فارسی
سه شنبه 09 مرداد 1403 - الثلاثاء 22 محرم 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

0
نفر 0

و كان من دعائه علیه السلام عند ختمه القرآن

و كان ‌من‌ دعائه عليه السلام عند ختمه القرآن  
 
 بدان ‌كه‌ ختم ‌و‌ قرائت قرآن ‌از‌ سنن اكيده ‌و‌ افضل تمام مستحبات است چنانچه شيخ جعفر ‌در‌ كشف الغطا ‌و‌ فاضل كاشانى ‌در‌ خلاصه الاذكار تصريح ‌بر‌ ‌آن‌ نموده اند اگر كسى ‌در‌ ثواب تلاوت ‌او‌ ‌و‌ اجر ‌و‌ مزدى ‌كه‌ ‌از‌ براى ‌او‌ قرار داده اند ملاحظه نمايد دور نيست ‌كه‌ تصديق اين ادعا ‌را‌ بكند ‌در‌ اوائل تفسير امام (ع) ‌در‌ نظرم هست ‌كه‌ ‌در‌ ذيل تفسير بسم الله الرحمن الرحيم امام ‌مى‌ فرمايد: ‌هر‌ كسى ‌يك‌ آيه بخواند ‌يا‌ بشنود بهتر است ‌از‌ اينكه ‌از‌ تخوم ارض ‌تا‌ عنان سماء طلا ‌و‌ نقره ‌در‌ راه خدا صدقه داده باشد ‌و‌ خواص ‌آن‌ ‌از‌ خواص همه ‌ى‌ اشياء زيادتر است.  
 بعضى ‌از‌ مشايخ ذكر فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ آيه ‌ى‌ ‌از‌ آيات ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ براى ‌هر‌ مرضى ‌از‌ امراض ‌و‌ ‌هر‌ حاجتى ‌از‌ حاجات خواند تاثير خواهد نمود.  
 
طبرسى ‌در‌ مكارم الاخلاق ‌مى‌ فرمايد كه: اگر كسى تلاوت قرآن نمايد ‌و‌ شرب حرام ‌بر‌ ‌آن‌ نمايد ‌يا‌ اختيار كند حب دنيا ‌را‌ ‌و‌ زينت ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌او‌ مستحق، ‌و‌ مستوجب سخط است مگر آنكه توبه كند.  
 ‌و‌ نيز طبرسى ‌در‌ مكارم الاخلاق ‌در‌ فضايل سور قرآنى فرمايد كه: روايت شده است ‌از‌ عالم عليه السلام ‌كه‌ اگر كسى ‌را‌ برسد مرضى ‌يا‌ علتى ‌پس‌ البته بخواند ‌بر‌ گريبان خود فاتحه الكتاب ‌را‌ هفت مرتبه اگر ساكن نشد قرائت نمايد ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ خود هفتاد مرتبه ‌آن‌ علت خواهد رفع شد.  
 مروى است ‌از‌ حضرت رسول (ص) ‌كه‌ فرمودند: ‌در‌ حمد هفت مرتبه ‌او‌ ‌را‌ شفاء است ‌از‌ ‌هر‌ مرض ‌و‌ اگر خوانده شود هفتاد مرتبه روح اگر بيرون رفته باشد خلاق عالم ‌رد‌ روح ‌به‌ سوى ‌آن‌ نمايد.  
 مرويست ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ اگر خوانده شود حمد ‌بر‌ ميت هفتاد بار ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌رد‌ روح ‌به‌ سوى ‌آن‌ شود تعجب نيست.  
 ‌از‌ حضرت باقر مرويست ‌كه‌ اگر مرضى ‌بر‌ ‌تو‌ باشد ‌و‌ ‌بر‌ نفس خود خايفى ‌پس‌ بخوان ‌يا‌ خوانده شود ‌به‌ واسطه ‌ى‌ احتمال روايت معلوم ‌و‌ مجهول ‌هر‌ ‌دو‌ ‌را‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌را‌ ‌پس‌ ‌به‌ درستى ‌كه‌ نمى رسد ‌بر‌ ‌تو‌ ‌از‌ ‌آن‌ مرض چيزى ‌كه‌ ‌از‌ ‌آن‌ خايفى.  
 فرمود: ‌كه‌ اگر سوره ‌ى‌ نحل ‌در‌ ‌هر‌ ماهى خوانده شود كفايت قرض ‌او‌ شود ‌در‌ دنيا ‌و‌ هفتاد نوع ‌از‌ بلا ‌كه‌ پستتر ‌از‌ همه است جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ برص، ‌و‌ ‌در‌ روايت ديگر اجتناب ‌از‌ ابليس ‌و‌ اتباع او.  
 مروى است ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ لقمان ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند ملائكه ‌را‌ خلاق عالم موكل گرداند ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ حفظ كند ‌از‌ ابليس ‌و‌ اتباع ‌آن‌ ‌تا‌ اينكه صبح كند اگر ‌در‌ روز بخواند لايزال محفوظ ماند ‌از‌ ابليس ‌و‌ جنود ‌او‌ ‌تا‌ ‌شب‌ كند.  
 
و فرمودند: ‌هر‌ شى ء ‌را‌ قلبى است ‌و‌ قلب قرآن سوره ‌ى‌ يس است ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد قبل ‌از‌ خوابيدن ‌يا‌ ‌در‌ روز قبل ‌از‌ اينكه ‌شب‌ كند ‌در‌ نهار خود ‌از‌ محفوظين ‌و‌ مرزوقين است ‌تا‌ ‌شب‌ نمايد ‌و‌ اگر ‌در‌ ‌شب‌ بخواند موكل نمايد خدا ‌بر‌ ‌او‌ هزار ملك ‌كه‌ حافظ ‌او‌ باشند ‌از‌ شيطان رجيم ‌و‌ ‌از‌ ‌هر‌ آفت اگر بميرد ‌در‌ روز خود داخل كند خدا ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت.  
 ‌از‌ حضرت صادق مروى است ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ صافات ‌را‌ ‌در‌ روز جمعه بخواند لايزال محفوظ است ‌از‌ ‌هر‌ آفت ‌و‌ دفع شود ‌از‌ ‌او‌ ‌هر‌ بليه ‌در‌ حيات دنيا مرزوق است ‌در‌ دنيا باوسع ‌ما‌ يكون ‌از‌ رزق ‌و‌ نمى رسد ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ مال ‌و‌ ‌نه‌ ‌در‌ اولاد ‌و‌ ‌نه‌ ‌در‌ بدن بدى ‌از‌ شيطان رجيم ‌و‌ ‌نه‌ ‌از‌ جبار عنيد.  
 ‌و‌ ‌در‌ روايت ديگر قرائت سوره ‌ى‌ صافات ‌از‌ براى شرافت ‌و‌ جاه ‌و‌ عزت ‌در‌ دنيا ‌و‌ آخرت است.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زمر ‌را‌ بخواند ‌در‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌شب‌ خدا خواهد عطا فرمود ‌به‌ ‌او‌ شرف دنيا ‌و‌ آخرت ‌را‌ ‌و‌ عزيز نمايد ‌او‌ ‌را‌ بدون عشيره.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ طور نمايد خلاق عالم جمع كند ‌از‌ براى ‌او‌ خير دنيا ‌و‌ آخرت را.  
 اگر سوره ‌ى‌ واقعه ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت نمايد خدا دوست دارد ‌او‌ ‌را‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست كند ‌به‌ سوى مردم، ‌در‌ دنيا بدى نخواهد ديد هرگز ‌نه‌ فقر ‌نه‌ آفتى ‌از‌ آفات دنيا ‌و‌ اين سوره نازل ‌شد‌ ‌در‌ ‌حق‌ اميرالمومنين (ع) ‌و‌ اولاد او.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حديد ‌و‌ مجادله ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه قرائت نمايد ‌و‌ مداومت ‌او‌ نمايد نمى بيند ‌در‌ اهل ‌و‌ بدن ‌و‌ مال بدى را.  
 حضرت صادق (ع) فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌قل‌ اوحى ‌را‌ زياد بخواند  
 
نمى رسد ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ حيوه دنيا شى ء ‌از‌ چشم ‌جن‌ ‌و‌ سحر آنها ‌و‌ كيدشان.  
 ‌در‌ بعضى ‌از‌ روايات وارد است ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه سوره ‌ى‌ سبح اسم ‌را‌ نخواند ‌از‌ شيعيان ‌ما‌ نيست واجب است ‌بر‌ شيعيان، ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه اين سوره ‌را‌ بخواند.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انا انزلنا ‌را‌ بخواند ‌در‌ ‌هر‌ فريضه ‌از‌ فرايض خود ندا كند منادى ‌اى‌ بنده ‌ى‌ خدا خدا گناهان سابقه ‌ى‌ ‌تو‌ ‌را‌ آمرزيد ‌و‌ عمل ‌از‌ ‌سر‌ نما.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ اذا زلزلت ‌را‌ ‌در‌ نوافل خود بخواند نمى رسد ‌او‌ ‌را‌ زلزله ‌و‌ نمى ميرد ‌به‌ سبب زلزله ‌و‌ صاعقه ‌و‌ ‌نه‌ ‌به‌ آفتى ‌از‌ آفات دنيا ‌و‌ آخرت.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ويل لكل بخواند ‌در‌ فرايض خود فقر ‌از‌ ‌او‌ رفع شود ‌و‌ رزق ‌او‌ زياد شود ‌و‌ مردن سوء ‌از‌ ‌آن‌ برطرف شود.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ ‌قل‌ ‌يا‌ ايهاالكافرون ‌و‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد ‌را‌ ‌در‌ فريضه ‌ى‌ ‌از‌ فريضه هاى خود بخواند خدا ‌او‌ ‌را‌ ‌و‌ والدين ‌او‌ ‌را‌ ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌را‌ اگر ‌چه‌ شقى باشند بيامرزد، ‌و‌ نوشته شود ‌در‌ ديوان سعد ‌او‌ زنده نگه ‌مى‌ دارد ‌او‌ ‌را‌ سعيد ‌و‌ ‌مى‌ ميراند ‌او‌ ‌را‌ شهيد ‌و‌ مبعوث شود شهيد.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ اذا جاء نصر الله ‌را‌ بخواند ‌در‌ نافله ‌يا‌ فريضه نصرت دهد خدا ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ تمام دشمنان او.  
 ‌در‌ ‌هر‌ روز بعد ‌از‌ ظهر بخواند انا انزلناه ‌را‌ ‌ده‌ دفعه بعد ‌از‌ نماز عصر مثل ثواب اعمال تمام مردم ‌در‌ ‌آن‌ روز ‌به‌ ‌او‌ بدهند روايت ‌از‌ حضرت جواد عليه السلام است.  
 ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ برسد مرضى ‌يا‌ شدتى ‌و‌ نخواند ‌در‌ ‌آن‌ مرض ‌و‌ شدت ‌قل‌ ‌هو‌ الله ‌را‌ ‌و‌ بميرد ‌در‌ ‌آن‌ مرض ‌يا‌ شدت ‌او‌ ‌از‌  
 
اهل آتش است.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ وقت خواب يازده مرتبه ‌قل‌ ‌هو‌ الله ‌را‌ بخواند خود ‌و‌ همسايگان ‌او‌ محفوظ خواهند بود.  
 
اللغه: مهيمن اسم فاعل ‌به‌ معنى شاهد ‌و‌ تصديق كننده ‌يا‌ ‌به‌ معنى شوكت ‌و‌ رفعت ‌در‌ اصل مويمن بود ‌بر‌ اصل خود ‌كه‌ آمن يامن.  
 همين: ‌از‌ آمن همزه ‌ى‌ دوم قلب بياشد ‌و‌ همزه ‌ى‌ اول بها.  
 قرآن ‌و‌ فرقان: ‌دو‌ مصدرند ‌از‌ قرء ‌و‌ فرق ‌و‌ قرآن ‌در‌ لغت ‌به‌ معنى جمع ‌و‌ ضم است ‌و‌ كتاب الله ‌را‌ قرآن گويند ‌به‌ واسطه ‌ى‌ جمع سور ‌و‌ آيات ‌و‌ ضم آنها ‌يا‌ جمع امر ‌و‌ نهى ‌و‌ وعد ‌و‌ وعيد ‌و‌ قصص نموده، فرق ‌ما‌ بين قرآن ‌و‌ فرقان ‌در‌ مجمع البحرين مذكور است ‌در‌ حديث اينكه تمام كتاب قرآن است ‌و‌ فرقان عبارت است ‌از‌ محكمات ‌كه‌ واجب العمل است.  
 بعضى گفته اند: ‌كه‌ قرآن ‌را‌ فرقان گويند ‌به‌ واسطه ‌ى‌ آنكه نازل ‌شد‌ متفرق ‌در‌ مدت زمانى.  
 ‌و‌ بعضى گفته اند: ‌در‌ وجه تسميه ‌كه‌ قرآن جدا است ‌از‌ ساير معجزات ‌به‌ بقاء ‌او‌ ‌به‌ مرور ايام ‌تا‌ روز قيامت.  
 اعراب: ‌به‌ معنى اظهار.  
 
اللغه: مهيمن اسم فاعل ‌به‌ معنى شاهد ‌و‌ تصديق كننده ‌يا‌ ‌به‌ معنى شوكت ‌و‌ رفعت ‌در‌ اصل مويمن بود ‌بر‌ اصل خود ‌كه‌ آمن يامن.  
 همين: ‌از‌ آمن همزه ‌ى‌ دوم قلب بياشد ‌و‌ همزه ‌ى‌ اول بها.  
 قرآن ‌و‌ فرقان: ‌دو‌ مصدرند ‌از‌ قرء ‌و‌ فرق ‌و‌ قرآن ‌در‌ لغت ‌به‌ معنى جمع ‌و‌ ضم است ‌و‌ كتاب الله ‌را‌ قرآن گويند ‌به‌ واسطه ‌ى‌ جمع سور ‌و‌ آيات ‌و‌ ضم آنها ‌يا‌ جمع امر ‌و‌ نهى ‌و‌ وعد ‌و‌ وعيد ‌و‌ قصص نموده، فرق ‌ما‌ بين قرآن ‌و‌ فرقان ‌در‌ مجمع البحرين مذكور است ‌در‌ حديث اينكه تمام كتاب قرآن است ‌و‌ فرقان عبارت است ‌از‌ محكمات ‌كه‌ واجب العمل است.  
 بعضى گفته اند: ‌كه‌ قرآن ‌را‌ فرقان گويند ‌به‌ واسطه ‌ى‌ آنكه نازل ‌شد‌ متفرق ‌در‌ مدت زمانى.  
 ‌و‌ بعضى گفته اند: ‌در‌ وجه تسميه ‌كه‌ قرآن جدا است ‌از‌ ساير معجزات ‌به‌ بقاء ‌او‌ ‌به‌ مرور ايام ‌تا‌ روز قيامت.  
 اعراب: ‌به‌ معنى اظهار.  
 
يعنى: ‌اى‌ خداى ‌من‌ ‌به‌ درستى ‌كه‌ اعانت فرمودى ‌تو‌ مرا ‌بر‌ تلاوت ختم كتاب خود ‌آن‌ كتابى ‌كه‌ فرستادى ‌او‌ ‌را‌ روشنائى، ‌و‌ گردانيدى ‌او‌ ‌را‌ شاهد ‌بر‌ ‌هر‌ كتابى ‌كه‌ فرستادى ‌او‌ را، ‌و‌ تفضيل دادى ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌هر‌ ‌چه‌ حكايت نمودى ‌او‌ را، ‌و‌ فرقان ‌كه‌ جدا فرمودى ‌به‌ ‌او‌ ‌ما‌ بين حلال ‌و‌ حرام تو، ‌و‌ قرآن ‌كه‌ اظهار نمودى ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ شرايع احكامت، ‌و‌ كتاب ‌كه‌ تفضيل دادى ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ بندگان خود تفضيل دادنى ‌و‌ وحى فرستادى ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ براى پيغمبر خود محمد رحمت ‌تو‌ ‌به‌ ‌او‌ باد ‌و‌ ‌بر‌ اولاد ‌او‌ فرستادنى.  
 
يعنى: ‌اى‌ خداى ‌من‌ ‌به‌ درستى ‌كه‌ اعانت فرمودى ‌تو‌ مرا ‌بر‌ تلاوت ختم كتاب خود ‌آن‌ كتابى ‌كه‌ فرستادى ‌او‌ ‌را‌ روشنائى، ‌و‌ گردانيدى ‌او‌ ‌را‌ شاهد ‌بر‌ ‌هر‌ كتابى ‌كه‌ فرستادى ‌او‌ را، ‌و‌ تفضيل دادى ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌هر‌ ‌چه‌ حكايت نمودى ‌او‌ را، ‌و‌ فرقان ‌كه‌ جدا فرمودى ‌به‌ ‌او‌ ‌ما‌ بين حلال ‌و‌ حرام تو، ‌و‌ قرآن ‌كه‌ اظهار نمودى ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ شرايع احكامت، ‌و‌ كتاب ‌كه‌ تفضيل دادى ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ بندگان خود تفضيل دادنى ‌و‌ وحى فرستادى ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ براى پيغمبر خود محمد رحمت ‌تو‌ ‌به‌ ‌او‌ باد ‌و‌ ‌بر‌ اولاد ‌او‌ فرستادنى.  
 
و گردانيده ‌ى‌ ‌تو‌ ‌آن‌ ‌را‌ نورى ‌كه‌ قبول هدايت نمائيم ‌ما‌ ‌به‌ ‌آن‌ ‌از‌ تاريكى، ‌و‌ گمراهى ‌و‌ جهالت متابعت آن، ‌و‌ شفا ‌از‌ براى كسى ‌كه‌ ساكت شده است ‌از‌ روى فهم ‌به‌ سوى استماع آن، عدلى است ‌كه‌ ظلم نمى نمايد ‌از‌ ‌حق‌ زبان او، ‌و‌ روشنى هدايت ‌كه‌ خاموش نمى نمايد ‌از‌ شاهدين دليل ‌و‌ حجت او، علامت نجاتى است ‌كه‌ گمراه نمى نمايد آنكه ‌را‌ ‌كه‌ قصد نموده است طريق ‌او‌ ‌را‌ نمى رسند دستهاى هلكات كسى ‌را‌ ‌كه‌ تمسك نموده است ‌به‌ حلقه ‌ى‌ عصمت او.  
 
جواسى: جمع جاسيه ‌به‌ معنى صعب ‌و‌ غليظ.  
 يعنى: ‌اى‌ خداى ‌من‌ ‌پس‌ ‌از‌ آنكه فهمانيدى ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ اعانت ‌بر‌ تلاوت ‌او‌ ‌و‌ آسان نموده ‌ى‌ ‌تو‌ مشكلات زبانهاى ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ حسن عبارت او.  
 
پس بگردان ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ كسانى ‌كه‌ مراعات كند ‌او‌ ‌را‌ ‌حق‌ رعايت او.  
 سيد شارح ‌مى‌ فرمايد: ‌كه‌ رعايت قرآن ‌به‌ امورى چند ‌مى‌ شود:  
 اول: اينكه زياد ‌او‌ ‌را‌ تلاوت نمايد مرويست ‌كه‌ ‌سه‌ چيز شكايت نمايند ‌به‌ سوى خدا يكى مسجد خرابى ‌كه‌ مردم ‌در‌ ‌آن‌ نماز نكنند، ديگرى عالمى ‌كه‌ بين جهال است، سيم قرآنى ‌كه‌ خوانده نشود ‌و‌ غبار ‌بر‌ ‌آن‌ نشيند.  
 دوم: ‌در‌ ‌هر‌ ماه ‌يك‌ مرتبه ختم كند ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ تلاوت ‌او‌ ‌يا‌ ‌در‌ شش ‌شب‌ مگر ‌در‌ شهر رمضان ‌كه‌ ختم قرآن ‌در‌ ‌آن‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌سه‌ ‌شب‌ ‌يك‌ دفعه مستحب است.  
 سوم: قرين ‌او‌ ‌به‌ صورت حزين ‌و‌ لحن عرب.  
 چهارم: انس ‌به‌ قرآن گرفتن، حضرت سجاد فرمود ‌كه‌ اگر تمام مردم بميرند نمى ترسم ‌و‌ وحشت نمى كنم بعد ‌از‌ آنكه قرآن ‌با‌ ‌من‌ است.  
 پنجم: تعليم ‌و‌ تعلم ‌و‌ حفظ ‌آن‌ ‌و‌ فراموش ننمودن ‌آن‌ بعد ‌از‌ حفظ حضرت صادق (ع) فرمود: آنكه قرآن ‌را‌ درست نموده ‌و‌ حفظ نموده ‌از‌ روى مشقت ‌از‌ براى ‌او‌ ‌دو‌ اجر است.  
 فرمود: قرآن، قرآن، قرآن، ‌به‌ درستى ‌كه‌ آيه ‌ى‌ ‌از‌ قرآن ‌و‌ سوره ‌ى‌ ‌مى‌ آيد ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه بالا رود هزار درجه ‌در‌ بهشت ‌و‌ ‌مى‌ گويد قرآن: حفظ ‌من‌ نمودى رسيدى ‌تو‌ ‌به‌ اين مرتبه.  
 فرمود امام (ع) اگر مردى فراموش نمايد سوره ‌ى‌ ‌از‌ قرآن ‌را‌ ‌پس‌ ‌از‌ سوره ‌ى‌ ‌مى‌ آيد ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه مشرف ‌بر‌ ‌آن‌ شود ‌از‌ درجه ‌ى‌ ‌از‌ بعض درجات ‌و‌ گويد السلام عليك ‌و‌ ‌آن‌ گويد: ‌و‌ عليك السلام ‌تو‌ كيستى؟ ‌مى‌ فرمايد: ‌من‌ فلان سوره بودم ‌كه‌ فراموش نمودى مرا ‌و‌ دست برداشتى اگر مرا نگه ‌مى‌ داشتى ‌به‌ اين مرتبه  
 
مى رسيدى.  
 حضرت كاظم فرمايد: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ بميرد ‌از‌ اولياء ‌و‌ شيعيان ‌ما‌ ‌و‌ قرآن نداند ‌در‌ قبر ياد ‌او‌ دهند ‌تا‌ برسد ‌به‌ درجه ‌ى‌ خود ‌به‌ درستى ‌كه‌ درجات بهشت ‌بر‌ قدر آيات قرآن است گفته شود ‌بر‌ قارى بخوان ‌و‌ بالا ‌رو‌ خواهد خواند ‌و‌ بالا رفت.  
 ششم: بوسيدن ‌آن‌ ‌و‌ تعظيم ‌آن‌ ‌و‌ نزدن بعض ‌آن‌ ‌را‌ ‌به‌ بعضى.  
 حضرت باقر فرمايد: نمى زند مرد قرآن ‌را‌ بعضى ‌به‌ بعضى مگر اينكه كافر شود.  
 هفتم: ‌از‌ روى قرآن تلاوت نمودن اگر ‌چه‌ ‌در‌ حفظ ‌او‌ باشد زيرا ‌كه‌ نظر ‌به‌ قرآن عبادت است.  
 هشتم: استشفاء نمودن ‌به‌ قرآن.  
 نهم: تعظيم حامل ‌آن‌ نمودن ‌از‌ براى آنكه حامل قرآن است.  
 دهم: عمل ‌بر‌ ‌آن‌ ‌و‌ وجوه ديگر ‌هم‌ هست ‌كه‌ مقام اقتضاء بسط آنها ندارد.  
 اللغه: يدين ‌اى‌ ينقاد ‌از‌ انقاد.  
 فزع: التجاء، محكم: واضح الدلاله.  
 متشابه: ‌ضد‌ آن.  
 الاعراب: موضحات بينات ‌از‌ قبيل اضافه ‌ى‌ صفت ‌به‌ موصوف است.  
 يعنى: اطاعت نمايد ‌تو‌ ‌را‌ اعتقاد تسليم مر آيات محكمات ‌او‌ ‌و‌ ملتجى شود ‌به‌ سوى اقرار ‌به‌ متشابهات ‌او‌ ‌و‌ بينات واضحه ‌ى‌ او.  
 
يعنى: ‌اى‌ خداى ‌من‌ ‌به‌ درستى ‌كه‌ ‌تو‌ فرستادى ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ حالت تفسير، ‌و‌ تفضيل دادى ‌ما‌ ‌را‌ ‌بر‌ آنكه جاهل است علم ‌او‌ ‌را‌ ‌و‌ قوت فرمودى ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌آن‌ ‌تا‌ اينكه بلند نمائى ‌ما‌ ‌را‌ بالاى كسى ‌كه‌ طاقت ندارد حمل ‌او‌ را.  
 تنبيهات: اول ‌آن‌ است ‌كه‌ ‌از‌ اين كلام چنان استفاده شود ‌كه‌ خلاق عالم قرآن ‌را‌ نازل نموده ‌بر‌ پيغمبر (ص) على نحوالاجمال، ‌و‌ بعد ‌بر‌ ‌آن‌ نفس مقدس الهام فرمود اسرار ‌و‌ عجايب ‌او‌ ‌را‌ چنانچه شهادت دهد ‌بر‌ اين مطلب اخبار كثيره ‌كه‌ دلالت كند ‌بر‌ اين ‌كه‌ قرآن ‌را‌ هفت بطن ‌يا‌ هفتاد بطن است، ‌و‌ فرموده خود خدا ‌كه‌ لارطب ‌و‌ ‌لا‌ يابس الا ‌فى‌ كتاب مبين ‌پس‌ قرآن نظير سرمشق است ‌كه‌ معلمين ‌از‌ براى تلامذه ‌ى‌ خود نويسند بناء على هذا پيغمبر فهميد عجايب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ الهام ‌و‌ ذريه ‌ى‌ طيبه ملهمات ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ جناب ‌او‌ تعلم نمودند ‌و‌ ‌از‌ براى مردم تفسير كردند تعجب است ‌از‌ بعضى سفله ‌كه‌ علم ائمه ‌ى‌ ‌ما‌ ‌را‌ مثل علم نبى دانند ‌با‌ وجود آنكه علم نبى ‌از‌ قبيل علم الهام ‌و‌ علم وصى ‌از‌ قبيل تعلم است.  
 دوم: ضمير فضلتنا ‌و‌ ورثتنا نتواند رعيت بود ‌و‌ اگر رعيت تلاوت اين فقرات نمايد تغيير عبارت دهد ‌در‌ ‌آن‌ حال ‌به‌ آنكه بگويد ‌و‌ ورثت اهل بيت نبينا ‌و‌ فضلتهم چنانكه مرحوم مجلسى فرموده ‌يا‌ اينكه ‌از‌ ضمير نا نوع قصد نمايد ‌به‌ اعتبار اشرف افراد ‌يا‌ غرض قدر قليل باشد ‌و‌ كيف كان قصد معنى ظاهرى كذب است حرام لابد حاجت ‌به‌ تصرف دارد.  
 سيم: قوله ‌من‌ لم يطق، مراد ‌به‌ طاقت حمل نداشتن ‌دو‌ احتمال دارد  
 
يا طاقت علم ‌يا‌ طاقت عمل.  
 
اللغه: حمله جمع مكسر حامل باربردار.  
 خطيب: فعيل ‌به‌ معنى فاعل يعنى مخاطب ‌به‌ كسر ‌يا‌ ‌به‌ فتح يعنى كسى ‌كه‌ خطاب ‌به‌ ‌او‌ باشد.  
 خزان: جمع خازن خزينه دار.  
 خلجان: خطور خيال ‌در‌ ذهن.  
 زيغ: ميل ‌و‌ انحراف.  
 قصد الطريق: وسطه.  
 يعنى: ‌اى‌ خداى ‌من‌ ‌پس‌ همچنانكه گردانيدى قلوب ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ براى قرآن حمله ‌و‌ مركوبان، ‌و‌ شناسانيدى ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ رحمت خود شرافت ‌او‌ ‌را‌ ‌و‌ فضل ‌او‌ ‌را‌ ‌پس‌ رحمت فرست ‌بر‌ محمد (ص) ‌كه‌ مخاطب ‌به‌ ‌او‌ است ‌و‌ ‌بر‌ ‌آل‌ ‌او‌ ‌كه‌ خزانه داران اويند ‌و‌ بگردان ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ آنهائى ‌كه‌ بشناسند ‌و‌ اقرار كنند ‌به‌ اينكه قرآن ‌از‌ جانب ‌تو‌ است ‌تا‌ آنكه معارضه نكند ‌ما‌ ‌را‌ ‌شك‌ ‌و‌ ريب ‌در‌ تصديق ‌او‌ ‌و‌ خلجان نكند ‌ما‌ ‌را‌ انحراف ‌از‌ سلوك ‌در‌ راهش.  
 
اللغه: اوى ياوى ‌اى‌ لجاء يلجاء.  
 
حرز: حفظ نمودن.  
 معقل: مكان حفظ.  
 تبلج: درخشندگى ‌و‌ آشكارى.  
 اسفار ‌و‌ سفر: سفيدى ‌و‌ روشنائى.  
 مصباح: چراغ.  
 الاعراب: حرز معقل اضافه ‌ى‌ بيانيه است.  
 يعنى: ‌اى‌ خداى ‌من‌ رحمت فرست ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ ‌و‌ بگردان ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ كسانى ‌كه‌ چنگ ‌مى‌ زنند ‌به‌ ريسمان او، ‌و‌ ملتجى نشود ‌از‌ متشابهات ‌به‌ سوى مكان محفوظ او، ‌و‌ ساكن شود ‌در‌ سايه ‌ى‌ بال او، ‌و‌ هدايت يابد ‌به‌ روشنى صبح او، ‌و‌ اقتدا نمايد ‌به‌ آشكارى دخول روشنائى، طلب ضياء نمايد ‌به‌ مصباح او، ‌و‌ طلب هدايت ننمايد ‌از‌ غير آن.  
 تذنيب: قوله ‌و‌ ياوى ‌من‌ المتشابهات ‌دو‌ احتمال دارد يكى آنكه قرآن ‌را‌ محكمات ‌و‌ متشابهات است ‌و‌ محكمات ‌او‌ ‌ام‌ الكتاب است يعنى غير محكم رجوع ‌به‌ ‌آن‌ شود مثل رجوع ولد بام خود، ‌و‌ ديگر مراد ‌به‌ متشابه جهالات ‌و‌ ظلمات ‌و‌ شبهات باشد ‌نه‌ متشابهات قرآن ‌پس‌ مراد ‌به‌ اين فقره ‌آن‌ است ‌كه‌ اگر امرى ‌بر‌ شما مشتبه شود مثل سياهى ‌شب‌ ‌بر‌ ‌ما‌ است ‌كه‌ رجوع ‌به‌ قرآن نمائيم.  
 خاتمه: سيد نعمه الله ‌در‌ شرح خود ‌مى‌ فرمايد: ‌كه‌ اين فقرات اشاره است ‌به‌ سوى آنچه روايت نمايد سعد خفاف ‌از‌ حضرت باقر (ع) ‌كه‌ فرمودند: ‌يا‌ سعد تعليم گيريد قرآن ‌را‌ ‌به‌ درستى ‌كه‌ قرآن ‌مى‌ آيد ‌در‌ روز قيامت ‌به‌ صورت خوش مردمان نظر كنند ‌به‌ سوى ‌آن‌ ‌و‌ آنها ‌صد‌ ‌و‌ بيست هزار ‌صف‌ هستند هشتاد هزار ‌صف‌ امت محمد (ص) ‌و‌ چهل هزار ‌صف‌ امم ساير انبياء ‌پس‌ ‌مى‌ آيد قرآن ‌در‌ ‌صف‌  
 
مسلمانان ‌به‌ صورت مردى ‌و‌ سلام ‌بر‌ آنها ‌مى‌ كند ‌پس‌ آنها نظر كنند ‌به‌ سوى او، ‌و‌ گويند: ‌لا‌ اله الا الله الحليم الكريم اين مرد ‌از‌ مسلمانان است ‌مى‌ شناسيم ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ صفت مگر آنكه اشد اجتهادا بوده ‌از‌ ‌ما‌ ‌در‌ قرآن ‌پس‌ براى اين اين مطلب داده شده است ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ بها ‌و‌ جمال ‌و‌ نور ‌و‌ ‌بر‌ ‌ما‌ داده نشده است، ‌پس‌ قرآن تجاوز كند ‌و‌ ‌مى‌ آيد ‌تا‌ ‌مى‌ رسد ‌بر‌ ‌صف‌ شهدا ‌و‌ آنها نظر ‌به‌ ‌او‌ كنند ‌و‌ گويند: ‌لا‌ اله الا الله الحليم الكريم اين مرد ‌از‌ شهداء است ‌مى‌ شناسيم ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ صفت ‌و‌ علامت مگر آنكه ‌او‌ ‌از‌ شهداى دريا است ‌از‌ اين جهت داده ‌شد‌ ‌بر‌ ‌او‌ آنچه ‌بر‌ ‌ما‌ داده نشده ‌از‌ جمال ‌و‌ نور ‌و‌ بها ‌و‌ فضل.  
 ‌پس‌ قرآن تجاوز كند ‌و‌ آيد ‌به‌ سمت شهداى دريا ‌به‌ صورت شهيدى ‌از‌ شهداء ‌و‌ آنها ‌به‌ سوى ‌آن‌ نظر كنند ‌و‌ تعجب ايشان زياد شود ‌و‌ گويند: اين ‌از‌ شهداى دريا است ‌مى‌ شناسيم ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ علامت ‌و‌ صفت مگر آنكه ‌در‌ جزيره ‌ى‌ غرق شده است ‌كه‌ اعظم بوده ‌از‌ ‌آن‌ جزيره ‌كه‌ ‌ما‌ ‌در‌ ‌او‌ واقع شديم ‌پس‌ ‌از‌ آنجاست ‌كه‌ داده شده ‌بر‌ ‌او‌ چيزى ‌كه‌ ‌بر‌ ‌ما‌ داده نشده.  
 ‌پس‌ قرآن تجاوز نمايد ‌و‌ آيد ‌در‌ ميان پيغمبران نظر نمايد ‌به‌ سوى ‌او‌ پيغمبران ‌و‌ مرسلين ‌و‌ تعجب آنها ‌را‌ زياد شود ‌و‌ گويند: ‌لا‌ اله الا الله الحليم الكريم اين مرد پيغمبر است ‌مى‌ شناسيم ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ صفت ‌و‌ علامت مگر اينكه ‌بر‌ ‌او‌ فضل كثيرى داده شده است ‌پس‌ انبياء جمع شوند ‌و‌ آيند خدمت رسول الله صلى الله عليه ‌و‌ آله ‌و‌ عرض كنند: ‌يا‌ محمد كيست اين؟ ‌مى‌ فرمايد ‌بر‌ آنها كه: آيا نمى شناسيد ‌او‌ را؟  
 عرض كنند: نمى شناسيم ‌او‌ ‌را‌ اين كيست ‌كه‌ خدا ‌بر‌ ‌او‌ غضب نكرده است ‌پس‌ رسول الله (ص) فرمايد: اين حجت خدا است ‌بر‌ خلق، ‌پس‌ قرآن سلام  
 
بر آنها كند ‌و‌ تجاوز كند ‌تا‌ آيد ‌بر‌ ‌صف‌ ملائكه ‌به‌ صورت ملك مقرب ‌پس‌ ملائكه ‌بر‌ ‌او‌ نظر كنند تعجب آنها شديد گردد ‌و‌ بزرگ ‌بر‌ ايشان نمايد ‌به‌ واسطه ‌ى‌ آنكه ‌مى‌ بينند فضل ‌او‌ ‌را‌ ‌و‌ عرض كنند كه: بزرگ است خداى ‌ما‌ ‌و‌ منزه است اين مرد ‌از‌ ملائكه است ‌مى‌ شناسيم ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ علامت وصفت مگر اينكه ‌او‌ اقرب ملائكه است ‌به‌ خدا ‌از‌ حيث مقام ‌از‌ اين جهت ‌كه‌ پوشيده نور ‌و‌ جمالى ‌را‌ ‌كه‌ ‌ما‌ نپوشيده ايم ‌تا‌ اينكه ‌از‌ آنها تجاوز كند ‌تا‌ اينكه منتهى ‌به‌ خداى عزوجل شود نورى ‌از‌ تحت عرش ظاهر شود ندا كند قرآن ‌را‌ خداى عزوجل: ‌اى‌ حجت ‌من‌ ‌در‌ زمين ‌و‌ كلام صادق ناطق ‌من‌ بالا ‌رو‌ ‌و‌ ساكن ‌شو‌ سئوال ‌كن‌ عطاء خواهى ‌شد‌ شفاعت نما قبول شفاعت ‌تو‌ شود.  
 ‌پس‌ قرآن ‌سر‌ خود ‌را‌ بلند نمايد ‌و‌ ‌مى‌ فرمايد خداى عزوجل: چگونه ديدى بندگان مرا؟  
 عرض نمايد: ‌اى‌ خداى ‌من‌ بعضى ‌از‌ ايشان حفظ ‌من‌ نمودند، ‌و‌ ضايع ننمودند چيزى را، ‌و‌ بعضى ‌از‌ ايشان ضايع نمودند مرا ‌و‌ استخفاف نمودند ‌به‌ ‌حق‌ ‌من‌ ‌و‌ تكذيب نمودند مرا ‌و‌ حال آنكه ‌من‌ حجت ‌تو‌ بودم ‌بر‌ تمام خلق تو.  
 ‌پس‌ ‌مى‌ فرمايد خداى تبارك ‌و‌ تعالى: قسم ‌به‌ عزت ‌و‌ جلال ‌من‌ ‌و‌ بلندى رتبه ‌ى‌ ‌من‌ ‌كه‌ البته ثواب ‌مى‌ دهم ‌من‌ ‌بر‌ ‌تو‌ ثواب خوب البته عقاب ‌مى‌ نمايم ‌به‌ واسطه ‌ى‌ ‌تو‌ امروز عقاب اليم.  
 ‌پس‌ قرآن ‌سر‌ ‌را‌ بلند نمايد ‌در‌ صورت ديگر ‌را‌ ‌وى‌ گويد: عرض نمودم خدمت او: ‌يا‌ ابا جعفر ‌در‌ ‌چه‌ صورت خواهد رجوع نمود؟  
 فرمود: ‌به‌ صورت مرد جوان متغير ‌مى‌ بيند ‌او‌ ‌را‌ محشر ‌پس‌ خواهد آمد مردى ‌از‌ شيعه ‌ى‌ ‌ما‌ ‌كه‌ ‌مى‌ شناسد قرآن ‌او‌ ‌را‌ ‌و‌ مجادله ‌مى‌ نمود ‌با‌ اهل خلاف ‌به‌ واسطه ‌ى‌ قرآن.  
 ‌پس‌ ميان ‌دو‌ دست ‌او‌ ‌مى‌ ايستد ‌و‌ ‌مى‌ فرمايد: ‌مى‌ شناسى مرا؟ ‌پس‌ مرد  
 
به ‌او‌ نظر كند ‌و‌ عرض كند: نمى شناسم ‌تو‌ ‌را‌ ‌اى‌ بنده ‌ى‌ خداى.  
 ‌مى‌ فرمايد حضرت باقر (ع): ‌پس‌ قرآن رجوع نمايد ‌به‌ صورت اولى ‌كه‌ بوده است ‌در‌ خلق اول ‌پس‌ گويد نمى شناسى؟ عرض كند: بلى گويد قرآن ‌من‌ ‌آن‌ كسى هستم ‌كه‌ شبها خود ‌را‌ بيدار ‌مى‌ داشتى ‌و‌ چشمت ‌را‌ ‌به‌ تعب ‌مى‌ انداختى ‌و‌ گوش خود ‌را‌ ‌به‌ تعب انداختى ‌و‌ گوش خود ‌را‌ ‌به‌ تعب انداختى آگاه باش ‌كه‌ ‌هر‌ تاجرى استيفاء تجارت خود نمود ‌من‌ ‌در‌ عقب ‌تو‌ هستم ‌پس‌ روانه سازد ‌آن‌ مرد ‌را‌ نزد خداى عالم ‌پس‌ عرض نمايد ‌يا‌ رب بنده ‌ى‌ ‌تو‌ است ‌و‌ ‌تو‌ اعلمى ‌به‌ ‌او‌ ‌به‌ تحقيق ‌كه‌ بود مواظب ‌بر‌ ‌من‌ دشمنى ‌مى‌ نمود ‌به‌ واسطه ‌ى‌ ‌من‌ ‌و‌ دوست ‌مى‌ داشت ‌به‌ واسطه ‌ى‌ ‌من‌ خداى عزوجل فرمايد بنده ‌ى‌ مرا داخل بهشت نمائيد ‌و‌ بپوشانيد ‌به‌ ‌او‌ حله ‌ى‌ ‌از‌ حلل بهشت ‌و‌ تاج بگذاريد ‌بر‌ ‌او‌ تاج بهشتى.  
 ‌پس‌ ‌از‌ آنكه اين عمل جاى آورده شود خداى تعالى اين كار ‌را‌ ‌بر‌ قرآن بنمايد ‌و‌ فرمايد: آيا راضى شدى ‌به‌ چيزهائى ‌كه‌ ‌به‌ دوست ‌تو‌ جاى آورده ‌شد‌ عرض نمايد: ‌اى‌ خداى ‌من‌ اين ‌را‌ قليل ‌و‌ اندك ‌مى‌ دانم ‌در‌ ‌حق‌ ‌او‌ ‌پس‌ زياد ‌كن‌ ‌تو‌ ‌او‌ ‌را‌ زيادتى خير كل خير ‌پس‌ فرمايد خداى عزوجل قسم ‌به‌ عزت ‌و‌ جلال ‌و‌ علو مكانم زينت ‌مى‌ دهم ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ پنج چيز ‌به‌ زيادتى ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ است ‌و‌ آنكه ‌به‌ منزله ‌ى‌ ‌او‌ است آگاه باش آنها جوانند پير نمى شوند.  
 صحيحند: مريض نمى شوند.  
 غنى اند: فقير نشوند.  
 خوشحالند: محزون نمى شوند.  
 زنده اند: نمى ميرند.  
 ‌پس‌ تلاوت نمود امام اين آيه ‌ى‌ شريفه ‌را‌ ‌كه‌ ‌لا‌ يذوقون الموت الا الموته الاولى.  
 
را ‌وى‌ گويد: عرض كردم خدمت امام فدايت گردم ‌يا‌ ابا جعفر آيا قرآن سخن ‌مى‌ گويد؟ ‌پس‌ امام تبسم فرمود ‌پس‌ فرمود: خدا رحمت كند ضعفهاى شيعيان ‌ما‌ ‌را‌ ‌كه‌ اهل تسليمند ‌پس‌ فرمود: ‌يا‌ سعد تكلم ‌مى‌ نمايد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ صورت ‌و‌ خلق است امر كند ‌و‌ نهى نمايد.  
 سعد گفت: رويم متغير ‌شد‌ ‌و‌ عرض نمودم: اين امرى است ‌كه‌ قدرت تكلم ‌آن‌ ندارم پيش مردم، ‌پس‌ ابوجعفر (ع) فرمود كه: مردم نيستند مگر شيعيان ‌ما‌ ‌پس‌ كسى ‌كه‌ نماز نداند ‌پس‌ ‌به‌ تحقيق ‌كه‌ منكر ‌حق‌ ‌ما‌ شده است.  
 ‌پس‌ فرمود: ‌يا‌ سعد بشنوانم ‌تو‌ ‌را‌ كلام قرآن را؟ عرض كردم: بلى صلى الله عليك فرمود: ‌ان‌ الصلوه تنهى عن الفحشاء ‌و‌ المنكر ‌و‌ لذكر الله اكبر ‌پس‌ نهى ‌از‌ فحشاء ‌و‌ منكر مردان است ‌و‌ مائيم ذكر الله ‌و‌ مائيم اكبر.  
 
اللغه: نهج: وضح.  
 سلم: نردبان.  
 ذريعه: ‌و‌ وسيله سبب.  
 يعنى: ‌اى‌ خداى ‌من‌ چنانچه نصب نمودى ‌به‌ واسطه ‌ى‌ قرآن محمد ‌را‌ نشانه ‌ى‌ ‌از‌ براى راه نمائى ‌بر‌ تو، ‌و‌ آشكار نمودى ‌تو‌ ‌به‌ ‌آل‌ ‌او‌ راههاى رضاى ‌به‌ سوى ‌تو‌ ‌را‌ ‌پس‌ رحمت بفرست ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ ‌و‌ بگردان قرآن ‌را‌ سبب ‌از‌ براى ‌ما‌ ‌به‌ سوى اشرف منزلهاى كرامت، ‌و‌ نردبانى ‌كه‌ عروج نمائيم ‌در‌ ‌آن‌ ‌به‌ سوى محل سلامه ‌و‌ سبب ‌كه‌ جزا داده شويم ‌به‌ ‌او‌ نجات ‌را‌ ‌در‌ ميدان قيامت ‌و‌ سببى ‌كه‌ وارد شويم ‌به‌  
 
سبب ‌آن‌ ‌بر‌ نعيم خانه ‌ى‌ قيامت.  
 
يعنى: بار خدايا رحمت بفرست ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ ‌و‌ بريز ‌از‌ ‌ما‌ ‌به‌ سبب قرآن سنگينى گناهان را، ‌و‌ ببخش ‌ما‌ ‌را‌ خصلتهاى نيكوكاران ‌و‌ پيروى ‌ده‌ ‌به‌ ‌ما‌ نشانهاى آنها ‌را‌ ‌كه‌ ايستاده اند براى ‌تو‌ ‌به‌ ‌او‌ ساعات ‌شب‌ ‌و‌ كناره هاى روز ‌تا‌ آنكه پاك كنى ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌هر‌ چركى ‌به‌ پاك كردن او، ‌و‌ پيروى دهى ‌ما‌ ‌را‌ آثار ‌و‌ نشانهاى ‌او‌ آنهائيكه روشنى جستند ‌به‌ نور آن، ‌و‌ غافل نساخت آنها ‌را‌ آرزوهايشان ‌از‌ عمل ‌تا‌ قطع كند آنها ‌را‌ ‌به‌ فريبهاى غرور او.  
 
دور نيست ‌كه‌ مراد ‌به‌ تاريكى شبها ‌شب‌ قبر باشد ‌و‌ احتمال عموم دارد ‌كه‌ حتى ‌در‌ دنيا ‌از‌ براى كسى ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ انيسى نباشد.  
 نزغ: فساد.  
 آفت: مرض.  
 يعنى: بگردان ‌تو‌ قرآن ‌را‌ ‌از‌ براى زبانهاى ‌ما‌ ‌در‌ فرو رفتن ‌در‌ باطل لال، ‌و‌ گنگ كننده ‌نه‌ اينكه لالى ‌از‌ روى مرض باشد بلكه ‌از‌ روى اختيار، ‌و‌ قدرت.  
 اقتراف: كسب نمودن.  
 
خوض: فرو رفتن.  
 طى: پيچيدن.  
 تصفح: نظر نمودن ‌در‌ صفحات ‌و‌ جستجو.  
 رواسى: جمع راسيه يعنى ثابت.  
 صلابت: سخت.  
 ناشر ‌از‌ نشر شيوع.  
 الاعراب: ناشرا مفعول دوم اجعل زواجر امثال اضافه صفت ‌به‌ موصوف.  
 يعنى: بگردان ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ براى آنچه ‌كه‌ پيچيده غفلت ‌از‌ ‌ما‌ ‌از‌ وارسى نمودن اعتبارى پهن كننده ‌تا‌ اينكه برسد ‌به‌ قلوب ‌ما‌ فهم عجايب ‌او‌ ‌و‌ مثلهاى زواجر ‌او‌ ‌كه‌ اين صفت دارد ‌كه‌ سست شده است كوههاى محكم ‌يا‌ سختى ‌او‌ ‌از‌ برداشتن اشاره است ‌به‌ سوى قول خدا لو انزلنا هذا القران ‌و‌ قساوت انسان ‌و‌ قلت خشوع ‌او‌ ‌و‌ وقت قرائت او.  
 
اللغه: درن چرك.  
 هواجر: جمع هاجر وسط گرماى روز.  
 
روى: سيراب نمودن.  
 ظماء: ‌به‌ فتحتين تشنگى.  
 حلل: جمع حله، فزع الاكبر يعنى خوف بزرگ يعنى قيامت.  
 مروى است ‌از‌ حضرت امير (ع) ‌كه‌ فزع اكبر وقتى است ‌كه‌ اهل جهنم ‌را‌ ‌در‌ جهنم اندازند ‌و‌ ‌در‌ ‌را‌ ببندند.  
 نشر: وقتى است ‌كه‌ مردمان ‌از‌ قبر بيرون آيند.  
 
اللغه: خله ‌به‌ فتح خا ‌به‌ معنى حاجت.  
 املاق: فقر ‌و‌ درويشى.  
 سوق: راندن. رغد: سعه.  
 خصب: فراوانى ‌ضد‌ غلا.  
 ضرايب: جمع ضريبه ‌به‌ معنى طبيعت.  
 مدانى: ‌از‌ دنا، هوه: ‌به‌ ضم ‌ها‌ ‌و‌ فتح واو مشدده جمع هوى مثل قوه ‌به‌ معنى حفره ‌ى‌ عميقه.  
 يعنى: بار خدايا جبران نما ‌تو‌ ‌به‌ سبب قرآن حاجت ‌ما‌ ‌را‌ ‌از‌ فقر، بران ‌تو‌ ‌به‌ سوى ‌ما‌ ‌به‌ سبب قرآن سعه ‌ى‌ زندگانى ‌و‌ فراوانى ‌و‌ سعه ‌ى‌ رزق را، ‌و‌ دور نما ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ سبب قرآن ‌از‌ طبايع مذمومه ‌و‌ اخلاق پست، ‌و‌ حفظ نما ‌تو‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ واسطه ‌ى‌ ‌او‌ ‌از‌  
 
گودال كفر ‌و‌ خواهشها ‌و‌ ‌به‌ واعث نفاق ‌تا‌ آنكه بوده باشد ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ قيامت ‌به‌ سوى رضوان ‌و‌ جنان ‌تو‌ كشاننده، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ دنيا ‌از‌ غضب ‌تو‌ ‌و‌ تجاوز ‌از‌ حدود ‌تو‌ منع كننده، ‌و‌ ‌از‌ براى آنچه نزد ‌تو‌ است ‌به‌ حلال دانستن حلال ‌او‌ ‌و‌ حرام دانستن حرام ‌او‌ گواهى دهنده ‌كه‌ ‌ما‌ مخالفت واجبات ‌و‌ محرمات ننموديم.  
 
اللغه: كرب حزن.  
 سياق: راندن نفس ‌در‌ وقت مردن اعاننا الله على ذلك ‌من‌ ‌شر‌ الشيطان.  
 جهد: مشقت.  
 انين: ناله.  
 حشارج: حشرجه صداى سينه ‌و‌ نفس مسد است وقت مردن را.  
 راق: ‌از‌ رقى ‌يا‌ عبارت ‌از‌ تعويذ است ‌يا‌ عبارت ‌از‌ طبيب اختلاف است ‌در‌ قائل ‌من‌ راق.  
 ‌از‌ حضرت باقر (ع) مروى است كه: پسر آدم است ‌كه‌ وقت مردن گويد آيا طبيب هست.  
 بعضى گفته اند: ملائكه موت است بعد ‌از‌ اينكه قبض روح ‌او‌ نمودند كيست روح اين ‌را‌ بالا برد آيا ملائكه رحمت است ‌يا‌ عذاب.  
 
 
بعضى گفته اند: حاضران ميتند گويند: كيست حافظ اين ‌از‌ مردن، حجب جمع حاجب پرده.  
 زعاف: طعام مسموم ‌يا‌ خالص.  
 قلائد: جمع قلاده.  
 يوم التلاق: روز قيامت ‌و‌ وجه تسميه ‌ى‌ ‌آن‌ آن است ‌كه‌ ملاقات كنند ‌هم‌ ديگر ‌را‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز اهل آسمان ‌و‌ زمين ‌يا‌ اولين ‌و‌ آخرين ‌يا‌ ظالم ‌و‌ مظلوم ‌يا‌ خالق ‌و‌ مخلوق ‌يا‌ ارواح ‌و‌ ابدان.  
 تراقى: جمع ترقوه چنبره ‌ى‌ گردن.  
 الاعراب: ‌من‌ حجب ‌مى‌ شود ‌كه‌ متعلق ‌به‌ تجلى شود ‌يا‌ ‌به‌ قبض اول بعيد است.  
 يعنى: بار خدايا رحمت بفرست ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ ‌و‌ آسان نما ‌به‌ واسطه ‌ى‌ قرآن ‌در‌ وقت مردن ‌بر‌ نفسهاى ‌ما‌ اندوه جان كندنها را، ‌و‌ مشقت ناله نمودن ‌را‌ ‌و‌ ‌پى‌ ‌در‌ ‌پى‌ آمدن نفس كشيدن ‌در‌ سينه زمانى ‌كه‌ ‌مى‌ رسد روحها ‌در‌ چنبره ‌ها‌ ‌و‌ گفته شود كيست چاق كننده ظاهر شود ملك الموت ‌از‌ براى قبض روحها ‌از‌ راههائى ‌كه‌ نمى بيند ‌او‌ ‌را‌ كسى، ‌مى‌ اندازد نفوس ‌را‌ ‌از‌ كمان مرگها ‌به‌ تيرهاى وحشت ‌و‌ جدائى، نزديك كند ‌از‌ ‌ما‌ ‌به‌ سوى آخرت كوچ نمودن ‌و‌ رفتن، ‌مى‌ گيريد اعمال قلاله ‌ها‌ شود ‌در‌ گردن ‌ما‌ ‌و‌ ‌مى‌ باشد قبرها منزلهاى ‌ما‌ ‌تا‌ روز ملاقات.  
 
