برای نخستین بار در اروپا از سال 2011 هتلهایی در شهر بروکسل بلژیک با عنوان "حلال" و با ویژگی سرو گوشت حلال، ارائه قرآن، سجاده نماز و قبله نما به منظور خدمت رسانی به مسافران مسلمان فعال می شوند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از منابع اینترنتی، برونو برنارد از مشاوران مؤسسه صنعت و تجارت بروکسل که عنوان حلال را از سال 2011 به برخی اتاقهای هتلها در بروکسل اعطا می کند گفت: در این طرح هر طبقه از هتلها دارای اتاقهای حلال خواهند بود که شاید آغازی برای فعالیت هتلهای تمام حلال در آینده باشد.
برنارد اظهار داشت: برای ارائه عنوان حلال به اتاق برخی هتلها به تمام جزئیات توجه و تمهیداتی اندیشیده شده تا برای مثال از سرو گوشت غیر حلال برای مسافران این اتاقها جلوگیری شود.
تا کنون چندین هتل از جمله برخی هتلهایی که مالکان آن شهروندان کشورهای حاشیه خلیج فارس هستند نسبت به این طرح ابراز علاقه کرده اند.
در نظر سنجی که انجام شده مشخص شده شش هتل در بروکسل اعلام کرده کرده اند که اتاق ویژه ای برای مسافران مسلمان ندارند اما همواره تلاش می کنند به نیازهای ویژه مشتریان مسلمان خود پاسخ دهند از این رو نسبت به این طرح ابراز علاقه کرده اند.
این نخستین گام مؤسسه صنعت و تجارت در بروکسل در عرصه بازار حلال نیست، این مؤسسه در ماه مارس سال جاری میلادی نیز گواهی حلالی را برای محصولات صنعتی صادر کرد.
001 01 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- چون به دعا برمى خواست بدين صورت به سپاس و حمد خداوند عزوجل ابتدا مى كرد و مى فرمود:
001 01 سپاس خداوندى را كه اول است و قبل از او اولى نبوده و آخر است و بعد از او آخرى وجود ندارد.
002 01 آن كه ديده بينايان از رؤيتش ناتوان است و انديشه ى توصيف كنندگان از وصفش عاجز.
003 01 موجودات را با قدرت و توانايى خود آفريد و آنان را با اراده و خواست خويش به وجود آورد، بى آن كه نمونه اى داشته باشد.
004 01 سپس آنان را در راه اراده و خواست خويش رهسپار نمود و هم با همان اراده آنان را در راه دوستى خود برانگيخت چون خداوند آنان را به پيش روانه كند كسى را توان پس ماندن نباشد، و نمى توانند به پيش روند در آنچه كه خداوند آنها را از آن عقب خواسته.
005 01 و از رزقى كه بخشيده هر جاندارى را روزى معلومى قرار داده است بر هر كه بيفزايد كسى را ياراى كاستن آن نبوده و از هر كه بكاهد، افزاينده اى بر آن نمى افزايد.
006 01 آن گاه براى هر يك از آنان عمرى معين و اجلى مشخص تعيين كرد كه با روزهاى زندگى اش به سوى پايان آن گام برمى دارد و با سپرى شدن سال هاى عمرش به آن نزديك مى شود تا چون به پايانش نزديك شود و حساب عمر و زندگى اش پايان پذيرد او را به آنچه از پاداش سرشار يا كيفر ترسناك خود خوانده فراگيرد «تا كسانى را كه با كردارشان بد كرده و آنان كه با رفتار شايسته نيكى نموده اند پاداش دهد».
007 01 و اين جزا از عدالت او سرچشمه مى گيرد. منزه و پاك است نام هاى او و نعمت ها و بخشش هاى او پياپى مى باشد «در آنچه انجام دهد پرسيده نشود و از ديگران را بازخواست كند».
008 01 و سپاس خدايى را سزاست كه اگر شناخت حمد خود را بر بندگان خويش، درباره نعمت هاى پى در پى كه به آنها داده و بخشش هاى پياپى كه بر آنها تمام نموده دريغ مى كرد، آنها نعمت هايش را صرف مى كردند و او را سپاس نمى گفتند و در رزقى كه عطا فرموده وسعت يافتند و شكرش را به جاى نمى آوردند.
009 01 و اگر اين گونه بودند از حدود انسانيت خارج و به مرز چهارپايان روى مى آوردند و چنان بودند كه در كتاب محكم و استوار خود وصف فرموده: «ايشان مانند چهارپايانند، بلكه گمراه ترند».
010 01 حمد و ستايش خدايى را سزاست كه خويشتن را به ما شناسانيد و شكر و سپاس خود را به ما الهام نمود و درهاى شناخت ربوبيت و پروردگارى اش را بر ما گشود و بر اخلاص در توحيد و يگانگى اش رهنماى مان فرمود و از عدول و كجروى و الحاد و شك و دودلى در امر خود دورمان كرد.
011 01 چنان سپاسى كه با آن بين سپاسگزارانش زندگى كنيم و با آن سپاس از هر كسى كه به خشنودى و گذشت خداوند پيش افتاده، سبقت گيريم.
012 01 چنان سپاسى كه نور آن تاريكى هاى قبر را بر ما روشن سازد و راه رستاخيز را بر ما آسان نمايد و منازل و مقامات ما را در جايگاه گواهان آبرومند قرار دهد «روزى كه هر كس به سزاى آنچه كرده مى رسد و به ايشان ستم نمى شود»، رويى كه دوستى از دوستى چيزى را دفع نكند و ايشان يارى نمى شوند».
013 01 سپاسى كه از جانب ما و در نامه مكتوبى كه مقربين آن را مى بينند نگهدارى مى كنند، به سوى اعلى عليين بالا مى رود.
014 01 و حمد و سپاسى كه روشن كننده ديدگان ما باشد، در آن هنگام كه پرده سرگشتگى و حيرت بر ديدگان فرو افتد، و در روزى كه جمعى سياه رو باشند، سفيدرو شويم.
015 01 چنان حمدى كه ما را از آتش دردناك خدا رهانده و به جوار رحمت الهى رهسپارمان كند.
016 01 چنان ستايشى كه ما را همنشين فرشتگان مقرب كرده و به وسيله ى آن در سراى جاويدش كه محل كرامت ابدى و پيوسته اوست با پيام آوران مرسل او همنشين باشيم.
017 01 و سپاس خدايى را كه نيكويى هاى آفرينش را براى ما برگزيد و روزى هاى پاكيزه را براى ما روان گردانيد.
018 01 و ما را با توانايى و تسلط بر همه ى آفريدگان برترى داد و از اين رو به قدرت و توانايى او همه ى مخلوقاتش فرمانبر ما بوده و به نيروى او به طاعت ما در مى آيند.
019 01 و سپاس خدايى را سزاست كه در نيازمندى را جز به سوى خود بر ما بست، پس چگونه بر سپاس او توانايى داريم؟ يا كى توانيم حمدش را به جاى آوريم؟ نمى توانيم، كى توانيم؟
020 01 سپاس خدايى را سزاست كه ابزار بسط و گشايش را در وجود ما فراهم آورده و وسايل قبض و بستن را در پيكر ما قرار داد و ما را از گشايش زندگى بهره مند ساخت و اندام عامل انجام كارها را در ما استوار گردانيد و ما را با روزى هاى پاك خود پرورش داد به بخشش خود توانگرمان ساخت و به نعمت خويش به ما سرمايه بخشيد.
021 01 آنگاه به ما فرمان داد تا اطاعت و پيروى مان را بيازمايد و نهى نمود تا سپاسگزارى مان را بيازمايد، پس از فرمانش سرپيچى كرديم و منهياتش را انجام داديم، اما به كيفر ما شتاب نكرد و در انتقام ما تعجيل نفرمود، بلكه به خاطر رحمتش و از روى كرم و بزرگوارى با ما همراهى نمود و به سبب مهربانى اش و از روى بردبارى، بازگشت و توبه ما را انتظار كشيد.
022 01 و سپاس خداوندى را سزاست كه ما را به توبه و بازگشت راهنماى نمود؛ توبه اى كه جز از فضل و احسان او نيافتيم. پس اگر از فضل و بخشش او جز همان توبه را به شمار نياوريم، نعمت او در حق ما نيكو، احسانش درباره ى ما بزرگ و فضلش بر ما عظيم مى باشد.
023 01 و (اين در حالى است كه) روش او در توبه براى گذشتگان اين گونه نبوده و آنچه را از انجامش تاتوانيم از دوش ما برداشته و در حد توان ما، ما را تكليف فرموده و جز كار آسان از ما نخواسته و براى هيچ يك از ما برهان و بهانه اى باقى نگذاشته است.
024 01 پس بدبخت از ما آن كسى است كه او را نافرمانى نمايد و نيكبخت ما كسى است كه به او روى آورد.
025 01 و سپاس خداوندى را سزاست كه او را به چيزى بستاييم نزديك ترين فرشتگانش و گرامى ترين آفريدگانش و پسنديده ترين ستايش كنندگان ستوده اند.
026 01 سپاسى كه بر سپاس هاى ديگران برترى داشته باشد، مانند برترى پروردگار ما بر همه آفريدگانش.
027 01 پس خداوند سزاوار سپاس است به ازاى هر نعمتى كه بر ما و بر همه ى بندگان گذشته و آينده اش بخشيده، و به شماره ى همه ى چيزهايى كه علم او به آنها احاطه دارد و همه را فراگرفته است و به جاى هر يك از نعمت ها به چندين برابر، هميشه و جاويد تا روز قيامت سزاوار سپاس است.
028 01 سپاسى كه آن را با پايان نباشد و به شماره در نيايد و به پايان آن دسترسى نبوده و پايانى نداشته باشد.
029 01 سپاسى كه موجب رسيدن به فرمانبرى و گذشت او و سبب خشنودى و وسيله ى آمرزش و راه به بهشت و ايمنى از عذاب و آسودگى از خشم و پشتيبان طاعت و جلوگيرى از معصيت و مدد بر انجام حق او و شرايط آن باشد.
030 01 سپاسى كه به وسيله ى آن در بين دوستان نيكبخت او كامروا گرديم و به سبب آن در زمره ى شهيدان و كشتگان به شمشيرهاى دشمنانش درآييم كه همانا خدا يارى دهنده و ستوده شده است.
001 02 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- بعد از ستايش، در صلوات بر پيامبر (درود خدا بر او و خاندانش باد)
001 02 سپاس مخصوص خداوندى است كه با محمد پيامبرش- كه درود خدا بر او و خاندانش باد- بر ما منت نهاد. منتى كه امت هاى گذشته و مردم پيش از ما از آن بى بهره بودند؛ به قدرت و توانايى خود كه از انجام هر چيز هر چند بزرگ، ناتوان نيست و چيزى از آن دور نمى ماند هر چند كوچك باشد.
002 02 و ما را خاتم همه امت ها قرار داد و ما را بر منكراتش گواه گردانيد و به نعمتش ما را بر كسانى كه اندك بودند فزونى بخشيد.
003 02 خدايا، بر محمد كه امين بر وحيت و برگزيده ات در ميان آفريدگان و دوست تو از بندگانت و پيشواى رحمت و مهربانى، و پيشواى خير و نيكى و كليد بركت است درود فرست.
004 02 همچنان كه او خود را براى انجام فرمانت آماده نمود.
005 02 و در راه تو بدن خويش را در معرض آزارها قرار داد.
006 02 و در راه دعوت به سوى تو، با خويشاوندانش درافتاد.
007 02 و براى خشنودى تو با قبيله اش كارزار نمود.
008 02 و در راه زنده كردن دينت از خويشاوندانش دورى گزيد.
009 02 و نزديكانش را بر اثر انكارشان از خود دور گردانيد.
010 02 و بيگانگان را به دليل پذيرفتن دين به خود نزديك نمود.
011 02 و در راهت با بيگانگان دوستى نمود.
012 02 و با نرديكان دشمنى كرد.
013 02 و در راه رساندن پيام تو تن خود را فرسود.
014 02 و با دعوت به دينت خود را به رنج افكند.
015 02 و به نصيحت و پند كسانى كه آنان را دعوت كرده اى پرداخت.
016 02 و به ديار غربت كوچ كرد و به جايگاهى كهم از شهر و زادگاهش و از محل انس و الفت گرفتنش دور بود هجرت كرد و هدف او از اين هجرت، عزيز داشتن دينت و يارى خواستن عليه اهل كفر بود.
017 02 سرانجام آنچه درباره ى دشمنانت بود تحقق يافت.
018 02 و آنچه درباره ى دوستانت مى انديشيد انجام پذيرفت.
019 02 پس در حالى كه به يارى ات اميد داشت و با وجود ضعف به يارى تو نيرو مى يافت.
020 02 به جنگ كفار قيام نمود و با آنان در خانه هايشان جنگيد.
021 02 و در شهرهايشان ناگهان بر آنان تاخت.
022 02 تا آن كه امر و فرمانت آشكار شد و كلمه ات بلند گرديد هر چند مشركان كراهت داشتند.
023 02 خدايا، به رنجى كه آن حضرت در راه تو كشيد، او را در بالاترين درجه و مقام بهشت خود قرار ده.
024 02 تا هيچ كس در مقام و منزلت با او مساوى نبوده و در هيچ مرتبه اى همانند وى نباشد و هيچ فرشته ى مقرب و پيامبر فرستاده شده با او برابرى نكند.
025 02 و او را از شفاعت نيكو درباره ى خويشان پاكيزه اش و امت با ايمانش بيش از آنچه كه به آن حضرت وعده داده اى عطا فرما.
026 02 اى خدايى كه به تمام وعده ها عمل كنى و به گفته هايت وفا كنى و اى آن كه بدى ها را به چندين برابر آن از خوبى ها مبدل مى سازى، به درستى كه تو صاحب احسان و نيكى بزرگ مى باشى.
001 03 دعاى آن- حضرت است كه درود بر او باد- در درود بر حاملان عرش الهى و هر فرشته ى مقرب
001 03 بار الها، و نگهداران عرشت كه از تسبيح و تنزيهت سست نشده و از تقديست ملول نگشته و از عبادت تو درمانده نمى گردند و كوتاهى را بر كوشش در اجراى امر و فرمانت برنمى گزينند و از شيفتگى به تو غفلت و فراموشى ندارند.
002 03 و اسرافيل، صاحب صور كه چشم گشوده و منتظر فرمانت است تا با دميدن در صور، آنان را كه در گورها آرميده اند بيدار گرداند.
003 03 و ميكائيل كه نزد تو داراى منزلت و از راه طاعت و بندگى ات صاحب مقام بلند است.
004 03 و جبرئيل كه امين وحى تو و در ميان آسمانيان مورد اطاعت است و ارجمند نزد تو و مقرب درگاهت است.
005 03 و «روح» كه موكل بر فرشتگان حجاب هايت مى باشد.
006 03 و آن روحى از عالم امر است درود فرست و (نيز) بر فرشتگانى كه غير از اينان مى باشند، آنان كه در آسمان هايت جاى دارند و بر رساندن پيامت درستكارند درود فرست.
007 03 و آنان كه از هيچ كوششى، خستگى و از هيچ رنجى، سستى به ايشان روى نمى آورد، و شهوات و خو استه ها، ايشان را از تسبيح تو باز نمى دارد و فراموشى ناشى از غفلت ها آنها را از بزرگداشت تو جدا نمى سازد، درود فرست.
008 03 و بر فرشتگانى كه چشم بسته اند و ديدار تو را قصد نمى كنند، سربه زير افكنده اند و به آنچه نزد توست رغبت دارند، شيفته ى ذكر نعمت هايت هستند و در پيشگاه عظمت و بزرگوارى ات فروتنند.
009 03 و كسانى كه چون جهنم را بر گناهكاران تو ديدند كه صداى شعله هايش شنيده مى شود مى گويند: «پاك و منزهى تو را چنان كه سزاوار عبادت و بندگى تو بوده عبادت نكرده ايم» درود فرست.
010 03 و در روحانيان از فرشتگانت كه نزد تو قرب و صاحبان منزلت نزد تو. و آنان كه رساننده ى امور پنهانى به پيامبرت مى باشند و آنان كه بر وحى تو درستكارند، درود فرست.
011 03 و بر اصناف گوناگون فرشتگان كه آنان را براى خود اختصاص داده اى و با تقديس خود از خوردنى و آشاميدنى بى نيازشان كرده اى و در درون طبقات آسمان هايت جا داده اى.
012 03 و بر فرشتگانى كه در گوشه هاى آسمان هايت براى رسيدن فرمانت به فرارسيدن وعده ات درنگ نموده اند.
013 03 و بر خزانه داران باران و حركت دهندگان ابرها، درود فرست.
014 03 و بر آن فرشته اى كه از صداى فريادش، بانگ رعدها شنيده مى شود و چون ابر خروشان به وسيله ى صداى او به شنا درآيد شعله هاى برق ها بدرخشد.
015 03 و بر فرشتگانى كه همراه برف و تگرگند و با دانه هاى باران كه فرو مى ريزد مى آيند، بر (لشگر) بادها زمامدارانند، درود فرست. و بر آنان كه بر كوه ها گماشته شده اند تا فرو نپاشد.
016 03 و آنان كه سنجش آب ها و پيمانه ى باران هاى سخت و رگبارها را به آنان شناسانده اى، درود فرست.
017 03 و بر فرشتگان فرستاده شده بر اهل زمين كه خبر گرفتارى ناگوار يا گشايش خوشايند مى آورند.
018 03 و بر سفيران گرامى نيكوكار و نگهبانان بزرگوار نويسنده ى (اعمال) و بر فرشته ى مرگ و يارانش و بر منكر و نكير و «رومان» پرسنده ى از مردگان، پيش از نكير و منكر و بر آنان كه گرد بيت المعمور (خانه اى بر فراز كعبه) مى گردند و بر مالك، فرشته ى موكل بر جهنم و ياران او و بر رضوان فرشته ى موكل بر بهشت و ياران او درود فرست.
019 03 و بر آنان كه از اوامر الهى تخلف نمى كنند و آنچه فرمان دهد انجام دهند.
020 03 و آنان كه مى گويند:«درود بر شما باد بر آنچه شكيبايى نموديد، پس چه نيكو سرانجامى است».
021 03 و موكلان جهنم كه هرگاه به ايشان گفته شود:«او را بگيريد و در زنجير كشيد و به دوزخ اندازيد» به شتاب به او روى آوردند و مهلتش ندهند، درود فرست.
022 03 و بر هر فرشته اى كه نام او را نياورديم و مقامش را در پيشگاه تو و كارش را نزد تو نمى دانيم.
023 03 و بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب جارى هستند و بر آنان كه بر موجودات گمارده شده اند درود فرست.
024 03 بر همه ى آنان درود فرست در روزى كه هركس با دو فرشته سوق دهنده و گواه مى آيد.
025 03 و درود فرست بر آنها؛ درودى كه كرامتى بر كرامتشان بيفزايد و پاكيزگى بر پاكيزگى آنان افزون گرداند.
026 03 خدايا، آنگاه كه بر فرشتگان و رسولانت درود فرستادى و درودهاى ما را به آنان رساندى، به سبب سخن نيكوى ما درباره ى كه راه آن را تو گشودى، بر ما درود فرست كه تو بسيار بخشنده و كريمى.
001 04 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در درود بر پيروان پيامبران و ايمان آورندگان به ايشان
001 04 خدايا، و پيروان پيامبران و ايمان آورندگان به ايشان از اهل زمين كه ناديده ايمان آوردند، هنگامى كه دشمنان آنان را تكذيب كردند، و آنان كه از پرتو حقايق ايمان مشتاق پيامبران بودند.
002 04 در هر روزگار و زمانى كه در آن پيامبرى فرستادى، از زمان آدم تا محمد- كه درود خدا بر او و خاندانش باد- و براى اهل آن دليل و راهنمايى گماشتى از پيشوايان هدايت و رستگارى و پيشتازان تقوا و پرهيزگارى- كه بر همه ى آنان درود باد- از جانب خود آنها را به آمرزش و خشنودى ياد فرما.
003 04 خداوندا، و ياران حضرت محمد را، به خصوص آنان كه همراهى آن حضرت را نيكو به پايان بردند و آنان كه براى يارى او در جنگ شجاعت و دلاورى هاى بسيارى كرده و او را يارى كردند و براى ايمان آوردن، به سوى او شتافتند و به پذيرش دعوتش (از ديگران) پيشى گرفتند و آنگاه كه پيامبر برهان رسالت هاى خود را به گوششان رساند، دعوتش را پذيرفتند.
004 04 و در راه آشكار ساختن دعوت او، از زنان و فرزندان دورى نمودند و در استوار كردن پيامبرى او با پدران و فرزندان خويش جنگيدند و به واسطه ى وجود آن حضرت پيروز گرديدند،(آنها را مورد رحمت خود قرار ده).
005 04 و آنان كه محبت آن بزرگوار را در دل داشتند و در دوستى اش سودى بى ضرر آرزو داشتند.
006 04 و آنان كه چون به آن حضرت تمسك ورزيدند قبيله هايشان از آنان دورى گزيدند، و چون در سايه ى خويشى با او جاى گرفتند، خويشان آنان خود را بيگانه پنداشتند، (مورد عنايت قرار ده).
007 04 بارالها، پس آنچه را كه براى تو و در راه تو از دست داده اند.
براى ايشان فراموش مكن، و براى آنكه مردم را بر (دين) تو گرد آوردند و همراه پيامبرت به دين تو دعوت كردند، آنها را با خشنودى خود خشنود ساز.
008 04 بارالها، ايشان را همانند آن كس كه در راه تو از شهرها و خويشاوندان دورى گزيده و از زندگى آسوده، به سختى روى آورده و نيز آن افراد بسيارى را كه براى بزرگداشت دين تو ستم هايت پاداش ده!
009 04 خداوندا، بهترين پاداش خود را به تابعان و پيروان ايشان كه نيكو كردارند برسان، آنان كه مى گويند: «پروردگارا، ما و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز».
010 04 آنان كه راه ايشان را قصد كرده و به آنجا كه آنها روى آوردند رو نمودند و راه و روش ايشان را پيمودند، پاداش ده!
011 04 آنان كه هيچ ترديد و شكى، از بصيرتشان برنگرداند و در پيروى آثار و اقتدا به نشانه هاى هدايت و رستگارى صحابه، دستخوش تزلزل نشدند.
012 04 يار و كمك دهنده ايشانند، پيرو دين آنان و رهرو راهشان هستند و با آنان يگانه اند و آنچه را كه صحابه به آنها رسانده اند (پذيرفته) و تهمت (دروغگويى) به ايشان نمى زنند.
013 04 بار خدايا، از امروز تا روز قيامت بر تابعان و زنان و فرزندانشان و بر هر كدام از ايشان كه تو را اطاعت نموده اند درود فرست.
014 04 درودى كه به سبب آن ايشان را از نافرمانى خويش نگاهدارى و در باغ هاى بهشت خود نعمتت را بر آنان بگسترانى و آنان را از مكر شيطان باز دارى، و بر هر كار نيكى كه از تو كمك خواستند يارى شان فرمايى و از وقايع (بد) شب و روز، جز امرى كه نيكى در آن باشد حفظ نمايى.
015 04 و چنان درودى كه به سبب آن، ايشان را بر اعتقاد به اميد نيك به تو و طمع به آنچه نزد توست و پرهيز از تهمت (ستمگرى- العياذبالله- به تو) در آنچه در دسترس بندگان سپرده اى برانگيزى.
016 04 تا آنان را به خود راغب كنى و به ترس از خودت بازگردانى و در گستردگى دنياى فانى بى رغبت و زاهد نمايى و عمل براى آخرت و آمادگى براى پس از مرگ را محبوبشان گردانى.
017 04 و هر اندوهى را كه در هنگام خارج شدن جان ا زتن روى مى دهد بر آنان آسان كنى.
018 04 و از آنچه كه آزمايش هاى ترسناك به وجود مى آورد، و از شدت آتش و جاويد ماندن در آن رهايى شان بخشى.
019 04 و ايشان را به جايگاه آرامش كه آسايشگاه پرهيزگاران است رهنمون باشى.
001 05 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- درباره ى خود و دوستانش
001 05 اى كه شگفتى هاى بزرگى تو پايان ندارد، درود فرست بر محمد و آل او و ما را از كافر شدن در برابر بزرگى ذاتت بازدار.
002 05 و اى كه مدت پادشاهى تو به آخر نمى رسد، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از عذاب و كيفر آزاد فرما.
003 05 و اى كه گنجينه هاى رحمت (و احسان) تو نابود نمى گردد، درود فرست بر محمد و آل او و براى ما از رحمت (بى پايانت) بهره اى قرار ده.
004 05 و اى كه به ديده نيايى و جسم نيستى و چشم ها از ديدن تو فرو مى ماند، بر محمد و آل او درود فرست و ما را به قرب رحمت خود نزديك فرما.
005 05 و اى آنكه در برابر منزلت تو منزلت ها كوچك است، بر محمد و آل او درود فرست و ما را در پيشگاه خود گرامى بدار.
006 05 و اى كه اخبار نهفته نزد تو آشكار است، بر محمد و آل او درود فرست و ما را روز رستاخيز نزد خود رسوا مگردان.
007 05 بار خدايا، به بخشش خود ما را از بخشش بخشندگان بى نياز گردان و ترس جدا شدن ديگران از ما را با پيوستن ما به خودت كفايت فرما تا با بخشش تو دست نياز به سوى ديگران دراز نكنيم و با احسان تو از ديگرى نهراسيم.
008 05 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و به سود ما تدبير فرما و به زيان ما كيد (دشمنى) منما و ما را بر دشمنانت پيروز گردان و آنها را بر ما پيروز مگردان.
009 05 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از خشم خود نگهدار و به لطف خود حفظ فرما و به سوى خود راهنمايى كن و از رحمت خود دور مگردان، زيرا هر كه را كه تو نگهدارى، از هر پيشامدى ايمن مى ماند و هر كه را هدايت كنى دانا مى شود و هر كه را به خود نزديك گردانى سود مى برد.
010 05 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از سختى پيشامدها و اندوه هاى روزگار و بدى دام هاى شيطان و تلخى غلبه ى پادشاه كفايت فرما.
011 05 بار خدايا، جز اين نيست كه بى نيازان به فضل نيروى تو از غير تو بى نيازند، پس بر محمد و آل او درود فرست و ما را بى نياز گردان و بخشندگان از زيادى عطا و بخشش تو مى بخشند، پس بر محمد و آل او درود فرست و از نعمتت بر ما ببخش و همانا هدايت يافتگان از پرتو نور ذات تو هدايت يافتند، پس بر محمد و آلش درود فرست و ما را هدايت نما.
012 05 بار خدايا، هر كه را تو يارى كردى، خوارى خواركنندگان به او زيان نرساند و هر كه را تو عطا فرمودى، هيچ بازدارنده اى از او نمى كاهد و هر كه را تو راه نمودى، گمراهى گمراه كنندگان او را از راه به در نبرد.
013 05 پس بر محمد و آل او درود فرست و ما را به قدرت و ارجمندى خود از زيان بندگانت دور ساز و به بخشش خود از ديگران بى نياز گردان و به هدايت خود به راه حق و حقيقت ببر.
014 05 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و سلامتى دل هاى ما را در ياد عظمت و بزرگى ذات خود و آسايش تن هاى ما را در سپاسگزارى از نعمت خود و شيرينى كام ما را در بيان و توصيف نعمت خود قرار ده.
015 05 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از دعوت كنندگان خود كه مردم را به سوى تو مى خوانند و از راهنمايانى كه به راه تو راهنمايى مى نمايند و از برگزيدگان خود به درگاه احديت كه به تو نزديكند قرار ده. اى مهربان ترين مهربانان.
001 06 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام بامداد و شامگاه
001 06 حمد مخصوص خدايى است كه شب و روز را به قدرت خود آفريد.
002 06 و به قدرت خود ميان آنها تفاوت گذاشت.
003 06 و براى هر يك حدى معين و زمانى مقرر قرار داد.
004 06 هر يك را در ديگرى فرو برد و برآرد تا اين تقدير و نظام (دقيق)، پديد آورنده ى ارزاق بندگان و مايه ى رشد و باليدن آنان باشد.
005 06 پس شب را براى ايشان آفريد تا در آن از رنج روز و تلاش هاى خسته كننده آرامش بيابند و آن را پوششى قرار داد تا در آن بياسايند، باشد كه سبب بازيابى شادابى و توان آنان گردد و به كام دل دست يابند.
006 06 و روز روشن را براى آنان آفريد تا به جست و جوى فضل و عنايت حق برخيزند و به روزى او راه يابند و در زمين گشته و آنچه مورد نياز دنيوى شان است به دست آورند و سود جاودان آن جهان را كسب كنند.
007 06 بدين وسيله است كه خداوند كارشان را سامان مى دهد و كارهاى شان را به محك امتحان مى آزمايد و مى بيند كه آنان در ساعات بندگى و هنگام انجام فرايض و اجراى احكام حضرتش چه مى كنند. تا بدين گونه بدكاران را به جهت كردارشان كيفر و نيكوكاران را به پاس نيكى شان پاداش دهد.
008 06 پروردگارا تو را سپاس كه سياهى شب را به فروغ بامدادى شكافتى و از روشنايى روز بهره مندمان كردى. و در كسب روزى (از جاى آن) بيناى مان گردانيدى و از پيشامدهاى ناگوار، ايمن مان فرمودى.
009 06 ما و تمام آفريدگان، شب را به صبح رسانيديم و همه ما و زمين و آسمان و آنچه در آنها پراكنده اى از متحرك و ثابت، ايستاده و ماندگار و كوچنده و هر آنچه در هواست و هر چه در دل زمين نهفته است، ملك توايم.
010 06 در قبضه ى قدرت تو صبح كرده ايم سلطنت تو ما را فراگرفته و مشيت تو ما را در خود فرو گرفته و به فرمان (و اراده ى) تو در كارها تصرف كرده و با تدبير تو در جنب و جوش هستيم.
011 06 ما را توان نباشد جز آنچه بدان اراده فرموده اى و جز آنچه داده اى (و مى دهى) خيرى نباشد.
012 06 و امروز روزى نو و بر ما گواهى حاضر است. اگر كردار نيك در آن داشته باشيم، ما را با سپاس ترك مى كند و اگر بد كنيم، با نكوهش از ما جدا مى شود.
013 06 پروردگارا، درود فرست بر محمد و خاندان او و همدم خوب امروز بودن را روزى مان فرمان و ما را از بدى جدايى از آن به وسيله ى معصيت هاى خرد يا كلان، نگاه دار.
014 06 و بهره ما را از نيكى ها در اين روز بسيار گردان و از زشتى ها تهى مان فرمان و از آغاز تا فرجام آن، ما را از حمد و شكر و پاداش و ذخيره ى آخرت و فضل و احسانت سرشار فرما.
015 06 بارالها، سبك گردان بار ما را بر فرشتگان نگارنده اعمال مان و نامه ى اعمال مان را از نيكى ها پر كن و به خاطر كردارهاى بدمان ما را نزد ايشان رسوا مكن.
016 06 بار خدايا، در هر ساعتى از ساعات اين روز بهره اى از مقام بندگانت و سهمى از شكرت و شاهد صدقى از فرشتگانت براى ما مقدر فرما.
017 06 بارالها، بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را از پيش رو، از پشت سر، از سمت راست، از سمت چپ و از تمام اطراف حفظ فرما؛ چنان حفظى كه ما را از نافرمانى تو بازدارد و به سوى طاعت تو هدايت كند و به عشق و دوستى ات بگمارد.
018 06 بار خدايا، درود فرست بر محمد و خاندان او و در اين روز ما و شب ما و در تمام روزهاى ما به انجام خير، و واگذاشتن شر، شكر نعمت ها، پيروى از سنت ها، و دورى از بدعت ها، و امر به معروف و نهى از منكر، و حراست از اسلام، و خرده گيرى از باطل و خوار كردن آن، و يارى حق و عزيز داشتن آن، و هدايت كردن گمراه، و يارى ناتوان و دستگيرى از ستمديده موفق مان فرما.
019 06 بار پروردگارا، بر محمد و خاندان او درود فرست و امروز را فرخنده ترين روزى كه تا به حال داشته ايم و برترين همنشينى كه با او همراه شده ايم و بهترين وقتى كه در آن بوده ايم قرار ده.
020 06 و ما را از خشنودترين بندگانت كه شب و روز بر آنان گذشته و سپاسگزارترين آنها در برابر نعمت هايى كه به آنها داده اى و پايبندترين آنان نسبت به قوانينى كه وضع كرده اى و خوددارترين آنان در برابر نافرمانى ات كه در مورد آنها زينهار داده اى قرار بده.
021 06 بار خدايا، تو را گواه مى گيريم كه تو بسنده گواهى و آسمان و زمين تو را و آنچه در آن جاى داده اى از فرشتگانت و ديگر آفريدگانت، در اين روز و در اين ساعت و در اين شب من و در اين جا كه قرار دارم نيز گواه مى گيريم كه گواهى مى دهم تو خدايى و غير از تو خدايى نيست، برپادارنده عدلى و به داد حكم مى كنى، نسبت به بندگان رؤوفى، مالك ملك و ملكوتى و با خلق مهربانى.
022 06 و گواهى مى دهم اين كه محمد بنده و رسول و برگزيده ات از ميان همه مردم است. ابلاغ رسالتت را بر عهده ى او نهادى و او به خوبى اداى تكليف كرد و او را به خيرخواهى براى امتش فرمان دادى و او در حق آنان خيرخواهى كرد.
023 06 پس بر او و خاندانش درود فرست بيش از آنچه بر هر يك از آفريدگانت درود فرستادى و از جانب ما برترين چيزى را كه به يكى از بندگانت به او عنايت فرما و از سوى ما بهترين و گرامى ترين پاداشى كه از سوى امتى به پيامبرش داده اى، بدو مرحمت فرما.
024 06 كه تويى بسيار بخشنده ى نعمت هاى سترگ و آمرزنده ى گناه بزرگ و تو از هر مهربان مهربان ترى، پس بر محمد «ص» و خاندان پاك و برگزيده ى او درود فرست.
001 07 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگامى كه براى وى مهمى دست مى داد يا رنجى فرود مى آمد و به وقت اندوه
001 07 اى (خدايى) كه گره هاى بسته به (دست) تو گشوده مى شود و سختى به نام تو آسان مى گردد و راه خروج از ناگوارى ها و رسيدن به آسايش از تو درخواست مى گردد.
002 07 در برابر قدرت تو ناهموارى هاى و سختى ها رام و ذليلند و همه ى اسباب و ابزار با لطف تو سببيت و عليت يافته اند و به قدرت تو قضا و فرمان ها جريان يافته و به اراده ى تو اشياء به حركت خود ادامه مى دهند.
003 07 و به مشيت تو بدون احتياج به گفتار فرمانبرند و طبق اراده ى تو بدون اين كه نياز به نهى لفظى باشد از حركت باز مى ايستد.
004 07 تويى كه براى حل مشكلات خوانده مى شوى و در سختى ها تو پناهگاهى هيچ كدام از اين مشكلات بدون آن كه آنها را دفع كنى زدوده نمى شوند و هيچ كدام از اين سختى ها بدون اين كه تو آنها را بر طرف كنى بر طرف نمى گردند.
005 07 خدايا، مشكلاتى مرا فراگرفته كه سنگينى آنها مرا به زانو درآورده و گرفتارى آن مرا از تحمل آن ناتوان ساخته.
006 07 و با قدرت خود آن را بر من وارد ساخته اى و با سلطه ى خود آن را متوجه من گردانيده اى.
007 07 آنچه را كه تو وارد كرده اى كسى را توان راندن آن نباشد و چيزى را كه تو متوجه من ساخته اى كسى را قدرت بازگرداندن آن نيست. آن درى كه تو ببندى هيچ كس نتواند گشود و هر درى را كه تو باز كنى كسى توان بستنش را ندارد و هر كس را تو خوار و ذليل ساخته اى ياورى نباشد.
008 07 پس بر محمد و آلش درود فرست و- اى پروردگار من- به لطفت باب فرج و آسايش را بر من بگشا و با توانايى خود، سلطه و هجوم اندوه را بر من درهم شكن و در آنچه شكايت مى كنم با حسن نظر رسيدگى فرما و شيرينى انجام و اجابت خواسته ام را به من بچشان، و از ناحيه ى خود رحمت و گشايش گوارايى به من ببخشاى و از پيشگاهت راه رهايى سريعى پيش رويم قرار ده.
009 07 و مرا با مشكلات امور زندگى از پرداختن به فرايض و به كار بستن سنت هايت باز مدار.
010 07 كه- پروردگارا- چنان محنتى بر من نازل شده كه توانم را از دست داده و بى تاب شده ام و سراسر وجودم در اثر اين غم و اندوه پر شده است. (بار پرودگارا،) تو در بر طرف ساختن و دفع آنچه به من روى آورده و گرفتار آن شده ام قادرى و بس، پس قدرتت را درباره ى من (و دفع گرفتارى ام) به كار گير، گرچه از ناحيه ى تو مستوجب آن نيستم اى صاحب عرش عظيم.
001 08 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در پناه بردن به خدا از ناملايمات و اخلاق سوء و كارهاى ناپسند
001 08 بار خدايا، به تو پناه مى برم از (شر) حرص و آز، و تندى خشم، و تسلط حسد، و سستى شكيبايى در كارها، و كمى قناعت (به داده هاى خدا)، و سوء خلق و بدخويى، و پافشارى خواهش نفس، و غلبه ى عصبيت (و جانبدارى از ناحق).
002 08 و از پيروى هوس هاى نفسانى و مخالفت با هدايت و رستگارى، و خواب غفلت و اقدام بر كارهاى با مشقت، و اختيار باطل بر حق و مداومت بر گناه و كوچك شمردن معصيت و نافرمانى و بزرگ شمردن طاعت و بندگى.
003 08 و به خود نازيدن ثروتمندان و خوار شمردن نيازمندان و بدرفتارى با زيردستان (زن، فرزند، خدمتگزار) و ناسپاسى نسبت به نيكوكاران در حق ما.
004 08 و از اين كه ستمگرى را كمك كنيم يا ستمديده اى را خوار گردانيم و آنچه حق ما نيست بطلبيم و در علم (اصول و فروع دين) از روى نادانى سخن بگوييم.
005 08 خداوندا، پناه مى بريم به تو از اين كه خيال نيرنك و خيانت به كسى را در انديشه بپروانيم و در كردارهاى مان خودپسند باشيم و اسير آرزوهاى دراز شويم.
006 08 پروردگارا، پناه مى بريم به تو از بدى (راز نهفته ى در) دل و كوچك شمردن گناه خرد و از اين كه شيطان بر ما دست يابد يا روزگار، ما را بدبخت گرداند و يا پادشاه بر ما ستم نمايد.
007 08 خداوندا، پناه مى بريم به تو از اقدام بر اسراف و از نيافتن روزى به اندازه ى نياز.
008 08 خدايا، پناه مى بريم به تو از شماتت و شاد شدن دشمنان، و نيازمند شدن به همانند خود و از زندگى در سختى و از مردن بى آن كه توشه اى برداشته باشيم.
009 08 خدايا، پناه مى بريم به تو از بزرگ ترين تأسف و افسوس در آخرت و بزرگ ترين مصيبت و اندوه در دين و بدترين بدبختى و از بدى بازگشت به دوزخ و نوميدى از پاداش بهشت و رسيدن كفر در قيامت.
010 08 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا و همه ى مردان و زنان با ايمان را به رحمتت كه هر چيز را فراگرفته، از آنچه گفته شد، پناه ده، اى مهربان ترين مهربانان.
001 09 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در اشتياق به طلب آمرزش از خداى بزرگ
001 09 بار پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را به سوى توبه اى كه دوست مى دارى رهسپار فرما و ما را از آنچه در نزد تو ناپسند است كه همان اصرار بر گناه مى باشد جدا ساز.
002 09 بار خداوندا، هرگاه بين دو نقص و زيان در دين يا دنيا قرار گرفتيم نقص را بر آن كه به سرعت فنا پذيرد (دنيا) وارد ساز و توبه را در آن كه بقايش طولانى است قرار ده.
003 09 خداوندا، هرگاه اراده ى دو كار كنيم كه يكى از آن دو تو را از ما خشنود و ديگرى تو را بر ما خشمگين مى سازد و ما را به سوى آنچه موجب خشنودى تو است متمايل ساز و نيروى مان را نسبت به آنچه خشم تو را به همراه دارد كم نما.
004 09 خداوندا، در اين مورد نفس ما را در انتخاب و گزينش آزاد مگذار، چرا كه باطل را انتخاب مى كند مگر اين كه تو توفيق انتخاب حق را به او عنايت كنى (اين نفس) همواره به انجام كارهاى بد فرمان مى دهد، مگر اين كه مشمول رحمت تو واقع شود.
005 09 بار خدايا، ما را از ضعف و ناتوانى آفريدى، بنيان و اساس ما را بر سستى بنا نهادى و از آبى بى ارزش آغازمان كردى بنابراين هيچ نيرويى براى ما جز با قدرت تو نيست و هيچ توانايى براى ما جز با كمك و عزت تو وجود ندارد.
006 09 پس ما را به توفيق خود تأييد فرما و با ارشاد و راهنماى ات استوارمان ساز، و چشم دل ما را از آنچه كه مخالف محبت توست نابينا ساز و نافرمانى ات را در هيچ كدام از اعضا و جوارح ما نفوذ مده.
007 09 بار خداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و نجواى دل ما، حركات اعضا و جوارح ما، و نگاه هاى چشمان ما و سخنان زبان هاى ما را در راهى قرار ده كه موجبات ثواب تو را فراهم آورند و هيچ حسنه اى كه به وسيله ى آن مستحق پاداش تو مى شويم از ما فوت نگردد و هيچ گناهى كه به واسطه ى آن مستوجب عقاب تو مى گرديم بر ما باقى نماند.
001 10 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در پناه بردن به خداى متعال
001 10 بار خدايا، اگر اراده كنى كه از ما بگذرى، از فضل و احسان توست و اگر بخواهى ما را در كيفر كنى، از عدل و دادگرى تو است.
002 10 پس به نعمت بى پايان خود، بخششت را بر ما ارزانى دار و به گذشتت ما را از كيفر رهايى ده كه ما را توان (تحمل) دادگرى تو نيست و بدون عفو و بخششت هيچ يك از ما را رهايى از عذاب نباشد.
003 10 اى بى نياز بى نيازان، اينك ما بندگان تو در اختيار توايم و من، نيازمندترين نيازمندان به توام، پس به بى نيازى و عطاى خويش نياز ما را برطرف فرما و ما را با راندن از درگاه خود نوميد مگردان كه اگر از رحمتت بازداشتى، بدبخت كرده اى كسى را كه از تو نيكبختى خواسته و نوميد ساخته اى آن را كه از احسان تو، بخشش طلبيده.
004 10 پس در اين هنگام (نوميدى) از جانب تو، به چه كسى روى آوريم و از درگاه تو به كجا برويم؟ (كه جز تو پناهى نداريم). منزه و پاكى تو و ما بى چاره گانيم كه (اجابت) دعاى آنان را واجب گردانيده اى و ما رنج ديدگانيم كه رفع گرفتارى شان را وعده داده اى.
005 10 و شبيه ترين چيزها به اراده و خواست تو، و سزاوارترين كارها به ذات تو در بزرگوارى ات، رحمت و بخشش بر كسى كه از تو درخواست رحمت نموده و رسيدن به فرياد كسى است كه از تو فريادرسى طلبيده، پس به زارى ما به درگاهت رحم كن و چون خود را در اختيارت افكنده ايم بى نيازمان فرما.
006 10 بار خدايا، چون بر نافرمانى تو از شيطان پيروى كرديم، ما را شماتت كرد و شادمانى نمود، پس درود فرست بر محمد و آل او، و اينك كه ما به جهت اطاعت تو، از شيطان دورى گزيده و به درگاهت رو آورديم، اندوهى به ما مرسان كه با آن ما را شماتت كند.
001 11 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در طلب حست عاقبت
001 11 اى خدايى كه يادت، ذاكران را شرف و شكرت شاكران را رستگارى و اى كه طاعتت نجات بخش اطاعت كنندگان است، درود فرست بر محمد و آلش و دل ما را از هر يادى به ياد خود و زبان ما را از هر شكرى، به شكر خود و اعضا و جوارح ما را از هر طاعتى به طاعت خود مشغول دار.
002 11 خداوندا، اگر براى ما فراغتى از كار مقدر فرموده اى، فراغتى توأم با سلامت كه هيچ وبالى به دنبال آن وجود نداشته باشد و ملال و اندوهى به ما نرسد قرار ده تا فرشتگان ثبت كننده ى گناهان با كارنامه اى تهى از بدى هاى ما بازگردند و فرشتگان نويسنده ى حسنات و نيكى ها به جهت حسناتى كه از ما ثبت كرده اند شادمان مراجعت كنند.
003 11 و آن گاه كه دوران حيات ما سرآمد و مدت عمر ما پايان گرفت و پيام دعوت تو كه آمدن و اجابتش حتمى است فرارسيد، بر محمد و آلش درود فرست و پايان آنچه را كاتبان اعمال در نامه ى ما ثبت مى كنند توبه ى پذيرفته شده قرار ده؛ توبه اى كه پس از آن ديگر براى هر گناهى كه از ما سرزده و به خاطر هر معصيتى كه مرتكب شده ايم، ما را متوقف و توبيخ نكنى.
004 11 خداوندا، در آن روز كه اخبار بندگانت را در مقابل گواهان و شاهدان افشا مى كنى، پرده اى را كه بر گناهان ما افكنده اى در برابر حاضران برمدار.
005 11 چرا كه تو نسبت به كسى كه تو را بخواند، مهربانى و نسبت به آن كه تو را صدا بزند، اجابت كننده اى.
001 12 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در اقرار به گناه و درخواست توبه و بازگشت به سوى خداى متعال
001 12 بار خدايا، سه خصلت است كه مرا از درخواست از تو بازمى دارد و يك خصلت مرا بر آن مى دارد.
002 12 بازمى دارد مرا امرى كه به آن فرمان دادى و من در به جا آوردن آن سستى ورزيدم، و نهيى كه از آن جلوگيرى كردى و من به سوى آن شتافتم و نعمتى كه به من دادى و در شكرگزارى آن كوتاهى نمودم.
003 12 اما آنچه مرا به درخواست از تو وامى دارد، تفضل و بخشش تو به كسى است كه به تو روآورد و با گمان نيك به درگاه رحمتت روى نهد، زيرا همه ى احسان هاى تو از روى تفضل است و تو در همه ى نعمت ها آغازگرى.
004 12 پس اينك اى خداى من، اين منم به درگاه عزتت همچون تسليم شده ى خوار ايستاده و با شرمندگى ام مانند محتاج عيالمند از تو درخواست مى نمايم.
005 12 اعتراف دارم كه هنگام احسانت جز خوددارى از معصيت تو فرمان نبرده ام و در همه ى احوال، تهى از احسان تو نبوده ام (و فضلت شامل حالم بوده است.)
006 12 پس اى خداى من، آيا اعترافاتم به بدى مرا سودى مى بخشد؟ و اقرارم در درگاهت به زشتى آنچه انجام داده ام مرا از عذابت مى رهاند؟ يا در اين حال (كه در محضرت ايستاده و دست نياز به سويت دراز كرده ام) خشم خود را براى من قرار داده اى؟ يا هنگامى كه دعا كرده، تو را مى خوانم، قرين خشم تو شده ام؟
007 12 منزه و پاكى، از تو نوميد نمى شوم در حالى كه در توبه و بازگشت به سوى خود را به رويم گشوده اى، بلكه سخن مى گويم چونان بنده ى خوارى كه به خود ستم كرده و حرمت پروردگارش را رعايت ننموده.
008 12 و ناله مى كنم مانند بنده اى كه گناهانش بزرگ و رو به فزونى است و روزگارش به او پشت كرده و گذشته و چون ببيند كه زمان عمل گذشته و عمر به پايان رسيده و باور نمايد كه پناه و گريزگاهى از كيفر تو برايش نيست، به وسيله ى توبه و انابه به (درگاه) تو روى آورده و توبه را براى تو خالص گردانده. پس با دلى پاك و پاكيزه به سوى تو برخاسته و زمزمه كنان تو را خوانده است.
009 12 و در اين حال براى تو فروتنى كرده و قامت خم كرده و سر به زير افكنده و ترس پاهايش را به لرزه انداخته و بسيارى اشك گونه هايش را غرق نموده، تو را چنين مى خواند: اى بخشنده ترين بخشندگان و اى بخشنده ترين كه طالبان رحمت پى در پى به او روى مى آورند، و اى مهربان ترينى كه آمرزش جويان، گرد او مى گردند.
و اى آن كه بخشش او از كيفرش بيشتر است و اى آن كه خشنودى او از خشمش افزون تر.
010 12 و اى آن كه با گذشت نيك، بر آفريدگانش منت نهاده و اى آن كه بندگانش را به توبه پذيرى عادت داده و اى آنكه اصلاح تباهى هاى ايشان را به وسيله ى توبه خواسته و اى آنكه از كردار نيك ايشان به اندك خشنود گشته و اى آنكه كار اندك ايشان را پاداش بسيار داده و اى آنكه روا شدن را وعده فرموده و اى آنكه به فضل و بخشش خود، آنها را به پاداش نيكو وعده داده است.
011 12 من از گناه كارترين گناهكاران كه تو او را آمرزيده اى، گناهكارتر نيستم و از نكوهيده ترين كسى كه به پيشگاهت عذر آورده و عذرش را پذيرفته اى نكوهيده تر نمى باشم و از ستم كارترين كسى كه به درگاهت توبه كرده و به او احسان كرده اى ستمكارتر نيستم.
012 12 در اينجا كه هستم از كردار ناپسندم به سوى تو توبه ى يك شخص پشيمان كه از آنچه بر (دوشش) بار شده ترسان است و از آنچه درافتاده بحق، شرمنده است.
013 12 مى داند كه گذشت از گناه بزرگ بر تو بزرگ نباشد و گذشت از گناه بسيار،بر تو گران نيايد و چشم پوشى از گناهان بسيار بر تو دشوار نيست و دوست ترين بندگان تو نزدت كسى است كه بر تو سركشى ننمايد و از اصرار بر گناه دورى گزيند و همواره آمرزش خواهد.
014 12 و من نزد تو از سركشى و نافرمانى بيزارى مى جويم و از اينكه بر گناه اصرار ورزم به تو پناه مى برم و براى آنچه در آن كوتاهى نمودم از تو آمرزش مى خواهم و بر آنچه كه در انجام آن ناتوان باشم از تو يارى مى طلبم.
015 12 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و آنچه از تو بر من واجب است بر من ببخش و از آنچه در اثر نافرمانى از جانب تو سزاوار آن مى باشم رهايى ده و از آنچه بدكرداران از آن (دوزخ) مى ترسند پناهم ده، زيرا تو بر عفو و گذشت توانايى و براى آمرزش، اميدوارى به تو است و به گذشت از گناه مشهورى، حاجتم جز (آمرزش) تو نيست و گناهم را جز تو آمرزنده اى نيست، تو منزهى.
016 12 و من بر خود جز از تو نمى ترسم، زيرا تو شايسته اى كه از تو بترسند و سزاوارى كه بيامرزى. (پس) بر محمد و آل محمد درود فرست و حاجتم را روا كن و خواسته ام را برآور و گناهم را بيامرز و ايمنم گردان از ترس، زيرا تو بر هر چيز توانايى و آنچه خواستم رواكردنش بر تو آسان است. پروردگار جهانيان دعايم را مستجاب فرما.
001 13 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام عرض نياز به درگاه خداوندى
001 13 خدايا، اى آخرين مقصد حاجت ها.
002 13 و اى كه رسيدن به خواسته ها نزد توست.
003 13 و اى كه نعمت هايت را رايگان در اختيار ما قرار دادى.
004 13 و اى كه بخشش هايت را به منت گذاردن تيره نكنى.
005 13 و اى كه بى نيازى همه از توست و كسى از تو بى نياز نمى گردد.
006 13 و اى كه به تو روى مى آورند و از تو نمى توانند روى بگردانند.
007 13 و اى كه درخواست ها خزاين نعمتت را نابود نمى گرداند.
008 13 و اى كه اسباب ها و دستاويزها حكمتت را تغيير نمى دهد.
009 13 و اى كه حاجت هاى نيازمندان از او قطع نمى شود.
010 13 و اى كه دعاى دعاكنندگان تو را به رنج نمى افكند.
011 13 خدايا، خود را به بى نيازى از آفريدگانت ستوده اى و تو به بى نيازى از آنان شايسته اى.
012 13 و آنان را به احتياج و تنگدستى نسبت داده اى و ايشان به احتياج به تو سزاوارترند.
013 13 هر كه خواهد نيازش را از جانب تو برطرف كند و تهى دستى خود را به (وسيله ى) تو از خود دور سازد، نيازش را از جايگاهش طلب كرده و مطلوبش را از راهش خواسته است.
014 13 و هر كه براى حاجتش نزد مخلوق رود، يا آنان را سبب نيل به حاجتش قرار دهد، نااميد شود و از جانب تو سزاوار است كه مشمول احسانت نگردد.
015 13 خدايا حاجتى دارم كه در رسيدن به آن ناتوانم و چاره جويى هايم در برابر آن به جايى نرسيده است و نفسم مرا بر آن داشته كه نياز خود را نزد كسى ببرم كه خود نيازمند است و اين لغزشى از لغزش هاى خطاكاران و افتادنى چون افتادن گناهكاران مى باشد.
016 13 با آگاهى دادن تو، از غفلت و فراموشى خود آگاه شدم و با توفيقت از لغزشم برخاستم، و با يارى تو از درافتادن بازماندم و بازگشتم.
017 13 و گفتم: پاك و منزه است پروردگارم، چگونه نيازمندى از نيازمندى درخواست مى كند، و چگونه محتاجى به محتاج ديگرى روى مى آورد؟
018 13 خدايا، از روى رغبت آهنگ تو نمودم و با اعتماد به تو اميدم را به سويت آوردم.
019 13 و دانستم فراوانى خواسته هايم از تو در برابر توانگرى ات اندك و گستردگى خواهش هايم از تو در برابر وسعت رحمتت خرد است و جود و بخششت از درخواست كسى تنگ نگشته و دست تو در بخشش ها از هر دستى برتر است.
020 13 خدايا، درود فرست بر محمد و خاندانش و با كرم و جود با من به تفضل و احسان رفتار كن و با عدل و داد خود با من آنگونه كه شايسته ام رفتار مكن، چرا كه من اول روى آورنده اى نيستم كه به تو روى آورده و با اينكه سزاوار منع بوده به او بخشش نموده اى و نه اول خواستارى كه از تو درخواست كرده و با اينكه سزاوار نااميدى بوده به او احسان كرده اى.
021 13 خدايا، درود فرست بر محمد و خاندانش و خواسته ام را جوابگو و به ندايم نزديك، و براى زارى ام مهربان، و صدايم را شنوا باش.
022 13 و اميدم را از خودت مبر و دعايم را از درگاهت برمگردان و مرا در اين حاجت و حاجت هاى ديگرم به غير خود وامگذار.
023 13 و كارساز من باش به برآوردن خواسته ام و برطرف كردن حاجتم و رسيدن به آرزويم پيش از آنكه از جاى خود برخيزم با آسان نمودن مشكلم و با سرنوشت خوبى كه برايم مقدر فرموده اى.
024 13 و بر محمد و خاندانش درود فرست؛ درودى هميشگى كه رو به فزونى بوده و براى نهايت آن سرآمد و براى مدتش پايانى نباشد و آن را براى خود و برآمدن حاجتم ياور قرار ده زيرا تو داراى رحمت بسيار و جود و بخشش فراوانى.
025 13 و از جمله ى حوايج من پروردگارا اين است كه- و حاجت را ذكر مى كنى- آن گاه به سجده رفته و مى گويى: فضل و بخششت مرا آرام ساخته و احسانت مرا راهنمايى كرده، پس از تو مى خواهم كه به حق خودت و محمد و خاندانش- كه درودهايت بر آنان باد- كه مرا نااميد نگردانى.
001 14 دعاى آن حضرت- كه درود خدا بر او باد- هنگامى كه دشمنى به آن حضرت مى رسيد يا از ستمكاران رفتار ناپسند مى ديد
001 14 اى كه از اخبار ستمديدگان آگاهى.
002 14 و اى كه هنگام دادخواهى آنان از شهادت شاهدان بى نيازى.
003 14 و اى كه يارى ات به مظلومان نزديك.
004 14 و كمك و نصرتت از ستمگران، دور است.
005 14 خدايا، مى دانى كه از فلانى فرزند فلانى چه بدى ها كه به من رسيده؛ همان امورى كه انجام آن ها را ممنوع ساخته اى و چه حرمت شكنى ها كه او در حق من روا داشته كه تو آن ها را منع كرده اى اين همه، در اثر طغيان در نعمت تو و از غرور و بى اعتنايى به كيفر توست.
006 14 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آلش و با دست قدرتت ظالم و ستم كننده ى به من و دشمنم را بگير و او را از ظلم به من بازدار، از برندگى اش نسبت به من با قدرت خود بكاه، او را به خود (و سرگشتگى اش) مشغول دار و در برابر آن كه به دشمنى برخاسته ناتوانش ساز.
007 14 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آلش، و به وى اجازه ى ستم بر من مده، در برابر او به خوبى مرا يارى كن، و از كارهايى نظير كارهاى او مرا حفظ فرما و حال مرا مانند حال او قرار مده.
008 14 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل او و مرا در مقابل دشمنم يارى بى درنگ فرما؛ يارى و نصرتى عاجل كه خشمم را و اندوهى كه مرا دلتنگ كرده فرونشاند.
009 14 خداوندا، درود فرست بر محمد و آلش و به من ارزانى دار عفوت را به جاى ظلم و ستم او و در برابر بدرفتارى اش با من، رحمتت را عنايت كن، چه اين كه هر مشكل و سختى در برابر خشم تو خرد و كوچك است و هر مصيبت و ناملايمى با كمك تو و ايمان به تو سهل و آسان است.
010 14 بار خدايا، همان گونه كه دوست ندارى من مظلوم واقع شوم، مرا از اين كه ستم كند نيز حفظ كن.
011 14 بار خدايا، من شكايتم را به سوى هيچ كس جز تو نمى آورم و استعانت نمى جويم از هيچ حاكمى جز تو حاشا كه چنين كنم پس درود فرست بر محمد و آلش و دعايم را قرين اجابت نما و شكايتم را با دگرگونى وضع موجود مقرون فرما.
012 14 بار خدايا، مرا با نوميدى از عدل خود آزمايش مفرما و دشمنم را با ايمنى از كيفرت امتحان مكن كه بر ستمگرى اش بر من اصرار ورزد و بر حق من دست تعدى دراز كند، بلكه به زودى و در مدتى كه، آنچه را كه به ظالمان وعده داده اى به او برسان و به من نيز آنچه را در مورد اجابت درماندگان وعده كرده اى بنما.
013 14 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آلش، مرا به قبول آنچه فرمان داده اى- چه به سود و چه به زيانم- توفيق ده و از آنچه از ديگران گرفته، به من داده و يا از من ستانده به ديگران خشنودم ساز و مرا به سوى استوارترين راه ها هدايت كن و بر هر كارى كه سالم تر و بى زيان است بگمار.
014 14 بار خدايا، اگر نفع من را در اين مى بينى كه گرفتن حقم را به تأخير اندازى و انتقام از كسى كه به من ستم كرده تا روز داورى و به هنگام گردآمدن متخاصمان ترك كنى، پس درود فرست بر محمد و آلش، و مرا از جانب خود با نيتى صادق و صبرى پيوسته، تأييد فرما.
015 14 و از تمايلات بد و حرص سركش حريصان پناهم ده. خداوندا،پاداشى كه برايم ذخيره كرده اى و كيفرى كه براى دشمنم فراهم آورده اى در دلم بنمايان و آن را سبب و وسيله ى پذيرفتن قضا و اعتمادم به انتخابت قرار ده.
016 14 امين يا رب العالمين كه تو صاحب فضل عظيم هستى و بر هر چيزى قادرى.
001 15 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام بيمارى يا پيش آمدن سختى يا بلا
001 15 بار خدايا، ستايش توراست بر آنچه كه هماره از آن برخوردار بوده ام و آن تندرستى و سلامت بدنم بوده است و ستايش توراست براى بيمارى كه در بدنم پديد آورده اى.
002 15 بارالها، من نمى دانم كدام يك از اين دو حالت به شكر و سپاس تو سزاوارتر است و كدام يك از اين دو وقت به ستايش تو اولى تر؟
003 15 آيا هنگام صحت و تندرستى كه روزى هاى پاكيزه ات را در آن بر من گوارا ساخته اى و براى رسيدن به خشنودى و فضلت به وسيله ى آن به نشاط بخشيده اى و براى انجام فرمانت كه توفيقش را عنايت كرده اى و با آن مرا نيرومند ساخته اى؟
004 15 يا زمان بيمارى كه مرا به وسيله ى آن خالص ساخته اى و نعمت هايى كه به رسم هديه در اثر آن برايم فرستاده اى تا تخفيفى باشد از خطاها و اشتباهاتى كه بر دوشم سنگينى نموده، و وسيله ى تطهير و پاكيزگى از بوهايى كه در آن فرورفته ام و بيدار باشى براى دست يافتن به توبه و يادآورى نعمت پيشين و از بين بردن گناهان بزرگ باشد؟
005 15 در خلال اين بيمارى الطافى است كه از ناحيه ى كاتبان اعمال در كارنامه ى عملم ثبت شده همان اعمال ستوده اى كه در انديشه كسى نگذشته و هيچ زبانى به آن گويا نشده و هيچ اندامى براى انجام آن به زحمت نيفتاده، بلكه همه ى اين ها تفضلى است از ناحيه ى تو بر من و احسانى است از جانب تو به سوى من.
006 15 بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و آنچه را برايم پسنديده اى محبوبم ساز و آنچه را بر من وارد ساخته اى بر من آسان گردان و مرا از آلودگى هايى كه از پيش به وجود آورده ام پاكيزه فرما و شر آنچه را كه قبلا انجام داده ام از من بگير.
و شيرينى و گوارايى تندرستى را به من بچشان و حال كه شفايم مى دهى، مرا با گذشت خود همدم كن و برآمدن از بيمارى را به سوى عفوت قرار ده و رهايى ام از اندوه را به سوى گشايش و سلامت و تندرستى ام را از اين شدت، به سوى فرج خود قرار ده.
007 15 زيرا تفضلت از روى احسان و بخشندگى ات بسيار و از روى امتنان است و تو بخشنده ى كريم و صاحب جلال و اكرامى.
001 16 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام درخواست بخشش گناهان
001 16 بار خدايا، اى كه گناهكاران به سبب رحمت تو فريادرسى مى جويند.
002 16 و اى كه بى چارگان به ياد كرد احسان و خوشرفتارى تو پناه مى برند.
003 16 و اى كه خطاكاران از ترس تو سخت مى گريند.
004 16 اى آرام دل هر دور از وطن و اى گشايش ده در كار هر اندوهگين دل شكسته و اى فريادرس هر خوارشده ى تنها مانده و اى مددكار هر نيازمند رانده شده.
005 16 تو آنى كه با رحمت و علم، هر چيز كلى و جزئى را فراگرفته اى.
006 16 و تو آنى كه همه ى خلق را از نعمتت بهره اى داده اى.
007 16 و تو آنى كه عفوت از كيفرت برتر و فراتر است.
008 16 و تو آنى كه رحمتت بر غضبت پيشى مى گيرد.
009 16 و تو آنى كه بخششت بر بازداشتت افزون است.
010 16 و تو آنى كه همه ى آفريدگان را از رحمت واسعه ى خود، وسعت عطا كرده اى.
011 16 و تويى آنى كه به هر كه نعمت دادى پاداش نخواستى.
012 16 و تو آنى كه در كيفر گناه كاران افراط نمى كنى.
013 16 و من- اى خداى من- بنده ى توام كه او را به دعا امر فرمودى و گفت: «اطاعت مى كنم و فرمانت به جا مى آورم».اينك منم- اى پروردگار- بنده اى كه در پيشگاهت افتاده.
014 16 منم آن كه خطاها پشتش را سنگين كرده. و منم آن كه گناهان عمرش را به سر رسانده. و منم آن كه با نادانى تو را نافرمانى كرده حال آن كه تو شايسته ى نافرمانى نبودى.
015 16 آيا تو- اى خداى من- به هر كه تو را بخواند رحم كننده اى.
تا در دعا بكوشم؟ يا هر كه را در پيشگاهت گريه كند آمرزنده اى تا در گريستن بشتابم؟ يا به هر كسى كه به خوارى در درگاهت روى خود را بر خاك سايد بخشنده اى؟ يا هر كه را كه با توكل از فقر و بى چيزى به تو شكوه كند بى نيار كننده اى؟
016 16 بار خدايا،نوميد مكن كسى را كه جز تو بخشنده اى نمى يابد و خوار مكن كسى را كه جز به لطف تو بى نياز نمى گردد.
017 16 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و از من روى مگردان در حالى كه به تو رو آورده ام و نوميدم مفرما، زيرا به تو دل داده ام و دست رد بر پيشانى ام مزن اكنون كه در پيشگاهت ايستاده ام.
018 16 تو آنى كه خود را به رحمت وصف فرموده اى، پس درود فرست بر محمد و آل او و به من رحم كن و تو آنى كه خود را بخشنده.
نااميدى، پس مرا ببخش.
019 16 اى خداى من،روان شدن اشكم را از ترست و نگرانى ام را از بيم عظمتت، پريشانى دلم را و لرزيدن اندامم را از شكوه و بزرگى ات مى بينى.
020 16 همه ى اين ها از شرمندگى كردار بد خويش است و از اين رو صداى تضرع و زارى ام خموشى گرفته و زبان راز و نياز با توام كند گرديده است.
021 16 اى خداى من، سپاس توراست كه چه بسيار عيب مرا پوشاندى و پيش مردم رسوايم نكردى و چه بسيار گناه مرا پنهان نمودى و به آن نزد ديگران به بدكردارى معروفم ننمودى و چه بسا زشتى كه به جا آوردم و پرده ى مرا ندريدى و طوق ناپسندى و زشتى آن را به گردنم نينداختى و بدى هاى آن را بر همسايگانم كه در جست و جوى عيب هايم هستند و آنان كه بر نعمتى كه به من داده اى رشك مى برند.
آشكار نساختى.
022 16 پس آن همه مهربانى هاى تو مرا از دنبال كردن بدى هايى كه تو از من مى دانى بازنداشت.
023 16 اى خداى من، نادان تر از من به صلاح خود كيست و فراموش كارتر و غافل تر از من به نصيب و حظ خويش كدام انسان است؟ و چه كسى از من از اصلاح و سازگار نمودن نفس خويش دورتر است؟ در حالى كه تو روزى ام دادى و من آن را در آنچه از آن بازداشتى صرف مى كنم. و كيست در نادرستى از من غوطه ورتر و بر انجام بدى سخت سر و خيره سرتر؟
هنگامى كه بين دعوت تو به سعادت و دعوت شيطان به شقاوت قرار مى گيرم، پس دعوت شيطان را نه از روى نابينايى در شناختن او و نه از روى فراموشى (گمراه كردن) او، مى پذيرم.
024 16 در صورتى كه باور دارم سرانجام دعوت تو به سوى بهشت و سرانجام دعوت او به سوى آتش دوزخ است.
025 16 منزه و پاكى،چه شگفت آور است كه من بر ضد خود گواهى مى دهم و كار پنهانى خويش را شمارش مى نمايم.
026 16 و شگفت تر از آن بردبارى تو درباره ى من و درنگ تو از زود به كيفر رسانيدن من است. اين نه به دليل گرامى بودن من نزد توست، بلكه مدارا و خوش رفتارى و احسان توست بر من تا از گناهى كه خشم تو را برمى انگيزد دست بردارم و از گناهان خواركننده، خود را بازدارم كه عفو من نزد تو، از به كيفر رسانيدن من خوشايندتر است.
027 16 اى خداى من، گناهانم بيشتر، و رفتارهايم زشت تر، و كردارهايم بدتر، و بى باكى ام در نادرستى سخت تر، و بيدارى ام هنگام طاعت تو سست تر و آگاهى و مراقبتم به گاه هشدار دادنت كم تر است. پس چسان زشتى ها و گناهان خود را براى تو بشمارم يا بر شمارش آن توانا باشم؟
028 16 و خويشتن را اين چنين سرزنش مى كنم چرا كه به مهرت چشم طمع دوخته ام كه اصلاح كار گناه كاران وابسته به مهر توست و هم از بابت اميد به رحمت توست كه آزادى خطاكاران در گرو آن است.
029 16 خداوندا،اين گردن من زير بار نافرمانى ها و گناه ها باريك شده است، پس درود فرست بر محمد و آلش، و به عفو خود آن (گردن گناه كار) را آزاد گردان. و اين پشت من از (سنگينى) بار گناه ها خم شده است پس بر محمد و آلش درود فرست و به لطف و عنايت خود بار گناه مرا بكاه.
030 16 بارالها، اگر چنان زار بگريم كه مژه هايم بريزد و آن سان مويه و ناله كنم كه بانگ من به خموشى گرايد و بر آستان جلالت بايستم كه پاهايم متورم شود و آنگونه قامت خم كند (در ركوع شوم) كه استخوان هاى پشتم از جايش بيرون شود و سر به سجده گذارم كه ديدگانم.
از جاى برآيد و همه ى روزگار زندگى ام چيزى جز خاك نخورم و تا واپسين آب خاكستر ننوشم و همواره به ياد و ذكر تو گويا باشم كه زبانم از سخن بازماند و از خجلت (نافرمانى) تو چشم به آسمان نگردانم، باز شايسته ى آن نيستم كه گناهى (آرى گناهى) از گناهانم را بزدايى.
031 16 خداوندا اگر آنگاه كه مستحق آمرزش تو شوم مرا بيامرزى، و آنگاه كه شايسته عفو تو گردم، مرا عفو كنى (به يقين) نه به جهت لياقت من، مرا بخشوده اى و من اين شايستگى را ندارم، چرا كه با همان سرپيچى آغازين كيفر من دوزخ بود و اگر كيفرم دهى بر من ستم روا نداشته اى.
032 16 خداوندا، حال كه مرا به پرده پوشى خود پوشاندى و رسوايم نكردى و با بخشش خود با من خوش رفتارى نمودى و در كيفرم شتاب نكردى و به فضل و احسان خويش درباره ى من بردبارى نمودى و نعمتت را از من نگرفتى و احسانت را بر من (با غم) تيره نساختى، پس بر بسيارى زارى و سختى زمين گيرى ام و بدى جايگاهم رحم فرما.
033 16 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل او، و مرا از گناهان بازدار و به فرمانبرى وادار و نيكى بازگشت از گناه را روزى ام فرموده و به توبه ام پاك گردان و با نگهدارى (خود از گرفتارى ها)، كمكم فرما و با تندرستى همدمم گردان و به من بچشان شيرينى آمرزش را،و مرا رها شده ى عفو و گذشت و آزاد گرديده ى رحمتت گردان و (در نامه عمل) بنويس برايم ايمنى از خشمت را، و مرا به آن در دنيا پيش از آينده (آخرت) مژده ده؛ مژده اى كه آن را بشناسم و نشانه اى در آن به من بنما كه آن را آشكار ببينم.
034 16 زيرا روا ساختن درخواست من در برابر توانايى تو دشوار نيست و تو را در توانايى و نيرومندى به رنج نمى افكند و بر حلم و بردبارى ات چيره نمى گردد و در برابر بخشش هاى بسيارت كه آيه هاى قرآنى تو بر آن دلالت دارد بر تو سنگينى نمى كند، زيرا تو انجام مى دهى آنچه مى خواهى و حكم مى كنى آنچه اراده نمايى، چون تو بر هر چيز توانايى.
001 17 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- هنگامى كه از شيطان نام برده مى شود و پناه جستن ايشان از شر شيطان
001 17 بار خدايا، از وسوسه هاى شيطان رجيم و كيد و نيرنگ هاى او و از اطمينان به گفته هاى دروغين و آرزوهاى او، از وعده ها، فريب ها و دام هاى او به تو پناه مى برم.
002 17 از اين كه شيطان خود را در گمراهى ما از اطاعتت و در خوارى ما به وسيله ى معصيتت به طمع اندازد و يا در نزد ما آنچه را كه او زيبا جلوه مى دهد، جلوه كند و يا آنچه كه او آن را ناپسند مى نماياند بر ما سنگين آيد، به تو پناه مى بريم.
003 17 بارالها، به وسيله ى عبادتت او را از ما بران، و با تلاش ما در راه محبتت او را بر خاك مذلت بنشان، بين ما و او پرده اى افكن كه نتواند برافكند و سدى نيرومند قرار ده كه قدرت شكافتن آن را نداشته باشد.
004 17 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آلش، و او را به بعضى از دشمنانت مشغول دار، با حسن تدبير خود ما را حفظ كن. فريبش را از ما بازدار و چنان كن كه از ما روى گردانده، فرار نمايد و آثار پايش را از محيط وجود ما محو فرما.
005 17 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست و ما را از هدايت خود، به مقدار گمراهى او بهره مند گردان، و از تقوا و پرهيزگارى بر ضد گمراهى اش زاد و توشه عنايت فرما و به راه تقوا كه مخالف راه هلاكت زاى شيطان است روانه ساز.
006 17 بار خدايا، در قلب ما براى او راهى قرار مده و در محيط زندگى ما وطنى برايش فراهم مساز.
007 17 خداوندا، و به روش جنگيدن با او به ما بينايى ده و به ما الهام بخش كه براى جنگ با شيطان چه چيزى را بايد مهيا كنيم و ما را از خواب غفلتى كه سبب گرايش ما به اوست حفظ فرما.
008 17 بار خدايا، قلب هاى ما را از نپذيرفتن و وانهادن عمل شيطان آبيارى كن و براى درهم شكستن و حيله هايش به ما چاره اى عنايت كن.
009 17 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست و حاكميت و تسلط شيطان را از ما بازگردان و اميدش را از ما قطع و او را از حرص ورزيدن به گمراهى ما بازدار.
010 17 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آلش، پدران ما، مادران ما، اولاد ما خاندان و خويشان و بستگان ما، همسايگان مؤمن ما از مردمان و زنان، همه را در سنگرى محكم، دژى حمايت كننده و رفيع و پناهگاهى منيع قرار ده و بر (اندم) همه ى اين ها را در برابر شيطان، سپر و زره هايى نگهدارنده بپوشان و اسلحه ى بران عطا فرما.
011 17 بار خدايا، آنچه را كه خواسته ايم، شامل همه ى كسانى كن كه به ربوبيت تو گواهى داده، خالصانه وحدانيت تو را پذيرفته، و با حقيقت بندگى با شيطان دشمنى نموده و براى دريافت علوم ربانى از سوى تو عليه او كمك خواسته اند.
012 17 خداوندا، آنچه را كه گره زده بگشاى و هر راه كه باز كرده، ببند، و هر تدبيرى كه انديشيده از بين ببر و عزمش را از هر كار بازدار و آنچه را كه محكم نموده، سست نما.
013 17 خداوندا، لشكريانش را درهم شكن و حيله اش را باطل نما و پناهگاهش را نابود كن و بينى اش را به خاك بمال.
014 17 خداوندا، ما را در زمره ى دشمنانش قرار ده و از زمره دوستانش دور نما، تا چون ما را فريب دهد، اطاعتش نكنيم و وقتى ما را بخواند از اجابتش سرباز زنيم و هر كه را مطيع فرمان ماست به دشمنى با او فرمان دهيم و هر كه را كه پيرو نهى ماست از اطاعت او بازداريم.
015 17 خداوندا بر محمد آخرين پيامبرت و مهمتر فرستادگانت و بر اهل بيت پاك و پاكيزه ى او درود فرست و ما و اهل ما و برادران ما و همه مؤمنان از زن و مرد را از آنچه كه از آن پناه مى بريم، پناه ده و از آنچه كه از ترس آن از تو امنيت بخش.
016 17 دعاى ما را بشنو، آنچه را كه از خواستنش غفلت كرديم به ما عطا كن.هر چه را كه فراموش نموديم براى ما حفظ فرما و بدين وسيله ما را در درجات صالحان و مراتب مؤمنان قرار ده، آمين يا رب العالمين.
001 18 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام درخواست دفع بلاها
001 18 بار خداوندا، ستايش توراست بر نيكويى قضا و بر بلاهايى كه از من برطرف كرده اى. از تو خواستار آنم كه بهره ى مرا از رحمتت در عافيت و سلامت اين دنيا قرار مدهى كه سرانجام به وسيله ى آنچه دوست دارم (امور عاجل دنيا) بدبخت گردم و ديگرى در اثر آنچه من آن را ناپسند مى دارم سعادتمند و رستگار گردد.
002 18 اگر عافيت و سلامتى كه در روز يا شب من از آن بهره مند مى شوم، و دليل بلايى است قطع ناشدنى و وزر و وبالى است از بين نرفتنى، از تو مى خواهم آنچه مؤخر است مقدم دارى و آنچه مقدم است مؤخر.
003 18 (زيرا) آنچه سرانجام آن فناست زياد نيست (اگر چه زياد پنداشته شود) و آنچه عاقبت آن جاودانگى است كم نخواهد بود (اگر چه كم در نظر آيد) و بر محمد و آلش درود فرست.
001 19 دعاى آن حضرت- كه درود بر خدا بر او باد- درخواست باران به هنگام خشكسالى
001 19 بار خدايا، ما را به وسيله ى باران سيراب ساز، رحمتت را به وسيله ى باران فراوانت از ابرى كه براى رويانيدن گياهان زيبا و بهجت انگيز زمينت، در همه ى آفاق حركت مى كند، بر ما بگستران.
002 19 و بر بندگان با رسيدن ميوه ها منت بگذار و سرزمين هاى خود را با شكوفاى گل ها حيات و زندگى بخش و فرشتگان نويسنده و والا مقام را شاهد و ناظر آبيارى نافع، دايم، فراوان، فراگير، سريع و عاجل از ناحيه ى خود قرار بده.
003 19 (تا) آنچه را كه مرده، زنده سازى، و آنچه را كه از دست رفته به وسيله ى آن بازگردانى و هر چه كه قرار است در آينده از زمينى برويد، برويانى و روزى ها را به وسيله ى آن توسعه بخشى.
(اين باران) از ابرى باشد متراكم و انبوه، گوارا و بى خطر، فراگير و خروشنده، ولى نه دايم و نه آنكه برقش فريبنده باشد.
004 19 بار خدايا، ما را به وسيله ى بارانى فريادرس، قحطى زدا، روياننده ى گل و گياه، پهناور و دامنه دار و مايه دار سيراب كن تا گياهان را خرم گردانى و شكستگى آنها را به وسيله ى آن جبران فرمايى.
005 19 بار خدايا، ما را آن چنان سقايت كن كه از بركت آن، آب از تپه ها جارى گردد، چاه ها را با آن پر آب سازى، نهرها و رودها را با آن روان نمايى، درختان را با آن برويانى و نرخ ها را در همه ى بلاد به وسيله ى آن ارزان فرمايى. و به وسيله ى آن چهارپايان و خلايق را سرزنده سازى، و روزى هاى پاكيزه را بدين وسيله بر ما كامل فرمايى. به وسيله ى آن كشت ما را برويانى، پستان (دام هاى ما) را پر از شير گردانى و نيرويى بر نيروى ما بيفزايى.
006 19 بار خدايا، سايه ى اين ابرها را بر ما باد زهرآگين و سرماى آن را بر ما شوم و مايه ى نابودى مساز، و بارانش را عذاب و آبش را در كام ما تلخ و شور مگردان.
007 19 بار پروردگارا، بر محمد و آل محمد درود فرست و از بركات آسمان ها و زمينت ما را روزى ده همانا كه تو بر هر چيز قادرى.
001 20 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به گاه درخواست توفيق براى رسيدن به خوى هاى ستوده و كردارهاى پسنديده
001 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ايمانم رابه كامل ترين ايمان برسان و باورم را (به آنچه پيامبران آورده اند) بهترين يقين، و نيت مرا بهترين نيت ها و كردارم را نيكوترين كردارها قرار ده.
002 20 بار خدايا، نيت مرا به لطف خود كامل گردان، و باورم را به رحمت خويش پابرجا نما و به قدرت خود آنچه از من تباه شده اصلاح فرما.
