اين كار خيلى عظيمى است كه انسان خود را به عالم كبير تبديل كند و عالَم كبير را در مقابل خود ، عالم صغير كند . از همه چيز براى رشد و كمال خود استفاده كند و تمام لحظات و فرصت ها را غنيمت شمارد .
آنان از همه چيز با نگاه ، گوش و فهم خود درس مى گيرند . وقتى اول ماه چشم آنان به هلال شب اول مى افتد ، به آن از روى عقل و تفكر نگاه مى كنند .
مزرع سبز فلك ديدم وداس مه نو
يادم از كشته خويش آمد و هنگام درو
اما با چه ديدگاهى ؟ ديد بيدارى ؛ چون ماه شب اول كاملاً مانند داس كشاورز است . در دنيا چه چيز كاشته ام كه در روز قيامت اين كشته را درو كنم ؟
از مكافات عمل غافل مشو
گندم از گندم برويد جو ز جو
محال است كه انسان در دنيا دروغ بكارد ، ولى در روز قيامت صدق درو كند . دشمنى بكارد ، محبت درو كند . آتش بكارد و در قيامت درخت بهشتى درو كند . آنچه كه اينجا مى كارد ، همان را در قيامت درو مى كندمنبع : پایگاه عرفان