.jpg)
.jpg)
.jpg)
به گزارش شيعه آنلاين به نقل از فارس، يک مرکز اسلامي در آمريکا با استناد به آمار رسمي اعلام کرد که سالانه بيش از 80 هزار نفر در اين کشور مسلمان مي شوند.
دکتر "فاضل سليمان" مدير کل موسسه اسلام شناسي "جسور" در آمريکا اعلام کرد که در آمريکا سالانه بيش از 80 هزار نفر مسلمان مي شوند.
وي در گفتگويي تلويزيوني با شبکه النيل با اعلام اين موضوع گفت که اين آمار به صورت رسمي و مستند توسط مراکز اسلامي و مساجد در آمريکا اعلام شده است و يک مرکز رسمي مطالعات آمريکايي که وي به نام اين مرکز اشاره نکرده است، اين آمار را تاييد مي کند.
سليمان افزود که اقبال بي نظيري به اسلام در ميان مردم آمريکا به وجود آمده است، اين در حالي است که رئيس اسبق مجلس نمايندگان آمريکا چند روز پيش نسبت به "هجمه گسترده فرهنگي اسلامي " عليه آنچه که وي فرهنگ و تمدن آمريکا ناميده، هشدار داده بود.
اين در حالي است که در اثر تبليغات منفي رسانه هاي وابسته به امپرياليسم و صهيونيسم در غرب اقدامات خصمانه در اين کشورها نيز عليه مسلمانان روندي رو به رشد به خود گرفته است و با وجود ادعاهاي اين کشورها مبني بر آزادي عقيده مسلمانان تحت فشارهاي متعددي قرار دارند.
جنجال رسانه اي بر سر ساخت يک مسجد در نيويورک يکي از فشارهايي است که عليه مسلمانان در اين کشور اعمال مي شود، از سوي ديگر گروه هاي اسلامي به شدت نسبت به تعدي افراط گرايان در سالروز حوادث 11 سپتامبر عليه آنها بيم دارند.
001 01 دعاى امام عليه السلام است چون دعا مى كرد نخست به ستايش خداند عزوجل آغاز مى كرد و مى گفت:
001 01 ستايش خداى را كه اول است بى آن كه پيش از او اولى باشد، و آخر است بى آن كه آخرى پس از او باشد.
002 01 آن كه ديدگان بينندگان از ديدنش ناتوان و انديشه هاى توصيف كنندگان از وصف او عاجزند.
003 01 به قدرت خود آفرينش را بى الگو ايجاد كرده و براساس اراده ى خود بدون نمونه اى به وجودشان آورد.
004 01 سپس آنان را در راه اراده خود به حركت درآورد و در مسير علاقه مندى خويش برانگيخت، توان عقب افتادن از آنچه ايشان را بر آن جلو انداخته ندارند، و نه قدرت پيشى گرفتن از آنچه ايشان را از آن عقب انداخته.
و از روزى خود براى هر جاندارى روزى معلوم و قسمت شده اى قرار داد،
005 01 آن كه را روزى افزود كاهنده اى نمى كاهد، و آن كه را روزى كاسته افزاينده اى نمى افزايد
006 01 سپس براى او در زندگانى مدتى معلوم، و پايانى معين قرار داد، كه با روزهاى عمرش به سوى آن پايان گام بر مى دارد و با سال هاى روزگارش به آن نزديك مى شود، تا چون به پايانش رسيده، و شمار عمرش را تمام ستاند، او را بميراند (و) به سوى آنچه او را فرا خوانده از پاداش سرسار، يا عقاب ترسناك خود (راهى مى كند)، تا كسانى را كه با كردارشان بد كرده اند كيفر دهد، و پاداش دهد كسانى را كه با كار شايسته نيكويى كرده اند،
007 01 اين كيفر و پاداش از روى عدل اوست، پاك است نام هاى او، و آشكار است نعمتهايش، از آنچه مى كند پرسش نشود ولى ديگران پرسش شوند
008 01 ستايش خداى را كه اگر بندگانش از شناخت ستايش خويش بر احسان هاى پياپى خود كه به ايشان داده باز مى داشت، و از نعمت هاى پيوسته كه بر ايشان كامل ساخته، همانا نعمتهايش را استفاده نموده و او را ستايش نمى كردند، و در روزيش فراخى مى يافتند و سپاس او را نمى گزاردند
009 01 و اگر چنين بودند همانا از حدود انسانيت خارج مى شده و به سر حد حيوانيت داخل مى گشتند، و چنان بودند كه در كتاب محكمش (قرآن كريم) وصف كرده: «اينان جز به حيوان نمانند، بلكه از حيوان گمراه ترند».
010 01 و ستايش خداى را كه خود را به ما شناساند، و سپاسش را به ما الهام كرد، و بر ما گشود درهاى علم به پروردگاريش را، و بر اخلاص در يگانگيش ما را راهنمايى فرمود، و ما را از برگشتن و ترديد در امرش دور ساخت
011 01 چنان ستايشى كه با آن در ميان خلقش كه او را ستايش مى كنند زندگى كنيم، و به آن از كسى كه به خشنودى و عفو او پيشى جسته سبقت گيريم،
012 01 چنان ستايشى كه تاريكى هاى برزرخ را به سبب آن بر ما روشن نمايد، و راه رستاخيز را بر ما آسان سازد، و منزل هاى ما را در جايگاه گواهان بزرگ گرداند، روزى كه هر كسى آنچه كرده پاداش داده مى شود و به ايشان ستم نمى نشود، روزى كه هيچ دوستى كفايت نمى كند دوستى را و ايشان يارى نمى شوند،
013 01 ستايشى كه از ما به اعلى عليين بالا رود در كتاب نوشته شده اى كه مقربان گواه آنند،
014 01 ستايشى كه ديده هاى ما به آن روشن گردد هنگامى كه چشم ها خيره شود، و صورت هاى ما بدان حمد سفيد گردد آن هنگام كه پوست ها سياه شوند،
015 01 ستايشى كه به آن از آتش دردناك خدا آزاد و به جوار نيكويش رهسپار شويم،
016 01 ستايشى كه به واسطه ى آن با فرشتگان نزديكش رقابت نماييم، و با پيامبران فرستاده اش گرديم آييم در سراى ماندگارى كه هميشگى است، و در جايگاه ارجمندش كه دگرگون نمى شود،
017 01 و ستايش خداى را كه براى ما زيبائى هاى آفرينش را برگزيد، و روزى هاى پاكيزه را به ما پرداخت كرد،
018 01 و ما را با تسلط بر تمام آفريده ها برترى داد، از اين رو تمام آفريدگانش به قدرت او فرمانبر مايند و به نيروى او به طاعت ما بازگردند،
019 01 و ستايش خداى را كه جز به سوى خود در نيازمندى را به روى ما بست، پس چگونه توان ستايش او را داريم؟ يا كى سپاس او را بجاى مى آوريم؟ نه، كى مى توانيم،
020 01 و ستايش خداى را كه ابزار گشودن (اندام) را در ما سوار كرد، و تجهيزات بستن را براى ما ايجاد فرمود، و ما را از روان ها (يا نسيم هاى) زندگى بهره مند ساخت، و اعضاى انجام ها را در ما استوار كرد، و ما را با روزى هاى پاكيزه پروريد، و به فضلش ما را بى نياز كرد، به نعمت خود ما را سرمايه بخشيد،
021 01 سپس به ما فرمان داد تا فرمانبرداريمان را بيازمايد، و نهى فرمود تا سپاس گزاريمان را بسنجد، پس ما بندگان از طريق فرمانش روى گردان شديم، و بر مركب نافرمانيش سوار شديم، پس بر عقاب ما شتاب ننمود، و بر انتقام ما عجله نكرد، بلكه به رحمت خود از باب بزرگوارى با ما مدارا كرد، و به مهربانى خود از روى بردبارى برگشتمان را انتظار كشيد،
022 01 ستايش خداى را كه ما را به توبه راهنمايى كرد، توبه اى كه آنان را جز به فضل او نيافتيم، پس اگر از فضلش جز توبه را به شمار نياوريم همانما نعمت او در حق ما نيكو، و احسانش درباره ى ما بزرگ، و بخشش بر ما عظيم بود،
023 01 و اين چنين نبوده روش او در توبه براى آنان كه پيش از ما بودند، همانا آنچه را كه بر آن توانمان نيست از ما برداشته و به ما جز به اندازه ى توانمان تكليف نكرده، و ما را جز به اعمال آسان وانداشته، و براى هيچ يك از ما برهانى نگذاشته و نه بهانه اى،
024 01 پس بدبخت از ما كسى است كه بر خلاف رضاى او بدبخت شد، و نيكبخت از ما كسى است كه به او رو آورد
025 01 و ستايش خداى را به هر آنچه نزديكترين فرشتگانش، و گرامى ترين آفريدگانش او را ستوده اند، و پسنديده ترين ستايشگران آستانش
026 01 ستايشى كه بر ديگر ستايش ها برترى داشته باشد مانند برترى پروردگارمان بر تمام آفريده هايش،
027 01 باز او را ستايش در مقابل هر نعمتى كه بر ما و بر تمام بندگان خود از گذشته و مانده دارد، (ستايشى) به شماره ى تمام چيزهايى كه علم او بر آنها احاطه دارد، و در مقابل هر يك از آن موجودات به شماره ى چندين برابر، هميشه (و) جاويد تا روز قيامت،
028 01 ستايشى كه حدش را پايانى، و شماره ى آن را تا شمارشى، و پايان آن نهايتى، و مدت آن را بريدنى نباشد،
029 01 ستايشى كه پيوندى به طاعت و عفو او باشد، و (نيز) سبب خشنودى او، و وسيله ى او، و راهى به سوى بهشت او، و پناهى از عذاب او، و ايمنى از غضب او، و مددكار بر طاعت او، و مانع از معصيت او، و كمك بر اداى حق و انجام وظائف او باشد،
030 01 ستايشى كه به آن با دوستان سعادتمند او نيكبخت گرديم، و به سبب آن درآئيم در صف آنان كه به شمشير دشمنانش كشته شده اند، همانا او يارى دهنده ستوده است.
001 02 دعاى امام عليه است پس از اين ستايش در درود بر رسول خدا
001 02 ستايش خداى را كه به محمد پيغمبر خود - كه خدا بر او و خاندانش درود فرستد- بر ما منت نهاد بر امت هاى گذشته، و قرن هاى سپرى شده، به قدرت خود كه از چيزى هر چند بزرگ ناتوان نباشد، و چيزى هر چند كوچك از آن بيرون نرود،
002 02 و به وسيله ى ما مهر پايان بر تمام كسانى كه آفريده زد، و ما را بر كسانى كه (دين او را) انكار كردند گواه گردانيد، و ما را به نعمت خود بر آنان كه اندك بودند فزونى بخشيد،
003 02 خدايا! درود فرست بر محمد (ص) امين تو بر وحيت، و گرامى تو از ميان آفريده ات، و برگزيده تو از بندگانت، پيشواى رحمت، و سر دسته ى نيكى، و كليد بركت،
004 02 چنان كه او خود را براى فرمان تو بپا داشت،
005 02 و به خاطر تو بدنش را در معرض ناراحتى قرار داد،
006 02 و دشمنيش را در دعوت به سوى تو با خويشانش آشكار ساخت،
007 02 و در راه خشنوديت با خويشاوندانش كارزار كرد،
008 02 و در زنده داشتن دينت از نزديكان خود بريد،
009 02 و نزديكترين ها را به خاطر انكارشان دور ساخت،
010 02 و دورترين ها را به خاطر پذيرش تو نزديك كرد،
011 02 و در راه تو با دورترين (مردم) دوستى نمود،
012 02 و در راه تو با نزديكترين (كسانش) دشمنى كرد،
013 02 و خويش را در رساندن پيامت به رنج انداخت،
014 02 و آن را در دعوت به آئينت به ستوه آورد،
015 02 و به اندرز شايستگان دعوتت مشغول داشت،
016 02 و به شهرهاى غربت و جاى دور از جاى خويشاوندان خود هجرت كرد (و نيز) از محل اقامت، و محل به دنيا آمدن، و جايگاه انس و الفت خويش، خواسته اش عزيز شدن دينت، و يارى خواستن بر اهل كفر بود،
017 02 تا آنچه درباره ى دشمنانت خواسته بود به دست آمد،
018 02 و آنچه درباره ى دوستانت انديشه كرده بود انجام گرفت،
019 02 پس به جنگ ايشان برخاست در حالى كه به كمك تو خواهان پيروزى بود و به يارى تو بر ضعف خود نيرو يافت،
020 02 پس در وسط خاكشان با آنها به جنگ پرداخت،
021 02 و در ميان قرارگاهشان بر آنان حمله ور شد،
022 02 تا آن كه فرمان تو آشكار گشت، و كلمه ى (توحيد)ت بلند گرديده اگر چه مشركان ناپسند داشتند،
023 02 خدايا! او را به سبب زحمتى كه در راه تو كشيد به بالاترين درجه ى بهشتت بالا ببر،
024 02 تا هيچكس در رتبه با او مساوى، و در مقام با او همانند نباشد، و در نزدت با او برابرى نكند هيچ فرشته ى مقرب، و نه پيغمبر مرسلى،
025 02 و آگاهش ساز در مورد خاندان پاكيزه اش و امت با ايمانش از شفاعت نيكو بيش از آنچه به او وعده داده اى،
026 02 اى انجام دهنده ى وعده، اى وفا كننده ى گفتار، اى تغيير دهنده ى گناهان به چندين برابر به خوبى ها همانا تو صاحب فضل بزرگى.
001 03 دعاى امام عليه السلام است در ستايش و تمجيد حاملان عرش و هر فرسته مقرب
001 03 خدايا! حاملان عرشت آنها را كه از تسبيح تو سست نمى شوند، و از تقديس حضرتت خسته نمى گردند، و از پرستشت مانده نمى شوند، و در انجام فرمانت كوتاهى را بر تلاش بر نمى گزينند، و از شيفتگى به سوى تو غافل نمى گردند،
002 03 و اسرافيل صاحب صور، كه چشم دوخته (و) منتظر اجازه ى تو و رسيدن فرمان است، تا به نفخه ى صور گرو افتادگان قبرها را آگاه سازد،
003 03 و ميكائيل كه نزد تو داراى منزلت، و به خاطر اطاعت از تو صاحب جايگاه بلند است،
004 03 و جبرئيل امين بر وحى تو، پيروى شده در ميان اهل آسمان هاى تو، در پيشگاهت با منزلت، در نزدت مقرب،
005 03 و روح كه گماشته بر فرشتگان حجاب ها است،
006 03 و روح كه از امر توست، بر آنها درود فرست، و بر فرشتگانى كه پائين تر از آنانند، از ساكنان آسمانيت، و شايسته بر (رساندن) پيامهايت،
007 03 و فرشتگانى كه خستگى از كارها در آنها راه نيابد، و نه از رنج ها درمانده و سست شوند، و شهوت ها آنان را از تسبيح تو باز نمى دارد، و فراموشى از روى غفلت ها آنان را از بزرگداشت تو جدا نمى سازد،
008 03 چشم ها به زير افكننده، و قصد نظاره به سويت نكنند، زنخ ها به زير افكنندگان، فرشتگانى كه ميلشان از آنچه نزد توست دراز (دائمى) است، به ياد نعمتهايت حريصند، و در برابر عظمت و جلال كبرائيت فروتنند،
009 03 و فرشتگانى كه چون به دوزخ بنگرند كه صداى شلعه هايش بر اهل عصيان شنيده مى شود مى گويند: پاك و منزهى تو ما تو را آن گونه كه سزاوار توست پرستش ننموديم،
010 03 پس بر آنان درود فرست و بر روحانيان از فرشتگانت، و دارندگان قرب در پيشگاهت، و بر حاملان غيب به سوى فرستادگانت، و امينان بر وحيت،
011 03 و بر گروه هاى فرشتگانى كه آنان را براى خود اختصاص داده اى، و ايشان را به تقديس خود از خوردنى و آشاميدنى بى نياز ساختى، و جايشان دادى در درون طبقات آسمانهايت،
012 03 و بر آنان كه چون فرمانت به انجام وعده ات صادر شود در اطراف آسمانها ايستاده اند،
013 03 و بر خزينه داران باران و حركت دهندگان ابر،
014 03 و بر فرشته اى كه از صداى راندنش غرش رعدها شنيده مى شود، و چون آواز ابرها به صداى زجر او شناور گردد شعله هاى برق ها بدرخشند،
015 03 و بر همراهان برف و تگرگ، و بر فرشتگانى كه با دانه هاى باران كه مى بارد فرود آيند، و بر فرشتگانى كه زمامدار خزينه هاى بادند، و بر آنها كه بر كوهها گماشته شده اند تا فرو نپاشند،
016 03 و بر فرشتگانى كه به آنان شناساندى سنجش آبها، و پيمانه بارانهاى شديد و رگبارهاى متراكم را،
017 03 و بر فرشتگان فرستاده شده ات بر زمينيان كه گرفتارى ناگوار، و گشايش خوشايند مى آورند،
018 03 و بر سفيران بزرگوار و نيكوكار، و بر نگهبانان بزرگوار نويسنده، و فرشته ى مرگ و يارانش، و منكر و نكير، و رومان آزمايش كننده (اهل) قبرها، و بر طواف كنندگان بيت المعمور، و خازنان جهنم و رضوان، و خادمان بهشت،
019 03 و بر فرشتگانى كه خدا را در آنچه امرشان كند نافرمانى نكنند، و آنچه به ايشان امر شود انجام دهند،
020 03 و بر فرشتگانى كه مى گويند: درود بر شما به آنچه شكيبايى كرديد پس نيكوست سرانجام دنيا،
021 03 و بر زبانيه (فرشتگان عذاب) آنان كه چون به ايشان گفته شود: او را بگيريد و در غل كشيد سپس به آتش درافكنيد، به سرعت به او رو آورند، و به او مهلت ندهند،
022 03 و بر فرشته اى كه يادش نكرديم، و جايگاهش را در پيشگاه تو ندانستيم، و (نمى دانيم) او را به چه كارى گماشته اى،
023 03 و بر فرشتگان ساكن هوا و زمين و آب، و بر آنانى كه بر خلق گماشته شده اند،
024 03 پس بر آنان درود فرست در روزى كه هر كس مى آيد با او راننده و گواهى است،
025 03 و بر آنان درود فرست، درودى كه تقربى بر تقربشان و پاكى بر پاكيشان بيفزايد
026 03 خدايا! چون بر فرشتگان و رسولان خود درود فرستادى، و درود ما را به آنان رسانيدى، پس به واسطه ى گفتار نيكويى كه در حق آنان به روى ما گشودى، بر ما نيز درود فرست، كه تو بسيار بخشنده و بزرگوارى.
001 04 دعاى امام عليه السلام است در درود بر پيروان پيغمبران و تصديق كنندگان به ايشان
001 04 خدايا! و پيروان انبياء و تصديق كنندگان به ايشان از زمينيان كه به قلب ايمان آوردند (نه به زبان) هنگام مقابله ى مخالفين پيغمبران به واسطه ى تكذيب و (هنگام) تمايل مؤمنان به رسولان به سبب حقيقت هاى ايمان،
002 04 در هر عصر و زمانى كه در آن پيغمبرى فرستادى، و براى مردم آن روزگار راهنمايى گماشتى، از زمان آدم تا حضرت محمد (كه خدا بر او و خاندانش درود فرستد) از پيشوايان هدايت، و رهبران اهل پرهيزكارى كه بر همه ى آنان درود باد، پس آنان را از خود به مغفرت و خشنودى ياد كن،
003 04 خدايا! و به خصوص اصحاب محمد (ص) آنان كه همراهى (با پيامبر) را نيكو انجام دادند، و آنان كه در يارى او دليرى نيكو آشكار ساختند، و او را حمايت نمودند، و به تصديق رسالتش شتافتند، و به (اجابت) دعوتش بر يكديگر پيشى گرفتند، و دعوتش را پذيرفتند، آنگاه كه دليل رسالت خويش را به گوششان رسانيد،
004 04 و در آشكار ساختن كلمه (هدف) او از زن و فرزند خود جدا گشتند، و براى استوارى نبوتش با پدران و فرزندان (خود) جنگيدند، و به بركت وجود او پيروز شدند،
005 04 و آنان كه محبت آن بزرگوار را در خود داشتند و در محبت او به تجارتى اميد داشتند كه هرگز كسادى در آن راه نمى يابد،
006 04 و آنان كه چون به دسته ى (آئين) آويختند قبيله ها (يشان) از آنها دورى گزيدند، و خويشان از آنان دور شدند، چون در سايه ى قرابت (ايمانى) با او جاى گرفتند،
007 04 خدايا! پس براى ايشان آنچه را به خاطر تو و در راه تو ترك نمودند فراموش نكن، و ايشان را از خشنودى خود خشنود ساز، به سبب آن كه مردم را بر (دين) تو گرد آوردند و براى تو در دعوت به سويت با فرستاده ى تو بودند،
008 04 و آنان را پاداش ده در قبال آن كه در راهت دورى گزيدند از ديار خويشان خود، و در برابر آن كه از زندگى وسيع به زندگى تنگ رو آوردند و (نيز) جزا ده آنان از ستمديدگانى كه در راه ارجمندى دين خود فراوانشان كردى،
009 04 خدايا! برسان به پيروان صحابه كه نيكو كردارند، آنان كه مى گويند: پروردگارا! ما و برادران (ايمانى) ما را بيامرز، آنان كه به ايمان بر ما پيشى گرفتند»، (برسان به آنان) بهترين پاداش خود را،
010 04 آنان كه طريق ايشان را قصد نموده، و به مقصدشان رو نمودند، و به روش آنها رفتار نمودند،
011 04 شك عقيده آنان را برنگرداند و در دنباله روى آثار اصحاب و اقتدا به نشانه هاى هدايتشان دو دلى ايشان را سر درگم نساخت،
012 04 در حالى كه حمايت كننده و يارى دهنده ى ايشانند، پيرو دين آنهايند، و به راه آنها مى روند، با ايشان هماهنگ هستند، و به آنان در آنچه به ايشان رسانده اند گمان بد ندارند،
013 04 خدايا! بر تابعين از امروز تا روز جزا درود فرست، و بر زنان و فرزندانشان، و بر هر كس از آنان كه تو را اطاعت كرده،
014 04 درودى كه به سبب آن ايشان را از نافرمانى خويش حفظ نمايى، و در باغ هاى بهشت خود به ايشان وسعت عطا كنى، و آنان را به سبب آن از حيله ى شيطان باز دارى، و به وسيله ى آن بر كارهاى نيكى كه از تو يارى طلبيدند، ياريشان فرمايى، و آنها را از حادثه هاى ناگوار شب و روز نگهدارى مگر حادثه اى كه با نيكى همراه باشد،
015 04 و به آن درود آنان را بر اعتقاد به اميدوارى نيكو به تو برانگيزى، و (نيز) بر طمع در آنچه نزد توست، و بر ترك اتهام در آنچه در دست بندگان است،
016 04 تا آنها را به سوى ميل به خود و هراس از قهرت بازگردانى، و آنان را در فراخى دنيا بى رغبت نمايى، و عمل براى آخرت و آمادگى براى پس از مرگ را مورد علاقه ايشان گردانى،
017 04 و هر اندوهى را كه روز خروج جانها از بدن فرود مى آيد بر آنان آسان سازى،
018 04 و آنان را از ترسهايى كه فتنه ايجادش مى كند، و از شدت آتش سلامت دارى، و (نيز) از هميشه ماندن در آتش،
019 04 و آنان را به مقام امن كه آسايشگاه پرهيزكاران است روانه گردانى.
