نيايش وى هر گاه گرفتار مى شد يا كسى را به رسوايى گناه گرفتار مى ديد.
― خدايا سپاس تو را به پرده پوشيت پس از علمت، و بر عافيت بخشيدنت پس از آگاهيت. زيرا هر يك از ما، در كسب عيب كوشيده است و تو او را مشهور نكرده اى، و مرتكب كار زشت شده و تو او را رسوا نساخته اى، و در پرده استتار خود را به نقايص و عيوب بيالوده و تو كسى را به راز او رهبرى نكرده اى
― و چه بسا نهى تو كه ما آن را مرتكب شده ايم! و چه بسا امر تو كه ما را بر آن واقف ساخته اى و ما از آن تجاوز و تعدى كرده ايم! و چه بسا گناهان كه در كسب آن كوشيده ام! و چه بسا خطاها كه آن را مرتكب شده ايم! در صورتى كه تو بر آن مطلع بوده اى نه ناظر آن، و تو بر افشاء آن قادر بوده اى بيشتر از قادران. و در همگى اين موارد و احوال عافيت تو در برابر چشمهاى ايشان براى ما حجابى، و در مقابل گوشهاشان سدى بوده.
― پس اين پرده دارى و عيب پوشى را براى ما، واعظ و زاجر از ارتكاب گناه و وسيله ى پيمودن راه توبه ى معصيت زداى و پوييدن طريقه پسنديده قرار ده،
― و وقت پيمودن اين راه را نزديك سازد را به غفلت از خود گرفتار مكن. زيرا كه ما به سوى تو راغب و از گناهان تائبيم.
― خدايا رحمت فرست به برگزيده ات از خلقت، محمد و عترتش كه از آفريدگانت ممتاز و پاكيزه و پاكند. و ما را بر آنگونه كه خود فرموده اى، در برابر ايشان نيوشنده و فرمانبردار ساز.