003 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و از كارى كه پرداختن به آن مرا از بندگى ات بازمى دارد بى نياز كن، مرا به آنچه كه فردا (روز جزا) از آن بازپرسى وادار، و روزهاى مرا در آنچه كه براى آن مرا آفريده اى صرف نما و روزى خود را بر من گشايش ده، به نگاه كردن (چشم به راه بودن) گرفتارم مفرما، و عزيزم بدار، و به كبر دچارم مكن، و مرا براى بندگى خود رام ساز و عبادتم را با خودپسندى تباه مگردان، و خير و نيكى براى مردم را به دست من روان ساز و آن را به منت نهادن من باطل مفرما. و خوى هاى پسنديده به من ببخش و (چنانچه آنها را دارا شدم) مرا از فخرفروشى نگاه دار.
004 20 بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و مرا در ميان مردم به درجه و مقامى سرفراز مفرما، مگر آنكه به همان اندازه مرا نزد خودم خوار گردانى و ارجمندى آشكار برايم پديد مفرما مگر آن كه به همان اندازه پيش نفسم كوچكم سازى.
005 20 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل محمد، و مرا به رستگارى شايسته بهره مند كن كه چيز ديگرى بر آن نگزينم، و به راه حقى راهنما شود آن گونه كه از آن بيرون نشوم و به قصد ثواب و درستى مرا وادار كه در آن شك ننمايم و تا هنگامى كه عمرم در فرمانبردارى تو به كار رود عمر ده و هر گاه عمرم چراگاه شيطان شود، پيش از آن كه دشمنى و غضب سخت تو به من روى آورد يا خشمت بر من استوار گردد مرا بميران.
006 20 بار خدايا، خصلت و خويى كه مردم آن را زشت مى دانند (و در من هست) اصلاح نما، هر خوى و زشتى كه به آن سرزنش شوم نيكو گردان و هر خوى پسنديده كه در من ناتمام باشد آن را كامل كن.
007 20 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل محمد، و دشمنى سخت دشمنان را به دوستى، و رشك بردن سركشان از حق را به محبت، و بدگمانى نيكان را به وثوق و اطمينان، و دشمنى آشنايان را به دوستى، و بدرفتارى خويشان را خوشرفتارى و خوار گردانيدن نزديكان را به يارى كردن، و دوستى مدارا كنندگان را به دوستى واقعى، و اهانت همنشينان را به معاشرتى نيك و تلخى ترس از ستمكاران را (كه نسبت به من روا مى دارند) به شيرينى ايمن بودن از ايشان مبدل ساز.
008 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا بر كسى كه به من ستم كند چيره كن و بر آن كه با من جدال مى كند، زبانم را گويا ساز و بر آنكه بر من دشمنى مى وزد پيروز نما و بر آن كه درباره ام نيرنگ كند، مكر عنايت كن، بر آن كه بر من مسلط شود
008 20 توانايى ده، و دروغ آن كه مرا دشنام دهد بر ملا كن و سلامتى ام ببخش از آن كه مرا مى ترساند، و به فرمانبرى از آن كه مرا به راه راست آورد و پيروى كسى كه مرا راهنمايى نمايد توفيقم ده.
009 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا توفيق ده تا نسبت به كسى كه با من نادرستى نموده خيرخواه باشم و با آن كه از من دورى گزيده، و بريده، بپيوندم و كسى را كه مرا نوميد گردانيده به بخشش و دهش عوض دهم، كسى را كه از من بريده به پيوستن مكافات نمايم، و از آن كه از من غيبت نموده به نيكى ياد كنم و نيكى (نيكوكاران) را سپاس گزارده و از بدى چشم پوشى كنم.
010 20 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل او، و مرا به زينت صالحان و شايستگان آراسته فرما و زيور پرهيزگاران را بر من بپوشان و با دادن توفيق براى گستردن عدل و داد، فرونشاندن خشم، خاموش كردن آتش كينه، گرد آوردن
010 20 پراكندگان (از هم رنجيده)، اصلاح فساد و آشتى دادن بين مردم، ترويج خير و نيكى، پنهان نمودن عيب و زشتى، نرم خويى، فروتنى و شكسته نفسى، خوشرويى وقار، خوش خلقى با مردم و پيشى گرفتن به سوى فضيلت و نيكى، و برگزيدن احسان بى آن كه جزاى احسانى در ميان باشد، سرزنش نكردن و كمك نكردن به غير مستحق، و گفتن حق اگر چه سخت باشد، و كم شمردن نيكى در گفتار و كردارم اگر چه بسيار باشد، و بسيار شمردن بدى در گفتار و كردارم اگر چه كم باشد، و همه ى اين خصلت ها را به وسيله ى طاعت و فرمانبرى و هميشه همراه جماعت (مؤمنان) بودن، و واگذاشتن بدعت گزاران و آن كه راى و انديشه ى اختراع شده به كار برد، آن را كامل گردان.
011 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و فراخ ترين روزى ات را بر من هنگام
011 20 پيرى عطا فرما، و قوى ترين توانايى ات را در من هنگامى كه به رنج افتم قرار ده، و مرا به كاهلى و سستى در بندگى ات و كورى (گمراهى) از راهت و درخواست خلاف دوستى ات و گرد آمدن با كسى كه او از تو دورى گزيده و جدايى از كسى كه از تو جدا نگرديده (و فرمانبردار توست) گرفتارم مكن.
012 20 بار خدايا، مرا چنان قرار ده كه هنگام ضرورت به (كمك) تو (بر دشمن) حمله آورم، و هنگام نيازمندى از تو بخواهم، و هنگام درويشى و بيچارگى به درگاه تو زارى كنم و مرا در حالت اضطرار به يارى خواستن از غير ذات اقدس خود و چون فقير گردم به فروتنى براى درخواست از غير خودت و چون بترسم به زارى كردن پيش غير خود آزمايش مفرما كه به خاطر آن سزاوار خوارى و محروم شدن از رحمت تو و بى اعتنايى از جانب تو شوم، اى مهربان ترين بخشندگان.
013 20 بار خدايا، آنچه كه
013 20 شيطان از دروغ و گمان و رشك در دل من مى افكند آن را به ذكر عظمت ذات اقدست و تفكر و انديشه در توانايى ات بر ضد دشمنت چاره سازى نمايم و به جاى آن چيزى كه شيطان بر زبانم جارى مى سازد، از فحش و بدگويى و ناسزا يا شهادت ناحق يا غيبت مؤمن غايب يا فحش دادن به شخص حاضر و مانند اين ها، سخن در شكر تو گويم و در ثناى تو مبالغه ورزم و با همه وجودم بزرگى تو را بستايم و سپاس نعمت تو را به جاى آورم و به احسان تو اعتراف نموده و به شمارش نعمت هاى تو مشغول گردم.
014 20 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل او، و مگذار كه بر من ستم شود كه تو بر جلوگيرى از ستم به من توانايى و نگذار كه من به ديگرى ستم نمايم كه تو مى توانى مرا از ستم نمودن بازدارى، و اجازه مده كه گمراه شوم كه بر تو آسان است.
014 20 راهنمايى من، و مگذار كه بى چيزى و نيازمند گردم كه گشايش زندگى من از توست و در بين مردم سركشى ننمايم كه توانگرى من از توست.
015 20 بار خدايا، به سوى آمرزش تو آمده ام، و آهنگ عفو و بخشش تو نموده ام و از گناهانم به گذشت تو مشتاقم و بر احسان تو تكيه دارم، و در حالى كه چيزى (گفتارى) كه موجب آمرزيدن گردد در من نيست و نه در كردارم چيزى (طاعتى) است كه به سبب آن سزاوار عفو تو باشم و پس از اين كه بر زيان خود اعتراف كرده و داورى نمودم، براى من چيزى جز احسان تو نمانده، پس بر محمد و آل او درود فرست و بر من نيكويى كن.
016 20 بار خدايا، مرا به راهنمايى به دين حق گويا فرما. و پرهيزگارى را به من الهام، و به روشى كه پاكيزه تر است توفيقم ده و مرا به كارى كه نزد تو پسنديده تر است وادار.
017 20 بار خدايا، مرا به بهترين راه (دين اسلام و ولايت اهل بيت پيامبر «ص») ببر و چنانم كن كه بر دين و آيين تو بميرم و (در قبر و قيامت) زنده گردم.
018 20 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل او، و مرا به ميانه روى (در گفتار و كردار) بهره مند گردان و مرا از درستكاران (در همه ى امور) و راهنمايان بندگانت به خير و نيكى و از بندگان شايسته قرار ده و رستگارى در قيامت و رهايى از دوزخ را روزى ام فرما.
019 20 بار خدايا، براى خودت از نفس من بهره اى كه آن را از عذاب برهاند برگير (قرار ده) و آنچه آن را به صلاح و سازگارى آورد براى من بگذار، زيرا نفس من تباه شونده است، مگر تو آن را نگهدارى.
020 20 بار خدايا، اگر اندوهگين گردم دلخوشى و سامانم تويى (به تو رو مى آورم) اميدم تويى اگر از هر جا نوميد شوم، و اگر غم هاى سخت به من روآورد فريادرسم تويى و عوض هر چه از دست رفته و اصلاح هر چه تباه گشته و تغيير در آنچه ناپسند دانسته اى، نزد توست. پس پيش از گرفتارى، تندرستى را و پيش از درخواست، توانگرى را و پيش از گمراهى، هدايت يافتن را به من احسان فرما و عيب جويى بندگان را از من دور نما و آسودگى از كيفر روز بازگشت و راه نيك يافتن را به من عطا فرما.
021 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و از روى لطف، هر بدى را از من دور گردان، و به نعمت خويش مرا خوراك ده. و به كرم و بخشش خود مرا اصلاح فرما. و به احسانت دردهاى مرا درمان كن، و در سايه ى رحمت خود مرا جاى ده و خشنودى ات را شامل حالم فرما، و چون كارها بر من درهم گردد به آشنا شدن درست ترين آنها و چون كردارها شبيه يكديگر شود، به انجام دادن پاكيزه ترين آنها و آنگاه كه راه را از بيراهه باز نتوان شناخت، به پيروى از پسنديده ترين آنها توفيقم ده.
022 20 خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و تاج بى نيازى بر سرم نه، و مرا به نيكى در كارهايى كه به آن قيام مى نمايم وادار و راهنمايى حقيقى را به من ببخش. و مرا به توانگرى گمراه مساز و زندگى آسوده كه در آن رنج نباشد به من عطا فرما، و زندگانى ام را سخت و دشوار قرار مده و دعا و درخواستم را به سويم باز مگردان، زيرا من براى تو همتايى قرار نمى دهم و با تو مانندى نمى خوانم.
023 20 پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا از زياده روى بازدار، و روزى ام را از زيان و تلف ايمن دار و به دارايى ام بركت ببخش، و مرا به خاطر آنچه از دارايى ام به نيكى انفاق مى كنم به راه هدايت و رستگارى برسان.
024 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از كسب آميخته با رنج بى نياز گردان و بى حساب روزى ام ده تا از عبادت و بندگى تو براى به دست آوردن روزى بازنمانم و زير بار سنگينى زيان ها و بدى عقاب كسب (تا مشروع) نروم.
025 20 بار خدايا، به قدرتت آنچه را درخواست مى نمايم برآور و به عزت و تسلط خود بر هر چيز، از آنچه مى ترسم پناهم ده.
026 20 بار خدايا، بر محمد و آل او دورد فرست و آبرويم را با توانگرى حفظ نما و به تنگدستى خوارم مگردان كه بدان جهت از روزى خوارانت روزى بخواهم و از مردم پست، عطا و بخشش طلبم، تا مبادا به ستايش آنكه به من بخشيده گرفتار و به نكوهش آنكه نبخشيده وادار شوم. در حالى كه بخشيدن و نبخشيدن نعمت ها به دست توست.
027 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و تندرستى ام ده كه تو را عبادت كنم و با زهد و وابسته به دنيا نبودن آسايشم ده و علم با عمل و پرهيزگارى از روى ميانه روى (در امور) روزى ام كن.
028 20 بار خدايا، روزگار عمرم را با عفوت به پايان برسان و آرزويم را در اميد به رحمتت پابرجا نما و راه هاى پيشرويم را براى رسيدن به خشنودى ات آسان فرما و كردارم را در همه حال (شادى و غم) نيكو گردان.
029 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا در اوقات فراموشى (پيروى از هواى نفسانى) به ياد خود آگاه ساز و در روزگار مهلت (چند روز زندگى) به فرمانبردارى ات بگمار و راهى هموار به سوى دوستى ات براى من آشكار نما و به وسيله ى آن راه نيكى، دنيا و آخرتم را كامل گردان.
030 20 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست مانند بهترين درودى كه پيش از او بر كسى از آفريدگان خود فرستاده اى و پس از او بر كسى خواهى فرستاد و در دنيا نيكى (تندرستى، آسودگى، بى نيازى، فرزند و زن شايسته و غلبه بر دشمن...) و در آخرت نيكى (رهايى از عذاب) به ما عطا فرما و مرا به رحمتت از شكنجه ى آتش دوزخ حفظ فرما.
001 21 دعاى آن حضرت- كه درود خدا بر او باد- هنگام رسيدن غم و اندوه گناه
001 21 بار خداوندا، اى كسى كه انسان تنها و ضعيف را كفايت مى كنى و او را از امور ترس آور نگهدارى مى نمايى، گناهان، مرا به تنهايى و بى كسى كشيده و هيچ همراه و ياورى با من نيست و در برابر خشم و غضب تو ناتوان شده ام و هيچ يار و نيرو دهنده اى ندارم، از ديدار و ملاقات با تو بيمناك شده ام و كسى كه ترس مرا تسكين دهد وجود ندارد.
002 21 چه كسى مى تواند در برابر تو به من ايمنى دهد، با اين كه تو خود مرا ترسانده اى؟ و چه كسى مى تواند مرا يارى كند، در صورتى كه تو مرا تنها گذارده اى؟ و چه فردى مى تواند به من قوت و نيرو بخشد، در حالى كه تو مرا ناتوان ساخته اى؟
003 21 بارالها، هيچ موجودى،جز پروردگار فريادرسى ندارد، هيچ مغلوب و شكست خورده اى را جز غالب و پيروز ايمنى نمى دهد و هيچ فرد تحت تعقيب را جز تعقيب كننده نمى تواند اعانت نمايد.
004 21 بارالها همه ى اسباب در اختيار توست، و فرار به سوى توست و پناهگاه و حمايت كننده تويى، پس بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در اين فرارم پناه ده و نيازم را برآور.
005 21 بار خداوندا، اگر روى بزرگوار و كريمت را از من برگردانى يا فضل و نعمت عظيمت را از من دريغ دارى يا روزى ات را از من دريغ نمايى يا رشته ى رحمتت را از من قطع فرمايى، من هيچ راه و وسيله اى براى رسيدن به آمال و آرزويم غير از تو نمى يابم. و در به دست آوردن آنچه در نزد توست با كمك غير تو توانا نخواهم بود. زيرا كه من بنده ى تو، و در دست قدرت تو و زمام امورم در دست توست.
006 21 در برابر امر و فرمانت مرا امر و فرمانى نيست حكم و دستورت در مورد من شدنى و قضاوتت در حق من مطابق عدالت است و هيچ قدرت و قوتى براى من در بيرون رفتن از حكومتت وجود ندارد و توان تجاوز از قدرتت را هرگز پيدا نخواهم كرد و من قادر به جلب محبت تو نيستم، و توانايى رسيدن به رضا و خشنودى ات را ندارم و دست يافتن به آنچه كه نزد تو موجود است جز به وسيله ى طاعت و فضل و رحمتت ممكن نمى بينم.
007 21 بار خدايا، من روز را به شام و شب را به صبح رسانده ام، در حالى كه بنده ى ذليل و كوچك توام، مالك سود و زيانى جز با مدد تو براى خود نيستم، به آنچه كه گفتم بر ضد خويش شهادت مى دهم و اعتراف مى كنم به ضعف قوت و سستى تدبير خود، پس آنچه را كه به من وعده داده اى برآورده ساز و آنچه را كه به من عنايت كرده اى كامل فرما كه من بنده ى ناتوان، مستمند، بى سامان ذليل،حقير،خوار، فقير، ترسيده و پناه آورنده به توام.
008 21 بار خدايا درود فرست بر محمد و آلش، و مرا از ياد خودت نسبت به نعمت هايى كه بخشيده اى دچار فراموشى مساز، نسبت به آنچه عطا كرده اى غافل از احسان خود مفرما و مرا از اجابت خواسته ام مأيوس مفرما، اگر چه اجابت آن به تأخير افتد، خواه در خوشى باشم يا ناخوشى، در شدت و سختى يا در رفاه در سلامت يا در بلا، در بحبوحه نيازمندى يا در امان نعمت، در توانگرى و دارايى يا در بى چيزى و ندارى و در فقر يا در غنا.
009 21 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست و ثناى مرا مخصوص خودت، مدحم را ويژه ات و حمد و ستايشم را در همه حالات تنها براى خويش قرار ده كه به آنچه از دنيا نصيبم مى كنى، خوشحال نگردم و به آنچه در اين دنيا از من دريغ داشته اى محزون نشوم و قلب مرا مالامال از تقواى خود قرار ده و جسم و بدنم را در آنچه از (عمل كه از) من مى پذيرى به كار گير و جانم را در برابر هر چه كه بر من وارد مى شود (بى اعتنا كرده) به طاعتت مشغول ساز تا آن كه آنچه موجب خشم توست دوست نداشته باشم و آنچه موجب خشنودى توست باعث خشم من نشود.
010 21 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست، قلبم را فارغ، و خالى و مخصوص محبت خويش قرار ده و آن را به ذكر و ياد خود مشغول دار، و با خوف و ترس از خود آن را زنده و سربلند دار و با رغبت و تمايل به خويش قوت و نيرو بخش، و آن را به طاعت خود متمايل ساز و در محبوب ترين راهى كه به تو مى انجامد قرار ده و آن را در تمام ايام زندگى ام با رغبت و علاقه به آنچه در نزد توست رام فرما.
011 21 زاد و توشه ى مرا از دنيا تقواى خود قرار ده. و مقصد كوچ مرا به سوى رحمتت، و دروازه ى ورودم را خشنودى ات و بهشت را جايگاه هميشگى ام گردان. و قوت و نيرويى به من ارزانى دار كه بتوانم به وسيله ى آن بار همه ى رضايت تو را بر دوش كشم و فرارم را به سوى خود و رغبت و تمايلم را به آنچه در نزد توست قرار ده. و قلبم را جامه ى وحشت و گريز از اشرار بپوشان و انس و الفت به خود، و به اوليا و دوستان و اهل طاعتت را به من مرحمت فرما.
012 21 و براى هيچ فاجر و كافرى منتى و نعمتى بر من قرار مده، و مرا نيازمند آنان مگردان، بلكه آرامش دلم، الفت و انس جانم و استغنا و بى نيازى ام و كفايتم را به دست خود و برگزيدگان از خلق خويش قرار ده.
013 21 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست و مرا قرين و همنشين آنان قرار ده و مرا يار و ياورشان گردان و بر من منت گذاشته، اشتياق به خود را در دل من افكن و به كارى وادار كه دوست دارى و خشنودى ات در آن است كه تو بر هر چيزى قادرى و آن بر تو سهل و آسان است.
001 22 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- هنگام رسيدن سختى و رنج و دشوار شدن كارها
001 22 بار خدايا، تو مرا درباره ى (اصلاح) نفس من به كارى امر فرموده اى كه خود به انجام آن از من تواناترى. و توانايى تو بر من بيشتر از توانايى من است، پس مرا به چيزى كه تو را از من خشنود مى گرداند وادار كن و رضاى خود را در حال عافيت و تندرستى (نه در حال گرفتارى) از من طلب نما.
002 22 بار خدايا، مرا طاقت بر رنج و در گرفتارى و بلا شكيبايى و بر درويشى قدرت نباشد، پس از من روزى ام را مگير، و مرا به خلق خود وامگذار، بلكه به تنهايى، خواسته ام را برآور و خود بى نيازم كن، و كارساز من باش.
003 22 و به چشم محبت به من نگاه كن و در همه ى كارهايم صلاح مرا مورد عنايت قرار ده. زيرا اگر مرا به خود واگذارى، از انجام آن كارها ناتوان گردم و آنچه مصلحت من در آن است انجام ندهم و اگر مرا به خلق خويش واگذارى با روى گرفته و درهم به من نگرند و اگر مرا به خويشانم واگذارى نوميدم گردانند و اگر ببخشند كم و ناگوار بخشند و بر من منت فراوان نهند و نكوهش بسيار نمايند.
004 22 پس خداوندا، به احسان و بخشش خود بى نيازم گردان و به بزرگى خويش بلند مرتبه ام فرما و به توانگرى ات گشاده دستم گردان و به آنچه نزد توست (از ديگران) بى نيازم نما.
005 22 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل او، و مرا از رشك بردن رهايى ده، و از گناهان بازم دار، و از حرام ها پرهيزگارم فرما، و بر نافرمانى ها دليرم مگردان و خواهش مرا به آنچه نزد توست متوجه نما و خشنودى ام را در آنچه از جانب تو به من مى رسد قرار ده و در آنچه روزى ام كرده اى و آنچه عطا فرموده اى و آنچه احسان نموده اى بركت ده و آن سان كن كه در حفظ و حمايت تو و از ديد بدخواهان پنهان و در پناه و امان تو باشم.
006 22 بار خدايا، درود فرست بر محمد آل او، و مرا به انجام آنچه كه در جهتى از جهات براى خود يا براى آفريده اى از آفريدگانت بر من لازم و واجب گردانيده اى توفيق ده، و اگر چه بدنم را به جا آوردنش را ناتوان باشد و نيرويم از آن سستى گيرد و توانايى ام به آن نرسد و دارايى و سرمايه ام كفايت آن نكند، خواه آن را به ياد داشته يا فراموش كرده باشم.
007 22 خداوندا، آن تكليفى كه تو آن را بر من مقرر كرده اى و من آن را از روى سهل انگارى به جا نياورده ام، پس به سبب عطاى بزرگ و بسيارى رحمت خويش آن را از جانب من فروگذار، زيرا تو توانگر بخشنده اى، تا روزى كه رحمت تو را ببينم (روز قيامت) چيزى (تكليفى) بر من نماند كه بخواهى به آن از نيكى هايم بكاهى، يا بر بدى هايم به سبب آن چند برابر بيفزايى اى خداى من.
008 22 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و براى آخرتم رغبت و مواظبت در عمل براى تو را روزى ام فرما. تا از روى راستى آن را در قلب خود احساس كنم تا اين كه بدين وسيله، بى رغبتى در دنيايم بر من چيره شود، و نيكى ها را با شوق و ميل به جا آورم و از بيم كيفر و خوف، از بدى ها ايمن باشم و نورى به من ببخش كه با آن در ميان مردم راه بروم (زندگى نمايم) و در تاريكى ها (ى گمراهى) راه (راست را) بيابم و از شك و دودلى و شبهات وارهم.
009 22 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ترس از اندوه كيفر و شوق پاداش (روز قيامت) را كه وعده داده اى روزى ام گردان تا در (اين دنيا نيز) خوشى چيزى (بهشتى) را كه تو را براى رسيدن به آن مى خوانم و اندوه چيزى (دوزخى) را كه از آن به تو پناه مى برم دريابم.
010 22 بار خدايا، تو آنچه را كه صلاح كار دنيا و آخرت من است مى دانى، پس به درخواست هاى من توجه فرموده، و به مهربانى ات آن را برآورده كن.
011 22 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و اعتراف كوتاهى در سپاسگزارى تو به آنچه در آسايش و سختى و تندرستى و بيمارى به من عطا فرموده اى روزى ام گردان تا معنويت و آرامش دل خود را در انجام آنچه واجب است (تسليم اوامر و اعتقاد به نيكى آنچه مقدر نموده اى) هنگام ترس و ايمنى، خشنودى و خشم و زيان و سود در آنچه پيش آيد به خوبى لمس كنم.
012 22 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و سينه ام را از حسد و رشك بردن بر ديگران تهى گردان تا به هيچ يك از آفريدگانت بر چيزى از احسانت كه عنايت كرده اى رشك نبرم و چون نعمتى از نعمت هايت را در دين يا دنيا يا تندرستى يا تقوا يا گشايش و يا آسايش، در خلق تو بينم بهتر از آن را تنها به وسيله ى تو و از جانب تو كه شريك ندارى براى خود آرزو نمايم (و زوال آن را از ديگران در دل نخواهم).
013 22 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل او، و نگهدارى از خطاها و بازداشتن از لغزش ها را در دنيا و آخرت و در حالت خشنودى و خشم روزى ام فرما تا آنچه از آنها به من رو مى آورد براى من يكسان باشد و در تمام آنها مطيع و بنده ى تو باشم و درباره ى دوستان و دشمنان تو خشم و خشنودى ات را بر غير خشم و خشنودى تو برگزينم تا دشمنم از ستم من (بر اثر دشمنى) آسوده و دوستم از تأثير ميل و هواى نفسم بر من (بر اثر دوستى) نوميد گردد.
014 22 خداوندا، مرا از كسانى قرار ده كه هنگام خوشى از روى اخلاص تو را مى خوانند آن گونه كه درماندگان از سر اخلاص تو را به هنگام بى چارگى مى خوانند كه تو ستوده و بزرگى.
001 23 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- آن هنگام كه از خداوند طلب عافيت مى كرد و شكر آن را به جاى مى آورد
001 23 بار خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و جامه ى عافيت خود را بر من بپوشان و عافيتت را بر سراسر وجودم بگستران و مرا به وسيله ى عافيتت، مصون و محفوظ و با عافيتت گرامى ام دار و عافيتت بى نيازم فرما و با عافيتت نعمتت را بر من تصدق فرما و عافيت خويش را بر من ببخش و عافيتت را همچون فرشى زير پايم بگستران و عافيت خود را شايسته من ساز و در دنيا و آخرت بين من و عافيتت جدايى مينداز.
002 23 بار خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا عافيتى عنايت كن، كفايت كننده، شفا دهنده، بلند مرتبه و رشد يابنده كه درون جسم و جانم توليد عافيت كند (كه) عافيت دنيا و آخرت (باشد).
003 23 امنيت و سلامت، و تندرستى در دين و جسمم، و بصيرت و بينايى در قلبم و عملى شدن امورم، و خشيت در پيشگاهت، و خوف از خودت، و قدرت بر انجام فرمانت، آنجا كه مرا امر فرموده اى و اجتناب از معصيت در آنجا كه مرا نهى كرده اى عنايت فرما.
004 23 بار خداوندا، بر من منت گذار و حج و عمره و زيارت قبر پيامبرت- كه درود و رحمت و بركاتت بر او و بر آلش باد- و زيارت آل رسولت- كه درود بر آنان باد- مادام كه مرا باقى گذارده اى در همين سال و در همه ى سال ها نصيبم گردان و آن را مقبول و پذيرفته شده مشكور، مذكور در نزد خويش و ذخيره در پيشگاهت قرار ده.
005 23 و زبانم را با ستايشت و شكرت، و ذكرت و يادت و ثناى جميل خود گويا ساز و قلبم را براى فراگيرى مقاصد آيينت گشاده ساز.
006 23 و مرا و همه ى ذريه و فرزندانم را از شر شيطان رانده شده پناه ده، و از شر حشرات مسموم كننده و جانوران زهردار گزنده، از چشم بد و عامه ى مردم و از هر شيطان سركش و هر سلطان كينه توز و هر انسان ثروتمند مغرور در ناز و نعمت و هر ضعيف ناتوان و هر سرسخت قوى و هر انسان شريف و هر فرومايه اى و هر خرد و كلانى و هر خويشاوندى و بيگانه اى و هر كسى از جن و انس كه در برابر پيامبرت و خاندان او به جنگ برخاسته و هر جنبنده اى كه زمامش به دست توست- و به بر صراط مستقيمى- پناه ده و نگاهدار.
007 23 بار خداوندا، درود فرست بر محمد و آلش، و هر كس انديشه ى بدى نسبت به من كند او را از من منصرف ساز. و مكرش را از من دور و شرش را از من دفع كن و تير نيرنگش را به گلوگاهش بازگردان.
008 23 (و بين من و او) سدى محكم قرار ده تا بدين وسيله چشمش را از ديدن من كور، و گوشش را از شنيدن ذكر من كر، و قلب او را از ياد من غافل كنى و زبانش را از گفتن سخن درباره ى من لال سازى، تا بدين وسيله سرش را بكوبى، و عزتش را به ذلت مبدل كنى و بزرگى اش را بشكنى، و گردنش را به خوارى فرود آورى، و بساط كبريايى او را بر هم ريزى و مرا از تمام زيان ها، و شرور، طعنه ها، و عيب جويى ها، غيبت ها، و حسادت ها، دشمنى ها، دام ها، كمين ها و از نيروهاى پياده و سواره ى او ايمن دارى، زيرا تو بر هر كارى عزيز و غالب و قادر و توانايى.
001 24 دعاى آن حضرت- كه درود خدا بر او باد- براى پدر و مادر خويش
001 24 بارالها، بر بنده و پيامبرت محمد و خاندان پاكش درود فرست و برترين درودها و رحمت هاى و بركت ها و سلام خود را به آنان اختصاص ده.
002 24 خداوندا، پدر و مادر مرا به كرامت و درود نزد خودت مخصوص ساز، اى مهربان ترين مهربانان.
003 24 خداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و وظيفه ام را در حق پدر و مادرم به من الهام كن و تمام علم خدمت به آنان را به من تعليم كن، سپس مرا در انجام آن به كارگير و به انجام آنچه به من آموخته اى توفيقم ده تا از انجام هر آنچه به من آموخته اى باز نمانم و وجودم از اجراى الهام تو در نماند.
004 24 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست همانگونه كه ما را به وجود او شرافت دادى و درود فرست بر محمد و خاندانش، همان سان كه به سبب او (رعايت) حق ما را بر خلق واجب كردى.
005 24 بار خدايا، چنانم كن كه از پدر و مادرم، همانند سلطان سخت گير، هيبت در دل داشته باشم و چونان مادر مهربان (كه با فرزند مهر ورزد) به آنان مهر ورزم و فرمانبردارى من از پدر و مادرم و مهربانى من در حق آنان، براى من شادى انگيزتر از خوابيدن خواب زده و در سينه ام خنك تر از نوشيدن تشنه كام بگردان، تا خواسته ى آنان را بر خواسته ى خويش و خشنودى آنان را بر خشنودى خود مقدم بدارم و نيكى آنان را در حق خود بزرگ شمرم هر چند ناچيز باشد و نيكى خود را درباره ى آنان اندك بدانم هر چند بسيار باشد.
006 24 بارالها، صدايم را نزد آنان ملايم گردان و گفتارم را براى آنان خوش و مطلوب نما و در مورد آنان به من نرمى رفتار و خوى نيكو ده و قلب مرا با ايشان مهربان كن و رفتار مرا با آنان همراه مدارا و شفقت ساز.
007 24 بار خدايا، آنان را به پاس آن كه مرا پرورانده اند، پاداش ده و چون مرا گرامى داشته اند اجر و ثواب ده و (مزد) آنكه در كودكى مرا نگاه داشته اند، براى آنان محفوظ بدار.
008 24 خداوندا، هر آزار و امر ناخوشايندى را كه از سوى من به آنان رسيده يا حقى از آنان به وسيله ى من تباه شده، سبب آمرزش گناهان و بلندى درجه و فزونى حسنات آنان قرار ده، اى كه گناهان را به چند برابر نيكى و حسنات مبدل مى كنى.
009 24 بار خدايا، اگر آن دو درباره ى من زياده روى در گفتار و رفتار روا داشته يا حقى از من تباه كرده و يا در انجام وظيفه اى واجب در مورد من كوتاهى كرده اند، بر آنان بخشيدم و از تو مى خواهم سنگينى بار تبعات آن را از آنان برگيرى، زيرا كه من آنان را به مسامحه و سهل انگارى در نيكى نسبت خودم متهم نمى كنم و آنان را در مهربانى در حق خودم سهل انگار نمى دانم و آنچه آن دو در سرپرستى من روا داشته اند، ناپسند نمى شمرم، اى خداى من.
010 24 خدايا، آن دو حق واجب ترى و احسان قديم ترى و منت بزرگ ترى بر من دارند و (نشايد) كه بتوانم به عدل و مقابله ى به مثل، پاداش زحمات آنان را بدهم كه در اين صورت- بار خدايا- سال هاى درازى كه به تربيت من پرداخته و سختى و مشقتى كه در نگاهدارى من كشيده و آن همه كه بر خود تنگ گرفته اند تا من در آسايش و فراخى باشم، چگونه جبران توانم كرد؟
011 24 هيهات! كه بتوانند حقى كه بر من دارند بگيرند و من بتوانم آنچه را كه بر من واجب است و بايد در حق آنان به جاى آورم، انجام دهم و نه مى توانم وظيفه ى خدمت به آنان را به جاى آورم. پس بر محمد و آلش درود فرست و يارى ام كن اى بهترين كسى كه از او يارى مى جويند- و توفيقم ده- اى رهنماترين كسى كه به او روى مى نهند، و مرا در شمار نفرين شدگان پدران و مادران قرا مده، در روزى كه هر كس به كيفر يا پاداش خود مى رسد و هيچ ستمى بر آنان روا نمى شود.
012 24 خداوندا، درود فرست بر محمد و آلش، و پدر و مادر مرا از برترين مواهبى برخوردار كن كه پدران و مادران بندگان مؤمنت را از آن برخوردار كرده اى اى مهربان ترين مهربانان.
013 24 بارالها، مرا از ياد پدر و مادر در پس نمازهايم غافل مكن و در لحظه لحظه هاى شبم و در تمام اوقات روزم.
014 24 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست و مرا با ادعا كردن به پدر و مادرم، بيامرز و آن دو را به سبب احسانى كه در حق من روا داشته اند بيامرز و به جهت شفاعت من از ايشان، از آنان خشنود شو و ايشان را گرامى داشته، به سرمنزل و موطن امن (بهشت) برسان.
015 24 بار خدايا، اگر رحمتت زودتر آنان را فراگرفت، پس ايشان را شفيع من قرار ده و اگر رحمتت مرا زودتر فراگرفت، پس مرا شفيع آنان قرار ده تا به رأفت تو در جايگاه كرامت و محل رحمت و غفرانت گردآييم كه تو صاحب فضل بزرگ و بخشش قديم هستى و تويى مهربان ترين مهربانان.
001 25 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- براى فرزندان
001 25 بار خداوندا، با بقاى فرزندانم براى من و شايسته قراردادن آنان و بهره وريم از آنان بر من منت گذار.
002 25 خدايا به خاطر من عمرشان را طولانى، و اجلشان را به تأخير افكن، خردسالشان را برايم تربيت و ضعيفانشان را برايم نيرومند فرما، بدن هايشان را برايم سالم، دين و اخلاقشان را صحيح و درست دار، و جان هايشان، اعضا و جوارحشان و هر چه از آنها كه مورد اهتمام و عنايت من است، مشمول عافيت خود قرار ده، و روزى هايشان را براى من و به دست من جارى و افزون ساز.
003 25 و آنان را افرادى نيكوكار، متقى و پرهيزگار و بينايان و شنوايان راه حق مطيع و رهرو راه خويش و دوستدار و خيرخواه اوليايت و دشمن دشمنان و كينه ورزان خود قرار ده، آمين.
004 25 بارالها، بازوانم را به واسطه ى آنها محكم فرما، و انحرافاتم را به وسيله ى آنها راست و استوار دار، و شمار كسانم را به واسطه ى آنان زياد گردان، و مجلس و محضرم را با آنان زينت بخش، و نام و يادم را به واسطه ى آنان زنده بدار، و آنان را در غيابم جانشين من گردان و امورم را به واسطه ى آنان كفايت فرما و به وسيله ى آنان در رفع نيازهايم مرا يارى كن. آنان را عاشق من گردان و مهربانانى كه پيوسته متوجه من و پيوسته فرمانبر من باشند. آنان را مطيع، نه نافرمان، نه عاق، نه مخالف و نه خطاكار نسبت به من گردان.
005 25 و مرا در تربيت، و تأديب و نيكى به آنان يارى فرما، و از جانب خود علاوه بر آنها به من فرزندان ذكور ببخش و در اين كار براى من خيرى قرار ده. و آنان را در راه آنچه از تو خواسته ام ياورم ساز.
006 25 و مرا و ذريه ام را از شيطان رانده شده پناه ده، زيرا تو ما را آفريده اى و به ما امر و نهى كرده و در راه به دست آوردن ثواب، ترغيب كرده و از كيفر آنچه مورد نهى توست، هشدار داده، و براى ما دشمنى قرار دادى كه با ما از در كيد و مكر برآمده و او را به گونه اى بر ما مسلط ساخته اى كه ما را بدان پايه بر او تسلط نيست و او را در سينه و دل هاى ما جا داده و در سراسر وجود و مجارى خون و ما روان ساخته اى، اين موجود هيچ گاه از ما غافل نمى شود و ما را فراموش نمى كند، گرچه ما غافل شويم و فراموشش كنيم و ما را به وسوسه هايش از كيفر تو ايمن مى سازد، اما از غير تو مى ترساند.
007 25 اگر آهنگ گناه و كار ناشايستى نماييم ما را بر آن كار تشويق مى كند، ولى اگر آهنگ كارى نيك نماييم ما را از آن بازمى دارد. همواره شهوات نفسانى فرارويمان گذارده و شبهات را نصب العين ما قرار داده، بدان مى خواندمان، اگر به ما وعده دهد دروغ مى گويد اگر نويدى دلخوش كننده دهد، تخلف مى كند و اگر تو حيله و نيرنگش را از ما دور ننمايى، ما را گمراه مى سازد و اگر از شر و فسادش نگاهمان ندارى ما را مى لغزاند.
008 25 بار خداوندا، به وسيله ى سلطان و قدرت خودت، او و تسلط او بر ما را مقهور و مغلوب ساز، آن چنان كه با دعا و درخواست بسيار شر او را از ما برگردانى و به وسيله ى تو از كيد و مكرش در شمار ايمنى يافتگان درآييم.
009 25 بار خداوندا همه آنچه را كه خواسته ام به من عطا فرما، و نيازهايم را برآورده ساز، و مرا از اجابت دعايم محروم مساز، در حالى كه تضمين فرموده اى دعاهايم را به هدف اجابت برسان و ميان خودت و دعاهايم حجابى قرار مده كه خود امر فرموده اى دعا كنم و تو را بخوانم خداوندا، بر من منت بگذار و هر چه كه در صلاح دنيا و آخرتم تأثير دارد به من عنايت فرما، خواه آن را در محضرت ذكر كرده باشم يا فراموشم شده باشد، يا بر زبان رانده باشم يا از ياد برده باشم، يا آشكار گفته باشم يا پنهان نموده باشم.
010 25 و مرا در اين موارد به واسطه ى خواسته هايم از تو در زمره ى مصلحان قرار ده؛ از كسانى كه به واسطه ى طلب از تو، در شمار كاميابان قرار مى گيرند و در اثر توكل بر تو در زمره ى توانايى قرار گيرم كه محرومشان نكرده اى.
011 25 همان هايى كه پناه بردن به تو خوى شان شده است و در تجارت با تو به ربح و سود فراوان رسيده اند و در جوار عزت و قدرت تو قرار گرفته و از فضل واسع و جود و كرم تو به روزى حلال رسيده اند و از ظلم ستمگران به عدل تو پناه آورده اند و به واسطه ى رحمت تو از بلا عافيت يافته اند و به بركت بى نيازى ات از فقر و درويشى به غنا و بى نيازى دست يافته اند و در اثر تقواى تو از گناه و لغزش و خطا معصوم مانده اند و با فرمانبردارى از تو به خير و رشد و راه راست موفق گرديده اند؛ و آنانى كه به وسيله ى قدرتت بين آنها و گناهان حايل و حاجبى به وجود آمده است، و هرگونه نافرمانى تو را رها كرده و در جوار رحمتت ساكن شده اند.
012 25 خداوندا، همه ى اين امور را به توفيق و رحمت خودت به ما عطا فرما و ما را از عذاب دوزخ پناه ده و به تمام مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان همه ى آنچه را كه براى خود و فرزندانم از تو خواستم در اين جهان فانى و در آخرت باقى عنايت كن كه تو نزديك، اجابت كننده، شنوا و دانا، عفو كننده و آمرزنده، دلسوز و مهربان هستى.
013 25 و ما را در دنيا حسنه و در آخرت حسنه مرحمت فرما و از عذاب جهنم حفظ كن.
001 26 از دعاهاى آن حضرت- كه درود بر او باد- درباره ى همسايگان و دوستانش آن گاه كه از ايشان ياد مى نمود
001 26 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا به بهترين يارى نمودن درباره ى همسايگان و دوستانم كه حق ما را مى شناسند و حقوق ما را رعايت مى نمايند و با دشمنان ما مخالفت مى كنند همراهى فرما.
002 26 و آنان را در به پاداشتن سنت و فراگرفتن رهنمود خودت توفيق ده. (تا) به ناتوانان خود يارى رسانده. و نياز نيازمندان آنان را برطرف ساخته، و به ديدار بيمارانشان رفته، و جويندگان راه را راهنما شده، و در حق مشورت كننده شان خيرخواهى كرده و به ديدار از سفر آمده شان رفته، و رازهايشان را پنهان و عيب هايشان را پوشيده داشته، و ستمديده شان را يارى كرده، و با اطعام، از آنان دستگيرى نموده و با بخشش فراوان، به آنان سود رسانده و پيش از آن كه لب به اظهار نياز بازگشايند بى نيازشان كنند.
003 26 بار خدايا، مرا بر آن دار كه بدكردارشان را به نيكى پاداش دهم و از ستم كارشان به عفو و بخشش درگذرم و درباره ى همه ى ايشان خوش گمان باشم و با نيكى همه ى آنها را سرپرستى نمايم و با پاكدامنى چشمم را از لغزش هاى آنان بپوشانم و با فروتنى با آنها نرم باشم و با مهربانى بر گرفتاران آنان دل بسوزانيم و از آنان دلجويى كنم و در غيبت آنان دوستى شان را در دل بدارم و خيرخواهانه، نعمت هميشگى (روزى و خوشى) را براى ايشان دوست بدارم و آنچه براى خويشان خود بايسته مى دانم، درباره ى ايشان چنين دانم و آنچه را در حق نزديكان رعايت كرده ام در حق ايشان رعايت كنم.
004 26 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا مانند آنچه درخواست نمودم از جانب ايشان روزى فرما و پر پيمانه ترين بهره كه از آن برخوردارند براى من قرار ده و به بينايى ايشان را در حق من و شناختن فضل و برترى من فزونى بخش تا به وسيله ى من نيكبخت شوند و من هم با آنان نيكبخت گردم. اى پروردگار جهانيان دعاى مرا مستجاب فرما.
001 27 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- براى مرزداران
001 27 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرزهاى مسلمانان را به تسلط و قدرتت استوار ساز و مرزداران را به نيروى خويش توانايى ده و به لطف و تفضلت بخشش هاى خود را بر ايشان فراوان گردان.
002 27 خداوندا، بر محمد و خاندانش درود فرست و تعداد ايشان را بسيار، سلاح هاى آنان را تيز و برنده، و حدود ايشان را نگهدارى، و اطرافشان را نفوذناپذير گردان و به جمعشان اتحاد و وحدت عطا كن و كارشان را شايسته و آذوقه شان را پياپى برسان و سختى هايشان را به تنهايى كفايت كن و آنان را به يارى و كمك خود تقويت نموده و به شكيبايى يارى نما و در نيرنگ ها تيزبينى شان عطا فرما.
003 27 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه را كه در آن جاهل اند به ايشان بشناسان و آنچه نمى دانند را به ايشان بياموز، و نسبت به آنچه نمى بينند بيناشان گردان.
004 27 خداوندا، بر محمد و خاندانش درود فرست و هنگام روبه رو شدنشان با دشمن، دنياى فريب دهنده را از ياد آنها ببر، و انديشه ى دارايى گمراه كننده را از دل هايشان بزدا و بهشت را برابر چشمانشان قرار ده و از آن بهشت آنچه آماده ساخته اى، از جايگاه هاى جاودانه و سراهاى ارجمند و زنان زيبا و نهرهايى كه در آن آشاميدنى هاى گوناگون روان شده و درختانى كه زير (سنگينى) انواع ميوه ها خم گشته، برابر چشمشان نمايان كن تا كسى از ايشان آهنگ روى برگرداندن نكند و انديشه ى گريز از برابر مانند خود را در خاطر نگذراند.
005 27 خداوندا، به حرمت آنچه خواسته شد دشمنان ايشان را در هم شكن، و پنجه شان را از اندام ايشان جدا ساز و ميان دشمنان و سلاح هاى آنان جدايى افكن و بند دلشان را جدا كن و ميان آنان و آذوقه هاشان جدايى انداز و در راه ها سرگردانشان گردان و از مقصد گمراهشان كن و كمك را از آنها ببر و از شمارشان بكاه و دل هايشان را از ترس پر نما و دست هاشان را از گشوده شدن به تجاوز و دست اندازى ببند و زبانشان را از گفتار ببند و پراكنده ساز و حاميان آنان را كه در پشت سرشان هستند متفرق نما و به واسطه ى شكست اينان پيروانشان را از ادامه ى جنگ بازدار و به خوار ساختن آنها، طمع هاى كسانى را كه از پس ايشانند قطع فرما.
006 27 خدايا، زنانشان را از زاييدن بازدار و اصلاب مردانشان را خشك گردان و نسل چهارپايان و شتر و گاو و گوسفندانشان را قطع كن، و آسمانشان را بر باريدن و زمينشان را در روييدن اجازه مده.
007 27 خداوندا، به حرمت اين نيايش، تدبير و دورانديشى مسلمانان را نيرومند و به سبب آن شهرهاشان را استوار و دارايى شان را فراوان نما و چنان مقرر فرما كه خاطرشان را از جنگ با دشمن براى عبادت و بندگى ات و با خلوت گزيدن با تو از ستيز با دشمن فارغ شود تا در همه جاى زمين جز تو پرستيده نشود و براى كسى جز تو پيشانى بندگى به خاك نهند.
008 27 خدايا، مسلمانان هر مرز و دژى را به جنگ با مشركان كه در برابر ايشانند بفرست و آنان را از جانب خود به فرشتگان پياپى كمك فرما تا دشمنان را به دورترين نقطه ى زمين كشانده بكشند يا اسير نموده با اين كه اعتراف كنند كه تو معبودى و معبودى جز تو نيست يگانه و بى شريكى.
009 27 خداوندا، درخواست مرا تمام دشمنانت را در سرزمين ها از مردم: هند، و روم، و تركستان، و خزر و حبشه، و نوبه (منطقه اى در سودان) و زنگبار، و سقالبه (اسلاوها)، و ديلمان و ديگر گروه هاى مردم كه مشرك هستند و نام و نشانشان پنهان است و تو خود به علم و دانايى ات شمارشان را مى دانى و آگاهى بر آنان به قدرت و توانايى ات شامل گردان.
010 27 بار خدايا، كافران و مشركان را با چوپانان خود مشغول ساز تا مرزها و سرزمين مسلمانان از دست اندازى آنان ايمن باشد و با كم كردن شمار آنان (از ميان برداشتن آنان) آنان را از كم كردن شمار مسلمانان بازدار و با پراكندگى شان از همصدايى عليه مسلمانان منعشان كن.
011 27 خداوندا، دل هايشان را از آرامش و بدن هايشان را از توانايى تهى گردان، و از قلب هايشان انديشه ى هر حيله و تدبير را برگير، و اندامشان را از جنگيدن با پيادگان سست نما، و آنان را از زد و خورد با دليران بترسان و لشكرى از فرشتگانت با عذاب و آزار سخت خودت بر ايشان برانگيز، همانگونه كه در روز بدر لشگر فرشتگانت را فرستادى، تا ريشه ى آنان را قطع كرده و شكوتشان را از بين برده و گروهشان را پراكنده نمايى.
012 27 خدايا، آميخته گردان آب هاى ايشان را به وبا و خوردنى هايشان را به بيمارى ها، و شهرهاشان را در زمين فرو بر و بلا و گرفتارى هاى پياپى بر آنها برسان و آنان را به قحطى و خشكسالى گرفتار ساز و آذوقه هاشان را در خشكترين و دورترين زمين خود قرار ده و پناهگاه هاى زمين را بر روى آنان ببند و ايشان را به گرسنگى هميشگى و بيمارى دردناك دچار فرما.
013 27 خداوندا، و هر جنگجويى از اهل بيت كه با ايشان بجنگد يا هر مجاهد كه پيرو سنت توست با آنها جنگ نمايد تا دينت بلندتر و حزب تو تواناتر و بهره ات (از مردم) كامل تر گردد، پس آسانى نصيبش كن و كار را بر او سهل فرما، و پيروزيش را ضامن شو و يارانى همرنگ به او ده، و پشتش را قوى و روزى اش را فراوان گردان، و او را به نشاط بهره مند ساز، و حرارت جوشش آرزو (هاى دنيوى) را در او فرونشان و او را از غم تنهايى برهان، و ياد زن و فرزند را از خاطرش بزدا.
014 27 و او را به نيت نيكو راهنمايى فرما، و عافيت و تندرستى را برايش عهده دار شو، و سلامتى و رهايى از بلاها را همراهش ساز، و او را از ترس دور دار و جرأت و دليرى در دلش بيفكن و نيرومندى را روزيش گردان، و به كمك و يارى خويش او را يارى فرما، و روش ها و سنت هاى آيين (حق) را به او بياموز، و حكم كردن درست و شايسته را به او بنما، و ريا و خودنمايى را از او بگير، و او را از شهرت طلبى و ميل به بلند آوازگى برهان و انديشه و مسافرت و ماندنش را در راه خود و براى خويش قرار ده.
015 27 هر گاه كه با دشمن تو و دشمن خودش روبه رو شود آنان را در پيش چشمش اندك نما و هيبت آنان را در دلش كوچك ساز و او را بر دشمنان غلبه ده و آنان را بر او چيره مگردان. پس اگر زندگانى اش را به نيكبختى پايان داده و شهادت را برايش مقدر نمودى، شهادتش پس از آن باشد كه دشمنت را هلاك و تباه كند و با اسيرى، آنها را به رنج افكند و مرزهاى مسلمانان را ايمن كرده و دشمنانت پشت كرده، شكست خورده و فرار كرده باشند.
016 27 خداوندا، هر مسلمانى كه جانشين جنگجو يا مرزدارى در كار خانه اش باشد يا در نبود او خانواده اش را نگاهدارى كند يا او را به برخى از دارايى اش كمك نمايد يا او را به اسباب جنگ يارى كند يا او را به جهاد وادارد يا او را در راهى كه در پيش گرفته به دعا همراهى نمايد و يا در پشت سرش آبروى او را حفظ كند، پس او را به اندازه ى پاداش مسلمان جنگجو و مرزدار پاداش ده و عوض كارش را در دنيا عطا فرما كه سود آنچه انجام داده و شادى كارى كه به جاى آورده، دريابد تا آنگاه كه زمانش (زندگى اش) به پايان رسيده و به آنچه براى او از فضل و احسانت روان ساخته اى و از كرم و بخششت آماده نموده اى برسد.
017 27 خدايا، هر مسلمانى كه دل مشغول اسلام باشد و گرد آمدن مشركان را اندوهگين سازد و از همين رو قصد جنگ با آهنگ جهاد نمايد و ناتوانى بر او عارض شود يا فقر و تهى دستى او را از جهاد بازدارد يا پيشامدى رفتن او را به تأخير اندازد، يا مانعى در برابر اراده و خواسته اش پيش آيد، پس نام او را در زمره ى عبادت كنندگان رقم زن، و پاداش جهادگران را به او عطا فرما و او را در زمره ى كشته شدگان در راه حق و شايستگان قرار ده.
018 27 بار خدايا، درود فرست بر محمد بنده و فرستاده ى خود و بر خاندانش؛ درودى كه بر درودها برترى داشته و جاودانه تر باشد، درودى كه مدتش پايان نپذيرد و شمارش تمام نگردد، همانند كامل ترين درودهايى كه بر اولياى خود فرستاده اى، زيرا تو بسيار بخشنده، ستوده و آغاز كننده اى و بازگرداننده اى و آنچه را كه بخواهى انجام مى دهى.
001 28 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام پناه بردن به حضرت احديت
001 28 بار خداوندا، من با بريدن از ديگران خالصانه به تو پيوسته ام.
002 28 و با تمام وجودم به تو رو آورده.
003 28 و روى خود را از كسانى كه نيازمند عطا و بخشش تواند برتافته ام.
004 28 من درخواست و نياز خود را از كسانى كه بى نياز از فضل تو نيستند، برگرفته.
005 28 (زيرا بر اين اعتقاد هستم) و دانستم كه خواهش و طلب يك محتاج از محتاج ديگر، دليل سفاهت رأى و گمراهى عقل اوست.
006 28 اى خداى من، چه بسا مردمى را ديده ام كه عزت و قدرت را از غير تو خواسته اند و ذليل و خوار شدند و براى رسيدن به ثروت و مكنت به سوى غير تو شتافتند و فقير و تنگدست شدند و براى نيل به بزرگى و رفعت، آهنگ جز تو كردند و حقير گشتند.
007 28 بنابراين، انسان دورانديش كه به ديده ى عبرت نگريسته و (فرجام) آنان را ديده به يقين به گمراهى گام ننهاده و اين گزينش، او را به راه راست هدايت كرده است.
008 28 پس اى مولاى من، مرجع سؤال و درخواست من تويى نه هيچ مسئول ديگر و برآوردن حاجتم به دست توست، نه شخص ديگر.
009 28 پيش از خواندن ديگران تنها تو را مى خوانم هيچ كس در نظر اميد من با تو شريك نيست و دست دعا تنها به سوى تو دارم و (بى هيچ شريكى) تنها تو را ندا مى دهم.
010 28 اى خداى من كه يگانه و يكتايى، توانايى به دور از ناتوانى صفت مخصوص توست، قدرت و بى نيازى كامل، و فضيلت حول و قوت و علو و رفعت، همه از آن توست.
011 28 و غير تو در دوران زندگى، نيازمند رحم و محبت توست و در اداره ى كارها، مغلوب و در امور خود ناتوان است. حالاتش مختلف و صفاتش دستخوش تحول و تغيير است.
012 28 اما تو از داشتن شبيه و نظير و ضد، برتر و بالاترى از آنكه مثل يا همتايى داشته باشى. بنابراين تو منزهى و معبودى جز تو نيست.
001 29 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام تنگى روزى
001 29 بار خداوندا، تو ما را در مورد رزق و روزى مان به سوءظن و در مورد عمر و زندگى مان به آرزوى طولانى آزمودى تا آنجا كه ما روزى هاى تو را از كسانى كه خود روزى خورند خواستيم و به عمرهاى طولانى پيران سالخورده چشم طمع دوختيم.
002 29 پس بر محمد و آلش درود فرست و به ما يقين صادق و راسخى ارزانى دار كه ما را از رنج و زحمت طلب روزى كفايت كند و اطمينان خالصى به ما الهام فرما كه از شدت زحمت و خستگى آزادمان گرداند.
003 29 خداوندا، وعده ى صريحى به وسيله ى وحى داده اى و پشتوانه ى آن را با سوگند خويش در كتابت آورده اى، پس آن را وسيله ى گريز از انديشيدن به رزق و روزى كه خود متكفل آن شده اى قرار ده.
004 29 بارالها، تو خود گفته اى و گفته ى تو حق و راست ترين گفته هاست و سوگند خورده اى و سوگندت راست ترين سوگندهاست كه فرموده اى: «و روزى شما و آنچه وعده داده شده ايد در آسمان است».
005 29 و سپس فرموده اى: «سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين مطلب حق است، همانگونه كه شما سخن مى گوييد».
001 30 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در يارى خواستن بر اداى دين
001 30 بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از قرضى كه چهره ام را درهم نمايد و فكرم را مشغول سازد و انديشه ام را بپراكند و اداى آن مستلزم تلاش طولانى من باشد ايمنى بخش.
002 30 و پروردگارا به تو پناه مى برم از اندوه قرض و انديشه درباره ى آن و دل مشغولى به آن و بى خوابى به سبب آن، پس درود فرست بر محمد و خاندانش، و مرا از قرض در پناه خود گير. و خداى من، از خوارى قرض داشتن در اين جهان و پيامدهاى آن پس از مردن (و سراى جاويد) از تو امان مى خواهم، پس درود فرست بر محمد و آلش، و مرا به مالى فراوان و كفايتى هميشگى ايمنى بخش.
003 30 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست و مرا از اسراف و زياده روى بازدار و به بخشش و ميانه روى ثابت قدم نما و تقدير و ميانه روى نيكو را به من بياموز و به لطفت مرا از مصرف زياد بازدار و از راه هاى حلال روزى ام را برسان و انفاقم را به راه هاى نيك معطوف بدار و اموالى را كه باعث عجب، يا تجاوز، يا طغيان يا سركشى مى گردد از من دور دار.
004 30 خداوندا، همنشينى با فقيران را محبوبم قرار ده و با صبر نيكو مرا بر همنشينى با ايشان يارى كن.
005 30 و آنچه از متاع دنياى فانى كه از من دور داشتى آن را در خزينه هاى جاودان خود برايم ذخيره ساز.
006 30 و آنچه از توشه ناچيز به من داده اى و هر متاعى از آن كه در همين دنيا به من عطا فرموده اى راهى براى رسيدن به درگاهت و وسيله اى براى قرب و نزديكى ات و سببى براى نيل بهشت خود قرار ده (كه) تو داراى فضل بزرگ بوده و تو بخشنده و بزرگوارى.
001 31 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در ياد كردن توبه و طلب آن
001 31 بار خداوندا، اى كه توصيف واصفان هرگز تنواند تو را چنان كه هستى وصف كند.
002 31 و اى كه اميد اميدواران از تو نمى گذرد.
003 31 و يا كه اجر محبان و نيكوكاران در نزد تو ضايع نمى شود.
004 31 واى كه خوف و ترس عبادت كنندگان از توست.
005 31 و خشيت و بيم افراد پرهيزگاران به تو منتهى مى گردد.
006 31 اين (اعترافات، لازمه) مقام كسى است كه دست گناهان، او را به بازى گرفته و افسار خطاها پيشاهنگ او بوده اند. و شيطان بر او چيره شده، پس نسبت به آنچه تو امر فرموده اى از سر تفريط كوتاهى نموده و آنچه را نهى فرموده اى، از روى غرور و خودخواهى مرتكب شده است.
007 31 او همانند كسى است كه به قدرت تو جاهل باشد يا به كسى مى ماند كه فضل و احسان تو را نسبت به خود منكر است، اما سرانجام لطف خداوند يارش شده و چشم هدايتش گشوده شده است و ابرهايى كه چشم (دل) او را در برگرفته پراكنده شود، آنچه به خود ظلم نموده شمارش كرده و انديشه نموده است درباره ى مخالفت با پروردگارش. پس گناهان بزرگ و فراوانش را بزرگ و فراوان، و مخالفت هاى عظيمش را عظيم ديده.
008 31 به سوى تو روى آورده و آرزومند درگاه توست. (اين در حالى است كه) از تو شرمسار و از سر اعتماد به تو، رغبت خود را به سويت متوجه تو ساخته و با يقين و اطمينان، با كوله بارى از طمع آهنگ تو كرده و از روى اخلاص تنها با زاد و توشه ى خوف و ترس، قصد بارگاه تو را نموده، و طمع خويش را.
از همه كس جز تو بريده و از هيچ چيز جز تو نترسيده است.
009 31 پس اكنون در پيشگاه تو به حال تضرع به پاخاسته و ديدگان خود را از سر خشوع به زمين دوخته و در برابر عزت تو با ذلت و خوارى سر به زير افكنده و با فروتنى و خضوع، راز خود را كه تو بهتر از او مى دانى براى تو آشكار ساخته است و از سر خشوع گناهانش را در پيش تو برشمرده است با اين كه تو همه ى آنها را برشمرده اى و از مهلكه ى عظيمى كه در (عالم) علم تو بر او وارد شده و از كار زشتى كه او را در دادگاه حكومت تو رسوا ساخته، به تو استغاثه كرده؛ همان گناهى كه لذات آن سپرى شده و تبعات و وبال آن همچنان برجاى مانده و دامنگير گشته است.
010 31 اى خداى من، اين بنده هرگز انكار عدالت تو را نكند اگر او را كيفر نمايى و اگر از او درگذرى و مورد لطف و رحمتش قرار دهى، عفو و رحمت تو را عجيب و عظيم نشمارد، زيرا كه تو پروردگارى هستى كريم كه آمرزش گناه بزرگ را عظيم نمى شمرى.
011 31 بار خداوندا، هم اينك منم كه به درگاهت آمده ام و در آنچه فرمان داده اى (دعا كردن) مطيع فرما تو هستم و در قبال آن از تو مى خواهم كه به وعده ات در مورد اجابت دعاى دعا كنندگان وفا كنى، زيرا خود فرموده اى: «مرا بخوانيد تا دعاى شما را اجابت كنم».
012 31 خداوندا، درود فرست بر محمد و آلش، همانگونه كه من با اقرار به گناه به لقاء تو آمده ام، مرا با مغفرت و آمرزشت ملاقات فرما. و همانگونه كه من خود را نزد تو پست و ذليل ساختم، مرا از منجلاب گناهان بيرون آور و همانگونه كه در انتقام از من درنگ نمودى، مرا در پرده ى ستارى ات بپوشان.
013 31 بار خدايا، نيتم را در راه اطاعتت ثابت و پابرجا دار و بصيرتم را در عبادتت مستحكم فرما و به اعمال و به كارهايى موفقم دار كه آلودگى گناهان را به وسيله ى آنها از من شستشو فرمايى و به هنگامى كه خواستى مرا از اين جهان ببرى به آيين و ملت خود و آيين و ملت پيامبرت محمد «ص» ببر.
014 31 بار خدايا، من در اين مقامى كه قرار گرفته ام توبه مى كنم از گناهان بزرگ و كوچك، و به سوى تو بازمى گردم، همچنين از گناهان پنهانى و آشكارم و از لغزش هايى كه در گذشته و آنچه كه اكنون از من رخ داده نيز توبه مى كنم؛ آن سان توبه اى كه صاحبش هرگز بازگشت به گناه را در خيال خود نمى پرورد و تكرار خطا لغزش را در نهان خود راه نمى دهد.
015 31 و اما تو- اى خداى من- خود در كتاب حكمت فرموده اى كه: «توبه ى بندگانت را مى پذيرى و از گناهان آنان درمى گذرى و توبه كاران را سخت دوست مى دارى». اينك توبه ام را همانگونه كه وعده فرموده اى، بپذير و همانگونه كه تضمين كرده اى از گناهانم در گذر و چنان كه شرط فرموده اى محبت خود را بر من واجب گردان.
016 31 اى پروردگار من، اين شرط را مى پذيرم كه هرگز به سوى آنچه ناپسند درگاه توست بازنگردم و ضمانت مى سپارم كه هيچ گاه به سوى آنچه در نزد تو مذموم و نكوهيده است روى ننمايم و با تو پيمان مى بندم كه همه ى معاصى را واگذارم.
017 31 بارالها، تو نسبت به آنچه كرده ام از همه داناترى، پس هر خلافى را كه از من سراغ دارى مورد مغفرت قرار ده و مرا با قدرت خود به سوى آنچه دوست مى دارى روانه ساز.
018 31 بار خداوندا، بر ذمه من تبعاتى است كه آنها را به ياد دارم و تبعاتى است كه آنها را فراموش كرده ام، ولى همه ى آنها در برابر چشم تو كه هرگز خواب ندارد موجود و در پيشگاه علم تو كه هرگز فراموشى در آن نفوذ نمى كند آشكار است. و (چون توانايى آن غرامت ها را ندارم،) به اهل و صاحبان آنها عوض عنايت فرما، و سنگينى و وزر آنها را از دوشم بردار، و مرا از اين كه بار ديگر به چنان تبعاتى گرفتار شوم نگهدارى فرما.
019 31 بار خداوندا، معترفم كه وفاى به توبه ام جز با حفاظت از ناحيه ى تو ميسر نيست، پس مرا به قوت و نيرويى كافى تقويت فرما و با عصمت و حفاظتى بازدارنده ى (نفس) و دفع كننده ى (گناه) سرپرستى ام را عهده دار باش.
020 31 بار خداوندا، از بندگان تو كسانى هستند كه به سوى تو بازگشته، توبه نموده اند اما در علم غيب تو آشكار است كه توبه خود را فسخ خواهد كرد و به گناه و خطاها بازخواهد گشت، ولى من به تو پناه مى برم كه چنين بنده اى باشم، پس اين بار توبه ام را توبه و بازگشتى قرار ده كه بعد از آن نياز به توبه ى جديد نداشته باشم و توبه اى باشد كه موجب محو گناهان گذشته و ايمنى از گناه در بقيه ى عمر گردد.
021 31 بارالها، من از پيشگاه تو در مورد نادانى خويش عذر خواهم و نسبت به كارهاى بدم از تو تقاضاى بخشش دارم، پس مرا از سر احسان در كنف رحمت خود درآر و از روى تفضل مرا با جامه ى عافيتت بپوشان.
022 31 بار خداوندا، من توبه مى كنم از هر چه مخالف اراده و يا دور از محبت تو باشد، خواه آنچه بر قلبم مى گذرد باشد يا نگاه هاى چشم و يا گفتارهايى كه از زبانم سرچشمه مى گيرد؛ سرزند توبه اى كه به وسيله ى آن سالم بماند همه ى اعضا و جوارح از كيفر و عقوبت تو، و از كيفر دردناكى كه ناشى از قهر توست و متجاوزان از آن خوف دارند، ايمن گرداند.
023 31 بار خداوندا، به تنهايى ام در پيشگاه خودت، و بر طپش هاى دلم از خشيت و لرزه و اضطراب همه ى وجودم در برابر هيبت بر من مهر ورز و ترحم كن. پروردگارا، گناهان مرا در ساحت تو در جايگاه رسوايى به پا داشته، اگر خموش شوم هيچ كس درباره ى من سخن نمى گويند و اگر درخواست شفيع و كفيلى كنم سزاوار آن كه شفاعت شوم نيستم.
024 31 بار خداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و لطف و كرامتت را در مورد گناهانم شفيع من قرار ده، و زشتى هايم را با عفوت از من ببخش و مرا با آن كيفرى كه سزاوار آنم كيفر فرما، و دامن احسانت را بر من بگستر، با پوشش ستارى ات مرا بپوشان و با من معامله ى شخص مقتدرى فرما كه بنده اى ذليل به درگاه او تضرع آورده و مورد رحمت و لطفش قرار گرفته يا رفتار توانگرى كه بنده ى فقيرى نزد او آمده پس او را از خاك فقر و مستمندى بلند كرده است.
025 31 خدايا، هيچ پناه دهنده اى براى من در برابر تو وجود ندارد، پس مى خواهم كه عزتت مرا پناه دهد. و من هيچ شفيعى در پيشگاه تو ندارم، پس بايد فضل تو شفيعم گردد و خطاها و گناهانم مرا به هراس افكنده اند، پس مى بايست عفوت مرا ايمنى بخشد.
026 31 با اين حال آنچه بر زبان رانده ام از روى جهل به كردار زشتم و يا در اثر فراموشى كارهاى نكوهيده ى پيشينم نيست، بلكه براى آن است كه آسمان تو و هر كه در آن است و زمين تو و هر كه بر آن ساكن است آنچه را كه براى تو آشكار كرده ام از پشيمانى و پناهندگى به تو و توبه ام، همه را بشنوند.
027 31 باشد كه آنها در سايه رحمت تو بر پريشان حالى من رحم كنند يا آنكه برخى از آنان به حال من رقت و لطف نموده و همين سبب شود كه آنان از جانب من دعايى كنند كه نزد تو به اجابت نزديك تر از دعاى من باشد و يا شفاعتى نصيب من گردد كه از شفاعت خودم نزد تو محكم تر باشد و باعث رهايى ام از خشم و كيفر تو و رسيدن به خشنودى تو شود.
028 31 بار خداوندا، اگر پشيمانى پيش تو، توبه است پس من از همه پشيمان ها،پشيمان ترم، و اگر ترك معصيت تو، انابه و بازگشت باشد، پس من نخستين انابه كنندگانم و اگر استغفار موجب ريزش گناهان است، پس من نزد تو از استغفار كنندگانم.
029 31 بارالها، چون به توبه امر فرموده و پذيرش آن را ضمانت كرده اى و بر دعا و درخواست ترغيب نموده، و وعده ى اجابت داده اى، پس بر محمد و آلش درود فرست و توبه ام را بپذير، و مرا با نوميدى از رحمت خود بازمگردان كه توبه پذير از گناهكاران و مهربان نسبت به خطاكاران بازگشته از گناه تويى.
030 31 بار خداوندا، بر محمد و آلش درود فرست، چنان كه ما را به وسيله ى او هدايت فرمودى و درود فرست بر محمد و آلش همانگونه كه به وسيله ى او ما را (از وادى گمراهى و شكنجه دوزخ) وارهاندى و بر محمد و آلش درود فرست؛ درودى كه روز قيامت و روز فقر و نياز به درگاهت از ما شفاعت كند كه تو بر هر كارى قادرى و انجام همه ى آنها بر تو آسان است.
001 32 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- درباره ى خود هنگام گزاردن نماز شب در اقرار به گناهان
001 32 بار خداوندا، اى صاحب ملك و حكومتى كه همواره ابدى و جاودانه است.
002 32 و اى كه بى سپاه، صاحب سلطنت و قدرت نيرومندى.
003 32 و اى صاحب عزت و قوتى كه با گذشت روزگاران و سال ها و روزهاى سپرى شده همواره باقى و پابرجاست.
004 32 عزت و سلطنت و قدرت تو آن چنان غالب و قوى است كه آغاز و انجام آن به هيچ حدى محدود نمى گردد.
005 32 و ملك و حكومتت آن چنان بلندپايگى يافته كه همه چيز از رسيدن به كنه و نهايت آن فرومانده است.
006 32 و منتهاى توصيف واصفان به پايين ترين مرتبه از آن رفعت و بلندى- كه ويژه ى توست- نمى رسد.
007 32 اوصاف، در بيان عظمت تو گم شده اند و رشته ى نعت ها و توصيف ها در پيشگاه مقام تو از هم گسيخته و لطايف اوهام و تصورات در مقام كبريايى تو سرگردان مانده اند.
008 32 اى خداى من، تو چنينى، تو «الله» هستى كه در اوليت خود اولى و بر همين منوال جاودانه و بى زوال خواهى بود.
009 32 و من همان بنده ى با عمل اندك و پرآرزويم بنده اى كه اسباب وصول به سعادت از كفش خارج گشته، مگر وسيله اى كه رحمتت آن را فراهم آورد. و من همانم كه رشته هاى اميدم گسيخته، مگر رشته ى عفو تو كه بدان چنگ زده ام.
010 32 از اطاعتت چيزى كه به حساب آورم، جز مقدار اندكى ندارم، اما بار گناهان و معصيت تو كه بايد بر دوش كشم بسيار است. خدايا، مطمئنم كه عفو و گذشت از بنده ات گرچه بد كرده بر تو دشوار نيست، پس از من درگذر.
011 32 بار خداوندا، علم و آگاهى تو بر همه ى اعمال پنهانى، اشراف دارد، و هر پنهانى در برابر آگاهى تو آشكار است، و هيچگاه دقايق امور و ريزه كارى هاى اعمال از نظرت مكتوم نخواهد ماند و به هيچ وجه رازها از تو پنهان نخواهد بود.
012 32 دشمن تو، همان كسى كه براى اغواى من از تو فرصت خواسته و تو او را فرصت داده اى بر من چيره شده است، همان كه تا روز قيامت براى گمراه ساختن من از تو مهلت طلبيده و تو به او مهلت عنايت كرده اى.
013 32 پس بر من غلبه يافته است و اين در حالى است كه از گناهان كوچك تباه كننده و معصيت هاى بزرگ از پاى درآورنده به سوى تو همى گريختم، مرا فريفت تا اين كه مرتكب معصيت تو گشتم و در اثر بدكردارى ام مستوجب خشم تو شدم. او با حيله و مكر خود، لجام شرم را از من بازگرفت و با كلمه ى كفر با من روبه رو شد و از من خواست تا كافر گردم سپس از من بيزارى جست و پشت كرده به راه افتاد و مرا تنها در بيابان خشم و غضب تو رها كرد و در عرصه گاه انتقام تو رها ساخت.
014 32 نه شفيعى دارم كه در پيشگاه تو از من شفاعت كند، و نه پناه دهنده اى كه در برابر كيفر تو مرا ايمن سازد، و نه قلعه ى محكمى كه حاجب و مانع عذاب تو از من شود و نه پناهگاهى كه (از كيفر تو) بدان پناه برم.
015 32 اينجا كسى ايستاده است كه به تو پناه آورده و محل و موقعيت كسى است كه در پيشگاه تو به گناهان خود اعتراف نموده، مبادا كه دايره ى فضل و بخشش تو نسبت به من تنگى گيرد و جامه ى عفو بر اندام من كوتاه آيد و من بى نصيب ترين بندگان تائب تو و نوميدترين كاروانيان آرزومندى كه به سوى تو بار بربسته، باشم، پس مرا مورد آمرزش خويش قرار ده كه تو بهترين آمرزندگانى.
016 32 بار خداوندا، تو مرا به كارهايى فرمان دادى و من آنها را ترك كردم و از انجام امورى بازداشتى كه مرتكب شدم، و انديشه ى بد خطاها را در نظرم بياراست و من گرفتار تقصير و كوتاهى شدم.
017 32 نه روزى را به روزه گرفتن شاهد مى گيرم و نه به شب زنده دارى ام پناه مى برم و نه سنتى را برپاداشته ام تا از من به نيكويى ياد كند، و غير از واجبات تو كه هر كس آنها را تباه گرداند، هلاك مى شود، كارى نكرده ام.
018 32 و هرگز چنين نبوده ام كه به تو متوسل گردم با انجام نافله ها، در حالى كه از وظايف واجب فراوانى (نيز) غفلت ورزيده ام، و در موارد بسيارى از حدود تو گذشته ام و مرتكب حرام شده ام، و پرده ى حرمت هايى را دريده ام و گناهان بزرگى را مرتكب شده ام، اما عافيت تو همچون پوششى مرا از رسوايى هاى گناهانم ايمن كرده است.
019 32 بارالها، كسى در پيشگاهت ايستاده كه از كارهاى خويش شرمسار، بر خود خشم گرفته و از تو راضى و خشنود است، با دلى خاشع، گردنى كج و پشتى خم شده از بار گناه در پيشگاه تو در ميان بيم و اميد برپا ايستاده و با تو روبه رو شده است.
020 32 و تو شايسته ترين كسى هستى كه مى توان به او اميدوار بود و سزاوارترين كسى كه بايد از او ترسيد و هراس داشت. پس اى خداى من، آنچه را كه از تو اميد دارم به من عطا فرما و از آنچه در بيم و هراسم مرا ايمنى بخش و صله و جايزه ى رحمتت را به من مرحمت فرما كه تو كريم ترين كسى هستى كه دست نياز به سوى او برند.
021 32 بارالها، حال كه مرا با پرده ى عفوت مستور ساخته اى و در اين دنياى فانى در حضور همگنان و همقطاران مرا با فضل خود پوشانده اى، پس از تو مى خواهم كه از رسوايى هاى سراى بقا در حضور گواهان و حاضران در صحنه ى قيامت،از فرشتگان مقرب، پيامبران مكرم، شهيدان و صالحان، از همسايه اى كه گناهانم را از او كتمان مى كردم و از خويشاوندانى كه آشكار شدن اسرارم را از آنها شرم مى داشتم پناهم دهى.
022 32 پروردگارا، من به آنها در پرده پوشى اسرارم اعتماد نداشتم، اما در مغفرت و آمرزش به تو اطمينان پيدا كرده ام و تو شايسته ترين كسى هستى كه بايد به او اعتماد كرد و بخشنده ترين كسى هستى كه به او روى مى توان نمود و مهربان ترين كسى كه مى توان از او درخواست رحمت و مهربانى كرد، پس بر من رحمت آور و مورد مهربانى ام قرار ده.
023 32 بار خداوندا، تو مرا به صورت آبى بى مقدار از صلبى داراى استخوان هاى درهم فشرده و به هم پيوسته و راه هايى باريك و تنگ به تنگناى رحمى كه آن را با پرده هاى متعدد پوشيده اى سرازير فرمودى. از آن پس مرا از حالى به حال ديگرى مى گردانى تا آن كه به من صورتى كامل عطا فرمودى و در نقشى كامل بياراستى و شبكه ى اعضا و جوارح را در پيكر من برقرار فرمودى درست همان گونه كه در كتاب كريمت توصيف نموده اى، در آغاز به صورت نطفه، آن گاه علقه و پس از آن مضغه و سپس به صورت استخوان درآوردى و سپس استخوان ها را با گوشت پوشاندى و بعد از آن چنان كه خود خواستى مرا به مرحله ى ديگرى از آفرينش درآوردى.
024 32 و به جايى رسيدم كه نيازمند روزى تو گشتم و از فريادرسى و دستگيرى فضل تو بى نياز نبودم. در اين دوران روزى مرا از مازاد خوردنى و آشاميدنى كه براى كنيزت (مادرم) فرستاده بودى قرار دادى؛ همان كنيزى كه مرا در درون وجود او مسكن دادى و در قرارگاه رحم او به وديعه گذاشتى.
025 32 اى پروردگار من، اگر در آن حالات، مرا به تدبير خودم و به نيروى خويشتنم وامى گذاشتى، هر آينه از تدبير كار خود وامى ماندم، و نيرو و قدرت از من دور مى شد (اما تو مرا به خود وانگذاشتى).
026 32 بلكه از روى فضل و كرمت همچون شخصى مهربان از سر لطف به من غذا عنايت كردى و آن همه لطف را از روى تفضل به من عنايت كردى تا به اين جا رسيدم. پس از آن تا به حال هيچ گاه رشته ى نيكى ات از من نگسسته و بخشش نيكت درباره ام به تعويق نيفتاده است، با اين حال هنوز درباره ى رزق و روزى اعتمادم بر تو محكم نشده تا همه تلاش خود را در آنچه در پيشگاه تو برايم مفيد است مصروف دارم.
027 32 اعتراف مى كنم شيطان عنان مرا در دست گرفته و به وادى سوءظن و ضعف يقين مى برد. پس به همين جهت از سوء مجاورت با او و پيروى از نفسم پيش تو شكايت مى آورم و از ترس تسلط او بر خود، به تو پناه مى آورم و به پيشگاه تو تضرع و زارى مى كنم تا نيرنگ و فريب او را از من بازگردانى.
028 32 خداوندا، از تو مى خواهم كه براى رسيدن به روزى ام راهى آسان فراهم سازى، پس حمد و ستايش مخصوص توست، به جهت نعمت هاى بزرگى كه بدون هيچ عملى، در ابتدا به من عنايت فرمودى و اين كه شكر احسان و انعام را بر من الهام نمودى. پس درود فرست بر محمد و آلش، و راه به دست آوردن روزى ام را بر من آسان گردان و (از تو مى خواهم) به هر مقدار از روزى كه نصيبم فرمودى مرا قانع سازى و به سهم و نصيبى كه در اين دنيا برايم مقرر داشته اى خشنودم گردانى و هر چه از جسم و عمرم گذشته است در راه اطاعت خود محسوب دارى، زيرا مى دانم كه تو بهترين روزى دهندگانى.
029 32 بار خداوند! از آتشى به تو پناه مى برم كه آن را وسيله ى سخت گيرى بر گناهكاران قرار داده اى و آن را وسيله ى تهديد كسانى كه از راه رضايت تو منحرف شوند، گردانيده اى؛ آتشى كه نور آن ظلمت، كم آن دردناك و دورش نزديك است؛ و از آتشى كه شعله هاى آن، چنان زبانه مى كشند كه يكديگر را مى خورند و بر يكديگر حمله مى برند.
030 32 و از آتشى كه استخوان ها را پوسانده و آب جوش به كام ساكنانش فرومى ريزد؛ و از آتشى كه از هر كس در برابر آن زارى كند چيزى باقى نمى گذارد و نسبت به كسى كه از آن درخواست مهربانى كند هيچ ترحم به خرج نمى دهد و بر سبك كردن عذاب از كسى كه در برابر آن خشوع و خضوع كند و در برابرش تسليم گردد، قادر نيست؛ آتشى كه از ساكنانش با سوزنده ترين و دردناك ترين و شديدترين وضع استقبال مى كند.
