راه ديگر كه خدمت به عباد خداست، باز دريچه ديگرى از تجارت است كه بالاترين آن، هدايت گمراه است؛ قرار دادن خانواده و مردم در حصار حفاظت از آتش فرداست. قيمت اين خدمت به خلق، براى كسى معلوم نيست، چون شما به آيات قرآن كه مراجعه كنيد، مى‌بينيد كتاب خدا، از قول تمام انبيا نقل مى‌كند كه به دستور پروردگار به امت خود فرمودند:
«وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ»
ما در مقابل اين كار، خدمت و زحمتى كه براى هدايت شما كشيديم، هيچ مزدى نمى‌خواهيم، چرا؟ چون همه افراد تا قيامت جمع شوند، بخواهند مزد ما را بدهند، نمى‌توانند:
«إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ»
آن كسى كه مى‌تواند در برابر اين خدمت ما پاداش بدهد، خداست و پاداش ما بر عهده اوست.
خداى متعال نيز آنچه را كه بر عهده گرفته است و در كتاب‌هاى آسمانى خود وعده داده است كه بر عهده من است، ندار و فقير نيست كه از زير بار عهده‌اش در برود. تخلف در وعده نيز ندارد.
خدا در قرآن مى‌فرمايد:
راستگوتر از خدا و صادقانه‌تر از قول او در اين عالم چه قولى است؟
«وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا»
ما در خيلى از آيات مى‌بينيم كه پروردگار عالم، خيلى از برنامه‌ها را بر عهده خودش گرفت و انسان‌ها، انبيا و ملائكه‌اش واگذار نكرده است:
«وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها»
هيچ جنبده‌اى نيست، مگر اين كه روزى او بر عهده من است.
روزى همه را قرار داده است. اما دزد، رشوه‌گير، غاصب يا دولت‌هاى ستمگر مى‌برند، اين بازى‌ها بر روى زمين است، به عالم معنا مربوط نيست. چون درباره عالم معنا مى‌فرمايد:
«وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ»
مقدار روزى و هر چه كه به شما وعده داده‌ام، در لوح محفوظ و علم من ثبت است. البته در بُعد معنوى نيز همين طور است. «عَلَى اللَّهِ رِزْقُها» در بعد معنوى نيز هست.
خدا اين را نشان داده است. دانشمندان ظالم و بى‌دين نيز مى‌گويند: كره زمين گنجايش پذيرش پنجاه برابر انسان‌هاى فعلى را دارد كه همگى داراى زندگى نسبتاً مرفهى باشند. چرا عده‌اى گرسنه ماندند؟ چون ستمگران آنها را گرسنه نگهداشته‌اند. نه اين كه انبار روزى پروردگار كم بياورد، چون خدا به اندازه توليد روزى مى‌كند. روزى پنجاه برابر جمعيت فعلى قابل گرفتن از زمين و آسمان است.
اين ظلم و ستم‌ها و اين موانع، به خاطر اهل زمين است، كارى به وجود مقدس خدا ندارد.
ما موجود تازه‌اى در زمين هستيم، خيلى قديمى نيستيم، خيلى از موجودات قديمى هستند، نوشتند مورچه‌ها بيش از بيست ميليون سال است كه در زمين دارند زندگى مى‌كنند و نسل آنان نيز نابود نشده است، چون نسل به نسل، روزى خود را خوردند، زندگى كردند و بعد به نسل بعدى تحويل داده‌اند.
منبع : پایگاه عرفان
