمى نشده. آن دستى كه به صورت تو سيلى زده دست على بن ابى طالب نبوده، دست خدا بوده. تو از دست خدا شكايت دارى؟ و توقع دارى من براى كسى كه دستش دست خداست دادگاه تشكيل دهم؟ (توجه داشته باشيم كه اين سخن را عمر گفته و اين روايت را اهل سنت نقل كرده اند ).

*** تا انسان چشم چران نشده سالم است و چيزى نمى خواهد. چون چيزى كه انسان نديده در فهرست خواسته هاى دل نمى نشيند و در فضاى نديدن خواسته اى ظهور نمى كند. وقتى نه عكسى ديده ام، نه فيلمى تماشا كرده ام و نه به دخترى نگاه كرده ام، چه بخواهم؟

همه ما بايد ياد بگيريم هم چنان كه شكم را آباد نگاه مى داريم، شادابى پوستمان را حفظ مى كنيم و به زيبايى انداممان مى رسيم، به مغزمان هم كه مركز تفكر و برترى دهنده ما بر آسمان و زمين است برسيم. با فراگيرى علم و خواندن آثار مفيد و تفكر و تامل مغز را زنده نگه داريم و قدر اين گوهر يگانه را بدانيم.