001 05 دعاى امام عليه السلام است در حق خود و دوستانش.
001 05 اى آن كه شگفتى هاى عظمت او پايان نپذيرد، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از الحاد در عظمت خود باز دار،
002 05 و اى آن كه دوران سلطنت او به انتهاء نمى رسد، بر محمد (ص)، و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از انتقام خود آزاد فرما،
003 05 و اى آن كه نابود نمى شود گنجينه هاى رحمت او، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و براى ما در رحمت خود بهره اى قرار ده،
004 05 و اى آن كه چشم ها پيش از نيل به ديدن او باز مانند، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را به مقام قرب خود نزديك فرما،
005 05 و اى آن كه در مقابل منزلت او منزلت ها كوچك است، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را در نزد خود گرامى بدار.
006 05 و اى آن كه باطن (واقع) خبرها در نزد او آشكار است، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را در نزد خود رسوا مفرما،
007 05 خدايا! ما را به بخشش خود از بخشش بخشندگان بى نياز كن، و ما را به پيوستن خود از وحشت (از ما) بريدگان نگهدار، تا با وجود عطاى تو از كسى خواهش نكنيم، و با احسان تو از كسى نترسيم.
008 05 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به سود ما تدبير فرما و به زيان ما حيله منما، و براى ما مكر مكن و با ما مكر مكن، و ما را پيروز گردان و بر ما پيروز مگردان.
009 05 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از خود نگاهدار، و به خود حفظ فرما، و به سوى خويش راهنمايى فرما، و از خود دور مگردان، زيرا هر كه را تو نگهدارى سالم ماند، و هر كه را تو هدايت كنى دانا شود، و هر كه را به خود نزديك گردانى غنيمت برد،
010 05 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از سختى هاى حوادث عالم نگهدار، و (نيز) از آسيب دام هاى شيطان، و تلخى اقتدار سلطان،
011 05 خدايا! تنها بى نيازان به فضل نيروى تو بى نيازند، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را بى نياز فرما، و بخشندگان تنها از زيادى بخشش تو عطا مى كنند، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به ما (نيز) عطا فرما، و راه يافتگان تنها به نور تو راه مى يابند، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را هدايت فرما.
012 05 خدايا! هر كه را تو يارى كردى خوارى خوار كنندگان به او ضرر نرسانده و آن را كه تو (نعمت) عطا فرمودى جلوگيرى منع كنندگان از او نكاهد، و آن را كه تو هدايت نمودى گمراهى گمراه كنندگان او را منحرف نسازد،
013 05 پس درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و ما را به غلبه خود از (زيان) بندگانت نگاهدار، و به عطايت از غير خود بى نيازمان ساز، و به راهنمائى خود ما را به راه حق ببر،
014 05 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و سلامتى دل هاى ما را در ياد عظمت خود، و آسايش بدن هاى ما را در سپاسگزارى نعمت خود قرار ده، و (نيز) سرعت گفتار زيان هاى ما را در وصف نعمتهاى خود،
015 05 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را در دعوت كنندگان خود كه به سوى تو مى خوانند، و از هدايت كنندگان خود كه به تو راهنمايى مى كنند قرار ده، و (نيز) از افراد ويژه ى خود كه در نزدت ويژه اند، اى مهربان ترين مهربانان.
001 06 دعاى امام عليه السلام است به وقت صبح و شام
001 06 ستايش خدايى را كه به نيروى خود شب و روز را آفريد،
002 06 و به توانايى خود بينشان فرق گذاشت،
003 06 و براى هر يك از آن دو در پايانى معين، و زمانى دراز قرار داد،
004 06 هر يك از شب و روز را در ديگرى داخل مى نمايد، و (نيز) ديگرى را در او داخل مى كند، (اين داخل كردن) به تعيين اوست براى بندگان در آنچه كه آنها را به سبب آن روزى، و به آن رشد مى دهد،
005 06 پس شب را براى ايشان آفريد تا در آن از فعاليت هاى ناراحت كننده و خيزش هاى خسته كننده آرامش گيرند، و آن را لباس قرار داد تا (لباس) آرامش و خواب آن را بپوشند، كه آن براى ايشان آسايش و توانايى است، و تا به سبب آن به لذت و خوشگذرانى (حلال) نائل آيند،
006 06 و روز را براى ايشان بينا كننده آفريد تا در آن به جستجوى احسانش خيزند، و به اسباب روزى او دست يابند، و بر روى زمين او در پى سود كنونى از دنيايشان گردش نمايند، و (نيز براى) يافتن سود آينده در آخرتشان،
007 06 به هر يك از اين كارها حال ايشان را اصلاح مى كند، و اخبار (اعمال) آنها را مى آزمايد، و مى نگرد كه آنان در اوقات طاعت، و منزل هاى واجبات، و محل هاى احكامش چگونه اند، تا (در روز جزا) كسانى كه با عملشان بد كردند كيفر دهد، و آنانى را كه رفتار شايسته نمودند پاداش دهد،
008 06 خدايا! پس تو را ستايش كه صبحگاهان را براى ما شكافتى، و به آن ما را از روشنى روز بهره مند ساختى، و ما را به مكان هاى طلب روزى آشنا ساختى، و در آن ما را از حادثه هاى آفتها حفظ نمودى.
009 06 صبح كرديم و تمام چيزها همه شان (نيز) صبح كردند در حالى كه ملك تو هستيم: از آسمان و زمينشان، و آنچه در هر يك از آن دو پراكنده ساختى، از (موجود) بى حركت و جنبده، و ايستاده و رونده ى آن و آنچه در (جو) هوا بالا رفته، و آنچه در زير زمين پنهان شده است،
010 06 در پنجه ى (قدرت) تو صبح نموديم، پادشاهى تو ما را فرا مى گيرد، و خواست تو ما را گرد مى آورد، و به فرمان تو در كار دست مى بريم، و در تدبير تو دگرگون مى شويم،
011 06 حالتى جز آنچه تو حكم رانده اى براى ما نيست، و نه خيرى جز آنچه تو عطا فرموده اى،
012 06 و امروز روز تازه و نويى است، و او بر ما گواهى حاضر است، اگر (در آن) نيكى كنيم ما را با ستايش ترك مى كند، و اگر بدى نماييم با نكوهش از ما جدا مى گردد،
013 06 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و همراهى نيكوى او را روزى ما كن؛ و ما را حفظ فرما از جدائى بد با اين روز به واسطه ى ارتكاب جرم، يا كسب معصيت كوچك يا بزرگ،
014 06 و براى ما از خوبى ها در اين روز بيفزاء و ما را از زشتى ها در اين روز تهى ساز، و براى ما پر ساز اول و آخر اين روز را از ستايش و سپاسگذارى و پاداش نيك و ذخيره ى (آخرت) و بخشش و احسان،
015 06 خدايا! زحمت ما را بر فرشتگان نويسنده ى اعمال آسان گردان و كتاب (اعمال) ما را از رفتارهاى نيكمان پر گردان، و ما را در نزد فرشتگان به واسطه ى كردارهاى زشتمان رسوا مساز،
016 06 خدايا! در هر ساعت از ساعت هاى اين روز براى ما قرار ده بهره اى از بندگانت و نصيبى از سپاست، و گواه راستى از فرشتگان خود
017 06 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از پيش رو و از پشت سر حفظ نما و (نيز) از سمت راست و چپ و از تمام اطرافمان (نگهدارى فرما)، حفظى كه ما را از نافرمانيت باز دارنده، (و) به طاعتت راهنمايى كننده، و در محبتت به كار گيرنده باشد،(و) به طاعتت راهنمايى كننده، و در محبتت به كار گيرنده باشد،
018 06 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را در اين روزمان، و در اين شبمان و در تمام روزهايمان براى انجام نيكى موفق بدار، و (نيز) براى دورى از (كار) بد، و سپاسگزارى از نعمتها، و پيروى از سنتها، و دورى از بدعتها، و امر به معروف و نهى از منكر، و حفظ (آئين) اسلام، و عيبجوئى باطل و ناتوان ساختن آن، و يارى حق و غلبه ى آن، و راهنمائى گمراه، و كمك به ناتوان، و فريادرسى ستمديده (توفيق فرما).
019 06 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و امروز را با بركت ترين روزى قرار ده كه (تاكنون) برخورديم، و بهترين همراهى كه همراهش شده ايم، و بهترين زمانى كه در آن بسر برده ايم.
020 06 و ما را از خشنودترين افراد از ميان آفريده هايت قرار ده كه شب و روز بر ايشان گذشته، (و) سپاسگزارترين ايشان بر نعمتهاى خود كه عطا كرده اى، و ثابت ترين آنها به احكامى كه بيان فرمودى، و خوددارترين ايشان از نهيى كه از آن بيم دادى،
021 06 خدايا! من تو را شاهد مى گيرم و تو بس هستى براى گواهى، و گواه مى گيرم آسمان و زمينت را و كسانى از فرشتگان و سائر آفريده هايت را كه در آن دو جاى داده اى در امروز و اين ساعت، و اين شب و در اين جايگاه استقرارم، كه من گواهى مى دهم كه همانا تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، (تويى) برپا دارنده ى عدالت، عادل در حكم، نسبت به بندگان مهربان، دارنده ى سراسر جهان هستى، ترحم كننده به آفريده ها،
022 06 و گواهى مى دهم كه محمد (ص) بنده و فرستاده و برگزيده تو از ميان آفريده ات، رسالت خويش را بر عهده اش گذاشتى پس آن را (به مردم) رساند، و او را به نصيحت امتش فرمان دادى، پس پندشان داد.
023 06 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، بيش از آنچه بر كسى از آفريده هايت درود فرستاده اى، و از طرف ما بهترين چيزى كه به يكى از بندگانت داده اى به او عطا فرما، و از طرف ما بهترين پاداشى كه به يكى از پيغمبرانت از سوى امتش داده اى به او پاداش ده،
024 06 كه تويى بسيار بخشنده ى (نعمت) بزرگ، آمرزنده ى (گناهان) بزرگ، و تو از هر مهربانى مهربانترى. پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) كه پاك و پاكيزه و بسيار نيكوكار و شرافتمندترينند درود فرست.
001 07 دعاى امام عليه السلام است هرگاه كه بر ايشان امر مهمى يا حادثه ى ناگوارى وارد مى شد و هنگام رنج.
001 07 اى آن كه گره ناگوارى ها به دست او باز مى شود، و اى كسى كه به كمك او شدت سختى ها شكسته مى شود، و اى آن كه رها شدن (از سختى ها و رفتن) به سوى آسايش فراخى از او درخواست مى شود.
002 07 سختى ها به قدرت تو نرم شده، و به لطف تو سببها وسيله گشتند، و مقدر به قدرت تو جارى گشت، و همه چيز بر طبق اراده تو انجام يافت.
003 07 پس همه چيز به خواست تو پيش از گفتنت فرمان برند، و به اراده تو پيش از بازداشتت باز ايستند، تويى كه در دشواريها خوانده مى شوى،
004 07 و تو در بلا و سختيها پناهگاهى، از آن سختيها چيزى دفع نمى شود جز آنچه را تو دفع نمايى، و از آنها چيزى برطرف نمى شود جز آنچه را تو برطرف سازى،
005 07 اى پروردگارم! چيزى بر من فرود آمده كه سنگينيش مرا به مشقت انداخته، و چيزى به من رسيده كه زير بار رفتن آن مرا گران بار نموده.
006 07 و آن را تو به قدرت خود بر من وارد كرده اى، و به سلطنت خود متوجه من نمودى.
007 07 پس آنچه را كه تو آورده اى برگشت دهنده اى نيست، و نه آنچه را كه تو فرستادى باز گرداننده اى، و نه آنچه را كه تو بستى گشاينده اى، و نه آنچه را كه تو گشودى بستنده اى، و نه آسان كننده اى آنچه را كه دشوار نمودى، و نه آن را كه خوار نمودى يارى دهنده اى،
008 07 پس! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به فضلت - اى پروردگار من!- در آسايش را به روى من بگشا، و غلبه غم را به قدرت خود از من منصرف ساز، و به من در آنچه شكوه دارم اعتنا فرما، و به من در آنچه درخواست نمودم شيرينى احسان (خود) را بچشان، و به من از جانب خود رحمت و گشايش خوشگوار ببخش، و از نزد خود براى من راه خروجى سريع قرار ده،
009 07 و مرا به سبب غم و اندوه از رعايت واجبات، و به كار بستن مستحبات خود باز مدار،
010 07 همانا به خاطر آنچه به من رسيده اى پروردگار! بى طاقت شدم، و از بر دوش كشيدن آنچه بر من رخ نموده پر از غم گشتم، و تو بر رفع آنچه به آن گرفتار شدم، و دفع آنچه در آن افتاده ام توانايى، پس آن را نسبت به من انجام ده گرچه از جانب تو شايسته آن نباشم، اى صاحب عرش بزرگ.
001 08 دعاى امام عليه السلام است در پناه بردن به خدا از سختيها و اخلاق و كردار زشت.
001 08 خدايا! همانا من به تو پناه مى برم از آشوب آز، و تندى خشم، و تسلط رشك، و سستى شكيبايى، و اندكى رضايت به بهره ى خود، و تندخلقى، و زياده روى در شهوت و خوى عصبيت،
002 08 و پيروى خواسته هاى نفس، و مخالفت با (طريق) هدايت، و خواب غفلت و اقدام با مشقت، و مقدم داشتن باطل بر حق، و مداومت بر گناه، و كوچك شمردن نافرمانى، و بزرگ شمردن فرمانبرى،
003 08 و فخرفروشى ثروتمندان، و تحقير نيازمندان، و بد سرپرستى كردن نسبت به زيردستان، و ناسپاسى نسبت به آن كه به ما خوبى كرده،
004 08 و از اين كه ستمگرى را يارى رسانيم، يا آن كه كمك به ستمديده را واگذاريم، يا آنچه را كه حق ما نيست درخواست نماييم، و يا در دانش بى اطلاع سخن بگوييم.
005 08 و پناه مى بريم به تو از اين كه خيانت به كسى را در خود داشته باشيم، و به كردارهاى خود بباليم، و آرزوهاى خويش را دراز گردانيم،
006 08 و پناه مى بريم به تو از زشتى نهفته ها در دل، و ناچيز شمردن گناه كوچك، و از اين كه شيطان بر ما غلبه يابد، يا روزگار ما را به سختى در افكند، يا پادشاه بر ما ستم روا دارد.
007 08 و پناه مى بريم به تو از انجام اسراف، و از نبود (روزى) به اندازه ى نياز،
008 08 و پناه مى بريم به تو از شاد شدن دشمنان، و از نيازمندى به همتاهاى خود، و از زندگى در سختى، و مردن بدون آمادگى،
009 08 و پناه مى بريم به تو از بزرگترين افسوس، و بزرگترين مصيبت، و بدترين بدبختى، و بدى بازگشت، و محروميت از ثواب و لزوم عقاب.
010 08 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا و همه ى مردان و زنان با ايمان را به رحمت خود از اين امور پناه ده، اى مهربانترين مهربانان.
001 09 دعاى امام عليه السلام است در اشتياق به درخواست آمرزش از خدا كه بزرگ است بزرگوارى او.
001 09 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را به محبوب خود (يعنى) توبه بازگردان، و ما را از ناپسند خود (يعنى) پافشارى (در عصيان) دور ساز،
002 09 خدايا! و هنگامى كه ميان دو زيان قرار گرفتيم (يكى زيان) در دين و (ديگرى) در دنيا، پس زيان را در آن كه تندتر از بين مى رود واقع ساز، و توبه را در آن كه بقايش طولانى تر است قرار ده.
003 09 و چون قصد دو كار كنيم كه يكى از آن دو تو را از ما خشنود مى سازد، و ديگرى تو را بر ما خشمگين مى كند، پس ما را به آنچه كه تو را از ما خشنود مى سازد متمايل گردان، و نيروى ما را از آنچه كه تو را بر ما خشمگين مى سازد سست فرما،
004 09 و ما را در ميان نفس هاى ما و اختيار او وامگذار، كه البته نفس انتخاب كننده ى باطل است مگر آنچه را تو توفيق دهى، و فرمان دهنده به بدى است مگر آنچه را تو رحم نمايى.
005 09 خدايا! تو ما را از (چيز) ضعيفى آفريدى، و بر سستى بنا نهادى، و از آب ناچيز ما را آفريدى، پس ما را جز به نيروى تو حركتى نيست، و نه نيرويى جز به يارى تو،
006 09 پس ما را به توفيق خود تقويت فرما، و به راه درست خود توفيقمان ده، و چشم دلهاى ما را نابينا گردان از آنچه دوستى تو را مخالفت كند، و عبور در معصيت تو را براى عضوى از اعضاى ما قرار مده.
007 09 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و قرار ده رازهاى دلهايمان، و حركتهاى عضوهايمان، و امتدادهاى نگاه چشمانمان، و سخنان زبانهايمان را در آنچه كه موجب ثواب توست تا كار نيكى كه به آن لايق پاداش تو مى شويم از ما فوت نگردد، و گناهى كه به آن مستحق عقاب تو مى شويم باقى نماند
001 10 دعاى امام عليه السلام است در پناه بردن به خداوند متعال
001 10 خدايا! اگر بخواهى از ما بگذرى از احسان توست، و اگر بخواهى عذابمان نمايى پس به مقتضاى عدل توست،
002 10 پس به نعمتت عفو خود را بر ما آسان ساز، و به گذشتت ما را از عذاب خويش حفظ فرما، زيرا ما را توان عدل تو نيست، و نه بى عفو براى هيچ يك از ما خلاصى است،
003 10 اى بى نياز بى نيازان، اينك ما بندگان توايم كه به پيشگاه تو هستيم، و من نيازمندترين نيازمندان به توام، پس به غناى خود نيازمندى ما را اصلاح فرما، و اميد ما را با محروميت خود باطل مفرما، كه در اين صورت كسى را كه به كمك تو سعادت طلبيده بدبخت كرده اى، و آن كه را از احسان تو عطايى خواسته محروم ساخته اى،
004 10 پس در اين هنگام بازگشتمان از پيش تو به سوى كيست؟ و رفتن ما از در (رحمت) تو به كجا است؟ پاك و منزهى تو! ما بيچارگانيم كه اجابت (دعاى) شان را بر خود واجب كرده اى، و آسيب ديدگانيم كه رفع آسيبشان را وعده فرمودى،
005 10 و شبيه ترين چيزها به خواسته تو، و سزاوارترين كارها به ذات تو در بزرگواريت، رحمت آوردن بر كسى است كه از تو رحمت خواسته، و فريادرسى از كسى كه از تو فريادرسى خواسته، پس بر زارى ما به درگاهت رحم فرما، و چون خود را به پيشگاهت افكنده ايم به فرياد ما برس.
006 10 خدايا! همانا شيطان چون در معصيتت او را همراهى نموديم به غم ما شاد گشت، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و پس از جدائيمان از او به خاطر تو، و اعراضمان از او به طرف تو، او را به مصيبت ما شاد مفرما.