031 32 بار خداوندا، از عقرب هاى آن (دوزخ) كه دهان خود را گشوده اند و مارهايى كه همواره آماده ى نيش زدن هستند به تو پناه مى برم و از نوشيدنى هاى آن كه امعا و احشا و دل هاى ساكنانش را پاره پاره مى كند و دل هايشان را از جا مى كند، به تو پناه مى برم و از تو مى خواهم كه مرا به آنچه موجب دور شدن و عقب افتادن از آن مى گردد، راهنمايى فرمايى.
032 32 بار خداوندا! بر محمد و آلش درود فرست و پناه ده مرا با فضل و رحمت خود از چنين آتشى، و با همان حسن بخشش خويش از لغزيش هايم درگذر. و اى خداوندى كه بهترين پناه دهندگانى، مرا خوار مساز.
033 32 زيرا تو آنى كه بندگان را از كارهاى ناپسند نگاه مى دارى و خوبى را عطا مى كنى، هر چه را بخواهى انجام مى دهى و تو بر هر كارى كه بخواهى قادرى.
034 32 خدايا، هر وقتى كه يادى از نيكان شود، تو بر محمد و آلش درود فرست و تا آن دم كه شب و روزى برقرار است، بر محمد و آلش رحمت فرست؛ درودى كه پيوستگى آن قطع نگردد و به حساب درنيايد؛ درودى كه هوا را آكنده سازد و زمين و آسمان را پر نمايد.
035 32 درود خداوند بر او باد تا آن دم كه راضى و خشنود گردد و درود خداوند بر او و آلش بعد از رضايت و خشنودى او، آن چنان درودى كه نه حدى برايش مشخص باشد و نه پايانى، اى مهربان ترين مهربانان.
001 33 دعاى آن حضرت كه درود بر او باد- در خواستن خير
001 33 بار خدايا، از آن رو كه به خير و شر آگاهى، از تو درخواست نيكى مى نمايم، پس بر محمد و آل او درود فرست و خير و نيكى را برايم مقدر فرما.
002 33 و شناخت انتخاب و گزينش را به ما الهام نما، و آن را وسيله ى خشنودى به آنچه براى ما مقدر كرده اى و وسيله ى سرفرود آوردن به آنچه حكم نموده اى قرار ده، پس نگرانى شك و دودلى را از ما دور كن، و ما را به آن گونه يقين و باورى كه مخلصان دارند، كمك فرما.
003 33 و ما را به ناتوانى شناخت آنچه براى ما اختيار كرده اى گرفتار مفرما تا تقدير تو را سبك شماريم و آنچه مورد رضا و خشنودى ات باشد ناپسنديده دانيم و به راهى كه از نيكى انجام و پايان كار دورتر و به خلاف عافيت و رهايى يافتن از بدى نزديك تر است برگرديم.
004 33 خدايا، آنچه را از تقدير تو نمى پسنديم پيش ما محبوب گردان و آنچه را كه از فرمان تو دشوار مى داريم بر ما آسان فرما.
005 33 و به ما الهام كن فرمانبرى از مشيت و خواسته ات را كه بر ما وارد نموده اى، تا تأخير آنچه را كه شتاب در آن را خواسته اى و شتاب در آنچه كه تأخير در آن را مقرر كرده اى دوست نداشته باشيم و آنچه را كه تو دوست دارى ناپسند نشماريم و آنچه را ناپسند دارى برنگزينيم.
006 33 خداوندا، سرانجام كار ما را در راهى گمار كه پايانش پسنديده تر و فرجامش گرامى تر باشد، زيرا تو چيز نيكو عطا مى كنى و نعمت بزرگ مى بخشى و آنچه مى خواهى به جا مى آورى و بر هر چيز توانايى.
001 34 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام ديدن كسى كه بر اثر گناه رسوا شده است
001 34 بارالها، ستايش مخصوص توست كه بر گناهان واقفى، اما آن را مى پوشانى و ستايش از آن توست كه از نهان ما آگاهى و عافيتمان مى دهى. هر يك از ما مرتكب عيب و بدى شده و تو او را شهره ى بازار نساخته اى، و دست به كارهاى زشت زده، اما تو او را رسوا نفرموده اى، در خفا بدى ها كرده ايم و تو كسى را از راز ما آگاه نكرده اى.
002 34 چه بسيار گناهانى كه تو از آنها نهى نمودى و آنها را انجام داديم، چه اوامرى كه ما را به آن آشنا ساختى، ولى آنها را ناديده گرفته، به انجام آن اقدام نموديم و چه گناهانى كه در كسب آن كوشيده ايم و خطاها كه مرتكب شده ايم، در حالى كه تنها تو بر عمق و سر همه ى آنها مطلع بودى. نه ناظران و شاهدان و بيش از همه ى قدرتمندان تو قادر به اعلان و افشان آن بودى در همه ى اين موارد، عافيت تو براى ما حجابى در برابر چشمان ديگران و سدى در برابر گوش هايشان شده بود.
003 34 بارالها، اين پرده پوشى عيوب و مخفى سازى بدى ها براى ما واعظ و پند دهنده اى و بازدارنده اى از بدى اخلاق، و ارتكاب گناه به توبه اى كه محو كننده ى گناهان است هدايت كند و راهى كه مى پسندى برساند گردان.
004 34 خدايا، وقت آن (توبه) را نزديك ساز و ما را گرفتار غفلت نگردان كه ما به تو مايليم و از گناهان خود توبه مى كنيم.
005 34 بار خدايا، درود فرست به برگزيده ات از ميان خلق، يعنى محمد و عترت، آن پاكان برگزيده، و ما را- همانگونه كه امر فرموده اى- از كسانى قرار ده كه در برابر فرمانشان شنوا و مطيع باشيم.
001 35 از دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در مقام رضامندى آن گاه كه طالبان دنيا را مى ديد
001 35 ستايش مخصوص خداست و اين ستايش به عنوان خشنودى و رضا به قضاى «الله» است. گواهى مى دهم كه خدا، معيشت بندگانش را بر اساس عدالت، بين آنها تقسيم فرموده و با احسان با همه ى مخلوقاتش رفتار مى كند.
002 35 بار خدايا، بر محمد و آلش درود فرست و ما را فريفته ى آنچه به آنها (دنياداران) عطا كرده اى مساز و آنها را نيز به آنچه از من بازداشته اى نياز ما، مبادا كه به مخلوق تو حسد ورزم و قضايت را خوار شمارم.
003 35 بار خداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و جان مرا نسبت به قضا و قدرت شاد و آرام گردان. و در موارد حكم و فرمانت سعه ى صدر به من عنايت فرما و چنان روح اعتمادى به من عطا فرما تا اقرار و اعتراف كنم كه قضاى تو جز به خير و نيكى جريان نمى يابد (بار خداوندا،) شكر و سپاس مرا نسبت به آنچه كه از من بازداشتى، بيشتر از شكرم نسبت به آنچه كه به من بخشيده اى كن.
004 35 و از اين كه به شخص تهيدست گمان بد ببرم و با چشم خوارى در او بنگرم، يا نسبت به ثروتمندى گمان فضل و برترى داشته باشم بازم دار، زيرا كه شريف كسى است كه طاعت تو به او شرف بخشيده و قدرتمند كسى است كه عبادت تو او را عزيز داشته باشد.
005 35 (خداوندا،) پس درود فرست بر محمد و آلش، و ما را از ثروتى بهره مند كن كه هرگز پايان نگيرد و با عزت و قدرتى مؤيد دار كه فقدان در آن راه نيايد و در ملك ابدى و جاودانى ما را روان ساز كه يكتا و بى نيازى، نه فرزند آورده اى نه فرزند كسى بوده اى و هيچ گونه كفو و همتايى برايت متصور نيست.
001 36 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام نگريستن در ابر و برق و شنيدن صداى رعد
001 36 بار خدايا، اين دو (برق و رعد) دو نشانه از نشانه هاى تو و دو خدمت گزار از خدمتگزاران تواند كه در فرمانبرى از تو در رساندن رحمت سود دهنده يا عذاب زيان رسان مى شتابند. پس به سبب آنها باران ضرر و زيان بر ما فرومريز و تن پوش بلا و گرفتارى بر ما مپوشان.
002 36 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و بر ما فروفرست سود اين ابرها و بركت و فزونى آنها را، و آزار و زيان آنها را از ما برگردان و در آنها به ما بيمارى مرسان و بر آنچه زندگانى ما به آنها وابسته است آفتى مفرست.
003 36 بار خدايا، اگر اين ابرها را براى عذاب و كيفر برانگيخته اى و از روى خشم فرستاده اى، پس ما از خشمت به تو پناه مى بريم و براى درخواست عفو و گذشتت به درگاه تو زارى مى كنيم، پس خشم خود را به سوى كفار بگردان و آسياب عذابت را بر آنان كه تو را منكر هستند به گردش درآور.
004 36 بار خدايا، خشكى زمين هاى ما را به آب دادن خود برطرف فرما، و با دادن روزى وسوسه و انديشه ى بد را از دل هاى ما بيرون نما، و ما را به غير خودت مشغول مكن و فزونى پيوسته ى احسانت را از همه ى ما منع مكن، زيرا بى نياز كسى است كه تو او را بى نياز كرده اى و سالم كسى است كه تو او را نگاهداشته اى.
005 36 خداوندا، كسى در برابرت از خود نتواند دفاع كند و كسى از سطوت تو پناه و جاى امنى ندارد. به هر چه خواسته و بر هر كه خواهى فرمان مى دهى و به آنچه اراده كرده درباره ى هر كه اراده كنى حكم مى كنى.
006 36 پس سپاس توراست بر آن كه ما را از بلا و آسيب نگاه داشتى و سپاس توراست بر نعمت هايى كه به ما بخشيده اى؛ سپاسى كه بر سپاس سپاس گزاران پيشى گيرد، سپاسى كه زمين
و آسمان خدا را پر سازد.
007 36 زيرا تويى بسيار نعمت دهنده و بسيار بخشاينده ى نعمت هاى بزرگ و پذيرنده ى سپاس اندك و پاداش دهنده ى سپاس كم و داراى فضل و احسان و نيكى كننده. معبودى به حق جز تو نيست و بازگشت همه به سوى توست.
001 37 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- هنگام اقرار به كوتاهى در شكرگزارى
001 37 بار خداوندا، هيچ كس به پايه اى از مراحل شكر تو نمى رسد، مگر اين كه از احسان تو چندين برابر او فراهم مى آيد كه بار ديگر او را ملزم به سپاس تو مى كند.
002 37 و به هيچ درجه اى از درجات طاعتت نايل نمى شود هر چند تلاش فراوان كند مگر اين كه به سبب فضل و كرمت در انجام حق بندگى ناتوان مى ماند.
003 37 سپاس گزارترين بندگانت، از شكر تو عاجز است و عابدترين آنان در مورد اطاعت تو تقصير كار.
004 37 هيچ كس به جهت استحقاق و شايستگى اش مستحق مغفرت تو نيست تا به جهت سزاوارى اش از او راضى و خشنود گردى.
005 37 پس هر كس را كه بيامرزى از احسان توست و از هر كس كه خشنود گردى، در اثر تفضل توست.
006 37 خداوندا، سپاس اندك بندگان را پاداش بسيار و در برابر اطاعت اندك مزد و ثواب فراوان عنايت مى كنى، تا آن جا كه گويا شكرگزارى بندگانت كه بدان سبب پاداششان را واجب ساخته اى و جزايشان را عظيم ساخته اى امرى است كه آنان توان امتناع از اين سپاس را دارند و قدرت امتناع به دست آنان است، نه تو، لذا به آنان پاداش عنايت كرده اى يا اين كه گويى سبب آن شكر به دست تو نبوده و لذا آنان را جزا داده اى. (ولى همه مى دانيم كه چنين نيست.)
007 37 بلكه- اى خداى من- بيش از آن كه آنان قدرت عبادت تو را داشته باشند تو مالك امر آنان بوده اى و پيش از آن كه در راه اطاعت تو اقدام كنند مزد و ثوابشان را آماده و شمارش كرده اى. و اين بدان جهت است كه روش تو انعام و عادت تو احسان و راه و طريقه ى تو عفو و بخشش است.
008 37 به همين جهت است كه همه ى آفريدگان معترفند كه هر كس را عقوبت كنى ظالم و ستمكار نيستى، و همه شاهد و گواهند كه هر كس را تو عافيت دهى بر او تفضل و احسان كرده اى و همه ى افراد درباره ى خويش نسبت به آنچه از جانب تو مستوجب شده اند به تقصير خود معترفند.
009 37 حقيقت اين است اگر شيطان آنان را از اطاعت تو نمى فريفت، هيچ كس تو را عصيان نمى كرد و اگر او باطل را براى آنان حق جلوه نمى داد هيچ كس از راه تو به بيراهه نمى رفت.
010 37 پس منزهى تو كه كرم و بزرگوارى تو در معامله با كسى كه اطاعت و يا عصيانت كرده. بسيار روشن و آشكار است. تو از شخص مطيع در برابر آنچه خود برايش فراهم ساخته اى تشكر كرده و پاداش مى دهى و عاصى و گناهكار را (نسبت به كيفر او) كه شتاب در بازخواستش در اختيار توست مهلت مى بخشى.
011 37 و به هر دو گروه چيزى را عطا كرده اى كه مستوجب آن نيستنند و بر هر كدام از اين دو انعام و تفضلى فرموده اى كه عملشان از نيل به آن قاصر است.
012 37 خداوندا، اگر مى خواستى مطيع را در برابر عملش با اين كه خود وسايلش را فراهم كرده اى اجر و پاداش دهى، بيم آن بود كه ثواب تو را از دست بدهد و نعمت تو از او زايل گردد، بلكه تو با لطف و كرمت او را در برابر مدتى كوتاه و فانى، مدتى طولانى و جاودانى پاداش بخشيده، در برابر مدت نزديك و گذرا پاداش مستمر و دايم عنايت كرده اى.
013 37 سپس مطالبه ى عوض و بها نكرده اى در برابر رزقى كه از تو خورده تا قدرت بر اطاعتت پيدا كرده و در محاسبه ى به كارگيرى ابزارى كه با استعمال آنها به مغفرت تو راه يافته، سخت نگرفتى كه اگر چنين مى كردى يكسره حاصل دسترنج او و نتيجه ى تمام تلاش هايش در برابر كوچك ترين نعمت ها و عطاياى تو از دست مى رفت و سرانجام خود در پيشگاه تو مرهون ديگر نعمت هايت مى ماند. او كى و چه وقت مى تواند مستحق دريافت چيزى از ثواب تو گردد؟ مطمئنا هيچ زمانى پيش نخواهد آمد.
014 37 آرى- اى خداى من- اين است حال كسى كه بخواهد تو را اطاعت كند و راه عبادت تو را بپويد اما به آن كه امر و فرمانت را عصيان كرده و نهى تو را مرتكب شده، و انتقامش عجله و شتاب نكرده اى، باشد كه حالش دگرگون گردد و از معصيت تو روى برتابد و حال انابه و بازگشت به طاعتت را بازيابد. در صورتى كه او در همان اولين لحظه اى كه تصميم نافرمانى تو را گرفت، استحقاق هر كيفرى را كه براى همه بندگانت فراهم كرده اى يافته است.
015 37 و هر عذابى را كه از او به تأخير انداخته اى و هر نقمت و عقابى را كه از او بازداشته اى، ترك حق خود و رضايت دادن به كمتر از آنچه استحقاق توست.
016 37 خداوندا، چه كسى كريم تر و بزرگوارتر از تو و چه كس بدبخت تر از آنى است كه در راه مخالفت تو هلاك گردد؟نه، هيچ كس از تو گرامى تر و از او بدبخت تر نيست. بار خداوندا، تو بالاتر از آنى كه جز به احسان توصيف شوى و كريم تر از آنى كه جز به جهت عدالت، كسى از تو خوف و ترسى به دل راه دهد. هرگز بيم ظلم و جور از تو نسبت به كسى كه عصيانت نموده نمى رود و هيچ گاه خوف از فراموشى ثواب كسى كه رضايت تو را به دست آورده در خلق راه نمى يابد. پس درود فرست بر محمد و آلش، و آرزوى مرا برآورده ساز و هدايتت را چندان برابر بيفزاى كه به وسيله ى آن به توفيق در كار خود دست يابم كه تو بخشنده ى كريمى.
001 38 دعاى آن حضرت كه درود بر او باد- در عذرخواهى مظالم بندگان و از كوتاهى در گزاردن حق آنان و درخواست رهايى خود از دوزخ
001 38 بار خداوندا، من در پيشگاه تو عذرخواهى مى كنم اگر در حضور من بر كسى ستم شده و من او را يارى نكرده ام و اگر نيكى و احسانى درباره ى من شده و شكر و سپاسش را انجام نداده باشم و اگر كسى با من بد كرده، ولى عذرخواهى كرده و من عذرش را نپذيرفته باشم و اگر فقير و تنگدستى از من درخواستى نموده، من او را بر خود مقدم نداشته باشم و اگر حق مؤمن صاحب حقى كه بر ذمه ام بوده و آن را نپرداخته باشم و نيز از تو معذرت مى طلبم در مورد عيب مؤمنى كه بر من آشكار شده، ولى آن را نپوشانيده ام و از هر گناهى كه با آن روبه رو شده ام، و آن را ترك نكرده باشم.
002 38 اى خداى من، از همه ى آنچه گفتم و نظاير آنها از پيشگاه تو معذرت مى طلبم؛ عذر ندامتى كه مرا در برابر پيشامدهايى نظير آنها در آينده، واعظ و پند دهنده باشد.
003 38 خدايا، پس بر محمد و آلش درود فرست و ندامت و پشيمانى مرا از لغزش هايى كه بدان دچار شده ام و عزم و تصميم مرا بر ترك گناهانى كه برايم پيش مى آيد، توبه ى من قرار ده؛ توبه اى كه موجب جلب محبت تو گردد، اى دوستدار توبه كنندگان.
001 39 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در طلب بخشش و رحمت
001 39 بار خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و تندى شهوت و خواهش مرا در رسيدن به حرام بشكن، آن سان كه بر انجام هيچ گناهى حريص نباشم و مرا از آزار رساندن به هر مرد و زن با ايمان و هر مرد و زن مسلمان بازدار.
002 39 بار خدايا، هر بنده اى كه درباره ى من به حرام افتاده و پرده ى حرمت من در آنچه او را از آن بازداشتم دريده و حق مرا تباه كرده و با آن گناه مرده باشد و حق من نزد او كه زنده است به جا مانده او را در ستمى كه به من كرده بيامرز و از حقى كه از من برده درگذر و از آنچه درباره ى من به جا آورده بازخواست مكن و به سبب گناهى كه با ستم بر من بر گردن دارد رسوايش مكن و اين عفو و گذشت من از ايشان و صدقه اى را كه به ايشان بخشيدم، پاكيزه ترين صدقه ى بخشندگان و بالاترين عطاهايى محسوب فرما كه به مقربان حضرتت عنايت شده است.
003 39 خدايا، چنان كه من از آنان درگذشتم تو نيز از من بگذر و همان طور كه در مورد آنان دعاى خير نمودم تو هم رحمت خود را از من دريغ مدار تا هر يك از ما به احسان تو نيكبخت شود و هر كدام از ما به سبب نعمتت رهايى يابد.
004 39 بار خدايا، و هر بنده اى از بندگانت كه از من عقوبت و شكنجه اى ديده يا از جانب من آزارى به او رسيده يا از من يا به وسيله ى من ستمى بر او رفته و حق او تباه كرده ام يا مانع دادخواهى او شده ام، و درود فرست بر محمد و آل او، و او را به بزرگى و عطاى خود از من خشنود ساز و از جانب خويش حق او را عطا فرما.
005 39 سپس مرا از كيفرى كه فرمان تو باعث آن مى شود ايمن گردان و رهايى ده از آنچه عدل تو به آن حكم مى كند، زيرا من توانايى تحمل انتقام و كيفر تو را ندارم و نيروى من با خشم تو برابرى نتواند كرد، پس اگر تو مرا به حق جزا دهى هلاكم مى نمايى و اگر مرا با لباس رحمتت نپوشانى تباهم مى سازى.
006 39 بار خدايا، از تو چيزى درخواست مى كنم كه بخشيدن آن از تو چيزى نمى كاهد و برداشتن بار سنگينى را از تو مى خواهم كه بر تو دشوار و سنگين نباشد.
007 39 و خداوندا، من از تو بخشيدن نفس ستمكارم را مى طلبم؛ همانى كه نيافريدى تا ضررى از خود برانى، يا سود كنى، بلكه آفريدى تا قدرت خود را در آفريدن مانند او اثبات كنى و دليل و حجت بر همانندش باشد.
008 39 بارالها، از تو مى خواهم تا كوله بار گناه مرا بردارى كه بى نهايت بر من گران و سنگين شده و در تحمل اين بار گران كه مرا از پاى درآورده از تو مددخواهى مى كنم.
009 39 پس درود فرست بر محمد و آلش، و مرا كه بر خويش ستم روا داشته ام ببخش و رحمت خود را وادار تا بار گران مرا برگيرد كه بسيار، رحمت تو شامل حال عاصيان شود و ستمكاران (بى شمارى) از عفو تو بهره مند مى شوند.
010 39 پس درود فرست بر محمد و آلش، و مرا سرمشق كسانى قرار ده كه آنان را به آمرزش خود از افتادن در پرتگاهى كه عاصيان، به سر در آن افتاده اند بازداشته اى و از ورطه هايى كه مجرمان در آن گرفتار آمده اند بيرون آوردى و به توفيق خويش رهايى بخشيدى تا بدين طريق و به سبب عفو تو از بند اسارت خشم آزاد و به احسان تو از حبس دادگرى ات رستند.
011 39 خداى من، اگر در حق من چنان كنى (به يقين) در حق كسى لطف كرده اى كه خود معترف است كه سزاوار كيفر توست و خويشتن را تبرئه نمى كند كه شايسته ى خشم توست.
012 39 و اگر- خدايا- با من چنين كنى، در حق كسى لطف كرده اى كه ترسش از تو بيش از اميد او به رحمت توست و نااميدى او از آزادى عذاب محكم تر از اميد به رهايى است. (خداوندا،) اين نه بدان معناست كه از رحمت تو نااميد باشد و نه به اين معنا كه خود را با اميد به رحمت تو فريب دهد به جهت كمى نيكى ها و بسيارى گناهان و سستى دليل و حجت او درباره ى وظايفى بوده كه بر عهده داشته و از انجام آن سرباز زده است.
013 39 بارالها، پس تو سزاوارى كه صديقان مغرور رحمت تو نشده و جرم پيشگان از رحمتت اميد نبرند، چرا كه تو فضل و لطف خود را از كسى دريغ نكنى و هنگام مطالبه ى حق خود از بندگان، سختى روا ندارى.
014 39 ياد تو از هر چه در انديشه گذرد برتر و نام تو مقدس تر از آن است كه ديگران خود را بدان نسبت دهند و نعمت هاى تو در ميان جميع خلق آشكار و پراكنده است، پس ستايش بر تمام اين نعمت ها تو را سزاست اى پروردگار جهانيان.
001 40 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام شنيدن خبر مرگى و ياد كردن مردن
001 40 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از آرزوى دراز بازدار و آرزوها را با كردار راست و درست، بر ما كوتاه گردان تا اين كه تمام كردن ساعتى را پس از ساعتى و دريافتن روزى را پس از روزى و پيوستگى نفسى را به نفسى و در پى آمدن گامى را در پى گامى آرزو نكنيم.
002 40 و ما را از فريب آرزو، سلامت، و از بدى هايش، ايمن فرما، و مرگ را در برابر چشمان ما قرار ده و آن را از يادمان مبر و ياد كردن آن را همه روزه كن
003 40 و از اعمال شايسته عملى براى ما قرار ده كه با آن بازگشت به سوى تو را (با همه سرعت) دير شماريم و به زود رسيدن به رحمت تو حرص بورزيم، تا مرگ، جايگاه انس و آرامش ما باشد كه با آن انس گيريم و خانه ى الفت ما باشد كه مشتاق آن باشيم و (چون) خويشاوند نزديك، مانند فرزند و زن باشد كه نزديك شدن به او را دوست بداريم.
004 40 پس هر گاه آن را بر ما حاضر نموده و فرود آوردى، ما را به آن نيكبخت گردان و چون (مرگ) آيد آن را مايه ى آرامش جانمان گردان و ما را به مهمانى آن بدبخت و از ديدارش خوار مفرما. خدايا، مرگ را دروازه اى از دروازه هاى آمرزش خود و كليدى از كليدهاى رحمت خويش گردان.
005 40 و ما را در حالى بميران كه هدايت شدگان به راه حق باشيم، نه گمراه،فرمانبرانى كه از آن كراهت نداشته باشيم، توبه كنندگانى باشيم كه بر گناه اصرار نورزيم، اى ضامن پاداش نيكوكاران و اى اصلاح كننده ى كردار تباهكاران.
001 41 دعاى آن حضرت كه درود بر او باد- در طلب پوشش و بازداشتن (از گناه)
001 41 بارخداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و فرش هاى كرامت خويش را براى من بگستران، و مرا در آبشخور رحمت خويش وارد ساز و در آغوش بهشتت جاى ده و با رد از درگاهت نشانه ى خوارى بر من منه و با نوميدى از درگاهت مرا محروم مفرما.
002 41 و بدى هاى مرا مورد تقاص قرار مده، و نسبت به اعمال و رفتارم بر من خرده مگير، و آنچه را كه كتمان كرده ام آشكار مكن و رازم را فاش مفرما. و عملم را بر كفه ى ترازوى انصاف منه و با ميزان عدالت مسنج و نهان و مسائل پنهانى ام را در پيش چشم برگزيدگانم از خلقت آشكار مساز.
003 41 بلكه هر چه انتشارش براى من ننگ آور است از آنان مخفى دار. خدايا، آنچه مرا پيش تو رسوا مى سازد از نظر آنها بپوشان.
004 41 و درجه مرا بر اساس خشنودى ات بالا ببر، و با غفران و آمرزش خود كرامت مرا كامل ساز، و مرا در صف اصحاب يمين (خجستگان) جاى ده و به سوى راه هاى ايمنى يافتگان راهنمايى فرما و در گروه رستگارانم جاى ده و مجالس صالحان را به وسيله ى من آباد ساز و دعايم را اى پروردگار جهانيان مستجاب فرما.
001 42 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام به پايان رساندن خواندن قرآن
001 42 بار خدايا، تو مرا يارى نمودى تا قرآن را از ابتدا تا پايان بخوانم؛ همان كتابى كه آن را نور فرستادى و بر هر كتابى كه بر پيامبراين پيشين فرو فرستاده اى گواه گردانيدى، بر هر سختى كه فرموده اى برترى داده اى.
002 42 و آن را فرقان و جدا كننده گردانيده و به وسيله ى آن حلال و حرام خود را جدا كرده و آن را بيانگر راه هاى احكامت ساخته اى. و در آن كتاب براى بندگانت همه چيز را تفصيل و روشن كرده اى و وحيى است كه آن را بر پيغمبرت محمد- كه درودهاى تو بر او و آلش باد- فرو فرستاده اى.
003 42 و آن را نور و روشنايى گردانيدى كه به وسيله ى آن از تاريكى هاى گمراهى و نادانى به عرصه هدايت راه يابم و شفا و بهبودى براى كسى كه فهميدن آن را از روى تصديق خواسته و براى شنيدنش دم فروبسته است. و ترازوى عدلى است كه زبانه اش از حق و درستى برنگردد و نور هدايتى است كه نور حجت و دليل آن از ديده ى ناظران خاموش نگردد، و نشانه ى نجات و رهايى از گرفتارى است كه هر كس در پى آن آيين استوار باشد گمراه نگردد و هر كه به دستاويز عصمت و نگهدارى آن بياويزد، گرفتار مهلكه ها و تباهى ها نمى شود.
004 42 بار خدايا، آن گونه كه ما را بر خواندن قرآن كمك كردى و به وسيله ى عبارت هاى نيكوى آن، خشونت زبان ما را گرفتى، پس ما را از كسانى قرار ده كه آن را چنان كه شايسته ى حفظ آن است نگاه مى دارند و تو را فرمان مى برند و با اعتقاد و باور، تسليم آيات محكم آن شده و به اقرار به متشابه و دليل هاى روشن آن پناه مى برند.
005 42 بار خدايا، تو قرآن را بر پيامبرت- كه درود خدا بر او و آلش باد- به طور اجمال و بدون هيچ تفسير فرستادى، و علم و شگفتى هاى آن را به طور كامل به آن حضرت الهام نمودى، و علم آن را با تفسير و توضيح ميراث ما كردى، و ما را بر كسى كه به علم آن نادان است برترى بخشيدى و بر شناخت آن، چنان توانايى مان دادى تا بر كسى كه طاقت بر دوش كشيدن آن را نداشت شرافت و بزرگى دهى.
006 42 بار خدايا، همچنان كه دل هاى ما را خزانه و حامل قرآن قرار دادى و به رحمت خود بزرگى و برترى آن را به ما شناساندى، پس درود فرست بر محمد «ص» كه گوينده قرآن بود و مردم را پند داد و بر آل او كه خزانه داران اويند، و ما را از كسانى كه قرآن را از جانب تو دانسته و بدان اعتراف دارند قرار ده تا در تصديق و باور به آن شك و دودلى به ما روى نياورد و لغزشى ما را از راه راستش بازنداشته و جدا نسازد.
007 42 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان قرآن چنگ مى زنند و به گاه شبهات به دژ محكم و استوارش پناه مى برند و در سايه ى امتداد يافته ى بال آن آرام مى گيرند، و به وسيله ى روشنى بامدادش راه مى يابند، آن را مشعل فروزنده ى راه خود قرار مى دهند و چراغ (شناخت) خود را از آن مى گيرند و هدايت و رستگارى را در غير آن نمى طلبند.
008 42 بار خدايا، همان گونه كه با دادن قرآن به محمد- كه درود خدا بر او و آلش باد- او را براى راهنمايى (به سوى) خويش چونان پرچمى برپاداشتى تا خلق را به سوى تو هدايت كند و به وسيله ى خاندان او راه هاى رضاى خود را آشكار ساختى، پس بر محمد و آل او درود فرست و قرآن را براى ما دستاويز رسيدن به گرامى ترين منزل هاى ارجمند قرار ده و نردبانى كه به وسيله ى آن به منزلگاه سلامت و بى گزند بهشت درآييم و سببى كه با آن از عذاب در عرصه قيامت وارهيم و فراخى و گشايش قيامت را پاداش بگيريم و به سبب آن از نعمت هاى فراوان سراى جاودان بهره مند شويم.
009 42 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و به وسيله ى قرآن بار سنگين گناهان را از دوش ما برگير و خوى نيكوى نيكوكاران را به ما ببخش و ما را پيرو كسانى بگردان كه شام و بام، قرآن را براى تو خوانده تا به سبب پاكى آن ما را از هر پليدى پاك نمايى. خدايا ما را پيرو كسانى گردان كه به روشنايى قرآن روشنى جستند و آرزو، آنها را از بندگى و عبادت بازنداشته كه به فريب نيرنگ هايش آنها را از ميان بردارد.
010 42 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و قرآن را در تاريكى هاى شب مونس و آشناى ما گردان و از تباهكارى هاى شيطان و از خاطر گذراندن انديشه هاى بد، حافظ و نگهدارنده و بازدارنده ى گام ما از پيمودن مسير گناه قرار ده. و به وسيله ى آن، زبان هاى ما را از فرورفتن در باطل و نادرستى بى آن كه گرفتار مرض و آفتى شود بربند و با آن، انداممان را از ارتكاب گناهان بازدار و براى تأمل و انديشه در عبرت ها و پند گرفتن كه غفلت و فراموشى ما (طومار) آن را در هم پيچيده، گشاينده گردان تا اين كه قلوب ما شگفتى ها (علوم و مواعظ و حكمت ها) و مثل ها و داستان هاى بازدارنده ى از گناهان آن را كه كوه هاى استوار با همه ى استحكام از رفتن زير بار آن ناتوان است دريابد.
011 42 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و به وسيله ى قرآن، خبر ظاهر ما را دايمى گردان، سلامت درون ما را از خطور انديشه هاى بد و وساوس (شيطانى) به وسيله ى قرآن حفاظت فرما، و (زنگار) آلودگى ها را از دل ما بشوى، و پيوند دل ما را با گناه ببر، و پراكندگى ما را سامان ده، و به وسيله ى آن تشنگى مان را در روز واپسين و در گرماى طاقت فرساى آن روز كه خلق به يك رشته بسته مى شوند سيراب نما و در روز ترس بزرگ (روز قيامت) هنگام زنده شدنمان با جامه هاى ايمنى ما را بپوشان.
012 42 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و به وسيله ى قرآن فقر و بى چيزى ما را به بى نيازى مبدل فرما، و فراخى در روزى و زندگى خوش و روزى فراوان به ما عنايت كن، و ما را از خوى نكوهيده و اخلاق پست دور نما و از درافتادن به گودال كفر و چيزهايى كه نفاق و دورويى در پى دارد نگهدار تا در روز رستاخيز، قرآن ما را به سوى خشنودى و بهشت تو سوق دهد، و در دنيا از خشم تو و ناديده گرفتن احكام و تجاوز از حدود تو بازدارد و بر احكام تو (حلال دانستن حلال آن و حرام شمردن حرام آن) گواه باشد.
013 42 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و آن گاه كه مرگ در رسد به وسيله ى قرآن سختى جان كندن و درد ناليدن و به تنگى افتادن نفس را بر ما آسان فرما، همان هنگام كه «جان ها به خرخره هاى گردن رسد و گفته شود: كيست معالجه كننده؟» و فرشته ى مرگ براى گرفتن جان از پس پرده هاى پنهانى هاى آشكار گردد و به تيرهاى ترس از فراق و جدايى از كمان مرگ به سوى جان ها بزند و از شربت تلخ مرگ چون جامى كشنده در كام جان ها بريزد و گاه بستن بار و كوچ به سراى ديگر (آخرت) نزديك شود و كردارها چونان گردنبندها بر گردن افتد و تا روز رستاخيز قبرها خانه ى ما شود.
014 42 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و فرود آمدن ما را به خانه ى فرسودگى (قبر) و اقامت طولانى ما را در ميان طبقه هاى خاك مبارك گردان، و قبرها را پس از مفارقت و جدايى از دنيا، براى ما بهترين منزل ها قرار ده، و تنگى لحدهاى ما را به وسيله ى رحمت و مهربانى ات وسعت بخش، و ما را در ميان گروه بسيارى كه در قيامت حاضر مى شوند به گناه هاى تباه كننده مان رسوا مكن.
015 42 خداوندا، به بركت قرآن آن گاه كه در محضرت در يك صف قرار مى گيريم بر درماندگى ما مهربانى ورز، و به گاه گذشتن از پل متزلزل دوزخ، گام هاى ما را از لغزيدن (و درافتادن در دوزخ) مصون دار، و روشن فرما پيش از برانگيختن (در قيامت) تاريكى قبرهاى ما را به فروغ قرآن، و ما را در روز رستاخيز از هر اندوهى و از ترس هاى سخت روز قيامت (كه شديدترين مصائب مى باشد) نجات ده.
016 42 و ما را سپيد روى گردان در روز اندوه و افسوس كه ظالمان روسياهند و دوستى ما را در دل هاى اهل ايمان قرار ده و زندگى را بر ما سخت و دشوار مگردان.
017 42 بار خدايا، بر محمد «ص» بنده و فرستاده ى خود درود فرست. همچنان كه پيام تو را رسانيد و فرمانت را به صداى بلند و آشكار بيان كرد و بندگانت را پند داد.
018 42 بار خدايا، پيغمبر ما را- كه درودهاى تو بر او و آل او باد- در روز قيامت از جهت مرتبه و مقام نزديك ترين پيغمبران به خود و قدرتش را از نزد خودت بر شفاعت از همه بيشتر كن و از جهت جاه و جلال آبرومندترين آنان نزد خود گردان.
019 42 بار خدايا، درود فرست بر محمد و آل محمد و بناى دين او را بلندتر كن، و دليل او (قرآن) و ترازوى (حسنات) او را سنگين نما، و شفاعتش را بپذير، و منزلش را نزد خود نزديك، و رويش را سفيد فرما و نورش را كامل ساز و درجه و مرتبه اش را بالا ببر.
020 42 و ما را بر طريقه و روش او زنده بدار، و بر دين و سنت او بميران، و در راه روشن او حركت ده. و به راه و طريقه اش ببر و از فرمانبران او قرار ده. خدايا، ما را در گروه او محشور فرما، و بر حوض او وارد ساز و از جام او سيرابمان گردان.
021 42 و درود فرست- بار خدايا- بر محمد و آل او؛ درودى كه به وسيله ى آن به بهترين نيكى و بخشش و بزرگوارى ات كه بدان اميدوار است، برسانى، زيرا تو داراى رحمت واسع و بخشش بزرگى.
022 42 بار خدايا او را به پاس اين كه پيغام ها و آيات (توحيد) تو را رسانيد، و بندگانت را پند و اندرز داد و در راه تو كوشش و كارزا كرد پاداش ده؛ پاداشى برتر و فراتر از پاداشى كه به يكى از فرشتگان مقرب و پيغمبران فرستاده ى برگزيده ى خود داده اى و درود و رحمت و بركات خدا بر او و بر آل پاك او.
001 43 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام ديدن ماه نو
001 43 اى آفريده شده ى فرمانبردار، اى هميشه در رفتار شتاب كننده، اى آمد و شد كننده در منزل ها و جاهايى كه مقرر شده.
002 43 اى تصرف كننده در فلك و چرخى كه جاى تدبير و نظم امور است، ايمان آوردم به كسى (خدايى) كه به وسيله ى تو تاريك ها را روشن كرده، و به سبب تو مشكلات امور را آشكار ساخت، تو را نشانه اى از نشانه هاى پادشاهى و علامتى از علامت هاى قدرت و توانايى اش بر همه چيز قرار داد، تو را با فزونى، و كاستن، و طلوع و هويدا شدن، و غروب و پنهان گشتن، و روشن گرديدن، و يا كسوف (تيره ساختن) به كار گرفت. در همه ى آن حالات و چگونگى ها تو او را فرمانبردار و به اراده ى حضرتش در حركت هستى.
003 43 منزه و پاك از نقايص است او چه شگفت است آنچه بر حسب اراده اش در آفرينش تو مقدر نموده و چه دقيق است آنچه درباره ى تو انجام داده و تو را كليدى نو براى ماهى نو قرار داده!
004 43 از خدايى كه پروردگار من و تو و آفريننده ى من و تو و تقدير كننده ى من و تو و صورت بخشنده ى من و توست درخواست مى نمايم كه درود فرستد بر محمد و آل او، و تو را ماه بركت و نيكى گرداند كه روزگاران آن بركت را از ميان نبرد، و ماه با طهارت و پاكى كه گناهان، آن را آلوده نسازد.
005 43 ماه ايمنى از آفت ها و تباهى ها و سلامتى و بى گزندى از بدى ها، ماه سعادت و نيكبختى كه نحسى و بد اخترى در آن راه نيابد، و ماه بركت كه سختى در زندگى با آن نباشد، و ماه آسانى كه دشوارى با آن نياميزد، و ماه خير و نيكى كه بدى با آن آميخته نگردد و اين ماه، ماه ايمنى، و ايمان و نعمت و احسان و سلامتى و اسلام و فرمانبرى از آنچه دستور داده اند باشد.
006 43 بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از خشنودترين كسانى كه هلال بر آنها طلوع نموده، و از منزه ترين كسانى كه به آن نگاه كرده اند و از نيكبخت ترين كسانى كه تو را در آن ماه پرستش مى كنند، قرار ده و ما را در آن براى توبه و بازگشت (از گفتار و كردار ناشايست) توفيق ده و از گناهان حفظ فرما، و از پرداختن به معصيت و نافرمانى ات نگاهدار.
007 43 و سپاسگزارى از نعمت و بخشش خود را در دل ما انداز، و جامه هاى عافيت (از هر بدى و زيان) را به ما بپوشان و به وسيله ى كامل كردن طاعت و فرمانبرى ات در آن، نعمت خود را بر ما كامل ساز، زيرا تو بسيار نعمت دهنده و ستوده شده اى و درود خدا بر محمد و آل او كه از هر گناهى پاكيزه و از اوصاف ناپسنديده پاك هستند.
001 44 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- هنگام فرارسيدن ماه مبارك رمضان
001 44 ستايش مخصوص خداوندى است كه ما را به سوى حمد و ستايش خود هدايت فرموده، ما را اهل ستايش خود قرار ده تا در قبال احسانش از شاكران باشيم و به پاس اين سپاسگزارى پاداش نيكوكاران را به ما عنايت فرمايد.
002 44 ستايش مخصوص خداوندى است كه دين خود را به ما ارزانى داشته، آيين و ملتش را به ما اختصاص داده، ما را در راه هاى احسانش راهى كرده تا ما با كمك گرفتن از احسان، آن راه را تا رسيدن به سرمنزل رضوانش بپيماييم و ستايشى كه او از ما بپذيرد و بدين وسيله از ما راضى و خشنود گردد.
003 44 ستايش مخصوص خداوندى است كه ماه خود (رمضان) را يكى از همان ماه ها قرار داده است. ماه خودش (رمضان) را، ماه روزه، و ماه اسلام، و ماه پاكى، و ماه آزمودن و ماه (شب زنده دارى و) عبادت، ماهى كه قرآن در آن براى هدايت مردم نازل شده و نشانه ى آشكار هدايت و جدا كننده ى حق از باطل است.
004 44 پس اين گونه برترى اين ماه را بر ساير ماه ها آشكار روشن نمود پس با حرام گرداندن كارهايى كه در ساير ماه ها حلال بود، اين ماه را برترى داد و اين به جهت بزرگداشت اين ماه بود. به خاطر اكرام و احترام آن، خوردنى ها و نوشيدنى ها را منع فرمود و براى آن وقتى روشن و مشخص قرار داد كه خداى- عزوجل- اجازه ى تقدم از آن زمان را نداده و تأخير از آن را قبول نفرموده است.
005 44 سپس يك شب از شب هاى آن را بر شب هاى هزار ماه برترى بخشيد و آن را «ليلة القدر» خواند؛ شبى كه فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان براى آوردن هر امرى با قضايى تغيير ناپذير فرود مى آيند؛ شبى كه فرشتگان درود مى فرستند و تا سپيده دم، بر (هر كس از بندگان كه خدا بخواهد) عرصه بركت و خير آن گسترده است.
006 44 بارخداوندا، بر محمد و آل او درود فرست و معرفت و شناخت فضايل و احترام اين ماه را به ما الهام فرما و به خوددارى از آنچه در اين ماه ممنوع فرموده اى، آشنايمان ساز و به روزه داشتن در اين ماه با حفظ جوارح و اندام ما از گناهان كمك فرما و در به كار گرفتن اعضا و جوارح بر آنچه تو را خشنود مى سازد يارى ده، تا اين كه با گوش هاى خود به سخن لغو گوش فراندهيم، و با چشمان خود به طرف هيچ لهوى نشتابيم.
007 44 و دست هايمان را به سوى هيچ حرامى نگشاييم، و گام ها را به سوى هيچ امرى ممنوعى پيش ننهيم، و شكم هاى ما جز از آنچه تو حلال فرموده اى در خود جاى ندهد، و زبان هاى ما جز به كلام تو گويا نگردد، و زحمت و تكلفى جز آنچه ما را به ثواب تو نزديك مى كند متحمل نشويم و غير از آنچه ما را از عقاب تو ايمن مى كند فرانگيريم. خدايا، همه ى اين اعمال را از تظاهر و رياى رياكاران و شهرت خواهى شهرت طلبان خالص گردان، به گونه اى كه جز تو كسى را در آن شريك نگردانيم و در انجام آن در پى مراد و منظورى جز تو نباشيم.
008 44 بارخداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و ما را در اين راه بر اوقات نمازهاى پنجگانه با حدودى كه براى آنها تعيين فرموده اى و از واجباتى كه در آنها فرض، و وظايفى كه در آن معين و اوقاتى كه براى آن تعيين فرموده اى ما را آگاه فرما و ما را در (مواظبت از) نمازهاى پنجگانه در جايگاه كسانى قرار ده كه به مراتب و منازل والاى نماز رسيده اند.
009 44 و ما را در منزلت و مرتبه كسانى قرار ده كه به مراتب آن رسيده اند حافظ اركان نماز بوده، آن را در اوقات خود آن چنان كه بنده و رسولت- كه صلوات و درودت بر او و آلش باد- تشريع فرمود، در ركوع و سجود و همه آداب و درجات عالى فضيلتش، با كامل ترين طهارت و تمام ترين و روشن ترين مراتب خشوع و رساترينش به جا آورده اند.
010 44 خداوندا، ما را در اين ماه موفق بدار كه با رفتارى نيك با خويشان مان ديدار كنيم، و با انعام و بخشش خود، به همسايگان رسيدگى نماييم، و اموال خويش را از اموال و حقوق ديگران كه به ستم به آن افزوده ايم پاك سازيم، و با دادن زكات، آن را پاكيزه نماييم و به كسانى كه از ما دورى گزيده اند بپيونديم، و با كسى كه در حق ما ظلم روا داشته از در انصاف درآييم، و با كسى كه با ما دشمنى كرده آشتى نماييم، مگر در مورد كسى كه در راه تو بين ما عداوت ايجاد شده، زيرا او دشمنى است كه هرگز با او دوستى نمى كنيم و حزبى است كه هيچ گاه با او در يك صف قرار نمى گيريم.
011 44 خداوندا، از تو، توفيق آن را خواهانيم كه در اين ماه به وسيله ى اعمال شايسته، مقرب پيشگاه تو گرديم تا به اين وسيله ما را از گناهان پاك فرمايى، و از سرگيرى كارهاى ناپسند در اين ماه بازمان دارى تا اين كه فرجام كار چنان باشد كه فرشتگانت هر چه طاعت و بندگى و انواع تقرب به درگاهت آورند، از بندگى ما كمتر باشد.
012 44 بارخداوندا، به حق اين ماه و به حق كسى كه در اين ماه از آغاز تا پايان آن اعم از فرشته اى كه او را مقرب فرموده اى و يا پيامبرى كه او را به رسالت فرستاده اى و يا بنده ى صالحى كه برگزيده اى- از تو مى خواهم كه بر محمد و آل او درود فرستى و ما را در اين ماه شايسته ى كرامتى كه به اوليا و دوستانت وعده كرده اى بگردانى و هر چه را كه براى تلاش كنندگان در راه اطاعتت قرار داده اى براى ما مقرر فرما و ما را در شمار كسانى قرار ده كه به واسطه ى رحمتت، استحقاق رسيدن به مراتب رفيع و بلند را يافته اند.
013 44 بارخداوندا، درود فرست بر محمد و آلش، و ما را از انحراف در توحيدت، و تقصير و كوتاهى در تمجيدت، و شك در دينت، و كورى در يافتن راهت، و غفلت ورزيدن در پاس داشت حرمتت و فريب خوردن از دشمنت «شيطان رجيم» دور فرما.
014 44 بارخداوندا، بر محمد و آلش درود فرست، و چنانچه در هر شب از شب هاى اين ماه بندگانى را مورد عفو خود قرار داده و از خطاى آنان صرف نظر مى نمايى. پس ما را نيز از آنان و از بهترين اهل و ياران اين ماه قرار ده.
015 44 بارخداوندا، بر محمد و آلش درود فرست و هماهنگ با كاسته شدن هلال ماه از گناهان ما نيز بكاه و با پايان گرفتن روزهاى آن، لباس چركين گناه را از تن ما بركن. آن چنان كه با پايان گرفتن آن ما را از خطاها و لغزش ها خالص نموده و از گناهان پاك كرده باشى.
016 44 بارخداوندا، درود فرست بر محمد و آلش، و اگر در اين ماه از راه مستقيم منحرف شديم به راه راست بازمان گردان و اگر از حق روى گردان شديم، استوارمان بدار و اگر شيطان دشمن تو بر ما مسلط شد، ما را از چنگش خلاص كن.
017 44 خدايا، اين ماه را با عبادت و بندگى ما براى خودت مملو ساز و اوقاتش را با اطاعت ما براى خودت زينت بخش و ما را در روزش به روزه دارى و در شبش به نماز و تضرع به سويت، و خشوع و خضوع در برابرت، و خوارى و ذلت در پيشگاهت كمك فرما. آن گونه كه روزش بر غفلت ما و شبش به تفريط و تقصير ما گواهى ندهد.
018 44 بارخداوندا، مادامى كه عمر ما را برقرار داشته اى در ساير ماه ها و ايام نيز ما را همان گونه قرار ده و در شمار بندگان صالحت درآور، همانان كه وارث بهشت بوده و در آن هميشه جاودان هستند، نهايت كوشش خود را در انجام طاعات به خرج مى دهند، اما (با اين حال) از اين كه سرانجام به سوى پروردگارشان بازمى گردند بيمناك مى باشند و از كسانى قرار ده كه در كارهاى نيك مى شتابند و در انجام آن از ديگران پيشى مى گيرند.
019 44 بارخداوندا، دورد فرست بر محمد و آلش، در همه وقت و در هر زمان و در هر حال، و به شماره ى درودى كه بر هر كس فرستاده اى و چندين برابر همه ى آن، آن قدر كه جز تو كسى نتواند آن را برشمرد كه تو هر چه را بخواهى انجام مى دهى.
001 45 دعاى آن حضرت كه درود بر او باد- در وداع با ماه مبارك رمضان
001 45 خدايا، اى كه بر نعمت هايى كه به بندگان دهى پاداش نخواهى.
002 45 و بر عطا و بخشش پشيمان نمى شوى.
003 45 و جزاى بندگان را يكسان نمى دهى.
004 45 نعمتت ابتدايى است (نه آن كه آنان مستحق باشند) و عفو تو، نيكى كردن بدون علت است و كيفرت عدل است و حكم تو خير است.
005 45 اگر عطا و بخشش نموده اى عطايت را به منت نياميخته اى و اگر بازداشته اى از روى ستم نبوده است.
006 45 هر كه تو را سپاس گزارد پاداش دهى و حال آن كه تو سپاسگزارى را به او الهام كرده اى.
007 45 و هر كه تو را بستايد جزا مى دهى و حال آن كه ستودن را تو به او آموخته اى.
008 45 عيب را مى پوشانى كه اگر مى خواستى او را رسوا مى كردى و بر كسى بخشش مى كنى كه اگر مى خواستى از او منع مى نمودى، در حالى كه هر دو سزاوار رسوايى و منع هستند، ليكن تو كارهايت را بر پايه ى تفضل و احسان قرار داده اى و قدرت خود را بر گذشت جارى ساخته اى.
009 45 و با كسى كه معصيت و نافرمانى تو را كرده و به بردبارى رفتار نموده اى و كسى را كه در حق خود قصد ستم نموده مهلت داده اى.
تو ايشان را بر بردبارى خود مهلت مى دهى تا به حضرتت بازگردند و در مؤاخذه ى عصيان شتاب نمى كنى تا رسيدن هنگام توبه، تا هلاك شونده ى ايشان بر خلاف رضاى تو هلاك نشود، و بدبخت نگردد به وسيله ى نعمت تو بدبختشان، مگر در پى از كار ماندن عذرها و بعد از اتمام حجت ها، خداوندا، اى بخشنده و بزرگوار، عفو تو از روى كرم و بخشش است و بهره اى است از مهربانى تو اى بردبار.
010 45 تويى آن كه براى بندگانت درى به سوى عفوت گشودى و آن را «توبه» ناميدى و براى رسيدن به آن، از وحى و پيغام خود راهنمايى (پيامبرى) قرار دادى تا بندگان آن را گم نكند، پس تو خود- كه نامت بزرگ است- فرموده اى: «به سوى خدا توبه كنيد، توبه ى خالص و پاكيزه، اميدوار باشيد كه پروردگارتان گناهانتان را بپوشانيد و شما را به بهشت ها و باغ هايى كه جوى ها از زير آن روان است، درآورده.
011 45 و آن، روزى است كه خداوند، پيامبر و كسانين را كه به او ايمان آورده اند خوار نمى گرداند. نور آنان حركت مى كند پيش روى و از طرف راستشان، مى گويند: «پروردگارا نورمان را كامل گردان و ما را بيامرز، زيرا تو بر هر چيز توانايى». پس، عذر و بهانه كسى كه از ورود به آن منزل و جايگاه، غافل و بى خبر باشد چيست، بعد از گشودن در و وجود راهنما؟
012 45 خدايا، و تويى كه در داد و ستد با بندگان بر بهاى آن افزوده اى و مى خواهى سود برند در تجارت كردنشان با تو، و در كوچ كردن به سوى تو و افزون يافتن از جانب تو رستگار شوند. پس تو خود- كه نامت با بركت است و برترى- فرموده اى: «هر كه كار نيكو به جاى آورد مزد او ده برابر خواهد بود و هر كه كار بد كند جز مانند كار بدش كيفر داده نمى شود».
013 45 و فرموده اى «داستان كسانى كه صرف مى كنند دارايى شان را در راه خدا، مانند دانه اى است كه هفت خوشه برآورد و در هر خوشه صد دانه است و خدا براى هر كه بخواهد چندين برابر مى گرداند».
و نيز فرموده اى: «كيست آن كه به خدا وام نيكو دهد كه خدا آن را برايش چندين برابر گرداند؟» همانند اين آيه در باب چندين برابر شدن حسنات و نيكويى ها آياتى فروفرستادى.
014 45 خدايا، تو از عالم غيب وحى فرستادى و به وسيله ى آن و به تشويق خود مردم را به امورى آشنا كردى كه اگر مخفى مى كردى چشمان ايشان آن را نمى ديد، و گوش هاى ايشان آن را نمى شنيد و انديشه هاى آنان به آن نمى رسيد پس فرمودى: «مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم و مرا سپاسگزاريد و ناسپاسى ننماييد».
و فرمودى: «محققا اگر نعمت هايم را سپاسگزاريد شما را افزونى دهم و اگر ناسپاسى كنيد همانا كيفر من سخت است».
015 45 و فرمودى: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم كسانى كه از عبادت و بندگى من سركشى نمايند به زودى با ذلت و خوارى به دوزخ درآيند» بدين ترتيب دعاى خود را عبادت و بندگى و به جا نياوردن آن را سركشى ناميده و بر ترك آن، وعده ى وارد شدن با ذلت در دوزخ داده و بدان ترسانده اى.
016 45 پس تو را به نعمت و بخششت ياد كردند و به احسانت تو را سپاس گزاردند و به فرمانت تو را خواندند و از جهت درخواست افزايش نعمت در راه تو صدقه دادند و در صدقه دادن نجات و رهايى ايشان از خشمت و دست يافتن آنان بر رضا و خشنودى ات نهفته است.
017 45 بارالها، اگر آفريده اى مخلوق ديگرى را به مانند آنچه تو از جانب خود، بندگانت را خوانده اى، مى خواند، هر آينه به احسان و نعمت دادن توصيفش كرده و به هر زبانى او را ستايش مى كردند. پس توراست سپاس.
تا آن جا كه تو را سپاس توانيم گفت و تا آن جا كه كلامى بر سپاس تو توان يافت و معنايى كه به سپاس منصرف گردد، باقى باشد.
018 45 اى كسى كه با احسان و فضلت بندگان را به سپاس فراخوانده اى و آنها را به نعمت و بخشش متنعم كرده اى، چه آشكار است در ما نعمت تو و چه فراوان است بر ما بخشش تو و چه بسيار به نيكى سرشار تو اختصاص يافته ايم.
019 45 و ما را به دينت كه آن را برگزيدى و به ملتت كه آن را پسنديدى و به راهت كه آن را آسان گردانيدى، راهنمايى فرموده اى و به تقرب نزد خود و رسيدن به كرامت و سود رساندن خويش بينا ساخته اى.
020 45 خداوندا، تو از خالص ترين آن وظايف و برگزيده ترين آن فرايض، ماه رمضان را قرار دادى كه آن را از ميان ساير ماه ها برگزيدى و بر همه ى زمان ها و روزگارها برترى دادى و بر همه ى وقت هاى سال، و به سبب قرآن و نورى كه در آن فروفرستادى، پاداش ايمان را در آن ماه چندين برابر نمودى و روزه را در آن واجب، و برپا شدن نماز در آن را ترغيب نمودى و شب قدر را در آن قرار داده و از همين رو آن را بزرگ گردانيدى كه از هزار ماه بهتر است.
021 45 سپس ما را به وسيله ى آن ماه بر همه ى امت ها برگزيدى و به فضل و برترى آن ما را بر امت ها برترى دادى، پس به فرمان تو روزش را روزه داشته و به يارى تو شبش را برخاستيم تا به روزه داشتن و شب زنده دارى در آن، خود را مشمول رحمتت- كه ما را به آن دعوت كرده اى- سازيم و آن را وسيله ى پاداش تو گردانيديم.خداوندا، و تو به برآوردن آنچه از درگاهت خواسته شود توانايى و نسبت به آنچه كه از فضل و احسانت درخواست گردد بخشنده اى و به كسى كه قصد تقرب به تو كند نزديكى.
022 45 خداوندا، اين ماه در ميان ما پسنديده زيست نمود و براى ما مصاحب و يارى نيكو بود و ما را از بهترين سودهاى جهانيان بهره مند ساخت، سپس هنگام پايان يافتن وقتش و به سررسيدن زمانش و تمام شدن شماره اش از ما جدا شد.
023 45 از اين رو آن را بدرود مى گوييم، مانند كسى كه جدايى اش بر ما بزرگ و دشوار است و رفتنش از ميان ما اندوهگين مان ساخته و به وحشت و ترس افكنده است؛ مانند وداع كسى كه عهد و پيمانش بر ما ناگسستنى و احترامش بر ما واجب و اداى حقش لازم و ضرورى است. پس ما مى گوييم: سلام بر تو اى بزرگترين ماه خدا و اى عيد دوستان خدا.
024 45 درود بر تو اى گرامى ترين وقت هايى كه مصاحب و يارمان بودى و اى بهترين ماه در تمام روزها و ساعت ها.
025 45 درود بر تو اى ماهى كه (رسيدن به) آرزوها در آن نزديك و عمل ها در آن فراوان است.
026 45 درود بر تو اى همنشينى كه چون هستى احترام و گرامى داشتنت بزرگ است و هنگامى كه مى روى رفتنت دردآور و مايه ى اميدى كه جدايى اش رنج آور است.
027 45 درود بر تو همدمى كه چون روى آوردى، انس و شادى آفريدى و هنگامى كه بروى دردمندمان سازى و وحشت و ترس بيفزايى.
028 45 درود بر تو اى همنشينى كه در كنار تو قلب ها نرم گشته و گناهان كاهش يافته.
029 45 درود بر تو يارى دهنده اى كه ما را بر مغلوب ساختن شيطان يارى كردى و مصاحب و يارى كه راه هاى نيكى را آسان نمودى.
030 45 درود بر تو چه بسيار است آزاد شدگان خدا در تو و چه نيكبخت است كسى كه تو را گرامى دارد.
031 45 درود بر تو كه چه گناهان را محو كرده و عيب ها و زشتى ها را پوشاندى.
032 45 درود بر تو چه طولانى بودى بر گناهكاران و چه با هيبت و ترس بودى در دل اهل ايمان.
033 45 درود بر تو كه هيچ ماهى نتواند با تو همسنگ باشد.
034 45 درود بر تو اى ماهى كه وجودت سلامت و امان است.
035 45 درود بر تو كه مصاحبت و همراهى تو ناپسند نبوده و معاشرت با تو نكوهيده نبود.
036 45 درود بر تو كه با بركات و نيكى ها بر ما وارد شدى و از ما چرك گناهان را شستى.
037 45 درود بر تو كه چون با تو وداع كنيم، نه از باب خستگى است و از روزه داشتن در تو كسالتى بر جان نداريم.
038 45 درود بر تو كه پيش از آمدنت خواسته شده بودى، و پيش از رفتنت بر نبودنت اندوهناكيم.
039 45 درود بر تو چه بسيار بدى ها كه به سبب تو از ما بازگرديده و چه بسيار نيكى ها كه به وسيله ى تو بر ما جارى شده است.
040 45 درود بر تو و بر شب قدر كه از هزار ماه بهتر است.
041 45 درود بر تو كه ديروز چه سخت به تو دلبسته بوديم و فردا كه نباشى آتش اشتياق تو را در دل داريم.
042 45 درود بر تو و بر فضل و برترى تو كه از آن محروم و بازداشته شديم و بر بركات و نيكى هاى گذشته ات كه از ما ربوده شد.
043 45 خدايا، ما اهل اين ماه هستيم كه به وسيله ى آن ما را مقامى ارجمند دادى و به وسيله ى احسان و نيكى ات توفيق عطا نمودى. آن هنگام كه بدبختان، قدر آن را نشناختند و بر اثر بدبختى شان از فضل و احسان آن محروم و بى بهره شدند.
044 45 خدايا، تو ما را برگزيدى و توفيق شناخت اين ماه را عنايت كرده و به سنت اين ماه رهنمون شدى و توفيق روزه دارى و نماز در آن را به ما عطا فرمودى، اگر چه كوتاهى كرديم، و اندكى از بسيار را در آن به جا آورديم.
045 45 خدايا، سپاس شايسته ى توست و در حالى كه به بدكردارى اقرار و به تباه ساختن اعتراف مى كنيم، در حالى كه پشيمانى حقيقى دل ها و عذر خواستن در زبان هاى ماست كه از روى راستى براى خشنودى توست، پس ما را بر تقصيرى كه در بندگى ات داشته ايم اجر و پاداشى ده؛ پاداشى كه به مدد آن به فضايل والا نايل آييم و (به وسيله ى آن) به ذخيره هايى كه مشتاق آنيم برسيم.
046 45 و عذر ما را در تقصير از حق خود قبول نما و عمر ما را تا ماه رمضان كه در پيش است دراز گردان تا آن گاه كه ماه رمضان ديگر را درك كرديم، تا چنان كه در شأن خداوندى ات باشد تو را عبادت كنيم و ما را به چنان جايگاهى رسان كه در خور فرمانبردارى است و به آن سان كارهايى وادار كه در اين ماه رمضان و رمضان ديگر حق تو را ادا كند.
047 45 خدايا، اگر در اين ماه آهنگ گناهى كرده يا گناهى در آن به جاى آورديم يا به عمد مرتكب خطايى شديم يا ناخواسته و غير عمد بر خود ستم كرده يا حرمت كسى را شكسته، يا پرده درى نموده باشيم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و گناه ما را به رحمت خود فروپوشان و به گذشت خود از ما درگذر و ما را در آن گناه در برابر چشم شماتت كنندگان قرار مده و زبان آنان را كه زخم زبان مى زنند بر ما مگشا و به مهربانى بى پايانت و احسانت كه كم نمى شود، ما را به چيزى بگمار كه سبب فرونهادن و پوشاندن كارهايى شود كه از آن بازداشتى و آن را نمى پسندى و ما در اين ماه مرتكب شديم.
048 45 بار خدايا، درود فرست بر محمد و خاندانش، و مصيبت و اندوهمان را به رفتن ماه رمضان عوض ده و براى ما روز عيد و روز گشودن روزه مان را مبارك و نيكو گردان و آن را از بهترين روزهايى كه بر ما گذشته است قرار ده؛ روزى كه بخشش تو را به سمت ما كشانده و گناه ما را محو و پاك كرده باشد و گناهان آشكار و پنهان ما را بياموز.
049 45 خداوندا، با گذشتن اين ماه از گناهان ما بگذر و با بيرون رفتن از آن، ما را از (گرداب) گناه وارهان و به وسيله ى آن ما را در شمار نيكبخت ترين اهل اين ماه قرار ده كه بهره شان بيش از همه بوده و بيش از همه از اين ماه نصيب داشته اند.
050 45 خدايا، كسى كه حق اين ماه را به طورى كه سزاوار است رعايت كرده، و احترامش را آن گونه كه بايد حفظ نموده، و (براى عمل) به احكامش به طورى كه سزاوار كوشش در آنهاست كوشيده، و از گناهان خويش به طورى كه شايسته ى پرهيزگارى است پرهيز نموده يا به وسيله ى عملى كه تقرب آور است به سوى تو تقرب جسته و از رضا و خشنودى تو نصيبى به او رسيده، از توانگرى خود مانند آن را به ما ببخش و از فضل و احسانت چندين برابر آن را به ما عطا فرما، زيرا فضل تو نقصان پذير نيست و گنجينه هاى تو كم نمى شود، بلكه افزون مى گردد و معادن احسان تو نابود نمى شود و عطا و بخشش تو گوارا بخششى است.
051 45 خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و براى ما مانند پاداش هاى كسى را بنويس كه تا روز قيامت در اين ماه روزه گرفته يا در عبادت براى تو كوشش داشته است.
052 45 بار خدايا، ما در روز فطر كه آن را براى مؤمنان عيد و شادى و براى اهل دين خود روز اجتماع و گرد آمدن و روز تعاون و كمك كردن به يكديگر قرار دادى، از هر گناهى كه آن را به جاى آورده ايم يا كار بدى كه پيش از اين انجام داده ايم يا انديشه ى بدى كه در دل داشته ايم، به سوى تو بازگشته و توبه مى نماييم؛ توبه ى كسى كه رجوع به گناهى را در دل نمى گذراند و پس از توبه به گناهى بازنمى گردد، توبه ى خالصى كه از شك و دودلى پاكيزه باشد پس آن را از ما قبول فرما و از ما راضى و خشنود شو و ما را بر آن ثابت و پابرجا گردان.
053 45 خدايا، ترس كيفر دوزخ و شوق به پاداش وعده داده شده را روزى ما گردان تا اين كه لذت و خوشى آنچه از تو مى خواهيم و اندوه آنچه را كه از آن به تو پناه مى بريم را دريابيم.
054 45 و ما را نزد خويش از توبه كنندگانى قرار ده كه محبت و دوستى ات را براى آنها واجب نموده اى و از ايشان بازگشت و طاعتت را پذيرفته اى، اى عادل ترين دادگران.
055 45 خدايا از پدران و مادران و همه ى همكيشان ما، و هر كه از ايشان كه در گذشته و هر كه زنده است تا روز رستاخيز درگذر.
056 45 خدايا، بر پيامبرمان محمد و خاندانش درود فرست همچنان كه بر فرشتگانى كه از خواص و نزديكان درگاهت هستند درود فرستادى و درود فرست بر او و بر خاندانش، همچنان كه بر پيامبرانت درود فرستادى و درود فرست بر او و خاندانش، همچنان كه بر بندگان شايسته ات درود فرستادى؛ و درودى برتر و بالاتر از آنها، اى پروردگار جهانيان چنان درودى فرست كه بركتش برسد و سودش ما را دريابد و به وسيله ى آن، درخواست ما روا شود، زيرا تو كريم ترين كسى هستى كه به او روى آورده شده و بى نياز كننده ترين كسى هستى كه بر او اعتماد شده و بخشنده ترين كسى هستى كه از فضل و احسانش درخواست شده و تو بر هر چيز توانايى.
001 46 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در روز عيد فطر و جمعه، هنگامى كه از نماز بازمى گشت، رو به قبله مى ايستاد و مى گفت:
001 46 اى كه بر آن كسى كه بندگان به او رحم نمى كنند، مهربانى مى كنى.
002 46 و اى كه قبول مى كنى كسى را كه شهرها (و مردمان) او را رانده اند.
003 46 و اى كه نيازمندان به درگاه خود را خوار نمى گردانى.
004 46 و اى كه كسانى را كه پيوسته از تو حاجت مى طلبند نوميد نمى سازى.
005 46 اى كه دست رد و منع بر پيشانى كسانى كه به محبت و دوستى تو اعتماد دارند. (و از حدود تو تجاوز مى نمايند) نمى زنى.
006 46 و اى كه پيشكش بى مقدار را مى پذيرى و اندك چيزى را كه براى تو انجام دهند پاداش مى دهى.
007 46 و اى كه عمل كم را مى پذيرى و پاداش بزرگ مى دهى.
008 46 و اى كه هر كس به تو نزديك شود به او نزديك مى شوى.
009 46 و اى كه به سوى خود مى خوانى كسى را كه از تو روى برگردانده.
010 46 و اى كه تغيير نمى دهى نعمت و بخششت را- چه بزرگ چه كوچك- و به انتقام شتاب نمى كنى و پيشى نمى گيرى.
011 46 و اى كه بذر نيكى را رشد مى دهى تا آن را بزرگ كنى و از بدى درمى گذرى تا آن جا كه آن را ناپديد كنى.
012 46 آرزوها پيش از رسيدن به منتهى و پايان جود و بخششت با روا شدن خواسته ها برگشتند و جام هاى نياز و خواسته ها، به فيض بخششت لبريز شدند و اوصاف پيش از رسيدن به حقيقت وصف تو از هم گسستند. بلندترين بلندى ها از آن توست و جلال ستوده تر تو فراتر از هر جلال است.
013 46 هر بزرگى در برابر تو خرد و هر ارجمندى در كنار ارجمندى ات خوار است. نوميد گشتند آنان كه به سوى غير تو روى كردند و آنان كه جز تو را درخواست نمودند زيان كردند و آنان كه به درگاه غير تو فرود آمدند تباه شدند و جز آنان كه فضل تو را طالب شدند، تهى دست ماندند.
014 46 در رحمت تو به روى خواهندگان باز است و بخشش تو ارزانى درخواست كنندگان است و فريادرسى ات به فرياد خواهان نزديك است.
015 46 اميدواران از تو محروم نمى مانند و درخواست كنندگان عطا و بخششت نوميد نمى گردند و آمرزش خواهان به وسيله ى عذاب و كيفرت بدبخت نمى شوند.
016 46 روزى تو براى كسى كه نافرمانى تو را كرده گسترده و مشمول بردبارى توست آن كه با تو دشمنى نموده (فرمانت نبرده) عادت و روش تو احسان به بدكاران است و طريقه ى تو بر تجاوز كنندگان از حد، رحمت و مهربانى است. تا اين كه مهلت دادن تو، ايشان را از بازگشت از باطل به سوى حق مغرور ساخته و فريب داده و شتاب نكردن تو (در كيفر)، آنها را از خوددارى از گناه بازداشته.
017 46 در حالى كه تو با آنان بردبارى كردى تا به فرمانت بازآيند و از آن رو به آنها مهلت داده اى كه به دوام سلطنت اطمينان دارى پس هر كس سزاوار نيكبختى بوده، خاتمه و پايان كارش را نيكبخت گردانيدى و هر كه شايسته ى بدبختى بوده او را از جهت بدبختى خوار ساختى.
018 46 سرنوشت همه ى آنان به اقتضاى حكم تو باشد، و بازگشت كار آنان به سوى توست، هر چند آنان روزگاران فراوانى را به سركشى سپرى كنند، اما حكومت و سلطه ى تو كاستى نيابد و چون در بازخواست آنان تأخير كنى، حجت تو بطلان نپذيرد.
019 46 كه حجت تو استوار است و باطل نگردد و سلطه ات ثابت و جاودان است. پس عذاب هميشگى تو كسى را فرامى گيرد كه از تو روى گردانده و نوميدى خوار كننده از آن كسى است كه از تو نوميد گرديده و بدترين بدبختى براى كسى است كه به تو مغرور شده باشد.
020 46 در اين صورت، چنين كسى عذاب هاى فراوان و گوناگون خواهد چشيد و روزگارانى طولانى در (بيابان) كيفر تو سرگردان بوده و پايان غم و اندوهش، بس دور است و از رهايى يافتن از آن مهلكه، پس نوميد! (همه ى اين گرفتارى هاى او) از روى عدل در حكم توست كه در آن ظلم نمى كنى و از روى انصاف و دادگرى در فرمان توست كه بر او ستم نمى نمايى.
021 46 چرا كه دليل هايت را آشكار نمودى و آنچه سزاوار اندرز و ارشاد بود بيان داشتى و تهديد و ترساندن از عذاب خود را اعلام كردى و در ترغيب نمودن به پاداش، لطفت را به جا آوردى و در قرآن كريم مثل ها زده و داستان ها بيان فرمودى و مهلت دادن را طولانى كرده و كيفر را به تأخير انداختى و شتاب نكردى در حالى كه تو بر شتاب كردن توانايى.
022 46 مكث و درنگ نمودن تو نه از روى ناتوانى است و مهلت دادنت نه از روى سستى است و خوددارى ات نه از روى بى خبرى است و به تأخير انداختن (كيفر) نه از روى مداراست، بلكه براى آن است كه حجت تو رساتر و كرم و بخششت كامل تر و نيكى تو فراوان تر و نعمت تو تمام تر باشد. همه ى آنچه گفته شد هميشه بوده و هست و هميشه خواهد بود.
023 46 حجت و دليل تو بزرگ تر از آن است كه همه ى آن وصف شود و بزرگى تو بالاتر از آن است كه حقيقت آن به حدى درآيد (پايانى براى آن تعيين گردد) و نعمت تو افزون تر از آن است كه همه ى آن شمرده شود و نيكى تو بيشتر از آن است كه سپاس كمترين آن را به جاى آورد.
024 46 خداوندا، از آن رو خاموشم كه از ستايش تو ناتوانم، و دم فرومى بندم، زيرا از تمجيد تو درمانده ام، پس اوج تلاش من اقرار به ناتوانى ام مى باشد نه از سر رغبت به كوتاهى در ستايش تو، بلكه از باب ناتوانى ام است.
025 46 خدايا، پس اينك منم كه قصد آمدن به درگاه تو را دارم و مى خواهم كه بخشش نيكوى خود را از من بازندارى، پس بر محمد و آل او درود فرست و راز و نيازم را بشنو و دعا و درخواستم را روا ساز و روزم را به نااميدى و تهيدستى به شب مرسان و در خواسته ام دست رد بر سينه ام مزن و رفتنم را از نزد خود و بازگشتم را به سوى خود گرامى دار، زيرا تو به آنچه بخواهى، گرفتار سختى نمى شوى و از آنچه از تو خواسته شود ناتوان نيستى و تو بر همه چيز توانايى و جز به يارى تو دورى از گناه و توان بندگى مان نباشد اى على عظيم.
001 47 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در روز عرفه
001 47 سپاس مخصوص خداى را سزاست كه پروردگار جهانيان است.
002 47 بار خدايا، سپاس تنها براى توست، اى پديد آورنده ى آسمان ها و زمين و اى ذوالجلال و صاحب كرم، اى دارنده ى دارندگان و اى خدا و معبود هر پرستنده و اى آفريننده ى هر آفريده و اى ميراث برنده ى هر چيز، چيزى مانند تو نيست و علم چيزى از تو پنهان نمى باشد و علم تو بر هر چيز احاطه دارد و خود بر هر چيز ناظرى.
003 47 تو آن خدايى كه خدايى جز تو نيست. يكتاى تنها و يگانه ى بى مانندى.
004 47 و تو آن خدايى كه خدايى جز تو نيست. بخشنده اى در منتهاى كرم و در بزرگى بى مانندى و بزرگوارى كه همه چيز نسبت به تو پست است و كبير متكبرى.
005 47 و تو آن خدايى كه خدايى جز تو نيست. بلند مرتبه اى در منتهاى بلندى و سخت انتقام گيرنده اى.
006 47 و تو آن خدايى كه جز تو خدايى نيست، بخشنده ى مهربان و داناى درست كردارى.
007 47 و تو آن خدايى كه جز تو خدايى نيست، شنوا، بينا، قديم (ازلى) و آگاهى.
008 47 و تو آن خدايى كه جز تو خدايى نيست كريم و بخشنده ترى و هميشه جاودانى.
009 47 و تو آن خدايى كه جز تو خدايى نيست، پيش از هر اول و آغازى و پس از همه كس و همه چيز كه در شمار آيد خواهى بود.
010 47 و تو آن خدايى كه خدايى جز تو نيست در عين علو بر همگان، نزديك و در عين نزديكى بلند و متعالى هستى.
011 47 و تو آن خدايى كه جز تو خدايى نيست، كه صاحب بها و مجد و بزرگى و سزاوار سپاسى.
012 47 تو آن خدايى كه جز تو خدايى نيست، همه چيز را بدون اصل به وجود آوردى و صورت ها و پيكرها را بى نمونه و ماننند نگاشته اى و تو پيدا شده ها را بدون پيروى از ديگران پديد آورده اى.
013 47 تويى كه هر چيز را به مقدار معلوم (بر وفق حكمت) ايجاد نموده اى و هر چيز را به جا و نيكو آماده ساخته اى و آنچه را جز توست (همه ى موجودات) نظم داده و آراسته اى.
014 47 خداوندا، تويى كه در آفريدگارى ات شريك و انبازى يارى ات نكرده و در كار آفرينش، وزير و دستيارى تو را يارى ننموده و در آن شاهد و ناظرى براى تو نبوده است.
015 47 تو آنچه اراده كرده و خواسته اى اراده ات واجب و لازم گشته و آنچه حكم كرده اى حكم تو از روى عدل و آنچه درباره ى بندگانت فرمان داده اى از روى انصاف و دادگرى بوده است.
016 47 تويى كه جايى تو را فرانمى گيرد و در برابر تسلط و غلبه ى تو سلطه ى كسى توانايى برابرى ندارد و برهان و دليل تو در برابر برهان و دليل كسى سست نشود.
017 47 خدايا، تويى كه هر چيز را يكايك شمرده اى و براى هر چيز غايت و پايانى قرار داده اى و هر چيز را به مقدار معلوم ايجاد نموده اى.
018 47 تويى كه وهم ها و انديشه ها در ادراك كنه و حقيقت ذات تو مانده اند، فهم ها و دانش ها (عقل ها) از درك چگونگى تو ناتوانند و ديده ها جاى تو را در نيابند (چون جسم نيستى).
019 47 تويى كه پايانى براى تو نيست تا به آن جا محدود و منتهى گردى و (در عقول و اوهام) مصور نشده اى و فرزندى نياورده اى كه (در آن صورت خود) مولود خواهى بود.
020 47 تويى كه ضد و منازعى ندارى تا بتواند با تو ستيز نمايد و مانندى براى تو نمى باشد تا بر تو غلبه و سرفرازى كند و همتايى برايت نيست تا با تو برابرى نمايد.
021 47 تويى كه آفريدى و (بدون سابقه) ايجاد كردى و پديد آوردى و بدون ابزار آفريدى و آنچه را ساختى نيكو و محكم و استوار ساختى.
022 47 منزه و پاكى اى خدا، چه بزرگ است شأن تو و چه بلند است در همه جا قدر و منزلت تو و چه خوب حق را از باطل بازشناسانده اى.
023 47 منزه و پاكى خداوندا، اى صاحب لطفى كه چه بسيار است لطف تو و چه بسيار است نيكى تو و اى مهربان چه بسيار است مهربانى تو و اى حكيم چه خوب (خلق را) مى شناسى.
024 47 پاكى تو اى پادشاهى كه پادشاهى تو چه شكوهمند است و اى بخشنده چه وسيع است توانگرى تو و اى بلند مرتبه چه بسيار بلند است قدر تو عظيم و بزرگى و سزاوار حمد و سپاسى.
025 47 منزه و پاكى الها، دست عطاى خود را به نيكى ها گشوده اى و هدايت و راهنمايى از جانب تو شناخته شده است، پس هر كه تو را براى به دست آوردن دين يا دنيا بطلبد (احسان) تو را دريابد.
026 47 منزه و پاكى خالقا، هر كه (و هر چه) در علم تو گذشته در برابر تو متواضع و فروتن و آنچه مادون (زير) عرش توست براى بزرگى تو خاشع است و همه ى آفريدگانت از تو فرمانبرند.
027 47 منزه و پاكى اى خدا، درك تو با هيچ يك از حواس ممكن نباشد و با لمس دست حس نمى شوى و كسى نمى تواند با تو مكر نمايد و تو را كنار بزند و با تو نزاع كند و بر تو چيره گردد و با تو جدال ورزد و با تو خدعه كرده، فريبت دهد.
028 47 منزه و پاكى اى خدا، راه تو راست و هموار است و امر و فرمانت هدايت است و تو زنده و باقى و بى نيازى.
029 47 منزه و پاكى خداوندا، گفتارت حكمت و فرمانت واجب و لازم است و چون بخواهى و اراده كنى همان شود.
