و كان من دعائه (ع) فى استكشاف الهموم
بود از دعاى آن امام عليه الصلوه و السلام در زائل نمودن اندوهها چون اين حالت كه در انسان حاصل شود مانع او شود از تحصيل معاد و معاش مثل بعضى از امراض بدنيه پس سزاوار است كه معالجه او نمايد به دعاء و نحو آن و لذا امام عليه السلام در مقام معالجه او بيرون آمده به دعا نمودن.
اى برطرف كننده ى اندوه و رفع كننده ى غم.
اختلاف شده است در اينكه هم و غم يك چيز هستند و يا دو چيز بعضى دعوى ترادف نموده اند بعضى دعوى تغاير و اين جماعت نيز اختلاف نموده اند، بعضى از ايشان گفته اند غم سبب او معلوم نيست و هم سبب او معلوم هست، و ديگران گفته اند هم از جهت امر آينده است.
اى بخشنده در دنيا و آخرت و مهربان در هر دو درود بفرست بر محمد و آل محمد، و بگشا اندوه مرا و بر طرف كن غم مرا اى يكتا، اى يگانه اى بى نياز اى آنكه نزائيدى و زائيده نشدى و نيست مرا و مانند و مقابل كسى تفصيل اين اسماء در سابق گذشت.
نگه دار مرا و پاك گردان مرا و ببر بليه و مرض مرا.
و بخوان تو آيه الكرسى و دو قل اعوذ و سوره ى توحيد را و بگو آيه الكرسى اسم است از براى چند آيه تا هو العلى العظيم طريحى (ره) صاحب مجمع البحرين و ديگران تصريح بر اين نموده اند و اين اقوى در نظر است اگر چه جمعى گفته اند تا هم فيها خالدون است، معوذتان اسم است از براى دو سوره ى معروفه وجه تسميه اين دو سوره به معوذتين از براى آن است كه اين دو سوره نازل شده است بر پيغمبر از جهت تعويذ امام حسن (ع) و امام حسين عليهما الصلوه و السلام بعد از اينكه بر ايشان چشم تاثير نمود خداى عزوجل ايشان را عافيت داد به تعويذ اين دو سوره.
خدايا به درستى كه سئوال مى كنم تو را سئوال كسى كه سخت شده است حاجت او، و سست شده است قوت او، و بسيار شده گناهان او، سئوال كسى كه نمى يابد براى حاجت خود دادرسى و از جهت خود قوت دهنده ى و از جهت گناه خود
آمرزنده ى غير از تو اى خداى صاحب بزرگى و كرامت.
فاعل تحب و تنفع خدا است و مفعول او من موصوله و فى نفاذ امرك احتمال دارد كه حرف جر متعلق باشد به حق اليقين و احتمال دارد كه متعلق باشد به تنفع، باء در به احتمال سببيه نيز دارد.
يعنى: سئوال مى كنم تو را عملى و كردارى كه دوست دارى تو به آن عمل هر كه را كه عمل كرده است به او، و يقينى كه نفع رسانى تو به آن يقين كسى را كه يقين داشته به آن حق آنچه يقين است در گذشتن و جارى شدن امر تو، مراد به نفاذ امر خداى عزوجل فرمانبردارى نمودن بر واجبات و محرمات و اقرار به يگانگى او و رسالت رسول او.
شوقا ظاهر آن است كه مفعول له باشد نه حال، و قبض بر صدق ظاهر معنى او آن باشد كه وقت مردن ايمان من بر تو و بر پيغمبر تو پاك و صاف باشد كافر و مرتد و شاك در دين تو نباشم.
يعنى: خداوندا رحمت بفرست بر پيغمبر و آل او و بگير بر راستى جان مرا و قطع كن از دنيا حاجت مرا بگردان در آن چيزهائى كه نزد تو است ميل و شوق مرا به علت شوق داشتن ملاقات تو را، ببخش براى من راستى توكل نمودن را بر تو.
بدان كه لقاء خداوند تعالى به مردن حاصل است كسى كه طالب رضوان و بهشت باشد او را چه حاجت است به زخارف دنيا و زينت او اين است كه بعضى
از ائمه عليهم السلام فرمودند كه: دنيا نزد مومن مثل ميته است كه در دست مجذوم باشد.
كتاب به معنى مكتوب است.
خلى: به معنى مضى و منه قوله تعالى: تلك امه فقد خلت چون هر انسانى را دو ملك است كه وارسى حال او نمايد يكى وارسى خوبى او مى نمايد و مى نويسد و ديگرى بدى او را اسم ايشان رقيب و عتيد است.
يعنى: سئوال مى كنم تو را از خوبتر نوشته ى كه گذشته است و پناه مى برم من به تو از شر نوشته ى كه گذشته است.
سئوال مى كنم من تو را ترس بندگى كنندگان مر تو را، و بندگى فروتنان مر تو را، و يقين توكل كنندگان مر تو و توكل ايمان آوران مر تو را.
بدان كه اين صفات انسان را حاصل نمى شود مگر اينكه توحيد او محكم و سخت باشد و گرنه اين صفات را نشايد او.
مخافه: ترسيدن من خاف يخاف خيفه و مخافه و او به حسب تركيب مفعول له است از جهت اترك، ترك نمودن دين دو جهت است يك جهت مقام تقيه است كه حفظ عرض و مال منوط بر او است. و يك جهت ادون از اين مرتبه است مجرد خوف اطلاع است و اثرى بر او مترتب نشود اگر تقيه نكند، در قسم اول تقيه
واجب است و در قسم دوم حسن و غرض امام عليه الصلوه و السلام آن است كه طريقى بشود كه آنچه رضاى تو است جاى آورده شود و چيزى از مرضيات تو را ترك ننمايم از ترس مردم.