001 11 دعاى امام عليه السلام است در حسن عاقبت
001 11 اى آن كه ياداش يادكنندگان را سربلندى است، و اى آن كه سپاسش سپاسگزاران را پيروزى است، و اى آن كه طاعتش اطاعت كنندگان را نجات است، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و دلهاى ما را به ياد خود از هر ياد، و زبانهاى ما را به سپاس خود از هر سپاسى مشغول دار، و (نيز) عضوهاى ما را به طاعت خود از هر طاعتى،
002 11 پس اگر براى ما فراغت از كارى حكم راندى پس آن را فراغت رهايى از آفات كه در آن امر ناگوارى به ما نرسد قرار ده، و در آن ملالتى به ما نرسد، تا نويسندگان اعمال زشت از پيش ما با نامه اى خالى از ذكر گناهانمان برگردند، و نويسندگان نيكى ها با حالتى شاد به خاطر آنچه از نيكى هايمان نوشته اند بازگردند،
003 11 و هنگامى كه ايام زندگى ما به پايان رسيد، و مدت عمر ما سپرى شد، و دعوت تو (مرگ) كه از آن و پذيرفتنش چاره اى نيست ما را به حضور خواست، پس درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و پايان آنچه را كه نويسندگان اعمالمان به شمار مى آورند توبه ى قبول شده قرار ده كه پس از آن ما را بر گناهى كه بجا آورده ايم، و معصيتى كه مرتكب شده ايم سرزنش نكنى،
004 11 و روزى كه اخبار بندگانت را آزمايش (آشكار) مى كنى، در برابر گواهان پرده اى كه بر ما پوشانده اى از روى ما برمدار،
005 11 همانا تو در حق آن كه تو را بخواند مهربانى، و آن كه تو را صدا زند اجابت كننده اى.
001 12 دعاى امام عليه السلام در اعتراف به گناهان و طلب توبه از خداى متعال
001 12 خدايا! سه خصلت مرا از درخواست از تو باز مى دارد، و يك خصلت مرا به آن وا مى دارد:
002 12 مرا باز مى دارد كارى كه به آن فرمان دادى و من در انجامش كندى نمودم، و گناهى كه از آن نهى فرمودى و من بر انجامش سرعت گرفتم، و نعمتى كه به آن نعمتم دادى و من در سپاسگزاريش كوتاهى نمودم.
003 12 و مرا به درخواست از تو وا مى دارد تفضل تو بر كسى كه با روى خود (نيت خالص) به تو رو آورده، و با گمان نيكوى خود بر تو وارد شده، زيرا همه ى احسان تو از روى تفضل (بدون استحاق خلق) است، و همه ى نعمتهايت ابتدائى است،
004 12 پس اينك اين منم، اى خداى من! كه همانند فرمانبردار خوار به درگاه عزتت ايستاده ام، و با حيا همچون بينوايى عيالوار از تو درخواست دارم،
005 12 در پيشگاهت اعتراف دارم كه در هنگام احسان تو جز خوددارى از معصيتت فرمان نبرده ام، و در هيچ حالى از احسان تو خالى نبوم،
006 12 اى خداى من! آيا مرا سود مى بخشد اقرارم در حضورت به بدى آنچه به دست آورده ام و آيا اعترافم به درگاهت به زشتى آنچه مرتكب شده ام (عذاب) تو مرا نجات مى دهد؟ يا آن كه در اين جايگاهم غضب خود را بر من حتمى كرده اى؟ يا در اين وقت خواندنم انتقام سخت را بر من لازم نموده اى؟
007 12 پاك و منزهى تو، از (رحمت) تو مأيوس نمى شوم در حالى كه در بازگشت به سوى خود را به رويم گشوده اى، بلكه همچون گفتار بنده اى خوار سخن مى گويم، بنده اى كه به خود ستم كرده، و حرمت پروردگارش را سبك شمرده،
008 12 آن كه گناهانش فراوان گشته و بزرگ شده، و روزگارش (به او) پشت كرده و برگشته، تا هنگامى كه بيند زمان كار به سر آمده، و پايان زندگى فرا رسيده و باور نموده كه براى او پناهى، و گريزگاهى از (امر) تو نيست، و با رجوع (خود) به تو رو نموده و توبه (اش) را براى تو خالص ساخته، پس با قلبى پاك و پاكيزه به سويت برخاسته، سپس با صدايى غير عادى و آهسته تو را خوانده،
009 12 در حالى كه خود را براى تو پست نموده و خم گشته، و سر به زير آورده و كج شده، ترس پاهايش را به لرزه انداخته، و اشكهاى (چشم) دو طرف چهره اش را غرق نموده، تو را با (نداى): «اى مهربانترين مهربانان»، مى خواند، و «اى بخشنده تر كسى كه بخشش خواهان پياپى نزد او آيند، و اى مهربانتر كسى كه آمرزش جويان به گردش درآيند، و اى كس كه بخشش او بيش از انتقام اوست، و اى آن كه خشنوديش بيش از خشم اوست،
010 12 و اى آن كه با گذشت نيكو (خود) آفريده هايش را به ثناى خويش خوانده، و اى كسى كه بندگان خود را به قبول توبه عادت داده، و اى آن كه اصلاح تباهى بندگان را به واسطه ى توبه خواسته، و اى كسى كه به عمل اندك بندگان قانع است، و اى آن كه (عمل) كم ايشان را به (پاداش) زياد جزا داده، و اى كسى كه اجابت دعا را براى ايشان ضمامت كرده، و اى كسى كه از روى فضل خويش به ايشان وعده داده پاداش نيك راه،
011 12 من گناهكارتر از آن كه نافرمانى تو نموده و تو او را بخشيده اى نيستم، و نيستم نكوهيده تر از آن كه به درگاهت پوزش آورده و تو از او پذيرفته اى، و ستمكارتر از آن كه به درگاهت بازگشته و تو بر او احسان نموده اى،
012 12 من (نيز) در اين مقام خود به سوى تو باز مى گردم بازگشت كسى كه بر آنچه از او سر زده پشيمان است، (و) از آنچه بر (پشت) او گرد آمده ترسان است، از آنچه در آن افتاده تنها (از خدا) شرمگين است،
013 12 داناست كه بخشش از گناهان بزرگ بر تو بزرگ نمى نمايد، و گذشت از معصيت مهم بر تو دشوار نيست، و چشم پوشى از جرم هاى از حد گذشته تو را به مشقت نمى اندازد، و محبوبترين بندگانت نزد تو كسى است كه در برابر تو گردن كشى ننمايد، و از اصرار (بر گناه) دورى گزيند، و پيوسته آمرزش بخواهد،
014 12 و من در نزدت دورى مى گزينم از اين كه گردن كشى كنم، و به تو پناه مى برم از اين كه (بر گناه) اصرار ورزم، و براى آنچه در آن كوتاهى نمودم از تو آمرزش مى طلبم، و بر آنچه از انجامش ناتوانم از تو يارى مى طلبم،
015 12 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و آنچه از (حقوق) تو بر من لازم است به من ببخش، و از آنچه از جانب تو شايسته آنم نگاهم دار، و از آنچه بدكاران از آن مى ترسند پناهم ده، زيرا تو بر بخشش توانا، به مغفرت اميدوار كننده، (و) به گذشت معروفى، و خواهشم را جز تو محل درخواستى نيست، و گناهم را جز تو آمرزنده اى نباشد، پاك و منزهى تو
016 12 بر خود جز از تو نمى ترسم، زيرا تو شايسته آنى كه از تو بترسند و سزاوارى كه بيامرزى، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و نيازم را روا كن، و درخواستم را برآور، و گناهم را ببخش، و از ترسم ايمنى (آرامش) ده، زيرا تو بر هر چيزى توانايى، و آن بر تو آسان است، دعاى مرا اجابت فرما اى پروردگار جهانيان.
001 13 دعاى امام عليه السلام در طلب حاجت ها از درگاى خداى متعال
001 13 خدايا! اى نهايت درخواست نيازها،
002 13 و اى كسى كه رسيدن به خواسته ها نزد اوست،
003 13 اى كسى كه نعمتهايش را به بها مبادله نمى كند،
004 13 و اى كسى كه عطاهايش را با منت تيره نمى سازد،
005 13 و اى كسى كه به واسطه ى او بى نياز شوند و از او بى نياز نشوند،
006 13 و اى كسى كه به سوى او زارى و درخواست شود و از او اعراض نگردد،
007 13 و اى كسى كه خواسته ها (ى خلق) گنجينه هايش را از بين نبرد،
008 13 و اى كسى كه وسائل حكمتش را دگرگون نسازد،
009 13 و اى كسى كه نيازهاى نيازمندان از او قطع نمى گردد،
010 13 و اى كسى كه خواندن دعا كنندگان او را نرنجاند،
011 13 تو خود را به بى نيازى از آفريدگانت ستوده اى و تو به بى نيازى از خلق سزاوارى،
012 13 و خلق را به نيازمندى نسبت داده اى و ايشان در نيازمندى به تو شايسته اند،
013 13 پس هر كه بستن (روزنه ى) نيازش را از درگاه تو بخواهد، و برگرداندن فقر از خويشتن را به وسيله ى تو طلب كند، همانا خواسته هايش را از جايگاههاى خود طلبيده، و تقاضاى خودش را از راه خود آورده.
014 13 و هر كه در نيازش به يكى از آفريده هاى تو رو كند، يا او را سبب برآمدن حاجت قرار دهد، نه تو را، البته به محروميت رو نموده، و در نزد تو شايسته ى فقدان احسان (تو) گشته.
015 13 خدايا! مرا به درگاهت حاجتى است كه توانم از آن عاجز است، و چاره هايم در برابر آن گسسته، و نفس من در نظرم جلوه داده! بردن حاجت را به در كسى كه حاجت هاى خود را پيش تو مى آورد، و در خواسته هايش از تو بى نياز نيست، و اين (جلوه نفس) لغزشى است از لغزش هاى خطاكاران، و سقوطى است از سقوطهاى گناهكاران،
016 13 سپس به يادآورى تو مرا از (خواب) غفلت خود بيدار شدم، و به توفيق تو از لغزشم برخاستم، و با تقويت تو از سقوطم برگشته و عقب نشستم،
017 13 و گفتم: پاك و منزه است پروردگارم! چگونه نيازمند از نيازمندى درخواست مى كند؟ و كجا گدايى به گدايى رو مى آورد؟
018 13 پس - اى خداى من! از روى شوق آهنگ تو نمودم، و اميدم را با اعتماد به تو بر تو وارد نمودم،
019 13 و دانستم آنچه بسيار از تو درخواست مى كنم در برابر توانگريت اندك است، و بخشش بزرگ كه از تو مى خواهم در برابر توانائيت كوچك است، و جود تو از درخواست كسى تنگدست نمى گردد، و دست تو در بخشش ها از هر دستى برتر است.
020 13 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به كرم خويش با من به تفضل رفتار نما، و با من به عدل خويش بر (اساس) شايستگى رفتار مكن، زيرا من اولين ميل كننده اى نيستم كه به سويت ميل كرده و تو عطايش كردى با آن كه سزاوار منع بود، و اولين درخواست كننده اى نيستم كه از تو درخواست كرده و تو بر او احسان كردى با اين كه شايسته محروميتت بوده است.
021 13 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و اجابت كننده دعايم باش، و به ندايم نزديك (زود اجابت كننده)، و به زاريم ترحم، و به صداى من شنوا باش،
022 13 و اميد مرا از خود باز مدار، و سبب مرا از خود قطع مفرما، و در اين حاجت و ديگر حاجت ها قصد مرا به سوى غير خودت قرار مده،
023 13 و به برآورده شدن خواسته ام ياريم فرما، و به روا كردن حاجتم، و رسيدن به خواسته ام پيش از بازگشتم از اين جايگاه حاضر با آسان كردن دشوارى برايم، و با تقدير نيكويت در همه كارها،
024 13 و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، درودى هميشگى (و) فراوان كه جاودانگيش بريده نگردد، و مدت آن را پايانى نباشد، و آن (درود) را كمك كار من و سبب برآورده شدن خواسته ام قرار ده، كه همانا تو (در بى نيازى و رحمت) واسع كريمى،
025 13 و حاجت هاى من - اى پروردگارم! چنين و چنان است و حاجت خود را به ياد مى آورى، سپس به سجده مى روى و در سجده مى گويى: فضل تو آرامشم داده، و احسان تو راهنمائيم نموده، پس از تو مى خواهم به حق خودت و محمد و خاندانش - كه درودت بر آنان باد - مرا نااميد (از درگاه خود ) بازنگردانى.
001 14 دعاى امام عليه السلام است، هنگامى كه ستمى به ايشان مى رسيد، يا از ستمكاران چيزى مى ديد كه دوست نمى داشت.
001 14 اى آن كه خبرهاى شكوه كنندگان از ستم بر او پنهان نيست،
002 14 و اى آن كه در سرگذشت هاى ايشان به شهادت هاى گواهان نيازى ندارد،
003 14 و اى آن كه ياريش به ستمديدگان نزديك است.
004 14 و اى آن كه كمك او از ستمكاران دور است،
005 14 البته اى خداى من! تو مى دانى از طرف فلانى پسر فلانى آنچه را كه نهى فرموده اى به من رسيده، و حرمت آنچه را كه بر او منع نموده اى از من برده، (ستمش) به خاطر سركشى در نعمتت كه در نزد اوست، و نترسيدن از كيفرت كه بر اوست مى باشد،
006 14 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ستم كننده ى بر من و دشمن مرا به نيروى خود از ستم بر من باز دار، و با قدرت خود تيزى (ستم) او را بر من بشكن، و براى او در آنچه به او دست مى يابد سرگرمى، و با آنچه دشمنى مى كند ناتوانى قرار ده،
007 14 خدايا! و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ستم بر من را براى او آسان مگردان، و مرا بر عليه او نيكو يارى فرما، و مرا از همانند كارهاى او نگهدار، و مرا مانند حال او قرار مده.
008 14 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا در برابر او يارى فرما، يارى اى آماده، كه شفاى خشمم به او، و اداى تمام (حقم) از شدت خشمم بر او باشد،
009 14 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و در عوض ستمى كه به من كرده بخششت را به من عطا كن، و به جاى رفتار بدش با من رحمتت را به من عوض ده، زيرا هر ناپسندى در برابر خشم تو اندك، و هر مصيبتى با (وجود) غضب تو آسان است،
010 14 خدايا! پس همان طور كه ستم كشى را در نظرم ناپسند نمودى مرا (نيز) از ستم كردن (به خلق) نگهدار،
011 14 خدايا! به كسى جز تو شكوه نمى كنم، واز هيچ حاكمى جز تو يارى نمى طلبم، پاك و منزهى تو، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و دعاى مرا به اجابت پيوند ده، و شكوه ام را به تغيير آن مقرون ساز،
012 14 خدايا! مرا به نااميدى از عدل خود مبتلا مكن، و او (ستمگرم) را به ايمنى از كيفر خود مبتلا مساز، تا بر ستم نمودن به من اصرار ورزد، و دست يابد بر حقم، و او را به آنچه ستمكاران را وعده فرموده اى آگاه كن، و مرا به آنچه از اجابت بيچارگان وعده داده اى آگاهى ده،
013 14 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به قبول آنچه از سود و زيان برايم مقدر فرموده اى موفق دار، و مرا به آنچه براى من از من گرفته اى خشنود ساز، و مرا به آنچه راست ترين است هدايت كن، و به آنچه سالمترين (كار) است بگمار،
014 14 خدايا! اگر نزد تو خير من در تعويق باز پس گيرى حقم مى باشد، و گذاشتن انتقام تا روز جدايى و محل اجتماع دشمنان از كسى كه به من ستم نموده، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از جانب خود به تصميم نيكو و صبر هميشگى تقويت فرما،
015 14 و مرا از تمايل بد و حرص آزمندان پناه ده، و در عقلم ترسيم نما صورت ثواب خود را كه برايم اندوخته اى، و كيفر و عقابت كه براى دشمنم مهيا نموده اى، و آن را وسيله اى براى خرسندى من به آنچه حكم نمودى و اطمينانم به آنچه اختيار نموده اى قرار ده،
016 14 دعايم را اجابت فرما اى پرورگار جهانيان، همانا تو داراى احسان بزرگى، و تو بر همه چيز توانايى.
001 15 دعاى امام عليه السلام است، هنگامى كه بيمار مى شد يا اندوه و گرفتارى به آن حضرت رو مى آورد.
001 15 خدايا! تو را سپاس بر نعمت سلامتى بدنم كه هميشه به آن دست مى اندازم، و تو را سپاس بر آن بيمارى كه در جسمم پديد آورده اى،
002 15 نمى دانم، اى خداى من! كه كدام يك از اين دو حال براى شكرگزاريت بهتر است؟ و كدام يك از اين دو وقت به ستايشت سزاوارتر است؟
003 15 آيا وقت سلامت كه روزى هاى پاكيزه ات را بر من گوارا ساخته اى، و به سبب آن مرا براى به دست آوردن خشنودى و روزيت برانگيخته اى، و با آن مرا نيرو دادى بر آنچه از طاعت خويش كه موفقم نمودى،
004 15 يا وقت بيمارى كه مرا به آن رهانيدى، و نعمتهايى كه براى سبك نمودن گناهانى كه به آن پشتم سنگين گشته به من بخشيده اى، و پاك نمودن بديهايى كه در آن فرو رفته ام، و آگاهى دادن بر فراگيرى توبه، و يادآورى نعمت پيشين براى محو گناه؟
005 15 در حالى كه در ميان آن (بيمارى) كردارهاى پاكيزه اى است كه دو نويسنده ى (اعمال) برايم نوشته اند كه نه عقلى در آن انديشه نموده، و نه زبانى به آن سخن گفته، و نه اندامى رنج (انجام) او را برده، (همه اينها را) از جانب خود بر من تفضل، و از نيكى خود به من احسان نمودى،
006 15 خدايا، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و آنچه را كه برايم پسنديده اى خوش آيند من گردان، و آنچه را كه بر من فرود آورده اى برايم آسان گردان، و مرا از پليدهاى گذشته ام پاك گردان، و بدكاريهاى پيشينه ام را نابود ساز، و مرا به لذت تندرستى كامياب فرما، و سردى (گوارائى) سلامت را به من بچشان، خروج مرا از بيماريم به بخششت قرار ده، و انتقال مرا از زمنگيريم به گذشتت، و رهائيم را از غم و اندوهم به رحمتت، و سلامتيم را از اين شدت به گشايشت،
007 15 همانا تو به احسان (خويش) بى استحقاق (ما) نيكوئى كننده، به نعمتهاى بزرگ (خود) بخشنده، بسيار بخشنده و كريم، داراى جلال و بزرگوارى مى باشى.
001 16 دعاى امام عليه السلام است هنگامى كه درخواست گذشت از گناهان خود يا تضرع در طلب بخشش از عيبهاى خود.
001 16 خدايا! اى آن كه به رحمتش گناهكاران فريادرسى مى طلبند،
002 16 و اى آن كه به يادآورى احسانش درماندگان پناه مى برند،
003 16 و اى آن كه خطاكاران از ترس او به سختى مى گريند،
004 16 اى آرامش هر هر وحشت زده ى دور از وطن، و اى گشايش هر محزون پر از غم و اندوه، و اى فريادرس هر خوار شده ى تنها، و اى ياور هر نيازمند رانده شده،
005 16 تويى آن كه از جهت رحمت و علم همه چيز را فرا گرفته اى،
006 16 و تويى آن كه براى هر آفريده اى سهمى در نعمت هاى خود قرار داده اى،
007 16 و تويى كه بخشش او بر عقابش غلبه دارد،
008 16 و تويى كه رحمت او پيشاپيش غضبش مى تازد،
009 16 و تويى آن كه عطاى او از منعش بيشتر است،
010 16 و تويى كه تمامى آفريده ها در (پهنه ى) توانگرى او توانگر شدند،
011 16 و تويى آن كه چشم داشتى در پاداش از كسى كه به او نعمت داده ندارد،
012 16 و تويى آن كه در عقاب كسى كه نافرمانى او نموده از اندازه نمى گذرد،
013 16 و من اى خدايم! بنده ى توام كه به دعا فرمانش دادى پس گفت: تو را اجابت كنم و بسيار تو را يارى نمايم، اى پروردگارم، اينك اين منم، كه به پيشگاهت افتاده،
014 16 منم آن كه خطاها پشتش را سنگين نموده، و منم آن كه گناهان عمرش را از بين برده، و منم آن كه به سبب جهل خود تو را نافرمانى كرده، در حالى كه تو از سوى او سزاوار چنين نافرمانى نبوده اى،
015 16 آيا تو اى خداى من! به آن كه تو را بخواند رحم كننده اى تا در دعا مبالغه ورزم؟ و آيا آن كه به (درگاهت) بگريد آمرزنده اى تا در گريه سرعت گيرم؟ يا از كسى كه از روى خوارى صورت خود را به خاك ماليده گذشت كننده اى؟ يا بى نياز كننده اى آن كه را كه به درگاهت از روى توكل از فقر خود شكايت كند؟
016 16 خداى من! كسى را كه جز تو عطا كننده اى نمى يابد نااميد مكن، و كسى را كه از تو به واسطه غير تويى بى نياز نمى شود خوار مكن،
017 16 خداى من! پس بر محمد (ص) و خداندانش (ع) درود فرست، و اكنون كه به تو روى آورده ام از من روى مگردان، و در حالى كه از تو درخواست نموده ام محرومم مساز، و در پيشگاهت ايستاده ام دست رد بر پيشانيم مزن،
018 16 تويى كه خود را به رحمت توصيف كرده اى، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و بر من رحم آور، و تويى كه خود را بخشنده ناميده اى، پس مرا ببخش.