اللغه: دار الپلى خانه ‌ى‌ كهنه عبارت است ‌از‌ قبر زيرا ‌كه‌ بدن ‌در‌ ‌آن‌ خاك ‌مى‌ شود.  
 مقامه: ‌به‌ ضم ميم مصدر ‌به‌ معنى اقامه است.  
 اطباق الثرى: يعنى سطوح زمين.  
 موبقات آثامنا: يعنى مهلكات گناهان ‌ما‌ ‌از‌ قبيل اضافه ‌ى‌ صفت ‌به‌ موصوف  
 يعنى: بار خدايا رحمت بفرست ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ ‌و‌ مبارك نما ‌تو‌ ‌از‌ براى ‌ما‌ ‌در‌ نزول قبر ‌و‌ طول ماندن ‌در‌ سطهاى زمين، بگردان ‌تو‌ قبرها ‌را‌ بعد ‌از‌ فراق ‌از‌ دنيا بهترين منازل ما، وسيع نما ‌تو‌ ‌به‌ رحمت تنگى لحدهاى ‌ما‌ را، رسوا نكن ‌در‌ ميان حاضران قيامت ‌به‌ هلاكت كننده ‌ى‌ گناهان ‌ما‌  
 
سدف: ‌به‌ ضم سين جمع سدفه كغرف ‌و‌ غرفه تاريكى ‌شب‌ ‌را‌ گويند طامه بليه ‌ى‌ كبرى ‌و‌ راهيه ‌ى‌ عظيمه.  
 روشن نما ‌تو‌ پيش ‌از‌ روز قيامت ‌به‌ سبب قرآن تاريكى قبور ‌ما‌ را، ‌و‌ بپوشان ‌ما‌ ‌را‌ جامهاى امان ‌در‌ روز ترس بزرگ ‌در‌ نشر ‌ما‌ ثابت ساز ‌به‌ قرآن نزد لرزيدن پل جهنم روز گذشتن ‌از‌ ‌آن‌ لغزشهاى اقدام ‌ما‌ را، ‌و‌ برهان ‌ما‌ ‌را‌ ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ ‌هر‌ حزن ‌و‌ اندوه روز قيامت ‌و‌ سختيهاى خوف آن،  
 
و سفيد ‌كن‌ روهاى ‌ما‌ ‌را‌ روزى ‌كه‌ سياه شود روى ظالمان ‌در‌ روز حسرت ‌و‌ ندامت، بگردان ‌از‌ براى ‌ما‌ ‌در‌ قلوب مردم دوستى، نگردان حيات ‌را‌ ‌بر‌ ‌ما‌  
 
شدت.  
 
صدع: آشكار.  
 امكن: اسم تفضيل ‌يا‌ ‌از‌ تمكن ‌يا‌ ‌از‌ مكانت.  
 اوجه: وجيه ‌تر‌ يعنى صاحب آبرو.  
 مرويست روز قيامت گناهكاران جمع شوند گويند: ‌ما‌ حاجت ‌به‌ شفيعى داريم ‌كه‌ شفاعت ‌ما‌ نمايد لابديم ‌كه‌ شفيعى پيدا كنيم سپس ‌به‌ نزد آدم (ع) روند ‌و‌ عرض نمايند: ‌اى‌ مسجود ملائكه ‌ما‌ ‌را‌ شفيع باش فرمايد: ‌كه‌ ‌من‌ هنوز ‌از‌ انفعال ترك اولى بيرون نيامده ‌ام‌ چگونه شفاعت نمايم، سپس نزد نوح روند عرض كنند كه: ‌ما‌ ‌را‌ شفاعت نما فرمايد كه: مرا اين امر نيست، سپس نزد ابراهيم روند ‌او‌ نيز امتناع نمايد، ‌و‌ نزد موسى ‌و‌ عيسى روند ايشان نيز معذرت جويند.  
 گويند: كسى ‌كه‌ سزاوار اين امر است خاتم الانبياء است ‌كه‌ سيد اولين ‌و‌ آخرين است.  
 سپس همه نزد ‌او‌ روند ‌پس‌ ‌او‌ برخيزد ‌و‌ ‌از‌ ‌حق‌ تعالى طلب شفاعت نمايد چون اذن شفاعت ‌به‌ ‌او‌ رسد روى ‌به‌ زمين نهد ‌به‌ سجده رود ‌و‌ خطاب ‌به‌ ‌او‌ رسد ‌اى‌ احمد ‌سر‌ بردار ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ خواهى شفاعت نما، سپس ‌سر‌ بردارد ‌و‌ ثناء خدا جاى آورد ‌و‌ سپس شفاعت نمايد ‌هر‌ گوينده ‌ى‌ ‌لا‌ اله الا الله ‌را‌ ‌و‌ ‌در‌ ‌دل‌ ‌او‌ ايمان باشد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ دوزخ بيرون آورد.  
 
صدع: آشكار.  
 امكن: اسم تفضيل ‌يا‌ ‌از‌ تمكن ‌يا‌ ‌از‌ مكانت.  
 اوجه: وجيه ‌تر‌ يعنى صاحب آبرو.  
 مرويست روز قيامت گناهكاران جمع شوند گويند: ‌ما‌ حاجت ‌به‌ شفيعى داريم ‌كه‌ شفاعت ‌ما‌ نمايد لابديم ‌كه‌ شفيعى پيدا كنيم سپس ‌به‌ نزد آدم (ع) روند ‌و‌ عرض نمايند: ‌اى‌ مسجود ملائكه ‌ما‌ ‌را‌ شفيع باش فرمايد: ‌كه‌ ‌من‌ هنوز ‌از‌ انفعال ترك اولى بيرون نيامده ‌ام‌ چگونه شفاعت نمايم، سپس نزد نوح روند عرض كنند كه: ‌ما‌ ‌را‌ شفاعت نما فرمايد كه: مرا اين امر نيست، سپس نزد ابراهيم روند ‌او‌ نيز امتناع نمايد، ‌و‌ نزد موسى ‌و‌ عيسى روند ايشان نيز معذرت جويند.  
 گويند: كسى ‌كه‌ سزاوار اين امر است خاتم الانبياء است ‌كه‌ سيد اولين ‌و‌ آخرين است.  
 سپس همه نزد ‌او‌ روند ‌پس‌ ‌او‌ برخيزد ‌و‌ ‌از‌ ‌حق‌ تعالى طلب شفاعت نمايد چون اذن شفاعت ‌به‌ ‌او‌ رسد روى ‌به‌ زمين نهد ‌به‌ سجده رود ‌و‌ خطاب ‌به‌ ‌او‌ رسد ‌اى‌ احمد ‌سر‌ بردار ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ خواهى شفاعت نما، سپس ‌سر‌ بردارد ‌و‌ ثناء خدا جاى آورد ‌و‌ سپس شفاعت نمايد ‌هر‌ گوينده ‌ى‌ ‌لا‌ اله الا الله ‌را‌ ‌و‌ ‌در‌ ‌دل‌ ‌او‌ ايمان باشد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ دوزخ بيرون آورد.  
 
تحقيق وسيله ‌در‌ دعاى ‌يا‌ ‌من‌ خص محمدا ‌و‌ آله بالكرامه گذشت.  
 روايت شده است ‌كه‌ فرمود: حوض ‌من‌ ‌ما‌ بين عدن ‌و‌ عمان است آب ‌او‌ سفيدتر ‌از‌ شير ‌و‌ شيرين ‌تر‌ ‌از‌ عسل اكواب ‌او‌ عدد ستارگان ‌هر‌ ‌كه‌ ‌از‌ ‌آن‌ بياشامد هرگز تشنه نشود.  
 باء ‌در‌ بما بلغ سببيه است ‌يا‌ بدل.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌از‌ معاويه ‌بن‌ عمار ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: اگر قرائت فاتحه الكتاب نمائى ‌بر‌ مرده ‌ى‌ بعد خداى عزوجل روح ‌بر‌ ‌او‌ برگرداند تعجب ندارد.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ قرائت فاتحه الكتاب ‌بر‌ مرضى ‌و‌ دردى نمى شود مگر آنكه ‌از‌ مرض خوب شود.  
 عياشى مرفوعا روايت كند ‌از‌ حضرت اميرالمومنين عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: حضرت رسول اكرم فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند چهار آيه ‌از‌ اول سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌دو‌ آيه بعد ‌از‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌سه‌ آيه ‌ى‌ ‌از‌ آخر  
 
تحقيق وسيله ‌در‌ دعاى ‌يا‌ ‌من‌ خص محمدا ‌و‌ آله بالكرامه گذشت.  
 روايت شده است ‌كه‌ فرمود: حوض ‌من‌ ‌ما‌ بين عدن ‌و‌ عمان است آب ‌او‌ سفيدتر ‌از‌ شير ‌و‌ شيرين ‌تر‌ ‌از‌ عسل اكواب ‌او‌ عدد ستارگان ‌هر‌ ‌كه‌ ‌از‌ ‌آن‌ بياشامد هرگز تشنه نشود.  
 باء ‌در‌ بما بلغ سببيه است ‌يا‌ بدل.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌از‌ معاويه ‌بن‌ عمار ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: اگر قرائت فاتحه الكتاب نمائى ‌بر‌ مرده ‌ى‌ بعد خداى عزوجل روح ‌بر‌ ‌او‌ برگرداند تعجب ندارد.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ قرائت فاتحه الكتاب ‌بر‌ مرضى ‌و‌ دردى نمى شود مگر آنكه ‌از‌ مرض خوب شود.  
 عياشى مرفوعا روايت كند ‌از‌ حضرت اميرالمومنين عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: حضرت رسول اكرم فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند چهار آيه ‌از‌ اول سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌دو‌ آيه بعد ‌از‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌سه‌ آيه ‌ى‌ ‌از‌ آخر  
 
تحقيق وسيله ‌در‌ دعاى ‌يا‌ ‌من‌ خص محمدا ‌و‌ آله بالكرامه گذشت.  
 روايت شده است ‌كه‌ فرمود: حوض ‌من‌ ‌ما‌ بين عدن ‌و‌ عمان است آب ‌او‌ سفيدتر ‌از‌ شير ‌و‌ شيرين ‌تر‌ ‌از‌ عسل اكواب ‌او‌ عدد ستارگان ‌هر‌ ‌كه‌ ‌از‌ ‌آن‌ بياشامد هرگز تشنه نشود.  
 باء ‌در‌ بما بلغ سببيه است ‌يا‌ بدل.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌از‌ معاويه ‌بن‌ عمار ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: اگر قرائت فاتحه الكتاب نمائى ‌بر‌ مرده ‌ى‌ بعد خداى عزوجل روح ‌بر‌ ‌او‌ برگرداند تعجب ندارد.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ قرائت فاتحه الكتاب ‌بر‌ مرضى ‌و‌ دردى نمى شود مگر آنكه ‌از‌ مرض خوب شود.  
 عياشى مرفوعا روايت كند ‌از‌ حضرت اميرالمومنين عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: حضرت رسول اكرم فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند چهار آيه ‌از‌ اول سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌دو‌ آيه بعد ‌از‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌سه‌ آيه ‌ى‌ ‌از‌ آخر  
 
تحقيق وسيله ‌در‌ دعاى ‌يا‌ ‌من‌ خص محمدا ‌و‌ آله بالكرامه گذشت.  
 روايت شده است ‌كه‌ فرمود: حوض ‌من‌ ‌ما‌ بين عدن ‌و‌ عمان است آب ‌او‌ سفيدتر ‌از‌ شير ‌و‌ شيرين ‌تر‌ ‌از‌ عسل اكواب ‌او‌ عدد ستارگان ‌هر‌ ‌كه‌ ‌از‌ ‌آن‌ بياشامد هرگز تشنه نشود.  
 باء ‌در‌ بما بلغ سببيه است ‌يا‌ بدل.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌از‌ معاويه ‌بن‌ عمار ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: اگر قرائت فاتحه الكتاب نمائى ‌بر‌ مرده ‌ى‌ بعد خداى عزوجل روح ‌بر‌ ‌او‌ برگرداند تعجب ندارد.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ قرائت فاتحه الكتاب ‌بر‌ مرضى ‌و‌ دردى نمى شود مگر آنكه ‌از‌ مرض خوب شود.  
 عياشى مرفوعا روايت كند ‌از‌ حضرت اميرالمومنين عليه السلام ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: حضرت رسول اكرم فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند چهار آيه ‌از‌ اول سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌دو‌ آيه بعد ‌از‌ آيه الكرسى ‌و‌ ‌سه‌ آيه ‌ى‌ ‌از‌ آخر  
 
سوره ‌ى‌ بقره بدى نخواهد ديد هيچ بدى ‌در‌ نفس خود ‌و‌ اهل ‌و‌ عيال ‌و‌ مال خود ‌و‌ شيطان نخواهد نزديك ‌او‌ شد.  
 عياشى ‌و‌ صدوق روايت كنند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ قرائت نمايد اين ‌دو‌ سوره سايه اندازند بالاى ‌سر‌ ‌او‌ مثل ‌دو‌ پارچه ابر ‌يا‌ مثل ‌دو‌ عبا.  
 ‌و‌ روايت شده است ‌از‌ پيغمبر (ص) كه: فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ عطا كند خداى عزوجل ‌به‌ ‌او‌ بهر حرفى امانى ‌از‌ گرمى جهنم.  
 ‌و‌ اگر نوشته شود ‌به‌ زعفران ‌و‌ ‌بر‌ زنى ‌كه‌ حمل برنمى دارد آويز شود خواهد حامله ‌شد‌ باذن الله، ‌و‌ اگر بياويزد ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ درخت خرما ‌يا‌ درخت ديگر ‌كه‌ ميوه ‌ى‌ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد ‌يا‌ برگ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد خواهد ميوه ‌و‌ برگ خود ‌را‌ ضبط نمود.  
 ‌و‌ ‌در‌ روايت حضرت صادق است ‌كه‌ اگر سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌به‌ زعفران نوشته ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ بياويزد ‌به‌ زنى ‌كه‌ حمل ‌مى‌ خواهد بردارد خواهد حامله ‌شد‌ ‌به‌ اذن خدا، ‌و‌ اگر بياويزد ‌بر‌ فقيرى خواهد غنى ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ خداى عزوجل خواهد روزى داد.  
 عياشى ‌از‌ اميرالمومنين روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نساء ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه بخواند خواهد ايمن ‌شد‌ ‌از‌ فشار قبر.  
 صدوق ‌به‌ سند خود روايت كند ‌از‌ امام محمد باقر ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مائده ‌در‌ ‌هر‌ پنجشنبه بخواند ايمان ‌او‌ نخواهد زايل شد، ‌و‌ نخواهد ‌از‌ براى خدا شريك قرار داد.  
 روايت شده است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌را‌ ‌به‌ مشك ‌و‌ زعفران بنويسد ‌و‌ ‌در‌ شش روز متوالى بياشامد خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ روزى كثير خواهد عنايت فرمود ‌و‌ بدى ‌به‌ ‌او‌ نمى رسد ‌و‌ ‌از‌ همه ‌ى‌ امراض خواهد عافيت يافت ‌به‌  
 
سوره ‌ى‌ بقره بدى نخواهد ديد هيچ بدى ‌در‌ نفس خود ‌و‌ اهل ‌و‌ عيال ‌و‌ مال خود ‌و‌ شيطان نخواهد نزديك ‌او‌ شد.  
 عياشى ‌و‌ صدوق روايت كنند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ قرائت نمايد اين ‌دو‌ سوره سايه اندازند بالاى ‌سر‌ ‌او‌ مثل ‌دو‌ پارچه ابر ‌يا‌ مثل ‌دو‌ عبا.  
 ‌و‌ روايت شده است ‌از‌ پيغمبر (ص) كه: فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ عطا كند خداى عزوجل ‌به‌ ‌او‌ بهر حرفى امانى ‌از‌ گرمى جهنم.  
 ‌و‌ اگر نوشته شود ‌به‌ زعفران ‌و‌ ‌بر‌ زنى ‌كه‌ حمل برنمى دارد آويز شود خواهد حامله ‌شد‌ باذن الله، ‌و‌ اگر بياويزد ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ درخت خرما ‌يا‌ درخت ديگر ‌كه‌ ميوه ‌ى‌ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد ‌يا‌ برگ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد خواهد ميوه ‌و‌ برگ خود ‌را‌ ضبط نمود.  
 ‌و‌ ‌در‌ روايت حضرت صادق است ‌كه‌ اگر سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌به‌ زعفران نوشته ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ بياويزد ‌به‌ زنى ‌كه‌ حمل ‌مى‌ خواهد بردارد خواهد حامله ‌شد‌ ‌به‌ اذن خدا، ‌و‌ اگر بياويزد ‌بر‌ فقيرى خواهد غنى ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ خداى عزوجل خواهد روزى داد.  
 عياشى ‌از‌ اميرالمومنين روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نساء ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه بخواند خواهد ايمن ‌شد‌ ‌از‌ فشار قبر.  
 صدوق ‌به‌ سند خود روايت كند ‌از‌ امام محمد باقر ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مائده ‌در‌ ‌هر‌ پنجشنبه بخواند ايمان ‌او‌ نخواهد زايل شد، ‌و‌ نخواهد ‌از‌ براى خدا شريك قرار داد.  
 روايت شده است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌را‌ ‌به‌ مشك ‌و‌ زعفران بنويسد ‌و‌ ‌در‌ شش روز متوالى بياشامد خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ روزى كثير خواهد عنايت فرمود ‌و‌ بدى ‌به‌ ‌او‌ نمى رسد ‌و‌ ‌از‌ همه ‌ى‌ امراض خواهد عافيت يافت ‌به‌  
 
سوره ‌ى‌ بقره بدى نخواهد ديد هيچ بدى ‌در‌ نفس خود ‌و‌ اهل ‌و‌ عيال ‌و‌ مال خود ‌و‌ شيطان نخواهد نزديك ‌او‌ شد.  
 عياشى ‌و‌ صدوق روايت كنند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ قرائت نمايد اين ‌دو‌ سوره سايه اندازند بالاى ‌سر‌ ‌او‌ مثل ‌دو‌ پارچه ابر ‌يا‌ مثل ‌دو‌ عبا.  
 ‌و‌ روايت شده است ‌از‌ پيغمبر (ص) كه: فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ عطا كند خداى عزوجل ‌به‌ ‌او‌ بهر حرفى امانى ‌از‌ گرمى جهنم.  
 ‌و‌ اگر نوشته شود ‌به‌ زعفران ‌و‌ ‌بر‌ زنى ‌كه‌ حمل برنمى دارد آويز شود خواهد حامله ‌شد‌ باذن الله، ‌و‌ اگر بياويزد ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ درخت خرما ‌يا‌ درخت ديگر ‌كه‌ ميوه ‌ى‌ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد ‌يا‌ برگ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد خواهد ميوه ‌و‌ برگ خود ‌را‌ ضبط نمود.  
 ‌و‌ ‌در‌ روايت حضرت صادق است ‌كه‌ اگر سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌به‌ زعفران نوشته ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ بياويزد ‌به‌ زنى ‌كه‌ حمل ‌مى‌ خواهد بردارد خواهد حامله ‌شد‌ ‌به‌ اذن خدا، ‌و‌ اگر بياويزد ‌بر‌ فقيرى خواهد غنى ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ خداى عزوجل خواهد روزى داد.  
 عياشى ‌از‌ اميرالمومنين روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نساء ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه بخواند خواهد ايمن ‌شد‌ ‌از‌ فشار قبر.  
 صدوق ‌به‌ سند خود روايت كند ‌از‌ امام محمد باقر ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مائده ‌در‌ ‌هر‌ پنجشنبه بخواند ايمان ‌او‌ نخواهد زايل شد، ‌و‌ نخواهد ‌از‌ براى خدا شريك قرار داد.  
 روايت شده است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌را‌ ‌به‌ مشك ‌و‌ زعفران بنويسد ‌و‌ ‌در‌ شش روز متوالى بياشامد خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ روزى كثير خواهد عنايت فرمود ‌و‌ بدى ‌به‌ ‌او‌ نمى رسد ‌و‌ ‌از‌ همه ‌ى‌ امراض خواهد عافيت يافت ‌به‌  
 
سوره ‌ى‌ بقره بدى نخواهد ديد هيچ بدى ‌در‌ نفس خود ‌و‌ اهل ‌و‌ عيال ‌و‌ مال خود ‌و‌ شيطان نخواهد نزديك ‌او‌ شد.  
 عياشى ‌و‌ صدوق روايت كنند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بقره ‌و‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ قرائت نمايد اين ‌دو‌ سوره سايه اندازند بالاى ‌سر‌ ‌او‌ مثل ‌دو‌ پارچه ابر ‌يا‌ مثل ‌دو‌ عبا.  
 ‌و‌ روايت شده است ‌از‌ پيغمبر (ص) كه: فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌را‌ عطا كند خداى عزوجل ‌به‌ ‌او‌ بهر حرفى امانى ‌از‌ گرمى جهنم.  
 ‌و‌ اگر نوشته شود ‌به‌ زعفران ‌و‌ ‌بر‌ زنى ‌كه‌ حمل برنمى دارد آويز شود خواهد حامله ‌شد‌ باذن الله، ‌و‌ اگر بياويزد ‌او‌ ‌را‌ ‌بر‌ درخت خرما ‌يا‌ درخت ديگر ‌كه‌ ميوه ‌ى‌ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد ‌يا‌ برگ ‌او‌ ‌مى‌ ريزد خواهد ميوه ‌و‌ برگ خود ‌را‌ ضبط نمود.  
 ‌و‌ ‌در‌ روايت حضرت صادق است ‌كه‌ اگر سوره ‌ى‌ ‌آل‌ عمران ‌به‌ زعفران نوشته ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ بياويزد ‌به‌ زنى ‌كه‌ حمل ‌مى‌ خواهد بردارد خواهد حامله ‌شد‌ ‌به‌ اذن خدا، ‌و‌ اگر بياويزد ‌بر‌ فقيرى خواهد غنى ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ خداى عزوجل خواهد روزى داد.  
 عياشى ‌از‌ اميرالمومنين روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نساء ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه بخواند خواهد ايمن ‌شد‌ ‌از‌ فشار قبر.  
 صدوق ‌به‌ سند خود روايت كند ‌از‌ امام محمد باقر ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مائده ‌در‌ ‌هر‌ پنجشنبه بخواند ايمان ‌او‌ نخواهد زايل شد، ‌و‌ نخواهد ‌از‌ براى خدا شريك قرار داد.  
 روايت شده است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌را‌ ‌به‌ مشك ‌و‌ زعفران بنويسد ‌و‌ ‌در‌ شش روز متوالى بياشامد خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ روزى كثير خواهد عنايت فرمود ‌و‌ بدى ‌به‌ ‌او‌ نمى رسد ‌و‌ ‌از‌ همه ‌ى‌ امراض خواهد عافيت يافت ‌به‌  
 
اذن خدا.  
 عياشى ‌به‌ سند خود نقل ‌مى‌ كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ حاجتى باشد ‌به‌ خدا ‌و‌ خواهد ‌كه‌ حاجت ‌او‌ برآورده شود ‌پس‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌به‌ فاتحه الكتاب ‌و‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌و‌ بعد ‌از‌ فراغ نماز بگويد: ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ اعظم ‌من‌ كل عظيم ‌يا‌ سميع الدعاء ‌يا‌ ‌من‌ ‌لا‌ يغيره الايام ‌و‌ الليالى صل على محمد ‌و‌ ‌آل‌ محمد ‌و‌ ارحم ضعفى ‌و‌ فقرى ‌و‌ فاقتى ‌و‌ مسكنتى فانك اعلم بها منى ‌و‌ انت اعلم ‌به‌ حاجتى، ‌يا‌ ‌من‌ رحم الشيخ يعقوب حين ‌رد‌ عليه يوسف قره عينه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم ايوب بعد طول بلائه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم محمدا عليه ‌و‌ آله السلام ليتم ‌او‌ اه ‌و‌ نصره على جبابره قريش ‌و‌ طواغيتها ‌و‌ امكنه منهم ‌يا‌ مغيث مكرر بگويد ‌پس‌ قسم ‌به‌ ‌آن‌ كسى ‌كه‌ جانم ‌در‌ قدرت ‌او‌ است اگر بعد ‌از‌ نماز اين دعا ‌را‌ بخوانى نخواهد خدا بخل نمود ‌و‌ عطا خواهد كرد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت نمايد ‌كه‌ فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اعراف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه بخواند ‌در‌ روز قيامت خواهد ايمن بود، اگر ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند روز قيامت ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند زيرا ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ محلمست ‌پس‌ ترك قرائت ‌او‌ ننمائيد ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ مواظبت نمائيد زيرا ‌كه‌ اين سوره ‌در‌ روز قيامت شهادت دهد براى ‌او‌ نزد خداى عزوجل.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انفال ‌و‌ سوره ‌ى‌ برائه ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه قرائت كند نخواهد منافق ‌شد‌ ‌و‌ خواهد بود ‌از‌ شيعه ‌ى‌ اميرالمومنين.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ يونس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌دو‌ ماه ‌يا‌ ‌سه‌ ماه ‌يك‌ دفعه بخواند نترسد ‌از‌ اينكه بوده باشد  
 
اذن خدا.  
 عياشى ‌به‌ سند خود نقل ‌مى‌ كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ حاجتى باشد ‌به‌ خدا ‌و‌ خواهد ‌كه‌ حاجت ‌او‌ برآورده شود ‌پس‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌به‌ فاتحه الكتاب ‌و‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌و‌ بعد ‌از‌ فراغ نماز بگويد: ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ اعظم ‌من‌ كل عظيم ‌يا‌ سميع الدعاء ‌يا‌ ‌من‌ ‌لا‌ يغيره الايام ‌و‌ الليالى صل على محمد ‌و‌ ‌آل‌ محمد ‌و‌ ارحم ضعفى ‌و‌ فقرى ‌و‌ فاقتى ‌و‌ مسكنتى فانك اعلم بها منى ‌و‌ انت اعلم ‌به‌ حاجتى، ‌يا‌ ‌من‌ رحم الشيخ يعقوب حين ‌رد‌ عليه يوسف قره عينه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم ايوب بعد طول بلائه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم محمدا عليه ‌و‌ آله السلام ليتم ‌او‌ اه ‌و‌ نصره على جبابره قريش ‌و‌ طواغيتها ‌و‌ امكنه منهم ‌يا‌ مغيث مكرر بگويد ‌پس‌ قسم ‌به‌ ‌آن‌ كسى ‌كه‌ جانم ‌در‌ قدرت ‌او‌ است اگر بعد ‌از‌ نماز اين دعا ‌را‌ بخوانى نخواهد خدا بخل نمود ‌و‌ عطا خواهد كرد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت نمايد ‌كه‌ فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اعراف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه بخواند ‌در‌ روز قيامت خواهد ايمن بود، اگر ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند روز قيامت ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند زيرا ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ محلمست ‌پس‌ ترك قرائت ‌او‌ ننمائيد ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ مواظبت نمائيد زيرا ‌كه‌ اين سوره ‌در‌ روز قيامت شهادت دهد براى ‌او‌ نزد خداى عزوجل.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انفال ‌و‌ سوره ‌ى‌ برائه ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه قرائت كند نخواهد منافق ‌شد‌ ‌و‌ خواهد بود ‌از‌ شيعه ‌ى‌ اميرالمومنين.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ يونس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌دو‌ ماه ‌يا‌ ‌سه‌ ماه ‌يك‌ دفعه بخواند نترسد ‌از‌ اينكه بوده باشد  
 
اذن خدا.  
 عياشى ‌به‌ سند خود نقل ‌مى‌ كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ حاجتى باشد ‌به‌ خدا ‌و‌ خواهد ‌كه‌ حاجت ‌او‌ برآورده شود ‌پس‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌به‌ فاتحه الكتاب ‌و‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌و‌ بعد ‌از‌ فراغ نماز بگويد: ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ اعظم ‌من‌ كل عظيم ‌يا‌ سميع الدعاء ‌يا‌ ‌من‌ ‌لا‌ يغيره الايام ‌و‌ الليالى صل على محمد ‌و‌ ‌آل‌ محمد ‌و‌ ارحم ضعفى ‌و‌ فقرى ‌و‌ فاقتى ‌و‌ مسكنتى فانك اعلم بها منى ‌و‌ انت اعلم ‌به‌ حاجتى، ‌يا‌ ‌من‌ رحم الشيخ يعقوب حين ‌رد‌ عليه يوسف قره عينه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم ايوب بعد طول بلائه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم محمدا عليه ‌و‌ آله السلام ليتم ‌او‌ اه ‌و‌ نصره على جبابره قريش ‌و‌ طواغيتها ‌و‌ امكنه منهم ‌يا‌ مغيث مكرر بگويد ‌پس‌ قسم ‌به‌ ‌آن‌ كسى ‌كه‌ جانم ‌در‌ قدرت ‌او‌ است اگر بعد ‌از‌ نماز اين دعا ‌را‌ بخوانى نخواهد خدا بخل نمود ‌و‌ عطا خواهد كرد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت نمايد ‌كه‌ فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اعراف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه بخواند ‌در‌ روز قيامت خواهد ايمن بود، اگر ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند روز قيامت ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند زيرا ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ محلمست ‌پس‌ ترك قرائت ‌او‌ ننمائيد ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ مواظبت نمائيد زيرا ‌كه‌ اين سوره ‌در‌ روز قيامت شهادت دهد براى ‌او‌ نزد خداى عزوجل.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انفال ‌و‌ سوره ‌ى‌ برائه ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه قرائت كند نخواهد منافق ‌شد‌ ‌و‌ خواهد بود ‌از‌ شيعه ‌ى‌ اميرالمومنين.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ يونس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌دو‌ ماه ‌يا‌ ‌سه‌ ماه ‌يك‌ دفعه بخواند نترسد ‌از‌ اينكه بوده باشد  
 
اذن خدا.  
 عياشى ‌به‌ سند خود نقل ‌مى‌ كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ حاجتى باشد ‌به‌ خدا ‌و‌ خواهد ‌كه‌ حاجت ‌او‌ برآورده شود ‌پس‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌به‌ فاتحه الكتاب ‌و‌ سوره ‌ى‌ انعام ‌و‌ بعد ‌از‌ فراغ نماز بگويد: ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ كريم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ عظيم ‌يا‌ اعظم ‌من‌ كل عظيم ‌يا‌ سميع الدعاء ‌يا‌ ‌من‌ ‌لا‌ يغيره الايام ‌و‌ الليالى صل على محمد ‌و‌ ‌آل‌ محمد ‌و‌ ارحم ضعفى ‌و‌ فقرى ‌و‌ فاقتى ‌و‌ مسكنتى فانك اعلم بها منى ‌و‌ انت اعلم ‌به‌ حاجتى، ‌يا‌ ‌من‌ رحم الشيخ يعقوب حين ‌رد‌ عليه يوسف قره عينه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم ايوب بعد طول بلائه، ‌يا‌ ‌من‌ رحم محمدا عليه ‌و‌ آله السلام ليتم ‌او‌ اه ‌و‌ نصره على جبابره قريش ‌و‌ طواغيتها ‌و‌ امكنه منهم ‌يا‌ مغيث مكرر بگويد ‌پس‌ قسم ‌به‌ ‌آن‌ كسى ‌كه‌ جانم ‌در‌ قدرت ‌او‌ است اگر بعد ‌از‌ نماز اين دعا ‌را‌ بخوانى نخواهد خدا بخل نمود ‌و‌ عطا خواهد كرد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت نمايد ‌كه‌ فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اعراف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه بخواند ‌در‌ روز قيامت خواهد ايمن بود، اگر ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند روز قيامت ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند زيرا ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ محلمست ‌پس‌ ترك قرائت ‌او‌ ننمائيد ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ مواظبت نمائيد زيرا ‌كه‌ اين سوره ‌در‌ روز قيامت شهادت دهد براى ‌او‌ نزد خداى عزوجل.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود روايت نمايد ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انفال ‌و‌ سوره ‌ى‌ برائه ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ماه قرائت كند نخواهد منافق ‌شد‌ ‌و‌ خواهد بود ‌از‌ شيعه ‌ى‌ اميرالمومنين.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ يونس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌دو‌ ماه ‌يا‌ ‌سه‌ ماه ‌يك‌ دفعه بخواند نترسد ‌از‌ اينكه بوده باشد  
 
از جهال ‌و‌ خواهد بود ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ بزرگان ‌و‌ مقربين.  
 ‌و‌ نيز روايت ‌از‌ امام محمد باقر عليه السلام نمايد ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ هود ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند ‌در‌ زمره ‌ى‌ مومنين ‌و‌ پيغمبران است ‌و‌ حساب ‌او‌ خواهد آسان ‌شد‌ بدى عمل ‌او‌ ‌در‌ قيامت نخواهد معلوم شد.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ يوسف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ روز قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌در‌ حالتى ‌كه‌ جمال ‌او‌ مثل جمال يوسف باشد ‌و‌ خوف قيامت ‌بر‌ ‌او‌ نرسد ‌و‌ ‌از‌ خوبان بندگان خدا خواهد بود ‌و‌ اين سوره ‌در‌ تورات مكتوب است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ رعد زياد قرائت نمايد نخواهد صاعقه ‌بر‌ ‌او‌ رسيد اگر ‌چه‌ ناصبى باشد، اگر مومن باشد داخل ‌در‌ بهشت شود بدون حساب ‌و‌ شفاعت خواهد نمود ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌مى‌ شناسد ‌از‌ اهل بيت ‌و‌ برادران خود.  
 ‌در‌ بعضى ‌از‌ روايات است: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ تاريك بعد ‌از‌ نماز عشاء سوره ‌ى‌ رعد ‌را‌ بنويسد ‌و‌ ‌در‌ ‌آن‌ وقت ‌او‌ ‌را‌ بگرداند ‌در‌ دربار شاه جائر عسكر ‌و‌ رعيت ‌او‌ ‌بر‌ ‌او‌ غالب شوند سخن ‌او‌ نشنوند ‌و‌ عمر ‌او‌ كوتاه خواهد شد، اگر اين سوره ‌را‌ ‌در‌ ظالمى ‌يا‌ كافرى ‌يا‌ زنديقى بگذارد خواهد ‌او‌ ‌را‌ هلاك نمود ‌به‌ اذن خدا.  
 ‌و‌ نيز صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ابراهيم ‌در‌ ‌دو‌ ركعت نماز بگذارد ‌و‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌در‌ ‌دو‌ ركعت ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه نخواهد جنون ‌و‌ فقر ‌و‌ ابتلا ‌بر‌ ‌او‌ رسيد هرگز ‌و‌ ‌در‌ بازوى طفل اگر ببندند نخواهد گريه نمود.  
 ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌را‌ ‌به‌ زعفران بنويسد  
 
از جهال ‌و‌ خواهد بود ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ بزرگان ‌و‌ مقربين.  
 ‌و‌ نيز روايت ‌از‌ امام محمد باقر عليه السلام نمايد ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ هود ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند ‌در‌ زمره ‌ى‌ مومنين ‌و‌ پيغمبران است ‌و‌ حساب ‌او‌ خواهد آسان ‌شد‌ بدى عمل ‌او‌ ‌در‌ قيامت نخواهد معلوم شد.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ يوسف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ روز قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌در‌ حالتى ‌كه‌ جمال ‌او‌ مثل جمال يوسف باشد ‌و‌ خوف قيامت ‌بر‌ ‌او‌ نرسد ‌و‌ ‌از‌ خوبان بندگان خدا خواهد بود ‌و‌ اين سوره ‌در‌ تورات مكتوب است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ رعد زياد قرائت نمايد نخواهد صاعقه ‌بر‌ ‌او‌ رسيد اگر ‌چه‌ ناصبى باشد، اگر مومن باشد داخل ‌در‌ بهشت شود بدون حساب ‌و‌ شفاعت خواهد نمود ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌مى‌ شناسد ‌از‌ اهل بيت ‌و‌ برادران خود.  
 ‌در‌ بعضى ‌از‌ روايات است: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ تاريك بعد ‌از‌ نماز عشاء سوره ‌ى‌ رعد ‌را‌ بنويسد ‌و‌ ‌در‌ ‌آن‌ وقت ‌او‌ ‌را‌ بگرداند ‌در‌ دربار شاه جائر عسكر ‌و‌ رعيت ‌او‌ ‌بر‌ ‌او‌ غالب شوند سخن ‌او‌ نشنوند ‌و‌ عمر ‌او‌ كوتاه خواهد شد، اگر اين سوره ‌را‌ ‌در‌ ظالمى ‌يا‌ كافرى ‌يا‌ زنديقى بگذارد خواهد ‌او‌ ‌را‌ هلاك نمود ‌به‌ اذن خدا.  
 ‌و‌ نيز صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ابراهيم ‌در‌ ‌دو‌ ركعت نماز بگذارد ‌و‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌در‌ ‌دو‌ ركعت ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه نخواهد جنون ‌و‌ فقر ‌و‌ ابتلا ‌بر‌ ‌او‌ رسيد هرگز ‌و‌ ‌در‌ بازوى طفل اگر ببندند نخواهد گريه نمود.  
 ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌را‌ ‌به‌ زعفران بنويسد  
 
از جهال ‌و‌ خواهد بود ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ بزرگان ‌و‌ مقربين.  
 ‌و‌ نيز روايت ‌از‌ امام محمد باقر عليه السلام نمايد ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ هود ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند ‌در‌ زمره ‌ى‌ مومنين ‌و‌ پيغمبران است ‌و‌ حساب ‌او‌ خواهد آسان ‌شد‌ بدى عمل ‌او‌ ‌در‌ قيامت نخواهد معلوم شد.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ يوسف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ روز قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌در‌ حالتى ‌كه‌ جمال ‌او‌ مثل جمال يوسف باشد ‌و‌ خوف قيامت ‌بر‌ ‌او‌ نرسد ‌و‌ ‌از‌ خوبان بندگان خدا خواهد بود ‌و‌ اين سوره ‌در‌ تورات مكتوب است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ رعد زياد قرائت نمايد نخواهد صاعقه ‌بر‌ ‌او‌ رسيد اگر ‌چه‌ ناصبى باشد، اگر مومن باشد داخل ‌در‌ بهشت شود بدون حساب ‌و‌ شفاعت خواهد نمود ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌مى‌ شناسد ‌از‌ اهل بيت ‌و‌ برادران خود.  
 ‌در‌ بعضى ‌از‌ روايات است: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ تاريك بعد ‌از‌ نماز عشاء سوره ‌ى‌ رعد ‌را‌ بنويسد ‌و‌ ‌در‌ ‌آن‌ وقت ‌او‌ ‌را‌ بگرداند ‌در‌ دربار شاه جائر عسكر ‌و‌ رعيت ‌او‌ ‌بر‌ ‌او‌ غالب شوند سخن ‌او‌ نشنوند ‌و‌ عمر ‌او‌ كوتاه خواهد شد، اگر اين سوره ‌را‌ ‌در‌ ظالمى ‌يا‌ كافرى ‌يا‌ زنديقى بگذارد خواهد ‌او‌ ‌را‌ هلاك نمود ‌به‌ اذن خدا.  
 ‌و‌ نيز صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ابراهيم ‌در‌ ‌دو‌ ركعت نماز بگذارد ‌و‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌در‌ ‌دو‌ ركعت ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه نخواهد جنون ‌و‌ فقر ‌و‌ ابتلا ‌بر‌ ‌او‌ رسيد هرگز ‌و‌ ‌در‌ بازوى طفل اگر ببندند نخواهد گريه نمود.  
 ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌را‌ ‌به‌ زعفران بنويسد  
 
از جهال ‌و‌ خواهد بود ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ بزرگان ‌و‌ مقربين.  
 ‌و‌ نيز روايت ‌از‌ امام محمد باقر عليه السلام نمايد ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ هود ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه بخواند ‌در‌ زمره ‌ى‌ مومنين ‌و‌ پيغمبران است ‌و‌ حساب ‌او‌ خواهد آسان ‌شد‌ بدى عمل ‌او‌ ‌در‌ قيامت نخواهد معلوم شد.  
 ‌و‌ نيز روايت نمايد ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ يوسف ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ روز قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌در‌ حالتى ‌كه‌ جمال ‌او‌ مثل جمال يوسف باشد ‌و‌ خوف قيامت ‌بر‌ ‌او‌ نرسد ‌و‌ ‌از‌ خوبان بندگان خدا خواهد بود ‌و‌ اين سوره ‌در‌ تورات مكتوب است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ رعد زياد قرائت نمايد نخواهد صاعقه ‌بر‌ ‌او‌ رسيد اگر ‌چه‌ ناصبى باشد، اگر مومن باشد داخل ‌در‌ بهشت شود بدون حساب ‌و‌ شفاعت خواهد نمود ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌مى‌ شناسد ‌از‌ اهل بيت ‌و‌ برادران خود.  
 ‌در‌ بعضى ‌از‌ روايات است: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ تاريك بعد ‌از‌ نماز عشاء سوره ‌ى‌ رعد ‌را‌ بنويسد ‌و‌ ‌در‌ ‌آن‌ وقت ‌او‌ ‌را‌ بگرداند ‌در‌ دربار شاه جائر عسكر ‌و‌ رعيت ‌او‌ ‌بر‌ ‌او‌ غالب شوند سخن ‌او‌ نشنوند ‌و‌ عمر ‌او‌ كوتاه خواهد شد، اگر اين سوره ‌را‌ ‌در‌ ظالمى ‌يا‌ كافرى ‌يا‌ زنديقى بگذارد خواهد ‌او‌ ‌را‌ هلاك نمود ‌به‌ اذن خدا.  
 ‌و‌ نيز صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق (ع) كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ابراهيم ‌در‌ ‌دو‌ ركعت نماز بگذارد ‌و‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌در‌ ‌دو‌ ركعت ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه نخواهد جنون ‌و‌ فقر ‌و‌ ابتلا ‌بر‌ ‌او‌ رسيد هرگز ‌و‌ ‌در‌ بازوى طفل اگر ببندند نخواهد گريه نمود.  
 ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجر ‌را‌ ‌به‌ زعفران بنويسد  
 
زنى ‌كه‌ شير ‌او‌ ‌كم‌ باشد بياشامد خواهد شير ‌او‌ زياد شد، ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ اين سوره ‌را‌ بخواند ‌به‌ شماره ‌ى‌ مهاجر ‌و‌ انصار خدا خواهد ‌بر‌ ‌او‌ حسنات داد.  
 صدوق روايت نمايد كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نحل ‌را‌ قرائت كند قرض دنياى ‌او‌ خواهد داده ‌شد‌ ‌و‌ ‌از‌ هفتاد نوع ‌از‌ بلا محفوظ ماند ‌كه‌ ادنى آنها جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ برص است، جاى ‌او‌ ‌در‌ جنت عدن ‌كه‌ وسط بهشت است خواهد بود ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بنى اسرائيل ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه بخواند نخواهد مرد مگر آنكه درك فيض حضرت حجه الله عجل الله فرجه نمايد.  
 شيخ طوسى ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه سوره ‌ى‌ كهف ‌را‌ بخواند كفاره ‌ى‌ گناه ‌او‌ ‌از‌ جمعه ‌تا‌ جمعه ‌ى‌ ديگر خواهد بود  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مريم ‌را‌ مداوم باشد ‌در‌ قرائت نخواهد مرد مگر اينكه برسد ‌به‌ بركت اين سوره چيزى ‌را‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌بى‌ نياز كند ‌در‌ نفس ‌او‌ ‌و‌ مال ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ آخرت ‌از‌ اصحاب عيسى ‌بن‌ مريم (ع) خواهد بود ‌و‌ داده ‌مى‌ شود ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ اجر مثل پادشاهى سليمان ‌بن‌ داود.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ فرمود ترك ننمائيد قرائت سوره ‌ى‌ طه ‌را‌ زيرا ‌كه‌ خدا دوست دارد اين سوره ‌را‌ ‌و‌ دوست دارد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌كه‌ بخواند اين سوره ‌را‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد خلاق عالم ‌در‌ روز قيامت كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهد ‌و‌ حساب ‌او‌ نخواهد ‌شد‌ ‌در‌ روز قيامت ‌آن‌ قدر ‌بر‌ ‌او‌ اجر دهند ‌كه‌ خود راضى شود.  
 ‌و‌ نيز روايت شده است ‌به‌ نحو سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انبياء ‌را‌ بخواند ‌از‌ بابت دوستى ‌به‌ ‌آن‌ سوره خواهد رفيق پيغمبران بود ‌در‌ آخرت ‌در‌ جنات نعيم ‌در‌ دنيا ‌در‌ نظر مردم مهيب خواهد بود.  
 
زنى ‌كه‌ شير ‌او‌ ‌كم‌ باشد بياشامد خواهد شير ‌او‌ زياد شد، ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ اين سوره ‌را‌ بخواند ‌به‌ شماره ‌ى‌ مهاجر ‌و‌ انصار خدا خواهد ‌بر‌ ‌او‌ حسنات داد.  
 صدوق روايت نمايد كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نحل ‌را‌ قرائت كند قرض دنياى ‌او‌ خواهد داده ‌شد‌ ‌و‌ ‌از‌ هفتاد نوع ‌از‌ بلا محفوظ ماند ‌كه‌ ادنى آنها جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ برص است، جاى ‌او‌ ‌در‌ جنت عدن ‌كه‌ وسط بهشت است خواهد بود ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بنى اسرائيل ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه بخواند نخواهد مرد مگر آنكه درك فيض حضرت حجه الله عجل الله فرجه نمايد.  
 شيخ طوسى ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه سوره ‌ى‌ كهف ‌را‌ بخواند كفاره ‌ى‌ گناه ‌او‌ ‌از‌ جمعه ‌تا‌ جمعه ‌ى‌ ديگر خواهد بود  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مريم ‌را‌ مداوم باشد ‌در‌ قرائت نخواهد مرد مگر اينكه برسد ‌به‌ بركت اين سوره چيزى ‌را‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌بى‌ نياز كند ‌در‌ نفس ‌او‌ ‌و‌ مال ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ آخرت ‌از‌ اصحاب عيسى ‌بن‌ مريم (ع) خواهد بود ‌و‌ داده ‌مى‌ شود ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ اجر مثل پادشاهى سليمان ‌بن‌ داود.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ فرمود ترك ننمائيد قرائت سوره ‌ى‌ طه ‌را‌ زيرا ‌كه‌ خدا دوست دارد اين سوره ‌را‌ ‌و‌ دوست دارد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌كه‌ بخواند اين سوره ‌را‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد خلاق عالم ‌در‌ روز قيامت كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهد ‌و‌ حساب ‌او‌ نخواهد ‌شد‌ ‌در‌ روز قيامت ‌آن‌ قدر ‌بر‌ ‌او‌ اجر دهند ‌كه‌ خود راضى شود.  
 ‌و‌ نيز روايت شده است ‌به‌ نحو سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انبياء ‌را‌ بخواند ‌از‌ بابت دوستى ‌به‌ ‌آن‌ سوره خواهد رفيق پيغمبران بود ‌در‌ آخرت ‌در‌ جنات نعيم ‌در‌ دنيا ‌در‌ نظر مردم مهيب خواهد بود.  
 
زنى ‌كه‌ شير ‌او‌ ‌كم‌ باشد بياشامد خواهد شير ‌او‌ زياد شد، ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ اين سوره ‌را‌ بخواند ‌به‌ شماره ‌ى‌ مهاجر ‌و‌ انصار خدا خواهد ‌بر‌ ‌او‌ حسنات داد.  
 صدوق روايت نمايد كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نحل ‌را‌ قرائت كند قرض دنياى ‌او‌ خواهد داده ‌شد‌ ‌و‌ ‌از‌ هفتاد نوع ‌از‌ بلا محفوظ ماند ‌كه‌ ادنى آنها جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ برص است، جاى ‌او‌ ‌در‌ جنت عدن ‌كه‌ وسط بهشت است خواهد بود ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بنى اسرائيل ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه بخواند نخواهد مرد مگر آنكه درك فيض حضرت حجه الله عجل الله فرجه نمايد.  
 شيخ طوسى ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه سوره ‌ى‌ كهف ‌را‌ بخواند كفاره ‌ى‌ گناه ‌او‌ ‌از‌ جمعه ‌تا‌ جمعه ‌ى‌ ديگر خواهد بود  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مريم ‌را‌ مداوم باشد ‌در‌ قرائت نخواهد مرد مگر اينكه برسد ‌به‌ بركت اين سوره چيزى ‌را‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌بى‌ نياز كند ‌در‌ نفس ‌او‌ ‌و‌ مال ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ آخرت ‌از‌ اصحاب عيسى ‌بن‌ مريم (ع) خواهد بود ‌و‌ داده ‌مى‌ شود ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ اجر مثل پادشاهى سليمان ‌بن‌ داود.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ فرمود ترك ننمائيد قرائت سوره ‌ى‌ طه ‌را‌ زيرا ‌كه‌ خدا دوست دارد اين سوره ‌را‌ ‌و‌ دوست دارد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌كه‌ بخواند اين سوره ‌را‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد خلاق عالم ‌در‌ روز قيامت كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهد ‌و‌ حساب ‌او‌ نخواهد ‌شد‌ ‌در‌ روز قيامت ‌آن‌ قدر ‌بر‌ ‌او‌ اجر دهند ‌كه‌ خود راضى شود.  
 ‌و‌ نيز روايت شده است ‌به‌ نحو سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انبياء ‌را‌ بخواند ‌از‌ بابت دوستى ‌به‌ ‌آن‌ سوره خواهد رفيق پيغمبران بود ‌در‌ آخرت ‌در‌ جنات نعيم ‌در‌ دنيا ‌در‌ نظر مردم مهيب خواهد بود.  
 
زنى ‌كه‌ شير ‌او‌ ‌كم‌ باشد بياشامد خواهد شير ‌او‌ زياد شد، ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ اين سوره ‌را‌ بخواند ‌به‌ شماره ‌ى‌ مهاجر ‌و‌ انصار خدا خواهد ‌بر‌ ‌او‌ حسنات داد.  
 صدوق روايت نمايد كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نحل ‌را‌ قرائت كند قرض دنياى ‌او‌ خواهد داده ‌شد‌ ‌و‌ ‌از‌ هفتاد نوع ‌از‌ بلا محفوظ ماند ‌كه‌ ادنى آنها جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ برص است، جاى ‌او‌ ‌در‌ جنت عدن ‌كه‌ وسط بهشت است خواهد بود ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بنى اسرائيل ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه بخواند نخواهد مرد مگر آنكه درك فيض حضرت حجه الله عجل الله فرجه نمايد.  
 شيخ طوسى ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه سوره ‌ى‌ كهف ‌را‌ بخواند كفاره ‌ى‌ گناه ‌او‌ ‌از‌ جمعه ‌تا‌ جمعه ‌ى‌ ديگر خواهد بود  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مريم ‌را‌ مداوم باشد ‌در‌ قرائت نخواهد مرد مگر اينكه برسد ‌به‌ بركت اين سوره چيزى ‌را‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌بى‌ نياز كند ‌در‌ نفس ‌او‌ ‌و‌ مال ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ آخرت ‌از‌ اصحاب عيسى ‌بن‌ مريم (ع) خواهد بود ‌و‌ داده ‌مى‌ شود ‌به‌ ‌او‌ ‌از‌ اجر مثل پادشاهى سليمان ‌بن‌ داود.  
 ‌و‌ نيز روايت كند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌كه‌ فرمود ترك ننمائيد قرائت سوره ‌ى‌ طه ‌را‌ زيرا ‌كه‌ خدا دوست دارد اين سوره ‌را‌ ‌و‌ دوست دارد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌را‌ ‌كه‌ بخواند اين سوره ‌را‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد خلاق عالم ‌در‌ روز قيامت كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهد ‌و‌ حساب ‌او‌ نخواهد ‌شد‌ ‌در‌ روز قيامت ‌آن‌ قدر ‌بر‌ ‌او‌ اجر دهند ‌كه‌ خود راضى شود.  
 ‌و‌ نيز روايت شده است ‌به‌ نحو سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ انبياء ‌را‌ بخواند ‌از‌ بابت دوستى ‌به‌ ‌آن‌ سوره خواهد رفيق پيغمبران بود ‌در‌ آخرت ‌در‌ جنات نعيم ‌در‌ دنيا ‌در‌ نظر مردم مهيب خواهد بود.  
 
و نيز ‌در‌ ‌آن‌ سند مذكور است كه: حضرت صادق (ع) فرمودند ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌حج‌ ‌را‌ بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ‌سه‌ روز ‌يك‌ مرتبه سال نگذشته خواهد مشرف ‌به‌ مكه ‌شد‌ اگر ‌در‌ سفر خود بميرد داخل بهشت خواهد شد، فرمود: اگر مخالف باشد تخفيف ‌از‌ براى ‌او‌ خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مومن ‌را‌ بخواند خاتمه ‌ى‌ ‌او‌ ‌به‌ سعادت خواهد بود، اگر مداوم باشد قرائت ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى خواهد بود ‌با‌ پيغمبران ‌و‌ مرسلين.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده ‌كه‌ فرمود: حفظ نمائيد اولاد خود ‌را‌ ‌و‌ فروج خود ‌را‌ ‌به‌ تلاوت سوره ‌ى‌ نور ‌و‌ حفظ نمائيد زنانتان ‌را‌ ‌به‌ اين سوره ‌پس‌ ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم قرائت اين سوره باشد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز نمى بيند ‌در‌ احدى ‌از‌ اهل بيت خود بدى ‌تا‌ اينكه ‌به‌ ميرد ‌پس‌ اگر مرد هفتاد هزار ملائكه تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ قبر ‌او‌ ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ دعا نمايند ‌و‌ استغفار ‌از‌ براى ‌او‌ كنند ‌تا‌ داخل قبر شود.  
 ‌از‌ موسى ‌بن‌ جعفر (ع) مروى است كه: ترك قرائت سوره ‌ى‌ فرقان ننمائيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نخواهد نمود هرگز ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى است.  
 صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ بخواند ‌سه‌ سوره ‌ى‌ طس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه خواهد ‌از‌ دوستان خدا بود ‌و‌ ‌در‌ جوار ‌و‌ كنف خدا خواهد بود، ‌در‌ دنيا نخواهد بدى ‌بر‌ ‌او‌ رسيد ‌و‌ خواهد ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت مقدارى داد ‌كه‌ راضى شود ‌و‌ بالاتر ‌از‌ راضى شدن ‌صد‌ زنى ‌از‌ حورالعين تزويج ‌او‌ نمود.  
 
و نيز ‌در‌ ‌آن‌ سند مذكور است كه: حضرت صادق (ع) فرمودند ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌حج‌ ‌را‌ بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ‌سه‌ روز ‌يك‌ مرتبه سال نگذشته خواهد مشرف ‌به‌ مكه ‌شد‌ اگر ‌در‌ سفر خود بميرد داخل بهشت خواهد شد، فرمود: اگر مخالف باشد تخفيف ‌از‌ براى ‌او‌ خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مومن ‌را‌ بخواند خاتمه ‌ى‌ ‌او‌ ‌به‌ سعادت خواهد بود، اگر مداوم باشد قرائت ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى خواهد بود ‌با‌ پيغمبران ‌و‌ مرسلين.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده ‌كه‌ فرمود: حفظ نمائيد اولاد خود ‌را‌ ‌و‌ فروج خود ‌را‌ ‌به‌ تلاوت سوره ‌ى‌ نور ‌و‌ حفظ نمائيد زنانتان ‌را‌ ‌به‌ اين سوره ‌پس‌ ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم قرائت اين سوره باشد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز نمى بيند ‌در‌ احدى ‌از‌ اهل بيت خود بدى ‌تا‌ اينكه ‌به‌ ميرد ‌پس‌ اگر مرد هفتاد هزار ملائكه تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ قبر ‌او‌ ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ دعا نمايند ‌و‌ استغفار ‌از‌ براى ‌او‌ كنند ‌تا‌ داخل قبر شود.  
 ‌از‌ موسى ‌بن‌ جعفر (ع) مروى است كه: ترك قرائت سوره ‌ى‌ فرقان ننمائيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نخواهد نمود هرگز ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى است.  
 صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ بخواند ‌سه‌ سوره ‌ى‌ طس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه خواهد ‌از‌ دوستان خدا بود ‌و‌ ‌در‌ جوار ‌و‌ كنف خدا خواهد بود، ‌در‌ دنيا نخواهد بدى ‌بر‌ ‌او‌ رسيد ‌و‌ خواهد ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت مقدارى داد ‌كه‌ راضى شود ‌و‌ بالاتر ‌از‌ راضى شدن ‌صد‌ زنى ‌از‌ حورالعين تزويج ‌او‌ نمود.  
 
و نيز ‌در‌ ‌آن‌ سند مذكور است كه: حضرت صادق (ع) فرمودند ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌حج‌ ‌را‌ بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ‌سه‌ روز ‌يك‌ مرتبه سال نگذشته خواهد مشرف ‌به‌ مكه ‌شد‌ اگر ‌در‌ سفر خود بميرد داخل بهشت خواهد شد، فرمود: اگر مخالف باشد تخفيف ‌از‌ براى ‌او‌ خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مومن ‌را‌ بخواند خاتمه ‌ى‌ ‌او‌ ‌به‌ سعادت خواهد بود، اگر مداوم باشد قرائت ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى خواهد بود ‌با‌ پيغمبران ‌و‌ مرسلين.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده ‌كه‌ فرمود: حفظ نمائيد اولاد خود ‌را‌ ‌و‌ فروج خود ‌را‌ ‌به‌ تلاوت سوره ‌ى‌ نور ‌و‌ حفظ نمائيد زنانتان ‌را‌ ‌به‌ اين سوره ‌پس‌ ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم قرائت اين سوره باشد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز نمى بيند ‌در‌ احدى ‌از‌ اهل بيت خود بدى ‌تا‌ اينكه ‌به‌ ميرد ‌پس‌ اگر مرد هفتاد هزار ملائكه تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ قبر ‌او‌ ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ دعا نمايند ‌و‌ استغفار ‌از‌ براى ‌او‌ كنند ‌تا‌ داخل قبر شود.  
 ‌از‌ موسى ‌بن‌ جعفر (ع) مروى است كه: ترك قرائت سوره ‌ى‌ فرقان ننمائيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نخواهد نمود هرگز ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى است.  
 صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ بخواند ‌سه‌ سوره ‌ى‌ طس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه خواهد ‌از‌ دوستان خدا بود ‌و‌ ‌در‌ جوار ‌و‌ كنف خدا خواهد بود، ‌در‌ دنيا نخواهد بدى ‌بر‌ ‌او‌ رسيد ‌و‌ خواهد ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت مقدارى داد ‌كه‌ راضى شود ‌و‌ بالاتر ‌از‌ راضى شدن ‌صد‌ زنى ‌از‌ حورالعين تزويج ‌او‌ نمود.  
 
و نيز ‌در‌ ‌آن‌ سند مذكور است كه: حضرت صادق (ع) فرمودند ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌حج‌ ‌را‌ بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ‌سه‌ روز ‌يك‌ مرتبه سال نگذشته خواهد مشرف ‌به‌ مكه ‌شد‌ اگر ‌در‌ سفر خود بميرد داخل بهشت خواهد شد، فرمود: اگر مخالف باشد تخفيف ‌از‌ براى ‌او‌ خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مومن ‌را‌ بخواند خاتمه ‌ى‌ ‌او‌ ‌به‌ سعادت خواهد بود، اگر مداوم باشد قرائت ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز جمعه ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى خواهد بود ‌با‌ پيغمبران ‌و‌ مرسلين.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ همان سند ‌از‌ ‌آن‌ بزرگوار روايت شده ‌كه‌ فرمود: حفظ نمائيد اولاد خود ‌را‌ ‌و‌ فروج خود ‌را‌ ‌به‌ تلاوت سوره ‌ى‌ نور ‌و‌ حفظ نمائيد زنانتان ‌را‌ ‌به‌ اين سوره ‌پس‌ ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم قرائت اين سوره باشد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز نمى بيند ‌در‌ احدى ‌از‌ اهل بيت خود بدى ‌تا‌ اينكه ‌به‌ ميرد ‌پس‌ اگر مرد هفتاد هزار ملائكه تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ قبر ‌او‌ ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ دعا نمايند ‌و‌ استغفار ‌از‌ براى ‌او‌ كنند ‌تا‌ داخل قبر شود.  
 ‌از‌ موسى ‌بن‌ جعفر (ع) مروى است كه: ترك قرائت سوره ‌ى‌ فرقان ننمائيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نخواهد نمود هرگز ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ منزل ‌او‌ ‌در‌ فردوس اعلى است.  
 صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ بخواند ‌سه‌ سوره ‌ى‌ طس ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه خواهد ‌از‌ دوستان خدا بود ‌و‌ ‌در‌ جوار ‌و‌ كنف خدا خواهد بود، ‌در‌ دنيا نخواهد بدى ‌بر‌ ‌او‌ رسيد ‌و‌ خواهد ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت مقدارى داد ‌كه‌ راضى شود ‌و‌ بالاتر ‌از‌ راضى شدن ‌صد‌ زنى ‌از‌ حورالعين تزويج ‌او‌ نمود.  
 
صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ ابو بصير ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ روم ‌و‌ عنكبوت ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ بيست ‌و‌ سيم ماه مبارك رمضان قرائت نمايد ‌پس‌ ‌او‌ قسم ‌به‌ خداى ‌اى‌ ابوبصير ‌كه‌ ‌از‌ اهل بهشت است هرگز نخواهم احدى ‌را‌ استثنا نمود، ‌و‌ نمى ترسم ‌كه‌ خداى عزوجل مرا ‌در‌ سوگند خودم عقاب نمايد، ‌و‌ اين ‌دو‌ سوره ‌را‌ نزد خداى منزلتى است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌به‌ سند سابق ‌كه‌ فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ لقمان نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ موكل كند خداى عزوجل ملائكه ‌را‌ ‌كه‌ حفظ ‌او‌ نمايند ‌از‌ ابليس ‌و‌ جنود ‌او‌ ‌تا‌ صبح ‌پس‌ اگر ‌در‌ روز قرائت كند ملائكه حفظ ‌او‌ نمايند ‌تا‌ ‌شب‌ شود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند گذشته كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سجده ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت كند خداى عزوجل كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ بدهد ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت كند سوره ‌ى‌ احزاب ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌در‌ جوار پيغمبر خواهد بود.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سباء ‌و‌ فاطر ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه بخواند ‌او‌ ‌را‌ نخواهد مكروه رسيد خير دنيا ‌و‌ آخرت خواهد ‌به‌ ‌او‌ رسيد ‌كه‌ ‌به‌ هيچ قلب خطور نكند.  
 جابر جعفى ‌از‌ صادق ‌آل‌ محمد روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ يس ‌را‌ ‌در‌ عمر خود ‌يك‌ مرتبه بخواند بنويسد خداى عزوجل ‌به‌ عدد ‌هر‌ چيزى ‌كه‌ ‌در‌ دنيا خلق نموده است ‌و‌ ‌به‌ عدد ‌هر‌ خلقى ‌كه‌ ‌در‌ آخرت نموده است ‌و‌ ‌در‌ آسمان خلق نموده است ‌به‌ عدد ‌هر‌ ‌يك‌ ‌دو‌ هزار هزار حسنه، ‌و‌ ‌به‌ مثل ‌او‌ محو نمايد سيئه ‌را‌ ‌و‌ نرسد ‌به‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ دين ‌و‌ خرابى ‌و‌ تعب ‌و‌ جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ وسواس ‌و‌ مرضى  
 
صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ ابو بصير ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ روم ‌و‌ عنكبوت ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ بيست ‌و‌ سيم ماه مبارك رمضان قرائت نمايد ‌پس‌ ‌او‌ قسم ‌به‌ خداى ‌اى‌ ابوبصير ‌كه‌ ‌از‌ اهل بهشت است هرگز نخواهم احدى ‌را‌ استثنا نمود، ‌و‌ نمى ترسم ‌كه‌ خداى عزوجل مرا ‌در‌ سوگند خودم عقاب نمايد، ‌و‌ اين ‌دو‌ سوره ‌را‌ نزد خداى منزلتى است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌به‌ سند سابق ‌كه‌ فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ لقمان نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ موكل كند خداى عزوجل ملائكه ‌را‌ ‌كه‌ حفظ ‌او‌ نمايند ‌از‌ ابليس ‌و‌ جنود ‌او‌ ‌تا‌ صبح ‌پس‌ اگر ‌در‌ روز قرائت كند ملائكه حفظ ‌او‌ نمايند ‌تا‌ ‌شب‌ شود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند گذشته كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سجده ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت كند خداى عزوجل كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ بدهد ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت كند سوره ‌ى‌ احزاب ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌در‌ جوار پيغمبر خواهد بود.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سباء ‌و‌ فاطر ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه بخواند ‌او‌ ‌را‌ نخواهد مكروه رسيد خير دنيا ‌و‌ آخرت خواهد ‌به‌ ‌او‌ رسيد ‌كه‌ ‌به‌ هيچ قلب خطور نكند.  
 جابر جعفى ‌از‌ صادق ‌آل‌ محمد روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ يس ‌را‌ ‌در‌ عمر خود ‌يك‌ مرتبه بخواند بنويسد خداى عزوجل ‌به‌ عدد ‌هر‌ چيزى ‌كه‌ ‌در‌ دنيا خلق نموده است ‌و‌ ‌به‌ عدد ‌هر‌ خلقى ‌كه‌ ‌در‌ آخرت نموده است ‌و‌ ‌در‌ آسمان خلق نموده است ‌به‌ عدد ‌هر‌ ‌يك‌ ‌دو‌ هزار هزار حسنه، ‌و‌ ‌به‌ مثل ‌او‌ محو نمايد سيئه ‌را‌ ‌و‌ نرسد ‌به‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ دين ‌و‌ خرابى ‌و‌ تعب ‌و‌ جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ وسواس ‌و‌ مرضى  
 
صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ ابو بصير ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ روم ‌و‌ عنكبوت ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ بيست ‌و‌ سيم ماه مبارك رمضان قرائت نمايد ‌پس‌ ‌او‌ قسم ‌به‌ خداى ‌اى‌ ابوبصير ‌كه‌ ‌از‌ اهل بهشت است هرگز نخواهم احدى ‌را‌ استثنا نمود، ‌و‌ نمى ترسم ‌كه‌ خداى عزوجل مرا ‌در‌ سوگند خودم عقاب نمايد، ‌و‌ اين ‌دو‌ سوره ‌را‌ نزد خداى منزلتى است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌به‌ سند سابق ‌كه‌ فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ لقمان نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ موكل كند خداى عزوجل ملائكه ‌را‌ ‌كه‌ حفظ ‌او‌ نمايند ‌از‌ ابليس ‌و‌ جنود ‌او‌ ‌تا‌ صبح ‌پس‌ اگر ‌در‌ روز قرائت كند ملائكه حفظ ‌او‌ نمايند ‌تا‌ ‌شب‌ شود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند گذشته كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سجده ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت كند خداى عزوجل كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ بدهد ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت كند سوره ‌ى‌ احزاب ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌در‌ جوار پيغمبر خواهد بود.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سباء ‌و‌ فاطر ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه بخواند ‌او‌ ‌را‌ نخواهد مكروه رسيد خير دنيا ‌و‌ آخرت خواهد ‌به‌ ‌او‌ رسيد ‌كه‌ ‌به‌ هيچ قلب خطور نكند.  
 جابر جعفى ‌از‌ صادق ‌آل‌ محمد روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ يس ‌را‌ ‌در‌ عمر خود ‌يك‌ مرتبه بخواند بنويسد خداى عزوجل ‌به‌ عدد ‌هر‌ چيزى ‌كه‌ ‌در‌ دنيا خلق نموده است ‌و‌ ‌به‌ عدد ‌هر‌ خلقى ‌كه‌ ‌در‌ آخرت نموده است ‌و‌ ‌در‌ آسمان خلق نموده است ‌به‌ عدد ‌هر‌ ‌يك‌ ‌دو‌ هزار هزار حسنه، ‌و‌ ‌به‌ مثل ‌او‌ محو نمايد سيئه ‌را‌ ‌و‌ نرسد ‌به‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ دين ‌و‌ خرابى ‌و‌ تعب ‌و‌ جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ وسواس ‌و‌ مرضى  
 
صدوق ‌به‌ سند خود ‌از‌ ابو بصير ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ روم ‌و‌ عنكبوت ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ بيست ‌و‌ سيم ماه مبارك رمضان قرائت نمايد ‌پس‌ ‌او‌ قسم ‌به‌ خداى ‌اى‌ ابوبصير ‌كه‌ ‌از‌ اهل بهشت است هرگز نخواهم احدى ‌را‌ استثنا نمود، ‌و‌ نمى ترسم ‌كه‌ خداى عزوجل مرا ‌در‌ سوگند خودم عقاب نمايد، ‌و‌ اين ‌دو‌ سوره ‌را‌ نزد خداى منزلتى است.  
 ‌و‌ نيز مروى است ‌به‌ سند سابق ‌كه‌ فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ لقمان نمايد ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ موكل كند خداى عزوجل ملائكه ‌را‌ ‌كه‌ حفظ ‌او‌ نمايند ‌از‌ ابليس ‌و‌ جنود ‌او‌ ‌تا‌ صبح ‌پس‌ اگر ‌در‌ روز قرائت كند ملائكه حفظ ‌او‌ نمايند ‌تا‌ ‌شب‌ شود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند گذشته كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سجده ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت كند خداى عزوجل كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ بدهد ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مرويست ‌به‌ سند سابق كه: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت كند سوره ‌ى‌ احزاب ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌در‌ جوار پيغمبر خواهد بود.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سباء ‌و‌ فاطر ‌را‌ ‌در‌ ‌شب‌ جمعه بخواند ‌او‌ ‌را‌ نخواهد مكروه رسيد خير دنيا ‌و‌ آخرت خواهد ‌به‌ ‌او‌ رسيد ‌كه‌ ‌به‌ هيچ قلب خطور نكند.  
 جابر جعفى ‌از‌ صادق ‌آل‌ محمد روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمود ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ يس ‌را‌ ‌در‌ عمر خود ‌يك‌ مرتبه بخواند بنويسد خداى عزوجل ‌به‌ عدد ‌هر‌ چيزى ‌كه‌ ‌در‌ دنيا خلق نموده است ‌و‌ ‌به‌ عدد ‌هر‌ خلقى ‌كه‌ ‌در‌ آخرت نموده است ‌و‌ ‌در‌ آسمان خلق نموده است ‌به‌ عدد ‌هر‌ ‌يك‌ ‌دو‌ هزار هزار حسنه، ‌و‌ ‌به‌ مثل ‌او‌ محو نمايد سيئه ‌را‌ ‌و‌ نرسد ‌به‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ دين ‌و‌ خرابى ‌و‌ تعب ‌و‌ جنون ‌و‌ جذام ‌و‌ وسواس ‌و‌ مرضى  
 
كه ‌او‌ ‌را‌ ضرر رساند، ‌و‌ سكرات مردن ‌بر‌ ‌او‌ آسان شود خدا ضامن سعه ‌ى‌ ‌او‌ شده است، ‌و‌ خوشحال است وقت ملاقات خدا ‌در‌ آخرت راضى خواهد بود ‌به‌ ثواب خدا، خداى عزوجل ‌به‌ ملائكه فرمايد: ‌من‌ راضى هستم ‌از‌ فلان ‌از‌ ‌او‌ استغفار كنيد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه نمايد محفوظ ماند ‌از‌ ‌هر‌ آفت ‌و‌ ‌هر‌ بليه خواهد ‌در‌ دنيا دفع شود ‌و‌ روزى ‌او‌ ‌در‌ دنيا خواهد وسيع شد، ‌و‌ نخواهد رسيد شيطان ‌به‌ ‌او‌ ‌و‌ ‌به‌ مال ‌و‌ بدن ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌به‌ بدى، ‌و‌ محفوظ خواهد بود ‌از‌ ‌شر‌ ‌هر‌ ظالمى اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز بميرد خواهد شهيد مرد، ‌و‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ حالت شهادت داخل بهشت خواهد نمود ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ شهدا.  
 ‌و‌ نيز روايت نمود ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ص ‌را‌ قرائت نمايد ‌در‌ ‌شب‌ جمعه داده شود ‌بر‌ ‌او‌ خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌كه‌ ‌بر‌ احدى داده نشده مگر پيغمبر مرسل ‌و‌ ملك مقرب ‌و‌ داخل ‌در‌ بهشت شود ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌از‌ اهل بيت ‌او‌ حتى كسى ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خدمت نموده اگر ‌چه‌ ‌در‌ عيال ‌او‌ نباشد ‌و‌ ‌در‌ مرتبه ‌ى‌ كسى ‌كه‌ ‌او‌ شفاعت ‌او‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زمر ‌را‌ بخواند ‌از‌ ‌شر‌ زبان خود محفوظ ماند ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ داده شود شرف دنيا ‌و‌ آخرت ‌و‌ عزت بدون مال ‌و‌ عشيره، ‌و‌ مهيب باشد نزد ‌هر‌ كسى بدن ‌او‌ ‌از‌ آتش جهنم محفوظ خواهد بود، ‌و‌ هزار شهر ‌از‌ براى ‌او‌ بنا كنند ‌در‌ ‌هر‌ شهرى هزار قصر ‌در‌ ‌هر‌ قصرى ‌صد‌ حورى ‌از‌ براى ‌او‌ است، ‌با‌ همه اينها ‌دو‌ چشمه ‌ى‌ جارى ‌و‌ ‌دو‌ چشمه ‌كه‌ ‌مى‌ جوشد ‌و‌ ‌دو‌ بستان ‌و‌ حوريان ‌در‌ خيمها ‌و‌ بستان ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ ‌هر‌ قسم ميوه ‌و‌ ‌از‌ ‌هر‌ فاكهه ‌يك‌ زوج ‌در‌ ‌آن‌ است  
 
كه ‌او‌ ‌را‌ ضرر رساند، ‌و‌ سكرات مردن ‌بر‌ ‌او‌ آسان شود خدا ضامن سعه ‌ى‌ ‌او‌ شده است، ‌و‌ خوشحال است وقت ملاقات خدا ‌در‌ آخرت راضى خواهد بود ‌به‌ ثواب خدا، خداى عزوجل ‌به‌ ملائكه فرمايد: ‌من‌ راضى هستم ‌از‌ فلان ‌از‌ ‌او‌ استغفار كنيد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه نمايد محفوظ ماند ‌از‌ ‌هر‌ آفت ‌و‌ ‌هر‌ بليه خواهد ‌در‌ دنيا دفع شود ‌و‌ روزى ‌او‌ ‌در‌ دنيا خواهد وسيع شد، ‌و‌ نخواهد رسيد شيطان ‌به‌ ‌او‌ ‌و‌ ‌به‌ مال ‌و‌ بدن ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌به‌ بدى، ‌و‌ محفوظ خواهد بود ‌از‌ ‌شر‌ ‌هر‌ ظالمى اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز بميرد خواهد شهيد مرد، ‌و‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ حالت شهادت داخل بهشت خواهد نمود ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ شهدا.  
 ‌و‌ نيز روايت نمود ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ص ‌را‌ قرائت نمايد ‌در‌ ‌شب‌ جمعه داده شود ‌بر‌ ‌او‌ خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌كه‌ ‌بر‌ احدى داده نشده مگر پيغمبر مرسل ‌و‌ ملك مقرب ‌و‌ داخل ‌در‌ بهشت شود ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌از‌ اهل بيت ‌او‌ حتى كسى ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خدمت نموده اگر ‌چه‌ ‌در‌ عيال ‌او‌ نباشد ‌و‌ ‌در‌ مرتبه ‌ى‌ كسى ‌كه‌ ‌او‌ شفاعت ‌او‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زمر ‌را‌ بخواند ‌از‌ ‌شر‌ زبان خود محفوظ ماند ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ داده شود شرف دنيا ‌و‌ آخرت ‌و‌ عزت بدون مال ‌و‌ عشيره، ‌و‌ مهيب باشد نزد ‌هر‌ كسى بدن ‌او‌ ‌از‌ آتش جهنم محفوظ خواهد بود، ‌و‌ هزار شهر ‌از‌ براى ‌او‌ بنا كنند ‌در‌ ‌هر‌ شهرى هزار قصر ‌در‌ ‌هر‌ قصرى ‌صد‌ حورى ‌از‌ براى ‌او‌ است، ‌با‌ همه اينها ‌دو‌ چشمه ‌ى‌ جارى ‌و‌ ‌دو‌ چشمه ‌كه‌ ‌مى‌ جوشد ‌و‌ ‌دو‌ بستان ‌و‌ حوريان ‌در‌ خيمها ‌و‌ بستان ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ ‌هر‌ قسم ميوه ‌و‌ ‌از‌ ‌هر‌ فاكهه ‌يك‌ زوج ‌در‌ ‌آن‌ است  
 
كه ‌او‌ ‌را‌ ضرر رساند، ‌و‌ سكرات مردن ‌بر‌ ‌او‌ آسان شود خدا ضامن سعه ‌ى‌ ‌او‌ شده است، ‌و‌ خوشحال است وقت ملاقات خدا ‌در‌ آخرت راضى خواهد بود ‌به‌ ثواب خدا، خداى عزوجل ‌به‌ ملائكه فرمايد: ‌من‌ راضى هستم ‌از‌ فلان ‌از‌ ‌او‌ استغفار كنيد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه نمايد محفوظ ماند ‌از‌ ‌هر‌ آفت ‌و‌ ‌هر‌ بليه خواهد ‌در‌ دنيا دفع شود ‌و‌ روزى ‌او‌ ‌در‌ دنيا خواهد وسيع شد، ‌و‌ نخواهد رسيد شيطان ‌به‌ ‌او‌ ‌و‌ ‌به‌ مال ‌و‌ بدن ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌به‌ بدى، ‌و‌ محفوظ خواهد بود ‌از‌ ‌شر‌ ‌هر‌ ظالمى اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز بميرد خواهد شهيد مرد، ‌و‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ حالت شهادت داخل بهشت خواهد نمود ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ شهدا.  
 ‌و‌ نيز روايت نمود ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ص ‌را‌ قرائت نمايد ‌در‌ ‌شب‌ جمعه داده شود ‌بر‌ ‌او‌ خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌كه‌ ‌بر‌ احدى داده نشده مگر پيغمبر مرسل ‌و‌ ملك مقرب ‌و‌ داخل ‌در‌ بهشت شود ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌از‌ اهل بيت ‌او‌ حتى كسى ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خدمت نموده اگر ‌چه‌ ‌در‌ عيال ‌او‌ نباشد ‌و‌ ‌در‌ مرتبه ‌ى‌ كسى ‌كه‌ ‌او‌ شفاعت ‌او‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زمر ‌را‌ بخواند ‌از‌ ‌شر‌ زبان خود محفوظ ماند ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ داده شود شرف دنيا ‌و‌ آخرت ‌و‌ عزت بدون مال ‌و‌ عشيره، ‌و‌ مهيب باشد نزد ‌هر‌ كسى بدن ‌او‌ ‌از‌ آتش جهنم محفوظ خواهد بود، ‌و‌ هزار شهر ‌از‌ براى ‌او‌ بنا كنند ‌در‌ ‌هر‌ شهرى هزار قصر ‌در‌ ‌هر‌ قصرى ‌صد‌ حورى ‌از‌ براى ‌او‌ است، ‌با‌ همه اينها ‌دو‌ چشمه ‌ى‌ جارى ‌و‌ ‌دو‌ چشمه ‌كه‌ ‌مى‌ جوشد ‌و‌ ‌دو‌ بستان ‌و‌ حوريان ‌در‌ خيمها ‌و‌ بستان ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ ‌هر‌ قسم ميوه ‌و‌ ‌از‌ ‌هر‌ فاكهه ‌يك‌ زوج ‌در‌ ‌آن‌ است  
 
كه ‌او‌ ‌را‌ ضرر رساند، ‌و‌ سكرات مردن ‌بر‌ ‌او‌ آسان شود خدا ضامن سعه ‌ى‌ ‌او‌ شده است، ‌و‌ خوشحال است وقت ملاقات خدا ‌در‌ آخرت راضى خواهد بود ‌به‌ ثواب خدا، خداى عزوجل ‌به‌ ملائكه فرمايد: ‌من‌ راضى هستم ‌از‌ فلان ‌از‌ ‌او‌ استغفار كنيد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه نمايد محفوظ ماند ‌از‌ ‌هر‌ آفت ‌و‌ ‌هر‌ بليه خواهد ‌در‌ دنيا دفع شود ‌و‌ روزى ‌او‌ ‌در‌ دنيا خواهد وسيع شد، ‌و‌ نخواهد رسيد شيطان ‌به‌ ‌او‌ ‌و‌ ‌به‌ مال ‌و‌ بدن ‌و‌ اولاد ‌او‌ ‌به‌ بدى، ‌و‌ محفوظ خواهد بود ‌از‌ ‌شر‌ ‌هر‌ ظالمى اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز بميرد خواهد شهيد مرد، ‌و‌ خدا ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ حالت شهادت داخل بهشت خواهد نمود ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ شهدا.  
 ‌و‌ نيز روايت نمود ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ص ‌را‌ قرائت نمايد ‌در‌ ‌شب‌ جمعه داده شود ‌بر‌ ‌او‌ خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌كه‌ ‌بر‌ احدى داده نشده مگر پيغمبر مرسل ‌و‌ ملك مقرب ‌و‌ داخل ‌در‌ بهشت شود ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌از‌ اهل بيت ‌او‌ حتى كسى ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خدمت نموده اگر ‌چه‌ ‌در‌ عيال ‌او‌ نباشد ‌و‌ ‌در‌ مرتبه ‌ى‌ كسى ‌كه‌ ‌او‌ شفاعت ‌او‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زمر ‌را‌ بخواند ‌از‌ ‌شر‌ زبان خود محفوظ ماند ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ داده شود شرف دنيا ‌و‌ آخرت ‌و‌ عزت بدون مال ‌و‌ عشيره، ‌و‌ مهيب باشد نزد ‌هر‌ كسى بدن ‌او‌ ‌از‌ آتش جهنم محفوظ خواهد بود، ‌و‌ هزار شهر ‌از‌ براى ‌او‌ بنا كنند ‌در‌ ‌هر‌ شهرى هزار قصر ‌در‌ ‌هر‌ قصرى ‌صد‌ حورى ‌از‌ براى ‌او‌ است، ‌با‌ همه اينها ‌دو‌ چشمه ‌ى‌ جارى ‌و‌ ‌دو‌ چشمه ‌كه‌ ‌مى‌ جوشد ‌و‌ ‌دو‌ بستان ‌و‌ حوريان ‌در‌ خيمها ‌و‌ بستان ‌كه‌ ‌در‌ ‌او‌ ‌هر‌ قسم ميوه ‌و‌ ‌از‌ ‌هر‌ فاكهه ‌يك‌ زوج ‌در‌ ‌آن‌ است  
 
و نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند منقولست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حم مومن ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند گناهان گذشته ‌و‌ آينده ‌او‌ آمرزيده شود ‌و‌ ملازم شود ‌به‌ پرهيزگارى ‌از‌ آخرت ‌او‌ ‌را‌ خوبتر ‌از‌ دنياى ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ حم سجده ‌را‌ تلاوت كند ‌از‌ براى ‌او‌ نور است ‌در‌ قيامت ‌به‌ قدرى ‌كه‌ چشم نظر نمايد ‌و‌ ‌در‌ دنيا ‌در‌ سعه ‌ى‌ رزق ‌و‌ فراوانى خواهد بود .  
 ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ شورى ‌را‌ بخواند ‌در‌ قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ روى ‌او‌ مثل برف ‌يا‌ آفتاب ‌تا‌ ‌مى‌ ايستد نزد خداى تعالى خدا ‌مى‌ فرمايد: بنده ‌ى‌ ‌من‌ مداومت نمود ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ حمعسق ندانست ثواب ‌او‌ ‌را‌ اگر ‌مى‌ دانست ‌چه‌ هست ‌از‌ سوره ‌و‌ ثواب ‌او‌ ‌هر‌ آينه ملول نمى ‌شد‌ ‌از‌ قرائت ‌او‌ لكن زود جزا دهم ‌تو‌ ‌را‌ جزاى ‌تو‌ داخل نمايند ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ قصرى است ‌از‌ ياقوت سرخ درها ‌و‌ كنگره ‌ها‌ ‌و‌ پله هاى ‌او‌ ‌از‌ ياقوت سرخ است ظاهر ‌او‌ ‌از‌ باطنش معلوم ‌و‌ باطن ‌او‌ ‌از‌ ظاهرش، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ ‌دو‌ حوريه ‌از‌ حورالعين است ‌و‌ هزار كنيز ‌و‌ هزار غلام ‌از‌ ولدان ‌كه‌ خدا وصف آنها ‌را‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند سابق مروى است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زخرف ‌را‌ قرائت كند ايمن باشد ‌در‌ قبر خود ‌از‌ جانوران زمين ‌و‌ ‌از‌ فشار قبر ‌تا‌ آنكه بايستد نزد خداى تعالى ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ داخل بهشت شود.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت باقر (ع) ‌كه‌ فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ دخان ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود قرائت كند خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌از‌ ايمنان ‌در‌ روز قيامت زير سايه ‌ى‌ عيش كبريائى، ‌و‌ حساب ‌او‌ آسان شود ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند.  
 
و نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند منقولست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حم مومن ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند گناهان گذشته ‌و‌ آينده ‌او‌ آمرزيده شود ‌و‌ ملازم شود ‌به‌ پرهيزگارى ‌از‌ آخرت ‌او‌ ‌را‌ خوبتر ‌از‌ دنياى ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ حم سجده ‌را‌ تلاوت كند ‌از‌ براى ‌او‌ نور است ‌در‌ قيامت ‌به‌ قدرى ‌كه‌ چشم نظر نمايد ‌و‌ ‌در‌ دنيا ‌در‌ سعه ‌ى‌ رزق ‌و‌ فراوانى خواهد بود .  
 ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ شورى ‌را‌ بخواند ‌در‌ قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ روى ‌او‌ مثل برف ‌يا‌ آفتاب ‌تا‌ ‌مى‌ ايستد نزد خداى تعالى خدا ‌مى‌ فرمايد: بنده ‌ى‌ ‌من‌ مداومت نمود ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ حمعسق ندانست ثواب ‌او‌ ‌را‌ اگر ‌مى‌ دانست ‌چه‌ هست ‌از‌ سوره ‌و‌ ثواب ‌او‌ ‌هر‌ آينه ملول نمى ‌شد‌ ‌از‌ قرائت ‌او‌ لكن زود جزا دهم ‌تو‌ ‌را‌ جزاى ‌تو‌ داخل نمايند ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ قصرى است ‌از‌ ياقوت سرخ درها ‌و‌ كنگره ‌ها‌ ‌و‌ پله هاى ‌او‌ ‌از‌ ياقوت سرخ است ظاهر ‌او‌ ‌از‌ باطنش معلوم ‌و‌ باطن ‌او‌ ‌از‌ ظاهرش، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ ‌دو‌ حوريه ‌از‌ حورالعين است ‌و‌ هزار كنيز ‌و‌ هزار غلام ‌از‌ ولدان ‌كه‌ خدا وصف آنها ‌را‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند سابق مروى است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زخرف ‌را‌ قرائت كند ايمن باشد ‌در‌ قبر خود ‌از‌ جانوران زمين ‌و‌ ‌از‌ فشار قبر ‌تا‌ آنكه بايستد نزد خداى تعالى ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ داخل بهشت شود.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت باقر (ع) ‌كه‌ فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ دخان ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود قرائت كند خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌از‌ ايمنان ‌در‌ روز قيامت زير سايه ‌ى‌ عيش كبريائى، ‌و‌ حساب ‌او‌ آسان شود ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند.  
 
و نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند منقولست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حم مومن ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند گناهان گذشته ‌و‌ آينده ‌او‌ آمرزيده شود ‌و‌ ملازم شود ‌به‌ پرهيزگارى ‌از‌ آخرت ‌او‌ ‌را‌ خوبتر ‌از‌ دنياى ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ حم سجده ‌را‌ تلاوت كند ‌از‌ براى ‌او‌ نور است ‌در‌ قيامت ‌به‌ قدرى ‌كه‌ چشم نظر نمايد ‌و‌ ‌در‌ دنيا ‌در‌ سعه ‌ى‌ رزق ‌و‌ فراوانى خواهد بود .  
 ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ شورى ‌را‌ بخواند ‌در‌ قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ روى ‌او‌ مثل برف ‌يا‌ آفتاب ‌تا‌ ‌مى‌ ايستد نزد خداى تعالى خدا ‌مى‌ فرمايد: بنده ‌ى‌ ‌من‌ مداومت نمود ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ حمعسق ندانست ثواب ‌او‌ ‌را‌ اگر ‌مى‌ دانست ‌چه‌ هست ‌از‌ سوره ‌و‌ ثواب ‌او‌ ‌هر‌ آينه ملول نمى ‌شد‌ ‌از‌ قرائت ‌او‌ لكن زود جزا دهم ‌تو‌ ‌را‌ جزاى ‌تو‌ داخل نمايند ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ قصرى است ‌از‌ ياقوت سرخ درها ‌و‌ كنگره ‌ها‌ ‌و‌ پله هاى ‌او‌ ‌از‌ ياقوت سرخ است ظاهر ‌او‌ ‌از‌ باطنش معلوم ‌و‌ باطن ‌او‌ ‌از‌ ظاهرش، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ ‌دو‌ حوريه ‌از‌ حورالعين است ‌و‌ هزار كنيز ‌و‌ هزار غلام ‌از‌ ولدان ‌كه‌ خدا وصف آنها ‌را‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند سابق مروى است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زخرف ‌را‌ قرائت كند ايمن باشد ‌در‌ قبر خود ‌از‌ جانوران زمين ‌و‌ ‌از‌ فشار قبر ‌تا‌ آنكه بايستد نزد خداى تعالى ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ داخل بهشت شود.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت باقر (ع) ‌كه‌ فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ دخان ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود قرائت كند خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌از‌ ايمنان ‌در‌ روز قيامت زير سايه ‌ى‌ عيش كبريائى، ‌و‌ حساب ‌او‌ آسان شود ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند.  
 
و نيز ‌به‌ ‌آن‌ سند منقولست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حم مومن ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند گناهان گذشته ‌و‌ آينده ‌او‌ آمرزيده شود ‌و‌ ملازم شود ‌به‌ پرهيزگارى ‌از‌ آخرت ‌او‌ ‌را‌ خوبتر ‌از‌ دنياى ‌او‌ خواهد بود.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ حم سجده ‌را‌ تلاوت كند ‌از‌ براى ‌او‌ نور است ‌در‌ قيامت ‌به‌ قدرى ‌كه‌ چشم نظر نمايد ‌و‌ ‌در‌ دنيا ‌در‌ سعه ‌ى‌ رزق ‌و‌ فراوانى خواهد بود .  
 ‌و‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ شورى ‌را‌ بخواند ‌در‌ قيامت خواهد مبعوث ‌شد‌ روى ‌او‌ مثل برف ‌يا‌ آفتاب ‌تا‌ ‌مى‌ ايستد نزد خداى تعالى خدا ‌مى‌ فرمايد: بنده ‌ى‌ ‌من‌ مداومت نمود ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ حمعسق ندانست ثواب ‌او‌ ‌را‌ اگر ‌مى‌ دانست ‌چه‌ هست ‌از‌ سوره ‌و‌ ثواب ‌او‌ ‌هر‌ آينه ملول نمى ‌شد‌ ‌از‌ قرائت ‌او‌ لكن زود جزا دهم ‌تو‌ ‌را‌ جزاى ‌تو‌ داخل نمايند ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ قصرى است ‌از‌ ياقوت سرخ درها ‌و‌ كنگره ‌ها‌ ‌و‌ پله هاى ‌او‌ ‌از‌ ياقوت سرخ است ظاهر ‌او‌ ‌از‌ باطنش معلوم ‌و‌ باطن ‌او‌ ‌از‌ ظاهرش، ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ ‌دو‌ حوريه ‌از‌ حورالعين است ‌و‌ هزار كنيز ‌و‌ هزار غلام ‌از‌ ولدان ‌كه‌ خدا وصف آنها ‌را‌ نمايد.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند سابق مروى است ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ زخرف ‌را‌ قرائت كند ايمن باشد ‌در‌ قبر خود ‌از‌ جانوران زمين ‌و‌ ‌از‌ فشار قبر ‌تا‌ آنكه بايستد نزد خداى تعالى ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ داخل بهشت شود.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت باقر (ع) ‌كه‌ فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ دخان ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود قرائت كند خواهد مبعوث ‌شد‌ ‌از‌ ايمنان ‌در‌ روز قيامت زير سايه ‌ى‌ عيش كبريائى، ‌و‌ حساب ‌او‌ آسان شود ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند.  
 
فرمود حضرت صادق (ع): ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ جاثيه ‌را‌ بخواند ثواب ‌او‌ ‌آن‌ است ‌كه‌ آتش نبيند ‌و‌ آواز ‌او‌ نشنود ‌و‌ ‌او‌ ‌با‌ پيغمبر است.  
 فرمود صادق ‌آل‌ نبى: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه قرائت احقاف نمايد نخواهد ‌در‌ دنيا ترسيد ‌و‌ ايمن خواهد بود ‌در‌ آخرت.  
 حضرت صادق (ع) فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ محمد ‌را‌ ريب ‌و‌ ‌شك‌ ‌او‌ ‌را‌ هرگز نخواهد داخل شد، ‌و‌ هرگز نخواهد مبتلا ‌به‌ فقر شد، ‌و‌ ‌از‌ پادشاه نخواهد ترسيد هميشه محفوظ است ‌از‌ شرك ‌و‌ كفر ‌تا‌ بميرد، ‌و‌ بعد ‌از‌ مردن هزار ملك موكل كند ‌به‌ قبر ‌او‌ ‌كه‌ ‌از‌ براى ‌او‌ صلوات بفرستند ‌و‌ صلوات ثوابش براى ‌او‌ باشد ‌و‌ تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ آنكه ‌بر‌ ‌پا‌ ايستد ‌در‌ موقف نزد خداى عزوجل، ‌و‌ ‌مى‌ باشد ‌در‌ امان خدا ‌و‌ امان پيغمبر صلى الله عليه ‌و‌ آله.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند ابن بابويه ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است ‌كه‌ فرمود حفظ كنيد مالهاى خود ‌و‌ زنان خود ‌و‌ كنيزهاى خود ‌را‌ ‌از‌ تلف ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ انا فتحنا ‌هر‌ ‌كه‌ مواظبت قرائت ‌او‌ كند ندا نمايد منادى ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه تمام خلايق بشنوند كه: ‌تو‌ ‌از‌ خوبان بندگان هستى ‌آن‌ ‌را‌ ملحق سازيد ‌به‌ بندگان خوب، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ منزل دهيد ‌در‌ جنات نعيم، ‌و‌ سيراب نمائيد ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ رحيق مختوم ‌كه‌ مزاج ‌او‌ ‌از‌ كافور است.  
 فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجرات ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند ‌از‌ زوار پيغمبر خواهد بود.  
 ‌و‌ حضرت باقر فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت سوره ‌ى‌ ق نمايد ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود روزى ‌او‌ وسيع خواهد شد، ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند.  
 
فرمود حضرت صادق (ع): ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ جاثيه ‌را‌ بخواند ثواب ‌او‌ ‌آن‌ است ‌كه‌ آتش نبيند ‌و‌ آواز ‌او‌ نشنود ‌و‌ ‌او‌ ‌با‌ پيغمبر است.  
 فرمود صادق ‌آل‌ نبى: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه قرائت احقاف نمايد نخواهد ‌در‌ دنيا ترسيد ‌و‌ ايمن خواهد بود ‌در‌ آخرت.  
 حضرت صادق (ع) فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ محمد ‌را‌ ريب ‌و‌ ‌شك‌ ‌او‌ ‌را‌ هرگز نخواهد داخل شد، ‌و‌ هرگز نخواهد مبتلا ‌به‌ فقر شد، ‌و‌ ‌از‌ پادشاه نخواهد ترسيد هميشه محفوظ است ‌از‌ شرك ‌و‌ كفر ‌تا‌ بميرد، ‌و‌ بعد ‌از‌ مردن هزار ملك موكل كند ‌به‌ قبر ‌او‌ ‌كه‌ ‌از‌ براى ‌او‌ صلوات بفرستند ‌و‌ صلوات ثوابش براى ‌او‌ باشد ‌و‌ تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ آنكه ‌بر‌ ‌پا‌ ايستد ‌در‌ موقف نزد خداى عزوجل، ‌و‌ ‌مى‌ باشد ‌در‌ امان خدا ‌و‌ امان پيغمبر صلى الله عليه ‌و‌ آله.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند ابن بابويه ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است ‌كه‌ فرمود حفظ كنيد مالهاى خود ‌و‌ زنان خود ‌و‌ كنيزهاى خود ‌را‌ ‌از‌ تلف ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ انا فتحنا ‌هر‌ ‌كه‌ مواظبت قرائت ‌او‌ كند ندا نمايد منادى ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه تمام خلايق بشنوند كه: ‌تو‌ ‌از‌ خوبان بندگان هستى ‌آن‌ ‌را‌ ملحق سازيد ‌به‌ بندگان خوب، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ منزل دهيد ‌در‌ جنات نعيم، ‌و‌ سيراب نمائيد ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ رحيق مختوم ‌كه‌ مزاج ‌او‌ ‌از‌ كافور است.  
 فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجرات ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند ‌از‌ زوار پيغمبر خواهد بود.  
 ‌و‌ حضرت باقر فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت سوره ‌ى‌ ق نمايد ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود روزى ‌او‌ وسيع خواهد شد، ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند.  
 
فرمود حضرت صادق (ع): ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ جاثيه ‌را‌ بخواند ثواب ‌او‌ ‌آن‌ است ‌كه‌ آتش نبيند ‌و‌ آواز ‌او‌ نشنود ‌و‌ ‌او‌ ‌با‌ پيغمبر است.  
 فرمود صادق ‌آل‌ نبى: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه قرائت احقاف نمايد نخواهد ‌در‌ دنيا ترسيد ‌و‌ ايمن خواهد بود ‌در‌ آخرت.  
 حضرت صادق (ع) فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ محمد ‌را‌ ريب ‌و‌ ‌شك‌ ‌او‌ ‌را‌ هرگز نخواهد داخل شد، ‌و‌ هرگز نخواهد مبتلا ‌به‌ فقر شد، ‌و‌ ‌از‌ پادشاه نخواهد ترسيد هميشه محفوظ است ‌از‌ شرك ‌و‌ كفر ‌تا‌ بميرد، ‌و‌ بعد ‌از‌ مردن هزار ملك موكل كند ‌به‌ قبر ‌او‌ ‌كه‌ ‌از‌ براى ‌او‌ صلوات بفرستند ‌و‌ صلوات ثوابش براى ‌او‌ باشد ‌و‌ تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ آنكه ‌بر‌ ‌پا‌ ايستد ‌در‌ موقف نزد خداى عزوجل، ‌و‌ ‌مى‌ باشد ‌در‌ امان خدا ‌و‌ امان پيغمبر صلى الله عليه ‌و‌ آله.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند ابن بابويه ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است ‌كه‌ فرمود حفظ كنيد مالهاى خود ‌و‌ زنان خود ‌و‌ كنيزهاى خود ‌را‌ ‌از‌ تلف ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ انا فتحنا ‌هر‌ ‌كه‌ مواظبت قرائت ‌او‌ كند ندا نمايد منادى ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه تمام خلايق بشنوند كه: ‌تو‌ ‌از‌ خوبان بندگان هستى ‌آن‌ ‌را‌ ملحق سازيد ‌به‌ بندگان خوب، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ منزل دهيد ‌در‌ جنات نعيم، ‌و‌ سيراب نمائيد ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ رحيق مختوم ‌كه‌ مزاج ‌او‌ ‌از‌ كافور است.  
 فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجرات ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند ‌از‌ زوار پيغمبر خواهد بود.  
 ‌و‌ حضرت باقر فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت سوره ‌ى‌ ق نمايد ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود روزى ‌او‌ وسيع خواهد شد، ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند.  
 
فرمود حضرت صادق (ع): ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ جاثيه ‌را‌ بخواند ثواب ‌او‌ ‌آن‌ است ‌كه‌ آتش نبيند ‌و‌ آواز ‌او‌ نشنود ‌و‌ ‌او‌ ‌با‌ پيغمبر است.  
 فرمود صادق ‌آل‌ نبى: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ جمعه قرائت احقاف نمايد نخواهد ‌در‌ دنيا ترسيد ‌و‌ ايمن خواهد بود ‌در‌ آخرت.  
 حضرت صادق (ع) فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت نمايد سوره ‌ى‌ محمد ‌را‌ ريب ‌و‌ ‌شك‌ ‌او‌ ‌را‌ هرگز نخواهد داخل شد، ‌و‌ هرگز نخواهد مبتلا ‌به‌ فقر شد، ‌و‌ ‌از‌ پادشاه نخواهد ترسيد هميشه محفوظ است ‌از‌ شرك ‌و‌ كفر ‌تا‌ بميرد، ‌و‌ بعد ‌از‌ مردن هزار ملك موكل كند ‌به‌ قبر ‌او‌ ‌كه‌ ‌از‌ براى ‌او‌ صلوات بفرستند ‌و‌ صلوات ثوابش براى ‌او‌ باشد ‌و‌ تشييع ‌او‌ نمايند ‌تا‌ آنكه ‌بر‌ ‌پا‌ ايستد ‌در‌ موقف نزد خداى عزوجل، ‌و‌ ‌مى‌ باشد ‌در‌ امان خدا ‌و‌ امان پيغمبر صلى الله عليه ‌و‌ آله.  
 ‌و‌ نيز ‌به‌ سند ابن بابويه ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است ‌كه‌ فرمود حفظ كنيد مالهاى خود ‌و‌ زنان خود ‌و‌ كنيزهاى خود ‌را‌ ‌از‌ تلف ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ انا فتحنا ‌هر‌ ‌كه‌ مواظبت قرائت ‌او‌ كند ندا نمايد منادى ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه تمام خلايق بشنوند كه: ‌تو‌ ‌از‌ خوبان بندگان هستى ‌آن‌ ‌را‌ ملحق سازيد ‌به‌ بندگان خوب، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ منزل دهيد ‌در‌ جنات نعيم، ‌و‌ سيراب نمائيد ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ رحيق مختوم ‌كه‌ مزاج ‌او‌ ‌از‌ كافور است.  
 فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حجرات ‌را‌ ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ بخواند ‌از‌ زوار پيغمبر خواهد بود.  
 ‌و‌ حضرت باقر فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت سوره ‌ى‌ ق نمايد ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود روزى ‌او‌ وسيع خواهد شد، ‌و‌ كتاب ‌او‌ ‌به‌ دست راست ‌او‌ دهند ‌و‌ ‌از‌ ‌او‌ حساب نخواهند.  
 
از حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ الذاريات ‌در‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌شب‌ بخواند خدا اصلاح معيشت ‌او‌ نمايد ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ رزق واسع ‌مى‌ دهد، ‌و‌ ‌در‌ قبر ‌او‌ چراغى روشن شود ‌كه‌ روشنائى دهد ‌تا‌ روز قيامت.  
 حضرت باقر ‌و‌ صادق (ع) فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طور ‌را‌ قرائت كند خدا جمع كند خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌او‌ را.  
 حضرت صادق (ع) فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت كند ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ نجم ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ زندگانى ‌او‌ خوب خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند سوره ‌ى‌ قمر ‌را‌ ‌از‌ قبر خود بيرون آيد ‌و‌ حال آنكه سوار است ‌بر‌ ناقه ‌ى‌ ‌از‌ ناقهاى بهشتى.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ الرحمن ‌را‌ بخواند ‌و‌ بگويد عقب ‌هر‌ آيه لابشى ء ‌من‌ آلاء ربى اكذب ‌پس‌ اگر ‌در‌ ‌شب‌ قرائت نمود ‌و‌ مرد شهيد مرده است اگر ‌در‌ روز قرائت نمود ‌و‌ مرد ‌پس‌ شهيد مرده است.  
 محمد ‌بن‌ بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت واقعه نمايد خدا ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست تمام مردم كند ‌در‌ دنيا بدى ‌و‌ فقر ‌و‌ آفتى ‌از‌ آفات دنيا نخواهد ديد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى اميرالمومنين است ‌و‌ اين سوره مال اميرالمومنين است تنها.  
 ‌و‌ نيز فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حديد ‌و‌ مجادله ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌و‌ مداوم باشد خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نكند ‌تا‌ ‌به‌ ميرد، بدى ‌در‌ نفس ‌و‌ مال خود نمى بيند ‌و‌ خصاصه ‌در‌ بدن ‌او‌ نخواهد بود.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حشر ‌را‌ بخواند باقى نمى ماند چيزى مگر آنكه ‌از‌ براى ‌او‌ طلب استغفار نمايد اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز ‌به‌ ميرد شهيد خواهد مرد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌  
 
از حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ الذاريات ‌در‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌شب‌ بخواند خدا اصلاح معيشت ‌او‌ نمايد ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ رزق واسع ‌مى‌ دهد، ‌و‌ ‌در‌ قبر ‌او‌ چراغى روشن شود ‌كه‌ روشنائى دهد ‌تا‌ روز قيامت.  
 حضرت باقر ‌و‌ صادق (ع) فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طور ‌را‌ قرائت كند خدا جمع كند خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌او‌ را.  
 حضرت صادق (ع) فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت كند ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ نجم ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ زندگانى ‌او‌ خوب خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند سوره ‌ى‌ قمر ‌را‌ ‌از‌ قبر خود بيرون آيد ‌و‌ حال آنكه سوار است ‌بر‌ ناقه ‌ى‌ ‌از‌ ناقهاى بهشتى.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ الرحمن ‌را‌ بخواند ‌و‌ بگويد عقب ‌هر‌ آيه لابشى ء ‌من‌ آلاء ربى اكذب ‌پس‌ اگر ‌در‌ ‌شب‌ قرائت نمود ‌و‌ مرد شهيد مرده است اگر ‌در‌ روز قرائت نمود ‌و‌ مرد ‌پس‌ شهيد مرده است.  
 محمد ‌بن‌ بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت واقعه نمايد خدا ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست تمام مردم كند ‌در‌ دنيا بدى ‌و‌ فقر ‌و‌ آفتى ‌از‌ آفات دنيا نخواهد ديد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى اميرالمومنين است ‌و‌ اين سوره مال اميرالمومنين است تنها.  
 ‌و‌ نيز فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حديد ‌و‌ مجادله ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌و‌ مداوم باشد خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نكند ‌تا‌ ‌به‌ ميرد، بدى ‌در‌ نفس ‌و‌ مال خود نمى بيند ‌و‌ خصاصه ‌در‌ بدن ‌او‌ نخواهد بود.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حشر ‌را‌ بخواند باقى نمى ماند چيزى مگر آنكه ‌از‌ براى ‌او‌ طلب استغفار نمايد اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز ‌به‌ ميرد شهيد خواهد مرد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌  
 
از حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ الذاريات ‌در‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌شب‌ بخواند خدا اصلاح معيشت ‌او‌ نمايد ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ رزق واسع ‌مى‌ دهد، ‌و‌ ‌در‌ قبر ‌او‌ چراغى روشن شود ‌كه‌ روشنائى دهد ‌تا‌ روز قيامت.  
 حضرت باقر ‌و‌ صادق (ع) فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طور ‌را‌ قرائت كند خدا جمع كند خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌او‌ را.  
 حضرت صادق (ع) فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت كند ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ نجم ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ زندگانى ‌او‌ خوب خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند سوره ‌ى‌ قمر ‌را‌ ‌از‌ قبر خود بيرون آيد ‌و‌ حال آنكه سوار است ‌بر‌ ناقه ‌ى‌ ‌از‌ ناقهاى بهشتى.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ الرحمن ‌را‌ بخواند ‌و‌ بگويد عقب ‌هر‌ آيه لابشى ء ‌من‌ آلاء ربى اكذب ‌پس‌ اگر ‌در‌ ‌شب‌ قرائت نمود ‌و‌ مرد شهيد مرده است اگر ‌در‌ روز قرائت نمود ‌و‌ مرد ‌پس‌ شهيد مرده است.  
 محمد ‌بن‌ بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت واقعه نمايد خدا ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست تمام مردم كند ‌در‌ دنيا بدى ‌و‌ فقر ‌و‌ آفتى ‌از‌ آفات دنيا نخواهد ديد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى اميرالمومنين است ‌و‌ اين سوره مال اميرالمومنين است تنها.  
 ‌و‌ نيز فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حديد ‌و‌ مجادله ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌و‌ مداوم باشد خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نكند ‌تا‌ ‌به‌ ميرد، بدى ‌در‌ نفس ‌و‌ مال خود نمى بيند ‌و‌ خصاصه ‌در‌ بدن ‌او‌ نخواهد بود.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حشر ‌را‌ بخواند باقى نمى ماند چيزى مگر آنكه ‌از‌ براى ‌او‌ طلب استغفار نمايد اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز ‌به‌ ميرد شهيد خواهد مرد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌  
 
از حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ الذاريات ‌در‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌شب‌ بخواند خدا اصلاح معيشت ‌او‌ نمايد ‌و‌ ‌به‌ ‌او‌ رزق واسع ‌مى‌ دهد، ‌و‌ ‌در‌ قبر ‌او‌ چراغى روشن شود ‌كه‌ روشنائى دهد ‌تا‌ روز قيامت.  
 حضرت باقر ‌و‌ صادق (ع) فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طور ‌را‌ قرائت كند خدا جمع كند خير دنيا ‌و‌ آخرت ‌او‌ را.  
 حضرت صادق (ع) فرمودند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداومت كند ‌به‌ قرائت سوره ‌ى‌ نجم ‌در‌ ‌هر‌ روز ‌يا‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ زندگانى ‌او‌ خوب خواهد شد.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند سوره ‌ى‌ قمر ‌را‌ ‌از‌ قبر خود بيرون آيد ‌و‌ حال آنكه سوار است ‌بر‌ ناقه ‌ى‌ ‌از‌ ناقهاى بهشتى.  
 ‌و‌ نيز فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ الرحمن ‌را‌ بخواند ‌و‌ بگويد عقب ‌هر‌ آيه لابشى ء ‌من‌ آلاء ربى اكذب ‌پس‌ اگر ‌در‌ ‌شب‌ قرائت نمود ‌و‌ مرد شهيد مرده است اگر ‌در‌ روز قرائت نمود ‌و‌ مرد ‌پس‌ شهيد مرده است.  
 محمد ‌بن‌ بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق (ع) روايت كند ‌كه‌ ‌آن‌ بزرگوار فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌ ‌شب‌ جمعه قرائت واقعه نمايد خدا ‌او‌ ‌را‌ دوست دارد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ دوست تمام مردم كند ‌در‌ دنيا بدى ‌و‌ فقر ‌و‌ آفتى ‌از‌ آفات دنيا نخواهد ديد ‌و‌ ‌از‌ رفقاى اميرالمومنين است ‌و‌ اين سوره مال اميرالمومنين است تنها.  
 ‌و‌ نيز فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حديد ‌و‌ مجادله ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌و‌ مداوم باشد خدا ‌او‌ ‌را‌ عذاب نكند ‌تا‌ ‌به‌ ميرد، بدى ‌در‌ نفس ‌و‌ مال خود نمى بيند ‌و‌ خصاصه ‌در‌ بدن ‌او‌ نخواهد بود.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ حشر ‌را‌ بخواند باقى نمى ماند چيزى مگر آنكه ‌از‌ براى ‌او‌ طلب استغفار نمايد اگر ‌در‌ ‌آن‌ ‌شب‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز ‌به‌ ميرد شهيد خواهد مرد ‌هر‌ ‌كه‌ ‌در‌ ‌هر‌  
 
شب جمعه بخواند ‌از‌ بلا خواهد ايمن ‌شد‌ ‌تا‌ صبح شود ‌هر‌ ‌كه‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ركعت بعد ‌از‌ حمد سوره ‌ى‌ حشر بخواند ‌هر‌ حاجت طلب كند برآورده شود.  
 فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ممتحنه ‌را‌ بخواند ‌در‌ فرايض ‌و‌ نوافل خود امتحان كند خدا قلب ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ براى ايمان ‌و‌ نورى ‌در‌ چشم ‌او‌ پيدا شود، ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ جنون نرسد ‌و‌ ‌نه‌ ‌بر‌ اولاد او.  
 حضرت باقر فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ كند ‌و‌ مواظب ‌او‌ باشد ‌در‌ نوافل ‌و‌ فرايض خود خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ صفوف ملائكه ‌و‌ انبياء ‌و‌ مرسلين قرار دهد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند فرمود ‌آن‌ بزرگوار:  
 واجب است ‌بر‌ ‌هر‌ مومنى ‌كه‌ شيعه ‌ى‌ ‌ما‌ است اينكه قرائت كند ‌در‌ ‌شب‌ جمعه ‌به‌ جمعه ‌و‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ ‌و‌ ‌در‌ صلوه ظهر ‌به‌ جمعه ‌و‌ منافقين اگر اين عمل نمود گويا عمل نموده است ‌به‌ عمل رسول الله، جزاء ‌و‌ ثواب ‌او‌ بهشت است.  
 صدوق روايت نموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ تغابن ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه خود بخواند ‌آن‌ سوره شفاعت ‌او‌ نمايد ‌در‌ قيامت شهادت ‌به‌ خوبى دهد نزد كسى ‌كه‌ شهادت ‌او‌ قبول كند بعد ‌از‌ ‌او‌ جدا نشود ‌تا‌ داخل بهشت شود.  
 ‌و‌ ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طلاق ‌و‌ تحريم ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه بخواند ‌در‌ پناه خدا خواهد بود ‌از‌ اينكه بترسد ‌يا‌ محزون شود ‌و‌ ‌از‌ آتش نجات يابد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمايند ‌به‌ تلاوت اين ‌دو‌ سوره ‌و‌ محافظه ‌بر‌ آنها زيرا ‌كه‌ آنها مال پيغمبرند.  
 صدوق روايت نموده ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند تبارك الذى بيده الملك ‌را‌ ‌در‌  
 
شب جمعه بخواند ‌از‌ بلا خواهد ايمن ‌شد‌ ‌تا‌ صبح شود ‌هر‌ ‌كه‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ركعت بعد ‌از‌ حمد سوره ‌ى‌ حشر بخواند ‌هر‌ حاجت طلب كند برآورده شود.  
 فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ممتحنه ‌را‌ بخواند ‌در‌ فرايض ‌و‌ نوافل خود امتحان كند خدا قلب ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ براى ايمان ‌و‌ نورى ‌در‌ چشم ‌او‌ پيدا شود، ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ جنون نرسد ‌و‌ ‌نه‌ ‌بر‌ اولاد او.  
 حضرت باقر فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ كند ‌و‌ مواظب ‌او‌ باشد ‌در‌ نوافل ‌و‌ فرايض خود خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ صفوف ملائكه ‌و‌ انبياء ‌و‌ مرسلين قرار دهد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند فرمود ‌آن‌ بزرگوار:  
 واجب است ‌بر‌ ‌هر‌ مومنى ‌كه‌ شيعه ‌ى‌ ‌ما‌ است اينكه قرائت كند ‌در‌ ‌شب‌ جمعه ‌به‌ جمعه ‌و‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ ‌و‌ ‌در‌ صلوه ظهر ‌به‌ جمعه ‌و‌ منافقين اگر اين عمل نمود گويا عمل نموده است ‌به‌ عمل رسول الله، جزاء ‌و‌ ثواب ‌او‌ بهشت است.  
 صدوق روايت نموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ تغابن ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه خود بخواند ‌آن‌ سوره شفاعت ‌او‌ نمايد ‌در‌ قيامت شهادت ‌به‌ خوبى دهد نزد كسى ‌كه‌ شهادت ‌او‌ قبول كند بعد ‌از‌ ‌او‌ جدا نشود ‌تا‌ داخل بهشت شود.  
 ‌و‌ ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طلاق ‌و‌ تحريم ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه بخواند ‌در‌ پناه خدا خواهد بود ‌از‌ اينكه بترسد ‌يا‌ محزون شود ‌و‌ ‌از‌ آتش نجات يابد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمايند ‌به‌ تلاوت اين ‌دو‌ سوره ‌و‌ محافظه ‌بر‌ آنها زيرا ‌كه‌ آنها مال پيغمبرند.  
 صدوق روايت نموده ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند تبارك الذى بيده الملك ‌را‌ ‌در‌  
 
شب جمعه بخواند ‌از‌ بلا خواهد ايمن ‌شد‌ ‌تا‌ صبح شود ‌هر‌ ‌كه‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ركعت بعد ‌از‌ حمد سوره ‌ى‌ حشر بخواند ‌هر‌ حاجت طلب كند برآورده شود.  
 فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ممتحنه ‌را‌ بخواند ‌در‌ فرايض ‌و‌ نوافل خود امتحان كند خدا قلب ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ براى ايمان ‌و‌ نورى ‌در‌ چشم ‌او‌ پيدا شود، ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ جنون نرسد ‌و‌ ‌نه‌ ‌بر‌ اولاد او.  
 حضرت باقر فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ كند ‌و‌ مواظب ‌او‌ باشد ‌در‌ نوافل ‌و‌ فرايض خود خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ صفوف ملائكه ‌و‌ انبياء ‌و‌ مرسلين قرار دهد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند فرمود ‌آن‌ بزرگوار:  
 واجب است ‌بر‌ ‌هر‌ مومنى ‌كه‌ شيعه ‌ى‌ ‌ما‌ است اينكه قرائت كند ‌در‌ ‌شب‌ جمعه ‌به‌ جمعه ‌و‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ ‌و‌ ‌در‌ صلوه ظهر ‌به‌ جمعه ‌و‌ منافقين اگر اين عمل نمود گويا عمل نموده است ‌به‌ عمل رسول الله، جزاء ‌و‌ ثواب ‌او‌ بهشت است.  
 صدوق روايت نموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ تغابن ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه خود بخواند ‌آن‌ سوره شفاعت ‌او‌ نمايد ‌در‌ قيامت شهادت ‌به‌ خوبى دهد نزد كسى ‌كه‌ شهادت ‌او‌ قبول كند بعد ‌از‌ ‌او‌ جدا نشود ‌تا‌ داخل بهشت شود.  
 ‌و‌ ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طلاق ‌و‌ تحريم ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه بخواند ‌در‌ پناه خدا خواهد بود ‌از‌ اينكه بترسد ‌يا‌ محزون شود ‌و‌ ‌از‌ آتش نجات يابد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمايند ‌به‌ تلاوت اين ‌دو‌ سوره ‌و‌ محافظه ‌بر‌ آنها زيرا ‌كه‌ آنها مال پيغمبرند.  
 صدوق روايت نموده ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند تبارك الذى بيده الملك ‌را‌ ‌در‌  
 
شب جمعه بخواند ‌از‌ بلا خواهد ايمن ‌شد‌ ‌تا‌ صبح شود ‌هر‌ ‌كه‌ چهار ركعت نماز بخواند ‌در‌ ‌هر‌ ركعت بعد ‌از‌ حمد سوره ‌ى‌ حشر بخواند ‌هر‌ حاجت طلب كند برآورده شود.  
 فرمودند: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ممتحنه ‌را‌ بخواند ‌در‌ فرايض ‌و‌ نوافل خود امتحان كند خدا قلب ‌او‌ ‌را‌ ‌از‌ براى ايمان ‌و‌ نورى ‌در‌ چشم ‌او‌ پيدا شود، ‌و‌ ‌بر‌ ‌او‌ فقر ‌و‌ جنون نرسد ‌و‌ ‌نه‌ ‌بر‌ اولاد او.  
 حضرت باقر فرمود كه: ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت سوره ‌ى‌ ‌صف‌ كند ‌و‌ مواظب ‌او‌ باشد ‌در‌ نوافل ‌و‌ فرايض خود خداى عزوجل ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ صفوف ملائكه ‌و‌ انبياء ‌و‌ مرسلين قرار دهد.  
 ابن بابويه ‌به‌ سند خود ‌از‌ حضرت صادق روايت كند فرمود ‌آن‌ بزرگوار:  
 واجب است ‌بر‌ ‌هر‌ مومنى ‌كه‌ شيعه ‌ى‌ ‌ما‌ است اينكه قرائت كند ‌در‌ ‌شب‌ جمعه ‌به‌ جمعه ‌و‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ ‌و‌ ‌در‌ صلوه ظهر ‌به‌ جمعه ‌و‌ منافقين اگر اين عمل نمود گويا عمل نموده است ‌به‌ عمل رسول الله، جزاء ‌و‌ ثواب ‌او‌ بهشت است.  
 صدوق روايت نموده كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ تغابن ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه خود بخواند ‌آن‌ سوره شفاعت ‌او‌ نمايد ‌در‌ قيامت شهادت ‌به‌ خوبى دهد نزد كسى ‌كه‌ شهادت ‌او‌ قبول كند بعد ‌از‌ ‌او‌ جدا نشود ‌تا‌ داخل بهشت شود.  
 ‌و‌ ‌از‌ حضرت صادق (ع) مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ طلاق ‌و‌ تحريم ‌را‌ ‌در‌ نماز فريضه بخواند ‌در‌ پناه خدا خواهد بود ‌از‌ اينكه بترسد ‌يا‌ محزون شود ‌و‌ ‌از‌ آتش نجات يابد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمايند ‌به‌ تلاوت اين ‌دو‌ سوره ‌و‌ محافظه ‌بر‌ آنها زيرا ‌كه‌ آنها مال پيغمبرند.  
 صدوق روايت نموده ‌كه‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت كند تبارك الذى بيده الملك ‌را‌ ‌در‌  
 
نماز واجب پيش ‌از‌ آنكه بخوابد لايزال ‌در‌ امان خدا است ‌تا‌ صبح شود، ‌و‌ ‌در‌ امان ‌او‌ است ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه داخل بهشت گردد.  
 ‌و‌ نيز روايت كرده ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ن ‌و‌ القلم ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله بخواند خدا ‌او‌ ‌را‌ ايمن كند ‌از‌ اينكه فقر ‌به‌ ‌او‌ رسد ‌و‌ ‌در‌ پناه خود قرار دهد ‌از‌ فشار قبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سوره ‌ى‌ الحاقه ‌را‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ فرضيه ‌و‌ نافله ‌از‌ ايمان است ‌به‌ خدا ‌و‌ رسول زيرا ‌كه‌ اين سوره نازل ‌شد‌ ‌در‌ ‌حق‌ اميرالمومنين ‌و‌ معويه، دين قارى ‌او‌ سلب نخواهد ‌شد‌ ‌تا‌ خداى عزوجل ‌را‌ ملاقات نمايد.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌از‌ ‌آن‌ بزگوار ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سئل سائل ‌را‌ زيرا كسى ‌كه‌ زياد قرائت ‌آن‌ سوره نمايد سئوال ننمايد خدا ‌و‌ ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ گناه عمل او، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت جاى دهد ‌با‌ پيغمبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ايمان ‌به‌ خدا دارد ‌و‌ قرائت كتاب ‌او‌ نمايد بايد ترك ننمايد سوره ‌ى‌ نوح ‌را‌ ‌هر‌ بنده ‌ى‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خوب قرائت نمايد ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله خداى تعالى ‌او‌ ‌را‌ مسكن دهد ‌در‌ مساكن خوبان، ‌سه‌ چيز خدا ‌بر‌ ‌او‌ عطا فرمايد ‌سه‌ بهشت ‌با‌ جنت كرامت ‌و‌ تزويج ‌او‌ نمايد دويست حورى ‌و‌ چهار هزار ثيب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مزمل ‌را‌ ‌در‌ نماز عشاء بخواند ‌يا‌ ‌در‌ آخر ‌شب‌ شب ‌و‌ روز شاهد ‌او‌ خواهد بود ‌با‌ سوره ‌ى‌ مزمل زنده نمايد ‌او‌ ‌را‌ خدا زندگى خوب ‌و‌ ‌مى‌ ميراند ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ مردن خوب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مدثر ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز فريضه واجب  
 
نماز واجب پيش ‌از‌ آنكه بخوابد لايزال ‌در‌ امان خدا است ‌تا‌ صبح شود، ‌و‌ ‌در‌ امان ‌او‌ است ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه داخل بهشت گردد.  
 ‌و‌ نيز روايت كرده ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ن ‌و‌ القلم ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله بخواند خدا ‌او‌ ‌را‌ ايمن كند ‌از‌ اينكه فقر ‌به‌ ‌او‌ رسد ‌و‌ ‌در‌ پناه خود قرار دهد ‌از‌ فشار قبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سوره ‌ى‌ الحاقه ‌را‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ فرضيه ‌و‌ نافله ‌از‌ ايمان است ‌به‌ خدا ‌و‌ رسول زيرا ‌كه‌ اين سوره نازل ‌شد‌ ‌در‌ ‌حق‌ اميرالمومنين ‌و‌ معويه، دين قارى ‌او‌ سلب نخواهد ‌شد‌ ‌تا‌ خداى عزوجل ‌را‌ ملاقات نمايد.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌از‌ ‌آن‌ بزگوار ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سئل سائل ‌را‌ زيرا كسى ‌كه‌ زياد قرائت ‌آن‌ سوره نمايد سئوال ننمايد خدا ‌و‌ ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ گناه عمل او، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت جاى دهد ‌با‌ پيغمبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ايمان ‌به‌ خدا دارد ‌و‌ قرائت كتاب ‌او‌ نمايد بايد ترك ننمايد سوره ‌ى‌ نوح ‌را‌ ‌هر‌ بنده ‌ى‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خوب قرائت نمايد ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله خداى تعالى ‌او‌ ‌را‌ مسكن دهد ‌در‌ مساكن خوبان، ‌سه‌ چيز خدا ‌بر‌ ‌او‌ عطا فرمايد ‌سه‌ بهشت ‌با‌ جنت كرامت ‌و‌ تزويج ‌او‌ نمايد دويست حورى ‌و‌ چهار هزار ثيب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مزمل ‌را‌ ‌در‌ نماز عشاء بخواند ‌يا‌ ‌در‌ آخر ‌شب‌ شب ‌و‌ روز شاهد ‌او‌ خواهد بود ‌با‌ سوره ‌ى‌ مزمل زنده نمايد ‌او‌ ‌را‌ خدا زندگى خوب ‌و‌ ‌مى‌ ميراند ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ مردن خوب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مدثر ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز فريضه واجب  
 
نماز واجب پيش ‌از‌ آنكه بخوابد لايزال ‌در‌ امان خدا است ‌تا‌ صبح شود، ‌و‌ ‌در‌ امان ‌او‌ است ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه داخل بهشت گردد.  
 ‌و‌ نيز روايت كرده ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ن ‌و‌ القلم ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله بخواند خدا ‌او‌ ‌را‌ ايمن كند ‌از‌ اينكه فقر ‌به‌ ‌او‌ رسد ‌و‌ ‌در‌ پناه خود قرار دهد ‌از‌ فشار قبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سوره ‌ى‌ الحاقه ‌را‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ فرضيه ‌و‌ نافله ‌از‌ ايمان است ‌به‌ خدا ‌و‌ رسول زيرا ‌كه‌ اين سوره نازل ‌شد‌ ‌در‌ ‌حق‌ اميرالمومنين ‌و‌ معويه، دين قارى ‌او‌ سلب نخواهد ‌شد‌ ‌تا‌ خداى عزوجل ‌را‌ ملاقات نمايد.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌از‌ ‌آن‌ بزگوار ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سئل سائل ‌را‌ زيرا كسى ‌كه‌ زياد قرائت ‌آن‌ سوره نمايد سئوال ننمايد خدا ‌و‌ ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ گناه عمل او، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت جاى دهد ‌با‌ پيغمبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ايمان ‌به‌ خدا دارد ‌و‌ قرائت كتاب ‌او‌ نمايد بايد ترك ننمايد سوره ‌ى‌ نوح ‌را‌ ‌هر‌ بنده ‌ى‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خوب قرائت نمايد ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله خداى تعالى ‌او‌ ‌را‌ مسكن دهد ‌در‌ مساكن خوبان، ‌سه‌ چيز خدا ‌بر‌ ‌او‌ عطا فرمايد ‌سه‌ بهشت ‌با‌ جنت كرامت ‌و‌ تزويج ‌او‌ نمايد دويست حورى ‌و‌ چهار هزار ثيب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مزمل ‌را‌ ‌در‌ نماز عشاء بخواند ‌يا‌ ‌در‌ آخر ‌شب‌ شب ‌و‌ روز شاهد ‌او‌ خواهد بود ‌با‌ سوره ‌ى‌ مزمل زنده نمايد ‌او‌ ‌را‌ خدا زندگى خوب ‌و‌ ‌مى‌ ميراند ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ مردن خوب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مدثر ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز فريضه واجب  
 
