ميقات

ميقات يعني وعدگاه ، يعني زمان کار و يعني وقتي که براي انجام برنامه اي تعيين شده است . ميقات ، محل و زماني است که به انسان از طريق درونش و با جلوه دادن اعمال مخصوصي هشدار مي دهند
وقت حرکت است . وقت بيرون آمدن از لجن زار مادّيت و بد خُلقي و بد کاري است . ديگر محلي براي سکون و توقف نيست . سکون و توقف براي انسان ؛ اين خليفه خدا در زمين ، جا ندارد . وقت حرکت است . ديگر توقف بس است . تو انساني نه کرمي در لجن زار شهوت و شکم . محروم ماندن از فيوضات حق بس است .
وقت آن است که به سوي او حرکت کني . آري ، به سوي او ، به سوي بي نهايت ، به سوي کرامت ، به سوي حريّت و حقيقت و عظمت و شرافت و خلاصه بسوي الله . از آنجا که زائران از چند طريق وارد حجاز مي شوند ، براي هر مدخلي ميقات معيّني قرار داده شده تا کثرت زائر و فرصت کم ، باعث محروم ماندن عده اي از سالکان از انجام مناسک نشود ؛ زيرا اگر براي همگان ، بخصوص در اين زمان که گاهي بيش از دو ميليون نفر براي انجام فرايض حق وارد حجاز مي شوند يک ميقات بيشتر نبود ، محرم شدن در محدوده ميقات براي همه ممکن نمي شد . کثرت زائر و وقت محدود اقتضا کرد که براي آساني کار چند ميقات قرارداده شود ، تا همگان بتوانند از رحمت رحيمه حق بهره مند شوند .