030 47 منزه و پاكى اى خدا، خواست تو را بازگرداننده اى نيست و كلمات تو را تغيير دهنده اى نمى باشد.
031 47 منزه و پاكى اى خدايى كه نشانه هاى تو درخشان و روشن است، و اى پديد آورنده ى آسمان ها و اى آفريننده ى جان ها.
032 47 سپاس شايسته ى توست؛ سپاسى كه به هميشگى تو دائم ماند.
033 47 تو را سپاس، سپاسى كه به نعمتت هميشه بپايد.
034 47 و سپاسى كه همسنگ احسان و نيكى ات باشد.
035 47 و سپاسى كه بر رضا و خشنودى ات بيفزايد.
036 47 و سپاس تو را، سپاسى كه با سپاسس هر سپاسگزارى باشد و شكرى كه هر شكرگزارى از آن بازماند.
037 47 سپاسى كه جز تو را سزاوار نباشد و وسيله ى تقرب به تو شود.
038 47 سپاسى كه وسيله ى دوام نعمت اول شده، نعمت هاى آخر (جديد) را پياپى گرداند.
039 47 سپاسى كه با گردش زمان ها بسيار و بى شمار گردد و پيوسته زيادت گيرد.
040 47 سپاسى كه فرشتگان حسابرس از شمردن آن درمانده شوند و بر آنچه نويسندگان (اعمال بندگان) در كتاب تو (لوح محفوظ) ضبط نموده اند فزونى گيرد.
041 47 سپاسى كه (در سنجيدن) همسنگ عرش بزرگ تو باشد و برابر كرسى بلند پايه ات باشد.
042 47 سپاسى كه پاداش و ثواب آن نزد تو كامل باشد و پاداشش همه ى پاداش ها را فراگيرد،
043 47 سپاسى كه آشكار آن با نهانش مطابق و نهان آن با آهنگ راستى موافق باشد.
044 47 سپاسى كه هيچ آفريده اى مانند آن تو را سپاس نگزارده باشد و كسى جز تو فضل و برترى آن را نشناسد.
045 47 سپاسى كه هر كه در شمارش آن كوشش نمايد، نيازمند يارى تو گردد و هر كه بخواهد آن را كامل به جا آورد محتاج تأييد تو باشد.
046 47 سپاسى كه هر سپاسى را كه آفريده اى در خود جمع نمايد و هر سپاسى را كه پس از اين بيافرينى به يك رشته درآورد.
047 47 سپاسى كه سپاسى از آن، به سخن تو نزديك تر نباشد و سپاسگزارتر از كسانى كه تو را به آن (زبان) سپاس مى گزارند نباشد.
048 47 سپاسى كه به وسيله ى كرم و بخشش تو باعث فراوانى نعمت ها گردد و تو آن را از فضل و احسانت با فزونى پى درپى پيوسته نمايى.
049 47 سپاسى كه شايسته ى بزرگى ذات تو و با جلال و عظمت تو برابر باشد.
050 47 پروردگارا، درود فرست بر محمد و آل محمد، كه برگزيده ى پسنديده ى مكرم و مقرب درگاه توست، بهترين درودهاى خود و او را به كامل ترين بركاتت بركت عنايت كن و پربهره ترين رحمتت را نصيب او فرما.
051 47 پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست؛ درود بسيارى كه درودى بيشتر از آن نباشد و بر او درود فرست، درودى فزاينده كه درودى فزاينده تر از آن نباشد و بر او درود فرست درودى خشنود كننده كه درودى خشنود كننده تر از آن نباشد.
052 47 خداوندا، بر محمد و آل او درود فرست، درودى كه او را خشنود كند و بر خشنودى او بيفزايد، و بر او درود فرست؛ كه تو را خشنود كند و خشنودى تو را براى آن حضرت بيفزايد و بر او درود فرست كه جز آن را براى آن بزرگوار نپسندى و جز او را سزاوار آن درود نبينى.
053 47 پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست درودى كه فراتر از خشنودى تو باشد و پيوستگى آن به بقاى تو پيوسته شود و فانى و نيست نگردد، همچنان كه كلمات (علم و حكمت) تو فانى نمى شود.
054 47 پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست؛ درودى كه برابر درودهاى فرشتگان و پيامبران و فرستادگان و پيروان تو باشد و شامل درودهاى بندگان (مؤمن) از جن و انس تو و پذيرندگان تو گردد و درود هر كه را از انواع مخلوقات خود كه آفريده اى و پديد آورده اى در برگيرد.
055 47 پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست؛ درودى كه بر هر درود گذشته و تازه احاطه داشته باشد و درود فرست بر او و بر آل او، درودى كه نزد تو و نزد غير تو پسنديده باشد، و درودى كه با آنچه گفته شد، درودهايى بيافرينى (كه هنگام آفريدنشان) با آنها درودها را چندين برابر سازى و با گردش روزگار آنها را بيافرينى و با چندين برابرى كه جز تو نتواند آنها را بشمارد افزون نمايى.
056 47 پروردگارا، درود فرست بر پاكيزه ترين خويشان آن بزرگوار (حضرت فاطمه و ائمه اثنى عشر) كه آنان را براى امر خود برگزيدى و ايشان را خازنان علمت و حافظان دينت و جانشينان خود در زمينت و حجت هاى خويش بر بندگانت قرار دادى، و به اراده ى خود از پليدى و ناپاكى (معاصى و گناهان) پاكشان ساختى، و ايشان را وسيله ى به سوى خود و راه بهشت خويش گردانيدى.
057 47 پروردگارا، درود فرست بر محمد و آل او؛ درودى كه به وسيله ى آن بخشش و بزرگوارى ات را در حق ايشان بزرگ گردانى و بخشش هايت را از هر جهت براى آنان كامل نمايى و نصيب و بهره ى آنان را از عطاهايت بسيار گردانى.
058 47 پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست؛ درودى كه اولش را حد و مدتش را پايان، و آخرش را نهايتى نباشد.
059 47 پروردگارا، درود فرست بر ايشان، هموزن عرش خود و آنچه زير عرش است و به اندازه ى آنچه كه آسمان هايت را و آنچه بر فراز آنهاست پر گرداند و به مقدار و شماره ى زمين هايت و آنچه در زير آنها و ميان آنهاست، درودى كه ايشان را به كمال قرب تو رساند، و موجب خشنودى تو و ايشان شود و پيوسته باشد و هميشه با مانند آن درودها متصل گردد.
060 47 بار خدايا، تو دين خود (اسلام) را در هر زمان و روزگارى به وسيله ى امام و پيشوايى (از امامان معصوم) تأييد فرمودى تا نشانه هدايت بندگان در زمين ها و چراغ فروزنده راه حق باشد و پيمان دوستى آن امام را به پيمان دوستى خود پيوسته و آن را سبب دستيابى به خشنودى خويش گردانيده اى و اطاعت او را واجب نموده و خلق را از مخالفت با آنان برحذر داشتى و به اطاعت از اوامر او و بازايستادن از نهى او فرمان دادى و از پيشى گرفتن از او و عقب ماندن از او منع كردى. پس او مأمن پناهندگان و پناه اهل ايمان و دستاويز چنگ زدگان و زيبايى و نيكويى اهل جهان است.
061 47 بار خدايا، شكر و سپاس نعمتى را كه به ولى خود (كه امام عصر) ارزانى داشته اى به ما نيز مانند آن شكر و سپاس به سبب وجود آن حضرت الهام كن و او را از جانب خود توانايى عطا فرما و راه فتح و پيروزى را فراروى او بگشاى، و او را به تواناترين تكيه گاه خود يارى ده. و پشت او را محكم و استوار گردان، و بازويش را نيرومند فرما و مراقب و نگاهبان او باشد و در پناه حفظ خود محافظتش نما خدايا، به وسيله ى فرشتگانت يارى اش فرما و به لشگر و سپاهت كه غالب ترين (لشكر)ند كمكش كن.
062 47 و به وسيله ى او كتاب خود را و احكام شريعتت و سنت پيغمبرت را- كه درودهاى تو بار خدايا بر او و آل او باد- به پا دار و به سبب او زنده گردان آنچه از معالم دينت را كه ستمكاران ميرانده اند (و به آن عمل نمى كنند)، و زنگ ستم و تباهكارى نسبت به ستمكاران دينت را به وسيله ى او بزداى، و به وسيله ى او سختى را از راهت دور ساز، و به سبب او آنان را كه از راه تو جدا شده و به كج راهه رفته اند از ميان بردار و آنان را كه براى راه راست تو كجى مى طلبند نيست و نابود گردان.
063 47 خداوندا، دل ولى خود (امام عصر) را براى دوستانت نرم گردان، و دستش را بر دشمنانت بگشا، و ما را از رأفت و رحمت و مهربانى و عطوفت و شفقت او بهره مند فرما، و او را درباره ى ما مهربان ساز، و ما را براى او شنوندگان و فرمانبرداران و از كوشندگان در جلب خشنودى اش و از ياران و حاميان و مدافعان او قرار ده تا بدان وسيله از مقربان به تو و پيامبرت كه درودهاى تو بر او و آلش باشد- باشيم.
064 47 بار خدايا، و بر دوستان ايشان كه به مقام و رتبه ى آنان اقرار دارند، و راه روشنشان را پيروى مى نمايند، گام بر جاى گام آنان مى نهند، به ريسمان محكم آنان چنگ مى زنند، به دوستى شان تمسك مى جويند، به امامت و پيشوايى شان اقتدا مى نمايند،براى امر و فرمان آنان تسليم اند، در طاعت و پيروى شان مى كوشند، روزگار ايشان (حضرت مهدى «عج») را انتظار دارند و ديده به ظهور ايشان دوخته اند درود فرست، درودهاى با بركت و پاكيزه و فزاينده در هر بامدادان و شامگاهان.
065 47 بارالها، بر روان آنان درود فرست و كارشان را با تقوا و پرهيزگارى همراه گردان و احوالشان را اصلاح فرما و توبه ى آنان را بپذير، زيرا كه تو بسيار توبه پذير و مهربان و بهترين آمرزندگانى و ما را به رحمت و مهربانى ات در سراى سلامت و بى گزند (بهشت) با ايشان قرار ده. اى مهربان ترين مهربانان.
066 47 بار خدايا، اين روز عرفه روزى است كه آن را شريف و گرامى و بزرگ داشته اى و رحمتت را در آن گسترده و عفوت را ارزانى داشته و عطايت را در آن بسيار كرده و به سبب آن بر بندگانت تفضل و احسان كرده اى.
067 47 بار خدايا، و من آن بنده ى تو هستم كه پيش از آن كه او را بيافرينى و پس از آن كه او را آفريدى، او را نعمت عطا فرموده، پس او را از كسانى قرار دادى كه راهنمايى كردى به دين خود، و براى انجام حق خويش توفيقش دادى، و او را به ريسمان استوار خود نگاهداشتى، و در حزب خويشتن درآوردى و به دوستدارى دوستانت (پيروان راه حق) و دشمنى دشمنانت رهبرى فرمودى.
068 47 سپس او را فرمان دادى، اما از فرمان سر برتافت، منع نمودى، اما باز نايستاد و از معصيت و نافرمانى نهى فرمودى، پس خلاف فرمانت نموده و نهيت را مرتكب شده، اما نه از روى دشمنى با تو و نه از روى گردنكشى بر تو، بلكه هوا (ى نفسانى) او را به سوى آنچه بازش داشته اى و ترساندى خواند و دشمن تو و دشمن او (شيطان) او را بر آن نافرمانى يارى كرد. او نيز بر نافرمانى ات اقدام نمود، با آگاهى از بيم دادن هاى تو و اميدوارى به عفو تو و اعتماد به گذشت تو، در حالى كه سزاوارترين بندگان تو بود كه بايد به پاس نعمت هايى كه به او داده اى، نافرمانى تو نكند.
069 47 و اينك اين منم كه در پيشگاه تو پست، خوار، فروتن، زارى كنان و ترسانم، و به گناهان بزرگ كه زير بار آن گرفتارم معترفم، و به خطاها و بدكارى هاى سترگ كه آن را مرتكب شده ام اقرار دارم، به عفو و گذشتت از تو امان مى جويم و به رحمتت پناهنده ام و يقين دارم كه امان دهنده اى مرا از تو امان نمى دهد و بازدارنده اى مرا از (كيفر) تو بازنمى دارد.
070 47 پس از سوى خود حجابى كه بر گناهكار مى پوشانى به من ده و از بخششت كه به تسليم شوندگان به حضرتت عطا مى كنى بر من ببخش و آمرزش خود را به من عنايت كن، آن گونه كه به اميدواران به آمرزشت عنايت مى كنى و در نظرت بزرگ نمى آيد.
071 47 و براى من در اين روز بهره اى قرار ده كه به سبب آن به خشنودى تو نايل شوم و مرا از ثوابى كه كوشش كنندگان در پرستش تو از آن بهره مند مى شوند محروم مگردان.
072 47 و من اگر چه كردارهاى شايسته اى را كه كوشش كنندگان در عبادتت پيش فرستاده اند نفرستاده ام، ليكن اقرار به يكتايى تو و اين كه اضداد و امثال و مانندى براى تو نيست پيش فرستادم و از درهايى كه امر فرموده اى از آنها بسوى رحمت تو آيند به درگاهت آمده ام و به آنچه (ولايت حضرت على «ع» و ائمه ى معصومين «ع») كه كسى جز با رسيدن به وسيله ى آن به تو نزديك نمى شود، طلب به درگاه تو نزديك شده ام.
073 47 سپس توبه و بازگشت به سوى تو و خضوع و زارى در درگاه تو و گمان نيك به تو و اعتماد به آنچه را كه نزد توست، وسيله ى طلب قرب به تو قرار داده ام و اميد به تو را كه هيچ گاه اميدوار به آن نوميد نمى گردد، به شفاعت آورده ام.
074 47 خداوندا، چونان موجودى ذليل ناچيز مستمند ترسيده ى امان خواه، دست نياز به درگاهت دراز كرده ام و با اين احوال درخواستم از روى ترس و زارى و امان طلبى و پناه خواهى است كه از روى گردنكشى گردنكشان و برترى خواهى به گونه اى كه عبادت كننده را جرأت و جسارت دهد و نه به جهت پشت گرمى به شفاعت شفاعت كنندگان.
075 47 بارالها، من كمترين كمتران و خوارترين خوارتران و مانند ذره، بلكه كمتر از آنم پس اى كسى كه در كيفر بدكاران شتاب نكرده و خوشى مترفين را به ناگهان نمى گيرى، و اى كه از لغزش لغزندگان درمى گذرى و از سر عنايت خود به خطاكاران مهلت مى دهى.
076 47 منم بدكار اقرار كننده به بدكردارى و خطاكار لغزنده.
077 47 منم آن كه جرأت كرده، در برابر تو، به گناه اقدام نمايد.
078 47 منم آن كه از روى قصد تو را نافرمانى كرده.
079 47 منم آن كه زشتى هاى خود را از بندگانت پنهان نموده و در برابر تو آشكار ساخته.
080 47 منم آن كه از بندگانت ترسيده و از تو ايمن گشته.
081 47 منم آن كه از قهر و غلبه ى تو نهراسيده، و از عذاب و سخت گيرى ات نترسيده.
082 47 منم كه بر خود ستم كرده و جنايت روا داشته.
083 47 منم كه گرو بلا و گرفتارى خويش شده.
084 47 منم كه از شرم بهره اى نبرده.
085 47 و منم گرفتار رنج دراز و پرسابقه.
086 47 تو را قسم مى دهم به حق كسى كه از آفريدگانت برگزيده اى (خاتم پيامبران) و به حق كسى كه او را براى خود گزيده اى و به حق كسى كه او را از ميان خلق اختيار كرده اى و براى امر خود برگزيده اى و به حق كسى كه طاعت و فرمانبردارى از او را به طاعت از خود پيوند زده اى و نافرمانى از او را مانند نافرمانى از خود گردانيده اى و به حق كسى كه دوستى او را به دوستى خود مقرون نموده اى و دشمنى اش را دشمنى خويش خوانده اى، مرا در اين روزم جامه اى بپوشان آن گونه كه گريزان از گناه كه به سوى تو آمده و زارى نموده و با توبه و بازگشت از نافرمانى، از تو پناه و آمرزش خواسته اند، مى پوشانى.
087 47 خدايا، آن گونه كه مطيعانت و مقربان درگاهت را سرپرستى مى كنى مرا سرپرستى كن و همانند نصيب آنان مرا عطا كن.
088 47 و مرا همچون وفا كنندگان به پيمان تو، خاص خود گردان، همان هايى كه وجود خود را در راه اطاعت از تو به رنج انداخته و در به دست آوردن رضايت تو بيشتر از توانايى كوشيده اند.
089 47 خدايا، مرا به تقصير و كوتاهى در گزاردن حق (طاعت) تو و تجاوز از حدودت در آنچه حرام نموده اى و ناديده گرفتن احكام و فرمان هايت به كيفر مرسان.
090 47 و به وسيله ى مهلت دادنت مرا كم كم سزاوار مجازت مفرما؛ همانند كيفر كسى كه مرا از خيراتى كه نزدش است و تو به او داده اى بازداشته و مى پندارد آنچه دارد خود به دست آورده و تو در رسيدن نعمت به او شريك نبوده اى.
091 47 خدايا، مرا از خواب بى خبران و از خواب آلودگى اسراف كنندگان (بر خويش) و از چرت زدن خوارشدگان بيدار نما.
092 47 و دلم را به آنچه كه اطاعت كنندگان را و كوشش كنندگان در عبادت را به آن واداشته و بندگان را بدان مطيع خود قرار داده اى و به وسيله ى آن، سهل انگاران را نجات داده اى، توجه ده و مايل گردان.
093 47 خدايا، از آنچه از تو دورم مى گرداند و ميان من و بهره ام از جانب تو حايل شود و از آنچه نزد توست قصد مى نمايم بازم دارد پناهم ده.
094 47 و هموار كن راه خيرى را كه به تو مى انجامد و هدايت مى كند، و سبقت گرفتن در آنچه بدان فرمان داده اى برايم آسان گردان، و سعى براى نيل به آنچه خواسته اى به من عطا كن.
095 47 و مرا هلاك مساز با كسانى كه وعده ى كيفر تو را سبك مى شمارند.
096 47 و مرا در زمره كسانى كه با آنان دشمنى و هلاكشان مى نمايى، هلاك مكن.
097 47 و مرا با كسانى كه از راه هاى تو بيرون رفته اند تباه مگردان.
098 47 و مرا از گرداب هاى فتنه و سختى هاى بلا رهايى و نجاتم بخش و از مهلتى كه غفلت در پى داشته باشد، امانم ده.
099 47 خدايا، ميان من و دشمنى كه گمراهم سازد و خواهش نفس كه هلاكم گرداند و خسران و زيانى كه مرا فراگيرد حايل شو.
100 47 و از من چونان كسى كه از او روى گردانده اى روى مگردان و همچون كسى كه بر او خشم گرفته اى بر من خشم مگير.
101 47 و از اميد آمرزش در درگاهت نوميدم مگردان، چنان كه نوميدى از رحمتت بر من غالب شود.
102 47 خدايا، آنچه توانايى اش را ندارم به من مده كه از جهت فزونى محبت و دوستى ات به من گرانبارم سازى.
103 47 و مرا رها مكن آن سان كه افراد بى خير را رها مى كنى و تو را به طاعت او حاجت و نيازى نيست و راهى براى بازگشتن ندارد.
104 47 و مرا چونان كسى كه از نظر عنايتت افتاده و آن كه همه ى وجودش را گرفتار رسوايى كرده اى، دور مينداز، بلكه از افتادن در عذاب و ترس گمراهان به هنگام حساب و لغزش فريب خوردگان و از گرداب هلاك شدگان (بر اثر گناهان) دستم را بگير.
105 47 و ايمنم گردان از آنچه به آن دچار كرده اى بندگان و كنيزان خود را، و به منتهى درجات كسى برسانم كه به او عنايت داشته، نگهدارى اش نموده و بر او انعام كرده، و از او خشنود شده اى و در نتيجه او را ستوده شده زنده نگاه داشته و سعادتمند ميرانده اى.
106 47 خداوندا، در برابر آنچه حسنات و افعال پسنديده را باطل مى گرداند و خيرات و نيكى ها را از ميان مى برد، طوق بر (گردن) من نه.
107 47 و دلم را با پرهيز از زشتى ها ناپسنديده ها و رسوايى ها آشنا گردان.
108 47 و تنها به چيزى مشغولم دار كه تو را خشنود مى كند تا (بدين وسيله) از غير آن بازمانم.
109 47 خداوندا، دوستى دنياى پست را كه از آنچه (سعادتمندى) كه نزد توست بازمى دارد و از طلبيدن وسيله براى رسيدن به تو منع مى نمايد و از تقرب و نزديك شدن به تو غافل و بى خبر مى گرداند از نهان خانه ى دلم برگير.
110 47 خداوندا، تنها به سر بردن و مناجات و راز و نياز با تو را در شب و روز براى من آراسته گردان.
111 47 و مرا عصمت و نگهدارى ببخش كه به ترس از عذاب تو نزديكم گرداند، از مرتكب شدن آنچه حرام ساخته اى بازم دار و از گرفتار شدن به گناهان بزرگ رهايم نمايد.
112 47 خدايا، پاكيزه ام بدار از چركى و كثافت معصيت و نافرمانى، و از آلودگى به گناهان دورم ساز، و بر من بپوشان.
از جانب خود تن پوش سلامتى را، و رداى تندرستى بر اندامم بيفكن و مرا به نعمت هاى گسترده ات گرامى دار، احسان و بخششت را پى درپى بر من برسان.
113 47 و به توفيق و ارشادت تأييدم فرما، و بر قصد و نيت شايسته و گفتار پسنديده و كردار نيكو يارى ام نما و از قدرت و حول خودت محرومم مگردان و به حول و قوه ى خويشم وامگذار.
114 47 خدايا، در روزى كه مرا براى ديدار خود برانگيزى خوارم مگردان، و در برابر دوستانت (انبيا و اوليا و صلحا) رسوايم مكن و ذكر خود را از يادم مبر و (نعمت) شكر و سپاس خود را از من مگير، بلكه آن را در حالات فراموشى، آن هنگام كه نادانان به نعمت هاى تو آن را فراموش مى كنند، با من قرار ده و توفيق ثنا و سپاس عطايت و اقرار به احسانت را به من مرحمت كن.
115 47 خدايا، رغبت و اشتياقم را به سوى خود بالاتر (فزون تر) از رغبت راغبان و سپاسگزارى ام را از حضرتت فراتر از سپاس سپاسگزاران گردان.
116 47 خدايا، آن هنگامى كه دست نياز به سوى تو آورم خوارم مساز و به وسيله ى فريفتگى به كارهاى نيك هلاكم مكن و آن گونه كه دست رد بر پيشانى ستيزه كنندگان با خود زده اى بر پيشانى من مزن، زيرا من فرمانبر توام. مى دانم كه حجت و دليلى در هر حكمى از آن توست و تو به فضل و بخشش سزاوارتر و در احسان، سود رساننده ترى، پس شايسته اى كه از تو بترسند و تو سزاوارى كه گناهان مرا بيامرزى و همانا تو به عفو نمودن شايسته ترى تا آن كه كيفر نمايى و به پوشاندن گناه نزديك ترى تا آن كه آن را آشكار كنى.
117 47 پس مرا زنده دار به زندگى پاكيزه اى كه سامان گيرد آن سان كه مى خواهم، و به آنچه دوست دارم پايان يابد و در اين زندگى آنچه را مكروه دارى به جا نياورم و آنچه را نهى كرده اى مرتكب نشوم و مرا چونان كسى بميران كه نورش در پيش روى و از سمت راستش (تا بهشت) او را همراه است.
118 47 و مرا خوار در پيشگاه خود و عزيز و ارجمند در نزد خلق خود قرار ده، و چنانم قرار ده كه چون با تو خلوت كرده و تنها باشم، فروتن و در ميان بندگان بلند مرتبه و سرفرازم نما. خدايا، از كسى كه از من بى نياز است بى نيازم ساز و بر فقر و نيازم به درگاهت بيفزا.
119 47 و از شماتت و شادى دشمنان و از گرفتار غم و اندوه و بلا شدن و از ذلت و خوارى نزد مردم و رنج و گرفتارى در كارها پناهم ده. خدايا مرا در آنچه بر آن از من آگاهى بپوشان، آن سان كه توانايى مى تواند سخت بگيرد، اگر بردبارى او نباشد و در كيفر دادن گناهكار تواناست، اگر صبرش نباشد.
120 47 خدايا، چون براى گروهى (به كيفر گناه) بد بخواهى، مرا كه پناهنده ى به تو هستم از آن رهايى ده و چون مرا در دنياى خود در جاى رسوايى به پا نداشتى (رسوا نكردى)، به همان صورت در سراى آخرت خود رسوا مگردان.
121 47 و نعمت هاى آغازين خود را با نعمت هاى روز واپسين و سودهاى قديم را با تازه هاى آنها برايم قرين گردان و چندان مرا مهلت مده و عمرم را دراز مكن كه با آن دلم سخت شود. خدايا، بر من سختى مفرست كه بر اثر آن آبرويم بر باد شود و مرا به پستى اى كه بر اثر آن مقام و ارزشم بى قدر شود، گرفتار مساز و به عيبى كه باعث گمنامى ام شود، دچارم مساز.
122 47 و از عذاب چنان مترسانم كه از عفوت نوميد گردم و چنان بيمناكم مگردان كه ترس در دل افكنم. و ترسم را در تهديدت از عذاب روز رستاخيز و پرهيزم را از اتمام حجت و هشدارت و ترسم را هنگام خواندن جملات (قرآن) خود قرار ده.
123 47 خدايا، شبم را با شب زنده دارى من براى عبادتت آباد كن و تنهايى ام در دل شب را براى تهجد و مناجات با تو و مجرد ماندنم را براى انس گرفتن با خودت و درخواست نيازهايم به درگاه تو و طلب آزادى ام از آتش دوزخ را از خودت و پناه دادنم از كيفرى كه دوزخيان گرفتار آن هستند (به وسيله ى خودت) قرار ده.
124 47 خداوندا، روزگارى مرا در ورطه ى سركشى سرگردان مگذار و در گرداب نادانى و بى خبرى رها مكن و مرا (بر اثر گناه)، مايه ى پند پند پذيران و مايه ى عبرت عبرت آموزان و گمراهى كسى كه به من نظر افكند قرار مده و آن سان كه با ديگران مكر مى كنى با من مكن. و ديگرى را به جاى من مگزين (كه از او راضى باشى) و نامم را (از طومار سعادتمندان) برنگيرى و بدنم را آماج تير بلا مگردان و مرا (خوار و) سبب خنده ى آفريدگانت و مسخره ى خود (پست در درگاهت) مساز و مرا پيرو رضاى خودت كن و مرا در انتقام گرفتن از دشمنانت به كار گمار.
125 47 و خنكاى عفوت و شيرينى مهربانى و آسودگى و بهشت پر نعمتت را در كام من ريز، خدايا طعم دل مشغولى به آنچه كه به آن علاقه دارى به سبب غناى بى پايانت و انجام آنچه تو دوست دارى و كوشش در آنچه كه به تو نزديك مى گرداند به من بچشان و تحفه و ارمغانى از تحفه هايت به من عنايت فرما.
126 47 و تجارت و بازرگانى ام را سودمند، و بازگشتم را بى زيان گردان. و مرا بترسان از مقام (بازپرسى) خود، و براى ديدارت مشتاق ساز و به توبه ى خالص و پاكيزه اى توفيقم ده كه به وسيله ى آن، گناهان كوچك و بزرگ را باقى نگذارى و گناهان آشكار و نهان را وامگذارى.
127 47 كينه ى اهل ايمان را از سينه ام بركن و دلم را با فروتنان مهربان گردان و با من چنان باش كه با شايستگان هستى و مرا به زيور پرهيزگاران بياراى و از من ذكر و ياد نيكى در ميان ماندگان و آوازه ى رو به فزونى در پيشينيان قرار ده. و مرا به ميان سراى پيشينيان برسان.
128 47 و فراخى نعمت را بر من تمامى بخش و كرامت هاى آن را نزد من پى درپى ساز دست خالى مرا از سودهاى خود پرساز و مواهب سخاوتمندانه ات را به سويم روان گردان. خداوندا، در بهشتى كه براى برگزيدگانت آراسته اى با پاكيزه ترين دوستانت همسايه ام نما و در جايگاهى كه براى دوستانت آماده شده مرا به عطاهاى بزرگت شرافت ده.
129 47 و براى من نزد خود آرامشگاهى كه در آن آرامش گيرم و جايگاهى كه در آن جاى گزينم و چشمم را روشن سازم قرار ده. و كيفر مرا با گناهان بزرگ مسنج و هلاكم مگردان در روزى كه رازها آشكار مى شود. و هر شك و دو دلى را از من دور كن و برايم در (راه) حق و درستى از هر رحمتى راهى بگشا، و بهره ى مرا از بخششت سرشار فرما و بهره هاى مرا از احسان و انعام خويش فراوان گردان.
130 47 خدايا، دلم را به پاداشى كه نزد توست مطمئن و آرام و همت و قصدم را يكسره براى آنچه براى توست بگردان و مرا به چيزى (كردار نيكى) وادار كه خواص و نزديكانت را وامى دارى و هنگام غفلت و بى خبرى خردها و پريشانى، آن را با دلم آميخته كن و بى نيازى از خلق و پاكدامنى از نارواهان و آسايش در زندگى و تندرستى و فراخى در روزى و آرامش و آسودگى و عافيت را برايم مهيا كن.
131 47 كارهاى نيك مرا به سبب معصيت و نافرمانى كه با آن آميخته مى شود و تنهايى هايم را با فساد و نفاقى كه بدان (مرا) مى آزمايى تباه مساز و با نبردن دست نياز به سوى بندگان، آبروى مرا حفظ فرما. خدايا، از طلبيدن آنچه (از كالاى دنيا) كه پيش از فاسقان و منحرفان است بازم دار.
132 47 و مرا پشتيبان ستمگران و بر نابود كردن احكام كتاب خود (قرآن) ياور و همدست ايشان قرار مده و از جايى كه نمى دانم حافظ من باش تا به وسيله ى آن از هر شرى مرا حفظ نمايى. خدايا، درهاى توبه و رحمت و مهربانى و روزى فراخت را بر من بگشاى، زيرا من از روى آورندگان به درگاه توام و انعامت را درباره ى من كامل نما، زيرا تو بهترين نعمت دهندگانى.
133 47 خداوندا، آنچه از عمرم مانده در حج و عمره قرار ده تا (بدين وسيله) خشنودى تو را به دست آورم، اى پروردگار جهانيان. خداوندا بر محمد «ص» و آل او كه از گناه پاك و از آلودگى پاكيزه اند رحمت فرست و هميشه بر او و بر ايشان درود باد.
001 48 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در روز عيد قربان و روز جمعه
001 48 خدايا، اين روزى با بركت و نيكوست و مسلمانان در اطراف زمين تو در آن گرد آمده اند. (همگان) درخواست كننده، طلب كننده، خواهنده، اميدوار و بيمناك، حضور يافته اند و تو بر حاجت ها و خواسته هاى ايشان مى نگرى، پس به جود و كرمت و ناچيز و سهل بودن آنچه از تو مى خواهم بر محمد و خاندانش درود فرست.
002 48 و از تو مى خواهم خداوندا، پروردگارا، كه تسلط و پادشاهى براى توست و حمد و سپاس شايسته ى توست، معبودى جز تو نيست. تو بردبار و بخشنده، مهربان و صاحب عطاى فراوان و جلال و اكرام و پديد آورنده ى آسمان ها و زمين هستى. از تو مى خواهم كه هر گاه ميان بندگان مؤمن خود كه با خير و نيكى، تندرستى و بركت و فراوانى، هدايت و رستگارى، عمل به طاعت و فرمانبرى از حضرتت، يا خيرى كه به سبب آن بر ايشان منت مى نهى و آنان را به سويت راهنمايى مى كنى، يا براى آنان در درگاهت درجه و پايه اى بلند مى گردانى يا به وسيله ى آن (عمل) خير دنيا و آخرت به اينان عطا مى نمايى، نصيب و بهره ى مرا از آن بسيار گردان.
003 48 پروردگارا، پادشاهى و سپاس شايسته ى توست و معبودى جز تو نيست. از تو مى خواهم كه بر محمد بنده و فرستاده و دوست و برگزيده ى تو و اختيار شده ى تو از آفريدگانت و بر خاندان پاك و نيكوكار محمد درود فرستى؛ درودى كه جز تو كسى را ياراى شمارش آن نباشد، و ما را در دعا و درخواست شايسته ى هر يك از بندگان مؤمن تو كه در اين روز تو را مى خواند شريك گردانى- اى پروردگار جهانيان- و ما و ايشان را بيامرزى، زيرا تو بر هر چيز توانايى.
004 48 خدايا، حاجت و خواسته ام را به درگاه تو آورده و ساز و برگ فقر و نيازمندى خود را در پيشگاهت فرود آورده ام، در حالى كه اطمينانم به آمرزش و رحمت و مهربانى ات از عمل و كردارم بيشتر و آمرزش و رحمتت، از گناهانم وسيع تر است، پس درود فرست بر محمد و خاندان محمد، و هر حاجت و درخواستى را كه دارم و (به يقين) بر انجام آن توانايى و بر تو آسان است، خود به انجام آن بپرداز و حاجتم را روا كن كه نياز من به توست و تو از من بى نيازى ، و من تنها از جانب تو به خير و نيكى رسيده ام و هرگز جز تو كسى بدى را از من نگردانده است و در كار آخرت و دنياى خويش جز به تو اميدوار نيستم.
005 48 خدايا، هر كس براى رفتن به سوى مخلوق و آفريده اى به اميد صله و عطاها و درخواست احسان و بخشش او مهيا و آماده شود، پس- اى مولا و آقاى من- امروز به اميد عفو و گذشت و درخواست احسان و بخششت، مهياى شده و بار بسته و ساز و برگ فراهم آورده و به سوى تو آمده ام.
006 48 خدايا، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و امروز آن اميد مرا به نااميدى مبدل مگردان كه خواهنده اى تو را به رنج نمى اندازد و عطا و بخششى (عطاى) تو را كم نمى گرداند. خدايا، من با تكيه بر كردار شايسته اى كه آن را پيش فرستاده باشم يا به اميد شفاعت مخلوق و آفريده اى كه به او اميد داشته باشم به درگاه تو نيامده ام و تنها شفاعت محمد و خاندان او- كه درود تو بر او و آنان باد- وسيله ى شفاعت قرار داده ام.
007 48 و در حالى به درگاه تو آمده ام كه به گناه و ستم بر خود اعتراف دارم، و به عفو و گذشت بزرگت كه به سبب آن از گناهكاران گذشتى و بسيارى اصرار آنان بر گناه بزرگ، تو را از رحمت و آمرزش و احسان نسبت به آنان بازنداشته، اميدوارم.
008 48 پس اى كه رحمت و مهربانى تو بسيار و عفوت بزرگ است، اى عظيم و بزرگوار و اى كريم و بخشنده، درود فرست بر محمد و خاندانش، و به رحمت و مهربانى ات بر من احسان فرما و به فضل و احسانت بر من مهربان باشد و به آمرزشت بر من گشايش ده.
009 48 خدايا، اين مقام و جايگاه جانشينان و برگزيدگان توست و (غاصبان) مقام امناء و درستكاران كه درجه و پايه ى بلندى كه به ايشان اختصاص دادى ربودند و اين تقدير از آن توست، امر و فرمانت مغلوب نمى شود و از تدبير قطعى تو هر گونه و هر زمان و روزگار كه بخواهى درنمى گذرد و از آن جا كه به آن داناترى، پس در آفرينش و اراده و خواسته ات متهم نيستى، چندان كه برگزيدگان و جانشينان تو شكست خوردند و حقشان از دست آنان ستانده شد و حكم تو را دگرگون شده يافتند و كتاب تو را دور افتاده، واجبات تو را از گذرگاه شريعت تو تغيير يافته و سنت هاى پيامبرت را ترك شده مى بينند.
010 48 خدايا، دشمنان (آل محمد «ص») را از پيشينيان و آيندگان و هر كه به اعمال و كردار آنان راضى و خشنود مى شود و نيز دوستان و پيروانشان را لعنت كن.
011 48 خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، زيرا تو ستوده شده و بزرگوارى، آن گونه دورد و رحمت و تحيت هايى كه بر برگزيدگانت ابراهيم و خاندان او فرستادى، و در گشايش و زدودن غم و اندوه از ايشان و آسايش و يارى كردن و تأييد ايشان تعجيل فرما.
012 48 خدايا، مرا از اهل توحيد و ايمان و از گروندگان به خود و از اهل تصديق و اعتراف كنندگان به پيامبرت و پيشوايانى كه اطاعت و پيروى از ايشان را واجب كرده اى قرار ده؛ همان هايى كه توحيد و ايمان و تصديق به وسيله ى ايشان و به دست هاى آنان جريان (گسترش) مى يابد، اى پروردگار جهانيان.
013 48 بار خدايا، خشم تو را جز بردبارى ات و سختى خشمت را جز عفوت و گذشتت بازنمى گرداند و از عذابت پناه نمى دهد جز رحمت و مهربانى ات و جز تضرع و زارى به درگاهت و در محضرت مرا از (كيفر و خشم) تو نمى رهاند. پس- خدايا- بر محمد و خاندانش درود فرست و از جانب خود و به وسيله ى قدرت و توانايى ات كه با آن مردگان را جان مى بخشى و سرزمين هاى مرده (ويران) را زندگى مى بخشى، ما را فرج و گشايش بخش.
014 48 و مرا- بار خدايا- به اندوه نميران تا دعايم را مستجاب فرمايى.
و از اجابت و روا كردن دعايم آگاهم سازى و طعم تندرستى را تا واپسين دم زندگى به من بچشان و دشمنم را شاد مگردان و گردنم را اسير (آزار و سلطه ى) او مكن و او را بر من مسلط منما.
015 48 خدايا، اگر بلند مرتبه ام گردانى چه كسى مرا پست مى گرداند؟ و اگر مرا پست كنى كه را توان آن باشد كه رفعتم بخشد؟ و اگر مرا گرامى دارى كيست آن كه خوارم كند؟ و اگر خوارم بخواهى كيست آن كه گرامى ام دارد؟ و اگر عذابم نمايى كيست آن كه بر من رحم و مهربانى آورد؟ و اگر مرا هلاك و تباه سازى، كيست آن كه درباره ى بنده ات براى تو مانعى ايجاد كند يا تو را از آن كار بازخواست كند؟ خداوندا، من دانسته ام كه در حكم و فرمانت ستمى و در انتقام و به كيفر رساندنت شتابى نيست و به يقين آن كس (در كيفر) شتاب مى كند كه از گذشتن وقت بترسد و ضعيف و ناتوان است كه به ظلم و ستم نياز دارد و- خدايا- تو برتر از
آنى كه ستم يا شتاب كنى، برترى بزرگ.
016 48 خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا هدف بلا و گرفتارى و آماج انتقام و كيفر دادنت مگردان، و مرا مهلت ده و اندوهم را بزداى، و از لغزش هايم درگذر و به مصيبت ها و بلاهاى پياپى گرفتارم مساز كه ناتوانى و بيچارگى و تضرع و زاريم را به سوى خود مى بينى.
017 48 بار خدايا، در اين روز از خشمت به تو پناه مى برم، پس بر محمد و خاندان او درود فرست و مرا پناه ده.
018 48 و امروز از غضب تو، از تو امان مى جويم، پس درود فرست بر محمد و خاندانش، و مرا پناه ده.
019 48 و از عذاب و كيفرت ايمنى مى خواهم، پس درود فرست بر محمد و خاندان او، و مرا ايمن گردان.
020 48 و از تو هدايت و راهنمايى مى طلبم، پس درود فرست بر محمد و خاندانش و مرا هدايت كن.
021 48 و از تو يارى مى خواهم، پس درود فرست بر محمد و خاندانش و مرا يارى فرما.
022 48 و از تو رحمت و مهربانى درخواست مى كنم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و بر من رحم كن.
023 48 و از تو بى نيازى مى طلبم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا بى نياز گردان.
024 48 و از تو روزى مى خواهم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا روزى ده.
025 48 و از تو كمك مى خواهم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا كمك نما.
026 48 و از گناهان گذشته ام آمرزش مى طلبم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا بيامرز.
027 48 و از تو مى خواهم كه مرا به عصمت (و در دژ بازدارنده)ات بازدارى، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا (از لغزش) بازدار، زيرا اگر تو بخواهى من هرگز به چيزى كه آن را از من نپسنديده اى برنمى گردم.
028 48 پروردگارا، پروردگارا، اى بسيار مهربان، اى بسيار بخشنده، اى داراى عظمت و احسان، بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه را از تو طلبيده و خواسته ام و براى (رسيدن به) آن به درگاه تو تضرع و زارى نمودم اجابت فرما و آن را مقدر كرده و حكم و امضا فرما، در آنچه از خواسته هايم كه حكم مى كنى براى من خير ده و آن را براى من مبارك و بابركت گردان و به وسيله ى آن بر من تفضل كن و مرا به عطاى خود نيكبخت ساز و از فضل و بخشش خود وسعت آنچه (از خيرات و نعمت ها) نزد توست بر من بيفزا، زيرا تو توانگر و بخشنده اى و آن را به خير ونيكى آخرت و نعمت فراوان آن سرا پيوسته فرما، اى مهربان ترين مهربانان .
(پس از خواندن اين دعا)
هر آنچه مى خواهى دعا كن و هزار بار بر محمد و خاندانش درود فرست.
001 49 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- براى دفع دشمنى و آزار دشمنان
001 49 بارالها، تو مرا هدايت كردى، ولى من به كارهاى بيهوده پرداختم، مرا پند دادى، اما سنگدل شدم و پند نپذيرفتم به نعمت هاى خوبم نواختى، اما نافرمانى كردم و آن گاه كه خطاها را به من شناساندى و راه بازگشت را شناختم، به استغفار پرداختم و تو از نافرمانى ام درگذشتى، ولى من باز به گناه برگشتم و تو دوباره پرده پوشى كردى. پس اى خداى من حمد و ستايش مختص توست.
002 49 بيابان هاى هلاكت و تباهى را درنورديدم و به دره هاى نابودى اندر شدم. با ورود به وادى هاى هلاكت، خود را در معرض قهر تو درآوردم و با كيفرهاى تو مواجه شدم.
003 49 (براى رهايى از اين گرفتارى ها) توحيد تو را وسيله اى به درگاهت قرار داده ام و دست آويزم براى رهايى اين است كه هيچ چيزى را شريك تو قرار نداده و خدايى با تو برنگزيده ام، و اينك با تمام وجود به سوى تو گريخته ام (به درگاه لطف تو پناه آورده ام) كه گريزگاه بدكردارم و پناهگاه آن كه بهره ى خود را بر باد داده تويى.
004 49 پس چه بسيار دشمنى كه شمشير كين بر من كشيده و تيغ براى (آزردن) و سر نيزه براى (از پاى درآوردن) من تيز كرده، و زهرهاى كشنده اش را براى من مهيا ساخته و تيرهاى خود را به سوى من نشانه گرفته است، و چشمانش مرا مى پايد و آهنگ خواب ندارد و بر آن است تا زيانى به من برساند و تلخى آزار و اذيت را به من بچشاند.
005 49 اما تو- اى خداى من- ناتوانى ام را در به دوش كشيدن بار گران سختى ها و انتقام از آن كه با من سر جنگ دارد و تنهايى ام را در برابر بى شمار كسانى كه با من به دشمنى برخاسته اند مى دانى و مى بينى؛ (همان هايى كه) دام براى غفلت زدگى ام گسترده و در كمين من نشسته اند.
006 49 پس در نصرت، تو آغازگر بودى و با قدرتت پشتم را محكم نمودى، آن گاه تندى او را در هم شكستى، و او را با تمام بى شمارى (ياران) تنها نمودى، و مرا بر او قدرت و برترى بخشيدى، و تيرهايى را كه به سوى من نشانه گرفته بود به خودش بازگرداندى و او را در حالى بازگرداندى كه خشمش تسكين نيافته و كينه ى در حال جوشش آرام نگرفته بود و او انگشت به دندان گزيده و روى برتافت و سپاهيانش فروپاشيده شد.
007 49 بارخداوندا، چه بسيار ياغيان و ظالمانى كه با كيد و مكر خود درباره ى من ستم كرده، و دام هاى شكار خود را بر سر راهم گسترانده، و تلاش خود را مصروف زير نظر گرفتن من كرده، چنان در كمين من نشستند كه گويى درنده اى در كمين شكارش به انتظار فرصت است، و در حالى كه متملقانه با من خوشرويى كرده، با خشم تمام مرا زير نظر دارند.
008 49 آن گاه تو- اى خداى بلند مرتبه ى والا- كه فساد باطن و زشتى انديشه شان را ديدى، آنان را با مغز در گودالى كه براى شكار آماده كرده بودند نگون ساختى و در پرتگاه درافكندى شان و بدين ترتيب پس از آن سركشى، ذليلانه در بند دامى كه آماده ساخته بودند تا مرا در آن ببينند، خود گرفتار آمدند، اما حقيقت اين است اگر نبود رحمت تو، نزديك بود آنچه بر آنان وارد شده بر من وارد آيد.
009 49 و چه بسيار حسودى كه به خاطر من غصه گلوگيرش شد، و خشمش نسبت به من چونان استخوانى راه گلويش را بست و با نيش زبانش مرا آزرده، و با عيوبى كه خود داشت بر من طعنه زد، و آبرويم را آماج تيرهاى كينه اش قرار داد، و صفات ناپسندى كه همواره وجودش به آن مبتلاست را به من نسبت داد و با نيرنگ خود سينه ام را آكنده از خشم ساخت و با مكر خود آهنگ (از بين بردن) مرا نمود.
010 49 پس اى خداى من، من فرياد خواهانه تو را خواندم، زيرا اطمينان به سرعت اجابت از ناحيه ى تو را داشتم، و به خوبى مى دانستم كه آن كس كه در سايه ى حمايت تو پناه گيرد ستم زده نخواهد شد، و آن كس كه به پناهگاه يارى دهنده ى تو پناه آورد، هرگز گرفتار بيم و ترس نشود و (الها) تو نيز با قدرت خود از شدت خشم و گزند او مرا محفوظ داشتى.
011 49 (بارخداوندا،) چه بسيار ابرهاى تيره اى كه از افق زندگى ام برطرف كردى؟ و چه ابرهاى سراسر نعمتى كه باران آن را بر من فروفرستادى؟ و چه جوى هاى رحمتى كه در كشتزار زندگى ام جارى ساختى؟ و چه لباسهاى عافيتى كه بر تنم پوشاندى؟ و چه چشمه هاى حوادثى (كه متوجه من بود) كور ساختى؟ و چه حجاب هاى غم و اندوه از ميان برداشتى؟
012 49 و چه حسن ظن هايى كه (به تو داشتم) محقق نمودى و فقر و ندارى مرا جبران كردى؟ و چه لغزش هايى كه مرا از آن محافظت نمودى؟ و چه ذلت هايى كه آن را به نعمت بدل كردى؟
013 49 و در همه ى اين موارد انعام و احسان از ناحيه ى تو و در تمام اين ها فرورفتن در معاصى و گناه از ناحيه ى من بوده است. با اين حال بدى من تو را از اتمام احسانت بازنداشت و آن همه احسان و تفضل كه مرا از كارهايى كه خشمت را برمى انگيزاند منع نكرد، (در حالى كه) تو در برابر كردارت مسؤول نيستى.
014 49 خدايا، چون از تو خواسته شده عطا كردى و آن گاه كه از تو سؤال نشد خود به بخشش آغاز نمودى و (آن گاه كه) از فضل و بخشندگى ات چيزى مطالبه شده بخل نورزيدى و از عطايت نكاستى. اى مولاى من، تو غير از احسان و اكرام و بخشش و انعام براى ما چيزى نمى خواهى، ولى من جز حرمت شكنى و گذشتن از حدودت و غفلت از بيم دادنت راهى برنگزيده ام. بنابراين- اى خداى من- ستايش مخصوص توست، تو آن مقتدرى كه هيچ گاه مغلوب نمى شود و مهلت دهنده اى كه هرگز شتاب نمى كنى.
015 49 اى خداى من، اين مقام كسى است كه به فراوانى نعمت ها اعتراف كرده است، اما با تقصير و كوتاهى در شكر، با آنها مقابله نموده و به تباه كردن آن نعمت ها بر ضد خود شهادت داده است.
016 49 بارخداوندا، من با توسل به (مقام بلند) محمدى و (مقام ولايت) درخشان علوى به تو تقرب مى جويم و با (شفيع قرار دادن) آن دو رو به سوى تو مى آورم (و مى خواهم) كه مرا از شر چنين و چنان (دشمن يا گرفتارى) پناه دهى، چه اين كار (پناه دادن) در جنب توانايى تو، تو را به تنگنا نمى افكند و تو را با توجه به قدرتت دچار دشوارى نمى سازد. و تو بر هر چيز توانايى.
017 49 پس اى خداى من، از رحمت و توفيق مداوم خود آن قدر بر من ببخش كه آن را نردبان رسيدن به مقام خشنودى ات قرار دهم و به وسيله ى آن از عقوبتت ايمن شوم، اى مهربان ترين مهربانان.
001 50 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در خداترسى
001 50 بار خدايا، اندام مرا درست (و تهى از كژى و كاستى) آفريدى، و در خردسالى پرورشم دادى و بى رنج و كوشش من روزى ام دادى.
002 50 بار خدايا، من در كتاب تو (قرآن مجيد) كه درود فرستادى و بندگانت را به آن مژده دادى يافتم كه فرموده اى: «اى بندگان من كه بر نفس هاى خود با گناه كردن ستم كرده ايد از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را (جز دوگانه پرستى) مى آمرزد.» خداوندا، پيش از اين گناهانى از من سر زده كه آن را مى دانى و از من به آن داناترى، پس واى بر بدى حال من از آنچه تو از من ثبت كرده و برشمرده اى.
003 50 پس اگر نبود جاهايى كه به عفو و گذشت فراگير تو اميد داشتم دست اميد به رحمتت را بازمى گرفتم و اگر كسى مى توانست از پروردگارش بگريزد هر آينه من به گريختن از تو سزاوارتر بودم. و تو (خداوندا،) هيچ رازى در زمين و آسمان از تو پوشيده نيست و آن را روز محشر آشكار مى نمايى و خود (بهترين و) بسنده ترين جزا دهنده و حسابرسى.
004 50 بار خدايا، چون گريزم، تو خواهان و جوينده ى منى و چون راه فرار در پيش گيرم به دنبال منى و اينك من به حال خضوع و ذلت و افتادگى در محضر تو سر به فرمانم. اگر مرا عذاب نمايى، همانا من شايسته عذابم و اين امر- پروردگارا- از سوى تو عين عدل است و اگر مرا ببخشى، همچون گذشته عفو تو شامل حال من شده و لباس بخششت را بر تنم پوشانده اى.
005 50 پس- پروردگارا- از تو مى خواهم به حق اسمايى كه نزد خود پنهان دارى و به حق آن جمالى كه پرده ها مانع از درخشش آن شده اند، بر اين نفس نالان و بر اين تكه استخوان ناتوان رحم آور. نفسى كه تاب حرارت خورشيد را ندارد حرارت آتشت را كى تحمل تواند كرد؟ و نيز كسى كه نمى تواند صداى رعد آسمان را بشنود، چگونه تاب شنيدن صداى خشم تو را دارد؟
006 50 پس- اى خداى من- بر من رحم كن، زيرا من فردى كوچك و ناچيزم و قدر و منزلتم اندك است و عذاب و كيفر من چيزى نيست كه همسنگ ذره اى بر پادشاهى تو بيفزايد. (خدايا،) اگر عذاب من چيزى بود كه بر ملك تو مى افزود هر آينه صبر بر آن را از تو مى خواستم و دوست داشتم كه آن فزونى براى تو باشد، ولى سلطنت تو- بار خدايا- بزرگتر و ملك تو جاويدتر از آن است كه فرمانبرى فرمانبران بر آن بيفزايد يا نافرمانى گنه كاران از آن بكاهد.
007 50 پس اى مهربان ترين مهربانان، بر من رحم كن و از گناهان من درگذر اى داراى بزرگى و احسان و نيكى، توبه ام را بپذير، زيرا تويى توبه پذير مهربان.
001 51 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به گاه تضرع و اظهار فروتنى در درگاه الهى
001 51 اى خداى من، در برابر احسان نيكويت به من و فراوانى نعمت هايت بر من و بسيارى بخشش هايت درباره ى من، و بر رحمت و مهربانى ات كه مرا با آن (بر ديگران) برترى داده اى و بر نعمتت كه بر من تمام گردانيدى تو را سپاس مى گويم كه سزاوار هر سپاسى. پس- خداوندا- درباره ى من چنان احسانى كرده اى كه شكر و سپاس من از اداى آن عاجز است.
002 51 و اگر احسان و نيكى تو به من و فراوانى نعمت هايت بر من نمى بود، هرگز به بهره ام دست نمى يافتم و اصلاح و سامان دادن خود را نمى توانستم، ولى تو درباره ى من به احسان و نيكى آغاز نمودى و كفايت و بى نيازى از ديگران را در همه ى كارها به من عطا فرمودى و رنج و بلا و گرفتارى را از من برگرداندى و قضا و قدر (حكم و فرمان) ترسناك (خود) را از من بازداشتى.
003 51 اى خداى من، چه بسيار بلا و گرفتارى رنج آورى را كه از من برگرداندى و چه نعمت فراوانى كه آن را مايه ى روشنى چشمم قرار دادى و چه نيكى هاى ارجمندى كه بر من ارزانى داشتى؟
004 51 تويى كه هنگام بيچارگى دعا و درخواست مرا پذيرفتى و هنگام افتادن در گناه از لغزشم درگذشتى و حقوق مرا از دشمنان بازستاندى.
005 51 اى خداى من، هنگامى كه از تو (چيزى) درخواست كردم تو را بخيل نديدم و هنگامى كه تو را اراده كردم گرفته نيافتم، بلكه تو را براى دعا و درخواستم شنونده و براى خواسته هايم بخشنده و نعمت هايت را بر خويش فراوان يافتم، در هر حال از حالاتم و هر زمان و روزگارى از زمانم. از اين رو تو نزد من ستوده اى و احسانت پيش من نيكوست.
006 51 جانم (از راه عقل) و زبانم (از راه ستايش) و عقلم (از راه اعتقاد) تو را سپاس گويند؛ سپاسى كه تمام و كامل باشد و به بن و كنه سپاس رسد، سپاسى كه منتها و پايان رضاى تو از من باشد، پس مرا از خشم خود رهايى ده.
007 51 اى پناه من، آن گاه كه راه ها (گرايش ها) مرا به رنج اندازد مرا از خشم خود رهايى ده. اى درگذرنده از لغزش من اگر پرده پوشى تو درباره ى من نمى بود هر آينه از رسوا شدگان مى بودم. اى كه به تأييد خود يارى ام كردى، اگر يارى و نصرت تو نمى بود، هر آينه از شكست خوردگان مى بودم و يا كه پادشاهان براى تو يوغ ذلت و خوارى بر گردن نهاده اند و از چيرگى و سلطه ى تو ترسانند و اى سزاوار پرهيزگارى و اى كه نام هاى نيكو مختص توست از تو مى خواهم كه از من درگذرى و مرا بيامرزى، زيرا من بى گناه نيستم كه عذر آورم و نيرومند نيستم كه غالبت و پيروز گردم و مرا گريزگاهى نيست كه بگريزم.
008 51 پس، از تو مى خواهم كه از لغزش هايم درگذرى و از گناهانى كه مرا در برگرفته اند به درگاه تو عذر و پوزش مى آورم و از گناهانى كه هلاك و تباهم ساخته اند به سوى تو گريخته ام. پروردگارا، اينك توبه كننده ام، پس توبه ام را بپذير، به سوى تو بازگشته ام، پس پناهم ده، زينهار جوينده ام، پس خوارم منما، به سويت نياز آورده ام، پس مرا محروم مفرما. به ريسمان (رحمت) تو چنگ زننده ام، پس مرا به خود وامگذار و درخواست كننده ام، پس نوميد بازمگردان.
009 51 تو را در حالى مى خوانم- اى پروردگار من- كه بى چيزم، نيازمندم، ترسان، هراسان، فقير، بيمناك و بيچاره ى درگاه توام.
010 51 اى معبود من، ناتوانى ام را در سبقت گرفتن و رسيدن به آنچه (از نعمت هايى كه در آخرت) به دوستانت وعده داده اى و از دورى نمودن از آنچه دشمنانت را به آن بيم داده اى و بسيارى اندوهم و از وسوسه نفسم به تو شكايت مى كنم.
011 51 اى خداى من، به سبب بدى درونم مرا رسوا نكردى و به وسيله ى گناهانم هلاكم ننمودى، تو را مى خوانم اجابت مى كنى، اگر چه هنگامى كه تو مرا مى خوانى من در اطاعت كندم و هر حاجت و خواسته اى كه مى خواهم، از تو درخواست مى نمايم و هر جا كه هستم راز خود را نزد تو فاش مى كنم. از اين رو جز تو را نمى خوانم و به جز تو اميد ندارم.
012 51 لبيك، لبيك، هر كس به درگاهت شكايت كند مى شنوى و كسى كه بر تو اعتماد كند مى پذيرى و هر كه به رشته ى (لطف و عنايت) تو چنگ زند مى رهانى و از هر كه به تو پناه آورد غم و اندوه را دور مى سازى.
013 51 اى خداى من، پس مرا به سبب ناسپاسى ام از خير و نيكى آخرت و دنيا نوميد مگردان و گناهانم را كه تو مى دانى بيامرز.
014 51 اگر كيفر كنى پس از راه عدل است، زيرا من به سبب نافرمانى، ستمكار، مقصر، تباه كننده، گناهكار و واگذارنده ى بهره ى خود هستم و اگر (از راه احسان) بيامرزى تو مهربان ترين مهربانانى.
001 52 دعاى آن حضرت كه درود بر او باد- در اصرار در طلب از خداوند
001 52 اى خداوندى كه هيچ چيز، نه در زمين و نه در آسمان بر تو مخفى نيست. اى خداى من، چگونه ممكن است چيزى بر تو مخفى ماند، در حالى كه تو آن را آفريده اى؟ و چگونه ممكن است از احصا و شمارش تو بيرون باشد آنچه را كه تو ساخته اى؟ يا چگونه ممكن است از ديد تو پنهان بماند آنچه را كه تو امورش را تدبير مى كنى؟ يا چگونه مى تواند از تو فرار كند كسى كه جز با روزى تو زيستن نتواند؟ يا چگونه ممكن است از دست تو نجات يابد كسى كه به غير از حكومت تو راهى برايش وجود ندارد؟
002 52 پاك و منزهى، آن كه بيشتر از تو بترسد، داناترين خلق نسبت به توست و عالم ترين آنان به راه فرمانبرى، خاضع ترين ايشان در پيشگاه توست. و خوارترين بندگان در پيشگاه تو كسى است كه تو روزى اش مى دهى و او ديگرى را عبادت مى كند.
003 52 منزهى تو، از سلطنت و حكومتت نمى كاهد آن كسى كه براى تو شريك قائل شود و رسولانت را تكذيب كند، آن كس كه قضا و حكم تو را ناپسند دارد توان آن كه فرمانت را تغيير دهد و رد كند، ندارد، و هر كس قدرتت را انكار كند نمى تواند در برابر نيروى تو مقاومت نمايد، و هر كس غير تو را عبادت كند از دست تو رهايى نمى يابد و كسى كه ديدار و ملاقات تو را دوست ندارد در دنيا جاودانه نخواهد ماند.
004 52 منزهى تو، شأنت چه عظيم، و سلطنتت بس مغلوب كننده، و قدرتت بس شديد و فرمانت بس نافذ است!
005 52 منزهى تو، فرمان مرگ را بر همه ى مخلوقاتت صادر فرموده اى خواه آن كس تو را به توحيد بستايد، و خواه آن كه به تو كافر شود و همه ى آنها طعم مرگ مى چشند و همه به سوى تو مى آيند. پس تو متبارك و از همگان برتر و بالاترى و معبودى جز تو نيست، يگانه اى و هيچ شريكى ندارى.
006 52 (پس) خداوندا، به تو ايمان آوردم، و پيامبرانت را تصديق نمودم و كتابت را پذيرفتم و به هر معبودى غير از تو كافر شدم و از هر كس كه غير تو را عبادت كند بيزارى جستم.
007 52 بارالها، من شب را به روز مى آورم و روز را به شام، در حالى كه عمل خود را بسيار كم مى شمارم، و به گناه خود معترفم و به خطاى خود مقرم. به دليل اسراف (در نافرمانى و ستم) به نفسم، خوار و ذليلم، عملم مرا به هلاكت افكنده، و هواى نفسم مرا پست ساخته و شهواتم مرا به ديار محروميت انداخته.
008 52 پس اى مولاى من، از تو مى خواهم، خواستن كسى كه نفسش به آرزوى دراز سرگرم، و بدنش در اثر تندرستى (از بندگى) غافل مانده، و قلبش به خاطر فراوانى نعمت، فريفته شده است و نسبت به فرجام كارش، كم انديشيده است.
009 52 و (از تو درخواست مى كنم) درخواست كسى كه آرزو بر او غلبه كرده و هوا و هوس او را فريفته و دنيا بر او تسلط يافته و اجل بر سر او سايه گسترانيده است و (از تو درخواست مى كنم) درخواست كسى كه گناه فراوان انجام داده و به خطاى خود اعتراف كرده است؛ درخواست كسى كه جز تو پروردگارى ندارد، و ولى و سرپرستى جز تو، و نجات دهنده اى از تو و ملجأ و پناهى (كه او را از تو پناه دهد) جز تو نمى يابد.
010 52 بارالها، به حقى كه از خودت بر همه ى آفريدگانت واجب كردى و به اسم عظيمى كه پيامبرت را امر فرمودى كه تو را با آن تسبيح گويد و به جلال وجه كريمت كه نه كهنگى مى پذيرد، نه تغيير، نه فنا، از تو مى خواهم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و به وسيله ى عبادتت مرا از همه چيز بى نياز سازى و به سبب خوف و ترس از خودت دلم را (در برابر اندوه دنيايى) آرام گردانى.
و به وسيله ى رحمتت، كرامت هاى فراوانت را نسبت به من از سرگيرى.
011 52 بنابراين من به سوى تو فرار مى كنم و از تو مى ترسم و به تو استغاثه مى كنم و اميدم به توست و تو را مى خوانم و به تو پناه مى برم و اطمينانم به توست و از تو يارى مى جويم و به تو ايمان مى آورم و بر تو توكل مى كنم و به جود و كرم تو اعتماد مى ورزم.
001 53 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- در اظهار خضوع براى خداوند
001 53 اى خداى من، گناهانم بر اثر بسيارى و بزرگى، زبانم را بسته و از گفتار بازم داشته است. از اين رو براى من (درباره ى كردارم) حجت و برهانى و عذر و بهانه اى نيست. پس من به رنج و سختى خود گرفتار و در گرو كردار خويشم، در گناهان خويش سرگردانم، در رسيدن به مقصد سرگشته و به نهايت درمانده ام.
002 53 نفس خود را در جايگاه خواران گناهكار و سياه بختانى كه بر نافرمانى تو جرأت نموده، وعده (پاداش و كيفر) تو را سبك شمرده اند، قرار داده ام.
003 53 منزه و پاكى خداوندا، چه شد كه اين گونه بر تو جرأت كردم (و راه نافرمانى در پيش گرفتم]؟ و چسان خود را هلاك ساختم؟
004 53 اى مولا و آقاى من، بر من كه به صورت فروافتاده ام و بر لغزش گامم مهربانى فرما و به حلم و بردبارى ات نادانى ام و با احسانت كردار بد مرا ببخش، زيرا من به گناه خود اقرار كننده و به خطاى خويش اعتراف كننده ام و اين دست من و اين پيشانى من است (من در دست تو و تحت حكم و فرمان توام) كه به زارى خود را براى قصاص و كيفر كردارم تسليم نموده ام. پس خداوندا، بر پيرى ام و به پايان رسيدن روزهايم و نزديك شدن مرگم و ناتوانى ام و نيازمندى ام (به رحمتت) و بيچارگى ام رحم و مهربانى كن.
005 53 اى مولاى من، چون از اين دنيا رخت بربستم و نشانى از من نماند و يادم در ميان آفريدگان زايل گرديد و در زمره ى فراموش شدگان قرار گرفتم، بر من مهربانى كن.
006 53 اى مولاى من، آن هنگام كه پيكرم دگرگون و تنم متلاشى شود و بپوسد و اندامم فروپاشد و بند بند پيكرم از هم بگسلد، بر من رحم كن، اى واى از غفلت و بى خبرى من از آنچه در پيش رو دارم.
007 53 اى مولاى من، در روز برانگيخته و زنده شدنم (براى حساب و بازپرسى) بر من رحم كن، و موقفم را در آن روز با دوستانت، و بازگشتم را (به سراى آخرت) در ميان يارانت و منزل و جايم را در همسايگى زحمت خود قرار ده، اى پروردگار جهانيان.
001 54 دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- براى برطرف شدن اندوه
001 54 اى برطرف كننده ى غم و اندوه، اى بى اندازه بخشاينده در دنيا و آخرت و بسيار مهربان در دو سرا بر محمد و آل محمد درود فرست و غم مرا بزدا و اندوهم را دور ساز.
002 54 اى يگانه، اى يكتا، اى بى نياز، اى كه نزاييده و زاييده نشدى و كسى همتاى تو نبوده و نباشد، مرا از پيشامد ناگوار نگهدار و از گناه پاك گردان و گرفتارى ام را برطرف نما. (آن گاه- به فرموده ى حضرت- آيةالكرسى، قل اعوذ برب الفلق، قل اعوذ برب الناس و قل هو الله احد را بخوان و بگو:)
003 54 بار خدايا، من از تو درخواست مى نمايم درخواست كسى كه نيازمندى اش سخت و توانايى اش سست و گناهانش بسيار است، درخواست كسى كه براى نيازمندى اش فريادرسى و براى ناتوانى اش توانايى دهنده اى و براى گناهانش آمرزنده اى جز تو نمى يابد، يا ذالجلال و الاكرام، خدايا، از تو درخواست (توفيق) عمل و كردارى را دارم كه هر كس آن را انجام دهد دوستش بدارى و يقين و باورى كه به وسيله ى آن سود مى دهى كسى را كه در (قضاى) تو حقيقت يقين را به دست آورد.
004 54 بار خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا به راستى (در قصد گفتار و كردار) بميران و حاجت و نيازمندى ام را از دنيا برگير و رغبت و خواسته ام را در آنچه نزد توست قرار ده تا مشتاق ديدارت شوم و توكل و اعتماد راستين بر خودت را به من عطا فرما.
005 54 خداوندا، بهترين سرنوشتى كه رقم زده اى براى خود مى خواهم و از فرجامم بدى كه مقدر شده به تو پناه مى برم و از تو مى خواهم ترس عبادت كنندگان تو را و پرستش فروتنان درگاهت را و يقين و باور اعتماد كنندگان بر تو را و توكل و اعتمادى را كه مؤمنان بر تو دارند، به من عطا فرمايى.
006 54 بار خدايا، رغبت و اراده ى مرا در مطلب و خواسته ام مانند رغبت دوستانت در خواسته هاشان و ترسم را مانند ترس دوستانت قرار ده و مرا در رضا و خشنودى ات به كارى وادار كه با آن، حكمى از احكام دين تو را بر اثر ترس از غلبه يا آزار كسى از آفريدگانت رها نكنم.
007 54 بار خدايا، اين حاجت من است، پس رغبتم را در آن بزرگ گردان و عذر و پوزش مرا در آن (خواسته ها) قبول فرما و حجت و برهانم را در آن به من بياموز و تنم را در آن عافيت ده.
008 54 بار خدايا، اگر كسى صبح كند و بر غير تو اعتماد كند، پس من در حالى كه اعتماد و اميدم در همه ى كارها به توست، صبح مى كنم، پس بهترين فرجام ها را براى من رقم زن و مرا به وسيله ى رحمت و مهربانى ات از فتنه ها و آزمون هاى گمراه كننده نجات ده، اى مهربان ترين مهربانان.
009 54 و درود خداوند بر مهمتر ما، محمد، فرستاده ى برگزيده اش و بر آل پاك او باد.
001 55 براى ما حديث نمود، سيد بزرگوار نجم الدين بهاء الشرف ابوالحسن محمد، فرزند حسن، فرزند احمد، فرزند على، فرزند محمد، فرزند عمر، فرزند يحيى، علوى حسينى، رحمت خدا بر او باد - فرمود: به ما خبر داد شيخ سعيد ابو عبدالله محمد فرزند احمد، فرزند شهريار خزانه دار مولايمان امام على بن ابيطالب اميرمومنان عليه السلام در ماه ربيع الاول سال پانصد و شانزده، صحيفه را بر او مى خواندند و من شنيدم (سيد نجم الدين) گفت: شنيدم صحيفه را خواندند بر شيخ صدوق ابومنصور محمد، فرزند محمد، فرزند احمد، فرزند عبدالعزيز عكبرى معدل - رحمت خدا بر او باد - از ابوالفضل محمد، فرزند عبدالله فرزند مطلب شيبانى كه او گفت: براى ما حديث كرد، شريف؛ ابو عبدالله، جعفر فرزند محمد، فرزند جعفر، فرزند حسن، فرزند جعفر، فرزند حسن، فرزند اميرمومنان على بن ابيطالب عليه السلام كه او گفت: براى ما حديث نمود عبدالله فرزند عمر، فرزند خطاب زيات در سال دويست و شصت و پنج، او گفت: دايى ام براى من حديث نمود، نعمان اعلم كه گفت: برايم حديث نمود عمير فرزند متوكل ثقفى بلخى پدرش متوكل پسر هارون كه او گفت: يحيى بن زيد پسر امام زين العابدين عليه السلام را پس از كشته شدن پدرش، هنگامى كه او به سوى خراسان رهسپار بود ديدم، بر او سلام نمودم، فرمود: از كجا مى آيى؟ گفتم: از سفر حج. سپس از من درباره ى خانواده و عموزادگانش كه در مدينه بودند پرسيد و حال جعفر بن محمد عليه السلام را بسيار پرسيد. من او را از احوال امام صادق و اندوه آن حضرت در (مصيبت كشته شدن) پدرش زيد بن على عليه السلام آگاه نمودم، سپس فرمود: عمويم محمد بن على عليه السلام (امام باقر) - پدرم را به جنگ ننمودن با بنى اميه فرمود و او را پند و اندرز داد و آگاه كرد كه اگر قيام نمايد و از مدينه خارج شود، عاقبت كارش به كجا مى انجامد، (يحيى به متوكل هارون) فرمود: آيا پسرعمويم جعفر محمد (امام صادق) ملاقات كرده اى؟ گفتم: آرى. گفت: آيا از او چيزى درباره ى كار من شنيده اى؟ گفتم: آرى. گفت: درباره ى من چه فرمود: به من خبر بده، گفتم: فدايت گردم، دوست ندارم آن چيزى را كه از او شنيده ام، رو به رويت بيان كنم. او گفت: آيا مرا به مرگ مى ترسانى؟! آنچه شنيده اى بيان كند. گفتم از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: تو كشته شده و به دار آويزان مى گردى، همانگونه كه پدرت كشته شد و به دار آويخته گرديد، در اين هنگام بود كه رنگ رخسارش تغيير كرد و گفت: خداوند هر چه را بخواهد نابود مى كند و هر چه را بخواهد پايدار مى نمايد و اصل كتاب (لوح محفوظ) نزد اوست. اى متوكل! همانا خداوند عزوجل اين كار (ترويج دين يا خونخواهى امام حسين عليه السلام) را به وسيله ى ما تأييد نموده و علم و شمشير را به ما داده و اين هر دو براى ما جمع شده است، و به عموزاده ما تنها علم داده شده، گفتم: فدايت شوم! من مى بينم كه رغبت مردم به پسرعمويت امام جعفر عليه السلام بيشتر از رغبتشان به تو و به پدرت مى باشد، در اين هنگام يحيى بن زيد گفت: عموى من محمد بن على و پسرش جعفر (عليهماالسلام) مردم را به زندگى فرا مى خوانند و ما آن ها را دعوت به مرگ مى كنيم، گفتم: اى پسر پيامبر خدا! آيا آن ها داناترند يا شما؟ يحيى براى مدتى طولانى به زمين خيره شد، سپس سر را بلند كرده و گفت: ما همگى مان علم (به احكام الهى) داريم، غير از اينكه آنان مى دانند همه آنچه را كه ما مى دانيم، ولى ما همه آنچه را كه آنان مى دانند، نمى دانيم! سپس به من گفت: آيا چيزى از پسرعمويم نوشته اى؟ گفتم: آرى! گفت: آن را به من نشان بده! پس چند نوع علم را (كه از امام صادق عليه السلام يادداشت كرده بودم را) به او نشان دادم و دعايى را به او نشان دادم كه آن را امام صادق عليه السلام بر من املاء فرموده بود و به من گفته بود كه آن را پدرش محمد بن على عليه السلام بر او املاء فرموده و به او فرموده بود كه اين دعا از دعاهاى پدرش امام على بن الحسين عليه السلام و از زمره ى دعاهاى صحيفه كامله مى باشد، يحيى به آن دعا تا آخرش نگاهى كرده و گفت: آيا اجازه مى دهى كه از روى آن نسخه اى بردارم؟ گفتم: اى پسر رسول خدا! آيا در آن چيزى كه متعلق به خودتان هست، اجازه مى خواهى؟! پس فرمود: بدان كه اينك، من صحيفه اى از دعاى كامل را از آنچه پدرم از پدرش (امام سجاد) نقل نموده، به تو نشان دادم، او مرا به نگهدارى آن و منعش از كسى كه اهل آن نيست سفارش فرموده. عمير (پسر متوكل) گفت: پدرم گفت: من بلند شدم و نزد يحيى رفتم، سرش را بوسيده و گفتم: به خدا سوگند، اى پسر رسول خدا! من خدا را به وسيله ى دوستى و پيروى از شما عبادت مى كنم و اميد آن دارم كه مرا در زندگى و مرگ به وسيله ى ولايت و دوستى شما، نيكبخت فرمايد، سپس صحيفه اى را كه به او داده بودم به جوانى كه همراهش بود داد و فرمود: اين دعا را با خطى آشكار و زيبا برايم بنويس و برايم بياور، شايد بتوان آن را حفظ نمايم؛ چرا كه من اين دعا را از پسرعمويم جعفر - كه خدا او را حفظ فرمايد - مى خواستم، ولى او نمى داد، متوكل گفت: من از كار خود پشيمان گشتم و نمى دانستم كه چه بايد بكنم و امام صادق عليه السلام هم نفرموده بود كه آن را به كسى نده. سپس يحيى جامه دانى خواست و صحيفه قفل زده مهر كرده اى را از آن در آورد، به مهر نگاه كرد، آن را بوسيد و گريه سر داد، سپس مهر را شكست و قفل را گشود، آنرا بر چشم نهاد و بر صورت ماليد، و گفت: به خدا سوگند، اى متوكل! اگر نبود آن چيزى كه تو از پسرعمويم بيان نمودى كه من كشته و به دار آويخته مى گردم، هرگز اين صحيفه را به تو نمى دادم و از دادن آن بخل مى ورزيدم، اما از آنجا كه مى دانم كلام امام صادق حق است قرآن را از پدرانش آموخته و فرا گرفته و به زودى صحت آن آشكار مى گردد، پس ترسيدم كه اين علم دست بنى اميه بيفتد و آن ها آن را پوشيده دارند و در خزانه هايشان بياندوزند، پس آن بگير و به جاى من از آن مراقب كن و چشم به راه باشد تا آنگاه كه خداوند، كار من و اين گروه (بنى اميه) را بگذراند كه او گذراننده است. اين صحيفه امانتى است از من نزد تو تا آنگاه كه آن را به دو پسرعمويم محمد و ابراهيم پسران عبدالله بن حسن بن حسن بن على عليه السلام برسانى، چرا كه آن دو جانشينان من در اين كار (قيام عليه بنى اميه) هستند، متوكل گفت: صحيفه را گرفتم، هنگامى كه يحيى بن زيد كشته شد، به مدينه منوره برگشته و خدمت حضرت امام صادق عليه السلام رسيدم و داستان يحيى را براى آن بزرگوار نقل كردم، امام عليه السلام گريست و به شدت اندوهگين گرديد و فرمود: خدا پسرعمويم را بيامرزد و او را به پدران و اجدادش ملحق كند! به خدا قسم، اى متوكل، چيزى مرا از دادن دعاى به يحيى منع نمى كرد، جز آنكه او بر صحيفه ى پدرش از آن مى ترسيد، اينك آن صحيفه كجاست، گفتم: اين آن صحيفه است! امام آن را باز كرد و فرمود: به خداوند قسم، كه اين خط عمويم زيد و دعاى جدم على بن الحسين عليه السلام است، سپس به فرزندش اسماعيل فرمود: اى اسماعيل! برخيز و آن را كه تو را به حفظ و نگهدارى از آن دستور داده بودم بياور، اسماعيل بلند شد و صحيفه اى بيرون آورد كه گويى همان صحيفه اى بود كه يحيى بن زيد به من داده بود، سپس امام صادق عليه السلام آن را بوسيده و بر چشم خود گذاشت و فرمود: اين خط پدرم و گفته ى جدم عليه السلام در حضور من بود. گفتم: اى پسر رسول خدا! آيا اجازه مى دهى كه آن را با صحيفه زيد و يحيى مقابله نمايم؟ امام عليه السلام اجازه داده و فرمودند: من تو را براى اين كار شايسته مى بينم.