019 16 البته اى خداى من! مى نگرى، از ترست روان شدن اشكم را، و از خوفت طپيدن دلم را، و ضعف و وا رفتن اعضايم را از هيبتت،
020 16 تمام اينها از شرمندگى از تو است به خاطر بدى كردارم، و به همين خاطر آوازم از تضرع به درگاهت فرو نشسته، و زبانم از راز و نياز با تو كند گشته،
021 16 اى خداى من! ستايش مخصوص تو است، كه چه بسيار عيب را بر من پوشاندى و رسوايم نساختى، و چه بسيار گناه مرا پنهان داشتى و مرا (ميان خلق) مشهور ننمودى، و چه بسيار پليدى بجا آورده ام كه پرده اش را از من ندريدى، و ناپسندى عيب و عارش را بر گردنم نيفكندى، و زشتى هاى آن را بر همسايگانم كه در جستجوى عيبهاى منند و حسودان نعمتت كه در نزد من است آشكار ننمودى،
022 16 سپس آن همه خوبى ها مرا از گرايش به كارهاى بدى كه از من مى دانى باز نداشت!!
023 16 پس اى خداى من! نادانتر از من به صلاح كار خود كيست؟ و غافلتر از من به بهره ى خويش كيست؟ و چه كسى از من از اصلاح نفس خويش دورتر است آنگاه كه روزيت را به من پرداخت نمودى صرف مى كنم در نافرمانيت كه مرا از آن باز داشتى؟ و چه كسى از من در باطل غوطه ورتر، و به انجام بدى دليرتر است؟ هنگامى كه ميان دعوت تو دعوت شيطان مى ايستم پس دعوت شيطان را نه از روى نادانيم در شناخت او، و نه از روى فراموشى حافظه ام مى پذيرم؟
024 16 و در اين هنگام من باور دارم كه سرانجام دعوتت بهشت، و سرانجام دعوت شيطان آتش جهنم است،
025 16 پاك و منزهى تو! چه شگفت انگيز است آن چه بر زبان خود گواهى مى دهم! و آنچه از كار نهان خود شماره مى كنم
026 16 و عجيب تر از آن بردبارى تو نسبت به من، و درنگ تو در مؤاخذه سريع من است، و اين نه براى گرامى بودن من نزد توست، بلكه از روى مداراى تو با من، و تفضل تو بر من است تا از نافرمانى خشم آور تو باز ايستم، و گناهان خوار كننده ام را ترك نمايم، و براى آن است كه در نزد تو گذشتت از من خوشايندتر است از عقوبت من،
027 16 و گر نه اى خداى من! گناهانم بيشتر، و آثارم زشت تر، و كردارم بدتر، و بى باكيم در باطل شديدتر، و بيداريم در هنگام فرمانبرداريت ضعيف تر، و آگاهى و مراقبتم از تهديدت كمتر از آن است كه عيبهاى خود را براى تو بشمارم، يا توانائى يادآورى گناهانم را داشته باشم؛
028 16 و فقط به خاطر طمع در مهربانى تو خود را به اين سخنان سرزنش مى كنم رأفتى كه صلاح كار گناهكاران به آن است، و براى اميد به رحمت تو است كه به آن رهائى گردن خطاكاران است،
029 16 خدايا! اين گردن من است كه گناهان آن را در بند كشيده پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و آن را به بخشش خويش آزاد كن، و اين پشت من است كه خطاها آن را سنگين نموده، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به انعام خود آن را سبك گردان.
030 16 اى خداى من! اگر به درگاهت آنقدر گريه كنم تا مژگان چشمانم فرو ريزد، و به آواز بلند ناله كنم تا صدايم قطع گردد، و در پيشگاهت به پا ايستم تا پاهايم ورم كند، و برايت ركوع كنم تا استخوان پشتم از جاى خود بدر رود، و آنقدر تو را سجده كنم تا حدقه ى چشمانم بيرون افتد، و خاك زمين بخورم در همه ى عمرم، و تا آخر روزگارم آب آلوده به خاكستر بنوشم، و در اثناى اين احوال (همه اش) ذكر تو گويم تا زبانم كند شود، آنگاه از روى شرمسارى از تو نگاهم را به آفاق آسمان نيندازم، با اين همه سزاوار پاك شدن يكى از گناهانم نيستم،
031 16 و اگر آنگاه كه سزاوار آمرزشت شوم مرا بيامرزى، و هنگامى كه شايسته بخششت شوم مرا ببخشى همانا اين آمرزش و بخشش به خاطر استحقاق من لازم نگشته، و من شايسته بخشايش حتمى تو نيستم، زيرا جزاى من از جانب تو در نسختين بار كه نافرمانى تو كردم آتش بوده، پس اگر مرا عذاب نمايى بر من ستم نكرده اى،
032 16 اى خداى من! چون مرا در پوشش خود پوشاندى و رسوايم نكرده اى، و به كرمت با من مدارا نموده و در عقابم شتاب نكردى، و به فضلت از من درگذشتى و نعمت خود را بر من تغيير ندادى، و احسانت را نزد من تيره نساختى، پس رحم فرما بر زارى طولانى من، و بر شدت بيچارگى من، و بدى ايستادنم.
033 16 خدايا! درود فرست بر محمد (ص) و بر خاندانش (ع) و مرا از (ارتكاب) گناهان نگهدار، و به طاعت وادارم فرما، و نيكى بازگشت به سويت را روزيم فرما، و به (آب) توبه پاكم گردان، و به نگهدارى (از گناه) نيرومندم گردان، و به تندرستى اصلاحم را بخواه، و شيرينى آمرزش را به من بچشان، و مرا رها شده ى بخشش و آزاد شده ى رحمتت قرار ده، و برايم ايمنى از خشمت را بنويس، و مرا به آن در دنيا پيش از آخرت بشارت ده، بشارتى كه آن را بشناسم، و در آن نشانه اى به من بشناسان كه آشكارش سازم،
034 16 كه اين كار بر تو دشوار نيست در برابر توانائيت، و تو را در توانائيت به رنج، و در بردباريت به سختى نمى افكند، و در بخشش هاى فراوانت كه آيات تو بر آن دلالت دارد تو را سنگينى نمى كند، كه همانا تو آن چه بخواهى انجام مى دهى، و آن چه اراده نمايى فرمان دهى، كه تو بر هر چيزى توانايى.
001 17 دعاى امام عليه السلام است هنگامى كه شيطان ياد مى شد پس از او و دشمنى و مكر او به خدا پناه مى برد.
001 17 خدايا از وسوسه هاى شيطان رانده شده و از حيله و مكرهاى او به تو پناه مى بريم و از اطمينان نمودن به آرزوها و وعده ها و فريب و دام هاى او،
002 17 و از اين كه در گمراه نمودن ما از طاعتت، و خوار ساختن ما به نافرمانيت خود را به طمع اندازد، با اين كه نيكو باشد نزدمان چيزى كه او براى ما نيكو مى نمايد، يا بر ما سنگين آيد چيزى را كه او در نظر ما زشت گرداند.
003 17 خدايا! به سبب عبادتت او را از ما بران و به كوششمان و دوستيت ذليل و خوارش فرما، و بين ما و او پرده اى قرار ده كه آن را ندرد، و سد محكمى كه آن را نشكافد.
004 17 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و او را به برخى دشمنانت از ما منصرف گردان، و ما را به نگهدارى نيكوى خود از او حفظ كن، و نيرنگش را از ما دور ساز، و او را از ما فرارى ده و نشان پايش از ما ببر (نگذار به ما نزديك شود)،
005 17 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از هدايت به مانند گمراهى او بهره مند گردان، و برخلاف گمراهى او به ما توشه ى تقوا عطا كن، و خلاف راه هلاكت بار او ما را به راه پرهيزگارى ببر.
006 17 خدايا! در قلب هاى ما براى او جايى قرار مده، و براى وى در آنچه نزد ما است جايگاهى آماده مكن.
007 17 خدايا! و ما را به آنچه از باطل كه در نظرمان بيارايد آگاه فرما، و چون به آن آگاهمان نمودى ما را از آن حفظ كن، و ما را به آنچه كه او را بفريبم بينا گردان، و در دل ما بيافكن آنچه را كه براى دفعش آماده سازيم، و ما را از خواب غفلتى كه به سبب اعتماد به او (حاصل مى شود) بيدار كن، و به توفيق خود پشتيبانى ما را بر عليه او نيكو گردان.
008 17 خدايا! دلهايمان را از انكار كردار شيطان آبيارى كن، و به مهربانى در شكستن حيله هايش مرادمان را برسان.
009 17 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و تسلط او را از ما بگردان، و اميدش را از ما ببر، و او را از حرص به (گمراهى) ما دفع فرما،
010 17 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و قرار ده پدران و مادران و فرزندان ما و خاندان و خويشان و نزديكان ما و همسايگان ما از مرد و زن با ايمان (قرار ده) از (شر) شيطان در جايگاهى محكم، و قلعه اى نگهدارنده، و پناهگاهى باز دارنده، و آنان را از (شر) او سپرى نگهدارنده بپوشان، و آنان را در مقابل او عطا فرما اسلحه اى بران.
011 17 خدايا! مشمول اين دعا كن هر كس را كه به پروردگاريت گواهى دهد، و به يكتائيت اخلاص دارد، و به حقيقت بندگى براى تو با او دشمنى نمايد، و در شناخت علوم ربانى بر عليه او از تو پشتيبانى خواسته است.
012 17 خدايا! آنچه گره زده بگشاى، و آنچه بسته باز كن، و آنچه انديشيده تباه ساز، و چون تصميم گيرد بازش دار، و آنچه محكم نموده بشكن.
013 17 خدايا! لشكر شيطان را درهم شكن، و مكرش را باطل ساز، و پناهگاش را ويران ساز، و بينيش را به خاك بمال.
014 17 خدايا! ما را در گروه دشمنانش قرار ده، و از شمار دوستانش بركنارمان كن، كه چون فريبمان داد او را پيروى نكنيم، و چون ما را خواند اجابتش ننماييم، هر كه را كه پيرو فرمان ماست به دشمنى با او فرمان دهيم، و هر كه را كه پيرو نهى ماست. از متابعتش باز داريم.
015 17 خدايا! بر محمد (ص) آخر پيمبران، و آقاى فرستادگان درود فرست، و (نيز) بر خاندان پاك و پاكيزه او درود فرست، و پناه ده ما و خاندان ما و برادران ما و همه مردان مؤمن و زنان با ايمان را از چيزى كه از آن پناه مى بريم، و از آنچه كه از ترس آن از تو رهائى خواستيم رهائى مان ده،
016 17 و آنچه را خواسته ايم براى ما روا ساز، و آنچه را غفلت كرديم به ما عطا كن، و آنچه را فراموش كرديم براى ما نگهدار، و ما را به سبب آن قرار ده در درجات صالحان و در منزلهاى بلند مؤمنان، اى پروردگار جهانيان دعاى ما را اجابت فرما.
001 18 دعاى امام عليه السلام هرگاه آنچه كه از او مى ترسيد از آن حضرت دور مى شد، يا خواسته اش زود روا مى گشت.
001 18 خدايا! تو را ستايش بر قضاى نيكويت، و به آنچه از بلاى خود از من گرداندى، پس بهره ى مرا از رحمت خود (تنها) عافيت (دنيايى) كه اكنون به من بخشيده اى قرار مده، كه به سبب آنچه دوست دارم بدبخت شوم، و ديگرى به خاطر آنچه ناپسند دارم خوشبخت شود.
002 18 و اگر در جلوى اين عافيت كه در آن روز را به شب يا شب را به روز مى رسانم، بلائى كه قطع نمى شود، و گناهى كه برطرف نمى گردد باشد، پس آنچه را برايم به تأخير انداخته اى جلو انداز، و آنچه را مقدم داشته اى به تأخير انداز،
003 18 زيرا چيزى كه پايانش نيستى است اندك (و ناچيز) است، و چيزى كه پايانش هميشگى است بسيار است، و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست.
001 19 دعاى امام عليه السلام است هنگام طلب باران پس از خشكسالى
001 19 خدايا! ما را به باران سيراب گردان، و رحمت خويش را بر ما بگستران به واسطه ى باران بسيار از ابرى كه براى رويانيدن گياه شگفت انگيز زمينت در همه ى اطراف زمين روان است.
002 19 و بر بندگان خود با به بار نشستن ميوه احسان فرما، و شهرهايت را با رسيدن شكوفه زنده نما، و فرشتگان بزرگوار (و) نويسنده خود را به بارانى سودمند از جانب خود حاضر گردان، كه فراوانى اش هميشگى، ريزشش گسترده، درشت و تند و شتابان باشد،
003 19 (تا) آنچه مرده است به آن زنده نمايى، و آنچه از بين رفته بازگردانى، و آنچه آمدنى است بيرون آورى، و سبب آن روزى ها را وسعت بخشى، ابرى درهم فشرده، خوش و گوارا، فرا گيرنده و غران كه بارانش بى دوام بوده، و برقش فريبنده (بى باران) نباشد.
004 19 خدايا! ما را به بارانى فريادرس، روياننده ى گياه سيراب كن، (بارانى) پهن و گسترده و بسيار، كه به سبب آن گياه ايستاده (خرم گذشته) را بازگردانى، و گياه شكسته (پژمرده) را درست نمايى،
005 19 خدايا! به ما بارانى ده كه از آن تپه ها روان سازى، و چاه ها را پر گردانى، و به آن جويها روان سازى، و درختان را برويانى، و قيمت ها را در همه ى شهرها ارزان گردانى، و حال چهار پايان و مردم را نيكو گردانى، و روزى پاكيزه را براى ما كامل نمايى، و كشتها را براى ما برويانى، و پستانها را پر از شير سازى، و نيرويى بر نيروى ما بيفزايى.
006 19 خدايا! سايه ى آن ابر را بر ما باد گرم مگردان، و سردى آن را كه بر ما شوم منما، و باريدنش را بر ما سنگباران قرار مده، و آبش را بر ما شور و ناگوار مگردان.
007 19 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از بركتهاى آسمانها و زمين روزى ده، كه البته بر تو هر چيز توانايى.
001 20 دعاى امام عليه السلام در خوهاى ستوده و كردارهاى پسنديده.
001 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ايمانم را به كاملترين ايمان برسان، و يقينم را برترين يقين قرار ده، و نيتم را به نيكوترين نيتها منتهى ساز، و عملم را به بهترين عملها برسان،
002 20 خدايا! نيتم را به لطف خويش كامل گردان، و يقينم را به آنچه نزد توست صحيح (پابرجا) بدار، و به قدرت خود آنچه از من تباه شده اصلاح فرما.
003 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و از آنچه كه اهتمام به آن مرا (به خود) سرگرم مى كند بى نيازم ساز، و مرا به كارى گذار كه فردا مرا از آن بازپرسى مى كنى، و تمام روزهايم را در آنچه مرا براى آن آفريده اى صرف نما، و بى نيازم گردان، و روزيت را بر من وسعت ده، و مرا به نظر گرفتار مكن، و عزيزم گردان و به خود بزرگ بينى مبتلايم مفرما، و مرا به بندگى خود بگير، و عبادتم را به عجب تباه مساز، و كارهاى نيك را براى مردم به دست من جارى ساز، و آن را با منت نهادن (من) از بين مبر، و اخلاق هاى والا را به من ببخش، و از فخرفروشى نگهداريم كن.
004 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و رتبه ام را نزد مردم بلند مگردان مگر آن كه مرا به همان اندازه نزد خودم پست گردانى، و برايم عزتى آشكار پديد مياور مگر آن كه نزدم به همان اندازه برايم خوارى درونى پديد آورى.
005 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به هدايتى شايسته بهره مند گردان كه آن را به چيزى عوض ننمايم، و به راه حقى كه از آن منحرف نگردم، و نيتى درست كه در آن ترديد ننمايم، و مرا تا زمانى زنده بدار كه عمرم در طاعت تو صرف شود، پس هرگاه (بخواهد) عمرم چراگاه شيطان شود جانم را بگير قبل از آن كه دشمنيت بر من پيشى گيريد، يا خشمت بر من حتمى گردد.
006 20 خدايا! وامگذار خصلتى كه از من عيب گرفته شود مگر آن كه اصلاحش نمايى، و نه عيبى كه به آن سرزنش شوم مگر آن كه را نيكو گردانى، و نه كراهتى كه در من ناقص باشد مگر آن كه آن را كامل نمايى.
007 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست، و درباره من دشمنى سخت دشمنان را به محبت تبديل فرما، و (نيز) حسادت سركشان را به مودت، و بدگمانى شايستگان را به اطمينان، و دشمنى نزديكان را به دوستى، و آزار (قطع رحم) خويشاوندان را به نيكى (صله رحم)، و خوار كردن (ترك يارى) نزديكان را به يارى، و دوستى مدارا كنندگان را به دوستى واقعى، و عدم پذيرش معاشران را به معاشرتى نيكو، و تلخى ترس از ستمكاران را به شيرينى ايمنى تبديل گردان.
008 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندان پاكش (ع) درود فرست، و برايم در برابر كسى كه به من ستم كند دستى (قدرتى) قرار ده، و (نيز) در برابر كسى كه با من جدال كند زبانى (برهانى)، و در برابر كسى كه با من دشمنى كند پيروزى قرار ده، و مرا در برابر كسى كه با من نيرنگ كند چاره سازى ببخش، و قدرتى در برابر كسى كه بر من چيره شود، و تكذيب آن كه دشنامم دهد، و سلامتى از كسى كه تهديدم مى كند، و مرا به اطاعت كسى كه به راه صلاحم خواهند، و پيروزى از كسى كه راهنماييم كند موفق دار.
009 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا موفق دار كه به خيرخواهى مقابله نمايم. با كسى كه با من ناراستى نموده، و كسى را كه من از من دورى كرده به نيكى پاداشم دهم، و كسى را كه محرومم نموده به بخشش عوض دهم، و كسى را كه از من بريده به پيوستن مكافات نمايم، و كسى را كه از من غيب كرده به نيكى ياد كنم، و نيكى را سپاسگزارم، و از بدى چشم بپوشم.
010 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به زيور شايستگان بياراى، و زينت اهل تقوا را بر من بپوشان: با گستردن عدل، و فرو نشاندن خشم، و خاموشى نمودن آتش فتنه، و گردآوردن پراكندگى (امت)، و اصلاح بين مردم، و آشكار ساختن نيكوكارى، و پوشاندن عيبها، نرمخويى، و فروتنى، و خوش مشربى، و وقار، و نيكو معاشرت كردن، و پيشى گرفتن در خير، و اختيار احسان (بى آن كه جواب از احسانى باشد)، و ترك سرزنش (ديگران)، و ترك بخشش رايگان به غير مستحق، و گفتن سخن حق هر چند سخت باشد، ناچيز شمردن خير در گفتار و كردارم اگر چه بسيار باشد، و بسيار شمردن بدى در گفتار و كردارم هر چند اندك باشد، و اين خصلتها را به دوام فرمانبردارى كامل فرما، و (نيز) به وسيله همراهى با جماعت مسلمين، و وا گذاشتن اهل بدعت، و عمل كننده به رأى ساختگى.
011 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و گسترده ترين روزى خود را هنگامى كه پير گشتم برايم قرار ده، و نيرومندترين توانائيت را در من هنگامى كه به زحمت افتادم، و مرا در عبادتت به كاهلى مبتلا مگردان، و نه كورى از طريق خود، و نه درخواست خلاف دوستيت، و نه گرد آمدن با آن كه از تو دورى نموده، و نه جدائى از كسى كه به درگاهت روى آورده.
012 20 خدايا! مرا چنان قرار ده كه هنگام ضرورت به (كمك) تو (بر شدائد) حمله آورم، و به وقت نياز از تو درخواست نمايم، و در بيچارگى به درگاه تو زارى كنم، و مرا چون مضطر شدم به كمك خواستن از غير خود آزمايش مكن، و نه به فروتنى براى درخواست از غير خود چون فقير شدم و نه به زارى كردن به (درگاه) غير خود چون بترسم، كه به سبب آن سزاوار خوارى و باز داشتن (از لطف و احسان) و روى گردانيدن تو شوم، از مهربانترين مهربانان.
013 20 خدايا! آنچه را كه شيطان در دلم مى افكند از آرزو و گمان (باطل) و حسد (بر خلق) تبديل گردان به ياد كردن از بزرگيت، و انديشه در قدرتت، و تدبير بر ضد دشمنت، و (نيز) آنچه را بر زبانم جارى مى سازد از فحش يا سخن زشت يا دشنام به آبرو يا گواهى ناحق، و يا غيبت كردن مؤمن غايب يا ناسزا گفتن (به شخص) حاضر و مانند اينها را به سپاس گويى تو، و مبالغه در ستايش تو، و عزيمت در بزرگ شمردن تو، و شكر و اعتراف به احسانت، و شمارش (حفظ) نعمتهايت (مبدل ساز).
014 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مگذار كه ستم ديده شوم در حالى كه تو به دفع آن از من توانايى، و مگذار كه (بر خلق) ستم كنم در حالى كه تو بر جلوگيرى از من توانايى، و نه گمراه شوم در حالى كه هدايت من بر تو آسان است، و نه فقير گردم كه بى نيازى من نزد توست، و نه سركشى كنم كه دارائى من از توست.
015 20 خدايا! به سوى آمرزش تو وارد شده ام، و به بخشش تو آهنگ نموده ام، و به گذشت تو مشتاقم، و به احسان تو اطمينان نموده ام، و چيزى نزد من نيست كه برايم آمرزشت را حتمى كند، و نه چيزى در كردارم كه بخشش تو را سزاوار گردم، و پس از آن كه بر زبان خود حكم كرده ام چيزى برايم جز احسان تو نيست، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و بى سبب بر من احسان نما.
