ذهبي (مورخ سني):
«آقا امام زين العابدين(ع) از عظمت و شکوه شگفت آوري برخوردار بود و شايستگي آن را هم داشت؛ زيرا او به سبب بزرگواري، مقام والا، دانش، عبادت و خرد کاملش سزاوار مقام امامت عظمي بود»(1).
منادي:
«زين العابدين(ع) پيشوا و مرجعي است که بخشندگي ها و اخلاق والاي او زبانزد همگان شده است وکبوتران فضيلت وبخشندگي او در فضاي هستي به پرواز درآمده اند.وي داراي منزلت بزرگ ،بخشندگي بسيار و سعه صدر بود. پيشوايي بود که به اداره امور و سياست،آشنايي کامل داشت»(2).
جاحظ (از دانشمندان اهل سنت):
«اما علي بن حسين (ع) با وجود اينکه مذهب هاي مردم مختلف است، درباره او وحدت نظر دارند. و هيچ کس در دور انديشي و پيش بودن وي از ديگران ترديد ندارد»(783).
«درباره شخصيت علي بن حسين(ع) شيعي،معتزلي،عامه و خاصه، همه يکسان مي انديشند و در برتري و تقدم او بر ديگران هيچ کدام ترديدي به خود راه نمي دهد»(4).
شيخ مفيد(ع)
«فقهاي عامه، علوم بسياري از حضرت امام سجاد(ع) نقل کرده اند و مطالب مشهوري از موعظه ها ، دعاها، فضايل، قرآن،حلال وحرام و دانش روزها از آن بزرگوار حفظ شده است»(5).
پي نوشت :
1-جهاد امام سجاد(ع)،ص 40.
2-همان.
3-همان.
4-نقش امام سجاد(ع)در رهبري شيعه، ص49.
5-همان.
منبع : اشارات شماره128
