حكم جنب نسبت به نماز و مسجد

از صريح آيه شريفه استفاده مى شود كه نماز جنب باطل است، بنابراين جنب تا بر جنابت است نبايد به اقامه نماز برخيزد، زيرا نماز پاكى ظاهر و باطن مى طلبد و آز آنجا كه جنب همه بدن او آلوده است حق ورود به حريم ملكوتى نماز را ندارد.

غسل در اشك زنم كاهل طريقت گويند

پاك شو اول و پس ديده برآن پاك انداز

و اگر مقصود از صلاة در آيه شريفه با استفاده از جمله عابرى سبيل مساجد باشد ورود جنب به مسجد حرام است مگر اينكه از درى وارد شود و از در ديگر بدون توقف در مسجد خارج شود.

حمران اين مسئله را اينگونه بيان مى كند:

«سألته عن الجنب يجلس فى المسجد؟ قال لا ولكن يمرّبه الاالمسجد الحرام و مسجدالمدينه:»

از حضرت صادق (ع) پرسيدم، آيا جنب مى تواند در مسجد بنشيند؟ حضرت فرمود نه، اما مى تواند از آن عبور كند مگر مسجد الحرام و مسجد پيامبر در مدينه.

جنب با غسل كردن يعنى شستن همه بدن به ترتيبى كه در فقه مقرر شده مثل «هذا فاشتريت و توضأت و ما يشترى بذلك مال كثير:»

صفوان مى گويد از حضرت رضا (ع) درباره مردى كه نيازمند به وضو براى نماز واجب است پرسيدم كه اين مرد با جستجوئى كه كرده آب نيافته، ناگهان به مقدارى كه وضو بگيرد آب مى يابد، ولى براى بدست آوردن آن آب صد درهم يا هزار درهم بايد بپردازد، و قدرت بر پرداختن هم دارد، آيا آب را به اين قيمت بخرد و وضو بگيرد يا تيمم كند؟! حضرت فرمودند: تيمم جايز نيست، بلكه بايد آب را به قيمتى كه قدرت دارد بخرد خود من به چنين مسئله اى برخورد كردم، آب خريدم و وضو گرفتم، مالى كه با آن آب خريده مى شود در پيشگاه خدا مال فراوانى به حساب مى آيد.