016 20 خدايا! (زيان) مرا به بيان گويا ساز، و پرهيزكارى را به (دل) من الهام نما، و به آنچه پاكيزه تر است توفيقم ده، و مرا به چيزى (كارى) كه پسنديده تر است بگمار.
017 20 خدايا! مرا به بهترين راه ببر، و (چنان) قرارم ده كه بر دين تو بميرم و زنده گردم.
018 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به ميانه روى بهره مند گردان، و از درستكاران، و راهنمايان به هدايت، و از بندگان شايسته قرارم ده و رستگارى و نجات روز قيامت، و رهائى از كمينگاه (يعنى جهنم) را روزيم گردان.
019 20 خدايا! براى خود از نفسم بگير آنچه را كه رهائيش مى بخشد، و از نفسم آنچه اصلاحش مى كند برايم باقى بگذار، زيرا كه نفس من هلاك شونده است مگر اين كه تو نگاهش دارى.
020 20 خدايا! اگر اندوهناك شوم تو ساز و برگ منى، و اگر محروم گردم تو طلب شده ى رزق منى، و اگر به سختى افتم فريادرسى ام به توست، و عوض آنچه از دست رفته نزد توست، و صلاح آنچه تباه گشته، و تغيير در آنچه زشت شمرده اى، پس پيش از گرفتارى تندرستى را به من ارزانى فرما، و (نيز) پيش از درخواست توانگرى را، و پيش از گمراهى هدايت را، و رنج بدى بندگان را از من دور فرما، و ايمنى روز بازگشت (قيامت) را به من ببخش، و نيكى هدايت را به من عطا فرما،
021 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به لطف خود بديها را از من دور گردان، و مرا به نعمت خويش پرورش ده، و به كرمت مرا شايسته گردان، و به احسانت (دردهاى) مرا مداوا فرما، و در سايه ى (رحمتت)، جايم ده، و (لباس) خشنوديت را به من بپوشان، و چون كارها بر من مشتبه شود به درسترين آنها توفيقم ده، و (نيز) چون كردارها به هم شبيه شوند به پاكيزه ترين آنها، و مذهبها با هم اختلاف كنند به پسنديده ترين آنها (توفيقم ده).
022 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و (سر) مرا به تاج بى نيازى بپوشان، و مرا به نيكى در كارهايى كه به آن قيام مى كنم وادار، و راستى هدايت را به من ببخش، و مرا به بى نيازى گمراه مكن، و نيكى آرامش را به من عطا فرما، و زندگانيم را همواره سخت قرار مده، و دعايم را به سويم باز مگردان، زيرا من براى تو همتايى قرار نمى دهم، و با تو مانندى را عبادت نمى كنم.
023 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از اسراف باز دار، و روزيم را از تلف شدن نگاهدار، و دارائيم را به بركت دادن زياد گردان، و مرا به خاطر نيكى آنچه از دارائيم انفاق مى كنم به راه هدايت برسان.
024 20 خدايا درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و مرا از سختى به دست آوردن روزى كارگزارى كن، و بى حساب روزيم ده، تا به خاطر به دست آوردن روزى از بندگيت باز نمانم، و سنگينى پيامد طلب روزى را بر دوش نكشم.
025 20 خدايا! به قدرت خود آنچه را در خواست مى كنم روا ساز، و به عزت خود از آنچه مى ترسم پناهم ده.
026 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و آبرويم را به بى نيازى حفظ كن، و ارجمنديم را به تنگدستى پست مفرما، تا از روزى خوارانت روزى بخواهم، و از مردم پست عطا درخواست نمايم، تا به ستايش آن كه عطايى به من نموده مايل شوم، و به سرزنش آن كه (از) من منع نموده مبتلا گردم، در حالى كه تويى صاحب بخشيدن و نبخشيدن نه ايشان.
027 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و تندرستى در عبادت را روزيم فرما، و آسايش در بى رغبتى به دنيا را، و دانش با به كار بستن (آن)، و پارسائى به همراه ميانه روى،
028 20 خدايا! عمرم را با گذشت پايان ده، و آرزويم را در اميد به رحمتت تحقق ده، و راههايم را براى رسيدن به خشنوديت آسان فرما، و كردارم را در همه ى حالات نيكو گردان.
029 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا در وقت هاى فراموشى به ياد خود آگاه ساز، و در روزگار مهلت (عمر) به طاعت خويش بگمارم، و راهى آسان به سوى دوستيت برايم نمايان كن، و به وسيله ى آن (محبت يا راه) خير دنيا و آخرت را برايم كامل گردان.
030 20 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، مانند بهترين آنچه كه پيش از او بر هر يك از آفريده ات فرستادى، و پس از او بر كسى خواهى فرستاد، و ما را در دنيا نيكى، و در آخرت (نيز) نيكى عطا فرما، و به رحمت خود مرا از عذاب آتش (دوزخ) نگهدار.
001 21 دعاى امام عليه السلام است وقتى كه چيزى او را اندوهگين و خطاها نگرانش مى كرد.
001 21 خدايا! اى كفايت كننده ى (شخص) تنهاى ناتوان، و نگهدارنده ى (بندگان) از حادثه ترسناك، خطاها مرا تنها نموده و همراهى با من نيست، و از خشمت ناتوان گشته ام و نيرو دهنده اى برايم نيست، و بر ترس ديدار (بد) با تو نزديك شده ام و براى ترسم آرام بخشى نيست،
002 21 و كيست مرا از تو ايمنى دهد در حالى كه تو مرا ترسانده اى؟ و كيست مرا كمك دهد در حالى كه تو مرا ترسانده اى؟ و كيست مرا كمك دهد در حالى كه تنهايم گذاشته اى؟ و كيست مرا نيرو دهد در حالى كه تو ناتوانم ساخته اى؟
003 21 اى خداى من! پرورده را جز پروردگار پناه ندهد، و شكست خورده را جز غالب امان نمى دهد، و خواسته شده را جز خواهنده كمك نرساند،
004 21 و اى خداى من! همه ى آن سببها به دست توست، و گريز و فرار به سوى توست، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و فرارم را پناه ده، و خواسته ام را برآور.
005 21 خدايا! اگر روى كريم خود را از من بگردانى، يا مرا از فضل بزرگت باز دارى، يا روزيت را از من دريغ نمايى، يا رشته ى (فضلت) را از من ببرى، جز تو راهى به سوى چيزى از آرزويم نخواهم يافت، و بر آنچه در نزد توست به كمك تو قادر نخواهم بود، زيرا كه من بنده ى تو و در مشت توام، موى پيشانى ام (زمام) در دست توست،
006 21 با (وجود) فرمان تو برايم فرمانى نيست، حكم تو در مورد من نافذ است، مقدرات تو در مورد من از روى عدل است، و مرا توان بيرون رفتن از سلطنت نيست، و بر گذر از قدرتت توانا نيستم، و نمى توانم محبت تو را جلب نمايم، و به خشنوديت نتوانم رسيد، و به آنچه نزد توست دست نخواهم يافت مگر به فرمانبردارى از تو و به فضل و رحمتت.
007 21 اى خداى من! صبح نمودم و شب كردم در حالى كه بنده ى كوچك توام، (كه) جز به كمك تو مالك سود و زيان خويش نيستم، درباره ى خود به آنچه گفتم گواهى مى دهم، و به سستى نيرو و نبود تدبير خود اقرار دارم، پس به آنچه به من وعده داده اى وفا كن، و آنچه را به من داده اى كامل گردان، زيرا من بنده ى بى چيز توام و (بنده ى) ذليل ناتوان، بدحال، كوچك، خوار، نيازمند، ترسان، و پناهنده ى (توام).
008 21 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از ياد خودت در آنچه به من داده اى فراموشكار قرار مده و نه غافل از احسانت در آنچه به من نعمت دادى، و نه نااميد از روا ساختن تو درخواستم را اگر چه به كندى مرا دريابد، در خوشى باشم يا ناخوشى، در سختى يا راحتى، در تندرستى يا گرفتارى، در حاجتمندى يا نعمت، در دارايى يا تنگدستى، در نيازمندى يا بى نيازى.
009 21 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و چنان كن كه ستايشم بر تو، و مدحم به تو، و سپاسگزاريم در همه ى احوال من براى تو باشد تا به آنچه از دنيا به من داده اى شاد نگردم، و بر آنچه مرا از دنيا باز داشته اى اندوهگين نگردم، و پرهيزكاريت را به دلم بپوشان، و به كار گير بدن مرا در آنچه از من مى پذيرى، و نفس مرا از هر چيزى كه بر من وارد مى شود به فرمانبردارى از خود وادار نما، تا چيزى از ناخشنودى تو را دوست نداشته، و از چيزى از خشنوديت، به خشم نيابم.
010 21 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و دلم را براى دوستى خويش (از غير خودت) خالى گردان، و او را به يادت مشغول دار و به ترس و بيم از خود بلند مرتبه اش گردان، و به رغبت به سوى خود توانايش نما، و به فرمانبردارى از خود سوغش ده، و در خوشايندترين راههاى به سوى خود روانش ساز، و در تمام روزهاى زندگى ام او را به رغبت در آنچه نزد توست رام گردان ،
011 21 و تقوايت را از دنيا توشه ام، و كوچم را به سوى رحمتت قرار ده، و (نيز) ورودم را در خشنوديت، و منزلم را در بهشتت قرار داده، و مرا نيرويى بخش تا به سبب آن تمام خشنوديت را بر دوش كشم، و گريزم را به سوى خود قرار ده، و رغبتم را در آنچه در نزد توست، و هراس از آفريده هاى بدت را بر دلم بپوشان، و الفت با خود و دوستانت و فرمانبردارانت را به من ببخش،
012 21 و براى فاجر و كافر بر من نعمت قرار مده، و نه براى او نزدم احسانى، و نه مرا به سوى ايشان درخواستى، بلكه قرار ده آرامش قلب و انس جان و بى نيازى و انجام كارم را به خود و نيكان خلقت،
013 21 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا همنشين آنان قرار ده، و مرا يار آنان قرار ده، و با اشتياق به سوى خود بر من منت گذار، و با انجام كار براى تو به آنچه دوست دارى و خشنود مى گردى، زيرا كه تو بر هر چيزى توانايى، و آن (خواسته ها) بر تو آسان است.
001 22 دعاى امام عليه السلام است هنگام سختى و رنج و كارهاى دشوار
001 22 خدايا! مرا در اصلاح نفسم به چيزى تكليف فرموده اى كه خودت از من به آن تواناترى، و قدرتت بر آن و بر من بيش از قدرت من است، پس چيزى به من عطا فرما كه تو را از من خشنود مى سازد، و از من خشنودى خويش را در حال تندرستى بستان.
002 22 خدايا! مرا توانايى بر مشقت نيست، و نه مرا شكيبايى بر گرفتارى، و نه مرا توان بر تنگدستى، پس روزيم را از من باز مدار، و مرا به خلقت وامگذار، بلكه خودت به تنهايى خواسته ام را برآور، و كارگذاريم را بر عهده گير،
003 22 و به من نظر فرما، و مرا در همه ى كارهايم در نظر گير، زيرا تو اگر مرا به خود واگذارى از (انجام) كارها ناتوان گردم، و آنچه خير من در آن است كامل انجام ندهم، و اگر مرا به خلقت واگذارى با روى درهم كشيده به من نگرند، و اگر مرا به نزديكانم ناچار كنى محرومم سازند، و اگر عطا كنند (چيز) كم و ناچيز دهنده، و منتى طولانى بر من نهند، و سرزنش بسيار كنند،
004 22 پس خدايا! به احسانت بى نيازم گردان، و به بزرگيت بلند مرتبه ام ساز، و به گسترده ى توانت دستم را بگشا، و به آنچه نزد توست بى نيازم ساز.
005 22 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از رشك نجات ده، و از گناهانن بازم دار، و از حرامها جلوگيريم كن، و بر نافرمانى ام گستاخم مكن، و خواهشم را به نزد خود، و خشنوديم را در آنچه از سوى تو به من مى رسد قرار ده، و برايم در آنچه به من روزى داده اى و به من عطا كرده اى و در آنچه به آن مرا نعمت داده اى بركت ده، و مرا در همه ى حالاتم محفوظ و حراست شده، پنهان شده، باز داشته، پناه و امان داده شده قرار ده.
006 22 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و توفيق ده مرا به انجام آنچه كه بر من لازم و واجب نموده اى در جهتى از جهات طاعتت براى خود يا براى آفريده اى از آفريدگانت، اگر چه بدانم از انجامش ناتوان باشد، و نيرويم از آن سست گردد، و توانائيم به آن نرسد، و مالم گنجايش آن را نداشته باشد و نه سرمايه ام، خواه آن را به ياد داشته باشم يا فراموش كرده باشم،
007 22 آن تكليف، اى پروردگارم! از چيزهايى است كه بر من شمرده اى و من آن را به جهت كوتاهى خود انجام نداده ام، پس به عطاى بزرگت و فراوانى آنچه در نزد توست آن را از سوى من انجام ده، زيرا تو توانگرى و كريمى، تا چيزى از آن (تكليفت) بر (عهده) من نماند كه بخواهى به سبب آن از خوبيهايم بكاهى، يا بر گناهانم بيفزايى، روزى كه تو را ملاقات كنم اى پروردگار من.
008 22 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و براى آخرتم ميل در عمل براى تو را روزى من گردان تا راستى و رغبت را در دلم بشناسم، و تا بى ميلى به دنيا بر من چيره شود و تا از روى اشتياق نيكيها را انجام دهم، و به جهت بيم و ترس از بديها در امان مانم. و نورى به من ببخش كه با آن در ميان مردم راه روم، و به واسطه ى آن در تاريكيها راه يابم، و از شك و شبهه ها روشنى يابم.
009 22 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ترس از اندوه عذاب و شوق ثواب وعده داده شده را روزيم گردان تا لذت آنچه را كه تو را براى آن مى خوانم، و اندوه چيزى را كه از آن به تو پناه مى برم بيابم.
010 22 خدايا! تو آگاهى آنچه را كه امر دنيا و آخرتم را به صلاح در مى آورد، پس به درخواستهايم بسيار مهربان باش.
011 22 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و حق را روزيم گردان هنگام كوتاهيم در سپاسگزاريت به آنچه در راحتى و سختى و سلامت و بيمارى به من نعمت داده اى، تا در خويش دريابم راحتى رضا، و آرامش نفس خود را به آنچه براى تو واجب است در آنچه پديد مى آيد در حال ترس و ايمنى، و خشنودى و خشم، و زيان و سود.
012 22 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و سلامتى قلبم را از حسد روزيم گردان، تا به كسى از آفريدگانت بر چيزى از احسانت رشك نبرم، و تا نبينم نعمتى از نعمتهايت را بر هيچ يك از بندگانت در (مورد) دين يا دنيا، تندرستى يا پرهيزكارى، گشايش يا آسايش، جز آن كه بهتر از آن را به وسيله تو و از تو كه تنهايى و شريكى براى تو نيست براى خود آرزو نمايم.
013 22 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و دورى از خطاها را روزى من گردان، و (نيز) پرهيز از لغزش ها را در دنيا و آخرت، در حال خشنودى و خشم، تا به آنچه از آن دو بر من روى مى آورد يكسان، (و) انجام دهنده ى طاعت تو باشم، (و) در حق دوستان و دشمنان، خشنودى تو را بر غير خشنودى و طاعت تو برگزينم، تا دشمنم از ظلم و ستم من در امان باشد، و دوستم نااميد گردد از ميل و سرعت گيرى هواى نفسم،
014 22 و مرا از آنان قرار ده كه در آسايش تو را از سر اخلاص مى خوانند مانند خواندن درماندگان مخلص كه تو را مى خوانند، زيرا تو ستوده و بزرگوارى.
001 23 دعاى امام عليه السلام است هنگامى كه تندرستى و سپاس بر آن را از خدا درخواست مى نمود.
001 23 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و تندرستيت را بر من بپوشان، و در تندرستى خود فرو بر، و به تندرستيت مرا حفظ فرما، و به تندرستى خويش گراميم دار، و به تندرستيت بى نيازم گردان، و تندرستيت را به من عطا كن، و تندرستى خود را به من ببخش، و تندرستى خويش را برايم بگستران، و تندرستيت را برايم (از هر فساد) زايل گردان، و در دنيا و آخرت بين من و تندرستى خود جدايى مينداز.
002 23 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا عافيت ده، عافيتى بى نياز كننده شفا بخش، بالاتر، رشد كننده، عافيتى كه در بدنم عافيت توليد كند، عافيت دنيا و آخرت را،
003 23 و بر من منت گزار به تندرستى و ايمنى و سلامتى در دين و بدنم، و بينايى در دلم، و انجام در كارهايم، و ترس براى تو، و بيم از تو، و نيرو بر آنچه مرا از طاعت خويش فرمان دادى، و دورى از آنچه مرا از نافرمانيت بر حذر داشتى،
004 23 خدايا! بر من منت گذار به حج و عمره، و زيارت قبر فرستاده ات، كه درودهايت بر او و رحمت و بركت هايت بر او و بر خاندانش باد، و زيارت (قبور) خاندان فرستاده ات كه بر ايشان درود باد، هميشه تا زمانى كه مرا زنده مى دارى، در امسال در هر سال، و آن (حج، عمره و زيارت) را پذيرفته، در خور پاداش، در نظر داشته (و) اندوخته در نزد خود قرار ده،
005 23 و زبانم را به ستايش و سپاس و يادت و ثناى نيكو بر خود گويا گردان، و قلبم را براى هدايت هاى دينت گشاده ساز،
006 23 و مرا و فرزندانم را از شيطان رانده شده پناه ده، و (نيز) از شر جانور زهردار غير كشنده و زهردار كشنده، و همه جانوران و چشم زخم، و از شر هر شيطان سركش، و از شر هر پادشاه ستمگر، و از شر هر شخص غوطه ور در ناز و نعمت كه مورد تعظيم خدمتگزارانش است، و از شر هر ناتوان و توانا، و از شر هر عالى مقام و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ، و از شر هر نزديك و دور، و از شهر هر كس از جن و انس كه براى فرستاده ات و خاندانش جنگى برپا نموده، و از شر هر جنبنده اى كه تو موى جلوى سر آنها را گيرنده اى (يعنى؛ مهار آنها در دست توست)، زيرا تو به راه راستى.
007 23 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و هر كه درباره ى من آهنگ بد نمايد او را از من باز گردان، و نيرنگش را از من دور ساز، و شرش را از من دفع نما، و مكرش را به گلوگاهش برگردان،
008 23 و مانعى در مقابلش قرار ده تا چشمش را از (ديدن) من كور، و گوشش را از شنيدن ياد من كر سازى، و دلش را هنگام ياد من قفل زنى، و زبانش را از (سخن گفتن) درباره من لال سازى، و سرش را براى ذلت با چوب بكوبى، و عزتش را به ذلت آورى، و بزرگيش را بشكنى، و گردنش را به خوارى رام گردانى، و سرافرازيش را برهم زنى؛ و در امان دارى مرا از همه ى زيان و شر و طعنه و غيبت و عيبجويى و رشك و دشمنى و بندها و دامها و پياده ها و سواره هاى او، زيرا تو غالب و توانايى.
001 24 دعاى امام عليه السلام است براى پدر و مادرش كه درود خدا بر آنها باد.
001 24 خدايا! بر محمد (ص) بنده و فرستاده ات و خاندان پاكش (ع) درود فرست، و آنان را به بهترين درودها و رحمت و بركتها و سلام خود اختصاص ده،
002 24 و خدايا! پدر و مادر مرا به كرامت نزد خود و درود از سوى خود امتياز ده، اى مهربانترين مهربانان.
003 24 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و دانش آنچه درباره ى ايشان بر من واجب است، كامل به من الهام فرما، و دانش همه ى آن (واجبات) را بى هيچ نقصى برايم گرد آور سپس مرا به آنچه به من الهام مى كنى به انجامش وادار، و توفيقم ده براى انجام آنچه مرا به دانستن آن بينا مى سازى، تا انجام چيزى از آنچه مرا به آن دانا كردى از من فوت نگردد، و جوارحم از خدمت در آنچه مرا به آن الهام فرمودى سنگين نيايد.
004 24 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، چنانكه ما را به او شرافت دادى، و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست همان طور كه به سبب آن حضرت براى ما حقى بر خلق واجب نمودى.
005 24 خدايا! مرا چنان گردان كه از پدر و مادرم چون ترسيدن از پادشاه ستمگر بترسم، و مانند نيكى مادرى مهربان به ايشان نيكى نمايم، و در نظرم فرمانبرى و نيكيم را به آن دو از خوابيدن خواب آلوده خوشتر گردان، و (نيز) براى سينه ام از آشاميدن تشنه گواراتر، تا خواسته ايشان را بر خواسته خود برگزينم، و خشنودى آنان را بر خشنودى خويش مقدم دارم، و نيكى آنها را در حق خود هر چند كم باشد زياد شمارم، و نيكى خود را نسبت به ايشان هر چند زياد باشد كم شمارم.
006 24 خدايا! صدايم را در محضر ايشان ملايم گردان، و سخنم را در برابرشان نيكو فرما، و خوبم را در پيشگاه آنان نرم فرما، و دلم را بر آنان مهربان ساز، و مرا نسبت به آناه مدارا و بر آنان دلسوز گردان.
007 24 خدايا! به آن دو به پاس پروردش من پاداش ده و بر گرامى داشتنم جزاى نيكو ده، و آنچه را در كودكيم برايم منظور داشته اند براى ايشان منظور فرما.