نماز واجب پيش ‌از‌ آنكه بخوابد لايزال ‌در‌ امان خدا است ‌تا‌ صبح شود، ‌و‌ ‌در‌ امان ‌او‌ است ‌در‌ روز قيامت ‌تا‌ اينكه داخل بهشت گردد.  
 ‌و‌ نيز روايت كرده ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ن ‌و‌ القلم ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله بخواند خدا ‌او‌ ‌را‌ ايمن كند ‌از‌ اينكه فقر ‌به‌ ‌او‌ رسد ‌و‌ ‌در‌ پناه خود قرار دهد ‌از‌ فشار قبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سوره ‌ى‌ الحاقه ‌را‌ ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت ‌او‌ نمايد ‌در‌ فرضيه ‌و‌ نافله ‌از‌ ايمان است ‌به‌ خدا ‌و‌ رسول زيرا ‌كه‌ اين سوره نازل ‌شد‌ ‌در‌ ‌حق‌ اميرالمومنين ‌و‌ معويه، دين قارى ‌او‌ سلب نخواهد ‌شد‌ ‌تا‌ خداى عزوجل ‌را‌ ملاقات نمايد.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده ‌از‌ ‌آن‌ بزگوار ‌كه‌ فرمود: زياد قرائت نمائيد سئل سائل ‌را‌ زيرا كسى ‌كه‌ زياد قرائت ‌آن‌ سوره نمايد سئوال ننمايد خدا ‌و‌ ‌را‌ ‌در‌ روز قيامت ‌از‌ گناه عمل او، ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ بهشت جاى دهد ‌با‌ پيغمبر.  
 ‌و‌ نيز روايت نموده است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ ايمان ‌به‌ خدا دارد ‌و‌ قرائت كتاب ‌او‌ نمايد بايد ترك ننمايد سوره ‌ى‌ نوح ‌را‌ ‌هر‌ بنده ‌ى‌ ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ خوب قرائت نمايد ‌در‌ فريضه ‌يا‌ ‌در‌ نافله خداى تعالى ‌او‌ ‌را‌ مسكن دهد ‌در‌ مساكن خوبان، ‌سه‌ چيز خدا ‌بر‌ ‌او‌ عطا فرمايد ‌سه‌ بهشت ‌با‌ جنت كرامت ‌و‌ تزويج ‌او‌ نمايد دويست حورى ‌و‌ چهار هزار ثيب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مزمل ‌را‌ ‌در‌ نماز عشاء بخواند ‌يا‌ ‌در‌ آخر ‌شب‌ شب ‌و‌ روز شاهد ‌او‌ خواهد بود ‌با‌ سوره ‌ى‌ مزمل زنده نمايد ‌او‌ ‌را‌ خدا زندگى خوب ‌و‌ ‌مى‌ ميراند ‌او‌ ‌را‌ ‌به‌ مردن خوب.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ مدثر ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز فريضه واجب  
 
است ‌بر‌ خدا ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ پيغمبر ‌در‌ ‌يك‌ درجه قرار دهد شقاوت ‌به‌ ‌او‌ نرسد ‌در‌ دنيا.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم باشد سوره ‌ى‌ قيامت ‌را‌ ‌و‌ عمل ‌به‌ ‌او‌ نمايد خواهد ‌با‌ پيغمبر محشور ‌شد‌ ‌در‌ قبر خود ‌به‌ خوبترين صورت بشارت ‌او‌ دهد ‌و‌ ‌در‌ روى ‌او‌ بخندد ‌تا‌ ‌از‌ صراط عبور كند.  
 ‌و‌ نيز مرويست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ دهر ‌را‌ ‌در‌ صبح پنجشنبه بخواند خواهد تزويج ‌او‌ نمود هشت ‌صد‌ باكره ‌و‌ چهار هزار ثيب ‌از‌ حور العين.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ المرسلات بخواند ‌ما‌ بين ‌او‌ ‌و‌ پيغمبر خدا آشنائى اندازد.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ يكسال مداوم شود ‌به‌ سوره ‌ى‌ عم سال نگذشته خواهد موفق ‌به‌ زيارت خانه ‌ى‌ خدا گرديد.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ النازعات بخواند نمى ميرد مگر سيراب مبعوث نشود مگر سيراب، داخل بهشت نشود مگر سيراب.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ عبس ‌و‌ اذا الشمس بخواند ‌در‌ سايه ‌ى‌ خدا است ‌و‌ بزرگى ‌و‌ ‌در‌ بهشت ‌او‌ خواهد بود ‌و‌ ‌بر‌ خدا اين بزرگ نيست.  
 مرويست: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ تلاوت نمايد خواهد اجر داده ‌شد‌ بعد دهر حرفى ‌كه‌ نازل ‌شد‌ ‌بر‌ ابراهيم ‌و‌ موسى ‌و‌ محمد ‌ده‌ حسنه.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بلد ‌را‌ بخواند ‌در‌ دنيا خواهد معروف ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌از‌ خوبان است ‌در‌ آخرت معروف ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ مرتبه ‌اى‌ است نزد خدا ‌در‌ روز قيامت ‌و‌ ‌از‌ رفقاى پيغمبران ‌و‌ شهدا ‌و‌ صلحا است.  
 ‌و‌ مروى است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌و‌ الشمس ‌و‌ الليل ‌و‌ الضحى ‌و‌ الم نشرح ‌در‌ شبانه روز چيزى نيست ‌در‌  
 
است ‌بر‌ خدا ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ پيغمبر ‌در‌ ‌يك‌ درجه قرار دهد شقاوت ‌به‌ ‌او‌ نرسد ‌در‌ دنيا.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم باشد سوره ‌ى‌ قيامت ‌را‌ ‌و‌ عمل ‌به‌ ‌او‌ نمايد خواهد ‌با‌ پيغمبر محشور ‌شد‌ ‌در‌ قبر خود ‌به‌ خوبترين صورت بشارت ‌او‌ دهد ‌و‌ ‌در‌ روى ‌او‌ بخندد ‌تا‌ ‌از‌ صراط عبور كند.  
 ‌و‌ نيز مرويست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ دهر ‌را‌ ‌در‌ صبح پنجشنبه بخواند خواهد تزويج ‌او‌ نمود هشت ‌صد‌ باكره ‌و‌ چهار هزار ثيب ‌از‌ حور العين.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ المرسلات بخواند ‌ما‌ بين ‌او‌ ‌و‌ پيغمبر خدا آشنائى اندازد.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ يكسال مداوم شود ‌به‌ سوره ‌ى‌ عم سال نگذشته خواهد موفق ‌به‌ زيارت خانه ‌ى‌ خدا گرديد.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ النازعات بخواند نمى ميرد مگر سيراب مبعوث نشود مگر سيراب، داخل بهشت نشود مگر سيراب.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ عبس ‌و‌ اذا الشمس بخواند ‌در‌ سايه ‌ى‌ خدا است ‌و‌ بزرگى ‌و‌ ‌در‌ بهشت ‌او‌ خواهد بود ‌و‌ ‌بر‌ خدا اين بزرگ نيست.  
 مرويست: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ تلاوت نمايد خواهد اجر داده ‌شد‌ بعد دهر حرفى ‌كه‌ نازل ‌شد‌ ‌بر‌ ابراهيم ‌و‌ موسى ‌و‌ محمد ‌ده‌ حسنه.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بلد ‌را‌ بخواند ‌در‌ دنيا خواهد معروف ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌از‌ خوبان است ‌در‌ آخرت معروف ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ مرتبه ‌اى‌ است نزد خدا ‌در‌ روز قيامت ‌و‌ ‌از‌ رفقاى پيغمبران ‌و‌ شهدا ‌و‌ صلحا است.  
 ‌و‌ مروى است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌و‌ الشمس ‌و‌ الليل ‌و‌ الضحى ‌و‌ الم نشرح ‌در‌ شبانه روز چيزى نيست ‌در‌  
 
است ‌بر‌ خدا ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ پيغمبر ‌در‌ ‌يك‌ درجه قرار دهد شقاوت ‌به‌ ‌او‌ نرسد ‌در‌ دنيا.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم باشد سوره ‌ى‌ قيامت ‌را‌ ‌و‌ عمل ‌به‌ ‌او‌ نمايد خواهد ‌با‌ پيغمبر محشور ‌شد‌ ‌در‌ قبر خود ‌به‌ خوبترين صورت بشارت ‌او‌ دهد ‌و‌ ‌در‌ روى ‌او‌ بخندد ‌تا‌ ‌از‌ صراط عبور كند.  
 ‌و‌ نيز مرويست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ دهر ‌را‌ ‌در‌ صبح پنجشنبه بخواند خواهد تزويج ‌او‌ نمود هشت ‌صد‌ باكره ‌و‌ چهار هزار ثيب ‌از‌ حور العين.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ المرسلات بخواند ‌ما‌ بين ‌او‌ ‌و‌ پيغمبر خدا آشنائى اندازد.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ يكسال مداوم شود ‌به‌ سوره ‌ى‌ عم سال نگذشته خواهد موفق ‌به‌ زيارت خانه ‌ى‌ خدا گرديد.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ النازعات بخواند نمى ميرد مگر سيراب مبعوث نشود مگر سيراب، داخل بهشت نشود مگر سيراب.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ عبس ‌و‌ اذا الشمس بخواند ‌در‌ سايه ‌ى‌ خدا است ‌و‌ بزرگى ‌و‌ ‌در‌ بهشت ‌او‌ خواهد بود ‌و‌ ‌بر‌ خدا اين بزرگ نيست.  
 مرويست: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ تلاوت نمايد خواهد اجر داده ‌شد‌ بعد دهر حرفى ‌كه‌ نازل ‌شد‌ ‌بر‌ ابراهيم ‌و‌ موسى ‌و‌ محمد ‌ده‌ حسنه.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بلد ‌را‌ بخواند ‌در‌ دنيا خواهد معروف ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌از‌ خوبان است ‌در‌ آخرت معروف ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ مرتبه ‌اى‌ است نزد خدا ‌در‌ روز قيامت ‌و‌ ‌از‌ رفقاى پيغمبران ‌و‌ شهدا ‌و‌ صلحا است.  
 ‌و‌ مروى است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌و‌ الشمس ‌و‌ الليل ‌و‌ الضحى ‌و‌ الم نشرح ‌در‌ شبانه روز چيزى نيست ‌در‌  
 
است ‌بر‌ خدا ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌با‌ پيغمبر ‌در‌ ‌يك‌ درجه قرار دهد شقاوت ‌به‌ ‌او‌ نرسد ‌در‌ دنيا.  
 ‌و‌ نيز مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ مداوم باشد سوره ‌ى‌ قيامت ‌را‌ ‌و‌ عمل ‌به‌ ‌او‌ نمايد خواهد ‌با‌ پيغمبر محشور ‌شد‌ ‌در‌ قبر خود ‌به‌ خوبترين صورت بشارت ‌او‌ دهد ‌و‌ ‌در‌ روى ‌او‌ بخندد ‌تا‌ ‌از‌ صراط عبور كند.  
 ‌و‌ نيز مرويست كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ دهر ‌را‌ ‌در‌ صبح پنجشنبه بخواند خواهد تزويج ‌او‌ نمود هشت ‌صد‌ باكره ‌و‌ چهار هزار ثيب ‌از‌ حور العين.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ المرسلات بخواند ‌ما‌ بين ‌او‌ ‌و‌ پيغمبر خدا آشنائى اندازد.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ يكسال مداوم شود ‌به‌ سوره ‌ى‌ عم سال نگذشته خواهد موفق ‌به‌ زيارت خانه ‌ى‌ خدا گرديد.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ ‌و‌ النازعات بخواند نمى ميرد مگر سيراب مبعوث نشود مگر سيراب، داخل بهشت نشود مگر سيراب.  
 ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ عبس ‌و‌ اذا الشمس بخواند ‌در‌ سايه ‌ى‌ خدا است ‌و‌ بزرگى ‌و‌ ‌در‌ بهشت ‌او‌ خواهد بود ‌و‌ ‌بر‌ خدا اين بزرگ نيست.  
 مرويست: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ سبح اسم ربك الاعلى ‌را‌ تلاوت نمايد خواهد اجر داده ‌شد‌ بعد دهر حرفى ‌كه‌ نازل ‌شد‌ ‌بر‌ ابراهيم ‌و‌ موسى ‌و‌ محمد ‌ده‌ حسنه.  
 ‌و‌ مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ بلد ‌را‌ بخواند ‌در‌ دنيا خواهد معروف ‌شد‌ ‌و‌ ‌او‌ ‌از‌ خوبان است ‌در‌ آخرت معروف ‌كه‌ ‌او‌ ‌را‌ مرتبه ‌اى‌ است نزد خدا ‌در‌ روز قيامت ‌و‌ ‌از‌ رفقاى پيغمبران ‌و‌ شهدا ‌و‌ صلحا است.  
 ‌و‌ مروى است ‌از‌ حضرت صادق (ع) ‌كه‌ فرمود: ‌هر‌ ‌كه‌ زياد قرائت نمايد سوره ‌ى‌ ‌و‌ الشمس ‌و‌ الليل ‌و‌ الضحى ‌و‌ الم نشرح ‌در‌ شبانه روز چيزى نيست ‌در‌  
 
حضرت ‌او‌ مگر اينكه ‌از‌ براى ‌او‌ شهادت دهد ‌در‌ روز قيامت حتى موى ‌و‌ بدن ‌و‌ گوشت ‌و‌ خون ‌و‌ رگ ‌و‌ ‌پى‌ ‌و‌ عظم ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌چه‌ زمين ‌بر‌ ‌او‌ سايه اندازد خدا فرمايد قبول شهادت ‌او‌ نمودم ‌و‌ شهادت شما ‌را‌ قبول نمودم ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمائيد ‌هر‌ ‌جا‌ ‌كه‌ خواهد بدون منت بلكه رحمت ‌و‌ فضل ‌من‌ است.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌از‌ باقر (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ قدر ‌در‌ ‌شب‌ ‌در‌ نماز جهريه بخواند جهرا مثل اينكه شمشير خود برهنه نموده ‌در‌ راه خدا، ‌هر‌ ‌كه‌ سرا بخواند مثل كسى است ‌كه‌ ‌به‌ خون خود مخلوط شده است ‌در‌ راه خدا ‌هر‌ ‌كه‌ ‌ده‌ دفعه بخواند هزار گناه ‌از‌ گناهان ‌او‌ آمرزيده شود.  
 حضرت باقر فرمود: ياد قرائت سوره ‌ى‌ قارعه كنيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد ايمن خواهد بود ‌از‌ فتنه دجال ‌و‌ ‌از‌ قبح جهنم.  
 مرويست ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ همزه ‌را‌ ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌از‌ فقر خواهد دور ‌شد‌ ‌و‌ دفع شود ‌از‌ ‌او‌ مردن بد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نصرت ‌را‌ بخواند ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود خدا ‌او‌ ‌را‌ مسلط كند ‌بر‌ اعداء ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ روز قيامت آيد ‌و‌ ‌با‌ ‌او‌ كتاب هست ‌كه‌ سخن گويد ‌از‌ قبر خود بيرون ‌در‌ ‌او‌ امان است ‌از‌ حرارت جهنم ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ اسباب خير فتح شود ‌در‌ دنيا ‌كه‌ آرزوى ‌او‌ نداشت ‌و‌ ‌به‌ قلب ‌او‌ خطور ننموده.  
 مروى است ‌از‌ حضرت ختمى مآب ‌در‌ دعوات راوندى: ‌هر‌ ‌كه‌ برسد ‌او‌ ‌را‌ مرض ‌يا‌ شدت ‌پس‌ قرائت ننمايد ‌در‌ مرض خود ‌و‌ شدت خود ‌به‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد بعد ‌به‌ ميرد ‌در‌ ‌آن‌ مرض ‌و‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ شدت ‌كه‌ ‌بر‌ ‌او‌ نازل شده است ‌پس‌ ‌او‌ ‌از‌ اهل آتش است.  
 
حضرت ‌او‌ مگر اينكه ‌از‌ براى ‌او‌ شهادت دهد ‌در‌ روز قيامت حتى موى ‌و‌ بدن ‌و‌ گوشت ‌و‌ خون ‌و‌ رگ ‌و‌ ‌پى‌ ‌و‌ عظم ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌چه‌ زمين ‌بر‌ ‌او‌ سايه اندازد خدا فرمايد قبول شهادت ‌او‌ نمودم ‌و‌ شهادت شما ‌را‌ قبول نمودم ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمائيد ‌هر‌ ‌جا‌ ‌كه‌ خواهد بدون منت بلكه رحمت ‌و‌ فضل ‌من‌ است.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌از‌ باقر (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ قدر ‌در‌ ‌شب‌ ‌در‌ نماز جهريه بخواند جهرا مثل اينكه شمشير خود برهنه نموده ‌در‌ راه خدا، ‌هر‌ ‌كه‌ سرا بخواند مثل كسى است ‌كه‌ ‌به‌ خون خود مخلوط شده است ‌در‌ راه خدا ‌هر‌ ‌كه‌ ‌ده‌ دفعه بخواند هزار گناه ‌از‌ گناهان ‌او‌ آمرزيده شود.  
 حضرت باقر فرمود: ياد قرائت سوره ‌ى‌ قارعه كنيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد ايمن خواهد بود ‌از‌ فتنه دجال ‌و‌ ‌از‌ قبح جهنم.  
 مرويست ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ همزه ‌را‌ ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌از‌ فقر خواهد دور ‌شد‌ ‌و‌ دفع شود ‌از‌ ‌او‌ مردن بد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نصرت ‌را‌ بخواند ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود خدا ‌او‌ ‌را‌ مسلط كند ‌بر‌ اعداء ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ روز قيامت آيد ‌و‌ ‌با‌ ‌او‌ كتاب هست ‌كه‌ سخن گويد ‌از‌ قبر خود بيرون ‌در‌ ‌او‌ امان است ‌از‌ حرارت جهنم ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ اسباب خير فتح شود ‌در‌ دنيا ‌كه‌ آرزوى ‌او‌ نداشت ‌و‌ ‌به‌ قلب ‌او‌ خطور ننموده.  
 مروى است ‌از‌ حضرت ختمى مآب ‌در‌ دعوات راوندى: ‌هر‌ ‌كه‌ برسد ‌او‌ ‌را‌ مرض ‌يا‌ شدت ‌پس‌ قرائت ننمايد ‌در‌ مرض خود ‌و‌ شدت خود ‌به‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد بعد ‌به‌ ميرد ‌در‌ ‌آن‌ مرض ‌و‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ شدت ‌كه‌ ‌بر‌ ‌او‌ نازل شده است ‌پس‌ ‌او‌ ‌از‌ اهل آتش است.  
 
حضرت ‌او‌ مگر اينكه ‌از‌ براى ‌او‌ شهادت دهد ‌در‌ روز قيامت حتى موى ‌و‌ بدن ‌و‌ گوشت ‌و‌ خون ‌و‌ رگ ‌و‌ ‌پى‌ ‌و‌ عظم ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌چه‌ زمين ‌بر‌ ‌او‌ سايه اندازد خدا فرمايد قبول شهادت ‌او‌ نمودم ‌و‌ شهادت شما ‌را‌ قبول نمودم ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمائيد ‌هر‌ ‌جا‌ ‌كه‌ خواهد بدون منت بلكه رحمت ‌و‌ فضل ‌من‌ است.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌از‌ باقر (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ قدر ‌در‌ ‌شب‌ ‌در‌ نماز جهريه بخواند جهرا مثل اينكه شمشير خود برهنه نموده ‌در‌ راه خدا، ‌هر‌ ‌كه‌ سرا بخواند مثل كسى است ‌كه‌ ‌به‌ خون خود مخلوط شده است ‌در‌ راه خدا ‌هر‌ ‌كه‌ ‌ده‌ دفعه بخواند هزار گناه ‌از‌ گناهان ‌او‌ آمرزيده شود.  
 حضرت باقر فرمود: ياد قرائت سوره ‌ى‌ قارعه كنيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد ايمن خواهد بود ‌از‌ فتنه دجال ‌و‌ ‌از‌ قبح جهنم.  
 مرويست ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ همزه ‌را‌ ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌از‌ فقر خواهد دور ‌شد‌ ‌و‌ دفع شود ‌از‌ ‌او‌ مردن بد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نصرت ‌را‌ بخواند ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود خدا ‌او‌ ‌را‌ مسلط كند ‌بر‌ اعداء ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ روز قيامت آيد ‌و‌ ‌با‌ ‌او‌ كتاب هست ‌كه‌ سخن گويد ‌از‌ قبر خود بيرون ‌در‌ ‌او‌ امان است ‌از‌ حرارت جهنم ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ اسباب خير فتح شود ‌در‌ دنيا ‌كه‌ آرزوى ‌او‌ نداشت ‌و‌ ‌به‌ قلب ‌او‌ خطور ننموده.  
 مروى است ‌از‌ حضرت ختمى مآب ‌در‌ دعوات راوندى: ‌هر‌ ‌كه‌ برسد ‌او‌ ‌را‌ مرض ‌يا‌ شدت ‌پس‌ قرائت ننمايد ‌در‌ مرض خود ‌و‌ شدت خود ‌به‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد بعد ‌به‌ ميرد ‌در‌ ‌آن‌ مرض ‌و‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ شدت ‌كه‌ ‌بر‌ ‌او‌ نازل شده است ‌پس‌ ‌او‌ ‌از‌ اهل آتش است.  
 
حضرت ‌او‌ مگر اينكه ‌از‌ براى ‌او‌ شهادت دهد ‌در‌ روز قيامت حتى موى ‌و‌ بدن ‌و‌ گوشت ‌و‌ خون ‌و‌ رگ ‌و‌ ‌پى‌ ‌و‌ عظم ‌او‌ ‌و‌ ‌هر‌ ‌چه‌ زمين ‌بر‌ ‌او‌ سايه اندازد خدا فرمايد قبول شهادت ‌او‌ نمودم ‌و‌ شهادت شما ‌را‌ قبول نمودم ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ داخل بهشت نمائيد ‌هر‌ ‌جا‌ ‌كه‌ خواهد بدون منت بلكه رحمت ‌و‌ فضل ‌من‌ است.  
 محمد ‌بن‌ يعقوب ‌از‌ باقر (ع) روايت كند كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ قدر ‌در‌ ‌شب‌ ‌در‌ نماز جهريه بخواند جهرا مثل اينكه شمشير خود برهنه نموده ‌در‌ راه خدا، ‌هر‌ ‌كه‌ سرا بخواند مثل كسى است ‌كه‌ ‌به‌ خون خود مخلوط شده است ‌در‌ راه خدا ‌هر‌ ‌كه‌ ‌ده‌ دفعه بخواند هزار گناه ‌از‌ گناهان ‌او‌ آمرزيده شود.  
 حضرت باقر فرمود: ياد قرائت سوره ‌ى‌ قارعه كنيد ‌هر‌ ‌كه‌ قرائت اين سوره نمايد ايمن خواهد بود ‌از‌ فتنه دجال ‌و‌ ‌از‌ قبح جهنم.  
 مرويست ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ همزه ‌را‌ ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود بخواند ‌از‌ فقر خواهد دور ‌شد‌ ‌و‌ دفع شود ‌از‌ ‌او‌ مردن بد.  
 صدوق روايت كند ‌از‌ حضرت صادق عليه السلام كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ نصرت ‌را‌ بخواند ‌در‌ فريضه ‌ى‌ خود ‌و‌ نافله ‌ى‌ خود خدا ‌او‌ ‌را‌ مسلط كند ‌بر‌ اعداء ‌او‌ ‌و‌ ‌در‌ روز قيامت آيد ‌و‌ ‌با‌ ‌او‌ كتاب هست ‌كه‌ سخن گويد ‌از‌ قبر خود بيرون ‌در‌ ‌او‌ امان است ‌از‌ حرارت جهنم ‌و‌ ‌از‌ براى ‌او‌ اسباب خير فتح شود ‌در‌ دنيا ‌كه‌ آرزوى ‌او‌ نداشت ‌و‌ ‌به‌ قلب ‌او‌ خطور ننموده.  
 مروى است ‌از‌ حضرت ختمى مآب ‌در‌ دعوات راوندى: ‌هر‌ ‌كه‌ برسد ‌او‌ ‌را‌ مرض ‌يا‌ شدت ‌پس‌ قرائت ننمايد ‌در‌ مرض خود ‌و‌ شدت خود ‌به‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد بعد ‌به‌ ميرد ‌در‌ ‌آن‌ مرض ‌و‌ ‌يا‌ ‌در‌ ‌آن‌ شدت ‌كه‌ ‌بر‌ ‌او‌ نازل شده است ‌پس‌ ‌او‌ ‌از‌ اهل آتش است.  
 
مروى است ‌از‌ پيغمبر كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اخلاص بخواند وقت خواب خود پنجاه سال گناه ‌او‌ آمرزيده شود.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ معوذتين ‌و‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز وتر خود گفته شود ‌به‌ ‌او‌ بشارت باد ‌تو‌ ‌را‌ وتر ‌تو‌ قبول است.  
 
مروى است ‌از‌ پيغمبر كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اخلاص بخواند وقت خواب خود پنجاه سال گناه ‌او‌ آمرزيده شود.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ معوذتين ‌و‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز وتر خود گفته شود ‌به‌ ‌او‌ بشارت باد ‌تو‌ ‌را‌ وتر ‌تو‌ قبول است.  
 
مروى است ‌از‌ پيغمبر كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اخلاص بخواند وقت خواب خود پنجاه سال گناه ‌او‌ آمرزيده شود.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ معوذتين ‌و‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز وتر خود گفته شود ‌به‌ ‌او‌ بشارت باد ‌تو‌ ‌را‌ وتر ‌تو‌ قبول است.  
 
مروى است ‌از‌ پيغمبر كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ اخلاص بخواند وقت خواب خود پنجاه سال گناه ‌او‌ آمرزيده شود.  
 مروى است كه: ‌هر‌ ‌كه‌ سوره ‌ى‌ معوذتين ‌و‌ ‌قل‌ ‌هو‌ الله احد ‌را‌ بخواند ‌در‌ نماز وتر خود گفته شود ‌به‌ ‌او‌ بشارت باد ‌تو‌ ‌را‌ وتر ‌تو‌ قبول است.  
 

0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

و كان من دعائه علیه السلام فى المعونه على قضاء ...
و كان من دعائه علیه الصلوه و السلام بعد التحمید ...
و كان من دعائه علیه السلام عند الصباح و المساء
و كان من دعائه علیه السلام فى التضرع و الا ...
و كان من دعائه علیه السلام اذا نظر الى الهلال
و كان من دعائه علیه السلام فى الصلوه على مصدقى ...
و كان من دعائه علیه السلام فى دفع كید الاعداء
و كان من دعائه علیه السلام فى یوم الاضحى و یوم ...
و كان من دعائه علیه السلام فى الاستخاره
سند صحیفه سجادیه

بیشترین بازدید این مجموعه

و كان من دعائه علیه السلام فى المعونه على قضاء ...

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^