موسى عليه السلام گفت:
« رَبِّ بِمَآ أَنْعَمْتَ عَلَىَّ »
موسى عليه السلام به خدا مى گويد: متوجه ام كه در نعمت هستم، زيرا اگر متوجه نباشم كه در نعمت هستم، نعمتها را حرام مى كنم.
بدانم كه اين بدن، چشم، گوش، مفصل ها، دست و پا، زيبايى قيافه، همه از خدا است، پس بايد ببينم اين نعمت ها را با چه كسى معامله مى كنم؟
مى دانم كه نعمت دارم؛
« فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيرًا لِّلْمُجْرِمِينَ »
يعنى اگر تا روز قيامت موسى عليه السلام را زنده نگهدارى، محال است كه به اندازه يك جو به يك مجرم كمك بكنم. من و كمك به سفره گناه؟
من در مقابل گناه مى ايستم، مى گويم: نبايد باشد.
« رَبِّ بِمَآ أَنْعَمْتَ عَلَىَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيرًا لِّلْمُجْرِمِينَ »
منبع : پایگاه عرفان