008 24 خدايا! آزارى كه از من به آنان رسيده يا ناپسندى از سوى من به آنان پيوسته، يا حقى از آنان در نزدم تباه گشته، آن را موجب پاك شدن گناهانشان قرار د ه، و (نيز) باعث بلندى درجات، و افزايش نيكيهايشان (قرار ده)، كه به چندين برابر تبديل كننده ى بديها به خوبى هايى.
009 24 خدايا! آنچه در گفتار با من از حد گذشتند، يا در كردار درباره ى من زياده رفتند، يا حقى از من تباه نمودند، يا در واجبى نسبت به من كوتاهى كردند، من آن را به آنان بخشيدم، و به آن بر آنان احسانت نمودم، و در برداشتن وبال آن از ايشان از تو درخواست دارم، زيرا من درباره ى خود به آنان گمان بد نمى برم، و آنان را در نيكى به من سهل انگار نمى دانم، و از آنچه درباره ام نموده اند ناراضى نيستم اى پروردگار من،
010 24 زيرا حق آن دو بر من واجبتر، و احسانشان به من ديرينه تر، و نعمتشان در نزدم بزرگتر از آن است كه ايشان را به عدل تقاص نمايم، يا مانند آنچه كرده اند عقوبتشان نمايم، از خداى من (پس) كجاست در اين هنگام درازى (زمان) كارشان در پرورش من؟ و شدت رنجشان در نگهدارى من كو؟ و تنگ گرفتن خود براى گشايش بر من كجاست؟
011 24 چه بسيار دور است كه حق خود را از من بستانند، و من نمى توانم آنچه كه براى آنها بر من واجب است درك نمايم، و نمى توانم وظيفه خدمتگزارى آنان را بجا آورم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و اى بهترين كسى كه از او يارى خواهند مرا يارى فرما، و اى راهنماينده تر كسى كه به او روى آورده مى شود مرا توفيق ده، و مرا در زمره ى آنان كه عاق پدر و مادرند قرار مده در آن روز كه هر نفسى به آنچه كرده جزا داده مى شود در حالى كه به آنها ستم نمى شود،
012 24 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و پدر و مادرم را به بهترين چيزى كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن اختصاص داده اى مخصوص گردان، اى مهربانترين مهربانان،
013 24 خدايا! پادشاهان را در پس نمازهايم از ياد من مبر، و (نه) در وقتى از وقت هاى شبم، و در هر ساعتى از ساعتهاى روزم.
014 24 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به سبب دعايم براى آنها بيامرز، و آن دو را به سبب خوبيهايشان به من بيامرز آمرزش جزمى، و از آنان به ميانجيگرى من از ايشان خشنود شو، خشنودى قطعى، و آنان را با گرامى داشتن به سر منزل سلامت برسان،
015 24 خدايا! و اگر آمرزشت به آنان پيشى گرفته آنان را شفيع من گردان، و اگر آمرزشت به من پيشى گرفته مرا شفيع آنان ساز، تا به مهربانى تو در سراى بزرگداشت و جايگاه آمرزش و رحمتت گرد هم آئيم، زيرا تو داراى فضل بزرگ و نعمت ديرين و تو مهربانترين مهربانانى.
001 25 دعاى امام عليه السلام است براى فرزندانش عليهم السلام
001 25 خدايا! به من نعمت عطا كنت به ماندن فرزندانم، و به شايسته نمودن ايشان براى من، و به بهره مند شدن من از آنان.
002 25 خداى من! عمرشان را براى من دراز گردان، و بر زمان زندگيشان براى من بيفزا، و خردشان را برايم پرورش ده، و ناتوانشان را برايم نيرومند فرما، و تنها و دينها و اخلاقشان را برايم سلامت دار، و آنان را در جان و اعضاء و در هر آنچه از كارشان كه به آن اهتمام دارم تندرستى ده، و براى من و به دست من روزى آنان را گسترده فرما،
003 25 و قرار ده آنان را (انسانهايى) نيكوكار، پرهيزكار، بينا، شنوا (و) فرمانبر خود، و دوستدار پند دهنده ى دوستانت، و نسبت به همه دشمنانت دشمن و كينه دار، خدايا! دعايم را اجابت فرما.
004 25 خدايا! بازوانم را به وسيله ايشان نيرومند گردان و به آنان كجى ام را راست نما، و تعدادم را به آن افزون نما، و مجلسم را به ايشان بيارا، و يادم را به آنان زنده دار، و نبودم به سايه ى آنان بى نيازم گردان، و به وسيله آنان مرا در خواسته ام يارى فرما، و آنان را دوستدار من گردان، و (نيز) نسبت به من مهربان، متوجه، راست، فرمانبردار بى آن كه گناهكار و بد كننده و نافرمان و خطاكار باشند،
005 25 و مرا در پرورش و ياد دادن ادب و نيكى ايشان يارى فرما، و از جانب خود علاوه بر ايشان به من فرزندان نر (پسر) بخش، و آن را برايم خير قرار ده، و آنان را در آنچه از تو خواسته ام ياورم گردان،
006 25 و مرا و فرزندانم را پناه ده از شيطان رانده شده، زيرا تو ما را آفريدى و به ما فرمان داده، و نهى فرمودى، و در پاداش آنچه دستورمان دادى تشويق، و از كيفر نافرمانى ترساندى، و براى ما دشمنى قرار دادى كه با ما نيرنگ مى كند، او را بر چيزى از ما تسلط دادى كه ما را بر آن چيز او تسلط ندادى، او را در سينه هاى ما جاى دادى، و در رگهاى خونمان روانش ساختى، اگر ما (از او) غافل شويم او (از ما) غافل نگردد، و (ما را) از ياد نمى برد اگر ما (او را) از ياد بريم، ما را از عقابت ايمنى مى دهد، و از غير تو مى ترساند،
007 25 اگر گناه بسيار زشتى را قصد كنيم ما را به آن دلير نمايد، و اگر به كار شايسته اى همت گماريم ما را از آن باد دارد، ما را به شهوات طلب مى كند، و شبهه ها براى ما برپا مى كند، اگر ما را وعده دهد دروغ گويد، و اگر آرزومندمان سازد به آن عمل ننمايد، و اگر تو نيرنگش را از ما نگردانى ما را گمراه سازد، و اگر از فسادش نگاهمان ندارى ما را به لغزش كشاند.
008 25 خدايا! تسلط او را به تسلط خودت از ما دفع ساز، تا به سبب بسيار خواندن تو او را از ما باز دارى، پس به سبب تو از نيرنگش در (زمره ى) مصون ماندگان (از شر او) درآييم.
009 25 خدايا! تمام خواسته هايم را به من عطا فرما، و حاجتهايم را برآور، و مرا از برآوردن (خواسته هايم) باز مدار كه خود آن را برايم ضمانت فرمودى، و دعايم را از خود مپوشان كه خود مرا به آن فرمان دادى، و به من انعام فرما هر آنچه كه مرا در دنيا و آخرتم اصلاح مى نمايد، از آنچه ياد نموده و فراموشى كردم، يا (به زبان) اظهار كرده يا پنهانش نمودم، يا (براى مردم) آشكار كرده يا پنهانش داشتم،
010 25 و در تمان آن به سبب درخواستم از تو مرا از اصلاح كنندگان قرار ده، آنان كه به خواستن از تو فيروزان، (و) با تكيه بر تو بازداشت نشدگانند،
011 25 آنان كه معتاد شدگانند به پناه بردن به تو، سود برندگانند در سوداى با تو، پناه بردگان به عزت تو، آنان كه به جود و كرمت از فضل گسترده ى تو روزى حلال بر آنان گسترش يافته، آنان كه به عنايت تو عزيز شدگان از خواريند، و به عدل تو محفوظ ماندگان از ستمند و به رحمت تو سالم ماندگان از بلايند، و به بى نيازيت بى نياز شدگان از فقرند، و به نگهداى تو مصون ماندگان از گناهان و لغزش و خطاينده و به فرمانبردارى از تو توفيق يافتگان به راه خير و ترقى و درستى اند، و به قدرت تو حائل شدگان بين ايشان و گناهانند، ترك كننده هر معصيت تواند، و سكنى گزيدگان در همسايگى تواند،
012 25 خدايا! همه ى آن را به توفيق و رحمت خود به من عطا كن، و ما را از عذاب آتش پناه ده، و عطا فرما به تمام مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان همه ى آنچه را كه براى خود و فرزندانم از تو خواستم در اين دنيا و آن دنيا، زيرا تو نزديك، اجابت كننده اى، شنوا، دانا، عفو كننده، آمرزنده، دلسوز و مهربانى،
013 25 و ما را در اين دنيا و در آخرت حسنه عطا فرما، و از عذاب آتش (جهنم) نگهدارى فرما.
001 26 دعاى امام عليه السلام درباره ى همسايگان و دوستانش وقتى كه يادشان مى كرد.
001 26 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و كمكم فرما در مورد همسايگان و دوستانم كه آشنا به حق ما هستند و با دشمنان ما در مخالفتند (كمك نما) به بهترين نحوه از يارى كردنت،
002 26 و آنان را توفيق ده در برپائى روش خود، و در پيش گرفتن نيكى هاى اخلاق خوبت و مهربانى با ناتوانانشان، و از بين بردن نيازمنديشان، سر زدن به بيمارانشان، و راهنمائى هدايت خواهانشان، و خيرخواهى نسبت به مشورت كنندگانشان، و ديدار از سفر آمده شان، و كتمان رازهايشان، و پوشاندن عيبهايشان، و يارى رساندن به ستمديدگانشان، و نيك مشاورت كردنشان در نيازمندى هاى زندگى، و احسان نمودن بر ايشان به بى نيازى و فراوانى، و دادن آنچه بر ايشان واجب است پيش از درخواست.
003 26 خدايا! چنانم كن كه بدكردارشان را به نيكى پاداش دهم، و به گذشتن صرف نظر نمايم از ستمكارشان، و گمان نيك را نسبت به همه ى ايشان به كار گيرم، و در مورد همه ى آنان به نيكى رفتار نمايم و از روى پاكدامنى چشمم را از ايشان بپوشانم، و از باب فروتنى با ايشان نرم باشم، و از روى رحمت بر بلاد ديدگان رقت آورم، و در پشت سر دوستى را براى ايشان ظاهر سازم، و از سر اخلاص دوام نعمت را نزد ايشان دوست بدارم، و آنچه را براى خويشان خود واجب مى دانم براى آنان نيز واجب بدانم، و آنچه را نسبت به خويشان خود رعايت مى كنم درباره ى ايشان نيز رعايت نمايم،
004 26 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا مانند آن خواسته هايم از طرف ايشان روزى فرما، و برايم كاملترين بهره ها كه نزد ايشان است قرار ده، و بينائى آنان را در حق من و شناختنشان را به برترى من زياد فرما تا آنان به وسيله ى نيكبخت و من به وسيله ى نيكبخت گردم، دعايم را به هدف اجابت برسان اى پروردگار جهانيان.
001 27 دعاى امام عليه السلام است براى مرزداران.
001 27 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرزهاى مسلمانان را به غلبه خويش استوار نما، و نگهدارندگان آن مرزها را به قوت خود تقويت فرما، و بخشش هاى ايشان را از ثروت خويش فراوان گردان.
002 27 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و شمارشان را بسيار فرما، و سلاحشان را بران نما، و اطرافشان را حراست فرما، و پيرامونشان را از نفوذ بازدار، و گروهشان را همدلى عطا كن، و كارشان را مرتب فرما، و آذوقه شان را پى در پى برسان، و خود به تنهايى دشواريهايشان را كارگزارى كن، و به پيروزى يارشان باش، و به شكيبايى ياريشان كن، و بر آنها در چارجوئى ها مهربانى كن،
003 27 خدايا درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و آنچه را نمى دانند به آنان بشناسان، و به آنچه آگاهى ندارند آگاهشان فرما، و به آنچه بينش ندارند بينايشان فرما.
004 27 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به هنگام رويارويى با دشمن ياد دنياى فريب كار و گول زننده را از خاطرشان ببر، و انديشه هاى مال گمراه كننده را از دلهايشان محو ساز، و بهشت را برابر چشمهايشان قرار ده، و در برابر چشمهايشان نمايان گردان آنچه را آماده ساخته اى از خانه هاى هميشگى بهشت، و سراهاى ارجمند، و زنان زيباروى، و جوهائى كه به آشاميدنى هاى گوناگون جارى شده، و درختانى كه به انواع ميوه خم گشته، (آنها را در برابر چشمشان نمايان فرما) تا كسى از ايشان آهنگ پشت كردن به (دشمن) ننمايد، و فكر گريز از هماورد خود را ننمايد،
005 27 خدايا! به آن دعا دشمنانشان را درهم شكن، و ناخن هاى دشمنان را از ايشان جدا ساز، (آنان را ناتوان كن) و بين دشمنان و سلاحشان جدايى افكن،و بندهاى دلهايشان را بر كن، و ميان آنان و آذوقه هاى سفرشان دورى افكن، و آنان را در راههايشان سرگردان ساز، و آنان را از مقصدشان گمراه فرما، و كمك را از ايشان ببر، و تعداد (نفرات) را از ايشان بكاه، و دلهايشان را پر از ترس نما، و دستهايشان را از دراز نمودن (به سوى مسلمانان) باز دار، و زبانهايشان را از سخن گفتن ببند، و به سبب (شكست اين) دشمنان افراد پشت سرشان را متفرق ساز، و به واسطه ى (شكست) اينان افراد عقبى آنان را باز دار، و به خوار ساختنشان اميدهاى افراد پس از آنان را قطع نما.
006 27 خدايا! بچه دانهاى زنانشان را نازا گردان، و پشتهاى مردانشان را خشك فرما، و قطع فرما نسل چهارپايان و گاو و گوسفنتد و شترانشان را، (و) آسمانشان را در باريدن و زمينشان را در روئيدن رخصت مفرما.
007 27 خدايا! و به آن خواسته ها تدبير و توانايى اسلاميان را نيرو بخش، و به آن شهرهايشان را استوار گردان، و به آن مالشان را زياد فرما، و (خيال) آنان را در جنگ با دشمن براى عبادت خود و از كشمكش با انان براى خلوت كردن با تو آسوده گردان تا در جاى جاى زمين جز تو پرستش نشود و جز تو براى كسى از آنان پيشانى به خاك سائيده نگردد.
008 27 خدايا! مسلمانان هر ناحيه را به جنگ با مشركانى كه در مقابل آنانند بفرست، و آنان را از جانب خود به صفوف پياپى از فرشتگانت يارى فرما تا دشمنانت را به انتهاى (كره) خاك در زمين تو كشته و اسير شده برانند، يا اين كه اقرار نمايند كه تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، يگانه اى (و) شريكى براى تو نيست.
009 27 خدايا درخواستم را نسبت به دشمنانت در نقاط شهرها فراگير فرما (شهرهايى) از (قبيل) هند روم، تركستان، خزر، حبشه، نوبه، زنگبار، سقاليه، ديلمان و ديگر گروهاى مشرك، آنان كه نام و نشانشان بر ما پنهان است، و تو خود به شناخت خويش از آنان آگاهى و به قدرت خود بر آنان اطلاع دارى.
010 27 خدايا! مشركان را از دست درازى به مناطق مسلمانان به خودشان سرگرم ساز، و به كاستنشان مسلمانان را از كاستن نگهدار، و به جدائيشان آنان را از اجتماع بر مسلمانان باز دار،
011 27 خدايا! دلهايشان را از آرامش و بدنهايشان را از توانايى تهى ساز، و دلهايشان را از چاره جويى غافل ساز، و اعضائشان را از رويارويى با مردان (مسلمان) سست نما، و آنها را از زد و خورد با شجاعان (اسلام) بترسان، و مانند كارت در روز بدر به عذاب سختى از عذابهايت سپاهى از فرشتگانت را بر آنان بفرست، به آن (عذاب يا سپاه) ريشه شان را قطع، و شوكتشان را درو، و نفراتشان را پراكنده نما.
012 27 خدايا! آبشان را به وبا و خوراكشان را به بيماريها درآميز، و شهرهايشان را در زمين فرو بر، و بارش سنگهاى (بلا) را بر آنان پيوسته گردان، و ايشان را به خشكسالى بكوب، و آذوقه شان را در بى بركت ترين و دورترين زمين خود از ايشان قرار ده، و دژهاى زمين را از (حافظت و نفوذ) ايشان باز دار، آنان را به گرسنگى دائم و بيماريى سخت دچار ساز.
013 27 خدايا! هر جنگجويى از اهل آيين تو كه با آنان بجنگد، يا رزمجويى از پيروان سنت تو كه با آنان نبرد نمايد، تا دين تو بلندتر و حزب تو نيرومندتر و بهره ات كاملتر گردد، پس آسانى را به سويش بينداز، و كار را براى او مهيا گردان، و به روا شدن حاجت (او) عهده دارش باش، و رفيقانى (نيكو) براى او برگزين،
و پشتى قوى براى او بخواه، و درآمدش را گسترده گردان، و او را به نشاط و خرمى بهره مند ساز، و گرمى اشتياق (به آنچه) را (دوست دار) از فرو نشاندن و او را از غم تنهايى پناه ده، و ياد زن و فرزند را از خاطرش ببر،
014 27 و او را به نيت نيكو راهنما باش، و به تندرستى عهده دارش باش، و سلامتى را همراهش گردان، و او را از ترس نگهدار، و دليرى را بر دلش افكن، و نيرومندى را روزى او گردان، و به يارى توانايش ساز، و راهها (احكام جهاد) و روشها (ى رسول اكرم «ص») را به او بياموز، و در قضاوت او را به راه درست توفيق ده، و ريا را از او بركنار دار، و او را از (علاقه به) شهرت و آوازه نجات ده، و انديشه و ياد و مسافرت و اقامتش را در راه خود و براى خود قرار ده،
015 27 پس هرگاه با دشمن تو و دشمن خود به مصاف ايستد آنان را در چشم او اندك نما و مقامشان را در دل او ناچيز گردان، و او را بر آنان چيره گردان و آنان را بر او چيره مگردان. پس اگر زندگى او را به نيكبختى پايان دادى، و شهادت را براى او حكم فرمودى، شهادتش را پس از آن قرار ده كه دشمنت را به كشتن هلاك نموده، و پس از آن كه اسارت آنان را به سختى افكنده، و پس از آن كه مرزهاى مسلمانان امنيت يافته، و پس از آن كه دشمنت فرار كرده باشد،
016 27 خدايا! هر مسلمانى كه جنگجو يا مرزدارى را در خانه اش جانشين شود، يا در نبودش خانواده اش را مواظبت نمايد، يا به قسمتى از مالش او را يارى رساند، يا او را به لوازم جنگ كمك دهد، يا او را بر جهاد برانگيزد، يا او را در هدفش به دعا پيروى نمايد، يا در پشت سر او آبرويش را حفظ نمايد، پس به او مانند پاداش آن رزمنده به همان مقدار و همان گونه پاداش ده و بدل كارهايش را نقد به او عطا فرما كه سود آنچه پيش فرستاده، به زودى دريابد، و (نيز) شادى آنچه انجام داده، تا آن كه زمان او برسد به آنچه كه براى او از فضل خويش روان ساخته اى، و از كرامت خود براى او مهيا ساخته اى،
017 27 خدايا! و هر مسلمانى كه كار اسلام او را نگران كند، و اجتماع مشركين در برابر مسلمانان اندوهناكش سازد، پس قصد جنگ يا آهنگ جهاد نمايد، و ناتوانى او را زمين گير سازد، يا تنگدستى او را به كندى وادارد، يا پيشامدى او را از تصميمش به تأخير اندازد، يا در برابر اراده اش باز دارنده اى قرار گيرد، پس نامش را در (زمره ى) عبادت كنندگان بنگار، و ثواب مجاهدان را براى او حتمى گردان، و او را در رديف شهيدان و شايستگان قرار ده،
018 27 خدايا! درود فرست بر محمد (ص) بنده و فرستاده ات و بر خاندان محمد (ص)، درودى كه بر درودها بلند، مرتفع بر بالاى سلام ها باشد، درودى كه زمانش پايان نيابد، و شماره اش قطع نگردد، مانند كاملترين درودهايى كه بر يكى از دوستانت گذشته، زيرا تويى بسيار عطابخش ستوده، آغاز كننده ى باز گرداننده، انجام دهنده ى آنچه اراده مى نمايى.
001 28 دعاى امام عليه السلام است هنگام پناه بردن به خداى توانا و بزرگ.
001 28 خدايا! من به بريدنم از ديگرى و پيوستنم به تو خود را خالص كردم،
002 28 و به تمام وجودم به تو رو آوردم،
003 28 و از كسى كه نيازمند به عطاى توست رو برگرداندم،
004 28 و درخواست خود را گرداندم از كسى كه از احسان تو بى نياز نيست،
005 28 و دانستم كه تقاضاى نيازمند از نيازمند (ديگر) از سبك رأيى، و گمراهى خرد اوست،
006 28 زيرا - اى خداى من- چه بسيار مردم را ديده ام كه از غير تو عزت خواستند و خوار شدند، و از غير تو دارايى خواستند و بى چيز شدند، و عزم بلندى كردند و پست شدند
007 28 پس به ديدن مانند ايشان (انسان) دورانديش سلامت يابد كه پند گيريش او را موفق ساخته و انتخابش او را به راه درست رهنمون گردد.
