نيايش در طلب خير
― خدايا از تو مى خواهم كه به داناييت خير را برايم بگزينى. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و درباره ام به خير حكم فرماى،
― و ما را به حكمت اختيار خود ملهم ساز. آن را براى ما وسيله رضا به قضاء و تسليم به حكم خود قرار ده، و به اين وسيله پريشانى شك و ترديد را از ما دور ساز و ما را به يقين مخلصين تاييد فرماى،
― و به خويشتن وامگذار، كه از معرفت آنچه براى ما برگزيده اى فرومانيم، تا آنجا كه قدر تو را سبك شماريم. و مورد رضاى تو را مكروه داريم، و به چيزى كه از حسن عاقبت دورتر و به خلاف عافيت نزديكتر است متمايل شويم.
― آنچه را از قضاى خود كه ما از آن اكراه داريم پيش ما محبوب ساز، و آنچه را از حكم تو كه دشوار مى پنداريم بر ما آسان كن،
― و ما را به گردن نهادن مشيتى كه بر وارد ساخته اى ملهم ساز. تا تاخير آنچه را تعجيل فرموده اى، و تعجيل آنچه را به تاخير افكنده اى، دوست نداريم، و آنچه را تو دوست دارى مكروه نشماريم، و آنچه را مكروه دارى برنگزينيم،
― و كار ما را به آنچه فرجامش پسنديده تر و مالش بهتر است پايان بخش. زيرا كه تو عطاياى نفيس مى دهى، و نعمتهاى بزرگ مى بخشى، و تو بر هر كار قدرت بى پايان دارى.