نیایش، هنگامى كه خطرى از او مى گذشت، یا مطلبى كه داشت به زودى برآورده مى شد

نيايش، هنگامى ‌كه‌ خطرى ‌از‌ ‌او‌ ‌مى‌ گذشت، ‌يا‌ مطلبى ‌كه‌ داشت ‌به‌ زودى برآورده ‌مى‌ شد.

―    خدايا سپاس ‌تو‌ ‌را‌ ‌بر‌ نيكويى قضايت، ‌و‌ ‌بر‌ آنچه ‌از‌ ‌من‌ بگرداندى ‌از‌ بلايت. ‌پس‌ نصيب مرا ‌از‌ رحمت خود، ‌در‌ اين عافيت عاجل ‌و‌ نعمت دنياى زائل منحصر مساز ‌كه‌ ‌به‌ وسيله ‌ى‌ آنچه دوست دارم بدبخت شوم،
―    و ‌در‌ صورتى ‌كه‌ ‌آن‌ عافيت ‌كه‌ روز ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ ‌به‌ ‌شب‌ برده ‌يا‌ ‌شب‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ ‌به‌ روز آوردام مقدمه بلايى دائم ‌و‌ وبالى مستمر باشد، ‌پس‌ ‌آن‌ بلا ‌و‌ بال ‌را‌ ‌كه‌ برايم ‌به‌ تاخير افكنده ‌اى‌ پيش انداز
―    و ‌آن‌ نعمت ‌و‌ عافيت ‌را‌ ‌كه‌ پايانش فناست بسيار نيست، ‌و‌ چيزى ‌كه‌ پايانش بقاست، ‌كم‌ نيست. ‌و‌ ‌بر‌ محمد ‌و‌ آلش رحمت فرست.