لطفا منتظر باشید

سرزمين پاكى‏ها و ناپاكى‏ها

 

بايد ببينيم اين مخزن را در برابر چه خانواده‏اى، چه مدرسه‏اى و چه حزبى قرار مى‏دهيم. پيامبر  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏فرمايد:

 «اَبواه يهوّدانه وَيُنَصّرانه وَيُمَجِسانَه»

 پدر و مادر هستند كه فرزند را يهودى يا نصرانى يا مجوسى تربيت مى‏كنند پدر و مادر، دو رود هستند كه بايد ديد چه چيزى را در اين مخزن مى‏ريزند. مدرسه، جامعه احزاب و كتاب‏ها همگى رودهايى هستند كه به اين مخزن مى‏ريزند. اين مخزن هم نمى‏تواند آرام باشد. خداوند آن را متحرك آفريده است و اين اعضا و جوارح، ابزار تحرك آنند. اگر مخزن اين سرزمين وجود انسان، از پاكى‏ها پر باشد:

 « وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ »

 تمام رويدنى‏هاى بيرون از اين مخزن كه از آن سيراب مى‏شوند، گياه الهى خواهند شد :

« يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ »

 يعنى زارع اين زمين پروردگار است :

« ءَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّ رِعُونَ »

آيا شما زارع هستيد يا خداوند زارع است. آن گاه از چشم صاحب اين مخزن پاك، نظر پاك ظهور مى‏كند. از گوش پاك، علم الهى ظهور مى‏كند. اميرالمؤمنين  عليه‏السلام مى‏فرمايد :

 «وَقِفُوا على أَسماعَهم العلمُ النافع لَهُم»

 از گوشى كه به مخزن پاكى وصل است، گيرندگى علم ظهور مى‏كند. از دست نيز همين طور است. شهوت فقط در امر حلال يا در عصمت و عفت و تقوا خرج مى‏شود. پاى انسان در مجالسى شركت مى‏كند كه مجالس به پروردگار وصل است، فرقى نمى‏كند كه اين مجلس عرفه، كميل، يا مجلس كسب پاك با درآمد پاك باشد:

 « وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِى خَبُثَ »

 اما سرزمين آلوده و ناپاك و پر از آشغال:

« لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً »

 گياه مختصر به درد نخور بيرون مى‏دهد كه نه انسان سراغ آن مى‏رود و نه حيوانات :

 وَالَّذِى خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً »

 و در سرزمينى كه ناپاك است گياه ناقص مى‏رويد.

منبع :
نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه