فارسی
سه شنبه 09 مرداد 1403 - الثلاثاء 22 محرم 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

0
نفر 0

و كان من دعائه علیه السلام فى التذلل الى الله

و كان ‌من‌ دعائه عليه السلام ‌فى‌ التذلل الى الله  
 
 بوده ‌از‌ دعاى ‌آن‌ سيد بزرگوار ‌در‌ اظهار ذلت ‌و‌ خوارى نمودن ‌به‌ سوى خداوند عزوجل ‌كه‌ شايد سبب عفو ‌و‌ مرحمت ‌او‌ شود.  
 
افحام: عاجز شدن ‌از‌ سخن گفتن ‌يا‌ گريه زياد نمودن ‌تا‌ اينكه صوت قطع شود ‌و‌ ‌در‌ اين مقام كنايه نيز ‌از‌ ذلت است.  
 يعنى: ‌اى‌ پروردگار ‌من‌ ‌به‌ درستى ‌كه‌ خوار نموده است مرا گناهان من.  
 بريده شده است گفتار ‌من‌ ‌پس‌ نيست مرا حجت ‌و‌ جاى معذرت ‌از‌ جهت خود نگذاشتم.  
 ‌پس‌ ‌من‌ اسيرم ‌به‌ مرض خود.  
 
و ‌در‌ گروم ‌به‌ كردار خود، يعنى: مرا ‌از‌ جهت كردارم رها نكند ‌و‌ مجازات كرد ‌به‌ ‌من‌ نمايند.  
 كنايه است ‌از‌ كثرت گناهان گويا سرگردان شده.  
 قصد مصدر است ‌به‌ معنى مقصود.  
 يعنى: نمى دانم ‌چه‌ كار كنم ‌و‌ ‌چه‌ جاى آورم ‌كه‌ خودم ‌را‌ نجات دهم.  
 يقال فلان منقطع به، يعنى زاد ‌و‌ راحله ‌ى‌ ‌او‌ تمام ‌و‌ ‌در‌ بين راه سرگردان مانده است.  
 
به تحقيق آنكه داشتم خود مرا ‌در‌ جاى خواران گنهكاران ‌و‌ ‌در‌ جاى بدبختان.  
 موقف: مفعول فيه است ‌از‌ براى فعل مقدم ‌و‌ دوم بيان اول است.  
 ‌بى‌ اعتنائى نمودن ‌و‌ ملاحظه ‌ى‌ شان مولا ننمودن.  
 استخفاف: سبك شمردن.  
 يعنى: دليران ‌بر‌ ‌تو‌ ‌و‌ سبك كنندگان ‌به‌ وعد ‌تو‌ يعنى ثواب ‌و‌ اجرى ‌كه‌ فرمودى ‌از‌ جهت اطاعت ‌تو‌ ‌او‌ ‌را‌ مثل عدم داند.  
 
پاكى ‌تو‌ ‌به‌ كدام دليرى دلير شده ‌ام‌ ‌من‌ ‌بر‌ ‌تو‌ ‌و‌ ‌به‌ كدام فريب ‌و‌ خدعه نمودن فريب داده ‌ام‌ ‌به‌ نفس خود يعنى ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ معرض هلاك درآوردم.  
 
كبوه: بروى ‌در‌ افتادن.  
 حر: ‌به‌ ضم حاء واو عبارت است ‌از‌ مقدارى ‌كه‌ ‌از‌ وجه آشكار است.  
 يعنى: ‌اى‌ آقاى ‌من‌ رحم نما ‌بر‌ افتادن بروى مرا.  
 ‌و‌ لغزيدن قدمم را.  
 قود: قصاص نمودن ‌را‌ گويند.  
 يعنى: ‌در‌ گذر ‌تو‌ ‌به‌ حلم خود ‌بر‌ نادانى من، ‌و‌ ‌به‌ نيكوكارى خود ‌از‌ ‌بد‌ كارى من، ‌پس‌ ‌من‌ اقراركننده ‌ام‌ ‌به‌ گناه خود ‌و‌ اعتراف كننده ‌ام‌ ‌به‌ خطاى خود ‌و‌ اين است دست ‌من‌ ‌و‌ پيشانى ‌من‌ طلب زارى ‌مى‌ كنم ‌به‌ قصاص نمودن ‌از‌ نفس من.  
 رحم ‌كن‌ پيرى مرا ‌و‌ تمام شدن روزهاى ‌من‌ ‌و‌ نزديك شدن اجل ‌من‌ ‌و‌ سستى مرا ‌و‌ گدائى مرا ‌و‌ كمى چاره ‌ى‌ مرا.  
 
اى مولاى ‌من‌ رحم ‌كن‌ مرا چون منقطع شود ‌از‌ دنيا خبر ‌و‌ نشان من، ‌و‌ نابود شود ‌از‌ مردمان ياد من، ‌و‌ بوده باشم ‌از‌ فراموش شدگان مثل كسى ‌كه‌ ‌به‌  
 
تحقيق فراموش شده باشد ‌و‌ ‌او‌ ‌را‌ نام ‌و‌ نشان نباشد.  
 
اوصال: مفاصل ‌را‌ گويند آقاى ‌من‌ رحم ‌كن‌ مرا وقت تغير صورت من، ‌و‌ حال ‌من‌ زمانى ‌كه‌ كهنه شود جسم ‌من‌ ‌و‌ جدا شود عضوهاى ‌من‌ ‌و‌ بريده شود بندهاى من.  
 ‌اى‌ ‌بى‌ خبرى ‌من‌ ‌از‌ ‌آن‌ چيزى ‌كه‌ اراده كرده شده است ‌به‌ من.  
 
حشر نمودن جمع نمودن خلايق ‌در‌ روز قيامت، نشر: ‌از‌ قبور بيرون آوردن،  
 مصدر: ‌به‌ معنى مرجع.  
 يعنى: آقاى ‌من‌ رحم ‌كن‌ مرا ‌در‌ جمع نمودن ‌و‌ ‌در‌ ‌از‌ قبر بيرون آمدن بگردان ‌تو‌ ‌در‌ ‌آن‌ روز ‌با‌ دوستان ‌تو‌ ايستادن مرا، ‌و‌ جاى مرا ‌در‌ ميان ياران ‌تو‌ جاى برگشتن مرا ‌و‌ ‌در‌ همسايگان او، آرام گاه مرا ‌اى‌ پروردگار عالميان.  
 

0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

و كان من دعائه علیه السلام فى المعونه على قضاء ...
و كان من دعائه علیه الصلوه و السلام بعد التحمید ...
و كان من دعائه علیه السلام عند الصباح و المساء
و كان من دعائه علیه السلام فى التضرع و الا ...
و كان من دعائه علیه السلام اذا نظر الى الهلال
و كان من دعائه علیه السلام فى الصلوه على مصدقى ...
و كان من دعائه علیه السلام فى دفع كید الاعداء
و كان من دعائه علیه السلام فى یوم الاضحى و یوم ...
و كان من دعائه علیه السلام فى الاستخاره
سند صحیفه سجادیه

بیشترین بازدید این مجموعه

و كان من دعائه علیه السلام فى المعونه على قضاء ...

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^