008 28 پس اى آقاى من! تويى محل درخواستم نه هر درخواست شده اى، و برآورنده ى حاجتم نه هر كه از او طلب شده،
009 28 تويى ويژه ى دعايم پيش از هر خوانده شده اى، كسى در اميدم با تو شريك نمى شود، و كسى در دعايم با تو برابر نمى گردد، و ندايم كسى را با تو رديف نمى كند
010 28 اى خداى من! تنها تو راست يكتائى عدد، و صفت قدرت پر (يعنى كامل و بى هيچ نقص). و كمال توانايى و نيرومندى، و پايه ى بلندى و برترى،
011 28 و هر كه جز تو در زندگانيش مورد رحمت است، و بر كار خويش شكست خورده، و بر حال خود ناگزير است، در حالات گوناگون، (و) در صفات منتقل شونده است،
012 28 پس تو از داشتن مانندها و هماتا برترى، و از داشتن همانندها و همتاها بزرگترى، پاك و منزهى، جز تو خدايى نيست.
001 29 دعاى امام عليه السلام است هنگامى كه روزى بر آن حضرت تنگ مى شد.
001 29 خدايا! تو ما در روزيهمايمان به بد گمانى آزموده اى و (نيز) در مدت عمرهايمان، به آرزوى دراز، تا جايى كه روزى هاى تو را از روزى خواران خواستيم، و به آرزوهايمان در عمر آنان كه عمر طولانى كردند طمع نموديم،
002 29 پس بر محمد (ص) و خاندانش درود فرست، و ما را باورى راست (راسخ) ببخش كه بدان وسيله ما را از سنگينى درخواست بى نياز سازى، و اطمينانى خالص در دل ما انداز كه به ما آن ما را از شدت رنج نگهدارى.
003 29 و قرار ده وعده ات را كه در وحى خود روشن بيان كرده اى، و سوگندى را در كتاب خويش به دنبالش آورده اى، وسيله ى جدا سازى تلاش ما به رزقى كه خود آن را بر عهده گرفته اى، و بريدن از مشغول شدن به آنچه خود اندازه اش را ضمانت نموده اى،
004 29 پس گفته اى و گفتار تو حق و راسترين است، و سوگند خورده اى و سوگند تو راست ترين است: «روزى شما و آنچه به آن وعده مى شويد در آسمان است».
005 29 پس گفته اى: «به پروردگار آسمان و زمين سوگند كه همان گونه شما سخن مى گوييد آن حق است».
001 30 دعاى امام عليه السلام است در كمك خواستن از خداوند بر اداى قرض
001 30 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا سلامت بخش از وامى كه به آن آبرويم را بريزى، و ذهنم در آن پريشان شود، و انديشه ام به آن پراكنده گردد، و كارم در علاج آن به طول انجاميد،
002 30 و اى پروردگار من! به تو پناه مى برم از اندوه قرض و انديشه آن، و كار وام و بى خوابيش، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از آن پناه ده، و اى پروردگار من! از تو پناه مى خواهم از خوارى وام در زندگى، و از وبال آن پس از مرگ پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و از آن پناهم ده به ثروت سرشار، يا روزى به اندازه ى متصل.
003 30 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا از اسراف و زياده روى باز دار، و مرا به بخشش و ميانه روى متعادل گردان، و روش نيكو (در امر معيشت) را به من بياموز، و مرا به لطف خود از ولخرجى نگهدار، و روزيهاى مرا از وسائل حلال روانه ساز، و خرج كردنم را متوجه راههاى نيك گردان، و بگير از من مالى كه برايم خودبينى آورد، يا منجر به ستم شود، يا در پى آن به سركشى انجامم،
004 30 خدايا! همنشينى با فقيران را محبوب من گردان، و مرا به شكيبايى نيكو بر همنشينى ايشان يارى فرما،
005 30 آنچه از كالاى نابود شدنى دنيا از من گرفتى پس آن را در گنجينه هاى پايدار خود برايم اندوخته گردان،
006 30 و قرار ده آنچه از بى ارزشهاى دنيا كه به من داده اى، و از كالاهاى آن برايم شتاب نمودى، وسيله ى رسيدن به جوار خود، و پيوستن به قرب خويش، و وسيله اى به سوى بهشت خود، زيرا تو داراى احسان بزرگ و بسيار بخشنده ى بزرگوارى.
001 31 دعاى امام عليه السلام است در بيان توبه و درخواست آن.
001 31 خدايا! اى كسى كه توصيف وصف كنندگان او را وصف ننمايد،
002 31 و اى كسى كه از او نمى گذرد اميد اميدواران،
003 31 و اى كسى كه پاداش نيكوكاران نزد او تباه نمى گرد،
004 31 و اى كسى كه اوست پايان ترس عبادت كنندگان،
005 31 و اى كسى كه اوست نهايت بيم پرهيزكاران،
006 31 اين جايگاه كسى است كه گناهان او را دست به دست كرده، و مهارهاى خطاها او را (به دنبال خود) كشيده اند، و شيطان بر او چيره گشته، پس در آنچه به آن دستور داده اى از روى كم كارى كوتاهى نموده، و آنچه نهى فرموده اى از سر غرور انجامش داده،
007 31 مانند كسى كه از قدرت تو بر خود نادان است، يا مانند كسى كه احسان بسيار تو را به خود منكر است، تا چون ديده ى هداى براى او گشوده شد، و ابرهاى كورى از پيش او پراكنده شد، آنچه به آن بر خود ستم نموده شماره كرده، و در آنچه به آن پروردگار خويش را مخالفت نموده انديشه كرده، پس نافرمانى بزرگش را بزرگ ديده و مخالفت عظيمش را عظيم،
008 31 و با اميد به تو و شرمسارى از تو به سويت رو آورده، و با اعتماد به تو خواهشش را به تو متوجه ساخته، پس از روى يقين با طمع خود تو را قصد نموده، و از روى اخلاص با ترس خويش آهنگ تو كرده، همانا طمع او از هر كه غير توست كه در او طمع شده مبرا است، و ترس او از هر ترسيده شده اى كه غير توست رفت،
009 31 پس در پيشگاهت زار ايستاده، و ديده اش را از روى فروتنى به زمين دوخته، و به خاطر عزتت با خوارى سر به زير افكنده، و از سر فروتنى راز خود را آنچه تو از او بدان آگاهترى برايت آشكار ساخته، و از روى خشوع گناهان خود را آنچه تو بهتر ضبطش نموده اى بر شمرده، و از بزرگى آنچه در علم تو او را هلاك ساخته از تو فريادرسى خواسته، و از زشتى آنچه در حكم تو او را رسوا ساخته، (فريادرسى) از گناهانى كه لذتهايش سپرى شده و رفته، و پيامدهايش بجاى مانده و دامنگير شده،
010 31 اى خداى من! اگر او را مجازات كنى عدل تو را انكار نمى كند، و اگر از او درگذرى او را دلسوزى نمايى گذشت تو را بزرگ نمى شمارد، زيرا تو پروردگار بزرگوارى هستى كه آمرزش گناه بزرگ بر او بزرگ نيايد.
011 31 خدايا! پس اينك منم كه در پيشگاهت آمده ام در حالى كه فرمانبر دستور توام كه به دعا دستور دادى، و خواستار وفا به وعده ى توام كه به اجابت وعده دادى، آن زمان كه فرموده اى: «مرا بخوانيد تا براى شما برآورده سازم».
012 31 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و با آمرزش خود به من رو آور چنانكه من با اعتراف خود به تو رو آوردم، و مرا از مكانهاى انداختن گناهان بردار چنانكه من خود را براى تو پست نمودم، و مرا به پوشش خود بپوشان چنانكه در انتقام از من درنگ نمودى.
013 31 خدايا! قصد مرا در فرمانبريت پايدار گردان، و بينائيم را در پرستشت استوار ساز، و مرا به كارهايى موفق كن كه به آن چرك گناهان را از من بشويى، و هنگامى كه قبض روحم مى كنى مرا بر دين خود و آيين پيغمبرت محمد عليه السلام - بميران.
014 31 خدايا! همانا من در اين جايگاهم به سويت باز مى گردم از گناهان بزرگ و كوچك خود، و از گناهان پنهان و آشكارم، و از لغزش هاى گذشته و تازه ام، مانند بازگشت كسى كه با خود حديث گناه نگويد، و برگشتن به گناه را در دل نگذارند،
015 31 و تو خود - اى خداى من!- در كتاب استوار خويش فرموده اى: كه توبه را از بندگانت مى پذيرى، و از گناهان در مى گذرى، و آنان را كه پيوسته توبه مى كنند دوست مى دارى، پس چنانكه وعده فرمودى توبه ام را بپذير، و چنانكه ضمانت نموده اى از گناهانم درگذر، و چنانكه شرط كرده اى دوستى خود را براى من حتمى گردان،
016 31 و شرطم با تو - اى پروردگارم!- اين كه به آنچه ناپسند توست برنگردم، و ضمانم اين كه به آنچه مورد نكوهش توست رجوع ننمايم، و پيمانم اين كه از همه ى گناهان تو دورى كنم.
017 31 خدايا! تو به آنچه كرده ام داناترى، پس بيامرز آنچه را كه مى دانى، و مرا به قدرت خويش به سوى آنچه دوست دارى بازگردان.
018 31 خدايا! بر دوشم مطالباتى است كه آنها را به ياد دارم، و مطالباتى كه فراموششان كرده ام، و همه ى آنها در برابر ديده ى توست كه نمى خوابد، و علم تو كه فراموش نمى كند، پس در مقابل آن مطالبات به صاحبانش عوض ده، و بار سنگين آن را از من بيفكن، و سنگينى آن را از من سبك گردان، و مرا از اين كه به مانند آنها نزديك شوم نگهدار.
019 31 خدايا! مرا جز به نگهدارى تو به توبه وفاء نيست، و و جز به تو توانائيت (توان) خوددارى از گناهان نيست، پس مرا به نيرويى توانا گردان، و به نگهدارى باز دارنده همراهيم نما.
020 31 خدايا! هر بنده اى كه به سويت بازگردد و او در علم غيب تو نزد شكننده و بازگشت كننده در گناه و خطاى خويش است، پس من به تو پناه مى برم از آن كه چنين باشم، پس اين توبه ام را توبه اى قرار ده كه پس از آن نيازمند توبه اى نباشم، توبه اى كه باعث نابود شدن گناهان گذشته، و سلامتى در آنچه باقى مانده باشد
021 31 خدايا! همانا من از نادانى خود به درگاهت عذر مى خواهم، و از كردار بدم از تو بخشش مى خواهم، پس از باب احسان مرا در پناه رحمت خويش درآور، و از روى تفضل به پرده ى سلامت خود بپوشان
022 31 خدايا! من به سوى تو باز مى گردم از هر چه مخالف رضاى توست، يا از محبتت دور است از انديشه هاى دلم، و نگاههاى زير چشمى ام، و گفتارهاى زبانم، بازگشتى كه به آن هر عضوى جداگانه از كيفرهايت سالم ماند، و از قهرهاى دردناكت كه تجاوزگران از آن مى ترسند در امان باشد.
023 31 خدايا! بر تنهائيم در پيشگاهت و تپش قلبم از ترست رحم كن، و (نيز) بر لرزه ى اندامم از هيبت، زيرا كه - اى پروردگار من! گناهانم مرا در جاى رسوائى در درگاهت بها داشته، پس اگر سكوت كنم كسى از جانب من سخن نگويد، و اگر ميانجى طلبم سزاوار شفاعت نيستم.
024 31 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و كرمت را در خطاهايم شفيع گردان، و به گذشت خويش بر گناهانم مهربانى كن، و مرا از عذاب خود كه جزاى من است پاداش مده، و فضل خود را بر من بگستر، و مرا به پرده ى (عفو) خويش بپوشان، و با من رفتارى چون رفتار نيرومندى كن كه بنده ى خوارى به درگاهش زارى كرده و او بر وى ترحم كرده، يا مانند رفتار ثروتمندى كه بنده ى بى چيز نزد او رفته و او حالش را نيكو ساخته.
025 31 خدايا! از تو برايم پناه دهنده اى نيست پس بايد عزت تو پناهم دهد، و نه برايم شفيعى به سوى تو پس بايد احسان تو شفاعتم نمايد، و خطاهايم مرا ترسانده پس بايد گذشت تو مرا ايمن سازد،
026 31 بنابراين آنچه گفتم از روى نادانى به بدى كردارم نيست، و نه از روى فراموشى كار ناشايستم كه گذشته، بلكه براى آن است كه بشنود آسمان تو و هر كه در آن است، و زمين تو و هر كه بر روى آن است ندامتى را كه براى تو آشكار كردم، توبه اى را كه در آن به تو پناه بردم،
027 31 تا شايد برخى از آنان به رحمتت به خاطر بدى جايگاهم به من رحم نمايند، يا به خاطر بدى حالم مهربانى بر من او را در رسد (فراگيرد)، به سبب آن كه از جانب او دعايى به من رسيده كه از دعاى من نزد تو شنيدنى تر است، يا شفاعتى كه از شفاعت من نزد تو استوارتر است، كه رهائيم از خشمت و دستيابيم به خشنوديت به وسيله ى آن باشد.
028 31 خدايا! اگر پشيمانى بازگشت به سوى توست پس من پشيمان ترين پشيمانهايم، و اگر ترك نافرمانيت توبه است پس من نخستين توبه كنندگانم، و اگر طلب آمرزش سبب ريختن گناهان است پس من در پيشگاهت از درخواست كنندگان آمرزشم.
029 31 خدايا! چنانكه به توبه فرمان دادى، و پذيرش (آن) را ضمانت فرمودى، و بر دعا ترغيب نمودى، و روا ساختن (آن) را وعده فرمودى، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و توبه ام را بپذير، و مرا به محل نوميدى از رحمت خود باز مگردان، زيرا تو بر گنهكاران آمرزنده اى، و بر خطاكاران توبه كننده مهربانى،
030 31 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، چنانكه به سبب او ما را هدايت نمودى، و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست همچنانكه به سبب او ما را خلاصى دادى، و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست درودى كه در روز قيامت روز نياز به تو ما را شفاعت كند، زيرا تو بر هر چيزى توانايى، و آن بر تو آسان است.
001 32 دعاى امام عليه السلام براى خود پس از فارغ شدن از نماز شب در اعتراف به گناه
001 32 خدايا! اى داراى پادشاهى ابدى جاويدان،
002 32 و سلطنتى كه به ذات خود تواناست بدون هيچ لشكر و ياورانى
003 32 و داراى عزتى است پاينده با گذشت روزگاران و سال هاى گذشته و سپرى شدن زمانها و روزها،
004 32 سلطنتت چنان استوار است كه براى او مرزى به اول بودن نيست، و نه انتهايى به آخر بودن؛
005 32 و پادشاهيت چنان بلند پايه است كه همه چيز پيش از رسيدن به انتهاى آن فرومانده،
006 32 و دورترين توصيف وصف كنندگان به پائين ترين مرتبه از بلندى كه به خود اختصاص داده اى نمى رسد،
007 32 اوصاف وصف تو گمراه شده، و صفتها پيش از (رسيدن به) تو از هم گسيخته ، و و در بزرگيت انديشه هاى دقيق و باريك سرگردانند
008 32 تو اين چنينى، خدايى كه در اولى بودن خود اولى، و تو بر آنى هميشه اى جاويدان،
009 32 و منم بنده اى كه كردارش سبك، و آرزويش بزرگ است، وسايل پيوندها از دستم بيرون رفته مگر آنچه رحمتت آن را پيوند داده، و رشته هاى آرزوها از من گسسته مگر آنچه از گذشت كه به آن چنگ زده ام،
010 32 فرمانبرى از تو در نزدم اندك است كه آن را به حساب آورم، و نافرمانى از تو بر دوشم بسيار است كه (بتوانم) آن را حمل نمايم و هرگز گذشت از بنده ات بر تو سخت نيست، اگر چه بد كرده باشد، پس از من درگذر.
011 32 خدايا! دانش تو بر كردارهاى نهائى آگاه است، و در نزد آگاهيت هر پوشيده اى آشكار است، و كارهاى باريك از نظرت پنهان نيست، و رازهاى نهان از تو مخفى نمى ماند،
012 32 و همانا دشمنت بر من چيره گشته، دشمنى كه براى گمراهيم از تو فرصت خواسته، و تو فرصتش دادى، و براى گمراه ساختن من از تو مهلت خواسته و تو مهلتش دادى،
013 32 پس مرا به زمين كوبيد در حالى كه از گناهان كوچك هلاك كننده به سوى تو گريختم، و از كارهاى بزرگ نابود كننده، تا چون به نافرمانيت نزديك شدم، و به بدى تلاشم سزاوار خشم تو گشتم، روى (يا عنان) فريب خود را از من بازگردانيد، و با سخن كفر خود با من رو به رو شد، و به بيزارى از من بها خواست، و به من پشت كرده و رفت، و مرا در صحراى گناه در برابر خشم تو تنها گذاشت، و به صحن انتقام تو رانده شده درآورد،
014 32 در حالى كه نه شفاعت كننده اى است كه مرا در پيشگاهت شفاعت كند، و نه نگهبانى كه در برابرت امانم دهد، و نه دژى كه مرا از تو جلوگيرى كند، و نه پناهگاهى كه از تو به آن پناه برم،
015 32 پس اين است جايگاه پناهنده به تو، و محل اقرار كننده براى توست، پس نبايد فضل تو از من تنگى كند، و نبايد بخششت از من كوتاهى نمايد، و من نبايد زيانمندترين، بندگان توبه كار تو، و نوميدترين واردهاى اميدوار به تو باشم، مرا بيامرز، زيرا تو بهترين آمرزندگانى.
016 32 خدايا! تو مرا فرمان دادى و انجام ندادم، و مرا بر حذر نمودى و من انجام دادم، و انديشه هاى بد، گناه را براى من آراست، پس كوتاهى كردم،
017 32 روزى را براى روزه ام گواه نمى گيرم، و نه از شبى به خاطر شب زنده داريم پناه مى جويم، و نه مستحبى مرا به خاطر زنده نگه داشتن آن مى ستايد، جز واجبات تو كه هر كس آن را واگذارد هلاك گشته،
018 32 و من (آن) نيستم كه به سبب شرافت مستحبى به تو توسل جويم با بسيارى آنچه غفلت روزيدم از شرائط واجبات تو، و به سوى حرام هايت از مواضع مقررات تو گذشته و آنها را دريدم، و گناهان بزرگى كه آنان را بجا آوردم، كه سلامت داشتن تو مرا از رسوائيهايش پوشش است.
019 32 و اين جايگاه كسى است كه براى خود از تو خجل است، و بر خود خشمگين و از تو خشنود است، پس با جانى فروتن و گردنى افكنده و پشتى گرانبار از گناهان با تو روبرو شده، در حالى كه ميان اميد به تو و ترس از تو ايستاده،
020 32 و تو شايسته تر كسى هستى كه به او اميد ورزد، و سزاوارتر كسى كه از تو بترسد و پرهيز نمايد پس اى پروردگارم! آنچه را اميدوار به من عطا كن، و از آنچه بيمناكم امانم بده، و جائزه رحمت خود را به من احسان كن، زيرا تو بزرگوارترين كسى هستى كه از او درخواست شده.
021 32 خدايا! و چون مرا به گذشت خود پوشاندى، و مرا به فضل خود در سراى نيستى (دنيا) فرو پوشاندى در حضور نظائر، پس مرا از رسوائيهاى سراى هستى (آخرت) پناه ده نزد جايگاه هاى حاضرين از فرشتگان مقرب، و فرستادگان (پيغمبران) گرامى، و گشته شدگان راه خدا و شايستگان، از همسايه اى كه بديهاى خود را از او پنهان مى كردم، و از خويشاوندى كه در كارهاى پنهانى خود از او شرم مى كردم،
022 32 پروردگارا! در پرده پوشى از عيبهايم به آن اعتماد ننمودم، و اى پروردگارم! در آمرزش خود به تو اعتماد نمودم، و تو شايسته تر كسى هستى كه به او اعتماد شود، و بخشنده تر كسى كه به او روى آورده شود، و مهربانتر كسى كه از او مهربانى خواسته شود، پس به من رحم فرما.
