و كان من دعائه عليه السلام فى طلب العفو و الرحمه
بود از دعاى آن بزرگوار در طلب نمودن عفو و رحمت خوب بود كه عنوان دعا ذكر شود كه بود دعاى آن امام والامقام در كيفيت طلب نمودن عفو و رحمت چنانكه فقرات دعاء بر آن شهادت دهد.
كسر: شكستن.
شهوت: ميل
محرم و ماثم: مى شود مصدر ميمى باشند يعنى حرام و گناه نمودن و مى شود اسم مصدر مكان بوده باشند لكن به معنى اسم چيزى كه به او حرام و گناه تعلق مى گيرد و از و ازوزيت به معنى منع و صرف.
اللغه: نيل رسيدن.
حظر: منع.
هتك: دريدن.
حجز: مانع شدن.
ظلامه: مظلمه.
و لا تقفه: از وقف به معنى اطلاع.
المام: نزول. ادبار: ضد اقبال.
كشف: هويدا نمودن.
قوله: فاغفر: يعنى بيامرز از براى او آنچه نازل شد بر او از جانب من و عفو كن از او آنچه را كه ادبار نموده است از جانب من يا اينكه برده است او را از من و مطلع نساز يا نگه دار او را.
سماحه: جوانمردى.
ازكى: از زكى پاكيزه.
صلات: از صله يعنى عطاء و بخشش.
سعد: خوشبختى از اين كلام شريف چنان فهميده مى شود كه صدقه و صله منحصر به اعطاى مال نيست بلكه حقى برداشتن يا ثابت نمودن است
اللغه: نيل رسيدن.
حظر: منع.
هتك: دريدن.
حجز: مانع شدن.
ظلامه: مظلمه.
و لا تقفه: از وقف به معنى اطلاع.
المام: نزول. ادبار: ضد اقبال.
كشف: هويدا نمودن.
قوله: فاغفر: يعنى بيامرز از براى او آنچه نازل شد بر او از جانب من و عفو كن از او آنچه را كه ادبار نموده است از جانب من يا اينكه برده است او را از من و مطلع نساز يا نگه دار او را.
سماحه: جوانمردى.
ازكى: از زكى پاكيزه.
صلات: از صله يعنى عطاء و بخشش.
سعد: خوشبختى از اين كلام شريف چنان فهميده مى شود كه صدقه و صله منحصر به اعطاى مال نيست بلكه حقى برداشتن يا ثابت نمودن است
چنانچه در بعضى از روايات وارد است كه سنگى يا كلوخى يا خارى را از راه مسلمانان دفع نمودن صدقه است بلى اين جوان مردى كه در فقره ى عبارت دارد يك مطلبى است كه حقيقت انسان از مظلمه درگذرد از اينكه برادر دينى او است خواه خدا چيزى به او بدهد يا نه نه اينكه عفو مى كنم به شرط عفو خدائى اين نحو عفو جوانمردى نيست بلكه آنچه ذكر شد او خواهد سبب نيكبختى و نجات هر يك شد.
چنانچه در بعضى از روايات وارد است كه سنگى يا كلوخى يا خارى را از راه مسلمانان دفع نمودن صدقه است بلى اين جوان مردى كه در فقره ى عبارت دارد يك مطلبى است كه حقيقت انسان از مظلمه درگذرد از اينكه برادر دينى او است خواه خدا چيزى به او بدهد يا نه نه اينكه عفو مى كنم به شرط عفو خدائى اين نحو عفو جوانمردى نيست بلكه آنچه ذكر شد او خواهد سبب نيكبختى و نجات هر يك شد.
درك: عقوبت.
ايباق: اهلاك.
ناحيه: جانب.
يعنى: بار خدايا هر بنده ى از بندگان تو كه دريافت او را عقوبتى يا رسيد به او از جانب من آزارى، يا تابع شد او را از خودم يا سبب خودم ستمى پس فوت نموده باشم حق او را، يا سبقت نموده باشم مظلمه او را، پس رحمت بفرست بر محمد و آل او و راضى نما او را از من پس نگهدار مرا از آنچه حكم مى كند به او عدل تو به درستى كه قوت من برابرى نمى كند به عقوبت تو، و طاقت من نمى ايستد به غضب تو به درستى كه تو اگر جزا دهى مرا به حق هلاك مى سازى مرا و اگر نپوشانى
درك: عقوبت.
ايباق: اهلاك.
ناحيه: جانب.
يعنى: بار خدايا هر بنده ى از بندگان تو كه دريافت او را عقوبتى يا رسيد به او از جانب من آزارى، يا تابع شد او را از خودم يا سبب خودم ستمى پس فوت نموده باشم حق او را، يا سبقت نموده باشم مظلمه او را، پس رحمت بفرست بر محمد و آل او و راضى نما او را از من پس نگهدار مرا از آنچه حكم مى كند به او عدل تو به درستى كه قوت من برابرى نمى كند به عقوبت تو، و طاقت من نمى ايستد به غضب تو به درستى كه تو اگر جزا دهى مرا به حق هلاك مى سازى مرا و اگر نپوشانى
مرا به رحمت خود هلاك مى نمائى مرا.
مرا به رحمت خود هلاك مى نمائى مرا.
بهض: ثقل و سنگينى و همچنين بهظ بظاء مشاله و كذلك فدح او هم به معنى سنگينى.
يعنى: اى خداى من به درستى كه من طلب بخشش مى كنم از تو اى خداى من چيزى را كه ناقص نمى كند تو را بخشيدن او، و طلب برداشتن مى كنم تو را آنچه كه سنگين نمى نمايد تو را برداشتن او،
و طلب بخشش مى كنم تو را اى خداى من آن نفسى را كه خلق ننمودى او را تا اينكه امتناع نمائى به او از بدى يعنى دفع بدى از تو نمايد، يا اينكه راه بيابى به واسطه ى او به سوى نفعى لكن آفريدى او را از باب ثبوت قدرتت و از باب حجت گرفتن بر او بر شبيه و نظير او
طلب برداشتن مى نمايم تو را از گناهانم آن گناهانى را كه به تحقيق سنگين نموده است مرا برداشتن او و كمك مى طلبم من به تو چيزى كه سنگين نموده است مرا سنگينى او
اصر: ذنب و معصيت، شكل: شبه.
پس رحمت فرست بر محمد و آل او و ببخش بر من بر ظلم خودم بر خودم وكيل نما رحمتت را بر برداشتن گناهم.
اللغه: اسوه پيشوا.
مصارع: جمع مصرع به معنى افتادن.
نهض: پاشدن.
ورطه: امر شديد.
طليق: آزاد.
اسار: از اسر به معنى قيد.
وثاق: چيزى كه به او مى بندند.
يعنى: بگردان مرا پيشواى آنانكه به تحقيق برخيزاندى او را به درگذشتن تو از افتادنيها از خطاكاران يعنى مرا قبل از همه رها كن كه من مقدم بر ايشان باشم.
به درستى كه تو اگر او را عفو و رها كنى اى خداى من كرده ى آن عفو و رها را به كسى كه منكر نيست استحقاق عقوبت تو را، بى زارى نمى كند خود را از سزاوارى عقوبت تو حاصل آن است كه او خود چون مقربا استحقاق است اولى از گذشتن از آن است.
از اين فقرات چنان معلوم شود كه انسان مايوس از خدا نشود، و همچنين طمع غرورى نداشته باشد بلكه طمع اميد و رجاء.
يعنى: طلب نهايت حق خود از كسى ننمايد بلكه انسب آن بود كه بفرمايد چنانچه در سابق اشاره نمود اصلا حق خود طلب ننمايد براى اشارات و لطايف نكاتى تعبير به اين فرمود.
يعنى بر همه كس برترى دارى.
يعنى: منزهى از اينكه اسم تو به ديگرى گفته شود.
و فشت نعمتك فى جميع المخلوقين فلك الحمد و على ذلك يا رب العالمين
فارسی
.jpg)
.jpg)
.jpg)
و كان من دعائه علیه السلام فى طلب العفو و الرحمه
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
