مقايسه خورشيد و زمين‏

شما خورشيد را از ديد علمى بنگريد، اين موجود پرمنفعت و اين منبع حرارت، كره ايست كه براى بيان عظمت آن، بهترين راه آنست كه با زمين مقايسه شود.

حجم خورشيد، يك ميليون و سيصد و نود و يك هزار برابر حجم كره زمين است.

قطر خورشيد، صد و نه برابر قطر كره زمين يعنى يك ميليون و سيصد و نود و يك هزار كيلومتر است.

وزن خورشيد، سيصد و سى هزار برابر وزن زمين است، يعنى اگر كره خورشيد را در يك كفه ترازو و سيصد و سى هزار كره زمين را در كفه ديگر قرار بدهند دو كفه با هم مساوى خواهد شد.

سرعت حركت وضعى خورشيد، در هر ثانيه 2 كيلومتر و در هر ساعت هفت هزار و دويست كيلومتر است.

امروز ثابت شده كه دسته اى از كرات آسمانى كه منظومه واحدى را تشكيل مى دهند، متفقاً در فضا به جهت معينى حركت مى كنند.

منظومه شمسى نيز به طرف صورت فلكى «الجاثى على ركبتيه» كه نسبت به خورشيد در شمال آسمان واقع گرديده است، حركت مى نمايد، سرعت سير اين حركت در هر ثانيه، نوزده كيلومتر و نيم مى باشد.

در اين مسافرت، ما ساكنان زمين نيز همراه خورشيد هستيم و در مدت يكسال 615 ميليون كيلومتر از مكانى كه امروز در فضاى عالم اشغال كرده ايم، دور مى شويم.

خورشيد، يكى از اعضاى كهكشان است كه به فاصله 30 هزار سال نورى از مركز آن واقع گرديده و با سرعت ساعتى 972 هزار كيلومتر به گرد مركز كهكشان مى چرخد.

اگر روزى اين قرص آتشين سرد و خاموش شود و جمعيت چهار ميلياردى زمين بخواهند آن حرارتى را كه از اين مشعل جهان تاب به زمين مى رسد، با افروختن زغال سنگ به وجود بياورند، بايد 61 هزار ميليارد تن زغال سنگ تهيه كنند، يعنى هر نفرى در حدود 20333 تن زغال سنگ بيفروزند، تا به اين منظور برسند «1».

اين كره بزرگ همراه با نه سياره كه عبارت است از: عطارد، زهره، زمين، مريخ، مشترى، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتون، منظومه شمسى را تشكيل مى دهند و با همه عظمتى كه دارند ولى در برابر نزديك ترين كهكشان كه راه شيرى است فقط و فقط يك نقطه روشن است و حتى اين مجموعه، گاهى با همه و سعت و عظمتش در برابر يك ستاره، آرى، در برابر فقط يك ستاره چيز كوچكى است.