پس ديدم كه هر دو صحيفه يكسان است، و در آن صحيفه يك حرف نيافتم كه خلاف آنچه در صحيفه ديگرى است باشد، سپس از حضرت امام صادق عليه السلام اجازه خواستم كه صحيفه يحيى را (طبق وصيت خودش) به فرزندان عبدالله بن حسن بدهم، امام فرمودند: خداوند امر نموده كه امانات و سپرده ها را به صاحبانش پس دهيد. آرى آن صحيفه را به آن ها بده، هنگامى كه براى ديدن آن دو برادر بلند شدم امام عليه السلام فرمود: بنشين! سپس كسى را دنبال محمد و ابراهيم فرستاد، وقتى آمدند، امام عليه السلام فرمودند: اين ميراث پسرعموى شما يحيى از پدرش زيد مى باشد كه آن را به شما اختصاص داده نه به برادرش و ما درباره ى آن با شما شرطى مى نماييم! آنها گفتند: خدا تو را رحمت فرمايد، بگو كه گفتارت مقبول است، فرمود: اين صحيفه را از مدينه بيرون مبريد! پرسيدند: چرا؟ فرمود: پسرعمويتان درباره ى اين صحيفه از چيزى مى ترسيد كه من هم درباره ى آن اين ترس را دارم گفتند: او به خاطر اين مى ترسيد كه مى دانست كشته خواهد شد، امام صادق عليه السلام فرمود: شما هم ايمن مباشيد! به خدا سوگند، من مى دانم كه به زودى قيام خواهيد نمود، همانگونه كه او قيام كرد و به زودى كشته خواهيد شد، همچنانكه او كشته گشت، آنها برخاسته و گفتند: لا حول و لا قوة الا بالله، هنگامى كه بيرون رفتند، امام صادق عليه السلام فرمودند اى: متوكل! چگونه يحيى به تو گفت كه محمد بن على (امام باقر) و پسرش جعفر مردم را به زندگى دعوت مس مى كنند و ما آن ها را به مرگ فرا مى خوانيم؟! گفتم: آرى! خدا كار تو را درست گرداند، پسرعمويت يحيى به من همين را گفت، فرمود: خداوند يحيى را بيامرزد، پدرم از پدرش و او از جدش و او از امام على عليه السلام به من خبر داد كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم بالاى منبر بود كه خواب سبكى او را فرا گرفت. در خواب ديد كه مردانى مانند ميمون بر روى منبر او بالا و پايين مى پرند و مردم را به عقب و قهقهرى باز مى گردانند، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم از خواب برخاست، نشست، در حالى كه اندوه از چهره ى شريفش نمايان بود، در اين حال جبراييل عليه السلام اين آيه را براى پيامبر آورد: و رؤيايى را كه به تو نشان داديم و درختى را كه به لعنت در قرآن ياد شده، نبود مگر براى امتحان و آزمايش مردم و آن ها را (از عذاب خدا) مى ترسانيم، ولى آن ها را جز طغيان و سركشى زياد نيفزايد و منظور از شجره ى ملعونه، بنى اميه هستند، پيامبر فرمود،: اى جبرييل! آيا در روز و روزگار من اين ها خواهند بود؟ گفت: نه، اما آسياى اسلام از آغاز هجرت و بيرون تو (از مكه به مدينه) مى گردد و گردش آن ده سال است، سپس در پايان سال سى و پنج هجرى به گردش مى افتد و پنج سال در همان حال مى ماند، سپس ناچارا آسياى گمراهى به گردش خواهد آمد كه بر قطب خود پابرجاست و بعد از آن پادشاهى فرعون ها خواهد بود. امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند در اين مورد فرمود: ما قرآن را در شب قدر فرو فرستاديم. و چه مى دانى كه شب قدر چيست؟ شب قدر از هزار ماه بهتر است، هزار ماهى كه بنى اميه در آن فرمانروايى مى كنند و در آن شب قدرى وجود ندارد. امام صادق عليه السلام فرمود: سپس خداوند عزوجل پيامبرش را آگاه نمود كه بنى اميه به مدت هزار ماه بر اين امت پادشاهى و سرورى خواهند كرد، پس اگر كوه ها بر آن طغيان كنند، بر آن كوه ها بلندى گيرند تا اينكه خداوند متعال زوال پادشاهى آن ها را بخواهند و بنى اميه در اين مدت، بغض و كينه ى ما اهل بيت را شعار و روش خود قرار مى دهند و خدا به پيامبرش در آنچه در روزگار پادشاهى بنى اميه از جانب ايشان به خاندان محمد و دوستان و شيعيان آن ها مى رسد، خبر داده. حضرت فرمود: خداوند متعال در مورد بنى اميه فرمود: آيا نديدى كسانى را كه نعمت خدا را به كفر و ناسپاسى تبديل نموده و قومشان را به ديار هلاكت و نيستى فرستادند و به دوزخ كه بد جايگاهى است وارد شوند. (در اين آيه) نعمت خدا محمد و خاندان اوست. دوست داشتن آن ها همان ايمانى است كه موجب دخول به بهشت مى شود و به دشمنى با آن ها كفر و نفاق است كه موجب ورود به دوزخ است. رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم اين راز را به صورت نهان با على عليه السلام و خانواده اش در ميان گذاشت. متوكل گفت: سپس امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ كس از ما اهل بيت تا روز قيام قائم مان (حجة بن الحسن عسگرى) براى جلوگيرى از ظلمى يا به پاداشتن حقى قيام نمى كند، مگر آنكه به وسيله بلايى از بين مى رود و قيام او بر غم ما و شيعيان ما مى افزايد. متوكل بن هارون گفت: سپس امام صادق عليه السلام دعاهاى صحيفه را براى من خواند و آن ها، هفتاد و پنج باب بود كه يازده باب آن از دست من رفت و شصت و چهار باب آن را حفظ كردم و نگاه داشتم و براى ما حديث كرد ابوالمفضل و گفت و حديث كرد مرا محمد فرزند حسن فرزند روزبه ابوبكر مدائنى كاتب ساكن رحبه در خانه اش كه گفت: حديث كرد براى من محمد فرزند احمد فرزند مسلم مطهرى، گفت: حديث كرد براى من پدرم از عمير فرزند متوكل بلخى از پدرش متوكل فرزند هارون گفت: با يحيى بن زيد بن على عليه السلام ملاقات كردم، سپس تمام حديث را تا خواب ديدن پيامبر كه امام جعفر بن محمد عليه السلام از پدرانش - صلوات الله عليهم - نقل فرموده، بيان كرد. در روايت مطهرى ابواب ذكر شده به اين شرح است:
(1) دعاى امام (ع) درستايش خداى عزوجل
(2) دعاى آنحضرت در درود بر رسول خدا (ص)
(3) دعاى آن حضرت بر نگهدارندگان عرش الهى
(4) دعاى آنحضرت در درود بر پيروان پيامبران
(5) دعاى آنحضرت درباره ى خود و دوستانش
(6) دعاى آنحضرت بهنگام بامداد و شب
(7) دعاى آنحضرت در مهمات و سختيها
(8) دعاى آنحضرت در پناه بردن به خدا
(9) دعاى آنحضرت در آرزو داشتن به آمرزش
(10) دعاى آنحضرت در التجاء به خداى تعالى
(11) دعاى آنحضرت در عاقبت بخيرى ها
(12) دعاى آنحضرت در اقرار به گناه
(13) دعاى آنحضرت در درخواست حاجتها
(14) دعاى آنحضرت در دادخواهى از ستمگران
(15) دعاى آنحضرت هنگام بيمارى
(16) دعاى آنحضرت در خواستن بخشش گناه
(17) دعاى آنحضرت در دور كردن شيطان
(18) دعاى آنحضرت در دفع بلاها و سختيها
(19) دعاى آنحضرت درخواست باران
(20) دعاى آنحضرت در مكارم الاخلاق
(21) دعاى آنحضرت هنگام غم و اندوه
(22) دعاى آنحضرت هنگام سختى
(23) دعاى آنحضرت براى تندرستى
(24) دعاى آنحضرت براى پدر و مادر
(25) دعاى آنحضرت براى فرزندانش
(26) دعاى آنحضرت براى همسايگانش
(27) دعاى آنحضرت براى مرزداران
(28) دعاى آنحضرت در ترس از خدا
(29) دعاى آنحضرت هنگام تنگ آمدن روزى
(30) دعاى آنحضرت در اداى قرض
(31) دعاى آنحضرت در بيان توبه
(32) دعاى آنحضرت بعد از نماز شب
(33) دعاى آنحضرت در طلب خير
(34) دعاى آنحضرت هنگام گرفتارى
(35) دعاى آنحضرت در خشنودى از قضا و قدر
(36) دعاى آنحضرت هنگام شنيدن صداى رعد
(37) دعاى آنحضرت در سپاسگذارى
(38) دعاى آنحضرت در عذر خواستن
(39) دعاى آنحضرت در درخواست عفو
(40) دعاى آنحضرت هنگام ياد مرگ
(41) دعاى آنحضرت در طلب پوشانيدن عيبها
(42) دعاى آنحضرت هنگام ختم قرآن
(43) دعاى آنحضرت هنگام ديدن ماه نو
(44) دعاى آنحضرت در اول ماه رمضان
(45) دعاى آنحضرت در وداع ماه رمضان
(46) دعاى آنحضرت در روز فطر و جمعه
(47) دعاى آنحضرت در روز عرفه
(48) دعاى آنحضرت در روز اضحى و جمعه
(49) دعاى آنحضرت در رفع مكر دشمنان
(50) دعاى آنحضرت در ترس از خدا
(51) دعاى آنحضرت در تضرع و زارى
(52) دعاى آنحضرت در اصرار ورزيدن در دعا
(53) دعاى آنحضرت در فروتنى
(54) دعاى آنحضرت در رفع اندوهها
و باقى ابواب به لفظ ابو عبدالله حسنى - رحمه الله - است:
حديث كرد ما را ابو عبدالله جعفر بن محمد حسنى، گفت: حديث كرد ما را عبدالله بن عمر بن خطاب زيات، گفت: حديث كرد مرا دائيم على بن نعمان اعلم، گفت: حديث كرد مرا عمير بن متوكل ثقفى بلخى، از پدرش متوكل بن هارون گفت: املاء فرمود بر من آقايم امام صادق (ع) ابو عبدالله جعفر بن محمد، فرمودند: جدم على بن الحسين بر پدرم محمد بن على - بر تمامشان درود - در حضور من املاء فرمودند:
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ كَانَ قَبْلَهُ ، و الآْخِرِ بِلَا آخِرٍ يَكُونُ بَعْدَهُ «2» الَّذِي قَصُرَتْ عَنْ رُؤْيَتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِينَ ، و عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِينَ . «3» ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً ، و اخْتَرَعَهُمْ عَلَى مَشِيَّتِهِ اخْتِرَاعاً . «4» ثُمَّ سَلَكَ بِهِمْ طَرِيقَ إِرَادَتِهِ ، و بَعَثَهُمْ فِي سَبِيلِ مَحَبَّتِهِ ، لا يَمْلِكُونَ تَأْخِيراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ إِلَيْهِ ، و لا يَسْتَطِيعُونَ تَقَدُّماً إِلَى ما أَخَّرَهُمْ عَنْهُ . «5» و جَعَلَ لِكُلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً من رِزْقِهِ ، لا يَنْقُصُ من زَادَهُ نَاقِصٌ ، و لا يَزِيدُ من نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ . «6» ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِي الْحَيَاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً ، و نَصَبَ لَهُ أَمَداً مَحْدُوداً ، يَتَخَطَّأُ إِلَيْهِ بِأَيَّامِ عُمُرِهِ ، و يَرْهَقُهُ بِأَعْوَامِ دَهْرِهِ ، حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَقْصَى أَثَرِهِ ، و اسْتَوْعَبَ حِسَابَ عُمُرِهِ ، قَبَضَهُ إِلَى ما نَدَبَهُ إِلَيْهِ من مَوْفُورِ ثَوَابِهِ ، أَوْ مَحْذُورِ عِقَابِهِ ، لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاوا بِمَا عَمِلوا و يَجْزِيَ الَّذِين أَحسَنُوا بِالْحُسْنَي . «7» عَدْلًا مِنْهُ ، تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ ، و تَظاَهَرَتْ آلَاؤُهُ ، لا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ و هم يُسْأَلُونَ . «8» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى ما أَبْلَاهُمْ من مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ ، و أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ من نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ ، و تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ . «9» و لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا من حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حد الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ ( إِنْ هم إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هم أَضَلُّ سَبيلاً . ) «10» و الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى ما عَرَّفَنَا من نَفْسِهِ ، و أَلْهَمَنَا من شُكْرِهِ ، و فَتَحَ لَنَا من أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِيَّتِهِ ، و دَلَّنَا عَلَيْهِ من الْإِخْلَاصِ لَهُ فِي تَوْحِيدِهِ ، و جَنَّبَنَا من الْإِلْحَادِ و الشَّكِّ فِي أَمْرِهِ . «11» حَمْداً نُعَمَّرُ به فِيمَنْ حَمِدَهُ من خَلْقِهِ ، و نَسْبِقُ به من سَبَقَ إِلَى رِضَاهُ و عَفْوِهِ . «12» حَمْداً يُضِي ءُ لَنَا به ظُلُمَاتِ الْبَرْزَخِ ، و يُسَهِّلُ عَلَيْنَا به سَبِيلَ الْمَبْعَثِ ، و يُشَرِّفُ به مَنَازِلَنَا عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ ، يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ و هم لا يُظْلَمُونَ ، يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً و لا هم يُنْصَرُونَ . «13» حَمْداً يَرْتَفِعُ مِنَّا إِلَى أَعْلَى عِلِّيِّينَ فِي كِتَابٍ مَرْقُومٍ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ . «14» حَمْداً تَقَرُّ به عُيُونُنَا إِذَا بَرِقَتِ الْأَبْصَارُ ، و تَبْيَضُّ به وُجُوهُنَا إِذَا اسْوَدَّتِ الْأَبْشَارُ . «15» حَمْداً نُعْتَقُ به من أَلِيمِ نَارِ اللَّهِ إِلَى كَرِيمِ جِوَارِ اللَّهِ . «16» حَمْداً نُزَاحِمُ به مَلَائِكَتَهُ الْمُقَرَّبِينَ ، و نُضَامُّ به أَنْبِيَاءَهُ الْمُرْسَلِينَ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ الَّتِي لا تَزُولُ ، و مَحَلِّ كَرَامَتِهِ الَّتِي لا تَحُولُ . «17» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اخْتَارَ لَنَا مَحَاسِنَ الْخَلْقِ ، و أَجْرَى عَلَيْنَا طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ . «18» و جَعَلَ لَنَا الْفَضِيلَةَ بِالْمَلَكَةِ عَلَى جَمِيعِ الْخَلْقِ ، فَكُلُّ خَلِيقَتِهِ مُنْقَادَةٌ لَنَا بِقُدْرَتِهِ ، و صَائِرَةٌ إِلَى طَاعَتِنَا بِعِزَّتِهِ . «19» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَغْلَقَ عَنَّا بَابَ الْحَاجَةِ إِلَّا إِلَيْهِ ، فَكَيْفَ نُطِيقُ حَمْدَهُ أَمْ مَتَى نُؤَدِّي شُكْرَهُ لا ، مَتَى . «20» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي رَكَّبَ فِينَا آلَاتِ الْبَسْطِ ، و جَعَلَ لَنَا أَدَوَاتِ الْقَبْضِ ، و مَتَّعَنَا بِأَرْوَاحِ الْحَيَاةِ ، و أَثْبَتَ فِينَا جَوَارِحَ الْأَعْمَالِ ، و غَذَّانَا بِطَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و أَغْنَانَا بِفَضْلِهِ ، و أَقْنَانَا بِمَنِّهِ . «21» ثُمَّ أَمَرَنَا لِيَخْتَبِرَ طَاعَتَنَا ، و نَهَانَا لِيَبْتَلِيَ شُكْرَنَا ، فَخَالَفْنَا عَنْ طَرِيقِ أَمْرِهِ ، و رَكِبْنَا مُتُونَ زَجْرِهِ ، فَلَمْ يَبْتَدِرْنَا بِعُقُوبَتِهِ ، و لَمْ يُعَاجِلْنَا بِنِقْمَتِهِ ، بَلْ تَأَنَّانَا بِرَحْمَتِهِ تَكَرُّماً ، و انْتَظَرَ مُرَاجَعَتَنَا بِرَأْفَتِهِ حِلْماً . «22» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي دَلَّنَا عَلَى التَّوْبَةِ الَّتِي لَمْ نُفِدْهَا إِلَّا من فَضْلِهِ ، فَلَوْ لَمْ نَعْتَدِدْ من فَضْلِهِ إِلَّا بِهَا لَقَدْ حَسُنَ بَلَاؤُهُ عِنْدَنَا ، و جل إِحْسَانُهُ إِلَيْنَا و جَسُمَ فَضْلُهُ عَلَيْنَا «23» فَمَا هَكَذَا كَانَتْ سُنَّتُهُ فِي التَّوْبَةِ لِمَنْ كَانَ قَبْلَنَا ، لَقَدْ وَضَعَ عَنَّا ما لا طَاقَةَ لَنَا به ، و لَمْ يُكَلِّفْنَا إِلَّا وُسْعاً ، و لَمْ يُجَشِّمْنَا إِلَّا يُسْراً ، و لَمْ يَدَعْ لِأَحَدٍ مِنَّا حُجَّةً و لا عُذْراً . «24» فَالْهَالِكُ مِنَّا من هَلَكَ عَلَيْهِ ، و السَّعِيدُ مِنَّا من رَغِبَ إِلَيْهِ «25» و الْحَمْدُ لِلَّهِ بِكُلِّ ما حَمِدَهُ به أَدْنَى مَلَائِكَتِهِ إِلَيْهِ و أَكْرَمُ خَلِيقَتِهِ عَلَيْهِ و أَرْضَى حَامِدِيهِ لَدَيْهِ «26» حَمْداً يَفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ كَفَضْلِ رَبِّنَا عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ . «27» ثُمَّ لَهُ الْحَمْدُ مَكَانَ كُلِّ نِعْمَةٍ لَهُ عَلَيْنَا و عَلَى جَمِيعِ عِبَادِهِ الْمَاضِينَ و الْبَاقِينَ عَدَدَ ما أَحَاطَ به عِلْمُهُ من جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ ، و مَكَانَ كُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْهَا عَدَدُهَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً أَبَداً سَرْمَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ . «28» حَمْداً لا مُنْتَهَى لِحَدِّهِ ، و لا حِسَابَ لِعَدَدِهِ ، و لا مَبْلَغَ لِغَايَتِهِ ، و لا انْقِطَاعَ لِأَمَدِهِ «29» حَمْداً يَكُونُ وُصْلَةً إِلَى طَاعَتِهِ و عَفْوِهِ ، و سَبَباً إِلَى رِضْوَانِهِ ، و ذَرِيعَةً إِلَى مَغْفِرَتِهِ ، و طَرِيقاً إِلَى جَنَّتِهِ ، و خَفِيراً من نَقِمَتِهِ ، و أَمْناً من غَضَبِهِ ، و ظَهِيراً عَلَى طَاعَتِهِ ، و حَاجِزاً عَنْ مَعْصِيَتِهِ ، و عَوْناً عَلَى تَأْدِيَةِ حَقِّهِ و وَظَائِفِهِ . «30» حَمْداً نَسْعَدُ به فِي السُّعَدَاءِ من أَوْلِيَائِهِ ، و نَصِيرُ به فِي نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُيُوفِ أَعْدَائِهِ ، إِنَّهُ وَلِيٌّ حَمِیدٌ
«1» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي من عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ و الْقُرُونِ السَّالِفَةِ ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لا تَعْجِزُ عَنْ شَيْ ءٍ و إِنْ عَظُمَ ، و لا يَفُوتُهَا شَيْ ءٌ و إِنْ لَطُفَ . «2» فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ من ذَرَأَ ، و جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى من جَحَدَ ، و كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى من قل . «3» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ ، و نَجِيبِكَ من خَلْقِكَ ، و صَفِيِّكَ من عِبَادِكَ ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ ، و قَائِدِ الْخَيْرِ ، و مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ . «4» كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ «5» و عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ «6» و كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ «7» و حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ «8» و قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ . «9» و أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ «10» و قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ . «11» و وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ «12» و عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ «13» و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ «14» و أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ . «15» و شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ «16» و هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ ، و مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ ، و مَوْضِعِ رِجْلِهِ ، و مَسْقَطِ رَأْسِهِ ، و مَأْنَسِ نَفْسِهِ ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ ، و اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ . «17» حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ ما حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ «18» و اسْتَتَمَّ لَهُ ما دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ . «19» فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ ، و مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ «20» فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ . «21» و هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ «22» حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ ، و عَلَتْ كَلِمَتُكَ ، و لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ . «23» اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا من جَنَّتِكَ «24» حَتَّى لا يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ ، و لا يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ ، و لا يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، و لا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ . «25» و عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ و أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ من حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ ما وَعَدْتَهُ «26» يا نَافِذَ الْعِدَةِ ، يا وَافِيَ الْقَوْلِ ، يا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا من الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
«1» اللَّهُمَّ و حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لا يَفْتُرُونَ من تَسْبِيحِكَ ، و لا يَسْأَمُونَ من تَقْدِيسِكَ ، و لا يَسْتَحْسِرُونَ من عِبَادَتِكَ ، و لا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، و لا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ «2» و إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، و حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ . «3» و مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، و الْمَكَانِ الرَّفِيعِ من طَاعَتِكَ . «4» و جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ «5» و الرُّوحُ الَّذِي هو عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ . «6» و الرُّوحُ الَّذِي هو من أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، و عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ من دُونِهِمْ من سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، و أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِکَ «7» و الَّذِينَ لا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ من دُؤُوبٍ ، و لا إِعْيَاءٌ من لُغُوبٍ و لا فُتُورٌ ، و لا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، و لا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ . «8» الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، و الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ و جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ «9» و الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ ما عَبَدْنَاكَ حق عِبَادَتِکَ . «10» فَصَلِّ عَلَيْهِمْ و عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ من مَلَائِكَتِكَ ، و أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، و حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، و الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِکَ «11» و قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، و أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ و الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، و أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ . «12» و الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ «13» و خُزَّانِ الْمَطَرِ و زَوَاجِرِ السَّحَابِ «14» و الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، و إِذَا سَبَحَتْ به حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ . «15» و مُشَيِّعِي الثَّلْجِ و الْبَرَدِ ، و الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، و الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، و الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ «16» و الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، و كَيْلَ ما تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ و عَوَالِجُهَا «17» و رُسُلِكَ من الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ ما يَنْزِلُ من الْبَلَاءِ و مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ «18» و السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، و الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، و مَلَكِ الْمَوْتِ و أَعْوَانِهِ ، و مُنْكَرٍ و نَكِيرٍ ، و رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، و الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، و مَالِكٍ ، و الْخَزَنَةِ ، و رِضْوَانَ ، و سَدَنَةِ الْجِنَانِ . «19» و الَّذِينَ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ ، و يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ «20» و الَّذِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ «21» و الزَّبَانِيَةِ الَّذِينَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً ، و لَمْ يُنْظِرُوهُ . «22» و من أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، و لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ . «23» و سُكَّانِ الْهَوَاءِ و الْأَرْضِ و الْمَاءِ و من مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ «24» فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَوْمَ يَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ و شَهِيدٌ «25» و صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ و طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ «26» اللَّهُمَّ و إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ و رُسُلِكَ و بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا من حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّکَ جَوادٌ کَريمٌ
«1» اللَّهُمَّ و أَتْبَاعُ الرُّسُلِ و مُصَدِّقُوهُمْ من أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ و الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ «2» فِي كُلِّ دَهْرٍ و زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا و أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا من لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ من أَئِمَّةِ الْهُدَى ، و قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْکَ بِمَغْفِرَةٍ و رِضْوَانٍ . «3» أَللَّهُمَّ و أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ و الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، و كَانَفُوهُ ، و أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، و سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، و اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ . «4» و فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ و الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، و قَاتَلُوا الآْبَاءَ و الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، و انْتَصَرُوا به . «5» و من كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدَّتِهِ . «6» و الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، و انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ . «7» فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ ما تَرَكُوا لَكَ و فِيكَ ، و أَرْضِهِمْ من رِضْوَانِكَ ، و بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، و كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ . «8» و اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، و خُرُوجِهِمْ من سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، و من كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ من مَظْلُومِهِمْ . «9» اللَّهُمَّ و أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ ، الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا و لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ خَيْرَ جَزَائِکَ . «10» الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، و تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، و مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ . «11» لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، و لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شك فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، و الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ . «12» مُكَانِفِينَ و مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، و يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، و لا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ . «13» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ من يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ و عَلَى أَزْوَاجِهِمْ و عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ و عَلَى من أَطَاعَکَ مِنْهُمْ . «14» صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا من مَعْصِيَتِكَ ، و تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، و تَمْنَعُهُمْ بِهَا من كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، و تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى ما اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ من بر ، و تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ و النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ . «15» و تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، و الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ و تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ «16» لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ و الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، و تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، و تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، و الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ «17» و تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ من أَبْدَانِهَا «18» و تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ به الْفِتْنَةُ من مَحْذُورَاتِهَا ، و كَبَّةِ النَّارِ و طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا «19» و تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ من مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ
«1» يا من لا تَنْقَضِي عَجَائِبُ عَظَمَتِهِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْجُبْنَا عَنِ الْإِلْحَادِ فِي عَظَمَتِكَ «2» و يا من لا تَنْتَهِي مُدَّةُ مُلْكِهِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعْتِقْ رِقَابَنَا من نَقِمَتِكَ . «3» و يا من لا تَفْنَى خَزَائِنُ رَحْمَتِهِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ و اجْعَلْ لَنَا نَصِيباً فِي رَحْمَتِکَ . «4» و يا من تَنْقَطِعُ دُونَ رُؤْيَتِهِ الْأَبْصَارُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَدْنِنَا إِلَي قُرْبِکَ «5» و يا من تَصْغُرُ عِنْدَ خَطَرِهِ الْأَخْطَارُ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كَرِّمْنَا عَلَيْكَ . «6» و يا من تَظْهَرُ عِنْدَهُ بَوَاطِنُ الْأَخْبَارِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَفْضَحْنَا لَدَيْكَ . «7» اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِينَ بِهِبَتِكَ ، و اكْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِينَ بِصِلَتِكَ حَتَّى لا نَرْغَبَ إِلَى أَحَدٍ مَعَ بَذْلِكَ ، و لا نَسْتَوْحِشَ من أَحَدٍ مَعَ فَضْلِکَ . «8» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كِدْ لَنَا و لا تَكِدْ عَلَيْنَا ، و امْكُرْ لَنَا و لا تَمْكُرْ بِنَا ، و أَدِلْ لَنَا و لا تُدِلْ مِنَّا . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و قِنَا مِنْكَ ، و احْفَظْنَا بِكَ ، و اهْدِنَا إِلَيْكَ ، و لا تُبَاعِدْنَا عَنْكَ إِنَّ من تَقِهِ يَسْلَمْ و من تَهْدِهِ يَعْلَمْ ، و من تُقَرِّبْهُ اِلَيْکَ يَغْنَمْ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنَا حد نَوَائِبِ الزَّمَانِ ، و شر مَصَايِدِ الشَّيْطَانِ ، و مَرَارَةَ صَوْلَةِ السُّلْطَانِ . «11» اللَّهُمَّ إِنَّمَا يَكْتَفِي الْمُكْتَفُونَ بِفَضْلِ قُوَّتِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنَا ، و إِنَّمَا يُعْطِي الْمُعْطُونَ من فَضْلِ جِدَتِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعْطِنَا ، و إِنَّمَا يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ بِنُورِ وَجْهِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اهْدِنَا . «12» اللَّهُمَّ إِنَّكَ من وَالَيْتَ لَمْ يَضْرُرْهُ خِذْلَانُ الْخَاذِلِينَ ، و من أَعْطَيْتَ لَمْ يَنْقُصْهُ مَنْعُ الْمَانِعِينَ ، و من هَدَيْتَ لَمْ يُغْوِهِ إِضْلَالُ الْمُضِلِّينَ «13» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و امْنَعْنَا بِعِزِّكَ من عِبَادِكَ ، و أَغْنِنَا عَنْ غَيْرِكَ بِإِرْفَادِكَ ، و اسْلُكْ بِنَا سَبِيلَ الْحَقِّ بِاِرْشَادِکَ . «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ سَلَامَةَ قُلُوبِنَا فِي ذِكْرِ عَظَمَتِكَ ، و فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِي شُكْرِ نِعْمَتِكَ ، و انْطِلَاقَ أَلْسِنَتِنَا فِي وَصْفِ مِنَّتِكَ . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنَا من دُعَاتِكَ الدَّاعِينَ إِلَيْكَ ، و هُدَاتِكَ الدَّالِّينَ عَلَيْكَ ، و من خَاصَّتِكَ الْخَاصِّينَ لَدَيْكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ و النَّهَارَ بِقُوَّتِهِ «2» و مَيَّزَ بَيْنَهُمَا بِقُدْرَتِهِ «3» و جَعَلَ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا حَدّاً مَحْدُوداً ، و أَمَداً مَمْدُوداً «4» يُولِجُ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا فِي صَاحِبِهِ ، و يُولِجُ صَاحِبَهُ فِيهِ بِتَقْدِيرٍ مِنْهُ لِلْعِبَادِ فِيما يَغْذُوهُمْ به ، و يُنْشِئُهُمْ عَلَيْهِ «5» فَخَلَقَ لَهُمُ اللَّيْلَ لِيَسْكُنُوا فِيهِ من حَرَكَاتِ التَّعَبِ و نَهَضَاتِ النَّصَبِ ، و جَعَلَهُ لِبَاساً لِيَلْبَسُوا من رَاحَتِهِ و مَنَامِهِ ، فَيَكُونَ ذَلِكَ لَهُمْ جَمَاماً و قُوَّةً ، و لِيَنَالُوا به لَذَّةً و شَهْوَةً «6» و خَلَقَ لَهُمُ النَّهَارَ مُبْصِراً لِيَبْتَغُوا فِيهِ من فَضْلِهِ ، و لِيَتَسَبَّبُوا إِلَى رِزْقِهِ ، و يَسْرَحُوا فِي أَرْضِهِ ، طَلَباً لِمَا فِيهِ نَيْلُ الْعَاجِلِ من دُنْيَاهُمْ ، و دَرَكُ الآْجِلِ فِي أُخْرَاهُمْ «7» بِكُلِّ ذَلِكَ يُصْلِحُ شَأْنَهُمْ ، و يَبْلُو أَخْبَارَهُمْ ، و يَنْظُرُ كَيْفَ هم فِي أَوْقَاتِ طَاعَتِهِ ، و مَنَازِلِ فُرُوضِهِ ، و مَوَاقِعِ أَحْكَامِهِ ، لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا ، و يَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى . «8» اللَّهُمَّ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما فَلَقْتَ لَنَا من الْإِصْبَاحِ ، و مَتَّعْتَنَا به من ضَوْءِ النَّهَارِ ، و بَصَّرْتَنَا من مَطَالِبِ الْأَقْوَاتِ ، و وَقَيْتَنَا فِيهِ من طَوَارِقِ الآْفَاتِ . «9» أَصْبَحْنَا و أَصْبَحَتِ الْأَشْيَاءُ كُلُّهَا بِجُمْلَتِهَا لَكَ سَمَاؤُهَا و أَرْضُهَا ، و ما بَثَثْتَ فِي كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا ، سَاكِنُهُ و مُتَحَرِّكُهُ ، و مُقِيمُهُ و شَاخِصُهُ و ما عَلَا فِي الْهَوَاءِ ، و ما کَنَّ تَحْتَ الثَّري «10» أَصْبَحْنَا فِي قَبْضَتِكَ يَحْوِينَا مُلْكُكَ و سُلْطَانُكَ ، و تَضُمُّنَا مَشِيَّتُكَ ، و نَتَصَرَّفُ عَنْ أَمْرِكَ ، و نَتَقَلَّبُ فِي تَدْبيِرِکَ . «11» لَيْسَ لَنَا من الْأَمْرِ إِلَّا ما قَضَيْتَ ، و لا من الْخَيْرِ إِلَّا ما أَعْطَيْتَ . «12» و هَذَا يَوْمٌ حَادِثٌ جَدِيدٌ ، و هو عَلَيْنَا شَاهِدٌ عَتِيدٌ ، إِنْ أَحْسَنَّا وَدَّعَنَا بِحَمْدٍ ، و إِنْ أَسَأْنَا فَارَقَنَا بِذَمٍّ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنَا حُسْنَ مُصَاحَبَتِهِ ، و اعْصِمْنَا من سُوءِ مُفَارَقَتِهِ بِارْتِكَابِ جَرِيرَةٍ ، أَوِ اقْتِرَافِ صَغِيرَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ «14» و أَجْزِلْ لَنَا فِيهِ من الْحَسَنَاتِ ، و أَخْلِنَا فِيهِ من السَّيِّئَاتِ ، و امْلَأْ لَنَا ما بَيْنَ طَرَفَيْهِ حَمْداً و شُكْراً و أَجْراً و ذُخْراً و فَضْلًا و إِحْسَاناً . «15» اللَّهُمَّ يَسِّرْ عَلَى الْكِرَامِ الکاتبِينَ مَؤُونَتَنَا ، و امْلَأْ لَنَا من حَسَنَاتِنَا صَحَائِفَنَا ، و لا تُخْزِنَا عِنْدَهُمْ بِسُوءِ أَعْمَالِنَا . «16» اللَّهُمَّ اجْعَلْ لَنَا فِي كُلِّ سَاعَةٍ من سَاعَاتِهِ حَظّاً من عِبَادِكَ ، و نَصِيباً من شُكْرِكَ و شَاهِدَ صِدْقٍ من مَلَائِكَتِكَ . «17» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْفَظْنَا من بَيْنِ أَيْدِينَا و من خَلْفِنَا و عَنْ أَيْمَانِنَا و عَنْ شَمَائِلِنَا و من جَمِيعِ نَوَاحِينَا ، حِفْظاً عَاصِماً من مَعْصِيَتِكَ ، هَادِياً إِلَى طَاعَتِکَ ، مُسْتَعْمِلاً لِمَحَبَّتِکَ . «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و وَفِّقْنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا و لَيْلَتِنَا هَذِهِ و فِي جَمِيعِ أَيَّامِنَا لِاسْتِعْمَالِ الْخَيْرِ ، و هِجْرَانِ الشَّرِّ ، و شُكْرِ النِّعَمِ ، و اتِّبَاعِ السُّنَنِ ، و مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ ، و الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ ، و النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ ، و حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ ، و انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ و إِذْلَالِهِ ، و نُصْرَةِ الْحَقِّ و إِعْزَازِهِ ، و إِرْشَادِ الضَّالِّ ، و مُعَاوَنَةِ الضَّعيِفِ ، و اِدْرَاکِ اللّهيِفِ «19» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْهُ أَيْمَنَ يَوْمٍ عَهِدْنَاهُ ، و أَفْضَلَ صَاحِبٍ صَحِبْنَاهُ ، و خَيْرَ وَقْتٍ ظَلِلْنَا فِيهِ «20» و اجْعَلْنَا من أَرْضَى من مَرَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ و النَّهَارُ من جُمْلَةِ خَلْقِكَ ، أَشْكَرَهُمْ لِمَا أَوْلَيْتَ من نِعَمِكَ ، و أَقْوَمَهُمْ بِمَا شَرَعْتَ من شرَائِعِكَ ، و أَوْقَفَهُمْ عَمَّا حَذَّرْتَ من نَهْيِكَ . «21» اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ و كَفَى بِكَ شَهِيداً ، و أُشْهِدُ سَمَاءَكَ و أَرْضَكَ و من أَسْكَنْتَهُمَا من مَلائِكَتِكَ و سَائِرِ خَلْقِكَ فِي يَوْمِي هَذَا و سَاعَتِي هَذِهِ و لَيْلَتِي هَذِهِ و مُسْتَقَرِّي هَذَا ، أَنِّي أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، قَائِمٌ بِالْقِسْطِ ، عَدْلٌ فِي الْحُكْمِ ، رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ ، مَالِکُ الْمُلْکِ ، رَحيِمٌ بِالْخَلْقِ . «22» و أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ و رَسُولُكَ و خِيَرَتُكَ من خَلْقِكَ ، حَمَّلْتَهُ رِسَالَتَكَ فَأَدَّاهَا ، و أَمَرْتَهُ بِالنُّصْحِ لِأُمَّتِهِ فَنَصَحَ لَهَا «23» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، أَكْثَرَ ما صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ ، و آتِهِ عَنَّا أَفْضَلَ ما آتَيْتَ أَحَداً من عِبَادِكَ ، و اجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ و أَكْرَمَ ما جَزَيْتَ أَحَداً من أَنْبِيَائِكَ عَنْ أُمَّتِهِ «24» إِنَّكَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْجَسِيمِ ، الْغَافِرُ لِلْعَظِيمِ ، و أَنْتَ أَرْحَمُ من كُلِّ رَحِيمٍ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْاَخْيَارِ الْاَنْجَبيِنَ
«1» يا من تُحَلُّ به عُقَدُ الْمَكَارِهِ ، و يا من يَفْثَأُ به حد الشَّدَائِدِ ، و يا من يُلْتَمَسُ مِنْهُ الَْمخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ . «2» ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ ، و تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ ، و جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ ، و مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ . «3» فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ ، و بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ . «4» أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ ، و أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ ، لا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا ما دَفَعْتَ ، و لا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا ما كَشَفْتَ «5» و قَدْ نَزَلَ بِي يا رَبِّ ما قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ ، و أَلَمَّ بِي ما قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ . «6» و بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ و بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ . «7» فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ ، و لا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ ، و لا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ ، و لا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ ، و لا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ ، و لا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ . «8» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و افْتَحْ لِي يا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ ، و اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ، و أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ ، و أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ ، و هَبْ لِي من لَدُنْكَ رَحْمَةً و فَرَجاً هَنِيئاً ، و اجْعَلْ لِي من عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً . «9» و لا تَشْغَلْنِي بِالاِهْتَِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ ، و اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ . «10» فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يا رَبِّ ذَرْعاً ، و امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً ، و أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ ما مُنِيتُ به ، و دَفْعِ ما وَقَعْتُ فِيهِ ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ و إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ ، يا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
«1» اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ من هَيَجَانِ الْحِرْصِ ، و سَوْرَةِ الْغَضَبِ ، و غَلَبَةِ الْحَسَدِ ، و ضَعْفِ الصَّبْرِ ، و قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ ، و شَكَاسَةِ الْخُلْقِ ، و إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ ، و مَلَکَةِ الْحَمِيَّةِ «2» و مُتَابَعَةِ الْهَوَى ، و مُخَالَفَةِ الْهُدَى ، و سِنَةِ الْغَفْلَةِ ، و تَعَاطِي الْكُلْفَةِ ، و إِيثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ ، و الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ ، و اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِيَةِ ، و اسْتِكْبَارِ الطَّاعَةِ . «3» و مُبَاهَاةِ الْمُكْثِرِينَ ، و الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّينَ ، و سُوءِ الْوِلَايَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَيْدِينَا ، و تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا «4» أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً ، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً ، أَوْ نَرُومَ ما لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ ، أَوْ نَقُولَ فِي الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ «5» و نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غش أَحَدٍ ، و أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، و نَمُدَّ فِي آمَالِنَا «6» و نَعُوذُ بِكَ من سُوءِ السَّرِيرَةِ ، و احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ ، و أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ ، أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ ، أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ «7» و نَعُوذُ بِكَ من تَنَاوُلِ الْإِسْرَافِ ، و من فِقْدَانِ الْكَفَافِ «8» و نَعُوذُ بِكَ من شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ، و من الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ ، و من مَعِيشَةٍ فِي شِدَّةٍ ، و مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ . «9» و نَعُوذُ بِكَ من الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى ، و الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى ، و أَشْقَى الشَّقَاءِ ، و سُوءِ الْمَآبِ ، و حِرْمَانِ الثَّوَابِ ، و حُلُولِ الْعِقَابِ «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِذْنِي من كُلِّ ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ و جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ من التَّوْبَةِ ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ من الْإِصْرَارِ «2» اللَّهُمَّ و مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا ، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً ، و اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً «3» و إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا ، و يُسْخِطُكَ الآْخَرُ عَلَيْنَا ، فَمِلْ بِنَا إِلَى ما يُرْضِيكَ عَنَّا ، و أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا «4» و لا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا و اخْتِيَارِهَا ، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا ما وَفَّقْتَ ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا ما رَحِمْتَ «5» اللَّهُمَّ و إِنَّكَ من الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا ، و عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا ، و من مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا ، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ ، و لا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ «6» فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ ، و سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ ، و أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ ، و لا تَجْعَلْ لِشَيْ ءٍ من جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ «7» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا ، و حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا و لَمحَاتِ أَعْيُنِنَا ، و لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ ، و لا تَبْقَى لَنَا سَيِّئةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَکَ
«1» اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِكَ ، و إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِكَ «2» فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَكَ بِمَنِّكَ ، و أَجِرْنَا من عَذَابِكَ بِتَجَاوُزِكَ ، فَإِنَّهُ لا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِكَ ، و لا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِكَ «3» يا غَنِيَّ الْأَغْنِيَاءِ ، ها ، نَحْنُ عِبَادُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، و أَنَا أَفْقَرُ الْفُقَرَاءِ إِلَيْكَ ، فَاجْبُرْ فَاقَتَنَا بِوُسْعِكَ ، و لا تَقْطَعْ رَجَاءَنَا بِمَنْعِكَ ، فَتَكُونَ قَدْ أَشْقَيْتَ من اسْتَسْعَدَ بِكَ ، و حَرَمْتَ من اسْتَرْفَدَ فَضْلَكَ «4» فَإِلَى من حِينَئِذٍ مُنْقَلَبُنَا عَنْكَ ، و إِلَى أَيْنَ مَذْهَبُنَا عَنْ بَابِكَ ، سُبْحَانَكَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ إِجَابَتَهُمْ ، و أَهْلُ السُّوءِ الَّذِينَ وَعَدْتَ الْكَشْفَ عَنْهُمْ «5» و أَشْبَهُ الْأَشْيَاءِ بِمَشِيَّتِكَ ، و أَوْلَى الْأُمُورِ بِكَ فِي عَظَمَتِكَ رَحْمَةُ من اسْتَرْحَمَكَ ، و غَوْثُ من اسْتَغَاثَ بِكَ ، فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَيْكَ ، و أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَيْنَ يَدَيْکَ «6» اللَّهُمَّ إِنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا إِذْ شَايَعْنَاهُ عَلَى مَعْصِيَتِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْكِنَا إِيَّاهُ لَكَ ، و رَغْبَتِنَا عَنْهُ إِلَيْكَ
«1» يا من ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ ، و يا من شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ ، و يا من طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ . صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِكْرِكَ عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ ، و أَلْسِنَتَنَا بِشُكْرِكَ عَنْ كُلِّ شُكْرٍ ، و جَوَارِحَنَا بِطَاعَتِكَ عَنْ كُلِّ طَاعَةٍ . «2» فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً من شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ لا تُدْرِكُنَا فِيهِ تَبِعَةٌ ، و لا تَلْحَقُنَا فِيهِ سَأْمَةٌ ، حَتَّى يَنْصَرِفَ عَنَّا كُتَّابُ السَّيِّئَاتِ بِصَحِيفَةٍ خَالِيَةٍ من ذِكْرِ سَيِّئَاتِنَا ، و يَتَوَلَّى كُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مُسْرُوريِنَ بِمَا کَتَبُوا من حَسَنَاتِنَا «3» و إِذَا انْقَضَتْ أَيَّامُ حَيَاتِنَا ، و تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا ، و اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُكَ الَّتِي لا بد مِنْهَا و من إِجَابَتِهَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ خِتَامَ ما تُحْصِي عَلَيْنَا كَتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لا تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ ، و لا مَعْصِيَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا . «4» و لا تَكْشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَى رُؤُوسِ الْأَشْهَادِ ، يَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِکَ . «5» إِنَّكَ رَحِيمٌ بِمَنْ دَعَاكَ ، و مُسْتَجِيبٌ لِمَنْ نَادَاكَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّهُ يَحْجُبُنِي عَنْ مَسْأَلَتِكَ خِلَالٌ ثَلَاثٌ ، و تَحْدُونِي عَلَيْهَا خَلَّةٌ وَاحِدَةٌ «2» يَحْجُبُنِي أَمْرٌ أَمَرْتَ به فَأَبْطَأْتُ عَنْهُ ، و نَهْيٌ نَهَيْتَنِي عَنْهُ فَأَسْرَعْتُ إِلَيْهِ ، و نِعْمَةٌ أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَيَّ فَقَصَّرْتُ فِي شُکْرِهَا . «3» و يَحْدُونِي عَلَى مَسْأَلَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلَى من أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ إِلَيْكَ ، و وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَيْكَ ، إِذْ جَمِيعُ إِحْسَانِكَ تَفَضُّلٌ ، و إِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِدَاءٌ «4» فَهَا أَنَا ذَا ، يا إِلَهِي ، وَاقِفٌ بِبَابِ عِزِّكَ وُقُوفَ الْمُسْتَسْلِمِ الذَّلِيلِ ، و سَائِلُكَ عَلَى الْحَيَاءِ مِنِّي سُؤَالَ الْبَائِسِ الْمُعيِلِ «5» مُقِرٌّ لَكَ بِأَنِّي لَمْ أَسْتَسْلِمْ وَقْتَ إِحْسَانِكَ إِلَّا بِالْإِقْلَاعِ عَنْ عِصْيَانِكَ ، و لَمْ أَخْلُ فِي الْحَالَاتِ كُلِّهَا من امْتِنَانِكَ . «6» فَهَلْ يَنْفَعُنِي ، يا إِلَهِي ، إِقْرَارِي عِنْدَكَ بِسُوءِ ما اكْتَسَبْتُ و هَلْ يُنْجِينِي مِنْكَ اعْتِرَافِي لَكَ بِقَبِيحِ ما ارْتَكَبْتُ أَمْ أَوْجَبْتَ لِي فِي مَقَامِي هَذَا سُخْطَكَ أَمْ لَزِمَنِي فِي وَقْتِ دُعَايَ مَقْتُکَ . «7» سُبْحَانَكَ ، لا أَيْأَسُ مِنْكَ و قَدْ فَتَحْتَ لِي بَابَ التَّوْبَةِ إِلَيْكَ ، بَلْ أَقُولُ مَقَالَ الْعَبْدِ الذَّلِيلِ الظَّالِمِ لِنَفْسِهِ الْمُسْتَخِفِّ بِحُرْمَةِ رَبِّهِ . «8» الَّذِي عَظُمَتْ ذُنُوبُهُ فَجَلَّتْ ، و أَدْبَرَتْ أَيَّامُهُ فَوَلَّتْ حَتَّى إِذَا رَأَى مُدَّةَ الْعَمَلِ قَدِ انْقَضَتْ و غَايَةَ الْعُمُرِ قَدِ انْتَهَتْ ، و أَيْقَنَ أَنَّهُ لا مَحِيصَ لَهُ مِنْكَ ، و لا مَهْرَبَ لَهُ عَنْكَ ، تَلَقَّاكَ بِالْإِنَابَةِ ، و أَخْلَصَ لَكَ التَّوْبَةَ ، فَقَامَ إِلَيْكَ بِقَلْبٍ طَاهِرٍ نَقِيٍّ ، ثُمَّ دَعَاكَ بِصَوْتٍ حَائِلٍ خَفِيٍّ . «9» قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى ، و نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى ، قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ ، و غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ ، يَدْعُوكَ بِيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، و يا أَرْحَمَ من انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ ، و يا أَعْطَفَ من أَطَافَ به الْمُسْتَغْفِرُونَ ، و يا من عَفْوُهُ أَكْثَرُ من نَقِمَتِهِ ، و يا من رِضَاهُ أَوْفَرُ من سَخَطِهِ . «10» و يا من تَحَمَّدَ إِلَى خَلْقِهِ بِحُسْنِ التَّجَاوُزِ ، و يا من عَوَّدَ عِبَادَهُ قَبُولَ الْإِنَابَةِ ، و يا من اسْتَصْلَحَ فَاسِدَهُمْ بِالتَّوْبَةِ و يا من رَضِيَ من فِعْلِهِمْ بِالْيَسِيرِ ، و يا من كَافَى قَلِيلَهُمْ بِالْكَثِيرِ ، و يا من ضَمِنَ لَهُمْ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ ، و يا من وَعَدَهُمْ عَلَى نَفْسِهِ بِتَفَضُّلِهِ حُسْنَ الْجَزَاءِ . «11» ما أَنَا بِأَعْصَى من عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ ، و ما أَنَا بِأَلْوَمِ من اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ ، و ما أَنَا بِأَظْلَمِ من تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ . «12» أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا تَوْبَةَ نَادِمٍ عَلَى ما فَرَطَ مِنْهُ ، مُشْفِقٍ مِمَّا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ ، خَالِصِ الْحَيَاءِ مِمَّا وَقَعَ فيِهِ . «13» عَالِمٍ لَيْكَ، بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لا يَتَعَاظَمُكَ ، و أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لا يَسْتَصْعِبُكَ ، و أَنَّ احْتِمالَ الْجِنَايَاتِ الْفَاحِشَةِ لا يَتَكَأَّدُكَ ، و أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِكَ إِلَيْكَ من تَرَكَ الاِسْتِكْبَارَ عَلَيْکَ ، و جَانَبَ الْاِصْرَارَ ، و لَزِمَ الاِسْتِغْفَارَ . «14» و أَنَا أَبْرَأُ إِلَيْكَ من أَنْ أَسْتَكْبِرَ ، و أَعُوذُ بِكَ من أَنْ أُصِرَّ ، و أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا قَصَّرْتُ فِيهِ ، و أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى ما عَجَزْتُ عَنْهُ . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِي ما يَجِبُ عَلَيَّ لَكَ ، و عَافِنِي مِمَّا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ ، و أَجِرْنِي مِمَّا يَخَافُهُ أَهْلُ الْإِسَاءَةِ ، فَإِنَّكَ مَلِي ءٌ بِالْعَفْوِ ، مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ ، مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ ، لَيْسَ لِحَاجَتِي مَطْلَبٌ سِوَاكَ ، و لا لِذَنْبِي غَافِرٌ غَيْرُكَ ، حَاشَاكَ «16» و لا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا إِيَّاكَ ، إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى و أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و اقْضِ حَاجَتِي ، و أَنْجِحْ طَلِبَتِي ، و اغْفِرْ ذَنْبِي ، و آمِنْ خَوْفَ نَفْسِي ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ ، و ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ يا مُنْتَهَى مَطْلَبِ الْحَاجَاتِ «2» و يا من عِنْدَهُ نَيْلُ الطَّلِبَاتِ «3» و يا من لا يَبِيعُ نِعَمَهُ بِالْأَثْمَانِ «4» و يا من لا يُكَدِّرُ عَطَايَاهُ بِالِامْتِنَانِ «5» و يا من يُسْتَغْنَى به و لا يُسْتَغْنَى عَنْهُ «6» و يا من يُرْغَبُ إِلَيْهِ و لا يُرْغَبُ عَنْهُ «7» و يا من لا تُفْنِي خَزَائِنَهُ الْمَسَائِلُ «8» و يا من لا تُبَدِّلُ حِكْمَتَهُ الْوَسَائِلُ «9» و يا من لا تَنْقَطِعُ عَنْهُ حَوَائِجُ الْمُحْتَاجيِنَ «10» و يا من لا يُعَنِّيهِ دُعَاءُ الدَّاعِينَ . «11» تَمَدَّحْتَ بِالْغَنَاءِ عَنْ خَلْقِكَ و أَنْتَ أَهْلُ الْغِنَى عَنْهُمْ «12» و نَسَبْتَهُمْ إِلَى الْفَقْرِ و هم أَهْلُ الْفَقْرِ إِلَيْكَ . «13» فَمَنْ حَاوَلَ سد خَلَّتِهِ من عِنْدِكَ ، و رَامَ صَرْفَ الْفَقْرِ عَنْ نَفْسِهِ بِكَ فَقَدْ طَلَبَ حَاجَتَهُ فِي مَظَانِّهَا ، و أَتَى طَلِبَتَهُ من وَجْهِهَا . «14» و من تَوَجَّهَ بِحَاجَتِهِ إِلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ أَوْ جَعَلَهُ سَبَبَ نُجْحِهَا دُونَكَ فَقَدْ تَعَرَّضَ لِلْحِرْمَانِ ، و اسْتَحَقَّ من عِنْدِكَ فَوْتَ الْاِحْسَانِ . «15» اللَّهُمَّ و لِي إِلَيْكَ حَاجَةٌ قَدْ قَصَّرَ عَنْهَا جُهْدِي ، و تَقَطَّعَتْ دُونَهَا حِيَلِي ، و سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي رَفْعَهَا إِلَى من يَرْفَعُ حَوَائِجَهُ إِلَيْكَ ، و لا يَسْتَغْنِي فِي طَلِبَاتِهِ عَنْكَ ، و هِيَ زَلَّةٌ من زَلَلِ الْخَاطِئِينَ ، و عَثْرَةٌ من عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِينَ . «16» ثُمَّ انْتَبَهْتُ بِتَذْكِيرِكَ لِي من غَفْلَتِي ، و نَهَضْتُ بِتَوْفِيقِكَ من زَلَّتِي ، و رَجَعْتُ و نَكَصْتُ بِتَسْدِيدِكَ عَنْ عَثْرَتِي . «17» و قُلْتُ سُبْحَانَ رَبِّي كَيْفَ يَسْأَلُ مُحْتَاجٌ مُحْتَاجاً و أَنَّى يَرْغَبُ مُعْدِمٍ اِلَي مُعْدِمٍ «18» فَقَصَدْتُكَ ، يا إِلَهِي ، بِالرَّغْبَةِ ، و أَوْفَدْتُ عَلَيْكَ رَجَائِي بِالثِّقَةِ بِکَ . «19» و عَلِمْتُ أَنَّ كَثِيرَ ما أَسْأَلُكَ يَسِيرٌ فِي وُجْدِكَ ، و أَنَّ خَطِيرَ ما أَسْتَوْهِبُكَ حَقِيرٌ فِي وُسْعِكَ ، و أَنَّ كَرَمَكَ لا يَضِيقُ عَنْ سُؤَالِ أَحَدٍ ، و أَنَّ يَدَكَ بِالْعَطَايَا أَعْلَى من كُلِّ يَدٍ . «20» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْمِلْنِي بِكَرَمِكَ عَلَى التَّفَضُّلِ ، و لا تَحْمِلْنِي بِعَدْلِكَ عَلَى الِاسْتِحْقَاقِ ، فَمَا أَنَا بِأَوَّلِ رَاغِبٍ رَغِبَ إِلَيْكَ فَأَعْطَيْتَهُ و هو يَسْتَحِقُّ الْمَنْعَ ، و لا بِأَوَّلِ سَائِلٍ سَأَلَكَ فَأَفْضَلْتَ عَلَيْهِ و هو يَسْتَوْجِبُ الْحِرْمَانَ . «21» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كن لِدُعَائِي مُجِيباً ، و من نِدَائِي قَرِيباً ، و لِتَضَرُّعِي رَاحِماً ، و لِصَوْتِي سَامِعاً . «22» و لا تَقْطَعْ رَجَائِي عَنْكَ ، و لا تَبُتَّ سَبَبِي مِنْكَ ، و لا تُوَجِّهْنِي فِي حَاجَتِي هَذِهِ و غَيْرِهَا إِلَى سِوَاكَ «23» و تَوَلَّنِي بِنُجْحِ طَلِبَتِي و قَضَاءِ حَاجَتِي و نَيْلِ سُؤْلِي قَبْلَ زَوَالِي عَنْ مَوْقِفِي هَذَا بِتَيْسِيرِكَ لِيَ الْعَسِيرَ و حُسْنِ تَقْدِيرِكَ لِي فِي جَمِيعِ الْأُمُورِ «24» و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ صَلَاةً دَائِمَةً نَامِيَةً لا انْقِطَاعَ لِأَبَدِهَا و لا مُنْتَهَى لِأَمَدِهَا ، و اجْعَلْ ذَلِكَ عَوْناً لِي و سَبَباً لِنَجَاحِ طَلِبَتِي ، اِنَّکَ وَاسِعٌ کَرِيمٌ . «25» و من حَاجَتِي يا رَبِّ كَذَا و كَذَا . ( تَذْكُرُ حَاجَتَكَ ثُمَّ تَسْجُدُ و تَقُولُ فِي سُجُودِكَ ) فَضْلُكَ آنَسَنِي ، و إِحْسَانُكَ دَلَّنِي ، فَأَسْأَلُكَ بِكَ و بِمُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَوَاتُكَ و عَلَيْهِمْ أَن لا تَرُدَّنُِي خَائِباً
«1» يا من لا يَخْفَى عَلَيْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ «2» و يا من لا يَحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ . «3» و يا من قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ من الْمَظْلُومِينَ «4» و يا من بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ «5» قَدْ عَلِمْتَ ، يا إِلَهِي ، ما نَالَنِي من فُلَانِ بن فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ و انْتَهَكَهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيْهِ ، بَطَراً فِي نِعْمَتِكَ عِنْدَهُ ، و اغْتِرَاراً بِنَكِيرِکَ عَلَيْهِ . «6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و خُذْ ظَالِمِي و عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِكَ ، و افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِكَ ، و اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِيما يَلِيهِ ، و عَجْزاً عَمَّا يُنَاوِيهِ «7» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تُسَوِّغْ لَهُ ظُلْمِي ، و أَحْسِنْ عَلَيْهِ عَوْنِي ، و اعْصِمْنِي من مِثْلِ أَفْعَالِهِ ، و لا تَجْعَلْنِي فِي مِثْلِ حَالِهِ «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ و أَعْدِنِي عَلَيْهِ عَدْوَى حَاضِرَةً ، تَكُونُ من غَيْظِي به شِفَاءً ، و من حَنَقِي عَلَيْهِ وَفَاءً . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و عَوِّضْنِي من ظُلْمِهِ لِي عَفْوَكَ ، و أَبْدِلْنِي بِسُوءِ صَنِيعِهِ بِي رَحْمَتَكَ ، فَكُلُّ مَكْرُوهٍ جَلَلٌ دُونَ سَخَطِكَ ، و كُلُّ مَرْزِئَةٍ سَوَاءٌ مَعَ مَوْجِدَتِکَ . «10» اللَّهُمَّ فَكَمَا كَرَّهْتَ إِلَيَّ أَنْ أُظْلَمَ فَقِنِي من أَنْ أَظْلِمَ . «11» اللَّهُمَّ لا أَشْكُو إِلَى أَحَدٍ سِوَاكَ ، و لا أَسْتَعِينُ بِحَاكِمٍ غَيْرِكَ ، حَاشَاكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و صِلْ دُعَائِي بِالْإِجَابَةِ ، و اقْرِنْ شِكَايَتِي بِالتَّغْيِيرِ . «12» اللَّهُمَّ لا تَفْتِنِّي بِالْقُنُوطِ من إِنْصَافِكَ ، و لا تَفْتِنْهُ بِالْأَمْنِ من إِنْكَارِكَ ، فَيُصِرَّ عَلَى ظُلْمِي ، و يُحَاضِرَنِي بِحَقِّي ، و عَرِّفْهُ عَمَّا قَلِيلٍ ما أَوْعَدْتَ الظَّالِمِينَ ، و عَرِّفْنِي ما وَعَدْتَ من إِجَابَةِ الْمُضْطَرِّينَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و وَفِّقْنِي لِقَبُولِ ما قَضَيْتَ لِي و عَلَيَّ و رَضِّنِي بِمَا أَخَذْتَ لِي و مِنِّي ، و اهْدِنِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هو أَسْلَمُ . «14» اللَّهُمَّ و إِنْ كَانَتِ الْخِيَرَةُ لِي عِنْدَكَ فِي تَأْخِيرِ الْأَخْذِ لِي و تَرْكِ الِانْتِقَامِ مِمَّنْ ظَلَمَنِي إِلَى يَوْمِ الْفَصْلِ و مَجْمَعِ الْخَصْمِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَيِّدْنِي مِنْكَ بِنِيَّةٍ صَادِقَةٍ و صَبْرٍ دَائِمٍ «15» و أَعِذْنِي من سُوءِ الرَّغْبَةِ و هَلَعِ أَهْلِ الْحِرْصِ ، و صَوِّرْ فِي قَلْبِي مِثَالَ ما ادَّخَرْتَ لِي من ثَوَابِكَ ، و أَعْدَدْتَ لِخَصْمِي من جَزَائِكَ و عِقَابِكَ ، و اجْعَلْ ذَلِكَ سَبَباً لِقَنَاعَتِي بِمَا قَضَيْتَ ، و ثِقَتِي بِمَا تَخَيَّرْتَ «16» آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ من سَلَامَةِ بَدَنِي ، و لَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما أَحْدَثْتَ بِي من عِلَّةٍ فِي جَسَدِي «2» فَمَا أَدْرِي ، يا إِلَهِي ، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ ، و أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ «3» أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ ، و نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ و فَضْلِكَ ، و قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى ما وَفَّقْتَنِي لَهُ من طَاعَتِكَ «4» أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا ، و النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا ، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ به عَلَيَّ ظَهْرِي من الْخَطِيئَاتِ ، و تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ من السَّيِّئَاتِ ، و تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ ، و تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ «5» و فِي خِلَالِ ذَلِكَ ما كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ من زَكِيِّ الْأَعْمَالِ ، ما لا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ ، و لا لِسَانٌ نَطَقَ به ، و لا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ ، و إِحْسَاناً من صَنِيعِكَ إِلَيَّ . «6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَبِّبْ إِلَيَّ ما رَضِيتَ لِي ، و يَسِّرْ لِي ما أَحْلَلْتَ بِي ، و طَهِّرْنِي من دَنَسِ ما أَسْلَفْتُ ، و امْحُ عَنِّي شر ما قَدَّمْتُ ، و أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ ، و أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ ، و اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَيَّ عَفْوِكَ ، و مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ ، و خَلَاصِي من کَرْبِي إِلَى رَوْحِکَ ، و سَلَامَتِي من هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِکَ «7» إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ ، ذُو الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ
«1» اللَّهُمَّ يا من بِرَحْمَتِهِ يَسْتَغيثُ الْمُذْنِبُونَ «2» و يا من إِلَى ذِكْرِ إِحْسَانِهِ يَفْزَعُ الْمُضْطَرُّونَ «3» و يا من لِخِيفَتِهِ يَنْتَحِبُ الْخَاطِئُونَ «4» يا أُنْسَ كُلِّ مُسْتَوْحِشٍ غَرِيبٍ ، و يا فَرَجَ كُلِّ مَكْرُوبٍ كَئِيبٍ ، و يا غَوْثَ كُلِّ مَخْذُولٍ فَرِيدٍ ، و يا عَضُدَ كُلِّ مُحْتَاجٍ طَرِيدٍ «5» أَنْتَ الَّذِي وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ رَحْمَةً و عِلْماً «6» و أَنْتَ الَّذِي جَعَلْتَ لِكُلِّ مَخْلُوقٍ فِي نِعَمِكَ سَهْماً «7» و أَنْتَ الَّذِي عَفْوُهُ أَعْلَى من عِقَابِهِ «8» و أَنْتَ الَّذِي تَسْعَى رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ . «9» و أَنْتَ الَّذِي عَطَاؤُهُ أَكْثَرُ من مَنْعِهِ . «10» و أَنْتَ الَّذِي اتَّسَعَ الْخَلَائِقُ كُلُّهُمْ فِي وُسْعِهِ . «11» و أَنْتَ الَّذِي لا يَرْغَبُ فِي جَزَاءِ من أَعْطَاهُ . «12» و أَنْتَ الَّذِي لا يُفْرِطُ فِي عِقَابِ من عَصَاهُ . «13» و أَنَا ، يا إِلَهِي ، عَبْدُكَ الَّذِي أَمَرْتَهُ بِالدُّعَاءِ فَقَالَ لَبَّيْكَ و سَعْدَيْكَ ، ها أَنَا ذَا ، يا رَبِّ ، مَطْرُوحٌ بَيْنَ يَدَيْکَ . «14» أَنَا الَّذِي أَوْقَرَتِ الْخَطَايَا ظَهْرَهُ ، و أَنَا الَّذِي أَفْنَتِ الذُّنُوبُ عُمُرَهُ ، و أَنَا الَّذِي بِجَهْلِهِ عَصَاكَ ، و لَمْ تَكُنْ أَهْلًا مِنْهُ لِذَاكَ . «15» هَلْ أَنْتَ ، يا إِلَهِي ، رَاحِمٌ من دَعَاكَ فَأُبْلِغَ فِي الدُّعَاءِ أَمْ أَنْتَ غَافِرٌ لِمَنْ بَكَاكَ فَأُسْرِعَ فِي الْبُکاء أَمْ أَنْتَ مُتَجَاوِزٌ عَمَّنْ عَفَّرَ لَكَ وَجْهَهُ تَذَلُّلًا أَمْ أَنْتَ مُغْنٍ من شَکَا اِلَيْکَ ، فَقْرَهُ تَوَکُّلاً «16» إِلَهِي لا تُخَيِّبْ من لا يَجِدُ مُعْطِياً غَيْرَكَ ، و لا تَخْذُلْ من لا يَسْتَغْنِي عَنْكَ بِأَحَدٍ دُونَكَ . «17» إِلَهِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تُعْرِضْ عَنِّي و قَدْ أَقْبَلْتُ عَلَيْكَ ، و لا تَحْرِمْنِي و قَدْ رَغِبْتُ إِلَيْكَ ، و لا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ و قَدِ انْتَصَبْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ . «18» أَنْتَ الَّذِي وَصَفْتَ نَفْسَكَ بِالرَّحْمَةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْحَمْنِي ، و أَنْتَ الَّذِي سَمَّيْتَ نَفْسَكَ بِالْعَفْوِ فَاعْفِ عَنّي «19» قَدْ تَرَى يا إِلَهِي ، فَيْضَ دَمْعِي من خِيفَتِكَ ، و وَجِيبَ قَلْبِي من خَشْيَتِكَ ، و انْتِقَاضَ جَوَارِحِي من هَيْبَتِكَ «20» كُلُّ ذَلِكَ حَيَاءٌ مِنْكَ لِسُوءِ عَمَلِي ، و لِذَاكَ خَمَدَ صَوْتِي عَنِ الْجَأْرِ إِلَيْكَ ، و كَلَّ لِسَانِي عَنْ مُنَاجَاتِكَ . «21» يا إِلَهِي فَلَكَ الْحَمْدُ فَكَمْ من عَائِبَةٍ سَتَرْتَهَا عَلَيَّ فَلَمْ تَفْضَحْنِي ، و كم من ذَنْبٍ غَطَّيْتَهُ عَلَيَّ فَلَمْ تَشْهَرْنِي ، و كم من شَائِبَةٍ أَلْمَمْتُ بِهَا فَلَمْ تَهْتِكْ عَنِّي سِتْرَهَا ، و لَمْ تُقَلِّدْنِي مَكْرُوهَ شَنَارِهَا ، و لَمْ تُبْدِ سَوْءَاتِهَا لِمَنْ يَلْتَمِسُ مَعَايِبِي من جِيرَتِي ، و حَسَدَةِ نِعْمَتِكَ عِنْدِي «22» ثُمَّ لَمْ يَنْهَنِي ذَلِكَ عَنْ أَنْ جَرَيْتُ إِلَى سُوءِ ما عَهِدْتَ مِنِّي «23» فَمَنْ أَجْهَلُ مِنِّي ، يا إِلَهِي ، بِرُشْدِهِ و من أَغْفَلُ مِنِّي عَنْ حَظِّهِ و من أَبْعَدُ مِنِّي من اسْتِصْلَاحِ نَفْسِهِ حِينَ أُنْفِقُ ما أَجْرَيْتَ عَلَيَّ من رِزْقِكَ فِيما نَهَيْتَنِي عَنْهُ من مَعْصِيَتِكَ و من أَبْعَدُ غَوْراً فِي الْبَاطِلِ ، و أَشَدُّ إِقْدَاماً عَلَي السُّوءِ مِنِّي حِينَ أَقِفُ بَيْنَ دَعْوَتِكَ و دَعْوَةِ الشَّيْطَانِ فَأَتَّبِعُ دَعْوَتَهُ عَلَي غَيْرِ عَميً مِنِّي فِي مَعْرِفَةٍ به و لا نِسْيَانٍ من حِفْظِي لَهُ «24» و أَنَا حِينَئِذٍ مُوقِنٌ بِأَنَّ مُنْتَهَى دَعْوَتِكَ إِلَى الْجَنَّةِ ، و مُنْتَهَى دَعْوَتِهِ إِلَي النَّارِ . «25» سُبْحَانَكَ ما أَعْجَبَ ما أَشْهَدُ به عَلَى نَفْسِي ، و أُعَدِّدُهُ من مَكْتُومِ أَمْرِي . «26» و أَعْجَبُ من ذَلِكَ أَنَاتُكَ عَنِّي ، و إِبْطَاؤُكَ عَنْ مُعَاجَلَتِي ، و لَيْسَ ذَلِكَ من كَرَمِي عَلَيْكَ ، بَلْ تَأَنِّياً مِنْكَ لِي ، و تَفَضُّلًا مِنْكَ عَلَيَّ لِأَنْ أَرْتَدِعَ عَنْ مَعْصِيَتِكَ الْمُسْخِطَةِ ، و أُقْلِعَ عَنْ سَيِّئَاتِيَ الْمخْلِقَةِ ، و لِأَنَّ عَفْوَكَ عَنِّي أَحَبُّ إِلَيْكَ من عُقُوبَتِي «27» بَلْ أَنَا ، يا إِلَهِي ، أَكْثَرُ ذُنُوباً ، و أَقْبَحُ آثَاراً ، و أَشْنَعُ أَفْعَالًا ، و أَشَدُّ فِي الْبَاطِلِ تَهَوُّراً ، و أَضْعَفُ عِنْدَ طَاعَتِكَ تَيَقُّظاً ، و أَقَلُّ لِوَعِيدِكَ انْتِبَاهاً و ارْتِقَاباً من أَنْ أُحْصِيَ لَكَ عُيُوبِي ، أَوْ أَقْدِرَ عَلَي ذِکْرِ ذُنُوبِي . «28» و إِنَّمَا أُوَبِّخُ بِهَذَا نَفْسِي طَمَعاً فِي رَأْفَتِكَ الَّتِي بِهَا صَلَاحُ أَمْرِ الْمُذْنِبِينَ ، و رَجَاءً لِرَحْمَتِكَ الَّتِي بِهَا فَكَاكُ رِقَابِ الْخَاطِئِينَ . «29» اللَّهُمَّ و هَذِهِ رَقَبَتِي قَدْ أَرَقَّتْهَا الذُّنُوبُ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعْتِقْهَا بِعَفْوِكَ ، و هَذَا ظَهْرِي قَدْ أَثْقَلَتْهُ الْخَطَايَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و خَفِّفْ عَنْهُ بِمَنِّكَ «30» يا إِلَهِي لَوْ بَكَيْتُ إِلَيْكَ حَتَّى تَسْقُطَ أَشْفَارُ عَيْنَيَّ ، و انْتَحَبْتُ حَتَّى يَنْقَطِعَ صَوْتِي ، و قُمْتُ لَكَ حَتَّى تَتَنَشَّرَ قَدَمَايَ ، و رَكَعْتُ لَكَ حَتَّى يَنْخَلِعَ صُلْبِي ، و سَجَدْتُ لَكَ حَتَّى تَتَفَقَّأَ حَدَقَتَايَ ، و أَكَلْتُ تُرَابَ الْأَرْضِ طُولَ عُمْرِي ، و شَرِبْتُ مَاءَ الرَّمَادِ آخِرَ دَهْرِي ، و ذَكَرْتُكَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ حَتَّى يَكِلَّ لِسَانِي ، ثُمَّ لَمْ أَرْفَعْ طَرْفِي إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ اسْتِحْيَاءً مِنْکَ ما اسْتَوْجَبْتُ بِذَلِکَ مَحْوَ سَيِّئَةٍ وَاحِدَةٍ من سَيِّئَاتِي . «31» و إِنْ كُنْتَ تَغْفِرُ لِي حِينَ أَسْتَوْجِبُ مَغْفِرَتَكَ ، و تَعْفُو عَنِّي حِينَ أَسْتَحِقُّ عَفْوَكَ فَإِنَّ ذَلِكَ غَيْرُ وَاجِبٍ لِي بِاسْتِحْقَاقٍ ، و لا أَنَا أَهْلٌ لَهُ بِاسْتِيجَابٍ ، إِذْ كَانَ جَزَائِي مِنْكَ فِي أَوَّلِ ما عَصَيْتُكَ النَّارَ ، فَإِنْ تُعَذِّبْنِي فَأَنْتَ غَيْرُ ظَالِمٍ لِي . «32» إِلَهِي فَإِذْ قَدْ تَغَمَّدْتَنِي بِسِتْرِكَ فَلَمْ تَفْضَحْنِي ، و تَأَنَّيْتَنِي بِكَرَمِكَ فَلَمْ تُعَاجِلْنِي ، و حَلُمْتَ عَنِّي بِتَفَضُّلِكَ فَلَمْ تُغَيِّرْ نِعْمَتَكَ عَلَيَّ ، و لَمْ تُكَدِّرْ مَعْرُوفَكَ عِنْدِي ، فَارْحَمْ طُولَ تَضَرُّعِي و شِدَّةَ مَسْكَنَتِي ، و سُوءَ مَوْقِفِي . «33» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و قِنِي من الْمَعَاصِي ، و اسْتَعْمِلْنِي بِالطَّاعَةِ ، و ارْزُقْنِي حُسْنَ الْإِنَابَةِ ، و طَهِّرْنِي بِالتَّوْبَةِ ، و أَيِّدْنِي بِالْعِصْمَةِ ، و اسْتَصْلِحْنِي بِالْعَافِيَةِ ، و أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الْمَغْفِرَةِ ، و اجْعَلْنِي طَلِيقَ عَفْوِكَ ، و عَتِيقَ رَحْمَتِكَ ، و اكْتُبْ لِي أَمَاناً من سُخْطِكَ ، و بَشِّرْنِي بِذَلِكَ فِي الْعَاجِلِ دُونَ الآْجِلِ . بُشْرَى أَعْرِفُهَا ، و عَرِّفْنِي فِيهِ عَلَامَةً أَتَبَيَّنُهَا . «34» إِنَّ ذَلِكَ لا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُسْعِكَ ، و لا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِكَ ، و لا يَتَصَعَّدُكَ فِي أَنَاتِكَ ، و لا يَؤُودُكَ فِي جَزِيلِ هِبَاتِكَ الَّتِي دَلَّتْ عَلَيْهَا آيَاتُكَ ، إِنَّكَ تَفْعَلُ ما تَشَاءُ ، و تَحْكُمُ ما تُرِيدُ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ من نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ و كَيْدِهِ و مَكَايِدِهِ ، و من الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ و مَوَاعِيدِهِ و غُرُورِهِ و مَصَايِدِهِ . «2» و أَنْ يُطْمِعَ نَفْسَهُ فِي إِضْلَالِنَا عَنْ طَاعَتِكَ ، و امْتِهَانِنَا بِمَعْصِيَتِكَ ، أَوْ أَنْ يَحْسُنَ عِنْدَنَا ما حَسَّنَ لَنَا ، أَوْ أَنْ يَثْقُلَ عَلَيْنَا ما كَرَّهَ إِلَيْنَا . «3» اللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِكَ ، و اكْبِتْهُ بِدُؤُوبِنَا فِي مَحَبَّتِكَ ، و اجْعَلْ بَيْنَنَا و بَيْنَهُ سِتْراً لا يَهْتِكُهُ ، و رَدْماً مُصْمِتاً لا يَفْتُقُهُ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اشْغَلْهُ عَنَّا بِبَعْضِ أَعْدَائِكَ ، و اعْصِمْنَا مِنْهُ بِحُسْنِ رِعَايَتِكَ ، و اكْفِنَا خَتْرَهُ ، و وَلِّنَا ظَهْرَهُ ، و اقْطَعْ عَنَّا إِثْرَهُ . «5» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَمْتِعْنَا من الْهُدَى بِمِثْلِ ضَلَالَتِهِ ، و زَوِّدْنَا من الْتَّقْوَى ضد غَوَايَتِهِ ، و اسْلُكْ بِنَا من التُّقَى خِلَافَ سَبِيلِهِ من الرَّدَى . «6» اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْ لَهُ فِي قُلُوبِنَا مَدْخَلًا و لا تُوطِنَنَّ لَهُ فِيما لَدَيْنَا مَنْزِلاً . «7» اللَّهُمَّ و ما سَوَّلَ لَنَا من بَاطِلٍ فَعَرِّفْنَاهُ ، و إِذَا عَرَّفْتَنَاهُ فَقِنَاهُ ، و بَصِّرْنَا ما نُكَايِدُهُ به ، و أَلْهِمْنَا ما نُعِدُّهُ لَهُ ، و أَيْقِظْنَا عَنْ سِنَةِ الْغَفْلَةِ بِالرُّكُونِ إِلَيْهِ ، و أَحْسِنْ بِتَوْفِيقِكَ عَوْنَنَا عَلَيْهِ . «8» اللَّهُمَّ و أَشْرِبْ قُلُوبَنَا إِنْكَارَ عَمَلِهِ ، و الْطُفْ لَنَا فِي نَقْضِ حِيَلِهِ . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَوِّلْ سُلْطَانَهُ عَنَّا ، و اقْطَعْ رَجَاءَهُ مِنَّا ، و ادْرَأْهُ عَنِ الْوُلُوعِ بِنَا . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ آبَاءَنَا و أُمَّهَاتِنَا و أَوْلَادَنَا و أَهَالِيَنَا و ذَوِي أَرْحَامِنَا و قَرَابَاتِنَا و جِيرَانَنَا من الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ مِنْهُ فِي حِرْزٍ حَارِزٍ ، و حِصْنٍ حَافِظٍ ، و كَهْفٍ مَانِعٍ ، و أَلْبِسْهُمْ مِنْهُ جُنَناً وَاقِيَةً ، و أَعْطِهِِمْ عَلَيْهِ أَسْلِحَةً مَاضِيَةً . «11» اللَّهُمَّ و اعْمُمْ بِذَلِكَ من شَهِدَ لَكَ بِالرُّبُوبِيَّةِ ، و أَخْلَصَ لَكَ بِالْوَحْدَانِيَّةِ ، و عَادَاهُ لَكَ بِحَقِيقَةِ الْعُبُودِيَّةِ ، و اسْتَظْهَرَ بِكَ عَلَيْهِ فِي مَعْرِفَةِ الْعُلُومِ الرَّبَّانِيَّةِ . «12» اللَّهُمَّ احْلُلْ ما عَقَدَ ، و افْتُقْ ما رَتَقَ ، و افْسَخْ ما دَبَّرَ ، و ثَبِّطْهُ إِذَا عَزَمَ ، و انْقُضْ ما أَبْرَمَ . «13» اللَّهُمَّ و اهْزِمْ جُنْدَهُ ، و أَبْطِلْ كَيْدَهُ و اهْدِمْ كَهْفَهُ ، و أَرْغِمْ أَنْفَهُ «14» اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِي نَظْمِ أَعْدَائِهِ ، و اعْزِلْنَا عَنْ عِدَادِ أَوْلِيَائِهِ ، لا نُطِيعُ لَهُ إِذَا اسْتَهْوَانَا ، و لا نَسْتَجِيبُ لَهُ إِذَا دَعَانَا ، نَأْمُرُ بِمُنَاوَاتِهِ ، من أَطَاعَ أَمْرَنَا ، و نَعِظُ عَنْ مُتَابَعَتِهِ من اتَّبَعَ زَجْرَنَا . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتِمِ النَّبِيِّينَ و سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ و عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ ، و أَعِذْنَا و أَهَالِيَنَا و إِخْوَانَنَا و جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ مِمَّا اسْتَعَذْنَا مِنْهُ ، و أَجِرْنَا مِمَّا اسْتَجَرْنَا بِکَ من خَوْفِهِ «16» و اسْمَعْ لَنَا ما دَعَوْنَا به ، و أَعْطِنَا ما أَغْفَلْنَاهُ ، و احْفَظْ لَنَا ما نَسِينَاهُ ، و صَيِّرْنَا بِذَلِكَ فِي دَرَجَاتِ الصَّالِحِينَ و مَرَاتِبِ الْمُؤْمِنِينَ . آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِكَ ، و بِمَا صَرَفْتَ عَنِّي من بَلَائِكَ ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّي من رَحْمَتِكَ ما عَجَّلْتَ لِي من عَافِيَتِكَ فَأَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِمَا أَحْبَبْتُ و سَعِدَ غَيْرِي بِمَا کَرِهْتُ . «2» و إِنْ يَكُنْ ما ظَلِلْتُ فِيهِ أَوْ بِتُّ فِيهِ من هَذِهِ الْعَافِيَةِ بَيْنَ يَدَيْ بَلَاءٍ لا يَنْقَطِعُ و وِزْرٍ لا يَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِي ما أَخَّرْتَ ، و أَخِّرْ عَنّي ما قَدَّمْتَ . «3» فَغَيْرُ كَثِيرٍ ما عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ ، و غَيْرُ قَلِيلٍ ما عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ
«1» اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، و انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ من السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ . «2» و امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، و أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، و أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ . «3» تُحْيِي به ما قَدْ مَاتَ ، و تَرُدُّ به ما قَدْ فَاتَ و تُخْرِجُ به ما هو آتٍ ، و تُوَسِّعُ به فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، و لا خُلَّبٍ بَرْقُهُ . «4» اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ به النَّهِيضَ ، و تَجْبُرُ به الْمَهِيضَ «5» اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، و تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، و تُفَجِّرُ به الْأَنْهَارَ ، و تُنْبِتُ به الْأَشْجَارَ ، و تُرْخِصُ به الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، و تَنْعَشُ به الْبَهَائِمَ و الْخَلْقَ ، و تُكْمِلُ لَنَا به طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا به الزَّرْعَ و تُدِرُّ به الضَّرْعَ و تَزِيدُنَا به قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا . «6» اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، و لا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، و لا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، و لا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و ارْزُقْنَا من بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ و الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و بَلِّغْ بِإِيمَانِي أَكْمَلَ الْإِيمَانِ ، و اجْعَلْ يَقِينِي أَفْضَلَ الْيَقِينِ ، و انْتَهِ بِنِيَّتِي إِلَى أَحْسَنِ النِّيَّاتِ ، و بِعَمَلِي إِلَى أَحْسَنِ الْاَعْمَالِ . «2» اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي ، و صَحِّحْ بِمَا عِنْدَكَ يَقِينِي ، و اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ ما فَسَدَ مِنِّي . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنِي ما يَشْغَلُنِي الاِهْتَِمامُ به ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ ، و اسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيما خَلَقْتَنِي لَهُ ، و أَغْنِنِي و أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِكَ ، و لا تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ ، و أَعِزَّنِي و لا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ ، و عَبِّدْنِي لَكَ و لا تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ ، و أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ و لا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ ، و هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ ، و اعْصِمْنِي من الْفَخْرِ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَرْفَعْنِي فِي النَّاسِ دَرَجَةً إِلَّا حَطَطْتَنِي عِنْدَ نَفْسِي مِثْلَهَا ، و لا تُحْدِثْ لِي عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِي ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِي بِقَدَرِهَا . «5» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و مَتِّعْنِي بِهُدًى صَالِحٍ لا أَسْتَبْدِلُ به ، و طَرِيقَةِ حق لا أَزِيغُ عَنْهَا ، و نِيَّةِ رُشْدٍ لا أَشُكُّ فِيهَا ، و عَمِّرْنِي ما كَانَ عُمْرِي بِذْلَةً فِي طَاعَتِكَ ، فَإِذَا كَانَ عُمْرِي مَرْتَعاً لِلشَّيْطَانِ فَاقْبِضْنِي إِلَيْكَ قَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَيَّ ، أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَيَّ . «6» اللَّهُمَّ لا تَدَعْ خَصْلَةً تُعَابُ مِنِّي إِلَّا أَصْلَحْتَهَا ، و لا عَائِبَةً أُوَنَّبُ بِهَا إِلَّا حَسَّنْتَهَا ، و لا أُكْرُومَةً فِيَّ نَاقِصَةً إِلَّا أَتْمَمْتَهَا . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و أَبْدِلْنِي من بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمحَبَّةَ ، و من حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ ، و من ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ ، و من عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ ، و من عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ ، و من خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، ، و من حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ ، و من رد الْمُلَابِسِينَ کَرَمَ الْعِشْرَةِ ، و من مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْاَمَنَةِ الْاَمَنَةِ «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ لِي يَداً عَلَى من ظَلَمَنِي ، و لِسَاناً عَلَى من خَاصَمَنِي ، و ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِي ، و هَبْ لِي مَكْراً عَلَى من كَايَدَنِي ، و قُدْرَةً عَلَى من اضْطَهَدَنِي ، و تَكْذِيباً لِمَنْ قَصَبَنِي ، و سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِي ، و وَفِّقْنِي لِطَاعَةِ من سَدَّدَنِي ، و مُتَابَعَةِ من أَرْشَدَنِي . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و سَدِّدْنِي لِأَنْ أُعَارِضَ من غَشَّنِي بِالنُّصْحِ ، و أَجْزِيَ من هَجَرَنِي بِالْبِرِّ ، و أُثِيبَ من حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ ، و أُكَافِيَ من قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ ، و أُخَالِفَ من اغْتَابَنِي إِلَى حُسْنِ الذِّكْرِ ، و أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ ، و أُغْضِيَ عَنِ السَّيِّئَةِ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَلِّنِي، بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ ، و أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ ، فِي بَسْطِ الْعَدْلِ ، و كَظْمِ الغَيْظِ ، و إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ ، و ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ ، و إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَيْنِ ، و إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ ، و سَتْرِ الْعَائِبَةِ ، و لِينِ الْعَرِيكَةِ ، و خَفْضِ الْجَنَاحِ ، و حُسْنِ السِّيرَةِ ، و سُكُونِ الرِّيحِ ، و طِيبِ الْمخَالَقَةِ ، و السَّبْقِ إِلَى الْفَضِيلَةِ ، و إِيثَارِ التَّفَضُّلِ ، و تَرْكِ التَّعْيِيرِ ، و الْإِفْضَالِ عَلَى غَيْرِ الْمُسْتَحِقِّ ، و الْقَوْلِ بِالْحَقِّ و إِنْ عز ، و اسْتِقْلَالِ الْخَيْرِ و إِنْ كَثُرَ من قَوْلِي و فِعْلِي ، و اسْتِكْثَارِ الشَّرِّ و إِنْ قل من قَوْلِي و فِعْلِي ، و أَکْمِلْ ذلک لِي بِدَوَامِ الطَّاعَةِ ، و لُزُومِ الْجَمَاعَةِ ، و رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ ، و مُسْتَعْمِلِ الرَّاْيِ الْمُخْتَرَعِ . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ ، و أَقْوَى قُوَّتِكَ فِيَّ إِذَا نَصِبْتُ ، و لا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكَسَلِ عَنْ عِبَادَتِكَ ، و لا الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، و لا بِالتَّعَرُّضِ لِخِلَافِ مَحَبَّتِكَ ، و لا مُجَامَعَةِ من تَفَرَّقَ عَنْكَ ، و لا مُفَارَقَةِ من اجْتَمَعَ إِلَيْكَ . «12» اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَصُولُ بِكَ عِنْدَ الضَّرُورَةِ ، و أَسْأَلُكَ عِنْدَ الْحَاجَةِ ، و أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ عِنْدَ الْمَسْكَنَةِ ، و لا تَفْتِنِّي بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَيْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ ، و لا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَيْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ ، و لا بِالتَّضَرُّعِ إِلَى من دُونَكَ إِذَا رَهِبْتُ ، فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ خِذْلَانَكَ و مَنْعَكَ و إِعْرَاضَكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «13» اللَّهُمَّ اجْعَلْ ما يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِي رُوعِي من الَّتمَنِّي و التَّظَنِّي و الْحَسَدِ ذِكْراً لِعَظَمَتِكَ ، و تَفَكُّراً فِي قُدْرَتِكَ ، و تَدْبِيراً عَلَى عَدُوِّكَ ، و ما أَجْرَى عَلَى لِسَانِي من لَفْظَةِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَةِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِيَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ أَوْ سَبِّ حَاضِرٍ و ما أَشْبَهَ ذَلِكَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَكَ ، و إِغْرَاقاً فِي الثَّنَاءِ عَلَيْكَ ، و ذَهَاباً فِي تَمْجِيدِكَ ، و شُكْراً لِنِعْمَتِکَ ، و اعْتِرَافاً بِاِحْسَانِکَ ، و اِحْصَاءً لِمِنَنِکَ . «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا أُظْلَمَنَّ و أَنْتَ مُطِيقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّي ، و لا أَظْلِمَنَّ و أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنِّي ، و لا أَضِلَّنَّ و قَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي ، و لا أَفْتَقِرَنَّ و من عِنْدِكَ وُسْعِي ، و لا أَطْغَيَنَّ و من عِنْدِكَ وُجْدِي . «15» اللَّهُمَّ إِلَى مَغْفِرَتِكَ وَفَدْتُ ، و إِلَى عَفْوِكَ قَصَدْتُ ، و إِلَى تَجَاوُزِكَ اشْتَقْتُ ، و بِفَضْلِكَ وَثِقْتُ ، و لَيْسَ عِنْدِي ما يُوجِبُ لِي مَغْفِرَتَكَ ، و لا فِي عَمَلِي ما أَسْتَحِقُّ به عَفْوَكَ ، و ما لِي بَعْدَ أَنْ حَكَمْتُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا فَضْلُكَ ، فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و تَفَضَّلْ عَلَيَّ . «16» اللَّهُمَّ و أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى ، و أَلْهِمْنِي التَّقْوَى ، و وَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكَى ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هو أَرْضَى . «17» اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِيَ الطَّرِيقَةَ الْمُثْلَى ، و اجْعَلْنِي عَلَى مِلَّتِكَ أَمُوتُ و أَحْيَا . «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و مَتِّعْنِي بِالِاقْتِصَادِ ، و اجْعَلْنِي من أَهْلِ السَّدَادِ ، و من أَدِلَّةِ الرَّشَادِ ، و من صَالِحِ الْعِبَادِ ، و ارْزُقْنِي فَوْزَ الْمَعَادِ ، و سلَامَةَ الْمِرْصَادِ . «19» اللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِكَ من نَفْسِي ما يُخَلِّصُهَا ، و أَبْقِ لِنَفْسِي من نَفْسِي ما يُصْلِحُهَا ، فَإِنَّ نَفْسِي هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا . «20» اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِي إِنْ حَزِنْتُ ، و أَنْتَ مُنْتَجَعِي إِنْ حُرِمْتُ ، و بِكَ اسْتِغَاثَتِي إِنْ كَرِثْتُ ، و عِنْدَكَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ ، و لِمَا فَسَدَ صَلَاحٌ ، و فِيما أَنْكَرْتَ تَغْيِيرٌ ، فَامْنُنْ عَلَيَّ قَبْلَ الْبَلَاءِ بِالْعَافِيَةِ ، و قَبْلَ الطَّلَبِ بِالْجِدَةِ ، و قَبْلَ الضَّلَالِ بِالرَّشَادِ ، و اكْفِنِي مَؤُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَادِ ، و هَبْ لِي أَمْنَ يَوْمِ الْمَعَادِ ، و امْنِحْنِي حُسْنَ الْاِرْشَادِ . «21» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ادْرَأْ عَنِّي بِلُطْفِكَ ، و اغْذُنِي بِنِعْمَتِكَ ، و أَصْلِحْنِي بِكَرَمِكَ ، و دَاوِنِي بِصُنْعِكَ ، و أَظِلَّنِي فِي ذَرَاكَ ، و جَلِّلْنِي رِضَاكَ ، و وَفِّقْنِي إِذَا اشْتَكَلَتْ عَلَيَّ الْأُمُورُ لِأَهْدَاهَا ، و إِذَا تَشَابَهَتِ الْأَعْمَالُ لِأَزْكَاهَا ، و إِذَا تَنَاقَضَتِ الْمِلَلُ لِأَرْضَاهَا . «22» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و تَوِّجْنِي بِالْكِفَايَةِ ، و سُمْنِي حُسْنَ الْوِلَايَةِ ، و هَبْ لِي صِدْقَ الْهِدَايَةِ ، و لا تَفْتِنِّي بِالسَّعَةِ ، و امْنِحْنِي حُسْنَ الدَّعَةِ ، و لا تَجْعَلْ عَيْشِي كَدّاً كَدّاً ، و لا تَرُدَّ دُعَائِي عَلَيَّ رَدّاً ، فَإِنِّي لا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّاً ، و لا أَدْعُو مَعَكَ نِدّاً . «23» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و امْنَعْنِي من السَّرَفِ ، و حَصِّنْ رِزْقِي من التَّلَفِ ، و وَفِّرْ مَلَكَتِي بِالْبَرَكَةِ فِيهِ ، و أَصِبْ بِي سَبِيلَ الْهِدَايَةِ لِلْبِرِّ فِيما أُنْفِقُ مِنْهُ . «24» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنِي مَؤُونَةَ الِاكْتِسَابِ ، و ارْزُقْنِي من غَيْرِ احْتِسَابٍ ، فَلَا أَشْتَغِلَ عَنْ عِبَادَتِكَ بِالطَّلَبِ ، و لا أَحْتَمِلَ إِصْرَ تَبِعَاتِ الْمَكْسَبِ . «25» اللَّهُمَّ فَأَطْلِبْنِي بِقُدْرَتِكَ ما أَطْلُبُ ، و أَجِرْنِي بِعِزَّتِكَ مِمَّا أَرْهَبُ . «26» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ ، و لا تَبْتَذِلْ جَاهِي بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ أَهْلَ رِزْقِكَ ، و أَسْتَعْطِيَ شِرَارَ خَلْقِكَ ، فَأَفْتَتِنَ بِحَمْدِ من أَعْطَانِي ، و اُبْتَلَي بِذَمِّ من مَنَعَنِي ، و أَنْتَ من دُونِهِمْ وَلِيُّ الْاَعْطَاءِ و الْمَنْعِ . «27» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي صِحَّةً فِي عِبَادَةٍ ، و فَرَاغاً فِي زَهَادَةٍ ، و عِلْماً فِي اسْتِعْمَالٍ ، و وَرَعاً فِي اِجْمَالٍ . «28» اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِكَ أَجَلِي ، و حَقِّقْ فِي رَجَاءِ رَحْمَتِكَ أَمَلِي ، و سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاكَ سُبُلِي ، و حَسِّنْ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِي عَمَلِي . «29» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ، و اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فِي أَيَّامِ الْمُهْلَةِ ، و انْهَجْ لِي إِلَى مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً ، أَكْمِلْ لِي بِهَا خَيْرَ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ . «30» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَأَفْضَلِ ما صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ قَبْلَهُ ، و أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَهُ ، و آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً و فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً ، و قِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ
«1» اللَّهُمَّ يا كَافِيَ الْفَرْدِ الضَّعِيفِ ، و وَاقِيَ الْأَمْرِ الَْمخُوفِ ، أَفْرَدَتْنِي الْخَطَايَا فَلَا صَاحِبَ مَعِي ، و ضَعُفْتُ عَنْ غَضَبِكَ فَلَا مُؤَيِّدَ لِي ، و أَشْرَفْتُ عَلَى خَوْفِ لِقَائِكَ فَلَا مُسَكِّنَ لِرَوْعَتِي «2» و من يُؤْمِنُنِي مِنْكَ و أَنْتَ أَخَفْتَنِي ، و من يُسَاعِدُنِي و أَنْتَ أَفْرَدْتَنِي ، و من يُقَوِّينِي و أَنْتَ أَضْعَفْتَنِي «3» لا يُجِيرُ ، يا إِلَهِي ، إِلَّا رَبٌّ عَلَى مَرْبُوبٍ ، و لا يُؤْمِنُ إِلَّا غَالِبٌ عَلَى مَغْلُوبٍ ، و لا يُعِينُ إِلَّا طَالِبٌ عَلَى مَطْلُوبٍ . «4» و بِيَدِكَ ، يا إِلَهِي . جَمِيعُ ذَلِكَ السَّبَبِ ، و إِلَيْكَ الْمَفَرُّ و الْمَهْرَبُ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْ هَرَبِي ، و أَنْجِحْ مَطْلَبِي . «5» اللَّهُمَّ إِنَّكَ إِنْ صَرَفْتَ عَنِّي وَجْهَكَ الْكَرِيمَ أَوْ مَنَعْتَنِي فَضْلَكَ الْجَسِيمَ أَوْ حَظَرْتَ عَلَيَّ رِزْقَكَ أَوْ قَطَعْتَ عَنِّي سَبَبَكَ لَمْ أَجِدِ السَّبِيلَ إِلَى شَيْءٍ من أَمَلِي غَيْرَكَ ، و لَمْ أَقْدِرْ عَلَى ما عِنْدَكَ بِمَعُونَةِ سِوَاكَ ، فَاِنِّي عَبْدُکَ و فِي قَبْضَتِکَ ، نَاصِيَتِي بِيَدِکَ . «6» لا أَمْرَ لِي مَعَ أَمْرِكَ ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ ، و لا قُوَّةَ لِي عَلَى الْخُرُوجِ من سُلْطَانِكَ ، و لا أَسْتَطِيعُ مُجَاوَزَةَ قُدْرَتِكَ ، و لا أَسْتَمِيلُ هَوَاكَ ، و لا أَبْلُغُ رِضَاكَ ، و لا أَنَالُ ما عِنْدَكَ إِلَّا بِطَاعَتِكَ و بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ . «7» إِلَهِي أَصْبَحْتُ و أَمْسَيْتُ عَبْداً دَاخِراً لَكَ ، لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً و لا ضَرّاً إِلَّا بِكَ ، أَشْهَدُ بِذَلِكَ عَلَى نَفْسِي ، و أَعْتَرِفُ بِضَعْفِ قُوَّتِي و قِلَّةِ حِيلَتِي ، فَأَنْجِزْ لِي ما وَعَدْتَنِي ، و تَمِّمْ لِي ما آتَيْتَنِي ، فَإِنِّي عَبْدُكَ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ الضَّعِيفُ الضَّرِيرُ الْحَقِيرُ الْمَهِينُ الْفَقِيرُ الْخَائِفُ الْمُسْتَجِيرُ . «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَجْعَلْنِي نَاسِياً لِذِكْرِكَ فِيما أَوْلَيْتَنِي ، و لا غَافِلًا لِإِحْسَانِكَ فِيما أَبْلَيْتَنِي ، و لا آيِساً من إِجَابَتِكَ لِي و إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي ، فِي سَرَّاءَ كُنْتُ أَوْ ضَرَّاءَ ، أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ ، أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلَاءٍ ، أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ ، أَوْ جِدَةٍ أَوْ لَأْوَاءَ ، أَوْ فَقْرٍ أَوْ غِنًى . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ ثَنَائِي عَلَيْكَ ، و مَدْحِي إِيَّاكَ ، و حَمْدِي لَكَ فِي كُلِّ حَالَاتِي حَتَّى لا أَفْرَحَ بِمَا آتَيْتَنِي من الدُّنْيَا ، و لا أَحْزَنَ عَلَى ما مَنَعْتَنِي فِيهَا ، و أَشْعِرْ قَلْبِي تَقْوَاكَ ، و اسْتَعْمِلْ بَدَنِي فِيما تَقْبَلُهُ مِنِّي ، و اشْغَلْ بِطَاعَتِكَ نَفْسِي عَنْ كُلِّ ما يَرِدُ عَلَيَّ حَتَّى لا اُحِبَّ شَيْئاً من سُخْطِکَ ، و لا أَسْخَطَ شَيْئاً من رِضَاکَ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و فَرِّغْ قَلْبِي لَِمحَبَّتِكَ ، و اشْغَلْهُ بِذِكْرِكَ ، و انْعَشْهُ بِخَوْفِكَ و بِالْوَجَلِ مِنْكَ ، و قَوِّهِ بِالرَّغْبَةِ إِلَيْكَ ، و أَمِلْهُ إِلَى طَاعَتِكَ ، و أَجْرِ به فِي أَحَبِّ السُّبُلِ إِلَيْكَ ، و ذَلِّلْهُ بِالرَّغْبَةِ فِيما عِنْدَكَ أَيَّامَ حَيَاتِي كُلِّهَا . «11» و اجْعَلْ تَقْوَاكَ من الدُّنْيَا زَادِي ، و إِلَى رَحْمَتِكَ رِحْلَتِي ، و فِي مَرْضَاتِكَ مَدْخَلِي ، و اجْعَلْ فِي جَنَّتِكَ مَثْوَايَ ، و هَبْ لِي قُوَّةً أَحْتَمِلُ بِهَا جَمِيعَ مَرْضَاتِكَ ، و اجْعَلْ فِرَارِيَ إِلَيْكَ ، و رَغْبَتِي فِيما عِنْدَكَ ، و أَلْبِسْ قَلْبِيَ الْوَحْشَةَ من شِرَارِ خَلْقِكَ ، و هَبْ لِيَ الْأُنْسَ بِكَ و بِأَوْلِيَائِكَ و أَهْلِ طَاعَتِكَ . «12» و لا تَجْعَلْ لِفَاجِرٍ و لا كَافِرٍ عَلَيَّ مِنَّةً ، و لا لَهُ عِنْدِي يَداً ، و لا بِي إِلَيْهِمْ حَاجَةً ، بَلِ اجْعَلْ سُكُونَ قَلْبِي و أُنْسَ نَفْسِي و اسْتِغْنَائِي و كِفَايَتِي بِكَ و بِخِيَارِ خَلْقِكَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنِي لَهُمْ قَرِيناً ، و اجْعَلْنِي لَهُمْ نَصِيراً ، و امْنُنْ عَلَيَّ بِشَوْقٍ إِلَيْكَ ، و بِالْعَمَلِ لَكَ بِمَا تُحِبُّ و تَرْضَى ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ ، و ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ كَلَّفْتَنِي من نَفْسِي ما أَنْتَ أَمْلَكُ به مِنِّي ، و قُدْرَتُكَ عَلَيْهِ و عَلَيَّ أَغْلَبُ من قُدْرَتِي ، فَأَعْطِنِي من نَفْسِي ما يُرْضِيكَ عَنِّي ، و خُذْ لِنَفْسِکَ رِضَاهَا من نَفْسِي فِي عَافِيَةٍ . «2» اللَّهُمَّ لا طَاقَةَ لِي بِالْجَهْدِ ، و لا صَبْرَ لِي عَلَى الْبَلَاءِ ، و لا قُوَّةَ لِي عَلَى الْفَقْرِ ، فَلَا تَحْظُرْ عَلَيَّ رِزْقِي ، و لا تَكِلْنِي إِلَى خَلْقِكَ ، بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي ، و تَوَلَّ كِفَايَتِي . «3» و انْظُرْ إِلَيَّ و انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي ، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا و لَمْ أُقِمْ ما فِيهِ مَصْلَحَتُهَا ، و إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي ، و إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى قَرَابَتِي حَرَمُونِي ، و إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلًا نَکِداً ، و مَنُّوا عَلَيَّ طَويِلاً ، و ذَمُّوا کَثيِراً . «4» فَبِفَضْلِكَ ، اللَّهُمَّ ، فَأَغْنِنِي ، و بِعَظَمَتِكَ فَانْعَشْنِي ، و بِسَعَتِكَ ، فَابْسُطْ يَدِي ، و بِمَا عِنْدَكَ فَاكْفِنِي . «5» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و خَلِّصْنِي من الْحَسَدِ ، و احْصُرْنِي عَنِ الذُّنُوبِ ، و وَرِّعْنِي عَنِ الَْمحَارِمِ ، و لا تُجَرِّئْنِي عَلَى الْمَعَاصِي ، و اجْعَلْ هَوَايَ عِنْدَكَ ، و رِضَايَ فِيما يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكَ ، و بَارِكْ لِي فِيما رَزَقْتَنِي و فِيما خَوَّلْتَنِي و فِيما أَنْعَمْتَ به عَلَيَّ ، و اجْعَلْنِي فِي كُلِّ حَالَاتِي مَحْفُوظاً مَكْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً . «6» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اقْضِ عَنِّي كُلَّ ما أَلْزَمْتَنِيهِ و فَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِي وَجْهٍ من وُجُوهِ طَاعَتِكَ أَوْ لِخَلْقٍ من خَلْقِكَ و إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِي ، و وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِي ، و لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِي ، و لَمْ يَسَعْهُ مَالِي و لا ذَاتُ يَدِي ، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ . «7» هو ، يا رَبِّ ، مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ و أَغْفَلْتُهُ أَنَا من نَفْسِي ، فَأَدِّهِ عَنِّي من جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ و كَثِيرِ ما عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، حَتَّى لا يَبْقَى عَلَيَّ شَيْ ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي به من حَسَنَاتِي ، أَوْ تُضَاعِفَ به من سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاکَ يا رَبِّ . «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِي الْعَمَلِ لَكَ لآِخِرَتِي حَتَّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِكَ من قَلْبِي ، و حَتَّى يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَيَّ الزُّهْدَ فِي دُنْيَايَ ، و حَتَّى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً ، و آمَنَ من السَّيِّئَاتِ فَرَقاً و خَوْفاً ، و هَبْ لِي نُوراً أَمْشِي به فِي النَّاسِ ، و أَهْتَدِي به فِي الظُّلُمَاتِ ، و أَسْتَضِي ءُ به من الشَّكِّ و الشُّبُهَاتِ «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي خَوْفَ غم الْوَعِيدِ ، و شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى أَجِدَ لَذَّةَ ما أَدْعُوكَ لَهُ ، و كَأْبَةَ ما أَسْتَجيِرُ بِکَ مِنْهُ «10» اللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ ما يُصْلِحُنِي من أَمْرِ دُنْيَايَ و آخِرَتِي فَكُنْ بِحَوَائِجِي حَفِيّاً . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و ارْزُقْنِي الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِيرِي فِي الشُّكْرِ لَكَ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فِي الْيُسْرِ و الْعُسْرِ و الصِّحَّةِ و السَّقَمِ ، حَتَّى أَتَعَرَّفَ من نَفْسِي رَوْحَ الرِّضَا و طُمَأْنِينَةَ النَّفْسِ مِنِّي بِمَا يَجِبُ لَكَ فِيما يَحْدُثُ فِي حَالِ الْخَوْفِ و الْاَمْنِ و الرِّضَا و السُّخْطِ و الضَّرِّ و النَّفْعِ . «12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي سَلَامَةَ الصَّدْرِ من الْحَسَدِ حَتَّى لا أَحْسُدَ أَحَداً من خَلْقِكَ عَلَى شَيْ ءٍ من فَضْلِكَ ، و حَتَّى لا أَرَى نِعْمَةً من نِعَمِكَ عَلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ تَقْوَى أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ إِلَّا رَجَوْتُ لِنَفْسِي أَفْضَلَ ذَلِكَ بِكَ و مِنْكَ وَحْدَكَ لا شَريِکَ لَکَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي التَّحَفُّظَ من الْخَطَايَا ، و الِاحْتِرَاسَ من الزَّلَلِ فِي الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ فِي حَالِ الرِّضَا و الْغَضَبِ ، حَتَّى أَكُونَ بِمَا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ ، عَامِلًا بِطَاعَتِكَ ، مُؤْثِراً لِرِضَاكَ عَلَى ما سِوَاهُمَا فِي الْأَوْلِيَاءِ و الْأَعْدَاءِ ، حَتَّى يَأْمَنَ عَدُوِّي من ظُلْمِي و جَوْرِي ، و يَاْيَسَ وَلِيِّي من مَيْلِي و انْحِطَاطِ هَوَايَ «14» و اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَدْعُوكَ مُخْلِصاً فِي الرَّخَاءِ دُعَاءَ الُْمخْلِصِينَ الْمُضْطَرِّينَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ ، و جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ ، و حَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ ، و أَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ ، و أَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ ، و تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ ، و هَبْ لِي عَافِيَتَكَ و أَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ ، و أَصْلِحْ لِي عَافِيَتَكَ ، و لا تُفَرِّقْ بَيْنِي و بَيْنَ عَافِيَتَكَ فِي الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ . «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و عَافِنِي عَافِيَةً كَافِيَةً شَافِيَةً عَالِيَةً نَامِيَةً ، عَافِيَةً تُوَلِّدُ فِي بَدَنِي الْعَافِيَةَ ، عَافِيَةَ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ . «3» و امْنُنْ عَلَيَّ بِالصِّحَّةِ و الْأَمْنِ و السَّلَامَةِ فِي دِينِي و بَدَنِي ، و الْبَصِيرَةِ فِي قَلْبِي ، و النَّفَاذِ فِي أُمُورِي ، و الْخَشْيَةِ لَكَ ، و الْخَوْفِ مِنْكَ ، و الْقُوَّةِ عَلَى ما أَمَرْتَنِي به من طَاعَتِكَ ، و الِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ من مَعْصِيَتِكَ . «4» اللَّهُمَّ و امْنُنْ عَلَيَّ بِالْحَجِّ و الْعُمْرَةِ ، و زِيَارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ و رَحْمَتُكَ و بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ ، و آل رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً ما أَبْقَيْتَنِي فِي عَامِي هَذَا و فِي كُلِّ عَامٍ ، و اجْعَلْ ذَلِكَ مَقْبُولًا مَشْكُوراً ، مَذْكُوراً لَدَيْکَ ، مَذْخُوراً عِنْدَکَ . «5» و أَنْطِقْ بِحَمْدِكَ و شُكْرِكَ و ذِكْرِكَ و حُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْكَ لِسَانِي ، و اشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِينِكَ قَلْبِي . «6» و أَعِذْنِي و ذُرِّيَّتِي من الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، و من شر السَّامَّةِ و الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ و اللَّامَّةِ ، و من شر كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ ، و من شر كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ ، و من شر كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ ، و من شر كُلِّ ضَعِيفٍ و شَدِيدٍ ، و من شر كُلِّ شَرِيفٍ و وَضِيعٍ ، و من شر كُلِّ صَغِيرٍ و كَبِيرٍ ، و من شر كُلِّ قَرِيبٍ و بَعِيدٍ ، و من شر كُلِّ من نَصَبَ لِرَسُولِكَ و لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً من الْجِنِّ و الْإِنْسِ ، و من شر كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ، إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و من أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي ، و ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ ، و ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ ، و رد كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ . «8» و اجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَرَهُ ، و تُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ ، و تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ ، و تُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ ، و تَقْمَعَ رَأْسَهُ ، و تُذِلَّ عِزَّهُ ، و تَكْسِرَ جَبَرُوتَهُ ، و تُذِلَّ رَقَبَتَهُ ، و تَفْسَخَ كِبْرَهُ ، و تُؤْمِنَنِي من جَمِيعِ ضَرِّهِ و شَرِّهِ و غَمْزِهِ و هَمْزِهِ و لَمْزِهِ و حَسَدِهِ و عَدَاوَتِهِ و حَبَائِلِهِ و مَصَايِدِهِ و رَجِلِهِ و خَيْلِهِ ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ ، و أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، و اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ و رَحْمَتِكَ و بَرَكَاتِكَ و سَلَامِكَ . «2» و اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، و الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَلْهِمْنِي عِلْمَ ما يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، و اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، و وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي من عِلْمِهِ حَتَّى لا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْ ءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، و لا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا به ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ . «5» اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، و أَبِرَّهُمَا بر الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، و اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ و بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي من رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، و أَثْلَجَ لِصَدْرِي من شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، و أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَ و أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي و ان قل ، و أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا و ان کَثُرَ . «6» اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، و أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، و أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، و اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، و صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، و عَلَيْهِمَا شَفِيقاً . «7» اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، و أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، و احْفَظْ لَهُمَا ما حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي . «8» اللَّهُمَّ و ما مَسَّهُمَا مِنِّي من أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي من مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا من حق فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، و عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، و زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا من الْحَسَنَاتِ . «9» اللَّهُمَّ و ما تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ من قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ من فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي من حق ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ من وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، و جُدْتُ به عَلَيْهِمَا و رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، و لا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، و لا أَکْرَهُ ما تَوَلَّيَاهُ من أَمْرِي يا رِبِّ . «10» فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، و أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، و أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ من أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي و أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي و أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ «11» هَيْهَاتَ ما يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، و لا أُدْرِكُ ما يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، و لا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِنِّي يا خَيْرَ من اسْتُعِينَ به ، و وَفِّقْنِي يا أَهْدَى من رُغِبَ إِلَيْهِ ، و لا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ و الْأُمَّهَاتِ يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ و هم لا يُظْلَمُونَ . «12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ و ذُرِّيَّتِهِ ، و اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ ما خَصَصْتَ به آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ و أُمَّهَاتِهِمْ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «13» اللَّهُمَّ لا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، و فِي إِنىً من آنَاءِ لَيْلِي ، و فِي كُلِّ سَاعَةٍ من سَاعَاتِ نَهَارِي . «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، و اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، و ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، و بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ . «15» اللَّهُمَّ و إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِي ، و إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ و مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ و رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، و الْمَنِّ الْقَديِمِ ، و أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ
«1» اللَّهُمَّ و من عَلَيَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي و بِإِصْلَاحِهِمْ لِي و بِإِمْتَاعِي بِهِم . «2» إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ ، و زد لِي فِي آجَالِهِمْ ، و رَبِّ لِي صَغِيرَهُمْ ، و قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ ، و أَصِحَّ لِي أَبْدَانَهُمْ و أَدْيَانَهُمْ و أَخْلَاقَهُمْ ، و عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ و فِي جَوَارِحِهِمْ و فِي كُلِّ ما عُنِيتُ به من أَمْرِهِمْ ، و أَدْرِرْ لِي و عَلَى يَدِي أَرْزَاقَهُمْ . «3» و اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ ، و لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّينَ مُنَاصِحِينَ ، و لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ و مُبْغِضِينَ ، آمِينَ . «4» اللَّهُمَّ اشْدُدْ بِهِمْ عَضُدِي ، و أَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي ، و كَثِّرْ بِهِمْ عَدَدِي ، و زَيِّنْ بِهِمْ مَحْضَرِي ، و أَحْيِ بِهِمْ ذِكْرِي ، و اكْفِنِي بِهِمْ فِي غَيْبَتِي ، و أَعِنِّي بِهِمْ عَلَى حَاجَتِي ، و اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ ، و عَلَيَّ حَدِبِينَ مُقْبِلِينَ مُسْتَقِيمِينَ لِي ، مُطِيعِينَ ، غَيْرَ عَاصِينَ و لا عَاقِّينَ و لا مُخَالِفِينَ و لا خَاطِئِينَ . «5» و أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ و تَأْدِيبِهِمْ ، و بِرِّهِمْ ، و هَبْ لِي من لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً ، و اجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لِي ، و اجْعَلْهُمْ لِي عَوْناً عَلَى ما سَأَلْتُكَ . «6» و أَعِذْنِي و ذُرِّيَّتِي ما الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا و أَمَرْتَنَا و نَهَيْتَنَا و رَغَّبْتَنَا فِي ثَوَابِ ما أَمَرْتَنَا و رَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ ، و جَعَلْتَ لَنَا عَدُوّاً يَكِيدُنَا ، سَلَّطْتَهُ مِنَّا عَلَى ما لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا ، و أَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا ، لا يَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا ، و لا يَنْسَى إِنْ نَسيِنَا ، يُوْمِنُنَا عِقَابَکَ ، و يُِخَوِّفُنَا بِغَيْرِکَ . «7» إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا ، و إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ ، و يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا ، و إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا ، و إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا ، و إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا . «8» اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ من كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ . «9» اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي ، و اقْضِ لِي حَوَائِجِي ، و لا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ و قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي ، و لا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ و قَدْ أَمَرْتَنِي به ، و امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ ما يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ و آخِرَتِي ما ذَكَرْتُ مِنْهُ و ما نَسِيتُ ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ . «10» و اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ من الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ . «11» الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ ، الُْمجَارِينَ بِعِزِّكَ ، الْمُوسَعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ من فَضْلِكَ ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ و كَرَمِكَ ، الْمُعَزِّينَ من الذُّلِّ بِكَ ، و الُْمجَارِينَ من الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ ، و الْمُعَافَيْنَ من الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ ، و الْمُغْنَيْنَ من الْفَقْرِ بِغِنَاكَ ، و الْمَعْصُومِينَ من الذُّنُوبِ و الزَّلَلِ و الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ ، و الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ و الرُّشْدِ و الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ ، و الُْمحَالِ بَيْنَهُمْ و بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ . «12» اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ و رَحْمَتِكَ ، و أَعِذْنَا من عَذَابِ السَّعِيرِ ، و أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ و الْمُسْلِمَاتِ و الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي و لِوَلَدِي فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا و آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ . «13» و آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، و فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً و قِنَا عَذَابَ النَّارِ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و تَوَلنِي فِي جِبِرَانِي و مَوَالِيَّ ا لْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، و الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِکَ . «2» و وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، و الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، و سد خَلَّتِهِمْ ، و عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، و هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، و مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، و تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، و كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، و سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، و نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، و حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، و الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ و الْإِفْضَالِ ، و إِعْطَاءِ ما يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ «3» و اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، و أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، و أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، و أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، و أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، و أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، و أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، و أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، و أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، و أُوجِبُ لَهُمْ ما أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، و أَرْعَى لَهُمْ ما أَرْعَى لِخَاصَّتِي . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، و اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، و زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي ، و مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي و أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ ، و أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ ، و أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ من جِدَتِكَ . «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ ، و اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ ، و احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ ، و امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ ، و أَلِّفْ جَمْعَهُمْ ، و دَبِّرْ أَمْرَهُمْ ، و وَاتِرْ بَيْنَ مِيَرِهِمْ ، و تَوَحَّدْ بِكِفَايَةِ مُؤَنِهِمْ ، و اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ ، و أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ ، و الْطُفْ لَهُمْ فِي الْمَكْرِ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و عَرِّفْهُمْ ما يَجْهَلُونَ ، و عَلِّمْهُمْ ما لا يَعْلَمُونَ ، و بَصِّرْهُمْ ما لا يُبْصِرُونَ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ ، و امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ ، و اجْعَلِ الْجَنَّةَ نَصْبَ أَعْيُنِهِمْ ، و لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ ما أَعْدَدْتَ فِيهَا من مَسَاكِنِ الْخُلْدِ و مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ و الْحُورِ الْحِسَانِ و الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ و الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّيَةِ بِصُنُوفِ الَّثمَرِ حَتَّى لا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْاِدْبَارِ ، و لا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ . «5» اللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوَّهُمْ ، و اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ ، و فَرِّقْ بَيْنَهُمْ و بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ ، و اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ ، و بَاعِدْ بَيْنَهُمْ و بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ ، و حَيِّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ ، و ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ ، و اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ ، و انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ ، و امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ ، و اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ ، و اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ ، و شَرِّدْ بِهِمْ من خَلْفَهُمْ و نَكِّلْ بِهِمْ من وَرَاءَهُمْ ، و اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ من بَعْدَهُمْ . «6» اللَّهُمَّ عَقِّمْ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ ، و يَبِّسْ أَصْلَابَ رِجَالِهِمْ ، و اقْطَعْ نَسْلَ دَوَابِّهِمْ و أَنْعَامِهِمْ ، لا تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِي قَطْرٍ ، و لا لِأَرْضِهِمْ فِي نَبَاتٍ . «7» اللَّهُمَّ و قَوِّ بِذَلِكَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلَامِ ، و حَصِّنْ به دِيَارَهُمْ ، و ثَمِّرْ به أَمْوَالَهُمْ ، و فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ ، و عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ حَتَّى لا يُعْبَدَ فِي بِقَاعِ الْأَرْضِ غَيْرُكَ ، و لا تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَكَ . «8» اللَّهُمَّ اغْزُ بِكُلِّ نَاحِيَةٍ من الْمُسْلِمِينَ عَلَى من بِإِزَائِهِمْ من الْمُشْرِكِينَ ، و أَمْدِدْهُمْ بِمَلَائِكَةٍ من عِنْدِكَ مُرْدِفِينَ حَتَّى يَكْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلًا فِي أَرْضِكَ و أَسْراً ، أَوْ يُقِرُّوا بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِيکَ لَکَ . «9» اللَّهُمَّ و اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ من الْهِنْدِ و الرُّومِ و التُّرْكِ و الْخَزَرِ و الْحَبَشِ و النُّوبَةِ و الزَّنْجِ و السَّقَالِبَةِ و الدَّيَالِمَةِ و سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ ، الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ و صِفَاتُهُمْ ، و قَدْ أَحْصَيْتهم بِمَعْرِفَتِکَ ، و أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمَ بِقُدْرَتِکَ . «10» اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ ، و خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ ، و ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الِاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ . «11» اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ من الْأَمَنَةِ ، و أَبْدَانَهُمْ من الْقُوَّةِ ، و أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الِاحْتِيَالِ ، و أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ ، و جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ ، و ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً من مَلَائِكَتِكَ بِبَأْسٍ من بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ ، تَقْطَعُ به دَابِرَهُمْ و تَحْصُدُ به شَوْكَتَهُمْ ، و تُفَرِّقُ به عَدَدَهُمْ . «12» اللَّهُمَّ و امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ ، و أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ ، و ارْمِ بِلَادَهُمْ بِالْخُسُوفِ ، و أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ ، و افْرَعْهَا بِالُْمحُولِ ، و اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ و أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ ، و امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ و السُّقْمِ الْأَلِيمِ . «13» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ من أَهْلِ مِلَّتِكَ ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ من أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى و حِزْبُكَ الْأَقْوَى و حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ ، و هَيِّىْ لَهُ الْأَمْرَ ، و تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ ، و تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ ، و اسْتَقْوِ لَهُ ، الظَّهْرَ ، و أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ ، و مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ ، و أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ ، و أَجِرْهُ من غم الْوَحْشَةِ ، و أَنْسِهِ ذِکْرَ الْاَهْلِ و الْوَلَدِ . «14» و أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ ، و تَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ ، و أَصْحِبْهُ السَّلَامَةَ ، و أَعْفِهِ من الْجُبْنِ ، و أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ ، و ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ ، و أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ ، و عَلِّمْهُ السِّيَرَ و السُّنَنَ ، و سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ ، الْجُرْأَةَ اَعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ ، و خَلِّصْهُ من السُّمْعَةِ ، و اجْعَلْ فِكْرَهُ و ذِکْرَهُ و ظَعْنَهُ و اِقَامَتَهُ ، فِيِکَ و لَکَ . «15» فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّكَ و عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ ، و صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ ، و أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ ، و لا تُدِلْهُمْ مِنْهُ ، فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ ، و قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ ، و بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ ، و بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ ، و بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ . «16» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِياً أَوْ مُرَابِطاً فِي دَارِهِ ، أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِيهِ فِي غَيْبَتِهِ ، أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ من مَالِهِ ، أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ ، أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ ، أَوْ أَتْبَعَهُ فِي وَجْهِهِ دَعْوَةً ، أَوْ رَعَى لَهُ من وَرَائِهِ حُرْمَةً ، فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ و مِثْلًا بِمِثْلٍ ، و عَوِّضْهُ من فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً يَتَعَجَّلُ به نَفْعَ ما قَدَّمَ و سُرُورَ ما أَتَى به ، إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ به الْوَقْتُ إِلَى ما أَجْرَيْتَ لَهُ من فَضْلِكَ ، و أَعْدَدْتَ لَهُ من كَرَامَتِكَ . «17» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلَامِ ، و أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْواً ، أَوْ هم بِجِهَادٍ فَقَعَدَ به ضَعْفٌ ، أَوْ أَبْطَأَتْ به فَاقَةٌ ، أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ ، أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ ، و أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الُْمجَاهِدِينَ ، و اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ و الصَّالِحِينَ . «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ و آل مُحَمَّدٍ ، صَلَاةً عَالِيَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ ، مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِيَّاتِ ، صَلَاةً لا يَنْتَهِي أَمَدُهَا ، و لا يَنْقَطِعُ عَدَدُهَا كَأَتَمِّ ما مَضَى من صَلَوَاتِكَ عَلَى أَحَدٍ من أَوْلِيَائِكَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ
«1» اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ «2» و أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ «3» و صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ «4» و قَلَبْتُ مَسْأَلَتِي عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ «5» و رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الُْمحْتَاجِ إِلَى الُْمحْتَاجِ سَفَهٌ من رَأْيِهِ و ضَلَّةٌ من عَقْلِهِ . «6» فَكَمْ قَدْ رَأَيْتُ يا إِلَهِي من أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا ، و رَامُوا الثَّرْوَةَ من سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا ، و حَاوَلُوا الِارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا . «7» فَصَحَّ بِمُعَايَنَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ ، و أَرْشَدَهُ إِلَى طَرِيقِ صَوَابِهِ اخْتِيَارُهُ . «8» فَأَنْتَ يا مَوْلَايَ دُونَ كُلِّ مَسْؤُولٍ مَوْضِعُ مَسْأَلَتِي ، و دُونَ كُلِّ مَطْلُوبٍ إِلَيْهِ وَلِيُّ حَاجَتِي «9» أَنْتَ الَْمخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِي ، لا يَشْرَكُكَ أَحَدٌ فِي رَجَائِي ، و لا يَتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَكَ فِي دُعَائِي ، و لا يَنْظِمُهُ و إِيَّاكَ نِدَائِي «10» لَكَ يا إِلَهِي وَحْدَانِيَّةُ الْعَدَدِ ، و مَلَكَةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ ، و فَضِيلَةُ الْحَوْلِ و الْقُوَّةِ ، و دَرَجَةُ الْعُلُوِّ و الرِّفْعَةِ . «11» و من سِوَاكَ مَرْحُومٌ فِي عُمْرِهِ ، مَغْلُوبٌ عَلَى أَمْرِهِ ، مَقْهُورٌ عَلَى شَأْنِهِ ، مُخْتَلِفُ الْحَالَاتِ ، مُتَنَقِّلٌ فِي الصِّفَاتِ «12» فَتَعَالَيْتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ و الْأَضْدَادِ ، و تَكَبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ و الْأَنْدَادِ ، فَسُبْحَانَكَ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، و فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ من عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، و طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ . «2» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا به من مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، و أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا من شِدَّةِ النَّصَبِ «3» و اجْعَلْ ما صَرَّحْتَ به من عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، و أَتْبَعْتَهُ من قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ به ، و حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْکِفَايَةَ لَهُ «4» فَقُلْتَ و قَوْلُكَ الْحَقُّ الْأَصْدَقُ ، و أَقْسَمْتَ و قَسَمُكَ الْأَبَرُّ الْأَوْفَى و فِي السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ و ما تُوعَدُونَ . «5» ثُمَّ قُلْتَ فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ و الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ من دَيْنٍ تُخْلِقُ به وَجْهِي ، و يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، و يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، و يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي «2» و أَعُوذُ بِكَ ، يا رَبِّ ، من هم الدَّيْنِ و فِكْرِهِ ، و شُغْلِ الدَّيْنِ و سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِذْنِي مِنْهُ ، و أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يا رَبِّ ، من ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، و من تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ و الِازْدِيَادِ ، و قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ و الِاقْتِصَادِ ، و عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، و اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، و أَجْرِ من أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، و وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، و ازْوِ عَنِّي من الْمَالِ ما يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ ما أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً . «4» اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، و أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ «5» و ما زَوَيْتَ عَنِّي من مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ «6» و اجْعَلْ ما خَوَّلْتَنِي من حُطَامِهَا ، و عَجَّلْتَ لِي من مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ و وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ و ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، و أَنْتَ الْجَوَادُ الْکَرِيمُ
«1» اللَّهُمَّ يا من لا يَصِفُهُ نَعْتُ الْوَاصِفِينَ «2» و يا من لا يُجَاوِزُهُ رَجَاءُ الرَّاجِينَ «3» و يا من لا يَضِيعُ لَدَيْهِ أَجْرُ الُْمحْسِنِينَ «4» و يا من هو مُنْتَهَى خَوْفِ الْعَابِدِينَ . «5» و يا من هو غَايَةُ خَشْيَةِ الْمُتَّقِينَ «6» هَذَا مَقَامُ من تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ ، و قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا ، و اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ ، فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ به تَفْرِيطاً ، و تَعَاطَى ما نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً . «7» كَالْجَاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ ، أَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ إِحْسَانِكَ إِلَيْهِ حَتَّى إِذَا انْفَتَحَ لَهُ بَصَرُ الْهُدَى ، و تَقَشَّعَتْ عَنْهُ سَحَائِبُ الْعَمَى ، أَحْصَى ما ظَلَمَ به نَفْسَهُ ، و فَكَّرَ فِيما خَالَفَ به رَبَّهُ ، فَرَأَى كَبِيرَ عِصْيَانِهِ كَبِيراً و جَلِيلَ مُخَالَفَتِهِ جَلِيلًا . «8» فَأَقْبَلَ نَحْوَكَ مُؤَمِّلًا لَكَ مُسْتَحْيِياً مِنْكَ ، و وَجَّهَ رَغْبَتَهُ إِلَيْكَ ثِقَةً بِكَ ، فَأَمَّكَ بِطَمَعِهِ يَقِيناً ، و قَصَدَكَ بِخَوْفِهِ إِخْلَاصاً ، قَدْ خَلَا طَمَعُهُ من كُلِّ مَطْمُوعٍ فِيهِ غَيْرِكَ ، و أَفْرَخَ رَوْعُهُ من كُلِّ مَحْذُورٍ مِنْهُ سِوَاكَ . «9» فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً ، و غَمَّضَ بَصَرَهُ إِلَى الْأَرْضِ مُتَخَشِّعاً ، و طَأْطَأَ رَأْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلا ، و أَبَثَّكَ من سِرِّهِ ما أَنْتَ أَعْلَمُ به مِنْهُ خُضُوعاً ، و عَدَّدَ من ذُنُوبِهِ ما أَنْتَ أَحْصَى لَهَا خُشُوعاً ، و اسْتَغَاثَ بِكَ من عَظِيمِ ما وَقَعَ به فِي عِلْمِكَ و قَبِيحِ ما فَضَحَهُ فِي حُكْمِكَ من ذُنُوبٍ أَدْبَرَتْ لَذَّاتُهَا فََذَهَبَتْ ، و أَقَامَتْ تَبِعَاتُهَا فَلَزِمَتْ . «10» لا يُنْكِرُ يا إِلَهِي عَدْلَكَ إِنْ عَاقَبْتَهُ ، و لا يَسْتَعْظِمُ عَفْوَكَ إِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ و رَحِمْتَهُ ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْكَرِيمُ الَّذِي لا يَتَعَاظَمُهُ غُفْرَانُ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ «11» اللَّهُمَّ فَهَا أَنَا ذَا قَدْ جِئْتُكَ مُطِيعاً لِأَمْرِكَ فِيما أَمَرْتَ به من الدُّعَاءِ ، مُتَنَجِّزاً وَعْدَكَ فِيما وَعَدْتَ به من الْإِجَابَةِ ، إِذْ تَقُولُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَکُمْ . «12» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و الْقَنِي بِمَغْفِرَتِكَ كَمَا لَقِيتُكَ بِإِقْرَارِي ، و ارْفَعْنِي عَنْ مَصَارِعِ الذُّنُوبِ كَمَا وَضَعْتُ لَكَ نَفْسِي ، و اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ كَمَا تَأَنَّيْتَنِي عَنِ الِانْتِقَامِ مِنِّي . «13» اللَّهُمَّ و ثَبِّتْ فِي طَاعَتِكَ نِيَّتِي ، و أَحْكِمْ فِي عِبَادَتِكَ بَصِيرَتِي ، و وَفِّقْنِي من الْأَعْمَالِ لِمَا تَغْسِلُ به دَنَسَ الْخَطَايَا عَنِّي ، و تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِكَ و مِلَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا تَوَفَّيْتَنِي . «14» اللَّهُمَّ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا من كَبَائِرِ ذُنُوبِي و صَغَائِرِهَا ، و بَوَاطِنِ سَيِّئَاتِي و ظَوَاهِرِهَا ، و سَوَالِفِ زَلَّاتِي و حَوَادِثِهَا ، تَوْبَةَ من لا يُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِيَةٍ ، و لا يُضْمِرُ أَنْ يَعُودَ فِي خَطِيئَةٍ «15» و قَدْ قُلْتَ يا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ ، و تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ ، و تُحِبُّ التَّوَّابِينَ ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ ، و اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ ، و أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ «16» و لَكَ يا رَبِّ شَرْطِي أَلَّا أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ ، و ضَمَانِي أَنْ لا أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ ، و عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ . «17» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِمَا عَمِلْتُ فَاغْفِرْ لِي ما عَلِمْتَ ، و اصْرِفْنِي بِقُدْرَتِكَ إِلَى ما أَحْبَبْتَ . «18» اللَّهُمَّ و عَلَيَّ تَبِعَاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ ، و تَبِعَاتٌ قَدْ نَسِيتُهُنَّ ، و كُلُّهُنَّ بِعَيْنِكَ الَّتِي لا تَنَامُ ، و عِلْمِكَ الَّذِي لا يَنْسَى ، فَعَوِّضْ مِنْهَا أَهْلَهَا ، و احْطُطْ عَنِّي وِزْرَهَا ، و خَفِّفْ عَنِّي ثِقْلَهَا ، و اعْصِمْنِي من أَنْ أُقَارِفَ مِثْلَهَا . «19» اللَّهُمَّ و إِنَّهُ لا وَفَاءَ لِي بِالتَّوْبَةِ إِلَّا بِعِصْمَتِكَ ، و لا اسْتِمْسَاكَ بِي عَنِ الْخَطَايَا إِلَّا عَنْ قُوَّتِكَ ، فَقَوِّنِي بِقُوَّةٍ كَافِيَةٍ ، و تَوَلَّنِي بِعِصْمَةٍ مَانِعَةٍ . «20» اللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ تَابَ إِلَيْكَ و هو فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ فَاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ ، و عَائِدٌ فِي ذَنْبِهِ و خَطِيئَتِهِ ، فَإِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ كَذَلِكَ ، فَاجْعَلْ تَوْبَتِي هَذِهِ تَوْبَةً لا أَحْتَاجُ بَعْدَهَا إِلَى تَوْبَةٍ . تَوْبَةً مُوجِبَةً لَِمحْوِ ما سَلَفَ ، و السَّلَامَةِ فِيمَا بَقِيَ . «21» اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ من جَهْلِي ، و أَسْتَوْهِبُكَ سُوءَ فِعْلِي ، فَاضْمُمْنِي إِلَى كَنَفِ رَحْمَتِكَ تَطَوُّلًا ، و اسْتُرْنِي بِسِتْرِ عَافِيَتِكَ تَفَضُّلًا . «22» اللَّهُمَّ و إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ من كُلِّ ما خَالَفَ إِرَادَتَكَ ، أَوْ زَالَ عَنْ مَحَبَّتِكَ من خَطَرَاتِ قَلْبِي ، و لَحَظَاتِ عَيْنِي ، و حِكَايَاتِ لِسَانِي ، تَوْبَةً تَسْلَمُ بِهَا كُلُّ جَارِحَةٍ عَلَى حِيَالِهَا من تَبِعَاتِكَ ، و تَأْمَنُ مِمَا يَخَافُ الْمُعْتَدُونَ من أَلِيمِ سَطَوَاتِكَ . «23» اللَّهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتِي بَيْنَ يَدَيْكَ ، و وَجِيبَ قَلْبِي من خَشْيَتِكَ ، و اضْطِرَابَ أَرْكَانِي من هَيْبَتِكَ ، فَقَدْ أَقَامَتْنِي يا رَبِّ ذُنُوبِي مَقَامَ الْخِزْيِ بِفِنَائِكَ ، فَإِنْ سَكَتُّ لَمْ يَنْطِقْ عَنِّي أَحَدٌ ، و إِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ بِأَهْلِ الشَّفَاعَةِ . «24» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و شَفِّعْ فِي خَطَايَايَ كَرَمَكَ ، و عُدْ عَلَى سَيِّئَاتِي بِعَفْوِكَ ، و لا تَجْزِنِي جَزَائِي من عُقُوبَتِكَ ، و ابْسُطْ عَلَيَّ طَوْلَكَ ، و جَلِّلْنِي بِسِتْرِكَ ، و افْعَلْ بِي فِعْلَ عَزِيزٍ تَضَرَّعَ اليه عَبْدٌ ذَلِيلٌ فَرَحِمَهُ ، او غني تعرض له عبد فقير فنعشه . «25» اللَّهُمَّ لا خَفِيرَ لِي مِنْكَ فَلْيَخْفُرْنِي عِزُّكَ ، و لا شَفِيعَ لِي إِلَيْكَ فَلْيَشْفَعْ لِي فَضْلُكَ ، و قَدْ أَوْجَلَتْنِي خَطَايَايَ فَلْيُؤْمِنِّي عَفْوُكَ . «26» فَمَا كُلُّ ما نَطَقْتُ به عَنْ جَهْلٍ مِنِّي بِسُوءِ أَثَرِي ، و لا نِسْيَانٍ لِمَا سَبَقَ من ذَمِيمِ فِعْلِي ، لَكِنْ لِتَسْمَعَ سَمَاؤُكَ و من فِيهَا و أَرْضُكَ و من عَلَيْهَا ما أَظْهَرْتُ لَكَ من النَّدَمِ ، و لَجَأْتُ إِلَيْكَ فِيهِ من التَّوْبَةِ . «27» فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنِي لِسُوءِ مَوْقِفِي ، أَوْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَيَّ لِسُوءِ حَالِي فَيَنَالَنِي مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِيَ أَسْمَعُ لَدَيْكَ من دُعَائِي ، أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْكَدُ عِنْدَكَ من شَفَاعَتِي تَكُونُ بِهَا نَجَاتِي من غَضَبِكَ و فَوْزَتِي بِرِضَاكَ . «28» اللَّهُمَّ إِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً إِلَيْكَ فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِينَ ، و إِنْ يَكُنِ التَّرْک لِمَعْصِيَتِکَ إِنَابَةً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِيبِينَ ، و إِنْ يَكُنِ الِاسْتِغْفَارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّي لک من المستغفرين . «29» اللَّهُمَّ فَكَمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ ، و ضَمِنْتَ الْقَبُولَ ، و حَثَثْتَ عَلَى الدُّعَاءِ ، و وَعَدْتَ الْإِجَابَةَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اقْبَلْ تَوْبَتِي ، و لا تَرْجِعْنِي مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ من رَحْمَتِكَ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَى الْمُذْنِبِينَ ، و الرَّحِيمُ لِلْخَاطِئِينَ الْمُنِيبِينَ . «30» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَمَا هَدَيْتَنَا به ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَمَا اسْتَنْقَذْتَنَا به ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تَشْفَعُ لَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ و يَوْمَ الْفَاقَةِ إِلَيْكَ ، إِنَّكَ عَلَى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ، و هو عَلَيْکَ يَسيِرٌ