يعنى بار خدايا بگردان شوق و ميل مرا در سئوال نمودن مانند دوستان خود در سئوالهاى ايشان، و ترس مرا مثل ترس خود و كار بفرما مرا در خوشنودى خود كارى كه ترك نكنم با آن كار چيزى را از دين تو از جهت ترس يكى از بندگان تو .
خدايا اين است كه عرض نمودم حاجت من است پس بزرگ كن در آن ميل و رغبت مرا، و آشكار كن در آن عذر مرا و بفهمان تو مرا و ياد ده تو مرا در آن دليل مرا، و عافيت بده در آن بدن مرا مشاراليه هذه فقراتى است كه از خدا طلب نموده است.
من در قوله (ع): من اصبح احتمال دارد شرطيه باشد و جزاء او محذوف باشد اى فقد خاب، و احتمال دارد استفهاميه باشد به استفهام انكارى و احتمال دارد نكره ى موصوفه باشد متضمن معنى نفى مثل قوله تعالى: و من يرغب عن مله ابراهيم (ع)، و احتمال دارد موصوله نيز باشد.
فتن: آن امور را گويند كه موجب اختلال معاش يا معاد شود پس فتن ابتلاء و امتحان است و اختبار است.
من در قوله (ع): من اصبح احتمال دارد شرطيه باشد و جزاء او محذوف باشد اى فقد خاب، و احتمال دارد استفهاميه باشد به استفهام انكارى و احتمال دارد نكره ى موصوفه باشد متضمن معنى نفى مثل قوله تعالى: و من يرغب عن مله ابراهيم (ع)، و احتمال دارد موصوله نيز باشد.
فتن: آن امور را گويند كه موجب اختلال معاش يا معاد شود پس فتن ابتلاء و امتحان است و اختبار است.
يافتن: به معنى ضلالت است و اين مطلب در حق ائمه نشايد مگر اينكه مراد تفرق حواس باشد از جهت عيال و ديون و اخوان.
يعنى: اى خداى من كيست كه داخل صبح شده است مر او را اعتماد يا اميدى باشد به غير تو پس به تحقيق كه من صبح نمودم و توئى اعتماد من و اميد من در كارها همه پس حكم كن براى من بهترين آنها از روى عاقبت يعنى: عواقب آنها خير باشد، و نجات ده مرا از گمراهان فتنه ها به رحمت تو اى مهربان ترين مهربانها و رحمت كند خدا بر آقاى ما محمد صلى الله عليه و آله پيغمبر خدا كه اختيار شده است و بر آل او كه پاكانند.
پس چيزى كه ملحق شده است در بعضى از نسخها از حضرت امام موسى كاظم عليه الصلوه و السلام روايت شده است كه آن بزرگوار از پدر خود روايت نمودند و آن حضرت از پدران خود روايت نمودند كه ايشان از حضرت ختمى ماب (ص) روايت كنند كه آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند كه: نيست بنده ى كه بخواند دعاى حضرت حسين عليه السلام را مگر اينكه محشور شود با او و خواهد شفاعت او نمود نزد خدا در آخرت وهم و اندوه او زائل شود و اداء دين او شود و مسلط بر دشمن خود خواهد وهتك ستر او نشود در وقتيكه خروج روح او شود تلقين او شهادت ان لا اله الا الله بعد از اينكه از نماز فارغ شود بگويد:
اللهم انى اسئلك بكلماتك و معاقد عرشك و سكان سمواتك و ارضك و انبيائك و رسلك ان تستجيب لى فقد وهقنى من امرى عسرا فاسئلك ان تصلى على محمد و آله و ان تجعل من عسرى يسرا.
يافتن: به معنى ضلالت است و اين مطلب در حق ائمه نشايد مگر اينكه مراد تفرق حواس باشد از جهت عيال و ديون و اخوان.
يعنى: اى خداى من كيست كه داخل صبح شده است مر او را اعتماد يا اميدى باشد به غير تو پس به تحقيق كه من صبح نمودم و توئى اعتماد من و اميد من در كارها همه پس حكم كن براى من بهترين آنها از روى عاقبت يعنى: عواقب آنها خير باشد، و نجات ده مرا از گمراهان فتنه ها به رحمت تو اى مهربان ترين مهربانها و رحمت كند خدا بر آقاى ما محمد صلى الله عليه و آله پيغمبر خدا كه اختيار شده است و بر آل او كه پاكانند.
پس چيزى كه ملحق شده است در بعضى از نسخها از حضرت امام موسى كاظم عليه الصلوه و السلام روايت شده است كه آن بزرگوار از پدر خود روايت نمودند و آن حضرت از پدران خود روايت نمودند كه ايشان از حضرت ختمى ماب (ص) روايت كنند كه آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند كه: نيست بنده ى كه بخواند دعاى حضرت حسين عليه السلام را مگر اينكه محشور شود با او و خواهد شفاعت او نمود نزد خدا در آخرت وهم و اندوه او زائل شود و اداء دين او شود و مسلط بر دشمن خود خواهد وهتك ستر او نشود در وقتيكه خروج روح او شود تلقين او شهادت ان لا اله الا الله بعد از اينكه از نماز فارغ شود بگويد:
اللهم انى اسئلك بكلماتك و معاقد عرشك و سكان سمواتك و ارضك و انبيائك و رسلك ان تستجيب لى فقد وهقنى من امرى عسرا فاسئلك ان تصلى على محمد و آله و ان تجعل من عسرى يسرا.
فارسی
.jpg)
.jpg)
.jpg)
و كان من دعائه (ع) فى استكشاف الهموم
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
