حضرت استاد انصاریان در سومین شب قدر از ماه مبارک رمضان در حسینیه همدانیهای تهران به تبیین ساختن خانه ای آباد در دنیا برای آخرت، اوصاف مومنان در قرآن، داشتن فرهنگ امید به غفران الهی در همه حال و اهمیت توسل به اهلبیت در سعادتمندی انسان پرداخت.
ایشان دنیا را به مثابه یک خانه دانستند که مصالح ساخت آن را عقل، قلب، نبوت، امامت، وحی و قرآن تشکیل میدهد که همه این مصالح از سوی خداوند به رایگان در اختیار انسانها قرار گرفته و انسانها فقط باید قصد ساختن و اصلاح این خانه را داشته باشند تا درهای سعادتمندی بر آنان گشوده شود و بر همین اساس هیچ عذری را در آخرت برای خانه های خراب نمیپذیرد.
این اندیشمند فرهیخته با بیان اینکه وقتی ده آیه اول سوره مومنون نازل شد پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس این ده آیه را جامه عمل بپوشاند وارد بهشت میشود به برخی از شرایط مذکور در سوره مومنون برای نیل به فردوس و بهشت الهی اشاره نمود و فرمود: هر که خشوع در نماز، پرهیز از سخنان لغو، زکات، کنترل غریزه جنسی، ادای امانت و رعایت در وقت نماز داشته باشد وارث خداوند محسوب میشود و به بهشت الهی میرسد «أنزلت علی عشر آیات من أقامهن دخل الجنه».
معظم له در ادامه با بیان روایتی دیگر از نبی گرامی اسلام ابراز داشت هر کس شش عمل را رعایت کند شخص پیامبر صلی الله علیه و آله ضمانت بهشتی شدنش را میکند که شامل موارد زیر است:
1. پرهیز از دروغ 2. وفای به عهد 3. ادای امانت 4. کنترل غریزه جنسی 5و6. مردم از دست و زبانش در امان باشند .
حضرت استاد انصاریان در پایان داشتن امید و سخت نگرفتن در توبه و بازگشت گنهکار به سوی خداوند را امری بسیار مهم معرفی نمود و با بیان چندین نمونه از موارد تاریخی اهمیت این مساله را روشن نمود و افزود بر اساس روایتی از امام صادق علیه السلام اگر مومنی در برخی موارد گناه کند و برای چندمین بار توبه اش را تکرار کند باز هم میتواند امید به بخشش الهی داشته باشد و اساسا شب قدر نیز هر ساله برای همین امر مهیا شده است و هر کس کمترین ظن و گمانی به بخشش از سوی خداوند داشته باشد به فرموده خداوند بخشیده خواهد شد «ولو ظن بی ساعة» و خداند همه توبه کنندگان را دوست میدارد «ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین» و راه میانبر جهت رسیدن به مغفرت، شفاعت و رحمت الهی توسل به ابی عبدالله الحسین و گریه بر مصایب ایشان است: السلام علی المغسل بدم الجراح!
منبع : پایگاه عرفان