«1» اللَّهُمَّ يا ذَا الْمُلْكِ الْمُتَأَبِّدِ بِالْخُلُودِ «2» و السُّلْطَانِ الْمُمْتَنِعِ بِغَيْرِ جُنُودٍ و لا أَعْوَانٍ . «3» و الْعِزِّ الْبَاقِي عَلَى مَرِّ الدُّهُورِ و خَوَالِي الْأَعْوَامِ و مَوَاضِي الْأَزمَانِ و الْأَيَّامِ «4» عز سُلْطَانُكَ عِزّاً لا حد لَهُ بِأَوَّلِيَّةٍ ، و لا مُنْتَهَى لَهُ بِآخِرِيَّةٍ «5» و اسْتَعْلَى مُلْكُكَ عُلُوّاً سَقَطَتِ الْأَشْيَاءُ دُونَ بُلُوغِ أَمَدِهِ «6» و لا يَبْلُغُ أَدْنَى ما اسْتَأْثَرْتَ به من ذَلِكَ أَقْصَى نَعْتِ النَّاعِتِينَ . «7» ضَلَّتْ فِيكَ الصِّفَاتُ ، و تَفَسَّخَتْ دُونَكَ النُّعُوتُ ، و حَارَتْ فِي كِبْرِيَائِكَ لَطَائِفُ الْأَوْهَامِ «8» كَذَلِكَ أَنْتَ اللَّهُ الْأَوَّلُ فِي أَوَّلِيَّتِكَ ، و عَلَى ذَلِكَ أَنْتَ دَائِمٌ لا تَزُولُ «9» و أَنَا الْعَبْدُ الضَّعِيفُ عَمَلاً ، الْجَسِيمُ أَمَلاً ، خَرَجَتْ من يَدِي أَسْبَابُ الْوُصُلَاتِ إِلَّا ما وَصَلَهُ رَحْمَتُكَ ، و تَقَطَّعَتْ عَنِّي عِصَمُ الآْمَالِ إِلَّا ما أَنَا مُعْتَصِمٌ به من عَفْوِكَ «10» قل عِنْدِي ما أَعْتَدُّ به من طَاعَتِكَ ، و كَثُرَ عَلَيَّ ما أَبُوءُ به من مَعْصِيَتِكَ و لَنْ يَضِيقَ عَلَيْكَ عَفْوٌ عَنْ عَبْدِكَ و إِنْ أَسَاءَ ، فَاعْفِ عَنِّي . «11» اللَّهُمَّ و قَدْ أَشْرَفَ عَلَى خَفَايَا الْأَعْمَالِ عِلْمُكَ ، و انْكَشَفَ كُلُّ مَسْتُورٍ دُونَ خُبْرِكَ ، و لا تَنْطَوِي عَنْكَ دَقَائِقُ الْأُمُورِ ، و لا تَعْزُبُ عَنْكَ غَيِّبَاتُ السَّرَائِرِ «12» و قَدِ اسْتَحْوَذَ عَلَيَّ عَدُوُّكَ الَّذِي اسْتَنْظَرَكَ لِغَوَايَتِي فَأَنْظَرْتَهُ ، و اسْتَمْهَلَكَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ لِإِضْلَالِي فَأَمْهَلْتَهُ . «13» فَأَوْقَعَنِي و قَدْ هَرَبْتُ إِلَيْكَ من صَغَائِرِ ذُنُوبٍ مُوبِقَةٍ ، و كَبَائِرِ أَعْمَالٍ مُرْدِيَةٍ حَتَّى إِذَا قَارَفْتُ مَعْصِيَتَكَ ، و اسْتَوْجَبْتُ بِسُوءِ سَعْيِي سَخْطَتَكَ ، فَتَلَ عَنِّي عِذَارَ غَدْرِهِ ، و تَلَقَّانِي بِكَلِمَةِ كُفْرِهِ ، و تَوَلَّى الْبَرَاءَةَ مِنِّي ، و أَدْبَرَ مُوَلِّياً عَنِّي ، فَأَصْحَرَنِي لِغَضَبِكَ فَرِيداً ، و أَخْرَجَنِي إِلَى فِنَاءِ نَقِمَتِكَ طَرِيداً . «14» لا شَفِيعٌ يَشْفَعُ لِي إِلَيْكَ ، و لا خَفِيرٌ يُؤْمِنُنِي عَلَيْكَ ، و لا حِصْنٌ يَحْجُبُنِي عَنْكَ ، و لا مَلَاذٌ أَلْجَأُ إِلَيْهِ مِنْكَ . «15» فَهَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِكَ ، و مَحَلُّ الْمُعْتَرِفِ لَكَ ، فَلَا يَضِيقَنَّ عَنِّي فَضْلُكَ ، و لا يَقْصُرَنَّ دُونِي عَفْوُكَ ، و لا أَكُنْ أَخْيَبَ عِبَادِكَ التَّائِبِينَ ، و لا أَقْنَطَ وُفُودِكَ الآْمِلِينَ ، و اغْفِر لِي ، إِنَّکَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ . «16» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَنِي فَتَرَكْتُ ، و نَهَيْتَنِي فَرَكِبْتُ ، و سَوَّلَ لِيَ الْخَطَاءَ خَاطِرُ السُّوءِ فَفَرَّطْتُ . «17» و لا أَسْتَشْهِدُ عَلَى صِيَامِي نَهَاراً ، و لا أَسْتَجِيرُ بِتَهَجُّدِي لَيْلًا ، و لا تُثْنِي عَلَيَّ بِإِحْيَائِهَا سُنَّةٌ حَاشَا فُرُوضِكَ الَّتِي من ضَيَّعَهَا هَلَكَ . «18» و لَسْتُ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِفَضْلِ نَافِلَةٍ مَعَ كَثِيرِ ما أَغْفَلْتُ من وَظَائِفِ فُرُوضِكَ ، و تَعَدَّيْتُ عَنْ مَقَامَاتِ حُدُودِكَ إِلَى حُرُمَاتٍ انْتَهَكْتُهَا ، و كَبَائِرِ ذُنُوبٍ اجْتَرَحْتُهَا ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لِي من فَضَائِحِهَا سِتْراً . «19» و هَذَا مَقَامُ من اسْتَحْيَا لِنَفْسِهِ مِنْكَ ، و سَخِطَ عَلَيْهَا ، و رَضِيَ عَنْكَ ، فَتَلَقَّاكَ بِنَفْسٍ خَاشِعَةٍ ، و رَقَبَةٍ خَاضِعَةٍ ، و ظَهْرٍ مُثْقَلٍ من الْخَطَايَا وَاقِفاً بَيْنَ الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ و الرَّهْبَةِ مِنْكَ . «20» و أَنْتَ أَوْلَى من رَجَاهُ ، و أَحَقُّ من خَشِيَهُ و اتَّقَاهُ ، فَأَعْطِنِي يا رَبِّ ما رَجَوْتُ ، و آمِنِّي ما حَذِرْتُ ، و عُدْ عَلَيَّ بِعَائِدَةِ رَحْمَتِكَ ، إِنَّکَ أَکْرَمَ الْمَسْئُولِينَ . «21» اللَّهُمَّ و إِذْ سَتَرْتَنِي بِعَفْوِكَ ، و تَغَمَّدْتَنِي بِفَضْلِكَ فِي دَارِ الْفَنَاءِ بِحَضْرَةِ الْأَكْفَاءِ ، فَأَجِرْنِي من فَضِيحَاتِ دَارِ الْبَقَاءِ عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ من الْمَلَائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ ، و الرُّسُلِ الْمُكَرَّمِينَ ، و الشُّهَدَاءِ و الصَّالِحِينَ ، من جَارٍ كُنْتُ أُكَاتِمُهُ سَيِّئَاتِي ، و من ذِي رَحِمٍ کُنْتُ أَحْتَشِمُ مِنْهُ فِي سَرِيرَاتِي . «22» لَمْ أَثِقْ بِهِمْ رَبِّ فِي السِّتْرِ عَلَيَّ ، و وَثِقْتُ بِكَ رَبِّ فِي الْمَغْفِرَةِ لِي ، و أَنْتَ أَوْلَى من وُثِقَ به ، و أَعْطَى من رُغِبَ إِلَيْهِ ، و أَرْأَفُ من اسْتُرْحِمَ ، فَارْحَمْنِي . «23» اللَّهُمَّ و أَنْتَ حَدَرْتَنِي مَاءً مَهِيناً من صُلْبٍ مُتَضَايِقِ الْعِظَامِ ، حَرِجِ الْمَسَالِكِ إِلَى رَحِمٍ ضَيِّقَةٍ سَتَرْتَهَا بِالْحُجُبِ ، تُصَرِّفُنِي حَالاً عَنْ حَالٍ حَتَّى انْتَهَيْتَ بِي إِلَى تَمَامِ الصُّورَةِ ، و أَثْبَتَّ فِيَّ الْجَوَارِحَ كَمَا نَعَتَّ فِي كِتَابِكَ نُطْفَةً ثُمَّ عَلَقَةً ثُمَّ مُضْغَةً ثُمَّ عَظْماً ثُمَّ كَسَوْتَ الْعِظَامَ لَحْماً ، ثُمَّ أَنْشَأْتَنِي خَلْقاً آخَرَ کَمَا شِئْتَ . «24» حَتَّى إِذَا احْتَجْتُ إِلَى رِزْقِكَ ، و لَمْ أَسْتَغْنِ عَنْ غِيَاثِ فَضْلِكَ ، جَعَلْتَ لِي قُوتاً من فَضْلِ طَعَامٍ و شَرَابٍ أَجْرَيْتَهُ لِأَمَتِكَ الَّتِي أَسْكَنْتَنِي جَوْفَهَا ، و أَوْدَعْتَنِي قَرَارَ رَحِمِهَا . «25» و لَوْ تَكِلْنِي يا رَبِّ فِي تِلْكَ الْحَالَاتِ إِلَى حَوْلِي ، أَوْ تَضْطَرُّنِي إِلَى قُوَّتِي لَكَانَ الْحَوْلُ عَنِّي مُعْتَزِلًا ، و لَكَانَتِ الْقُوَّةُ مِنِّي بَعِيدَةً . «26» فَغَذَوْتَنِي بِفَضْلِكَ غِذَاءَ الْبَرِّ اللَّطِيفِ ، تَفْعَلُ ذَلِكَ بِي تَطَوُّلًا عَلَيَّ إِلَى غَايَتِي هَذِهِ ، لا أَعْدَمُ بِرَّكَ ، و لا يُبْطِىُ بِي حُسْنُ صَنِيعِكَ ، و لا تَتَأَكَّدُ مَعَ ذَلِكَ ثِقَتِي فَأَتَفَرَّغَ لِمَا هو أَحْظَى لِي عِنْدَكَ . «27» قَدْ مَلَكَ الشَّيْطَانُ عِنَانِي فِي سُوءِ الظَّنِّ و ضَعْفِ الْيَقِينِ ، فَأَنَا أَشْكُو سُوءَ مُجَاوَرَتِهِ لِي ، و طَاعَةَ نَفْسِي لَهُ ، و أَسْتَعْصِمُكَ من مَلَكَتِهِ ، و أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ فِي صَرْفِ كَيْدِهِ عَنِّي . «28» و أَسْأَلُكَ فِي أَنْ تُسَهِّلَ إِلَى رِزْقِي سَبِيلًا ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ابْتِدَائِكَ بِالنِّعَمِ الْجِسَامِ ، و إِلْهَامِكَ الشُّكْرَ عَلَى الْإِحْسَانِ و الْإِنْعَامِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و سَهِّلْ عَلَيَّ رِزْقِي ، و أَنْ تُقَنِّعَنِي بِتَقْدِيرِكَ لِي ، و أَنْ تُرْضِيَنِي بِحِصَّتِي فِيما قَسَمْتَ لِي ، و أَنْ تَجْعَلَ ما ذَهَبَ من جِسْمِي و عُمْرِي فِي سَبِيلِ طَاعَتِكَ ، إِنَّكَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ . «29» اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ من نَارٍ تَغَلَّظْتَ بِهَا عَلَى من عَصَاكَ ، و تَوَعَّدْتَ بِهَا من صَدَفَ عَنْ رِضَاكَ ، و من نَارٍ نُورُهَا ظُلْمَةٌ ، و هَيِّنُهَا أَلِيمٌ ، و بَعِيدُهَا قَرِيبٌ ، و من نَارٍ يَأْكُلُ بَعْضَهَا بَعْضٌ ، و يَصُولُ بَعْضُهَا عَلَى بَعْضٍ . «30» و من نَارٍ تَذَرُ الْعِظَامَ رَمِيماً ، و تَسقِي أَهْلَهَا حَمِيماً ، و من نَارٍ لا تُبْقِي عَلَى من تَضَرَّعَ إِلَيْهَا ، و لا تَرْحَمُ من اسْتَعْطَفَهَا ، و لا تَقْدِرُ عَلَى التَّخْفِيفِ عَمَّنْ خَشَعَ لَهَا و اسْتَسْلَمَ إِلَيْهَا تَلْقَى سُكَّانَهَا بِأَحَرِّ ما لَدَيْهَا من أَلِيمِ النَّکَالِ و شَدِيدِ الْوَبَالِ «31» و أَعُوذُ بِكَ من عَقَارِبِهَا الْفَاغِرَةِ أَفْوَاهُهَا ، و حَيَّاتِهَا الصَّالِقَةِ بِأَنْيَابِهَا ، و شَرَابِهَا الَّذِي يُقَطِّعُ أَمْعَاءَ و أَفْئِدَةَ سُكَّانِهَا ، و يَنْزِعُ قُلُوبَهُمْ ، و أَسْتَهْدِيكَ لِمَا بَاعَدَ مِنْهَا ، و أَخَّرَ عَنْهَا . «32» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْنِي مِنْهَا بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ ، و أَقِلْنِي عَثَرَاتِي بِحُسْنِ إِقَالَتِكَ ، و لا تَخْذُلْنِي يا خَيْرَ الُْمجِيرِينَ «33» اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَقِي الْكَرِيهَةَ ، و تُعْطِي الْحَسَنَةَ ، و تَفْعَلُ ما تُرِيدُ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ «34» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، إِذَا ذُكِرَ الْأَبْرَارُ ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، ما اخْتَلَفَ اللَّيْلُ و النَّهَارُ ، صَلَاةً لا يَنْقَطِعُ مَدَدُهَا ، و لا يُحْصَى عَدَدُهَا ، صَلَاةً تَشْحَنُ الْهَوَاءَ ، و تَمْلَأُ الْأَرْضَ و السَّمَاءَ . «35» صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ حَتَّى يَرْضَى ، و صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ بَعْدَ الرِّضَا ، صَلَاةً لا حد لَهَا و لا مُنْتَهَى ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اقْضِ لِي بِالْخِيَرَةِ «2» و أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ الِاخْتِيَارِ ، و اجْعَلْ ذَلِكَ ذَرِيعَةً إِلَى الرِّضَا بِمَا قَضَيْتَ لَنَا و التَّسْلِيمِ لِمَا حَكَمْتَ فَأَزِحْ عَنَّا رَيْبَ الِارْتِيَابِ ، و أَيِّدْنَا بِيَقِينِ الُْمخْلِصِينَ . «3» و لا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمَّا تَخَيَّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَكَ ، و نَكْرَهَ مَوْضِعَ رِضَاكَ ، و نَجْنَحَ إِلَى الَّتِي هِيَ أَبْعَدُ من حُسْنِ الْعَاقِبَةِ ، و أَقْرَبُ إِلَي ضد الْعَافِيَةِ «4» حَبِّبْ إِلَيْنَا ما نَكْرَهُ من قَضَائِكَ ، و سَهِّلْ عَلَيْنَا ما نَسْتَصْعِبُ من حُكْمِكَ «5» و أَلْهِمْنَا الِانْقِيَادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَيْنَا من مَشِيَّتِكَ حَتَّى لا نُحِبَّ تَأْخِيرَ ما عَجَّلْتَ ، و لا تَعْجِيلَ ما أَخَّرْتَ ، و لا نَكْرَهَ ما أَحْبَبْتَ ، و لا نَتَخَيَّرَ ما كَرِهْتَ . «6» و اخْتِمْ لَنَا بِالَّتِي هِيَ أَحْمَدُ عَاقِبَةً ، و أَكْرَمُ مَصِيراً ، إِنَّكَ تُفِيدُ الْكَرِيمَةَ ، و تُعْطِي الْجَسِيمَةَ ، و تَفْعَلُ ما تُرِيدُ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ ، و مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ ، و ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ ، و تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ . «2» كم نَهْيٍ لَكَ قَدْ أَتَيْنَاهُ ، و أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَيْهِ فَتَعَدَّيْنَاهُ ، و سَيِّئَةٍ اكْتَسَبْنَاهَا ، و خَطِيئَةٍ ارْتَكَبْنَاهَا ، كُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَيْهَا دُونَ النَّاظِرِينَ ، و الْقَادِرَ عَلَى إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِينَ ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ ، و رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ «3» فَاجْعَلْ ما سَتَرْتَ من الْعَوْرَةِ ، و أَخْفَيْتَ من الدَّخِيلَةِ ، وَاعِظاً لَنَا ، و زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ ، و اقْتِرَافِ الْخَطِيئَةِ ، و سَعْياً إِلَى التَّوْبَةِ الْمَاحِيَةِ ، و الطَّرِيقِ الْمَحْمُودَةِ «4» و قَرِّبِ الْوَقْتَ فِيهِ ، و لا تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْكَ ، إِنَّا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ ، و من الذُّنُوبِ تَائِبُونَ . «5» و صَلِّ عَلَى خِيَرَتِكَ اللَّهُمَّ من خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ و عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ من بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ ، و اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِينَ و مُطِيعين کما امرت
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ ، و أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ ، و لا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ ، و أَغْمَطَ حُكْمَكَ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي ، و وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي ، و هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ ، و اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى ما زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ من شُکْرِي إِيَّاک عَلَي ما خَوَّلْتَنِي «4» و اعْصِمْنِي من أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً ، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا ، فَإِنَّ الشَّرِيفَ من شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ ، و الْعَزِيزَ من أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ «5» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لا تَنْفَدُ ، و أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لا يُفْقَدُ ، و اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ . إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ و لَمْ تُولَدْ و لَمْ يَكُنْ لَکَ کُفُواً أَحَدٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَيْنِ آيَتَانِ من آيَاتِكَ ، و هَذَيْنِ عَوْنَانِ من أَعْوَانِكَ ، يَبْتَدِرَانِ طَاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَارَّةٍ ، فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ ، و لا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ . «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَنْزِلْ عَلَيْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ و بَرَكَتَهَا ، و اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا و مَضَرَّتَهَا ، و لا تُصِبْنَا فِيهَا بِآفَةٍ ، و لا تُرْسِلْ عَلَي مَعَايِشِنَا عَاهَةً . «3» اللَّهُمَّ و إِنْ كُنْتَ بَعَثْتَهَا نِقْمَةً و أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً فانا نَسْتَجِيرُكَ من غَضَبِكَ ، و نَبْتَهِلُ إِلَيْكَ فِي سُؤَالِ عَفْوِكَ ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَى الْمُشْرِكِينَ ، و أَدِرْ رَحَى نَقِمَتِکَ عَلَي الْمُلْحِدِينَ . «4» اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْيَاكَ ، و أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِكَ ، و لا تَشْغَلْنَا عَنْكَ بِغَيْرِكَ ، و لا تَقْطَعْ عَنْ كَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّكَ ، فَإِنَّ الْغَنِيَّ من أَغْنَيْتَ ، و إِنَّ السَّالِمَ من وَقَيْتَ «5» ما عِنْدَ أَحَدٍ دُونَكَ دِفَاعٌ ، و لا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِكَ امْتِنَاعٌ ، تَحْكُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى من شِئْتَ ، و تَقْضِي بِمَا أَرَدْتَ فِيمَنْ أَرَدْتَ «6» فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما وَقَيْتَنَا من الْبَلَاءِ ، و لَكَ الشُّكْرُ عَلَى ما خَوَّلْتَنَا من النَّعْمَاءِ ، حَمْداً يُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِينَ وَرَاءَهُ ، حَمْداً يَمْلَأُ أَرْضَهُ و سَمَاءَهُ «7» إِنَّكَ الْمَنَّانُ بِجَسِيمِ الْمِنَنِ ، الْوَهَّابُ لِعَظِيمِ النِّعَمِ ، الْقَابِلُ يَسِيرَ الْحَمْدِ ، الشَّاكِرُ قَلِيلَ الشُّكْرِ ، الُْمحْسِنُ الُْمجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ ، لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، إِلَيْكَ الْمَصِيرُ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّ أَحَداً لا يَبْلُغُ من شُكْرِكَ غَايَةً إِلَّا حَصَلَ عَلَيْهِ من إِحْسَانِكَ ما يُلْزِمُهُ شُكْراً . «2» و لا يَبْلُغُ مَبْلَغاً من طَاعَتِكَ و إِنِ اجْتَهَدَ إِلَّا كَانَ مُقَصِّراً دُونَ اسْتِحْقَاقِكَ بِفَضْلِكَ «3» فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ ، و أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ «4» لا يَجِبُ لِأَحَدٍ أَنْ تَغْفِرَ لَهُ بِاسْتِحْقَاقِهِ ، و لا أَنْ تَرْضَى عَنْهُ بِاسْتِيجَابِهِ «5» فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِكَ ، و من رَضِيتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِكَ «6» تَشْكُرُ يَسِيرَ ما شَكَرْتَهُ ، و تُثِيبُ عَلَى قَلِيلِ ما تُطَاعُ فِيهِ حَتَّى كَأَنَّ شُكْرَ عِبَادِكَ الَّذِي أَوْجَبْتَ عَلَيْهِ ثَوَابَهُمْ و أَعْظَمْتَ عَنْهُ جَزَاءَهُمْ أَمْرٌ مَلَكُوا اسْتِطَاعَةَ الِامْتِنَاعِ مِنْهُ دُونَكَ فَكَافَيْتَهُمْ ، أَوْ لَمْ يَكُنْ سَبَبُهُ بِيَدِكَ فَجَازَيْتَهُمْ «7» بَلْ مَلَكْتَ يا إِلَهِي أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَنْ يَمْلِكُوا عِبَادَتَكَ ، و أَعْدَدْتَ ثَوَابَهُمْ قَبْلَ أَنْ يُفِيضُوا فِي طَاعَتِكَ ، و ذَلِكَ أَنَّ سُنَّتَكَ الْإِفْضَالُ ، و عَادَتَكَ الاحسان ، و سَبِيلَکَ الْعَفْوُ «8» فَكُلُّ الْبَرِيَّةِ مُعْتَرِفَةٌ بِأَنَّكَ غَيْرُ ظَالِمٍ لِمَنْ عَاقَبْتَ ، و شَاهِدَةٌ بِأَنَّكَ مُتَفَضَّلٌ عَلَى من عَافَيْتَ ، و كُلٌّ مُقِرٌّ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّقْصِيرِ عَمَّا اسْتَوْجَبْتَ «9» فَلَوْ لا أَنَّ الشَّيْطَانَ يَخْتَدِعُهُمْ عَنْ طَاعَتِكَ ما عَصَاكَ عَاصٍ ، و لَوْ لا أَنَّهُ صَوَّرَ لَهُمُ الْبَاطِلَ فِي مِثَالِ الْحَقِّ ما ضَلَّ عَنْ طَرِيقِكَ ضَالٌّ «10» فَسُبْحَانَكَ ما أَبْيَنَ كَرَمَكَ فِي مُعَامَلَةِ من أَطَاعَكَ أَوْ عَصَاكَ تَشْكُرُ لِلْمُطِيعِ ما أَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ لَهُ ، و تُمْلِي لِلْعَاصِي فِيما تَمْلِكُ مُعَاجَلَتَهُ فِيهِ . «11» أَعْطَيْتَ كُلًّا مِنْهُمَا ما لَمْ يَجِبْ لَهُ ، و تَفَضَّلْتَ عَلَى كُلٍّ مِنْهُمَا بِمَا يَقْصُرُ عَمَلُهُ عَنْهُ . «12» و لَوْ كَافَأْتَ الْمُطِيعَ عَلَى ما أَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ لَأَوْشَكَ أَنْ يَفْقِدَ ثَوَابَكَ ، و أَنْ تَزُولَ عَنْهُ نِعْمَتُكَ ، و لَكِنَّكَ بِكَرَمِكَ جَازَيْتَهُ عَلَى الْمُدَّةِ الْقَصِيرَةِ الْفَانِيَةِ بِالْمُدَّةِ الطَّوِيلَةِ الْخَالِدَةِ ، و عَلَى الْغَايَةِ الْقَرِيبَةِ الزَّائِلَةِ بِالْغَايَةِ الْمَدِيدَةِ الْبَاقِيَةِ . «13» ثُمَّ لَمْ تَسُمْهُ الْقِصَاصَ فِيما أَكَلَ من رِزْقِكَ الَّذِي يَقْوَى به عَلَى طَاعَتِكَ ، و لَمْ تَحْمِلْهُ عَلَى الْمُنَاقَشَاتِ فِي الآْلَاتِ الَّتِي تَسَبَّبَ بِاسْتِعْمَالِهَا إِلَى مَغْفِرَتِكَ ، و لَوْ فَعَلْتَ ذَلِكَ به لَذَهَبَ بِجَمِيعِ ما كَدَحَ لَهُ و جُمْلَةِ ما سَعَى فِيهِ جَزَاءً لِلصُّغْرَى من أَيَادِيكَ و مِنَنِكَ ، و لَبَقِيَ رَهِيناً بَيْنَ يَدَيْكَ بِسَائِرِ نِعَمِكَ ، فَمَتَى كَانَ يَسْتَحِقُّ شَيْئاً من ثَوَابِكَ لا مَتَي «14» هَذَا يا إِلَهِي حَالُ من أَطَاعَكَ ، و سَبِيلُ من تَعَبَّدَ لَكَ ، فَأَمَّا الْعَاصِي أَمْرَكَ و الْمُوَاقِعُ نَهْيَكَ فَلَمْ تُعَاجِلْهُ بِنَقِمَتِكَ لِكَيْ يَسْتَبْدِلَ بِحَالِهِ فِي مَعْصِيَتِكَ حَالَ الْإِنَابَةِ إِلَى طَاعَتِكَ ، و لَقَدْ كَانَ يَسْتَحِقُّ فِي أَوَّلِ ما هم بِعِصْيَانِكَ كُلَّ ما أَعْدَدْتَ لِجَمِيعِ خَلْقِكَ من عُقُوبَتِکَ . «15» فَجَمِيعُ ما أَخَّرْتَ عَنْهُ من الْعَذَابِ و أَبْطَأْتَ به عَلَيْهِ من سَطَوَاتِ النَّقِمَةِ و الْعِقَابِ تَرْكٌ من حَقِّكَ ، و رِضًى بِدُونِ وَاجِبِكَ «16» فَمَنْ أَكْرَمُ يا إِلَهِي مِنْكَ ، و من أَشْقَى مِمَّنْ هَلَكَ عَلَيْكَ لا من فَتَبَارَكْتَ أَنْ تُوصَفَ إِلَّا بِالْإِحْسَانِ ، و كَرُمْتَ أَنْ يُخَافَ مِنْكَ إِلَّا الْعَدْلُ ، لا يُخْشَى جَوْرُكَ عَلَى من عَصَاكَ ، و لا يُخَافُ إِغْفَالُكَ ثَوَابَ من أَرْضَاكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِي أَمَلِي ، و زِدْنِي من هُدَاكَ ما أَصِلُ به إِلَي التَّوْفِيقِ فِي عَمَلِي ، إِنَّکَ مَنَّانٌ کَرِيمٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ من مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ ، و من مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ ، و من مُسِي ءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ ، و من ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ ، و من حق ذِي حق لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ ، و من عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ ، و من كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ . «2» أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يا إِلَهِي مِنْهُنَّ و من نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ من أَشْبَاهِهِنَّ . «3» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى ما وَقَعْتُ فِيهِ من الزَّلَّاتِ ، و عَزْمِي عَلَى تَرْكِ ما يَعْرِضُ لِي من السَّيِّئَاتِ ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِي مَحَبَّتَكَ ، يا مُحِبَّ التَّوَّابِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْسِرْ شَهْوَتِي عَنْ كُلِّ مَحْرَمٍ ، و ازْوِ حِرْصِي عَنْ كُلِّ مَأْثَمٍ ، و امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ و مُؤْمِنَةٍ ، و مُسْلِمٍ و مُسْلِمَةٍ . «2» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي ما حَظَرْتَ عَلَيْهِ ، و انْتَهَكَ مِنِّي ما حَجَزْتَ عَلَيْهِ ، فَمَضَى بِظُلَامَتِي مَيِّتاً ، أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ ما أَلَمَّ به مِنِّي ، و اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ به عَنِّي ، و لا تَقِفْهُ عَلَى ما عَنْهُمْ فِيَّ ، و لا تَكْشِفْهُ عَمَّا اكْتَسَبَ بِي ، و اجْعَلْ ما سَمَحْتُ به من الْعَفْوِ ارْتَكَبَ ، و تَبَرَّعْتُ به من الصَّدَقَةِ عَلَيْهِمْ أَزْکَي صَدَقَاتِ الْمُتَصَدِّقِينَ ، و أَعْلَي صِلَاتِ الْمُتَقَرِّبِينَ «3» و عَوِّضْنِي من عَفْوِي عَنْهُمْ عَفْوَكَ ، و من دُعَائِي لَهُمْ رَحْمَتَكَ حَتَّى يَسْعَدَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا بِفَضْلِكَ ، و يَنْجُوَ كُلٌّ مِنَّا بِمَنِّكَ . «4» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا عَبْدٍ من عَبِيدِكَ أَدْرَكَهُ مِنِّي دَرَكٌ ، أَوْ مَسَّهُ من نَاحِيَتِي أَذًى ، أَوْ لَحِقَهُ بِي أَوْ بِسَبَبِي ظُلْمٌ فَفُتُّهُ بِحَقِّهِ ، أَوْ سَبَقْتُهُ بِمَظْلِمَتِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَرْضِهِ عَنِّي من وُجْدِكَ ، و أَوْفِهِ حَقَّهُ من عِنْدِكَ «5» ثُمَّ قِنِي ما يُوجِبُ لَهُ حُكْمُكَ ، و خَلِّصْنِي مِمَّا يَحْكُمُ به عَدْلُكَ ، فَإِنَّ قُوَّتِي لا تَسْتَقِلُّ بِنَقِمَتِكَ ، و إِنَّ طَاقَتِي لا تَنْهَضُ بِسُخْطِكَ ، فَإِنَّكَ إِنْ تُكَافِنِي بِالْحَقِّ تُهْلِكْنِي ، و إِلَّا تَغَمَّدْنِي بِرَحْمَتِكَ تُوبِقْنِي . «6» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْهِبُكَ يا إِلَهِي ما لا يُنْقِصُكَ بَذْلُهُ ، و أَسْتَحْمِلُكَ ، ما لا يَبْهَظُکَ حَمْلُهُ . «7» أَسْتَوْهِبُكَ يا إِلَهِي نَفْسِيَ الَّتِي لَمْ تَخْلُقْهَا لَِتمْتَنِعَ بِهَا من سُوءٍ ، أَوْ لِتَطَرَّقَ بِهَا إِلَى نَفْعٍ ، و لَكِنْ أَنْشَأْتَهَا إِثْبَاتاً لِقُدْرَتِكَ عَلَى مِثْلِهَا ، و احْتِجَاجاً بِهَا عَلَي شَکْلِهَا . «8» و أَسْتَحْمِلُكَ من ذُنُوبِي ما قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ ، و أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى ما قَدْ فَدَحَنِي ثِقْلُهُ . «9» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِنَفْسِي عَلَى ظُلْمِهَا نَفْسِي ، و وَكِّلْ رَحْمَتَكَ بِاحْتَِمالِ إِصْرِي ، فَكَمْ قَدْ لَحِقَتْ رَحْمَتُكَ بِالْمُسِيئِينَ ، و كم قَدْ شَمِلَ عَفْوُكَ الظَّالِمِينَ . «10» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنِي أُسْوَةَ من قَدْ أَنْهَضْتَهُ بِتَجَاوُزِكَ عَنْ مَصَارِعِ الْخَاطِئِينَ ، و خَلَّصْتَهُ بِتَوْفِيقِكَ من وَرَطَاتِ الُْمجْرِمِينَ ، فَأَصْبَحَ طَلِيقَ عَفْوِكَ من إِسَارِ سُخْطِكَ ، و عَتِيقَ صُنْعِكَ من وَثَاقِ عَدْلِكَ . «11» إِنَّكَ إِنْ تَفْعَلْ ذَلِكَ يا إِلَهِي تَفْعَلْهُ بِمَنْ لا يَجْحَدُ اسْتِحْقَاقَ عُقُوبَتِكَ ، و لا يُبَرِّئُ نَفْسَهُ من اسْتِيجَابِ نَقِمَتِكَ «12» تَفْعَلْ ذَلِكَ يا إِلَهِي بِمَنْ خَوْفُهُ مِنْكَ أَكْثَرُ من طَمَعِهِ فِيكَ ، و بِمَنْ يَأْسُهُ من النَّجَاةِ أَوْكَدُ من رَجَائِهِ لِلْخَلَاصِ ، لا أَنْ يَكُونَ يَأْسُهُ قُنُوطاً ، أَوْ أَنْ يَكُونَ طَمَعُهُ اغْتِرَاراً ، بَلْ لِقِلَّةِ حَسَنَاتِهِ بَيْنَ سَيِّئَاتِهِ ، و ضَعْفِ حُجَجِهِ فِي جَمِيعِ تَبِعَاتِهِ «13» فَأَمَّا أَنْتَ يا إِلَهِي فَأَهْلٌ أَنْ لا يَغْتَرَّ بِكَ الصِّدِّيقُونَ ، و لا يَيْأَسَ مِنْكَ الُْمجْرِمُونَ ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ الَّذِي لا يَمْنَعُ أَحَداً فَضْلَهُ ، و لا يَسْتَقْصِي من أَحَدٍ حَقَّهُ . «14» تَعَالَى ذِكْرُكَ عَنِ الْمَذْكُورِينَ ، و تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ عَنِ الْمَنْسُوبِينَ ، و فَشَتْ نِعْمَتُكَ فِي جَمِيعِ الَْمخْلُوقِينَ ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ذَلِكَ يا رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ ، و قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لا نُؤَمِّلَ اسْتِتَْمامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ ، و لا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ ، و لا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ ، و لا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ «2» و سَلِّمْنَا من غُرُورِهِ ، و آمِنَّا من شُرُورِهِ ، و انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً ، و لا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً «3» و اجْعَلْ لَنَا من صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِىُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ ، و نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ به ، و مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ ، و حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا «4» فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا و أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا به زَائِراً ، و آنِسْنَا به قَادِماً ، و لا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ ، و لا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ ، و اجْعَلْهُ بَاباً من أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ ، و مِفْتَاحاً من مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ «5» أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ و لا مُصِرِّينَ ، يا ضَامِنَ جَزَاءِ الُْمحْسِنِينَ ، و مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَفْرِشْنِي مِهَادَ كَرَامَتِكَ ، و أَوْرِدْنِي مَشَارِعَ رَحْمَتِكَ ، و أَحْلِلْنِي بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ ، و لا تَسُمْنِي بِالرَّدِّ عَنْكَ ، و لا تَحْرِمْنِي بِالْخَيْبَةِ مِنْكَ . «2» و لا تُقَاصَّنِي بِمَا اجْتَرَحْتُ و لا تُنَاقِشْنِي بِمَا اكْتَسَبْتُ ، و لا تُبْرِزْ مَكْتُومِي ، و لا تَكْشِفْ مَسْتُورِي ، و لا تَحْمِلْ عَلَى مِيزَانِ الْإِنْصَافِ عَمَلِي ، و لا تُعْلِنْ عَلَى عُيُونِ الْمَلَإِ خَبَرِي «3» أَخْفِ عَنْهُمْ ما يَكونُ نَشْرُهُ عَلَيَّ عَاراً ، و اطْوِ عَنْهُمْ ما يُلْحِقُنِي عِنْدَكَ شَنَاراً «4» شَرِّفْ دَرَجَتِي بِرِضْوَانِكَ ، و أَكْمِلْ كَرَامَتِي بِغُفْرَانِكَ ، و انْظِمْنِي فِي أَصْحَابِ الَْيمِينِ ، و وَجِّهْنِي فِي مَسَالِكِ الآْمِنِينَ ، و اجْعَلْنِي فِي فَوْجِ الْفَائِزِينَ ، و اعْمُرْ بِي مَجَالِسَ الصَّالِحِينَ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعَنْتَنِي عَلَى خَتْمِ كِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَهُ نُوراً ، و جَعَلْتَهُ مُهَيْمِناً عَلَى كُلِّ كِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ ، و فَضَّلْتَهُ عَلَى كُلِّ حَدِيثٍ قَصَصْتَهُ . «2» و فُرْقَاناً فَرَقْتَ به بَيْنَ حَلَالِكَ و حَرَامِكَ ، و قُرْآناً أَعْرَبْتَ به عَنْ شَرَائِعِ أَحْكَامِكَ و كِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِكَ تَفْصِيلًا ، و وَحْياً أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَيْهِ و آلِهِ تَنْزِيلاً . «3» و جَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِي من ظُلَمِ الضَّلَالَةِ و الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ ، و شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتَِماعِهِ ، و مِيزَانَ قِسْطٍ لا يَحِيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ ، و نُورَ هُدًى لا يَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ ، و عَلَمَ نَجَاةٍ لا يَضِلُّ من أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ ، و لا تَنَالُ أَيْدِي الْهَلَكَاتِ من تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ . «4» اللَّهُمَّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلَى تِلَاوَتِهِ ، و سَهَّلْتَ جَوَاسِيَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ ، فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ يَرْعَاهُ حق رِعَايَتِهِ ، و يَدِينُ لَكَ بِاعْتِقَادِ التَّسْلِيمِ لُِمحْكَمِ آيَاتِهِ ، و يَفْزَعُ إِلَى الْإِقْرَارِ بِمُتَشَابِهِهِ ، و مُوضَحَاتِ بَيِّنَاتِهِ . «5» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ مُجْمَلًا ، و أَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُكَمَّلًا ، و وَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً ، و فَضَّلْتَنَا عَلَى من جَهِلَ عِلْمَهُ ، و قَوَّيْتَنَا عَلَيْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ من لَمْ يُطِقْ حَمْلَهُ . «6» اللَّهُمَّ فَكَمَا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً ، و عَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِكَ شَرَفَهُ و فَضْلَهُ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْخَطِيبِ به ، و عَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ ، و اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ من عِنْدِكَ حَتَّى لا يُعَارِضَنَا الشَّكُّ فِي تَصْدِيقِهِ ، و لا يَخْتَلِجَنَا الزَّيْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِيقِهِ . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ ، و يَأْوِي من الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَى حِرْزِ مَعْقِلِهِ ، و يَسْكُنُ فِي ظِلِّ جَنَاحِهِ ، و يَهْتَدِي بِضَوْءِ صَبَاحِهِ ، و يَقْتَدِي بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِهِ ، و يَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ ، و لا يَلْتَمِسُ الْهُدَي فِي غَيْرِهِ . «8» اللَّهُمَّ و كَمَا نَصَبْتَ به مُحَمَّداً عَلَماً لِلدَّلَالَةِ عَلَيْكَ ، و أَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِيلَةً لَنَا إِلَى أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ ، و سُلَّماً نَعْرُجُ فِيهِ إِلَى مَحَلِّ السَّلَامَةِ ، و سَبَباً نُجْزَى به النَّجَاةَ فِي عَرْصَةِ الْقِيَامَةِ ، و ذَرِيعَةً نَقْدَمُ بِهَا عَلَى نَعِيمِ دَارِ الْمُقَامَةِ . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ ، و هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ ، و اقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ قَامُوا لَكَ به آنَاءَ اللَّيْلِ و أَطْرَافَ النَّهَارِ حَتَّى تُطَهِّرَنَا من كُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِيرِهِ ، و تَقْفُوَ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ اسْتَضَاؤُوا بِنُورِهِ ، و لَمْ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَيَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِي ظُلَمِ اللَّيَالِي مُونِساً ، و من نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ و خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً ، و لِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَى الْمَعَاصِي حَابِساً ، و لِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِي الْبَاطِلِ من غَيْرِ ما آفَةٍ مُخْرِساً ، و لِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الآْثَامِ زَاجِراً ، و لِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا من تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِراً ، حَتَّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ ، و زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِي ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِي عَلَى صَلَابَتِهَا عَنِ احْتَِمالِهِ . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا ، و احْجُبْ به خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّةِ ضَمَائِرِنَا ، و اغْسِلْ به دَرَنَ قُلُوبِنَا و عَلَائِقَ أَوْزَارِنَا ، و اجْمَعْ به مُنْتَشَرَ أُمُورِنَا ، و أَرْوِ به فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا ، و اكْسُنَا به حُلَلَ الْأَمَانِ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ فِي نُشُورِنَا . «12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا من عَدَمِ الْإِمْلَاقِ ، و سُقْ إِلَيْنَا به رَغَدَ الْعَيْشِ و خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ ، و جَنِّبْنَا به الضَّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ و مَدَانِيَ الْأَخْلَاقِ ، و اعْصِمْنَا به من هُوَّةِ الْكُفْرِ و دَوَاعِي النِّفَاقِ حَتَّى يَكُونَ لَنَا فِي الْقِيَامَةِ إِلَى رِضْوَانِكَ و جِنَانِكَ قَائِداً ، و لَنَا فِي الدُّنْيَا عَنْ سُخْطِكَ و تَعَدِّي حُدُودِكَ ذَائدا ، و لما عندک بتحليل حلاله و تحريم حرامه شاهدا . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَى أَنْفُسِنَا كَرْبَ السِّيَاقِ ، و جَهْدَ الْأَنِينِ ، و تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّرَاقِيَ ، و قِيلَ من رَاقٍ و تَجَلَّى مَلَكُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا من حُجُبِ الْغُيُوبِ ، و رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَايَا بِأَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِرَاقِ ، و دَافَ لَهَا من ذُعَافِ الْمَوْتِ كَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ ، و دَنَا مِنَّا إِلَى الآْخِرَةِ رَحِيلٌ و انْطِلَاقٌ ، و صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِي الْأَعْنَاقِ ، و كَانَتِ الْقُبُورُ هِيَ الْمَأْوَي إِلَي مِيقَاتِ يَوْمِ التَّلَاقِ «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و بَارِكْ لَنَا فِي حُلُولِ دَارِ الْبِلَى ، و طُولِ الْمُقَامَةِ بَيْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى ، و اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا ، و افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِكَ فِي ضِيقِ مَلَاحِدِنَا ، و لا تَفْضَحْنَا فِي حَاضِرِي الْقِيَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا . «15» و ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقَامِنَا ، و ثَبِّتْ به عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الَْمجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا ، و نَوِّرْ به قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا ، و نَجِّنَا به من کُلِّ کَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ و شَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطَّامَّةِ «16» و بَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِي يَوْمِ الْحَسْرَةِ و النَّدَامَةِ ، و اجْعَلْ لَنَا فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّاً ، و لا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً . «17» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ كَمَا بَلَّغَ رِسَالَتَكَ ، و صَدَعَ بِأَمْرِكَ ، و نَصَحَ لِعِبَادِكَ . «18» اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِيَّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَقْرَبَ الْنَّبِيِّينَ مِنْكَ مَجْلِساً ، و أَمْكَنَهُمْ مِنْكَ شَفَاعَةً ، و أَجَلَّهُمْ عِنْدَكَ قَدْراً ، و أَوْجَهَهُمْ عِنْدَكَ جَاهاً . «19» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و شَرِّفْ بُنْيَانَهُ ، و عَظِّمْ بُرْهَانَهُ ، و ثَقِّلْ مِيزَانَهُ ، و تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ ، و قَرِّبْ وَسِيلَتَهُ ، و بَيِّضْ وَجْهَهُ ، و أَتِمَّ نُورَهُ ، و ارْفَعْ دَرَجَتَهُ «20» و أَحْيِنَا عَلَى سُنَّتِهِ ، و تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ و خُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ ، و اسْلُكْ بِنَا سَبِيلَهُ ، و اجْعَلْنَا من أَهْلِ طَاعَتِهِ ، و احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ ، و أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ ، و اسْقِنَا بِكَأْسِهِ «21» و صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ ما يَأْمُلُ من خَيْرِكَ و فَضْلِكَ و كَرَامَتِكَ ، إِنَّكَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ ، و فَضْلٍ كَرِيمٍ . «22» اللَّهُمَّ اجْزِهِ بِمَا َ بَلَّغَ من رِسَالَاتِكَ ، و أَدَّى من آيَاتِكَ ، و نَصَحَ لِعِبَادِكَ ، و جَاهَدَ فِي سَبِيلِكَ ، أَفْضَلَ ما جَزَيْتَ أَحَداً من مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ ، و أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ الْمُصْطَفَيْنَ ، و السَّلَامُ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ و رَحْمَةُ اللهِ و بَرَکَاتُهُ
«1» أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ . «2» آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، و أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، و جَعَلَكَ آيَةً من آيَاتِ مُلْكِهِ ، و عَلَامَةً من عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، و امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ و النُّقْصَانِ ، و الطُّلُوعِ و الْأُفُولِ ، و الْإِنَارَةِ و الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، و إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ «3» سُبْحَانَهُ ما أَعْجَبَ ما دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ و أَلْطَفَ ما صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ «4» فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي و رَبَّكَ ، و خَالِقِي و خَالِقَكَ ، و مُقَدِّرِي و مُقَدِّرَكَ ، و مُصَوِّرِي و مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، و طَهَارَةٍ لا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ «5» هِلَالَ أَمْنٍ من الآْفَاتِ ، و سَلَامَةٍ من السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لا نَحْسَ فِيهِ ، و يُمْنٍ لا نَكَدَ مَعَهُ ، و يُسْرٍ لا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، و خَيْرٍ لا يَشُوبُهُ شر ، هِلَالَ أَمْنٍ و إِيمَانٍ و نِعْمَةٍ و إِحْسَانٍ و سَلَامَةٍ و إِسْلَامٍ . «6» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنَا من أَرْضَى من طَلَعَ عَلَيْهِ ، و أَزْكَى من نَظَرَ إِلَيْهِ ، و أَسْعَدَ من تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، و وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، و اعْصِمْنَا فِيهِ من الْحَوْبَةِ ، و احْفَظْنَا فِيهِ من مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ «7» و أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، و أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، و أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، و صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ ، و جَعَلَنَا من أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ من الشَّاكِرِينَ ، و لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِكَ جَزَاءَ الُْمحْسِنِينَ «2» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي حَبَانَا بِدِينِهِ ، و اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ ، و سَبَّلَنَا فِي سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ ، حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا ، و يَرْضَى به عَنَّا «3» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ من تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ ، شَهْرَ الصِّيَامِ ، و شَهْرَ الْإِسْلَامِ ، و شَهْرَ الطَّهُورِ ، و شَهْرَ الَّتمْحِيصِ ، و شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ ، هُدًى لِلنَّاسِ ، و بَيِّنَاتٍ من الْهُدَى و الْفُرْقَانِ «4» فَأَبَانَ فَضِيلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشُّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ من الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَةِ ، و الْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَةِ ، فَحَرَّمَ فِيهِ ما أَحَلَّ فِي غَيْرِهِ إِعْظَاماً ، و حَجَرَ فِيهِ الْمَطَاعِمَ و الْمَشَارِبَ إِكْرَاماً ، و جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَيِّناً لا يُجِيزُ جل و عز أَنْ يُقَدَّمَ قَبْلَهُ ، و لا يَقْبَلُ أَنْ يُؤَخَّرَ عَنْهُ . «5» ثُمَّ فَضَّلَ لَيْلَةً وَاحِدَةً من لَيَالِيهِ عَلَى لَيَالِي أَلْفِ شَهْرٍ ، و سَمَّاهَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ ، تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ و الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ من كُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ ، دَائِمُ الْبَرَكَةِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى من يَشَاءُ من عِبَادِهِ بِمَا أَحْكَمَ من قَضَائِهِ . «6» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ و إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ ، و التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ ، و أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ ، و اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلََى لََغْوٍ ، و لا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَي لَهْوٍ «7» و حَتَّى لا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ ، و لا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ ، و حَتَّى لا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا ما أَحْلَلْتَ ، و لا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ ، و لا نَتَكَلَّفَ إِلَّا ما يُدْنِي من ثَوَابِكَ ، و لا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي من عِقَابِكَ ، ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ من رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ ، و سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ ، لا نَشْرَكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ ، و لا نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ . «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و قِفْنَا فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَّدْتَ ، و فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ ، و وَظَائِفِهَا الَّتِي وَظَّفْتَ ، و أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ «9» و أَنْزِلْنَا فِيهَا مَنْزِلَةَ الْمُصِيبِينَ لِمَنَازِلِهَا ، الْحَافِظِينَ لِأَرْكَانِهَا ، الْمُؤَدِّينَ لَهَا فِي أَوْقَاتِهَا عَلَى ما سَنَّهُ عَبْدُكَ و رَسُولُكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ و آلِهِ فِي رُكُوعِهَا و سُجُودِهَا و جَمِيعِ فَوَاضِلِهَا عَلَى أَتَمِّ الطَّهُورِ و أَسْبَغِهِ ، و أَبْيَنِ الْخُشُوعِ و أَبْلَغِهِ . «10» و وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ و الصِّلَةِ ، و أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ و الْعَطِيَّةِ ، و أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا من التَّبِعَاتِ ، و أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ ، و أَنْ نُرَاجِعَ من هَاجَرَنَا ، و أَنْ نُنْصِفَ من ظَلَمَنَا ، و أَنْ نُسَالِمَ من عَادَانَا حَاشَى من عُودِيَ فِيكَ و لَكَ ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لا نُوَالِيهِ ، و الْحِزْبُ الَّذِي لا نُصَافِيهِ . «11» و أَنْ نَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ فِيهِ من الْأَعْمَالِ الزَّاكِيَةِ بِمَا تُطَهِّرُنَا به من الذُّنُوبِ ، و تَعْصِمُنَا فِيهِ مِمَّا نَسْتَأْنِفُ من الْعُيُوبِ ، حَتَّى لا يُورِدَ عَلَيْكَ أَحَدٌ من مَلَائِكَتِكَ إِلَّا دُونَ ما نُورِدُ من أَبْوَابِ الطَّاعَةِ لَکَ ، و أَنْوَاعِ الْقُرْبَةِ إِلَيْکَ . «12» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ ، و بِحَقِّ من تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ من ابْتِدَائِهِ إِلَى وَقْتِ فَنَائِهِ من مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ ، أَوْ نَبِيٍّ أَرْسَلْتَهُ ، أَوْ عَبْدٍ صَالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَهِّلْنَا فِيهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِيَاءَكَ من كَرَامَتِكَ ، و أَوْجِبْ لَنَا فِيهِ ما أَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبَالَغَةِ فِي طَاعَتِكَ ، و اجْعَلْنَا فِي نَظْمِ من اسْتَحَقَّ الرَّفِيعَ الْأَعْلَي بِرَحْمَتِکَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و جَنِّبْنَا الْإِلْحَادَ فِي تَوْحِيدِكَ ، و الْتَّقْصِيرَ فِي تَمْجِيدِكَ ، و الشَّكَّ فِي دِينِكَ ، و الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، و الْإِغْفَالَ لِحُرْمَتِكَ ، و الِانْخِدَاعَ لِعَدُوِّكَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و إِذَا كَانَ لَكَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ من لَيَالِي شَهْرِنَا هَذَا رِقَابٌ يُعْتِقُهَا عَفْوُكَ ، أَوْ يَهَبُهَا صَفْحُكَ فَاجْعَلْ رِقَابَنَا من تِلْكَ الرِّقَابِ ، و اجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا من خَيْرِ أَهْلٍ و أَصْحَابٍ . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و امْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ امِّحَاقِ هِلَالِهِ ، و اسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلَاخِ أَيَّامِهِ حَتَّى يَنْقَضِيَ عَنَّا و قَدْ صَفَّيْتَنَا فِيهِ من الْخَطِيئَاتِ ، و أَخْلَصْتَنَا فِيهِ من السَّيِّئَاتِ . «16» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و إِنْ مِلْنَا فِيهِ فَعَدِّلْنَا ، و إِنْ زُغْنَا فِيهِ فَقَوِّمْنَا ، و إِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنَا عَدُوُّكَ الشَّيْطَانُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ . «17» اللَّهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إِيَّاكَ ، و زَيِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَكَ ، و أَعِنَّا فِي نَهَارِهِ عَلَى صِيَامِهِ ، و فِي لَيْلِهِ عَلَى الصَّلَاةِ و التَّضَرُّعِ إِلَيْكَ ، و الْخُشُوعِ لَكَ ، و الذِّلَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ حَتَّى لا يَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَيْنَا بِغَفْلَةٍ ، و لا لَيْلُهُ بِتَفْرِيطٍ . «18» اللَّهُمَّ و اجْعَلْنَا فِي سَائِرِ الشُّهُورِ و الْأَيَّامِ كَذَلِكَ ما عَمَّرْتَنَا ، و اجْعَلْنَا من عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هم فِيهَا خَالِدُونَ ، و الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا و قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ ، أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ، و من الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ و هم لَهَا سَابِقُونَ . «19» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، فِي كُلِّ وَقْتٍ و كُلِّ أَوَانٍ و عَلَى كُلِّ حَالٍ عَدَدَ ما صَلَّيْتَ عَلَى من صَلَّيْتَ عَلَيْهِ ، و أَضْعَافَ ذَلِكَ كُلِّهِ بِالْأَضْعَافِ الَّتِي لا يُحْصِيهَا غَيْرُكَ ، إِنَّكَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِيدُ
«1» اللَّهُمَّ يا من لا يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِ «2» و يا من لا يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ «3» و يا من لا يُكَافِىُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ . «4» مِنَّتُكَ ابْتِدَا ، و عَفْوُكَ تَفَضُّلٌ ، و عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ ، و قَضَاِّْؤُک خِيَرَةٌ «5» إِنْ أَعْطَيْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَكَ بِمَنٍّ ، و إِنْ مَنَعْتَ لَمْ يَكُنْ مَنْعُكَ تَعَدِّياً . «6» تَشْكُرُ من شَكَرَكَ و أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُكْرَكَ . «7» و تُكَافِىُ من حَمِدَكَ و أَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَكَ . «8» تَسْتُرُ عَلَى من لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ ، و تَجُودُ عَلَى من لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ ، و كِلَاهُمَا أَهْلٌ مِنْكَ لِلْفَضِيحَةِ و الْمَنْعِ غَيْرَ أَنَّكَ بَنَيْتَ أَفْعَالَكَ عَلَى التَّفَضُّلِ ، و أَجْرَيْتَ قُدْرَتَكَ عَلَى التَّجَاوُزِ . «9» و تَلَقَّيْتَ من عَصَاكَ بِالْحِلْمِ ، و أَمْهَلْتَ من قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْمِ ، تَسْتَنْظِرُهُمْ بِأَنَاتِكَ إِلَى الْإِنَابَةِ ، و تَتْرُكُ مُعَاجَلَتَهُمْ إِلَى التَّوْبَةِ لِكَيْلَا يَهْلِكَ عَلَيْكَ هَالِكُهُمْ ، و لا يَشْقَى بِنِعْمَتِكَ شَقِيُّهُمْ إِلَّا عَنْ طُولِ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِ ، و بَعْدَ تَرَادُفِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِ ، كَرَماً من عَفْوِكَ يا كَرِيمُ ، و عَائِدَةً من عَطْفِكَ يا حَلِيمُ . «10» أَنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ ، و سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ ، و جَعَلْتَ عَلَى ذَلِكَ الْبَابِ دَلِيلًا من وَحْيِكَ لِئَلَّا يَضِلُّوا عَنْهُ ، فَقُلْتَ تَبَارَكَ اسْمُكَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ و يُدْخِلَکُمْ جَنَاتٍ تَجْرِي من تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ . «11» يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ و الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ، نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ و بِأَيْمَانِهِمْ ، يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا ، و اغْفِرْ لَنَا ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ . فَمَا عُذْرُ من أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِكَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ و إِقَامَةِ الدَّلِيلِ «12» و أَنْتَ الَّذِي زِدْتَ فِي السَّوْمِ عَلَى نَفْسِكَ لِعِبَادِكَ ، تُرِيدُ رِبْحَهُمْ فِي مُتَاجَرَتِهِمْ لَكَ ، و فَوْزَهُمْ بِالْوِفَادَةِ عَلَيْكَ ، و الزِّيَادَةِ مِنْكَ ، فَقُلْتَ تَبَارَكَ اسْمُكَ و تَعَالَيْتَ من جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ، و من جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا . «13» و قُلْتَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ، و اللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ ، و قُلْتَ من ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً كَثِيرَةً . و ما أَنْزَلْتَ من نَظَائِرِهِنَّ فِي الْقُرْآنِ من تَضَاعِيفِ الْحَسَنَاتِ . «14» و أَنْتَ الَّذِي دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِكَ من غَيْبِكَ و تَرْغِيبِكَ الَّذِي فِيهِ حَظُّهُمْ عَلَى ما لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِكْهُ أَبْصَارُهُمْ ، و لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ ، و لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ ، فَقُلْتَ اذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ ، و اشْكُرُوا لِي و لا تَكْفُرُونِ ، و قُلْتَ لئن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّکُمْ ، و لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ . «15» و قُلْتَ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ، إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ، فَسَمَّيْتَ دُعَاءَكَ عِبَادَةً ، و تَرْكَهُ اسْتِكْبَاراً ، و تَوَعَّدْتَ عَلَى تََرْکِهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ . «16» فَذَكَرُوكَ بِمَنِّكَ ، و شَكَرُوكَ بِفَضْلِكَ ، و دَعَوْكَ بِأَمْرِكَ ، و تَصَدَّقُوا لَكَ طَلَباً لِمَزِيدِكَ ، و فِيهَا كَانَتْ نَجَاتُهُمْ من غَضَبِكَ ، و فَوْزُهُمْ بِرِضَاكَ . «17» و لَوْ دل مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً من نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِي دَلَلْتَ عَلَيْهِ عِبَادَكَ مِنْكَ كَانَ مَوْصُوفاً بِالْإِحْسَانِ ، و مَنْعُوتاً بِالِامْتِنَانِ ، و مَحْمُوداً بِكُلِّ لِسَانٍ ، فَلَكَ الْحَمْدُ ما وُجِدَ فِي حَمْدِكَ مَذْهَبٌ ، و ما بَقِيَ لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ به ، و مَعْنًى يَنْصَرِفُ إِلَيْهِ . «18» يا من تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ و الْفَضْلِ ، و غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ و الطَّوْلِ ، ما أَفْشَى فِينَا نِعْمَتَكَ ، و أَسْبَغَ عَلَيْنَا مِنَّتَكَ ، و أَخَصَّنَا بِبِرِّكَ «19» هَدَيْتَنَا لِدِينِكَ الَّذِي اصْطَفَيْتَ ، و مِلَّتِكَ الَّتِي ارْتَضَيْتَ ، و سَبِيلِكَ الَّذِي سَهَّلْتَ ، و بَصَّرْتَنَا الزُّلْفَةَ لَدَيْكَ ، و الْوُصُولَ إِلَى كَرَامَتِكَ «20» اللَّهُمَّ و أَنْتَ جَعَلْتَ من صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ ، و خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الَّذِي اخْتَصَصْتَهُ من سَائِرِ الشُّهُورِ ، و تَخَيَّرْتَهُ من جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ و الدُّهُورِ ، و آثَرْتَهُ عَلَى كُلِّ أَوْقَاتِ السَّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ من الْقُرْآنِ و النُّورِ ، و ضَاعَفْتَ فِيهِ من الْإِيمَانِ ، و فَرَضْتَ فِيهِ من الصِّيَامِ ، و رَغَّبْتَ فِيهِ من الْقِيَامِ ، و أَجْلَلْتَ فِيهِ من لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ من أَلْفِ شَهْرٍ . «21» ثُمَّ آثَرْتَنَا به عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ ، و اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ ، فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ ، و قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ ، مُتَعَرِّضِينَ بِصِيَامِهِ و قِيَامِهِ لِمَا عَرَّضْتَنَا لَهُ من رَحْمَتِكَ ، و تَسَبَّبْنَا إِلَيْهِ من مَثُوبَتِكَ ، و أَنْتَ الْمَلِي ءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ ، الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ من فَضْلِكَ ، الْقَرِيبُ إِلَى من حَاوَلَ قُرْبَكَ . «22» و قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشَّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ ، و صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ ، و أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ ، ثُمَّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ ، و انْقِطَاعِ مُدَّتِهِ ، و وَفَاءِ عَدَدِهِ . «23» فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ من عز فِرَاقُهُ عَلَيْنَا ، و غَمَّنَا و أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا ، و لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الَْمحْفُوظُ ، و الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيَّةُ ، و الْحَقُّ الْمَقْضِيُّ ، فَنَحْنُ قَائِلُونَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ ، و يا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ . «24» السَّلَامُ عَلَيْكَ يا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ من الْأَوْقَاتِ ، و يا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيَّامِ و السَّاعَاتِ . «25» السَّلَامُ عَلَيْكَ من شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الآْمَالُ ، و نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ . «26» السَّلَامُ عَلَيْكَ من قَرِينٍ جل قَدْرُهُ مَوْجُوداً ، و أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً ، و مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ . «27» السَّلَامُ عَلَيْكَ من أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرَّ ، و أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضَّ «28» السَّلَامُ عَلَيْكَ من مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ ، و قَلَّتْ فِيهِ الذُّنُوبُ . «29» السَّلَامُ عَلَيْكَ من نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّيْطَانِ ، و صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ «30» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِيكَ ، و ما أَسْعَدَ من رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ «31» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما كَانَ أَمْحَاكَ لِلذُّنُوبِ ، و أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ «32» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الُْمجْرِمِينَ ، و أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ «33» السَّلَامُ عَلَيْكَ من شَهْرٍ لا تُنَافِسُهُ الْأَيَّامُ . «34» السَّلَامُ عَلَيْكَ من شَهْرٍ هو من كُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ «35» السَّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ ، و لا ذَمِيمِ الْمُلَابَسَةِ «36» السَّلَامُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ ، و غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِيئَاتِ «37» السَّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً و لا مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً . «38» السَّلَامُ عَلَيْكَ من مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ ، و مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ . «39» السَّلَامُ عَلَيْكَ كم من سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنَّا ، و كم من خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا «40» السَّلَامُ عَلَيْكَ و عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ من أَلْفِ شَهْرٍ «41» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ ، و أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ . «42» السَّلَامُ عَلَيْكَ و عَلَى فَضْلِكَ الَّذِي حُرِمْنَاهُ ، و عَلَى مَاضٍ من بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ . «43» اللَّهُمَّ إِنَّا أَهْلُ هَذَا الشَّهْرِ الَّذِي شَرَّفْتَنَا به ، و وَفَّقْتَنَا بِمَنِّكَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ ، و حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ . «44» أَنْتَ وَلِيُّ ما آثَرْتَنَا به من مَعْرِفَتِهِ ، و هَدَيْتَنَا لَهُ من سُنَّتِهِ ، و قَدْ تَوَلَّيْنَا بِتَوْفِيقِكَ صِيَامَهُ و قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ ، و أَدَّيْنَا فِيهِ قَلِيلًا من كَثِيرٍ . «45» اللَّهُمَّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ ، و اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ ، و لَكَ من قُلُوبِنَا عَقْدُ النَّدَمِ ، و من أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ ، فَأْجُرْنَا عَلَى ما أَصَابَنَا فِيهِ من التَّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِكُ به الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ ، و نَعْتَاضُ به من أَنْوَاعِ الذُّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ . «46» و أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى ما قَصَّرْنَا فِيهِ من حَقِّكَ ، و ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا ما بَيْنَ أَيْدِينَا من شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ ، فَإِذَا بَلَّغْتَنَاهُ فَأَعِنِّا عَلَى تَنَاوُلِ ما أَنْتَ أَهْلُهُ من الْعِبَادَةِ ، و أَدِّنَا إِلَى الْقِيَامِ بِمَا يَسْتَحِقُّهُ من الطَّاعَةِ ، و أَجْرِ لَنَا من صَالِحِ الْعَمَلِ ما يَكُونُ دَرَكاً لِحَقِّكَ فِي الشَّهْرَيْنِ من شُهُورِ الدَّهْرِ . «47» اللَّهُمَّ و ما أَلْمَمْنَا به فِي شَهْرِنَا هَذَا من لَمَمٍ أَوْ إِثْمٍ ، أَوْ وَاقَعْنَا فِيهِ من ذَنْبٍ ، و اكْتَسَبْنَا فِيهِ من خَطِيئَةٍ عَلَى تَعَمُّدٍ مِنَّا ، أَوْ عَلَى نِسْيَانٍ ظَلَمْنَا فِيهِ أَنْفُسَنَا ، أَوِ انْتَهَكْنَا به حُرْمَةً من غَيْرِنَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اسْتُرْنَا بِسِتْرِكَ ، و اعْفُ عَنَّا بِعَفْوِكَ ، و لا تَنْصِبْنَا فِيهِ لِأَعْيُنِ الشَّامِتِينَ ، و لا تَبْسُطْ عَلَيْنَا فِيهِ أَلْسُنَ الطَّاعِنِينَ ، و اسْتَعْمِلْنَا بِمَا يَكُونُ حِطَّةً و كَفَّارَةً لِمَا أَنْكَرْتَ مِنَّا فِيهِ بِرَأْفَتِكَ الَّتِي لا تَنْفَدُ ، و فَضْلِكَ الَّذِي لا يَنْقُصُ . «48» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْبُرْ مُصِيبَتَنَا بِشَهْرِنَا ، و بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِ عِيدِنَا و فِطْرِنَا ، و اجْعَلْهُ من خَيْرِ يَوْمٍ مَرَّ عَلَيْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ ، و أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ ، و اغْفِرْ لَنَا ما خَفِيَ من ذُنُوبِنَا و ما عَلَنَ . «49» اللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ من خَطَايَانَا ، و أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ من سَيِّئَاتِنَا ، و اجْعَلْنَا من أَسْعَدِ أَهْلِهِ به ، و أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِيهِ ، و أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ . «50» اللَّهُمَّ و من رَعَى هَذَا الشَّهْرَ حق رِعَايَتِهِ ، و حَفِظَ حُرْمَتَهُ حق حِفْظِهَا ، و قَامَ بِحُدُودِهِ حق قِيَامِهَا ، و اتَّقَى ذُنُوبَهُ حق تُقَاتِهَا ، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَيْكَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاكَ لَهُ ، و عَطَفَتْ رَحْمَتَكَ عَلَيْهِ ، فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ من وُجْدِكَ ، و أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ من فَضْلِكَ ، فَإِنَّ فَضْلَكَ لا يَغِيضُ ، و إِنَّ خَزَائِنَكَ لا تَنْقُصُ بَلْ تَفِيضُ ، و إِنَّ مَعَادِنَ إِحْسَانِكَ لا تَفْنَى ، و إِنَّ عَطَاءَكَ لَلْعَطَاءُ الْمُهَنَّا . «51» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْتُبْ لَنَا مِثْلَ أُجُورِ من صَامَهُ ، أَوْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ . «52» اللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَيْكَ فِي يَوْمِ فِطْرِنَا الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ عِيداً و سُرُوراً ، و لِأَهْلِ مِلَّتِكَ مَجْمَعاً و مُحْتَشَداً من كُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ ، أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ ، أَوْ خَاطِرِ شر أَضْمَرْنَاهُ ، تَوْبَةَ من لا يَنْطَوِي عَلَى رُجُوعٍ إِلَى ذَنْبٍ ، و لا يَعُودُ بَعْدَهَا فِي خَطِيئَةٍ ، تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ من الشَّكِّ و الِارْتِيَابِ ، فَتَقَبَّلْهَا مِنَّا ، و ارْضَ عَنَّا ، و ثَبِّتْنَا عَلَيْهَا . «53» اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا خَوْفَ عِقَابِ الْوَعِيدِ ، و شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى نَجِدَ لَذَّةَ ما نَدْعُوكَ به ، و كَأْبَةَ ما نَسْتَجِيرُک مِنْهُ . «54» و اجْعَلْنَا عِنْدَكَ من التَّوَّابِينَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبَّتَكَ ، و قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَةَ طَاعَتِكَ ، يا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ . «55» اللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا و أُمَّهَاتِنَا و أَهْلِ دِينِنَا جَمِيعاً من سَلَفَ مِنْهُمْ و من غَبَرَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ . «56» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّنَا و آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ ، و صَلِّ عَلَيْهِ و آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ ، و صَلِّ عَلَيْهِ و آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ ، و أَفْضَلَ من ذَلِكَ يا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، صَلَاةً تَبْلُغُنَا بَرَكَتُهَا ، و يَنَالُنَا نَفْعُهَا ، و يُسْتَجَابُ لَهَا دُعَاؤُنَا ، إِنَّكَ أَكْرَمُ من رُغِبَ إِلَيْهِ ، و أَكْفَى من تُوُكِّلَ عَلَيْهِ ، و أَعْطَى من سُئِلَ من فَضْلِهِ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» يا من يَرْحَمُ من لا يَرْحَمُهُ الْعِبَادُ «2» و يا من يَقْبَلُ من لا تَقْبَلُهُ الْبِلَادُ «3» و يا من لا يَحْتَقِرُ أَهْلَ الْحَاجَةِ إِلَيْهِ «4» و يا من لا يُخَيِّبُ الْمُلِحِّينَ عَلَيْهِ . «5» و يا من لا يَجْبَهُ بِالرَّدِّ أَهْلَ الدَّالَّةِ عَلَيْهِ «6» و يا من يَجْتَبِي صَغِيرَ ما يُتْحَفُ به ، و يَشْكُرُ يَسِيرَ ما يُعْمَلُ لَهُ . «7» و يا من يَشْكُرُ عَلَى الْقَلِيلِ و يُجَازِي بِالْجَلِيلِ «8» و يا من يَدْنُو إِلَى من دَنَا مِنْهُ . «9» و يا من يَدْعُو إِلَى نَفْسِهِ من أَدْبَرَ عَنْهُ . «10» و يا من لا يُغَيِّرُ النِّعْمَةَ ، و لا يُبَادِرُ بِالنَّقِمَةِ . «11» و يا من يُثْمِرُ الْحَسَنَةَ حَتَّى يُنْمِيَهَا ، و يَتَجَاوَزُ عَنِ السَّيِّئَةِ حَتَّى يُعَفِّيَهَا . «12» انْصَرَفَتِ الآْمَالُ دُونَ مَدَى كَرَمِكَ بِالْحَاجَاتِ ، و امْتَلَأَتْ بِفَيْضِ جُودِكَ أَوْعِيَةُ الطَّلِبَاتِ ، و تَفَسَّخَتْ دُونَ بُلُوغِ نَعْتِكَ الصِّفَاتُ ، فَلَكَ الْعُلُوُّ الْأَعْلَى فَوْقَ كُلِّ عَالٍ ، و الْجَلَالُ الْأَمْجَدُ فَوْقَ كُلِّ جَلَالٍ . «13» كُلُّ جَلِيلٍ عِنْدَكَ صَغِيرٌ ، و كُلُّ شَرِيفٍ فِي جَنْبِ شَرَفِكَ حَقِيرٌ ، خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَيْرِكَ ، و خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِ لا لَكَ ، و ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلَّا بِكَ ، و أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلَّا من انْتَجَعَ فَضْلَکَ «14» بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ ، و جُودُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِينَ ، و إِغَاثَتُكَ قَرِيبَةٌ من الْمُسْتَغِيثِينَ . «15» لا يَخِيبُ مِنْكَ الآْمِلُونَ ، و لا يَيْأَسُ من عَطَائِكَ الْمُتَعَرِّضُونَ ، و لا يَشْقَى بِنَقِمَتِكَ الْمُسْتَغْفِرُونَ . «16» رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ ، و حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ ، عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ ، و سُنَّتُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ حَتَّى لَقَدْ غَرَّتْهُمْ أَنَاتُكَ عَنِ الرُّجُوعِ ، و صَدَّهُمْ إِمْهَالُكَ عَنِ النُّزُوعِ . «17» و إِنَّمَا تَأَنَّيْتَ بِهِمْ لِيَفِيؤُوا إِلَى أَمْرِكَ ، و أَمْهَلْتَهُمْ ثِقَةً بِدَوَامِ مُلْكِكَ ، فَمَنْ كَانَ من أَهْلِ السَّعَادَةِ خَتَمْتَ لَهُ بِهَا ، و من كَانَ من أَهْلِ الشَّقَاوَةِ خَذَلْتَهُ لَهَا . «18» كُلُّهُمْ صَائِرُونَ ، إِلَى حُكْمِكَ ، و اُمُورُهُمْ آئِلَةٌ إِلَى أَمْرِكَ ، لَمْ يَهِنْ عَلَى طُولِ مُدَّتِهِمْ سُلْطَانُكَ ، و لَمْ يَدْحَضْ لِتَرْكِ مُعَاجَلَتِهِمْ بُرْهَانُكَ . «19» حُجَّتُكَ قَائِمَةٌ لا تُدْحَضُ ، و سُلْطَانُكَ ثَابِتٌ لا يَزُولُ ، فَالْوَيْلُ الدَّائِمُ لِمَنْ جَنَحَ عَنْكَ ، و الْخَيْبَةُ الْخَاذِلَةُ لِمَنْ خَابَ مِنْكَ ، و الشَّقَاءُ الْأَشْقَى لِمَنِ اغْتَرَّ بِكَ . «20» ما أَكْثَرَ تَصَرُّفَهُ فِي عَذَابِكَ ، و ما أَطْوَلَ تَرَدُّدَهُ فِي عِقَابِكَ ، و ما أَبْعَدَ غَايَتَهُ من الْفَرَجِ ، و ما أَقْنَطَهُ من سُهُولَةِ الَْمخْرَجِ عَدْلًا من قَضَائِكَ لا تَجُورُ فِيهِ ، و إِنْصَافاً من حُكْمِكَ لا تَحِيفُ عَلَيْهِ . «21» فَقَدْ ظَاهَرْتَ الْحُجَجَ ، و أَبْلَيْتَ الْأَعْذَارَ ، و قَدْ تَقَدَّمْتَ بِالْوَعِيدِ ، و تَلَطَّفْتَ فِي التَّرْغِيبِ ، و ضَرَبْتَ الْأَمْثَالَ ، و أَطَلْتَ الْإِمْهَالَ ، و أَخَّرْتَ و أَنْتَ مُسْتَطِيعٌ لِلمُعَاجَلَةِ ، و تَأَنَّيْتَ و أَنْتَ مَلِيءٌ بِالْمُبَادَرَةِ «22» لَمْ تَكُنْ أَنَاتُكَ عَجْزاً ، و لا إِمْهَالُكَ وَهْناً ، و لا إِمْسَاكُكَ غَفْلَةً ، و لا انْتِظَارُكَ مُدَارَاةً ، بَلْ لِتَكُونَ حُجَّتُكَ أَبْلَغَ ، و كَرَمُكَ أَكْمَلَ ، و إِحْسَانُكَ أَوْفَى ، و نِعْمَتُكَ أَتَمَّ ، كُلُّ ذَلِكَ كَانَ و لَمْ تَزَلْ ، و هو كَائِنٌ و لا تَزَالُ . «23» حُجَّتُكَ أَجَلُّ من أَنْ تُوصَفَ بِكُلِّهَا ، و مَجْدُكَ أَرْفَعُ من أَنْ يُحَدَّ بِكُنْهِهِ ، و نِعْمَتُكَ أَكْثَرُ من أَنْ تُحْصَى بِأَسْرِهَا ، و إِحْسَانُكَ أَكْثَرُ من أَنْ تُشْكَرَ عَلَى أَقَلِّهِ «24» و قَدْ قَصَّرَ بِيَ السُّكُوتُ عَنْ تَحْمِيدِكَ ، و فَهَّهَنِيَ الْإِمْسَاكُ عَنْ تَمْجِيدِكَ ، و قُصَارَايَ الْإِقْرَارُ بِالْحُسُورِ ، لا رَغْبَةً يا إِلَهِي بَلْ عَجْزاً . «25» فَهَا أَنَا ذَا أَؤُمُّکَ بِالْوِفَادَةِ ، و أَسْأَلُكَ حُسْنَ الرِّفَادَةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اسْمَعْ نَجْوَايَ ، و اسْتَجِبْ دُعَائِي ، و لا تَخْتِمْ يَوْمِي بِخَيْبَتِي ، و لا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ فِي مَسْأَلَتِي ، و أَكْرِمْ من عِنْدِكَ مُنْصَرَفِي ، و تُرِيدُ مُنْقَلَبِي ، إِنَّكَ غَيْرُ ضَائِقٍ بِمَا تُرِيدُ ، و لا عَاجِزٍ عَمَّا تُسْأَلُ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ ، و لا حَوْلَ و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ «2» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ و الْأَرْضِ ، ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، رَبَّ الْأَرْبَابِ ، و إِلَهَ كُلِّ مَأْلُوهٍ ، و خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ ، و وَارِثَ كُلِّ شَيْ ءٍ ، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ ، و لا يَعْزُبُ عَنْهُ عِلْمُ شَيْ ءٍ ، و هو بِكُلِّ شَيْ ءٍ مُحِيطٌ ، و هو عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ رَقِيبٌ . «3» أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْأَحَدُ الْمُتَوَحِّدُ الْفَرْدُ الْمُتَفَرِّدُ «4» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْكَرِيمُ الْمُتَكَرِّمُ ، الْعَظِيمُ الْمُتَعَظِّمُ ، الْكَبِيرُ الْمُتَكَبِّرُ «5» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْعَلِيُّ الْمُتَعَالِ ، الشَّدِيدُ الِْمحَالِ «6» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ ، الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ . «7» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ، الْقَدِيمُ الْخَبِيرُ «8» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْكَرِيمُ الْأَكْرَمُ ، الدَّائِمُ الْأَدْوَمُ ، «9» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْأَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ أَحَدٍ ، و الآْخِرُ بَعْدَ كُلِّ عَدَدٍ «10» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الدَّانِي فِي عُلُوِّهِ ، و الْعَالِي فِي دُنُوِّهِ «11» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، ذُو الْبَهَاءِ و الَْمجْدِ ، و الْكِبْرِيَاءِ و الْحَمْدِ «12» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الَّذِي أَنْشَأْتَ الْأَشْيَاءَ من غَيْرِ سِنْخٍ ، و صَوَّرْتَ ما صَوَّرْتَ من غَيْرِ مِثَالٍ ، و ابْتَدَعْتَ الْمُبْتَدَعَاتِ بِلَا احْتِذَاءٍ . «13» أَنْتَ الَّذِي قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ تَقْدِيراً ، و يَسَّرْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ تَيْسِيراً ، و دَبَّرْتَ ما دُونَکَ تَدْبِيراً «14» أَنْتَ الَّذِي لَمْ يُعِنْكَ عَلَى خَلْقِكَ شَرِيكٌ ، و لَمْ يُوَازِرْكَ فِي أَمْرِكَ وَزِيرٌ ، و لَمْ يَكُنْ لَكَ مُشَاهِدٌ و لا نَظِيرٌ . «15» أَنْتَ الَّذِي أَرَدْتَ فَكَانَ حَتْماً ما أَرَدْتَ ، و قَضَيْتَ فَكَانَ عَدْلًا ما قَضَيْتَ ، و حَكَمْتَ فَكَانَ نِصْفاً ما حَكَمْتَ . «16» أَنْتَ الَّذِي لا يَحْوِيكَ مَكَانٌ ، و لَمْ يَقُمْ لِسُلْطَانِكَ سُلْطَانٌ ، و لَمْ يُعْيِكَ بُرْهَانٌ و لا بَيَانٌ . «17» أَنْتَ الَّذِي أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ عَدَداً ، و جَعَلْتَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ أَمَداً ، و قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ تَقْدِيراً . «18» أَنْتَ الَّذِي قَصُرَتِ الْأَوْهَامُ عَنْ ذَاتِيَّتِكَ ، و عَجَزَتِ الْأَفْهَامُ عَنْ كَيْفِيَّتِكَ ، و لَمْ تُدْرِكِ الْأَبْصَارُ مَوْضِعَ أَيْنِيَّتِكَ . «19» أَنْتَ الَّذِي لا تُحَدُّ فَتَكُونَ مَحْدُوداً ، و لَمْ تُمَثَّلْ فَتَكُونَ مَوْجُوداً ، و لَمْ تَلِدْ فَتَكُونَ مَوْلُوداً . «20» أَنْتَ الَّذِي لا ضد مَعَكَ فَيُعَانِدَكَ ، و لا عِدْلَ لَكَ فَيُكَاثِرَكَ ، و لا نِدَّ لَكَ فَيُعَارِضَكَ . «21» أَنْتَ الَّذِي ابْتَدَأَ ، و اخْتَرَعَ ، و اسْتَحْدَثَ ، و ابْتَدَعَ ، و أَحْسَنَ صُنْعَ ما صَنَعَ . «22» سُبْحَانَكَ ما أَجَلَّ شَأْنَكَ ، و أَسْنَى فِي الْأَمَاكِنِ مَكَانَكَ ، و أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَکَ «23» سُبْحَانَكَ من لَطِيفٍ ما أَلْطَفَكَ ، و رَؤُوفٍ ما أَرْأَفَكَ ، و حَكِيمٍ ما أَعْرَفَكَ «24» سُبْحَانَكَ من مَلِيكٍ ما أَمْنَعَكَ ، و جَوَادٍ ما أَوْسَعَكَ ، و رَفِيعٍ ما أَرْفَعَكَ ذُو الْبَهَاءِ و الَْمجْدِ و الْكِبْرِيَاءِ و الْحَمْدِ . «25» سُبْحَانَكَ بَسَطْتَ بِالْخَيْرَاتِ يَدَكَ ، و عُرِفَتِ الْهِدَايَةُ من عِنْدِكَ ، فَمَنِ الَْتمَسَكَ لِدِينٍ أَوْ دُنْيَا وَجَدَكَ «26» سُبْحَانَكَ خَضَعَ لَكَ من جَرَى فِي عِلْمِكَ ، و خَشَعَ لِعَظَمَتِكَ ما دُونَ عَرْشِكَ ، و انْقَادَ لِلتَّسْلِيمِ لَکَ کُلُّ خَلْقِکَ «27» سُبْحَانَكَ لا تُحَسُّ و لا تُجَسُّ و لا تُمَسُّ و لا تُكَادُ و لا تُمَاطُ و لا تُنَازَعُ و لا تُجَارَى و لا تُمَارَى و لا تُخَادَعُ و لا تُمَاكَرُ «28» سُبْحَانَكَ سَبِيلُكَ جَدَدٌ . و أَمْرُكَ رَشَدٌ ، و أَنْتَ حَيٌّ صَمَدٌ . «29» سُبْحَانَكَ قَولُكَ حُكْمٌ ، و قَضَاؤُكَ حَتْمٌ ، و إِرَادَتُكَ عَزْمٌ . «30» سُبْحَانَكَ لا رَادَّ لِمَشِيَّتِكَ ، و لا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِكَ . «31» سُبْحَانَكَ بَاهِرَ الآْيَاتِ ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ ، بَارِئَ النَّسَمَاتِ «32» لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَدُومُ بِدَوَامِكَ «33» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً بِنِعْمَتِكَ . «34» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يُوَازِي صُنْعَكَ «35» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَزِيدُ عَلَى رِضَاكَ . «36» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً مَعَ حَمْدِ كُلِّ حَامِدٍ ، و شُكْراً يَقْصُرُ عَنْهُ شُكْرُ كُلِّ شَاكِرٍ «37» حَمْداً لا يَنْبَغِي إِلَّا لَكَ ، و لا يُتَقَرَّبُ به إِلَّا إِلَيْكَ «38» حَمْداً يُسْتَدَامُ به الْأَوَّلُ ، و يُسْتَدْعَى به دَوَامُ الآْخِرِ . «39» حَمْداً يَتَضَاعَفُ عَلَى كُرُورِ الْأَزْمِنَةِ ، و يَتَزَايَدُ أَضْعَافاً مُتَرَادِفَةً . «40» حَمْداً يَعْجِزُ عَنْ إِحْصَائِهِ الْحَفَظَةُ ، و يَزِيدُ عَلَى ما أَحْصَتْهُ فِي كِتَابِكَ الْكَتَبَةُ «41» حَمْداً يُوازِنُ عَرْشَكَ الَْمجِيدَ و يُعَادِلُ كُرْسِيَّكَ الرَّفِيعَ . «42» حَمْداً يَكْمُلُ لَدَيْكَ ثَوَابُهُ ، و يَسْتَغْرِقُ كُلَّ جَزَاءٍ جَزَاؤُهُ «43» حَمْداً ظَاهِرُهُ وَفْقٌ لِبَاطِنِهِ ، و بَاطِنُهُ وَفْقٌ لِصِدْقِ النِّيَّةِ «44» حَمْداً لَمْ يَحْمَدْكَ خَلْقٌ مِثْلَهُ ، و لا يَعْرِفُ أَحَدٌ سِوَاكَ فَضْلَهُ «45» حَمْداً يُعَانُ من اجْتَهَدَ فِي تَعْدِيدِهِ ، و يُؤَيَّدُ من أَغْرَقَ نَزْعاً فِي تَوْفِيَتِهِ . «46» حَمْداً يَجْمَعُ ما خَلَقْتَ من الْحَمْدِ ، و يَنْتَظِمُ ما أَنْتَ خَالِقُهُ من بَعْدُ . «47» حَمْداً لا حَمْدَ أَقْرَبُ إِلَى قَوْلِكَ مِنْهُ ، و لا أَحْمَدَ مِمَّنْ يَحْمَدُكَ به . «48» حَمْداً يُوجِبُ بِكَرَمِكَ الْمَزِيدَ بِوُفُورِهِ ، و تَصِلُهُ بِمَزِيدٍ بَعْدَ مَزِيدٍ طَوْلًا مِنْكَ «49» حَمْداً يَجِبُ لِكَرَمِ وَجْهِكَ ، و يُقَابِلُ عز جَلَالِكَ . «50» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، الْمُنْتَجَبِ الْمُصْطَفَى الْمُكَرَّمِ الْمُقَرَّبِ ، أَفْضَلَ صَلَوَاتِكَ ، و بَارِكْ عَلَيْهِ أَتَمَّ بَرَكَاتِكَ ، و تَرَحَّمْ عَلَيْهِ أَمْتَعَ رَحَمَاتِكَ . «51» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً زَاكِيَةً لا تَكُونُ صَلَاةٌ أَزْكَى مِنْهَا ، و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً نَامِيَةً لا تَكُونُ صَلَاةٌ أَنْمَى مِنْهَا ، و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً رَاضِيَةً لا تَكُونُ صَلَاةٌ فَوْقَهَا . «52» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تُرْضِيهِ و تَزِيدُ عَلَى رِضَاهُ ، و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً تُرْضِيكَ و تَزِيدُ عَلَى رِضَاكَ لَهُ و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً لا تَرْضَى لَهُ إِلَّا بِهَا ، و لا تَرَى غَيْرَهُ لَهَا أَهْلًا . «53» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ صَلَاةً تُجَاوِزُ رِضْوَانَكَ ، و يَتَّصِلُ اتِّصَالُهَا بِبَقَائِكَ ، و لا يَنْفَدُ كَمَا لا تَنْفَدُ كَلِمَاتُكَ . «54» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تَنْتَظِمُ صَلَوَاتِ مَلَائِكَتِكَ و أَنْبِيَائِكَ و رُسُلِكَ و أَهْلِ طَاعَتِكَ ، و تَشْتَمِلُ عَلَى صَلَوَاتِ عِبَادِكَ من جِنِّكَ و إِنْسِكَ و أَهْلِ إِجَابَتِكَ ، و تَجْتَمِعُ عَلَى صَلَاةِ كُلِّ من ذَرَأْتَ و بَرَأْتَ من أَصْنَافِ خَلْقِكَ . «55» رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِ و آلِهِ ، صَلَاةً تُحِيطُ بِكُلِّ صَلَاةٍ سَالِفَةٍ و مُسْتَأْنَفَةٍ ، و صَلِّ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ ، صَلَاةً مَرْضِيَّةً لَكَ و لِمَنْ دُونَكَ ، و تُنْشِىُ مَعَ ذَلِكَ صَلَوَاتٍ تُضَاعِفُ مَعَهَا تِلْكَ الصَّلَوَاتِ عِنْدَهَا ، و تَزِيدُهَا عَلَى كُرُورِ الْأَيَّامِ زِيَادَةً فِي تَضَاعِيفَ لا يَعُدُّهَا غَيْرُک . «56» رَبِّ صَلِّ عَلَى أَطَائِبِ أَهْلِ بَيْتِهِ الَّذِينَ اخْتَرْتَهُمْ لِأَمْرِكَ ، و جَعَلْتَهُمْ خَزَنَةَ عِلْمِكَ ، و حَفَظَةَ دِينِكَ ، و خُلَفَاءَكَ فِي أَرْضِكَ ، و حُجَجَكَ عَلَى عِبَادِكَ ، و طَهَّرْتَهُمْ من الرِّجْسِ و الدَّنَسِ تَطْهِيراً بِإِرَادَتِكَ ، و جَعَلْتَهُمُ الْوَسِيلَةَ إِلَيْكَ ، و الْمَسْلَكَ إِلَى جَنَّتِكَ «57» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تُجْزِلُ لَهُمْ بِهَا من نِحَلِكَ و كَرَامَتِكَ ، و تُكْمِلُ لَهُمُ الْأَشْيَاءَ من عَطَايَاكَ و نَوَافِلِكَ ، و تُوَفِّرُ عَلَيْهِمُ الْحَظَّ من عَوَائِدِكَ و فَوَائِدِكَ . «58» رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِ و عَلَيْهِمْ صَلَاةً لا أَمَدَ فِي أَوَّلِهَا ، و لا غَايَةَ لِأَمَدِهَا ، و لا نِهَايَةَ لآِخِرِهَا . «59» رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِمْ زِنَةَ عَرْشِكَ و ما دُونَهُ ، و مِلْ ءَ سَمَاوَاتِكَ و ما فَوْقَهُنَّ ، و عَدَدَ أَرَضِيكَ و ما تَحْتَهُنَّ و ما بَيْنَهُنَّ ، صَلَاةً تُقَرِّبُهُمْ مِنْكَ زُلْفَى ، و تَكُونُ لَكَ و لَهُمْ رِضًى ، و مُتَّصِلَةً بِنَظَائِرِهِنَّ أَبَداً . «60» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ ، و مَنَاراً فِي بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ ، و جَعَلْتَهُ الذَّرِيعَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ ، و افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ ، و حَذَّرْتَ مَعْصِيَتَهُ ، و أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ ، و الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْيِهِ ، و أَلَّا يَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ ، و لا يَتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِينَ ، و كَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ و عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِينَ ، و بَهَاءُ الْعَالَمِينَ . «61» اللَّهُمَّ فَأَوْزِعْ لِوَلِيِّكَ شُكْرَ ما أَنْعَمْتَ به عَلَيْهِ ، و أَوْزِعْنَا مِثْلَهُ فِيهِ ، و آتِهِ من لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيراً ، و افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً ، و أَعِنْهُ بِرُكْنِكَ أَلْأَعَزِّ ، و اشْدُدْ أَزْرَهُ ، و قَوِّ عَضُدَهُ ، و رَاعِهِ بِعَيْنِكَ ، و احْمِهِ بِحِفْظِكَ و انْصُرْهُ بِمَلَائِکَتِکَ ، و امْدُدْهُ بِجُنْدِک الْأَغْلَبِ . «62» و أَقِمْ به كِتَابَكَ و حُدُودَكَ و شَرَائِعَكَ و سُنَنَ رَسُولِكَ ، صَلَوَاتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيْهِ و آلِهِ ، و أَحْيِ به ما أَمَاتَهُ الظَّالِمُونَ من مَعَالِمِ دِينِكَ ، و اجْلُ به صَدَاءَ الْجَوْرِ عَنْ طَرِيقَتِكَ ، و أَبِنْ به الضَّرَّاءَ من سَبِيلِكَ ، و أَزِلْ به النَّاكِبِينَ عَنْ صِرَاطِكَ ، و امْحَقْ به بُغَاةَ قَصْدِكَ عِوَجاً «63» و أَلِنْ جَانِبَهُ لِأَوْلِيَائِكَ ، و ابْسُطْ يَدَهُ عَلَى أَعْدَائِكَ ، و هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ ، و رَحْمَتَهُ و تَعَطُّفَهُ و تَحَنُّنَهُ ، و اجْعَلْنَا لَهُ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ ، و فِي رِضَاهُ سَاعِينَ ، و إِلَى نُصْرَتِهِ و الْمُدَافَعَةِ عَنْهُ مُكْنِفِينَ ، و إِلَيْكَ و إِلَى رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيْهِ و آلِهِ بِذَلِكَ مُتَقَرِّبِينَ . «64» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى أَوْلِيَائِهِمُ الْمُعْتَرِفِينَ بِمَقَامِهِمُ ، الْمُتَّبِعِينَ مَنْهَجَهُمُ ، الْمُقْتَفِينَ آثَارَهُمُ ، الْمُسْتَمْسِكِينَ بِعُرْوَتِهِمُ ، الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلَايَتِهِمُ ، الْمُؤْتَمِّينَ بِإِمَامَتِهِمُ ، الْمُسَلِّمِينَ لِأَمْرِهِمُ ، الُْمجْتَهِدِينَ فِي طَاعَتِهِمُ ، الْمُنْتَظِرِينَ أَيَّامَهُمُ ، الْمَادِّينَ إِلَيْهِمْ أَعْيُنَهُمُ ، الصَّلَوَاتِ الْمُبَارَكَاتِ الزَّاكِيَاتِ النَّامِيَاتِ الْغَادِيَاتِ الرَّائِحَاتِ . «65» و سَلِّمْ عَلَيْهِمْ و عَلَى أَرْوَاحِهِمْ ، و اجْمَعْ عَلَى التَّقْوَى أَمْرَهُمْ ، و أَصْلِحْ لَهُمْ شُؤُونَهُمْ ، و تُبْ عَلَيْهِمْ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ، و خَيْرُ الْغَافِرِينَ ، و اجْعَلْنَا مَعَهُمْ فِي دَارِ السَّلَامِ بِرَحْمَتِكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «66» اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمٌ شَرَّفْتَهُ و كَرَّمْتَهُ و عَظَّمْتَهُ ، نَشَرْتَ فِيهِ رَحْمَتَكَ ، و مَنَنْتَ فِيهِ بِعَفْوِكَ ، و أَجْزَلْتَ فِيهِ عَطِيَّتَكَ ، و تَفَضَّلْتَ به عَلَى عِبَادِكَ . «67» اللَّهُمَّ و أَنَا عَبْدُكَ الَّذِي أَنْعَمْتَ عَلَيْهِ قَبْلَ خَلْقِكَ لَهُ و بَعْدَ خَلْقِكَ إِيَّاهُ ، فَجَعَلْتَهُ مِمَّنْ هَدَيْتَهُ لِدِينِكَ ، و وَفَّقْتَهُ لِحَقِّكَ ، و عَصَمْتَهُ بِحَبْلِكَ ، و أَدْخَلْتَهُ فِي حِزْبِكَ ، و أَرْشَدْتَهُ لِمُوَالَاةِ أَوْلِيَائِكَ ، و مُعَادَاةِ أَعْدَائِكَ . «68» ثُمَّ أَمَرْتَهُ فَلَمْ يَأْتَمِرْ ، و زَجَرْتَهُ فَلَمْ يَنْزَجِرْ ، و نَهَيْتَهُ عَنْ مَعْصِيَتِكَ ، فَخَالَفَ أَمْرَكَ إِلَى نَهْيِكَ ، لا مُعَانَدَةً لَكَ ، و لا اسْتِكْبَاراً عَلَيْكَ ، بَلْ دَعَاهُ هَوَاهُ إِلَى ما زَيَّلْتَهُ و إِلَى ما حَذَّرْتَهُ ، و أَعَانَهُ عَلَى ذَلِكَ عَدُوُّ كَ و عَدُوُّهُ ، فَأَقْدَمَ عَلَيْهِ عَارِفاً بِوَعِيدِكَ ، رَاجِياً لِعَفْوِكَ ، وَاثِقاً بِتَجَاوُزِكَ ، و كَانَ أَحَقَّ عِبَادِکَ مَعَ ما مَنَنْتَ عَلَيْهِ أَلَّا يَفْعَلَ . «69» و ها أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ صَاغِراً ذَلِيلًا خَاضِعاً خَاشِعاً خَائِفاً ، مُعْتَرِفاً بِعَظِيمٍ من الذُّنُوبِ تَحَمَّلْتُهُ ، و جَلِيلٍ من الْخَطَايَا اجْتَرَمْتُهُ ، مُسْتَجِيراً بِصَفْحِكَ ، لَائِذاً بِرَحْمَتِكَ ، مُوقِناً أَنَّهُ لا يُجِيرُنِي مِنْكَ مُجِيرٌ ، و لا يَمْنَعُنِي مِنْكَ مَانِعٌ . «70» فَعُدْ عَلَيَّ بِمَا تَعُودُ به عَلَي من اقْتَرَفَ من تَغَمُّدِكَ ، و جُدْ عَلَيَّ بِمَا تَجُودُ به عَلَى من أَلْقَى بِيَدِهِ إِلَيْكَ من عَفْوِكَ ، و امْنُنْ عَلَيَّ بِمَا لا يَتَعَاظَمُكَ أَنْ تَمُنَّ به عَلَي من أَمَّلَکَ من غُفْرَانِکَ ، «71» و اجْعَلْ لِي فِي هَذَا الْيَوْمِ نَصِيباً أَنَالُ به حَظّاً من رِضْوَانِكَ ، و لا تَرُدَّنِي صِفْراً مِمَّا يَنْقَلِبُ به الْمُتَعَبِّدُونَ لَكَ من عِبَادِكَ «72» و إِنِّي و إِنْ لَمْ أُقَدِّمْ ما قَدَّمُوهُ من الصَّالِحَاتِ فَقَدْ قَدَّمْتُ تَوْحِيدَكَ و نَفْيَ الْأَضْدَادِ و الْأَنْدَادِ و الْأَشْبَاهِ عَنْكَ ، و أَتَيْتُكَ من الْأَبْوَابِ الَّتِي أَمَرْتَ أَنْ تُؤْتَى مِنْهَا ، و تَقَرَّبْتُ إِلَيْكَ بِمَا لا يَقْرُبُ أَحَدٌ مِنْکَ إِلَّا بِالتَّقَرُّبِ به . «73» ثُمَّ أَتْبَعْتُ ذَلِكَ بِالْإِنَابَةِ إِلَيْكَ ، و التَّذَلُّلِ و الِاسْتِكَانَةِ لَكَ ، و حُسْنِ الظَّنِّ بِكَ ، و الثِّقَةِ بِمَا عِنْدَكَ ، و شَفَعْتُهُ بِرَجَائِكَ الَّذِي قل ما يَخِيبُ عَلَيْهِ رَاجِيكَ . «74» و سَأَلْتُكَ مَسْأَلَةَ الْحَقِيرِ الذَّلِيلِ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ ، و مَعَ ذَلِكَ خِيفَةً و تَضَرُّعاً و تَعَوُّذاً و تَلَوُّذاً ، لا مُسْتَطِيلًا بِتَكَبُّرِ الْمُتَكَبِّرِينَ ، و لا مُتَعَالِياً بِدَالَّةِ الْمُطِيعِينَ ، و لا مُسْتَطِيلًا بِشَفَاعَةِ الشَّافِعِينَ . «75» و أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ الْأَقَلِّينَ ، و أَذَلُّ الْأَذَلِّينَ ، و مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا ، فَيَا من لَمْ يُعَاجِلِ الْمُسِيئِينَ ، و لا يَنْدَهُ الْمُتْرَفِينَ ، و يا من يَمُنُّ بِإِقَالَةِ الْعَاثِرِينَ ، و يَتَفَضَّلُ بِإِنْظَارِ الْخَاطِئِينَ . «76» أَنَا الْمُسِي ءُ الْمُعْتَرِفُ الْخَاطِىُ الْعَاثِرُ . «77» أَنَا الَّذِي أَقْدَمَ عَلَيْكَ مُجْتَرِئاً . «78» أَنَا الَّذِي عَصَاكَ مُتَعَمِّداً . «79» أَنَا الَّذِي اسْتَخْفَى من عِبَادِكَ و بَارَزَكَ . «80» أَنَا الَّذِي هَابَ عِبَادَكَ و أَمِنَكَ . «81» أَنَا الَّذِي لَمْ يَرْهَبْ سَطْوَتَكَ ، و لَمْ يَخَفْ بَأْسَكَ . «82» أَنَا الْجَانِي عَلَى نَفْسِهِ «83» أَنَا الْمُرْتَهَنُ بِبَلِيَّتِهِ . «84» أَنَا الْقَلِيلُ الْحَيَاءِ . «85» أَنَا الطَّوِيلُ الْعَنَاءِ . «86» بِحَقِّ من انْتَجَبْتَ من خَلْقِكَ ، و بِمَنِ اصْطَفَيْتَهُ لِنَفْسِكَ ، بِحَقِّ من اخْتَرْتَ من بَرِيَّتِكَ ، و من اجْتَبَيْتَ لِشَأْنِكَ ، بِحَقِّ من وَصَلْتَ طَاعَتَهُ بِطَاعَتِكَ ، و من جَعَلْتَ مَعْصِيَتَهُ كَمَعْصِيَتِكَ ، بِحَقِّ من قَرَنْتَ مُوَالَاتَهُ بِمُوَالَاتِكَ ، و من نُطْتَ مُعَادَاتَهُ بِمُعَادَاتِكَ ، تَغَمَّدْنِي فِي يَوْمِي هَذَا بِمَا تَتَغَمَّدُ به من جَارَ إِلَيْكَ مُتَنَصِّلًا ، و عَاذَ بِاسْتِغْفَارِکَ تَائِباً . «87» و تَوَلَّنِي بِمَا تَتَوَلَّى به أَهْلَ طَاعَتِكَ و الزُّلْفَى لَدَيْكَ و الْمَكَانَةِ مِنْكَ . «88» و تَوَحَّدْنِي بِمَا تَتَوَحَّدُ به من وَفَى بِعَهْدِكَ ، و أَتْعَبَ نَفْسَهُ فِي ذَاتِكَ ، و أَجْهَدَهَا فِي مَرْضَاتِكَ . «89» و لا تُؤَاخِذْنِي بِتَفْرِيطِي فِي جَنْبِكَ ، و تَعَدِّي طَوْرِي فِي حُدُودِكَ ، و مُجَاوَزَةِ أَحْكَامِكَ . «90» و لا تَسْتَدْرِجْنِي بِإِمْلَائِكَ لِي اسْتِدْرَاجَ من مَنَعَنِي خَيْرَ ما عِنْدَهُ و لَمْ يَشْرَكْكَ فِي حُلُولِ نِعْمَتِهِ بِي . «91» و نَبِّهْنِي من رَقْدَةِ الْغَافِلِينَ ، و سِنَةِ الْمُسْرِفِينَ ، و نَعْسَةِ الَْمخْذُولِينَ «92» و خُذْ بِقَلْبِي إِلَى ما اسْتَعْمَلْتَ به الْقَانِتِينَ ، و اسْتَعْبَدْتَ به الْمُتَعَبِّدِينَ ، و اسْتَنْقَذْتَ به الْمُتَهَاوِنِينَ . «93» و أَعِذْنِي مِمَّا يُبَاعِدُنِي عَنْكَ ، و يَحُولُ بَيْنِي و بَيْنَ حَظِّي مِنْكَ ، و يَصُدُّنِي عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ «94» و سَهِّلْ لِي مَسْلَكَ الْخَيْرَاتِ إِلَيْكَ ، و الْمُسَابَقَةَ إِلَيْهَا من حَيْثُ أَمَرْتَ ، و الْمُشَاحَّةَ فِيهَا عَلَى ما أَرَدْتَ . «95» و لا تَمْحَقْنِي فِيمَن تَمْحَقُ من الْمُسْتَخِفِّينَ بِمَا أَوْعَدْتَ «96» و لا تُهْلِكْنِي مَعَ من تُهْلِكُ من الْمُتَعَرِّضِينَ لِمَقْتِكَ «97» و لا تُتَبِّرْنِي فِيمَنْ تُتَبِّرُ من الْمُنْحَرِفِينَ عَن سُبُلِکَ «98» و نَجِّنِي من غَمَرَاتِ الْفِتْنَةِ ، و خَلِّصْنِي من لَهَوَاتِ الْبَلْوَى ، و أَجِرْنِي من أَخْذِ الْإِمْلَاءِ . «99» و حل بَيْنِي و بَيْنَ عَدُوٍّ يُضِلُّنِي ، و هَوًى يُوبِقُنِي ، و مَنْقَصَةٍ تَرْهَقُنِي «100» و لا تُعْرِضْ عَنِّي إِعْرَاضَ من لا تَرْضَى عَنْهُ بَعْدَ غَضَبِكَ «101» و لا تُؤْيِسْنِي من الْأَمَلِ فِيكَ فَيَغْلِبَ عَلَيَّ الْقُنُوطُ من رَحْمَتِكَ «102» و لا تَمْنِحْنِي بِمَا لا طَاقَةَ لِي به فَتَبْهَظَنِي مِمَّا تُحَمِّلُنِيهِ من فَضْلِ مَحَبَّتِكَ . «103» و لا تُرْسِلْنِي من يَدِكَ إِرْسَالَ من لا خَيْرَ فِيهِ ، و لا حَاجَةَ بِكَ إِلَيْهِ ، و لا إِنَابَةَ لَهُ «104» و لا تَرْمِ بِي رَمْيَ من سَقَطَ من عَيْنِ رِعَايَتِكَ ، و من اشْتَمَلَ عَلَيْهِ الْخِزْيُ من عِنْدِكَ ، بَلْ خُذْ بِيَدِي من سَقْطَةِ الْمُتَرَدِّينَ ، و وَهْلَةِ الْمُتَعَسِّفِينَ ، و زَلَّةِ الْمَغْرُورِينَ ، و وَرْطَةِ الْهَالِكِينَ . «105» و عَافِنِي مِمَّا ابْتَلَيْتَ به طَبَقَاتِ عَبِيدِكَ و إِمَائِكَ ، و بَلِّغْنِي مَبَالِغَ من عُنِيتَ به ، و أَنْعَمْتَ عَلَيْهِ ، و رَضِيتَ عَنْهُ ، فَأَعَشْتَهُ حَمِيداً ، و تَوَفَّيْتَهُ سَعِيداً «106» و طَوِّقْنِي طَوْقَ الْإِقْلَاعِ عَمَّا يُحْبِطُ الْحَسَنَاتِ ، و يَذْهَبُ بِالْبَرَكَاتِ «107» و أَشْعِرْ قَلْبِيَ الِازْدِجَارَ عَنْ قَبَائِحِ السَّيِّئَاتِ ، و فَوَاضِحِ الْحَوْبَاتِ . «108» و لا تَشْغَلْنِي بِمَا لا أُدْرِكُهُ إِلَّا بِكَ عَمَّا لا يُرْضِيكَ عَنِّي غَيْرُهُ «109» و انْزِعْ من قَلْبِي حُبَّ دُنْيَا دَنِيَّةٍ تَنْهَى عَمَّا عِنْدَكَ ، و تَصُدُّ عَنِ ابْتِغَاءِ الْوَسِيلَةِ إِلَيْكَ ، و تُذْهِلُ عَنِ التَّقَرُّبِ مِنْکَ . «110» و زَيِّنْ لِيَ التَّفَرُّدَ بِمُنَاجَاتِكَ بِاللَّيْلِ و النَّهَارِ «111» و هَبْ لِي عِصْمَةً تُدْنِينِي من خَشْيَتِكَ ، و تَقْطَعُنِي عَنْ رُكُوبِ مَحَارِمِكَ ، و تَفُكَّنِي من أَسْرِ الْعَظَائِمِ . «112» و هَبْ لِيَ التَّطْهِيرَ من دَنَسِ الْعِصْيَانِ ، و أَذْهِبْ عَنِّي دَرَنَ الْخَطَايَا ، و سَرْبِلْنِي بِسِرْبَالِ عَافِيَتِكَ ، و رَدِّنِي رِدَاءَ مُعَافَاتِكَ ، و جَلِّلْنِي سَوَابِغَ نَعْمَائِكَ ، و ظَاهِرْ لَدَيَّ فَضْلَكَ و طَوْلَكَ «113» و أَيِّدْنِي بِتَوْفِيقِكَ و تَسْدِيدِكَ ، و أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ ، و مَرْضِيِّ الْقَوْلِ ، و مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ ، و لا تَكِلْنِي إِلَى حَوْلِي و قُوَّتِي دُونَ حَوْلِكَ و قُوَّتِكَ . «114» و لا تُخْزِنِي يَوْمَ تَبْعَثُنِي لِلِقَائِكَ ، و لا تَفْضَحْنِي بَيْنَ يَدَيْ أَوْلِيَائِكَ ، و لا تُنْسِنِي ذِكْرَكَ ، و لا تُذْهِبْ عَنِّي شُكْرَكَ ، بَلْ أَلْزِمْنِيهِ فِي أَحْوَالِ السَّهْوِ عِنْدَ غَفَلَاتِ الْجَاهِلِينَ لآِلْائِكَ ، و أَوْزِعْنِي أَنْ أُثْنِيَ بِمَا أَوْلَيْتَنِيهِ ، و أَعْتَرِفَ بِمَا أَسْدَيْتَهُ إِلَيَّ . «115» و اجْعَلْ رَغْبَتِي إِلَيْكَ فَوْقَ رَغْبَةِ الرَّاغِبِينَ ، و حَمْدِي إِيَّاكَ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِينَ «116» و لا تَخْذُلْنِي عِنْدَ فَاقَتِي إِلَيْكَ ، و لا تُهْلِكْنِي بِمَا . أَسْدَيْتُهُ إِلَيْكَ ، و لا تَجْبَهْنِي بِمَا جَبَهْتَ به الْمُعَانِدِينَ لَكَ ، فَإِنِّي لَكَ مُسَلِّمٌ ، أَعْلَمُ أَنَّ الْحُجَّةَ لَكَ ، و أَنَّكَ أَوْلَى بِالْفَضْلِ ، و أَعْوَدُ بِالْإِحْسَانِ ، و أَهْلُ التَّقْوَى ، و أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ، و أَنَّكَ بِأَنْ تَعْفُوَ أَوْلَى مِنْكَ بِأَنْ تُعَاقِبَ ، و أَنَّكَ بِأَنْ تَسْتُرَ أَقْرَبُ مِنْكَ إِلَى أَنْ تَشْهَرَ . «117» فَأَحْيِنِي حَيَاةً طَيِّبَةً تَنْتَظِمُ بِمَا أُرِيدُ ، و تَبْلُغُ ما أُحِبُّ من حَيْثُ لا آتِي ما تَكْرَهُ ، و لا أَرْتَكِبُ ما نَهَيْتَ عَنْهُ ، و أَمِتْنِي مَيتَةَ من يَسْعَى نُورُهُ بَيْنَ يَدَيْهِ و عَنْ يَمِينِهِ . «118» و ذَلِّلْنِي بَيْنَ يَدَيْكَ ، و أَعِزَّنِي عِنْدَ خَلْقِكَ ، و ضَعْنِي إِذَا خَلَوْتُ بِكَ ، و ارْفَعْنِي بَيْنَ عِبَادِكَ ، و أَغْنِنِي عَمَّنْ هو غَنِيٌّ عَنِّي ، و زِدْنِي إِلَيْكَ فَاقَةً و فَقْراً . «119» و أَعِذْنِي من شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ، و من حُلُولِ الْبَلَاءِ ، و من الذُّلِّ و الْعَنَاءِ ، تَغَمَّدْنِي فِيما اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنِّي بِمَا يَتَغَمَّدُ به الْقَادِرُ عَلَى الْبَطْشِ لَوْ لا حِلْمُهُ ، و الآْخِذُ عَلَى الْجَرِيرَةِ لَوْ لا أَنَاتُهُ «120» و إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً أَوْ سُوءاً فَنَجِّنِي مِنْهَا لِوَاذاً بِكَ ، و إِذْ لَمْ تُقِمْنِي مَقَامَ فَضِيحَةٍ فِي دُنْيَاكَ فَلَا تُقِمْنِي مِثْلَهُ فِي آخِرَتِكَ «121» و اشْفَعْ لِي أَوَائِلَ مِنَنِكَ بِأَوَاخِرِهَا ، و قَدِيمَ فَوَائِدِكَ بِحَوَادِثِهَا ، و لا تَمْدُدْ لِي مَدّاً يَقْسُو مَعَهُ قَلْبِي ، و لا تَقْرَعْنِي قَارِعَةً يَذْهَبُ لَهَا بَهَائِي ، و لا تَسُمْنِي خَسِيسَةً يَصْغُرُ لَهَا قَدْرِي و لا نَقِيصَةً يُجْهَلُ من أَجْلِهَا مَكَانِي . «122» و لا تَرُعْنِي رَوْعَةً أُبْلِسُ بِهَا ، و لا خِيفَةً أُوجِسُ دُونَهَا ، اجْعَلْ هَيْبَتِي فِي وَعِيدِكَ ، و حَذَرِي من إِعْذَارِكَ و إِنْذَارِكَ ، و رَهْبَتِي عِنْد تِلَاوَةِ آيَاتِكَ . «123» و اعْمُرْ لَيْلِي بِإِيقَاظِي فِيهِ لِعِبَادَتِكَ ، و تَفَرُّدِي بِالتَّهَجُّدِ لَكَ ، و تَجَرُّدِي بِسُكُونِي إِلَيْكَ ، و إِنْزَالِ حَوَائِجِي بِكَ ، و مُنَازَلَتِي إِيَّاكَ فِي فَكَاكِ رَقَبَتِي من نَارِكَ ، و إِجَارَتِي مِمَا فِيهِ أَهْلُهَا من عَذَابِکَ . «124» و لا تَذَرْنِي فِي طُغْيَانِي عَامِهاً ، و لا فِي غَمْرَتِي سَاهِياً حَتَّى حِينٍ ، و لا تَجْعَلْنِي عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ ، و لا نَكَالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ ، و لا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ ، و لا تَمْكُرْ بِي فِيمَنْ تَمْكُرُ به ، و لا تَسْتَبْدِلْ بِي غَيْرِي ، و لا تُغَيِّرْ لِي اسْماً ، و لا تُبَدِّلْ لِي جِسْماً ، و لا تَتَّخِذْنِي هُزُواً لِخَلْقِكَ ، و لا سُخْرِيّاً لَكَ ، و لا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِكَ ، و لا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالِانْتِقَامِ لَكَ . «125» و أَوْجِدْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ ، و حَلَاوَةَ رَحْمَتِكَ و رَوْحِكَ و رَيْحَانِكَ ، و جَنَّةِ نَعِيمِكَ ، و أَذِقْنِي طَعْمَ الْفَرَاغِ لِمَا تُحِبُّ بِسَعَةٍ من سَعَتِكَ ، و الِاجْتِهَادِ فِيما يُزْلِفُ لَدَيْكَ و عِنْدَكَ ، و أَتْحِفْنِي بِتُحْفَةٍ من تُحَفَاتِكَ . «126» و اجْعَلْ تِجَارَتِي رَابِحَةً ، و كَرَّتِي غَيْرَ خَاسِرَةٍ ، و أَخِفْنِي مَقَامَكَ ، و شَوِّقْنِي لِقَاءَكَ ، و تُبْ عَلَيَّ تَوْبَةً نَصُوحاً لا تُبْقِ مَعَهَا ذُنُوباً صَغِيرَةً و لا كَبِيرَةً ، و لا تَذَرْ مَعَهَا عَلَانِيَةً و لا سَرِيرَةً . «127» و انْزَعِ الْغِلَّ من صَدْرِي لِلْمُؤْمِنِينَ ، و اعْطِفْ بِقَلْبِي عَلَى الْخَاشِعِينَ ، و كن لِي كَمَا تَكُونُ لِلصَّالِحِينَ ، و حَلِّنِي حِلْيَةَ الْمُتَّقِينَ ، و اجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْغَابِرِينَ ، و ذِكْراً نَامِياً فِي الآْخِرِينَ ، و وَافِ بِي عَرْصَةَ الْأَوَّلِينَ . «128» و تَمِّمْ سُبُوغَ نِعْمَتِكَ ، عَلَيَّ ، و ظَاهِرْ كَرَامَاتِهَا لَدَيَّ ، امْلَأْ من فَوَائِدِكَ يَدِي ، و سُقْ كَرَائِمَ مَوَاهِبِكَ إِلَيَّ ، و جَاوِرْ بِيَ الْأَطْيَبِينَ من أَوْلِيَائِكَ فِي الْجِنَانِ الَّتِي زَيَّنْتَهَا لِأَصْفِيَائِكَ ، و جَلِّلْنِي شَرَائِفَ نِحَلِكَ فِي الْمَقَامَاتِ الْمُعَدَّةِ لِأَحِبَّائِکَ . «129» و اجْعَلْ لِي عِنْدَكَ مَقِيلًا آوِي إِلَيْهِ مُطْمَئِنّاً ، و مَثَابَةً أَتَبَوَّؤُهَا ، و أَقَرُّ عَيْناً ، و لا تُقَايِسْنِي بِعَظِيَماتِ الْجَرَائِرِ ، و لا تُهْلِكْنِي يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ، و أَزِلْ عَنِّي كُلَّ شك و شُبْهَةٍ ، و اجْعَلْ لِي فِي الْحَقِّ طَرِيقاً من كُلِّ رَحْمَةٍ ، و أَجْزِلْ لِي قِسَمَ الْمَوَاهِبِ من نَوَالِكَ ، و وَفِّرْ عَلَيَّ حُظُوظَ الْإِحْسَانِ من إِفْضَالِكَ . «130» و اجْعَلْ قَلْبِي وَاثِقاً بِمَا عِنْدَكَ ، و هَمِّي مُسْتَفْرَغاً لِمَا هو لَكَ ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْتَعْمِلُ به خَالِصَتَكَ ، و أَشْرِبْ قَلْبِي عِنْدَ ذُهُولِ الْعُقُولِ طَاعَتَكَ ، و اجْمَعْ لِيَ الْغِنَى و الْعَفَافَ و الدَّعَةَ و الْمُعَافَاةَ و الصِّحَّةَ و السَّعَةَ و الطُّمَأْنِينَةَ و الْعَافِيَةَ . «131» و لا تُحْبِطْ حَسَنَاتِي بِمَا يَشُوبُهَا من مَعْصِيَتِكَ ، و لا خَلَوَاتِي بِمَا يَعْرِضُ لِي من نَزَغَاتِ فِتْنَتِكَ ، و صُنْ وَجْهِي عَنِ الطَّلَبِ إِلَى أَحَدٍ من الْعَالَمِينَ ، و ذُبَّنِي عَنِ الِْتمَاسِ ما عِنْدَ الْفَاسِقِينَ . «132» و لا تَجْعَلْنِي لِلظَّالِمِينَ ظَهِيراً ، و لا لَهُمْ عَلَى مَحْوِ كِتَابِكَ يَداً و نَصِيراً ، و حُطْنِي من حَيْثُ لا أَعْلَمُ حِيَاطَةً تَقِينِي بِهَا ، و افْتَحْ لِي أَبْوَابَ تَوْبَتِكَ و رَحْمَتِكَ و رَأْفَتِكَ و رِزْقِكَ الْوَاسِعِ ، إِنِّي إِلَيْكَ من الرَّاغِبِينَ ، و أَتْمِمْ لِي إِنْعَامَكَ ، إِنَّكَ خَيْرُ الْمُنْعِمِينَ «133» و اجْعَلْ بَاقِيَ عُمْرِي فِي الْحَجِّ و الْعُمْرَةِ ابْتِغَاءَ وَجْهِكَ ، يا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، و صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ ، و السَّلَامُ عَلَيْهِ و عَلَيْهِمْ أَبَدَ الآبِدِينَ
«1» اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمٌ مُبَارَكٌ مَيْمُونٌ ، و الْمُسْلِمُونَ فِيهِ مُجْتَمِعُونَ فِي أَقْطَارِ أَرْضِكَ ، يَشْهَدُ السَّائِلُ مِنْهُمْ و الطَّالِبُ و الرَّاغِبُ و الرَّاهِبُ و أَنْتَ النَّاظِرُ فِي حَوَائِجِهِمْ ، فَأَسْأَلُكَ بِجُودِكَ و كَرَمِكَ و هَوَانِ ما سَأَلْتُكَ عَلَيْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ . «2» و أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ ، و لَكَ الْحَمْدَ ، لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ و الْأَرْضِ ، مَهْمَا قَسَمْتَ بَيْنَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ من خَيْرٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ هُدًى أَوْ عَمَلٍ بِطَاعَتِكَ ، أَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ به عَلَيْهِمْ تَهْدِيهِمْ به إِلَيْكَ ، أَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً ، أَوْ تُعْطِيهِمْ به خَيْراً من خَيْرِ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّي و نَصِيبِي مِنْهُ . «3» و أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ و الْحَمْدَ ، لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ و حَبِيبِكَ و صِفْوَتِكَ و خِيَرَتِكَ من خَلْقِكَ ، و عَلَى آل مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلَاةً لا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلَّا أَنْتَ ، و أَنْ تُشْرِكَنَا فِي صَالِحِ من دَعَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ من عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ ، يا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، و أَنْ تَغْفِرَ لَنَا و لَهُمْ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ . «4» اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِي ، و بِكَ أَنْزَلْتُ الْيَوْمَ فَقْرِي و فَاقَتِي و مَسْكَنَتِي ، و إِنِّي بِمَغْفِرَتِكَ و رَحْمَتِكَ أَوْثَقُ مِنِّي بِعَمَلِي ، و لَمَغْفِرَتُكَ و رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ من ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و تَوَلَّ قَضَاءَ كُلِّ حَاجَةٍ هِيَ لِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا ، و تَيْسِيرِ ذَلِكَ عَلَيْكَ ، و بِفَقْرِي إِلَيْكَ ، و غِنَاكَ عَنِّي ، فَإِنِّي لَمْ أُصِبْ خَيْراً قَطُّ إِلَّا مِنْكَ ، و لَمْ يَصْرِفْ عَنِّي سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَيْرُكَ ، و لا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِي و دُنْيَايَ سِوَاكَ . «5» اللَّهُمَّ من تَهَيَّأَ و تَعَبَّأَ و أَعَدَّ و اسْتَعَدَّ لِوَفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ و نَوَافِلِهِ و طَلَبَ نَيْلِهِ و جَائِزَتِهِ ، فَإِلَيْكَ يا مَوْلَايَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِي و تَعْبِئَتِي و إِعْدَادِي و اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِکَ و رِفْدِکَ و طَلَبَ نَيْلِکَ و جَائِزَتِکَ . «6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و لا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذَلِكَ من رَجَائِي ، يا من لا يُحْفِيهِ سَائِلٌ و لا يَنْقُصُهُ نَائِلٌ ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً مِنِّي بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ ، و لا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلَّا شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ و أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ و عَلَيْهِمْ سَلَامُكَ . «7» أَتَيْتُكَ مُقِرّاً بِالْجُرْمِ و الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِي ، أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ به عَنِ الْخَاطِئِينَ ، ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ و الْمَغْفِرَةِ . «8» فَيَا من رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ ، و عَفْوُهُ عَظِيمٌ ، يا عَظِيمُ يا عَظِيمُ ، يا كَرِيمُ يا كَرِيمُ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ و عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ و تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ و تَوَسَّعْ عَلَيَّ بِمَغْفِرَتِكَ . «9» اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ و أَصْفِيَائِكَ و مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا ، و أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ ، لا يُغَالَبُ أَمْرُكَ ، و لا يُجَاوَزُ الَْمحْتُومُ من تَدْبِيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ و أَنَّى شِئْتَ ، و لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ به غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ و لا لِإِرَادَتِكَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ و خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ ، يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا ، و كِتَابَكَ مَنْبُوذاً ، و فَرَائِضَکَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِکَ ، و سُنَنَ نَبِيِّکَ مَتْرُوکَةً . «10» اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ من الْأَوَّلِينَ و الآْخِرِينَ ، و من رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ و أَشْيَاعَهُمْ و أَتْبَاعَهُمْ . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ ، كَصَلَوَاتِكَ و بَرَكَاتِكَ و تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ و آل إِبْرَاهِيمَ ، و عَجِّلِ الْفَرَجَ و الرَّوْحَ و النُّصْرَةَ و الَّتمْكِينَ و التَّأْيِيدَ لَهُمْ . «12» اللَّهُمَّ و اجْعَلْنِي من أَهْلِ التَّوْحِيدِ و الْإِيمَانِ بِكَ ، و التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ ، و الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ به و عَلَى يَدَيْهِ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ . «13» اللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ ، و لا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ ، و لا يُجِيرُ من عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ ، و لا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ و بَيْنَ يَدَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و هَبْ لَنَا يا إِلَهِي من لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ ، و بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلَادِ . «14» و لا تُهْلِكْنِي يا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي ، و تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي ، و أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي ، و لا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي ، و لا تُمَكِّنْهُ من عُنُقِي ، و لا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ «15» إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي ، و إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي ، و إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي ، و إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي ، و إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي ، و إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ ، و قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ ، و لا فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ ، و إِنَّمَا يَعْجَلُ من يَخَافُ الْفَوْتَ ، و إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَي الظُّلْمِ الضَّعِيفُ ، و قَدْ تَعَالَيْتَ يا إِلَهِي عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِيراً . «16» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و لا تَجْعَلْنِي لِلْبَلَاءِ غَرَضاً ، و لا لِنَقِمَتِكَ نَصَباً ، و مَهِّلْنِي ، و نَفِّسْنِي ، و أَقِلْنِي عَثْرَتِي ، و لا تَبْتَلِيَنِّي بِبَلَاءٍ عَلَى أَثَرِ بَلَاءٍ ، فَقَدْ تَرَى ضَعْفِي و قِلَّةَ حِيلَتِي و تَضَرُّعِي إِلَيْكَ . «17» أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ من غَضَبِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِذْنِي . «18» و أَسْتَجِيرُ بِكَ الْيَوْمَ من سَخَطِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْنِي «19» و أَسْأَلُكَ أَمْناً من عَذَابِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و آمِنِّي . «20» و أَسْتَهْدِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اهْدِنِي «21» و أَسْتَنْصِرُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و انْصُرْنِي . «22» و أَسْتَرْحِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْحَمْنِي «23» و أَسْتَكْفِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنِي «24» و أَسْتَرْزِقُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي «25» و أَسْتَعِينُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِنِّي . «26» و أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ من ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اغْفِرْ لِي . «27» و أَسْتَعْصِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اعْصِمْنِي ، فَإِنِّي لَنْ أَعُودَ لِشَيْ ءٍ كَرِهْتَهُ مِنِّي إِنْ شِئْتَ ذَلِكَ . «28» يا رَبِّ يا رَبِّ ، يا حَنَّانُ يا مَنَّانُ ، يا ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ ما سَأَلْتُكَ و طَلَبْتُ إِلَيْكَ و رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ ، و أَرِدْهُ و قَدِّرْهُ و اقْضِهِ و أَمْضِهِ ، و خِرْ لِي فِيما تَقْضِي مِنْهُ ، و بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ ، و تَفَضَّلْ عَلَيَّ به ، و أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ ، و زِدْنِي من فَضْلِكَ و سَعَةِ ما عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، و صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الآْخِرَةِ و نَعِيمِهَا ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَکَ ، و تُصَلِّي عَلَي مُحَمَّدٍ و آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَکَذَا کَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ
«1» إِلَهِي هَدَيْتَنِي فَلَهَوْتُ ، و وَعَظْتَ فَقَسَوْتُ ، و أَبْلَيْتَ الْجَمِيلَ فَعَصَيْتُ ، ثُمَّ عَرَفْتُ ما أَصْدَرْتَ إِذْ عَرَّفْتَنِيهِ ، فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ ، فَعُدْتُ فَسَتَرْتَ ، فَلَكَ إِلَهِي الْحَمْدُ . «2» تَقَحَّمْتُ أَوْدِيَةَ الْهَلَاكِ ، و حَلَلْتُ شِعَابَ تَلَفٍ ، تَعَرَّضْتُ فِيهَا لِسَطَوَاتِكَ و بِحُلُولِهَا عُقُوبَاتِكَ . «3» و وَسِيلَتِي إِلَيْكَ التَّوْحِيدُ ، و ذَرِيعَتِي أَنِّي لَمْ أُشْرِكْ بِكَ شَيْئاً ، و لَمْ أَتَّخِذْ مَعَكَ إِلَهاً ، و قَدْ فَرَرْتُ إِلَيْكَ بِنَفْسِي ، و إِلَيْكَ مَفَرُّ الْمُسي ءِ ، و مَفْزَعُ الْمُضَيِّعِ لِحَظِّ نَفْسِهِ الْمُلْتَجِىِ . «4» فَكَمْ من عَدُوٍّ انْتَضَى عَلَيَّ سَيْفَ عَدَاوَتِهِ ، و شَحَذَ لِي ظُبَةَ مُدْيَتِهِ ، و أَرْهَفَ لِي شَبَا حَدِّهِ ، و دَافَ لِي قَوَاتِلَ سُمُومِهِ ، و سَدَّدَ نَحْوِي صَوَائِبَ سِهَامِهِ ، و لَمْ تَنَمْ عَنِّي عَيْنُ حِرَاسَتِهِ ، و أَضْمَرَ أَنْ يَسُومَنِي الْمَكْرُوهَ ، و يُجَرِّعَنِي زُعَاقَ مَرَارَتِهِ . «5» فَنَظَرْتَ يا إِلَهِي إِلَى ضَعْفِي عَنِ احْتَِمالِ الْفَوَادِحِ ، و عَجْزِي عَنِ الِانْتِصَارِ مِمَّنْ قَصَدَنِي بِمُحَارَبَتِهِ ، و وَحْدَتِي فِي كَثِيرِ عَدَدِ من نَاوَانِي ، و أَرْصَدَ لِي بِالْبَلَاءِ فِيما لَمْ أُعْمِلْ فِيهِ فِكْرِي . «6» فَابْتَدَأْتَنِي بِنَصْرِكَ ، و شَدَدْتَ أَزْرِي بِقُوَّتِكَ ، ثُمَّ فَلَلْتَ لِي حَدَّهُ ، و صَيَّرْتَهُ من بَعْدِ جَمْعٍ عَدِيدٍ وَحْدَهُ ، و أَعْلَيْتَ كَعْبِي عَلَيْهِ ، و جَعَلْتَ ما سَدَّدَهُ مَرْدُوداً عَلَيْهِ ، فَرَدَدْتَهُ لَمْ يَشْفِ غَيْظَهُ ، و لَمْ يَسْكُنْ غَلِيلُهُ ، قَدْ عَضَّ عَلَى شَوَاهُ و أَدْبَرَ مُوَلِّياً قَدْ أَخْلَفَتْ سَرَايَاهُ . «7» و كم من بَاغٍ بَغَانِي بِمَكَايِدِهِ ، و نَصَبَ لِي شَرَكَ مَصَايِدِهِ ، و وَكَّلَ بِي تَفَقُّدَ رِعَايَتِهِ ، و أَضْبَأَ إِلَيَّ إِضْبَاءَ السَّبُعِ لِطَرِيدَتِهِ انْتِظَاراً لِانْتِهَازِ الْفُرْصَةِ لِفَرِيسَتِهِ ، و هو يُظْهِرُ لِي بَشَاشَةَ الْمَلَقِ ، و يَنْظُرُنِي عَلَى شِدَّةِ الْحَنَقِ . «8» فَلَمَّا رَأَيْتَ يا إِلَهِي تَبَاركْتَ و تَعَالَيْتَ دَغَلَ سَرِيرَتِهِ ، و قُبْحَ ما انْطَوَى عَلَيْهِ ، أَرْكَسْتَهُ لِأُمِّ رَأْسِهِ فِي زُبْيَتِهِ ، و رَدَدْتَهُ فِي مَهْوَى حُفْرَتِهِ ، فَانْقَمَعَ بَعْدَ اسْتِطَالَتِهِ ذَلِيلًا فِي رِبَقِ حِبَالَتِهِ الَّتِي كَانَ يُقَدِّرُ أَنْ يَرَانِي فِيهَا ، و قَدْ كَادَ أَنْ يَحُلَّ بِي لَوْ لا رَحْمَتُكَ ما حل بِسَاحَتِهِ . «9» و كم من حَاسِدٍ قَدْ شَرِقَ بِي بِغُصَّتِهِ ، و شَجِيَ مِنِّي بِغَيْظِهِ ، و سَلَقَنِي بِحَدِّ لِسَانِهِ ، و وَحَرَنِي بِقَرْفِ عُيُوبِهِ ، و جَعَلَ عِرْضِي غَرَضاً لِمَرَامِيهِ ، و قَلَّدَنِي خِلَالًا لَمْ تَزَلْ فِيهِ ، و وَحَرَنِي بِكَيْدِهِ ، و قَصَدَنِي بِمَكِيدَتِهِ . «10» فَنَادَيْتُكَ يا إِلَهِي مُسْتَغِيثاً بِكَ ، وَاثِقاً بِسُرْعَةِ إِجَابَتِكَ ، عَالِماً أَنَّهُ لا يُضْطَهَدُ من أَوَى إِلَى ظِلِّ كَنَفِكَ ، و لا يَفْزَعُ من لَجَأَ إِلَى مَعْقِلِ انْتِصَارِكَ ، فَحَصَّنْتَنِي من بَأْسِهِ بِقُدْرَتِكَ . «11» و كم من سَحَائِبِ مَكْرُوهٍ جَلَّيْتَهَا عَنِّي ، و سَحَائِبِ نِعَمٍ أَمْطَرْتَهَا عَلَيَّ ، و جَدَاوِلِ رَحْمَةٍ نَشَرْتَهَا و ، عَافِيَةٍ أَلْبَسْتَهَا ، و أَعْيُنِ أَحْدَاثٍ طَمَسْتَهَا ، و غَوَاشِيَ کُرُبَاتٍ کَشَفْتَهَا . «12» و كم من ظَنٍّ حَسَنٍ حَقَّقْتَ ، و عَدَمٍ جَبَرْتَ ، و صَرْعَةٍ أَنْعَشْتَ ، و مَسْكَنَةٍ حَوَّلْتَ . «13» كُلُّ ذَلِكَ إِنْعَاماً و تَطَوُّلًا مِنْكَ ، و فِي جَمِيعِهِ انْهِمَاكاً مِنِّي عَلَى مَعَاصِيكَ ، لَمْ تَمْنَعْكَ إِسَاءَتِي عَنْ إِتْمَامِ إِحْسَانِكَ ، و لا حَجَرَنِي ذَلِكَ عَنِ ارْتِكَابِ مَسَاخِطِكَ ، لا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ . «14» و لَقَدْ سُئِلْتَ فَأَعْطَيْتَ ، و لَمْ تُسْأَلْ فَابْتَدَأْتَ ، و اسْتُمِيحَ فَضْلُكَ فَمَا أَكْدَيْتَ ، أَبَيْتَ يا مَوْلَايَ إِلَّا إِحْسَاناً و امْتِنَاناً و تَطَوُّلًا و إِنْعَاماً ، و أَبَيْتُ إِلَّا تَقَحُّماً لِحُرُمَاتِكَ ، و تَعَدِّياً لِحُدُودِكَ ، و غَفْلَةً عَنْ وَعِيدِكَ ، فَلَكَ الْحَمْدُ إِلَهِي من مُقْتَدِرٍ لا يُغْلَبُ ، و ذِي أَنَاةٍ لا يَعْجَلُ . «15» هَذَا مَقَامُ من اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النِّعَمِ ، و قَابَلَهَا بِالتَّقْصِيرِ ، و شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّضْيِيعِ . «16» اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالُْمحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ ، و الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ ، و أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي من شر كَذَا و كَذَا ، فَإِنَّ ذَلِكَ لا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُجْدِكَ ، و لا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِکَ و أَنْتَ عَلَي کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ «17» فَهَبْ لِي يا إِلَهِي من رَحْمَتِكَ و دَوَامِ تَوْفِيقِكَ ما أَتَّخِذُهُ سُلَّماً أَعْرُجُ به إِلَى رِضْوَانِكَ ، و آمَنُ به من عِقَابِكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّاً ، و رَبَّيْتَنِي صَغِيراً ، و رَزَقْتَنِي مَكْفِيّاً «2» اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيما أَنْزَلْتَ من كِتَابِكَ ، و بَشَّرْتَ به عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَ يا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا من رَحْمَةِ اللَّهِ ، إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً ، و قَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي ما قَدْ عَلِمْتَ و ما أَنْتَ أَعْلَمُ به من ، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ کِتَابُکَ «3» فَلَوْ لا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ من عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْ ءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي ، و لَوْ أَنَّ أَحَداً اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ من رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ ، و أَنْتَ لا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ و لا فِي السَّمَاءِ إِلَّا أَتَيْتَ بِهَا ، و كَفَى بِكَ جَازِياً ، و كَفَى بِكَ حَسِيباً . «4» اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ ، و مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ ، و هو يا رَبِّ مِنْكَ عَدْلٌ ، و إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيماً شَمَلَنِي عَفْوُكَ ، و أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ . «5» فَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِالَْمخْزُونِ من أَسْمَائِكَ ، و بِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ من بَهَائِكَ ، إِلَّا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ ، و هَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ ، الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ ، و الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِکَ ، فَکَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِکَ «6» فَارْحَمْنِي اللَّهُمَّ فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ ، و خَطَرِي يَسِيرٌ ، و لَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ، و لَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ ، و أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ ، و لَكِنْ سُلْطَانُكَ اللَّهُمَّ أَعْظَمُ ، و مُلْكُكَ أَدْوَمُ من أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ . «7» فَارْحَمْنِي يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، و تَجَاوَزْ عَنِّي يا ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، و تُبْ عَلَيَّ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
«1» إِلَهِي أَحْمَدُكَ و أَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ عَلَى حُسْنِ صَنِيعِكَ إِلَيَّ ، و سُبُوغِ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ ، و جَزِيلِ عَطَائِكَ عِنْدِي ، و عَلَى ما فَضَّلْتَنِي به من رَحْمَتِكَ ، و أَسْبَغْتَ عَلَيَّ من نِعْمَتِكَ ، فَقَدِ اصْطَنَعْتَ عِنْدِي ما يَعْجِزُ عَنْهُ شُکْرِي . «2» و لَوْ لا إِحْسَانُكَ إِلَيَّ و سُبُوغُ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ ما بَلَغْتُ إِحْرَازَ حَظِّي ، و لا إِصْلَاحَ نَفْسِي ، و لَكِنَّكَ ابْتَدَأْتَنِي بِالْإِحْسَانِ ، و رَزَقْتَنِي فِي أُمُورِي كُلِّهَا الْكِفَايَةَ ، و صَرَفْتَ عَنِّي جَهْدَ الْبَلَاءِ ، و مَنَعْتَ مِنِّي مَحْذُورَ الْقَضَاءِ . «3» إِلَهِي فَكَمْ من بَلَاءٍ جَاهِدٍ قَدْ صَرَفْتَ عَنِّي ، و كم من نِعْمَةٍ سَابِغَةٍ أَقْرَرْتَ بِهَا عَيْنِي ، و كم من صَنِيعَةٍ كَرِيمَةٍ لَكَ عِنْدِي «4» أَنْتَ الَّذِي أَجَبْتَ عِنْدَ الِاضْطِرَارِ دَعْوَتِي ، و أَقَلْتَ عِنْدَ الْعِثَارِ زَلَّتِي ، و أَخَذْتَ لِي من الْأَعْدَاءِ بِظُلَامَتِي . «5» إِلَهِي ما وَجَدْتُكَ بَخِيلًا حِينَ سَأَلْتُكَ ، و لا مُنْقَبِضاً حِينَ أَرَدْتُكَ ، بَلْ وَجَدْتُكَ لِدُعَائِي سَامِعاً ، و لِمَطَالِبِي مُعْطِياً ، و وَجَدْتُ نُعْمَاكَ عَلَيَّ سَابِغَةً فِي كُلِّ شَأْنٍ من شَأْنِي و كُلِّ زَمَانٍ من زَمَانِي ، فَأَنْتَ عِنْدِي مَحْمُودٌ ، و صَنِيعُكَ لَدَيَّ مَبْرُورٌ . «6» تَحْمَدُكَ نَفْسِي و لِسَانِي و عَقْلِي ، حَمْداً يَبْلُغُ الْوَفَاءَ و حَقِيقَةَ الشُّكْرِ ، حَمْداً يَكُونُ مَبْلَغَ رِضَاكَ عَنِّي ، فَنَجِّنِي من سُخْطِكَ . «7» يا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ و يا مُقِيلِي عَثْرَتِي ، فَلَوْ لا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ من الْمَفْضُوحِينَ ، و يا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ ، فَلَوْ لا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ من الْمَغْلُوبِينَ ، و يا من وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَ ، فَهُمْ من سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ ، و يا أَهْلَ التَّقْوَى ، و يا من لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى ، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي ، و تَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئاً فَأَعْتَذِرَ ، و لا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ ، و لا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ . «8» و أَسْتَقِيلُكَ عَثَرَاتِي ، و أَتَنَصَّلُ إِلَيْكَ من ذُنُوبِيَ الَّتِي قَدْ أَوْبَقَتْنِي ، و أَحَاطَتْ بِي فَأَهْلَكَتْنِي ، مِنْهَا فَرَرْتُ إِلَيْكَ رَبِّ تَائِباً فَتُبْ عَلَيَّ ، مُتَعَوِّذاً فَأَعِذْنِي ، مُسْتَجِيراً فَلَا تَخْذُلْنِي ، سَائِلًا فَلَا تَحْرِمْنِي مُعْتَصِماً فَلَا تُسْلِمْنِي ، دَاعِياً فَلَا تَرُدَّنِي خَائِباً . «9» دَعَوْتُكَ يا رَبِّ مِسْكِيناً ، مُسْتَكِيناً ، مُشْفِقاً ، خَائِفاً ، وَجِلًا ، فَقِيراً ، مُضْطَرّاً إِلَيْكَ . «10» أَشْكُو إِلَيْكَ يا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ ، و الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ ، و كَثْرَةَ هُمُومِي ، و وَسْوَسَةَ نَفْسِي . «11» إِلَهِي لَمْ تَفْضَحْنِي بِسَرِيرَتِي ، و لَمْ تُهْلِكْنِي بِجَرِيرَتِي ، أَدْعُوكَ فَتُجِيبُنِي و إِنْ كُنْتُ بَطِيئاً حِينَ تَدْعُونِي ، و أَسْأَلُكَ كُلَّمَا شِئْتُ من حَوَائِجِي ، و حَيْثُ ما كُنْتُ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّي ، فَلَا أَدْعُو سِوَاک ، و لا أَرْجُو غَيْرَکَ «12» لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ ، تَسْمَعُ من شَكَا إِلَيْكَ ، و تَلْقَى من تَوَكَّلَ عَلَيْكَ ، و تُخَلِّصُ من اعْتَصَمَ بِكَ ، و تُفَرِّجُ عَمَّنْ لَاذَ بِكَ . «13» إِلَهِي فَلَا تَحْرِمْنِي خَيْرَ الآْخِرَةِ و الْأُولَى لِقِلَّةِ شُكْرِي ، و اغْفِرْ لِي ما تَعْلَمُ من ذُنُوبِي . «14» إِنْ تُعَذِّبْ فَأَنَا الظَّالِمُ الْمُفَرِّطُ الْمُضَيِّعُ الآْثِمُ الْمُقَصِّرُ الْمُضَجِّعُ الْمُغْفِلُ حَظَّ نَفْسِي ، و إِنْ تَغْفِرْ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
«1» يا اَللَّهُ الَّذِي لا يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْ ءٌ فِي الْأَرْضِ و لا فِي السَّمَاءِ ، و كَيْفَ يَخْفَى عَلَيْكَ يا إِلَهِي ما أَنْتَ خَلَقْتَهُ ، و كَيْفَ لا تُحْصِي ما أَنْتَ صَنَعْتَهُ ، أَوْ كَيْفَ يَغِيبُ عَنْكَ ما أَنْتَ تُدَبِّرُهُ ، أَوْ كَيْفَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَهْرُبَ مِنْكَ من لا حَيَاةَ لَهُ إِلَّا بِرِزْقِكَ ، أَوْ كَيْفَ يَنْجُو مِنْكَ من لا مَذْهَبَ لَهُ فِي غَيْرِ مُلْكِكَ ، «2» سُبْحَانَكَ أَخْشَى خَلْقِكَ لَكَ أَعْلَمُهُمْ بِكَ ، و أَخْضَعُهُمْ لَكَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِكَ ، و أَهْوَنُهُمْ عَلَيْكَ من أَنْتَ تَرْزُقُهُ و هو يَعْبُدُ غَيْرَکَ «3» سُبْحَانَكَ لا يَنْقُصُ سُلْطَانَكَ من أَشْرَكَ بِكَ ، و كَذَّبَ رُسُلَكَ ، و لَيْسَ يَسْتَطِيعُ من كَرِهَ قَضَاءَكَ أَنْ يَرُدَّ أَمْرَكَ ، و لا يَمْتَنِعُ مِنْكَ من كَذَّبَ بِقُدْرَتِكَ ، و لا يَفُوتُكَ من عَبَدَ غَيْرَكَ ، و لا يُعَمَّرُ فِي الدُّنْيَا من كَرِهَ لِقَاءَكَ . «4» سُبْحَانَكَ ما أَعْظَمَ شَأْنَكَ ، و أَقْهَرَ سُلْطَانَكَ ، و أَشَدَّ قُوَّتَكَ ، و أَنْفَذَ أَمْرَكَ «5» سُبْحَانَكَ قَضَيْتَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ الْمَوْتَ من وَحَّدَكَ و من كَفَرَ بِكَ ، و كُلٌّ ذَائِقُ الْمَوْتَ ، و كُلٌّ صَائِرٌ إِلَيْكَ ، فَتَبَارَكْتَ و تَعَالَيْتَ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِيکَ لَکَ . «6» آمَنْتُ بِكَ ، و صَدَّقْتُ رُسُلَكَ ، و قَبِلْتُ كِتَابَكَ ، و كَفَرْتُ بِكُلِّ مَعْبُودٍ غَيْرِكَ ، و بَرِئْتُ مِمَّنْ عَبَدَ سِوَاكَ . «7» اللَّهُمَّ إِنِّي أُصْبِحُ و أُمْسِي مُسْتَقِلًّا لِعَمَلِي ، مُعْتَرِفاً بِذَنْبِي ، مُقِرّاً بِخَطَايَايَ ، أَنَا بِإِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي ذَلِيلٌ ، عَمَلِي أَهْلَكَنِي ، و هَوَايَ أَرْدَانِي ، و شَهَوَاتِي حَرَمَتْنِي . «8» فَأَسْأَلُكَ يا مَوْلَايَ سُؤَالَ من نَفْسُهُ لَاهِيَةٌ لِطُولِ أَمَلِهِ ، و بَدَنُهُ غَافِلٌ لِسُكُونِ عُرُوقِهِ ، و قَلْبُهُ مَفْتُونٌ بِكَثْرَةِ النِّعَمِ عَلَيْهِ ، و فِكْرُهُ قَلِيلٌ لِمَا هو صَائِرٌ إِلَيْهِ . «9» سُؤَالَ من قَدْ غَلَبَ عَلَيْهِ الْأَمَلُ ، و فَتَنَهُ الْهَوَى ، و اسْتَمْكَنَتْ مِنْهُ الدُّنْيَا ، و أَظَلَّهُ الْأَجَلُ ، سُؤَالَ من اسْتَكْثَرَ ذُنُوبَهُ ، و اعْتَرَفَ بِخَطِيئَتِهِ ، سُؤَالَ من لا رَبَّ لَهُ غَيْرُكَ ، و لا وَلِيَّ لَهُ دُونَكَ ، و لا مُنْقِذَ لَهُ مِنْكَ ، و لا مَلْجَأَ لَهُ مِنْكَ ، إِلَّا إِلَيْكَ . «10» إِلَهِي أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْوَاجِبِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ ، و بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي أَمَرْتَ رَسُولَكَ أَنْ يُسَبِّحَكَ به ، و بِجَلَالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ ، الَّذِي لا يَبْلَى و لا يَتَغَيَّرُ ، و لا يَحُولُ و لا يَفْنَى ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و أَنْ تُغْنِيَنِي عَنْ كُلِّ شَيْ ءٍ بِعِبَادَتِكَ ، و أَنْ تُسَلِّيَ نَفْسِي عَنِ الدُّنْيَا بِمَخَافَتِكَ ، و أَنْ تُثْنِيَنِي بِالْكَثِيرِ من كَرَامَتِكَ بِرَحْمَتِكَ . «11» فَإِلَيْكَ أَفِرُّ ، و مِنْكَ أَخَافُ ، و بِكَ أَسْتَغِيثُ ، و إِيَّاكَ أَرْجُو ، و لَكَ أَدْعُو ، و إِلَيْكَ أَلْجَأُ ، و بِكَ أَثِقُ ، و إِيَّاكَ أَسْتَعِينُ ، و بِكَ أُومِنُ ، و عَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ ، و عَلَى جُودِكَ و كَرَمِكَ أَتَّكِلُ
«1» رَبِّ أَفْحَمَتْنِي ذُنُوبِي ، و انْقَطَعَتْ مَقَالَتِي ، فَلَا حُجَّةَ لِي ، فَأَنَا الْأَسِيرُ بِبَلِيَّتِي ، الْمُرْتَهَنُ بِعَمَلِي ، الْمُتَرَدِّدُ فِي خَطِيئَتِي ، الْمُتَحَيِّرُ عَنْ قَصْدِي ، الْمُنْقَطَعُ بِي . «2» قَدْ أَوْقَفْتُ نَفْسِي مَوْقِفَ الْأَذِلَّاءِ الْمُذْنِبِينَ ، مَوْقِفَ الْأَشْقِيَاءِ الْمُتَجَرِّينَ عَلَيْكَ ، الْمُسْتَخِفِّينَ بِوَعْدِکَ «3» سُبْحَانَكَ أَيَّ جُرْأَةٍ اجْتَرَأْتُ عَلَيْكَ ، و أَيَّ تَغْرِيرٍ غَرَّرْتُ بِنَفْسِي «4» مَوْلَايَ ارْحَمْ كَبْوَتِي لِحُرِّ وَجْهِي و زَلَّةَ قَدَمِي ، و عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي و بِإِحْسَانِكَ عَلَى إِسَاءَتِي ، فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي ، الْمُعْتَرِفُ بِخَطِيئَتِي ، و هَذِهِ يَدِي و نَاصِيَتِي ، أَسْتَكِينُ بِالْقَوَدِ من نَفْسِي ، ارْحَمْ شَيْبَتِي ، و نَفَادَ أَيَّامِي ، و اقْتِرَابَ أَجَلِي و ضَعْفِي و مَسْكَنَتِي و قِلَّةَ حِيلَتِي . «5» مَوْلَايَ و ارْحَمْنِي إِذَا انْقَطَعَ من الدُّنْيَا أَثَرِي ، و امَّحَى من الَْمخْلُوقِينَ ذِكْرِي ، و كُنْتُ من الْمَنْسِيِّينَ كَمَنْ قَدْ نُسِيَ «6» مَوْلَايَ و ارْحَمْنِي عِنْدَ تَغَيُّرِ صُورَتِي و حَالِي إِذَا بَلِيَ جِسْمِي ، و تَفَرَّقَتْ أَعْضَائِي ، و تَقَطَّعَتْ أَوْصَالِي ، يا غَفْلَتِي عَمَّا يُرَادُ بِي . «7» مَوْلَايَ و ارْحَمْنِي فِي حَشْرِي و نَشْرِي ، و اجْعَلْ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مَوْقِفِي ، و فِي أَحِبَّائِكَ مَصْدَرِي ، و فِي جِوَارِكَ مَسْكَنِي ، يا رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» يا فَارِجَ الْهَمِّ ، و كَاشِفَ الْغَمِّ ، يا رَحْمَانَ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ و رَحِيمَهُمَا ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و افْرُجْ هَمِّي ، و اكْشِفْ غَمِّي . «2» يا وَاحِدُ يا أَحَدُ يا صَمَدُ يا من لَمْ يَلِدْ و لَمْ يُولَدْ و لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ ، اعْصِمْنِي و طَهِّرْنِي ، و اذْهَبْ بِبَلِيَّتِي . و اقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ و الْمُعَوِّذَتَيْنِ و قل هو اللَّهُ أَحَدٌ ، و قل «3» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ سُؤَالَ من اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ ، و ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ ، و كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ ، سُؤَالَ من لا يَجِدُ لِفَاقَتِهِ مُغِيثاً ، و لا لِضَعْفِهِ مُقَوِّياً ، و لا لِذَنْبِهِ غَافِراً غَيْرَكَ ، يا ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ أَسْأَلُكَ عَمَلًا تُحِبُّ به من عَمِلَ به ، و يَقِيناً تَنْفَعُ به من اسْتَيْقَنَ به حق الْيَقِينَ فِي نَفَاذِ أَمْرِکَ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و اقْبِضْ عَلَى الصِّدْقِ نَفْسِي ، و اقْطَعْ من الدُّنْيَا حَاجَتِي ، و اجْعَلْ فِيما عِنْدَكَ رَغْبَتِي شَوْقاً إِلَى لِقَائِكَ ، و هَبْ لِي صِدْقَ التَّوَكُّلِ عَلَيْكَ . «5» أَسْأَلُكَ من خَيْرِ كِتَابٍ قَدْ خَلَا ، و أَعُوذُ بِكَ من شر كِتَابٍ قَدْ خَلَا ، أَسْأَلُكَ خَوْفَ الْعَابِدِينَ لَكَ ، و عِبَادَةَ الْخَاشِعِينَ لَكَ ، و يَقِينَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ ، و تَوَكُّلَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْكَ . «6» اللَّهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِي مَسْأَلَتِي مِثْلَ رَغْبَةِ أَوْلِيَائِكَ فِي مَسَائِلِهِمْ ، و رَهْبَتِي مِثْلَ رَهْبَةِ أَوْلِيَائِكَ ، و اسْتَعْمِلْنِي فِي مَرْضَاتِكَ عَمَلًا لا أَتْرُكُ مَعَهُ شَيْئاً من دِينِكَ مَخَافَةَ أَحَدٍ من خَلْقِكَ . «7» اللَّهُمَّ هَذِهِ حَاجَتِي فَأَعْظِمْ فِيهَا رَغْبَتِي ، و أَظْهِرْ فِيهَا عُذْرِي ، و لَقِّنِّي فِيهَا حُجَّتِي ، و عَافِ فِيهَا جَسَدِي . «8» اللَّهُمَّ من أَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ أَوْ رَجَاءٌ غَيْرُكَ ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ و أَنْتَ ثِقَتِي و رَجَائِي فِي الْأُمُورِ كُلِّهَا ، فَاقْضِ لِي بِخَيْرِهَا عَاقِبَةً ، و نَجِّنِي من مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «9» و صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ الْمُصْطَفَى و عَلَى آلِهِ الطَّاهِرِينَ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
حَدَّثَنَا السَّيِدُ الْأَجَلُّ، نَجْمُ الدِّينِ، بَهَاءُ الشَّرَفِ، أَبُو الْحَسَنِ: مُحَمَّدُ ابْنُ الْحَسَنِ ابْنِ أَحْمَدَ ابْنِ عَلِيِّ ابْنِ مُحَمَّدِ ابْنِ عُمَرَ ابْنِ يَحْيَى الْعَلَوِيُّ الْحُسَيْنِيُّ -رَحِمَهُ اللَّهُ-. قَالَ: أَخْبَرَنَا الشَّيْخُ السَّعِيدُ، أَبُو عَبْدِاللَّهِ: مُحَمَّدُ ابْنُ أَحْمَدَ ابْنِ شَهْرِيَارَ، الْخَازِنُ لِخِزَانَةِ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فِي شَهْرِ رَبِيعِ الْأَوَّلِ من سَنَةِ سِتَّ عَشْرَةَ و خَمْسَمِائَةٍ قِرَاءَةً عَلَيْهِ و أَنَا أَسْمَعُ. قَالَ: سَمِعْتُهَا عَلَى الشَّيْخِ الصَّدُوقِ، أَبِي مَنْصُورٍ: مُحَمَّدِ ابْنِ مُحَمَّدِ ابْنِ أَحْمَدَ ابْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ الْعُكْبَرِيِّ الْمُعَدَّلِ -رَحِمَهُ اللَّهُ- عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ: مُحَمَّدِ ابْنِ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ الْمُطَّلِبِ الشَّيْبَانِيِّ قَالَ: حَدَّثَنَا الشَّرِيفُ، أَبُو عَبْدِاللَّهِ: جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدِ ابْنِ جَعْفَرِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ جَعْفَرِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ -عَلَيْهِمُ السَّلَامُ- قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُاللَّهِ ابْنُ عُمَرَ ابْنِ خَطَّابٍ الزَّيَّاتُ سَنَةَ خَمْسٍ و سِتِّينَ و مِائَتَيْنِ قَالَ: حَدَّثَنِي خَالِي: عَلِيُّ ابْنُ النُّعْمَانِ الْأَعْلَمُ قَالَ: حَدَّثَنِي عُمَيْرُ ابْنُ مُتَوَكِّلٍ الثَّقَفِيُّ الْبَلْخِيُّ عَنْ أَبِيهِ: مُتَوَكِّلِ ابْنِ هَارُونَ. قَالَ: لَقِيتُ يَحْيَى ابْنَ زَيْدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- و هو مُتَوَجِّهٌ إِلَى خُرَاسَانَ بَعْدَ قَتْلِ أَبِيهِ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ لِي: من أَيْنَ أَقْبَلْتَ؟ قُلْتُ: من الْحَجِّ فَسَأَلَنِي عَنْ أَهْلِهِ و بَنِي عَمِّهِ بِالْمَدِينَةِ و أَحْفَى السُّؤَالَ عَنْ جَعْفَرِ ابْنِ مُحَمَّدٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فَاَخْبَرْتُهُ بِخَبِرِهِ و خَبَرِهِمْ و حُزْنِهِمْ عَلَى أَبِيهِ زَيْدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فَقَالَ لِي: قَدْ كَانَ عَمِّي مُحَمَّدُ ابْنُ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- أَشَارَ عَلَى أَبِي بِتَرْكِ الْخُرُوجِ و عَرَّفَهُ إِنْ هو خَرَجَ و فَارَقَ الْمَدِينَةَ ما يَكُونُ إِلَيْهِ مَصيرُ أَمْرِهِ فَهَلْ لَقِيتَ ابْنَ عَمِّي جَعْفَرَ ابْنَ مُحَمَّدٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-؟ قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: فَهَلْ سَمِعْتَهُ يَذْكُرُ شَيْئًا من أَمْرِي؟ قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: بِمَ ذَكَرَنِي؟ خَبِّرْنِي، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ ما أُحِبُّ أَنْ أَسْتَقْبِلَكَ بِمَا سَمِعْتُهُ مِنْهُ. فَقَالَ: أَ بِالْمَوْتِ تُخَوِّفُنِي؟! هَاتِ ما سَمِعْتَهُ، فَقُلْتُ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّكَ تُقْتَلُ و تُصْلَبُ كَمَا قُتِلَ أَبُوكَ و صُلِبَ فَتَغَيَّرَ وَجْهُهُ و قَالَ: يَمْحُو اللَّهُ ما يَشاءُ و يُثْبِتُ و عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ، يا مُتَوَكِّلُ إِنَّ اللَّهَ عز و جل أَيَّدَ هَذَا الْأَمْرَ بِنَا و جَعَلَ لَنَا الْعِلْمَ و السَّيْفَ فَجُمِعَا لَنَا و خُصَّ بَنُو عَمِّنَا بِالْعِلْمِ وَحْدَهُ. فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاءَكَ إِنِّي رَأَيْتُ النَّاسَ إِلَى ابْنِ عَمِّكَ جَعْفَرٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- أَمْيَلَ مِنْهُمْ إِلَيْكَ و إِلَى أَبِيكَ فَقَالَ: إِنَّ عَمِّي مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِيٍّ و ابْنَهُ جَعْفَرًا -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- دَعَوَا النَّاسَ إِلَى الْحَيَاةِ و نَحْنُ دَعَوْنَاهُمْ إِلَى الْمَوْتِ فَقُلْتُ: يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ هم أَعْلَمُ أَمْ أَنْتُمْ؟ فَأَطْرَقَ إِلَى الْأَرْضِ مَلِيًّا ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ و قَالَ: كُلُّنَا لَهُ عِلْمٌ غَيْرَ أَنَّهُمْ يَعْلَمُونَ كُلَّ ما نَعْلَمُ، و لا نَعْلَمُ كُلَّ ما يَعْلَمُونَ ثُمَّ قَالَ لِي: أَ كَتَبْتَ من ابْنِ عَمِّي شَيْئًا؟ قُلْتُ: نَعَمْ قَالَ: أَرِنِيهِ فَأَخْرَجْتُ إِلَيْهِ وُجُوهًا من الْعِلْمِ و أَخْرَجْتُ لَهُ دُعَاءً أَمْلَأَهُ عَلَيَّ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- و حَدَّثَنِي أَنَّ أَبَاهُ مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- أَمْلَأَهُ عَلَيْهِ و أَخْبَرَهُ أَنَّهُ من دُعَاءِ أَبِيهِ عَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- من دُعَاءِ الصَّحِيفَةِ الْكَامِلَةِ فَنَظَرَ فِيهِ يَحْيَى حَتَّى أَتَى عَلَى آخِرِهِ، و قَالَ لِي: أَ تَأْذَنُ فِي نَسْخِهِ؟ فَقُلْتُ: يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ تَسْتَأْذِنُ فِيَما هو عَنْكُمْ؟! فَقَالَ: أَمَا لَأُخْرِجَنَّ إِلَيْكَ صَحِيفَةً من الدُّعَاءِ الْكَامِلِ مِمَّا حَفِظَهُ أَبِي عَنْ أَبِيهِ و إِنَّ أَبِي أَوْصَانِي بِصَوْنِهَا و مَنْعِهَا غَيْرَ أَهْلِهَا. قَالَ عُمَيْرٌ: قَالَ أَبِي: فَقُمْتُ إِلَيْهِ فَقَبَّلْتُ رَأْسَهُ، و قُلْتُ لَهُ: و اللَّهِ يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي لَأَدِينُ اللَّهَ بِحُبِّكُمْ و طَاعَتِكُمْ، و إِنِّي لَأَرْجُو أَنْ يُسْعِدَنِي فِي حَيَاتِي و مَمَاتِي بِوَلَايَتِكُمْ فَرَمَى صَحِيفَتِيَ الَّتِي دَفَعْتُهَا إِلَيْهِ إِلَى غُلَامٍ كَانَ مَعَهُ و قَالَ: اكْتُبْ هَذَا الدُّعَاءَ بِخَطٍّ بَيِّنٍ حَسَنٍ و اَعْرِضْهُ عَلَيَّ لَعَلِّي أَحْفَظُهُ فَإِنِّي كُنْتُ أَطْلُبُهُ من جَعْفَرٍ -حَفِظَهُ اللَّهُ- فَيَمْنَعُنِيهِ. قَالَ مُتَوَكِّلٌ: فَنَدِمْتُ عَلَى ما فَعَلْتُ و لَمْ أَدْرِ ما أَصْنَعُ، و لَمْ يَكُنْ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- تَقَدَّمَ إِلَيَّ أَلَّا أَدْفَعَهُ إِلَى أَحَدٍ. ثُمَّ دَعَا بِعَيْبَةٍ فَاسْتَخْرَجَ مِنْهَا صَحِيفَةً مُقْفَلَةً مَخْتُومَةً فَنَظَرَ إِلَى الْخَاتَمِ و قَبَّلَهُ و بَكَى، ثُمَّ فَضَّهُ و فَتَحَ الْقُفْلَ، ثُمَّ نَشَرَ الصَّحِيفَةَ و وَضَعَهَا عَلَى عَيْنِهِ و أَمَرَّهَا عَلَى وَجْهِهِ. و قَالَ: و اللَّهِ يا مُتَوَكِّلُ لَوْ لا ما ذَكَرْتَ من قَوْلِ ابْنِ عَمِّي إِنَّنِي أُقْتَلُ و أُصْلَبُ لَمَا دَفَعْتُهَا إِلَيْكَ و لَكُنْتُ بِهَا ضَنِينًا. و لكِنّي أَعْلَمُ أَنَّ قَوْلَهُ حق أَخَذَهُ عَنْ آبَائِهِ و أَنَّهُ سَيَصِحُّ فَخِفْتُ أَنْ يَقَعَ مِثْلُ هَذَا الْعِلمِ إِلَى بَنِي أُمَيَّةَ فَيَكْتُمُوهُ و يَدَّخِرُوهُ فِي خَزَائِنِهِمْ لِأَنْفُسِهِمْ. فَاقْبِضْهَا و اكْفِنِيهَا و تَرَبَّصْ بِهَا فَإِذَا قَضَى اللَّهُ من أَمْرِي و أَمْرِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ ما هو قَاضٍ فَهِيَ أَمَانَةٌ لِي عِنْدَكَ حَتَّى تُوصِلَهَا إِلَى ابْنَيْ عَمِّي: مُحَمَّدٍ و إِبْرَاهِيمَ ابْنَيْ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- فَإِنَّهُمَا الْقَائِمَانِ فِي هَذَا الْأَمْرِ بَعْدِي. قَالَ الْمُتَوَكِّلُ: فَقَبَضْتُ الصَّحِيفَةَ فَلَمَّا قُتِلَ يَحْيَى ابْنُ زَيْدٍ صِرْتُ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلَقِيتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فَحَدَّثْتُهُ الْحَدِيثَ عَنْ يَحْيَى، فَبَكَى و اشْتَدَّ وَجْدُهُ بِهِ. و قَالَ: رَحِمَ اللَّهُ ابْنَ عَمِّي و أَلْحَقَهُ بِآبَائِهِ و أَجْدَادِهِ. و اللَّهِ يا مُتَوَكِّلُ ما مَنَعَنِي من دَفْعِ الدُّعَاءِ إِلَيْهِ إِلَّا الَّذِي خَافَهُ عَلَى صَحِيفَةِ أَبِيهِ، و أَيْنَ الصَّحِيفَةُ؟ فَقُلْتُ: ها هِيَ، فَفَتَحَهَا و قَالَ: هَذَا و اللَّهِ خط عَمِّي زَيْدٍ و دُعَاءُ جَدِّي عَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- ثُمَّ قَالَ لِابْنِهِ: قُمْ يا إِسْمَاعِيلُ فَأْتِنِي بِالدُّعَاءِ الَّذِي أَمَرْتُكَ بِحِفْظِهِ و صَوْنِهِ، فَقَامَ إِسْمَاعِيلُ فَأَخْرَجَ صَحِيفَةً كَأَنَّهَا الصَّحِيفَةُ الَّتِي دَفَعَهَا اِلَيَّ يَحْيَى ابْنُ زَيْدٍ فَقَبَّلَهَا أَبُو عَبْدِاللَّهِ و وَضَعَهَا عَلَى عَيْنِهِ و قَالَ: هَذَا خط أَبِي و إِمْلَاءُ جَدِّي -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- بِمَشْهَدٍ مِنِّي. فَقُلْتُ يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ: إِنْ رَأَيْتَ أَنْ أَعْرِضَهَا مَعَ صَحِيفَةِ زَيْدٍ و يَحْيَى؟ فَأَذِنَ لِي فِي ذَلِكَ و قَالَ: قَدْ رَأَيْتُكَ لِذَلِكَ أَهْلًا فَنَظَرْتُ و إِذَا هُمَا أَمْرٌ وَاحِدٌ و لَمْ أَجِدْ حَرْفًا مِنْها يُخَالِفُ ما فِي الصَّحِيفَةِ الْأُخْرَى ثُمَّ اَسْتَأْذَنْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فِي دَفْعِ الصَّحِيفَةِ إِلَى ابْنَيْ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ الْحَسَنِ، فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها، نَعَمْ فَادْفَعْهَا إِلَيْهِمَا. فَلَمَّا نَهَضْتُ لِلِقَائِهِمَا قَالَ لِي: مَكَانَكَ. ثُمَّ وَجَّهَ إِلَى مُحَمَّدٍ و إِبْرَاهِيمَ فَجَاءَا فَقَالَ: هَذَا مِيرَاثُ ابْنِ عَمِّكُمَا يَحْيَى من أَبِيهِ قَدْ خَصَّكُما به دُونَ إِخْوَتِهِ و نَحْنُ مُشْتَرِطُونَ عَلَيْكُمَا فِيهِ شَرْطًا. فَقَالَا: رَحِمَكَ اللَّهُ قل فَقَوْلُكَ الْمَقْبُولُ فَقَالَ: لا تَخْرُجَا بِهَذِهِ الصَّحِيفَةِ من الْمَدِينَةِ قَالَا: و لِمَ ذَاكَ؟ قَالَ: إِنَّ ابْنَ عَمِّكُمَا خَافَ عَلَيْهَا أَمْرًا أَخَافُهُ أَنَا عَلَيْكُمَا. قَالَا: إِنَّمَا خَافَ عَلَيْهَا حِينَ عَلِمَ أَنَّهُ يُقْتَلُ. فَقَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: و أَنْتُما فَلَا تَأْمَنَّا فَوَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّكُمَا سَتَخْرُجَانِ كَمَا خَرَجَ، و سَتُقْتَلَانِ كَمَا قُتِلَ. فَقَامَا و هُمَا يَقُولَانِ: لا حَوْلَ و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ. فَلَمَّا خَرَجَا قَالَ لِي أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: يا مُتَوَكِّلُ كَيْفَ قَالَ لَكَ يَحْيَى إِنَّ عَمِّي مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِيٍّ و ابْنَهُ جَعْفَرًا دَعَوَا النَّاسَ إِلَى الْحَيَاةِ و دَعَوْنَاهُمْ إِلَى الْمَوْتِ؟ قُلْتُ: نَعَمْ أَصْلَحَكَ اللَّهُ قَدْ قَالَ لِي ابْنُ عَمِّكَ يَحْيَى: ذَلِكَ فَقَالَ: يَرْحَمُ اللَّهُ يَحْيَى، إِنَّ أَبِي حَدَّثَنِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- أَخَذَتْهُ نَعْسَةٌ و هو عَلَى مِنْبَرِهِ. فَرَأَى فِي مَنَامِهِ رِجَالًا يَنْزُونَ عَلَى مِنْبَرِهِ نَزْوَ الْقِرَدَةِ يَرُدُّونَ النَّاسَ عَلَى أَعْقَابِهِمُ الْقَهْقَرَى فَاسْتَوَى رَسُولُ اللَّهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- جَالِسًا و الْحُزْنُ يُعْرَفُ فِي وَجْهِهِ. فَأَتَاهُ جِبْرِيلُ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- بِهَذِهِ الْآيَةِ: و ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْناكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ و الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ و نُخَوِّفُهُمْ فَما يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيانًا كَبِيرًا يَعْنِي بَنِي أُمَيَّةَ. قَالَ: يا جِبْرِيلُ أَ عَلَى عَهْدِي يَكُونُونَ و فِي زَمَنِي؟ قَالَ: لَا، و لَكِنْ تَدُورُ رَحَى الْإِسْلَامِ من مُهَاجَرِكَ فَتَلْبَثُ بِذَلِكَ عَشْرًا، ثُمَّ تَدُورُ رَحَى الْإِسْلامِ عَلَى رَأْسِ خَمْسَةٍ و ثَلَاثِينَ من مُهَاجَرِكَ فَتَلْبَثُ بِذَلِكَ خَمْسًا، ثُمَّ لا بد من رَحَى ضَلَالَةٍ هِيَ قَائِمَةٌ عَلَى قُطْبِهَا، ثُمَّ مُلْكُ الْفَرَاعِنَةِ قَالَ: و أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِي ذَلِكَ: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ، و ما أَدْريكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ، لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ من أَلْفِ شَهْرٍ تَمْلِكُهَا بَنُو أُمَيَّةَ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. قَالَ: فَأَطْلَعَ اللَّهُ عز و جل نَبِيَّهُ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- أَنَّ بَنِي أُمَيَّةَ تَمْلِكُ سُلْطَانَ هَذِهِ الْأُمَّةِ و مُلْكَهَا طُولَ هَذِهِ الْمُدَّةِ فَلَوْ طَاوَلَتْهُمُ الْجِبَالُ لَطَالُوا عَلَيْهَا حَتَّى يَأْذَنَ اللَّهُ تَعَالَى بِزَوَالِ مُلْكِهِمْ، و هم فِي ذَلِكَ يَسْتَشْعِرُونَ عَدَاوَتَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ و بُغْضَنَا. أَخْبَرَ اللَّهُ نَبِيَّهُ بِمَا يَلْقَى أَهْلُ بَيْتِ مُحَمَّدٍ و أَهْلُ مَوَدَّتِهِمْ و شِيعَتُهُمْ مِنْهُمْ فِي أَيَّامِهِمْ و مُلْكِهِمْ. قَالَ: و أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِيهِمْ: أَ لَمْ تر إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا و أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَها و بِئْسَ الْقَرارُ. و نِعْمَةُ اللَّهِ مُحَمَّدٌ و أَهْلُ بَيْتِهِ، حُبُّهُمْ إِيمَانٌ يُدْخِلُ الْجَنَّةَ، و بُغْضُهُمْ كُفْرٌ و نِفَاقٌ يُدْخِلُ النَّارَ فَأَسَرَّ رَسُولُ اللَّهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- ذَلِكَ إِلَى عَلِيٍّ و أَهْلِ بَيْتِهِ. قَالَ: ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: ما خَرَجَ و لا يَخْرُجُ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ إِلَى قِيَامِ قَائِمِنَا أَحَدٌ لِيَدْفَعَ ظُلْمًا أَوْ يَنْعَشَ حَقًّا إلَّا اصْطَلَمَتْهُ الْبَلِيَّةُ، و كَانَ قِيَامُهُ زِيَادَةً فِي مَكْرُوهِنَا و شِيعَتِنَا. قَالَ الْمُتَوَكِّلُ ابْنُ هَارُونَ: ثُمَّ أَمْلَى عَلَيَّ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- الْأَدْعِيَةَ و هِيَ خَمْسَةٌ و سَبْعُونَ بَابًا، سَقَطَ عَنِّي مِنْهَا أَحَدَ عَشَرَ بَابًا، و حَفِظْتُ مِنْهَا نَيِّفًا و سِتِّينَ بَابًا و حَدَّثَنَا أَبُوالْمُفَضَّلِ قَالَ: و حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ ابْنُ الْحَسَنِ ابْنِ رُوزْبِهْ أَبُو بَكْرٍ الْمَدَائِنِيُّ الْكَاتِبُ نَزِيلُ الرَّحْبَةِ فِي دَارِهِ قَالَ: حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ ابْنُ أَحْمَدَ ابْنِ مُسْلِمٍ الْمُطَهَّرِيُّ قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ عُمَيْرِ ابْنِ مُتَوَكِّلِ الْبَلْخِيِّ عَنْ أَبِيهِ الْمُتَوَكِّلِ ابْنِ هَارُونَ قَالَ: لَقِيتُ يَحْيَى ابْنَ زَيْدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- فَذَكَرَ الْحَدِيثَ بِتَمَامِهِ إِلَى رُؤْيَا النَّبِيِّ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- الَّتِي ذَكَرَهَا جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ -صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ- و فِي رِوَايَةِ الْمُطَهَّرِيِّ ذِكْرُ الْأَبْوَابِ و هِيَ:
1- التَّحْمِيدُ لِلَّهِ عز و جل
2- الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ
3- الصَّلَاةُ عَلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ
4- الصَّلَاةُ عَلَى مُصَدِّقِي الرُّسُلِ
5- دُعَاؤُهُ لِنَفْسِهِ و خَاصَّتِهِ
6- دُعَاؤُهُ عِنْدَ الصَّبَاحِ و الْمَسَاءِ
7- دُعَاؤُهُ فِي الْمُهِمَّاتِ
8- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِعَاذَةِ
9- دُعَاؤُهُ فِي الِاشْتِيَاقِ
10- دُعَاؤُهُ فِي اللَّجَإِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى
11- دُعَاؤُهُ بِخَوَاتِمِ الْخَيْرِ
12- دُعَاؤُهُ فِي الْاِعْتِرَافِ
13- دُعَاؤُهُ فِي طَلَبِ الْحَوَائِجِ
14- دُعَاؤُهُ فِي الظُّلَامَاتِ
15- دُعَاؤُهُ عِنْدَ الْمَرَضِ
16- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِقَالَةِ
17- دُعَاؤُهُ عَلَى الشَّيْطَانِ
18- دُعَاؤُهُ فِي الْمَحْذُورَاتِ
19- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِسْقَاءِ
20- دُعَاؤُهُ فِي مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ
21- دُعَاؤُهُ إِذَا اَحْزَنَهُ أَمْرٌ
22- دُعَاؤُهُ عِنْدَ الشِّدَّةِ
23- دُعَاؤُهُ بِالْعَافِيَةِ
24- دُعَاؤُهُ لِأَبَوَيْهِ
25- دُعَاؤُهُ لِوُلْدِهِ
26- دُعَاؤُهُ لِجِيرَانِهِ و أَوْلِيَائِهِ
27- دُعَاؤُهُ لِأَهْلِ الثُّغُورِ
28- دُعَاؤُهُ فِي التَّفَزُّعِ
29- دُعَاؤُهُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
30- دُعَاؤُهُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَى قَضَاءِ الدَّيْنِ
31- دُعَاؤُهُ بِالتَّوْبَةِ
32- دُعَاؤُهُ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ
33- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِخَارَةِ
34- دُعَاؤُهُ إِذَا ابْتُلِيَ أَوْ رَأَى مُبْتَلى بِفَضِيحَةٍ بِذَنْبٍ
35- دُعَاؤُهُ فِي الرِّضَا بِالْقَضَاءِ
36- دُعَاؤُهُ عِنْدَ سَمَاعِ الرَّعْدِ
37- دُعَاؤُهُ فِي الشُّكْرِ
38- دُعَاؤُهُ فِي الِاعْتِذَارِ
39- دُعَاؤُهُ فِي طَلَبِ الْعَفْوِ
40- دُعَاؤُهُ عِنْدَ ذِكْرِ الْمَوْتِ
41- دُعَاؤُهُ فِي طَلَبِ السِّتْرِ و الْوِقَايَةِ
42- دُعَاؤُهُ عِنْدَ خَتْمِهِ الْقُرْآنَ
43- دُعَاؤُهُ إِذَا نَظَرَ إِلَى الْهِلَالِ
44- دُعَاؤُهُ لِدُخُوْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ
45- دُعَاؤُهُ لِوَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ
46- دُعَاؤُهُ لِعيدِ الْفِطْرِ و الْجُمُعَةِ
47- دُعَاؤُهُ فِي يَوْمِ عَرَفَةَ
48- دُعَاؤُهُ فِي يَوْمِ الْأَضْحَى و الْجُمُعَةِ
49- دُعَاؤُهُ فِي دَفْعِ كَيْدِ الْأَعْدَاءِ
50- دُعَاؤُهُ فِي الرَّهْبَةِ
51- دُعَاؤُهُ فِي التَّضَرُّعِ و الِاسْتِكَانَةِ
52- دُعَاؤُهُ فِي الْإِلْحَاحِ
53- دُعَاؤُهُ فِي التَّذَلُّلِ
54- دُعَاؤُهُ فِي اسْتِكْشَافِ الْهُمُومِ
و بَاقِي الْأَبْوَابِ بِلَفْظِ أَبِي عَبْدِاللَّهِ الْحَسَنِيِّ -رَحِمَهُ اللَّه- حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِاللَّهِ جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدٍ الْحَسَنِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُاللَّهِ ابْنُ عُمَرَ ابْنِ خَطَّابٍ الزَّيَّاتُ قَالَ حَدَّثَنِي خَالِي عَلِيُّ ابْنُ النُّعْمَانِ الْأَعْلَمُ قَالَ: حَدَّثَنِي عُمَيْرُِ ابْنُِ مُتَوَكِّلٍ الثَّقَفِيُّ الْبَلْخِيُّ عَنْ أَبِيهِ مُتَوَكِّلِ ابْنِ هَارُونَ قَالَ: أَمْلَى عَلَيَّ سَيِّدِي الصَّادِقُ، أَبُو عَبْدِاللَّهِ جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ: أَمْلَى جَدِّي عَلِيُّ ابْنُ الْحُسَيْنِ عَلَى أَبِي مُحَمَّدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ السَّلَامُ- بِمَشْهَدٍ مِنِّي.