023 32 خدايا! تو مرا (به صورت) آبى پست از پشتى كه استخوانهايش درهم فشرده، راههايش بسيار تنگ است سرازير نمودى به رحمى باريك كه آن را به پرده ها پوشيده اى، در حالى كه مرا از حالتى به حالت ديگر مى گرداندى، تا اين كه مرا به شكل كامل رساندى، و اعضاء را در پيكرم مستقر نمودى، چنانكه در كتاب خود ترسيم نمودى: (نخست) منى، سپس خون بسته شده، آنگاه پاره گوشتى، سپس استخوان، سپس استخوانها را به گوشت پوشاندى، و آنگاه مرا بدان گونه كه خواستى به خلقى ديگر آفريدى،
024 32 تا وقتى كه به روزى تو نياز پيدات كردم، و از فريادرسى احسان تو بى نياز نبودم، برايم از زيادى خوردنى و آشاميدنى كه براى كنيزت جارى ساختى خوراك قرار دادى، آن كنيزى كه مرا در اندورنش جاى دادى، و در قرارگاه رحم او به امانتم سپردى،
025 32 و اگر اى پروردگار من! مرا در آن حالتها به تدبير خويشم وا مى گذاشتى، يا به نيرويم ناچار مى ساختى، همانا تدبير از من كناره، و نيرو از من دور بود،
026 32 پس به فضل خويش چون شخص نيكوكار و مهربان به من غذا دادى، آن همه لطف را از روى احسان درباره ى من بجاى آوردى تا بدين پايه كه هستم، از نيكى تو محروم نمى گردم، و خوبى احسانت به من كندى نمى كند، با اين حال اعتمادم (به تو) استوار نمى گردد، تا به آنچه نزدت برايم سودمندتر است بپردازم،
027 32 همانا شيطان مهارم را در بدبينى و سستى باور در اختيار گرفته، از اين رو من از بد همسايگى او با من، و پيروى نفسم از وى گله مى كنم، و از سلطه ى او از تو حفاظت مى طلبم، و در برگرداندن نيرنگ او از من به درگاه تو زارى مى كنم،
028 32 و از تو درخواست مى كنم كه راه (به دست آوردن) روزيم را آسان نمايى، پس تو را بر آغازت به نعمتهاى بزرگ ستايش است، و بر دل انداختن تو شكر بر نيكى كردن و نعمت دادن را، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و روزيم را بر من آسان گردان و اين كه مرا به اندازه اى كه براى من مقرر كرده اى قانع سازى، و به سهم خودم خشنودم كنى در آنچه كه براى من جدا كرده اى، و اين كه آنچه از تن و عمرم رفته در راه فرمانبريت قرار دهى، زيرا تو بهترين روزى دهندگانى،
029 32 خدايا! به تو پناه مى برم از آتشى كه به آن بر كسى كه تو را نافرمانى كرده سخت گرفته اى، و به آن كسى كه از خشنوديت روى گردانده وعده ى عذاب داده اى، و از آتشى كه نورش تاريك، و ملايمش دردناك، و دورش نزديك است، و از آتشى كه بعضى بعض ديگر را مى خورد و پاره اى بر پاره ى ديگر حمله ور مى شود،
030 32 و از آتشى كه استخوان را خاكستر وا مى گذارد، و ساكنين خود را آب جوش مى نوشاند، و از آتشى كه بر آن كه به سويش زارى مى كند دلسوزى، و بر كسى كه از او مهربانى بخواهد رحم نمى كند، و قادر نيست بر سبك كردن از كسى كه برايش فروتنى كند و در برابرش تسليم شود، ديدار مى كند كه ساكنين خود را با گرمترين آنچه نزدش از كيفر دردناك و بدبختى سخت است،
031 32 و پناه مى برم به تو از عقرب هاى آن كه دهان گشوده اند، و از مارهاى آن كه نيششان در فريادند، و از آشاميدنيش كه پاره مى كند روده ها و قلب هاى ساكنين خود را، و دلهايشان را بر مى كند و از تو هدايت مى طلبم آنچه كه (مرا) از آتش دور سازد، و از آن پس راند،
032 32 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به فراوانى رحمت خود از آتش پناه ده، و به نيكويى گذشت خويش از لغزشهايم درگذر، و مرا اى بهترين پناه دهندگاه خوار مساز،
033 32 خدايا! تو (بندگان را) از سختى نگه مى دارى، و نيكى مى بخشى، و آنچه بخواهى انجام مى دهى، و تو بر هر چيزى توانايى،
034 32 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، هنگامى كه نيكان ياد شوند، و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست تا زمانى كه شب و روز آمد و شدند، درودى كه امتدادش بريده نگردد، و شماره اش به شمار نيايد، درودى كه فضا را پر كند، و زمين و آسمان را لبريز سازد،
035 32 خدا بر او درود فرستد تا خشنود گردد، و خداى بر او و خاندانش درود فرست پس از خشنودى، درودى كه مرزى براى آن نيست، و نه پايانى، اى مهربانترين مهربانان.
001 33 دعاى امام عليه السلام در مورد استخاره
001 33 خدايا! من به سبب دانشت از تو خير درخواست مى كنم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و خير را براى من حتمى فرما،
002 33 و شناخت برگزيدن را به دل ما بيافكن، و آن را وسيله ى خشنودى به آنچه براى ما مقدر ساخته اى، و سر فرود آوردن به آنچه حكم رانده اى قرار ده، پس دلهره ى شك را از ما ببر، و ما را به باور مخلصان يارى فرما،
003 33 و ما را به ناتوانى از شناخت آنچه اختيار كرده اى تكليف مفرما تا تقدير (يا عظمتت) را كوچك شماريم، و جاى خشنودى تو را ناپسند داريم، و ميل نماييم به چيزى كه از عاقبت به خيرى دورتر، و به خلاف عافيت نزديكتر است
004 33 آنچه از تقدير تو كه نمى پسنديم محبوب ما گردان، و بر ما آنچه از حكم تو كه سخت مى شماريم آسان گردان.
005 33 و به دل ما بيافكن گردن نهادن به آنچه از خواسته ات كه بر ما وارد نموده اى، تا پس انداختن آنچه را شتاب كرده اى دوست نداشته باشيم، و (نيز) شتاب كردن آنچه را به تاخير انداخته اى، و آنچه را دوست دارى ناپسند نشماريم، و آنچه را ناپسند دارى برنگزينم.
006 33 و كار ما را به آنچه پايانش پسنديده تر و بازگشتش گراميتر است پايان ده، زيرا تو چيز با ارزش عطا مى كنى، و نعمت بزرگ مى بخشى، و آنچه اراده نمايى انجام مى دهى، و تو بر هر چيزى توانايى.
001 34 دعاى امام عليه السلام وقتى كه گرفتار مى شد يا گرفتار به رسوايى گناه را مى ديد.
001 34 خدايا! تو را بر پوشاندنت پس از دانائيت، و عافيت دادنت پس از آگاهيت ستايش است، پس همه ى ما كار زشت انجام داده و تو معروفش ننمودى، و كار بسيار زشتى مرتكب شده و تو رسوايش نساختى، و خود را به بدى ها پوشانده و تو (كسى را) بر او راهنمايى نكردى
002 34 چه بسيار نهى تو را بجا آورديم، و بسا فرمانى كه ما را بر آن آگاه ساختى (يا بازداشتى) و ما از آن تجاوز كرديم، و چه بسيار بدى كه به دست آورديم، و گناهى كه انجامش داديم، در حالى كه از بين بينندگان تو بر آن آگاه، و بر هويدا كردن آن بيش از توانگران توانا بودى، عافيتت براى ما در برابر ديدگان ايشان پرده، و در مقابل گوششان مانعى بود،
003 34 پس آنچه از پوشاندى را كه پوشاندى، و عيبى كه پنهان داشتى براى ما پند دهنده قرار ده، و باز دارنده از بدخوئى، و ارتكاب معصيت و كوشش در توبه ى نابود كننده، و راه ستوده،
004 34 و زمان در كوشش را نزديك گردان، و ما را به غفلت از خود دچار مكن، كه ما به تو مايل و از گناهان توبه كننده ايم،
005 34 و خدايا! درود فرست بر انتخاب شده ات (از ميان) خلق خود: محمد (ص) و خاندانش كه از آفريدگانت برگزيده (و) پاكند و ما را نسبت به آنان شنوا و فرمانبردار همان طور كه فرمان دادى قرار ده.
001 35 دعاى امام عليه السلام است درباره ى خشنودى وقتى كه به دنيا داران مى نگريست.
001 35 ستايش خداى را در حال خشنودى به قضاى خدا، گواهى مى دهم كه خداوند روزى هاى بندگان را به عدل تقسيم كرده، و بر تمام مخلوقاتش (راه) احسان را پيش گرفته.
002 35 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به آنچه به آنان داده اى آزمايش مكن، و ايشان را به آنچه از من باز داشته اى ميازماى، تا بر خلقت رشك برم و حكمت را كوچك شمارم.
003 35 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به قضايت راضى گردان، و سينه ام را به موارد حكم خود گشاده فرما، و اعتمادى به من ببخش تا با آن اقرار كنم كه قضاى تو جز به نيكى روان نشده، و سپاس مرا از تو بر آنچه از من باز داشته اى افزون تر گران از سپاسم از تو بر آنچه به من عطا كرده اى،
004 35 و مرا نگهدار از اين كه به فقيرى گمان فرو مايگى برم، يا به طور توانگرى گمان برترى برم، زيرا صاحب منزلت كسى است كه طاعت تو او را شرافت داده است، و ارجمند كسى كه پرستش تو را نموده است،
005 35 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از ثروتى بهره مند ساز كه فنا نپذيرد، و به عزتى تاييد فرما كه از دست نرود و در پادشاهى جاودانه روانه ساز، زيرا تو يگانه ى يكتاى قصد شده اى، كه فرزندى نياورده و از كسى آورده نشده اى، و هيچكس همتاى تو نبوده.
001 36 دعاى امام عليه السلام وقتى كه به ابر و برق نگاه مى كرد و صداى رعد را مى شنيد.
001 36 خدايا! همانا اين دو، دو نشانه از نشانه هاى تو، و دو خدمتگزار از خدمتگزاران تواند، كه به رحمتى سودمند يا عقوبتى زيانبخش در فرمانبردارى از تو مى شتابند، پس به آن دو باران بد بر ما مباران، و به آن دو لباس بلا بر ما مپوشان،
002 36 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و فايده اين ابرها و بركت آنها را بر ما فرو فرست، و آفت و زيانش را از ما بگردان، و در آن به ما آفتى نرسان، و آفت را بر روزى هاى ما مسلط مگردان،
003 36 خدايا! اگر آن ابرها را براى عذاب برانگيخته اى، و از روى خشم فرستاده اى پس ما از خشمت به تو پناه مى بريم، و در درخواست عفوت به سوى تو زارى مى كنيم، پس خشم را متوجه مشركان ساز، و آسياى عذابت را بر آنان كه جز تو را مى پرستند به گردش آر،
004 36 خدايا! خشكى شهرهاى ما را به آب دادن خود ببر، و وسوسه ى دلهاى ما را به روزى خود بيرون فرما، و ما را از خود به ديگرى سرگرم مفرما، و فزونى خيرت را از همه ى ما جدا مكن، زيرا بى نياز كسى است كه تو او را بى نياز كرده اى، و سالم كسى است كه تو او را نگاه داشته اى،
005 36 چون نزد كسى جز تو حمايت نيست، و نه در كسى از قهرت امتناعى است، زيرا آنچه بخواهى و بر هر كه خواهى حكم مى كنى، و به آنچه اراده كنى و درباره ى هر كه اراده نمايى فرمان دهى.
006 36 پس تو را بر آنچه ما را از بلا نگاه داشتى ستايش است، و تو را سپاس است بر آنچه از نعمتها كه به ما داده اى، چنان ستايشى كه ستايش ستايشگران را پشت سر نهد، حمدى كه زمين و آسمان او (خدا) را پر سازد،
007 36 كه تويى بسيار نعمت دهنده ى نعمتهاى سنگين، بسيار بخشنده ى نعمتهاى بزرگ، پذيرنده ى سپاس اندك، و پاداش دهنده ى سپاس كم، نيكوكار و زيبابخش، صاحب فضل، جز تو خدايى نيست، بازگشت به سوى توست.
001 37 دعاى امام عليه السلام هنگامى كه به ناتوانى از بجا آوردن شكر اقرار مى نمود
001 37 خدايا! كسى به پايان شكرت نمى رسد مگر اين كه احسان تو بر او فراهم مى آيد كه او را به شكرى ديگر وا مى دارد،
002 37 و به طاعتت به اندازه اى نمى رسد هر چند بكوشد جز آن كه در برابر استحقاق تو به سبب احسانت عاجز است،
003 37 پس شاكرترين بندگانت از شكر تو عاجز، و عابدترين آنها از فرمانبريت ناتوان است،
004 37 براى كسى حتمى نيست كه به سبب استحقاقش او را بيامرزى، و نه به سبب سزاواريش از او خشنود گردى،
005 37 پس كسى كه او را بيامرزى از احسان توست، و كسى كه از او خشنود شوى از فضل توست،
006 37 عمل اندكى را كه پذيرفته اى ثواب بسيار مى دهى، و بر چيز كمى كه در آن اطاعت شده اى پاداش مى دهى، تا آنجا كه گويى شكر بندگانت كه پاداششان را بر آن لازم داشته اى و جزايشان را از آن بزرگ نموده اى كارى است كه بى تو توان باز ايستادن از آن را بر خوردارند، و از اين رو پاداششان داده اى، يا گويى سبب آن سپاسگزارى به دست تو نبوده و بدين خاطر ايشان را مزد داده اى،
007 37 بلكه اى خداى من! مالك كار ايشان بوده اى پيش از آن كه آنان مالك پرستش تو شوند، و ثوابشان را آماده نموده اى پيش از آن كه در فرمانبريت درآيند، و آن به خاطر اين است كه روش تو انعام، و عادت تو احسان، و راه تو بخشش است،
008 37 از اين رو همه آفريدگان معترفند كه تو كسى را كه عقوبت كنى ستمكار نيستى، و گواهند كه هر كه را عافيت دادى به او احسان نموده اى، و همگان بر خود اقرار دارند به ناتوانى از آنچه سزاوارى،
009 37 پس اگر شيطان ايشان را از طاعتت نفريبد، گناهكارى تو را نافرمانى نمى كرد، و اگر او باطل را در نظرشان به صورت حق ترسيم نمى كرد گمراهى از راه تو گمراه نمى شد،
010 37 پس پاك و منزهى تو! چه روشن است بزرگواريت در معامله با كسى كه تو را فرمان نبرده: فرمانبر را در ازاى آنچه خود برايش فراهم نموده اى پاداش مى دهى، و معصيت كار را در آنچه توانا به شتاب در عذاب هستى مهلت مى دهى،
011 37 به هر يك از آن دو چيزى عطا كرده اى كه برايش سزاوار نبوده، و بر هر يك از دو نفر چيزى احسان نمودى كه عملش از آن كوتاه است،
012 37 و اگر فرمانبر را بر آنچه كه خود را بر آن داشته اى پاداش مى دادى نزديك بود كه ثوابت را از دست بدهد، و نعمتت از او جدا گردد، ولى تو به بزرگوارى خود او را پاداش دادى در برابر مدت كوتاه نابود شدنى به مدتى دراز هميشگى، و بر مدت نزديك زايل شدنى به مدت دامنه دار جاويدان،
013 37 سپس سپس از او در آنچه از روزى تو خورده و به آن بر فرمانبريت نيرو گرفته جبران نخواسته، و او را در حسابرسى از ابزار سختگيرى ننمودى، ابزارى كه به كار بردن آنها را وسيله ى رسيدن به آمرزشت قرار دادى، و اگر با او چنين مى كردى تمام آنچه براى آن كوشش كرده رفته بود و (نيز) تمام آنچه در آن تلاش كرده، در برابر كوچكترين احسانها و نعمتهايت، و در پيشگاهت به خاطر نعمتهاى ديگرت در گرو مى بود. پس چه زمانى شايسته است چيزى از ثواب تو را ؟ نه هيچ وقت؟
014 37 اين - اى خداى من!- حال كسى است كه تو را فرمان برده، و راه كسى كه در پرستشت كوشش نموده، اما آن كه فرمان تو را سرپيچى نموده و نهى تو را مرتكب شده، پس در انتقامت از او شتاب ننمودى تا حال خود را در نافرمانيت به حال بازگشت به فرمانبريت تغيير دهد و البته كه او در اولين چيزى كه به نافرمانى تو قصد نموده سزاوار گشته همه ى آنچه از كيفرهايت را كه براى تمام خلقت آماده ساخته اى،
015 37 پس تمام عذابى را كه از او به تأخير انداخته، و انتقام و عقاب خوار كننده اى كه از او به عقب انداخته اى، صرف نظر كردن از حق خود، و خشنودى به كمتر از استحقاق خويش است،
016 37 از اين رو اى خداى من! بزرگوارتر از تو كيست، و چه كسى است بدبخت تر از كسى كه در مخالت با تو هلاك شده؟ نه! كيست؟ پس تو والاتر از آنى كه جز به احسان وصف شوى، و منزه از آنى كه جز از عدل تو ترسيده شوى، بيم ستم بر كسى كه تو را نافرمانى كرده از تو نمى رود، و ترس واگذاشتن پاداش كسى كه تو را خشنود ساخته، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و آرزويم را به من ببخش، هدايت خود را بر من بيفزا چيزى كه به آن به توفيق در كرده ام برسم، زيرا تو بسيار نعمت دهنده ى بزرگوارى.
001 38 دعاى امام عليه السلام است در عذرخواهى از دادخواهى هاى بندگان و از كوتاهى در حقوقشان و در آزاديش از آتش.
001 38 خدايا! به درگاهت پوزش مى خواهم از ستمديده اى كه در حضور من به او ستم شده و من او را يارى نكردم، و از احسانى كه به من شده و شكرش را بجا نياورده ام، و از بد كننده اى كه به سويم عذر آورده و من عذرش را نپذيرفته ام، و از نيازمندى كه از من درخواست نموده و من او را مقدم نداشته ام، و از حق صاحب حقى كه براى مؤمنى بر من لازم بوده و آن را نداده ام، و از عيب مؤمنى كه برايم آشكار گشته و من آن را نپوشانده ام، و از هر گناهى كه برايم پيش آمده و از آن دورى نجستم.
002 38 اى خداى من! از آنها و از مانند آنها به درگاه تو عذر مى آورم، عذرى از روى پشيمانى كه براى مانند آنها كه در آينده مى آيند پند دهنده اى باشد،
003 38 پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و قرار ده پشيمانيم را بر لغزش هايى كه به آن گرفتار شدم، و قصدم را بر ترك آنچه (گناهى) كه به من رو مى آورد (قرار ده) توبه اى كه برايم موجب دوستى تو شود، اى دوستدار آنان كه پيوسته توبه كننده اند.
001 39 دعاى امام عليه السلام است در درخواست عفو و رحمت
001 39 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و شهوتم را از هر حرامى درهم شكن، و آزم را از هر گناهى بركنار دار، و بازم دار از آزار رساندن به هر مرد و زن با ايمان و مرد و زن مسلمان،
002 39 خدايا! هر بنده اى كه درباره ى من كارى كه بر او حرام بوده انجام داده، و از من آنچه را كه بر او منع نموده اى دريده، پس در حالى كه مرده با مطالباتم رفته، يا در حال حيات نزد او مانده، پس او را در ستمى كه به من روا داشته بيامرز، و از آنچه از من برده او را ببخش، و بر آنچه در مورد من انجام داده، او را آگاه مساز، و به خاطر آنچه به سبب من كسب نموده رسوايش مكن، و قرار ده گذشت از ايشان را كه به آن نيكى نموده ام، و صدقه بر ايشان را كه به آن بخشش نموده ام، از پاكيزه ترين بخشش هاى بخشندگان، و بالاترين عطاهاى تقرب جويان،
003 39 و مرا از گذشتم از ايشان به گذشت خود عوض ده، و از دعايم براى ايشان به رحمت خود، تا هر يك از ما به فضل تو نيكبخت شود، و هر كدام از ما به احسانت رهايى يابد،
004 39 خدايا! هر بنده اى از بندگانت كه از من به او عقوبتى رسيده، يا از جانب من آزارى به او برخورده، يا از من يا به سبب من ستمى او را دريافته، پس حق او را برده ام، يا دادخواهش را از ميان برده باشم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و او را به توانگرى خود از من خشنود فرما، و حقش را از جانب خويش كامل عطا فرما،
005 39 سپس مرا از آنچه فرمانت موجب آن مى شود نگهدار، و از آنچه عدلت به آن حكم مى كند رهايى ده، زيرا توان من تحمل انتقام تو، و قدرتم تاب خشم تو را ندارد، پس اگر مرا به حق جزا دهى هلاكم مى كنى، و اگر به رحمت خود مرا نپوشانى نابودم مى سازى،
006 39 خدايا! از تو بخشش چيزى را مى خوام - اى خداى من!- كه بخشش آن چيزى از تو نمى كاهد، و بر داشتن بارى را از تو مى خواهم كه برداشتن آن تو را گران نمى آيد.
007 39 اى خداى من! از تو بخشش نفس خود را مى خواهم كه آن را نيافريدى تا به وسيله آن از بدى خود را باز دارى، يا به آن به سودى راه يابى، ولى آن را آفريدى براى ثابت كردن قدرتت بر (ايجاد) مانند آنها، و قرار دادن دليل بر (آفريدن) شبيه آنها،
008 39 و از تو بر گرفتن گناهم را مى خواهم آنچه كه حملش سنگين بارم نموده، و از تو يارى مى طلبم بر آنچه سنگينى آن مرا گرانبار نموده،
009 39 پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و نفس مرا با اين كه بر خود ستم روا داشته ببخش، و رحمتت را به برداشتن بار گرانم بگمار، چه آن كه رحمتت فراوان به بدكاران رسيده و چه بسيار گذشت ستمكاران را فرا گرفته،
010 39 پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا نمونه كسانى قرار ده كه آنان را به گذشت خود از افتادنگاهاى خطاكاران به پا داشته اى، و به توفيق خود آنان را نجات داده اى از گرفتاريهاى گناهكاران، پس از اسارت خشمت رها شده ى عفوت گرديده، و از بند عدلت آزاد شده ى احسانت.
011 39 اى خداى من! اگر آن را انجام دهى، آن را درباره ى كسى كرده اى كه شايستگى كيفرت را انكار نمى كند، و نفس خود را از سزاوارى عقابت منزه نمى داند
012 39 اى خداى من! آن را درباره ى كسى انجام ده كه ترسش از تو از طمعش در تو بيشتر است، و كسى كه نوميديش از نجات از اميدش براى رهايى پابرجاتر است، نه اين كه نوميديش از باب يأس از رحمتت مى باشد، يا اين كه طمعش از روى فريب خوردن باشد، بلكه به خاطر كمى نيكيهايش در ميان گناهانش، و سستى دليلهايش در همه ى دادخواهى هاى او مى باشد،
013 39 اما تو اى خداى من! سزاوارى كه راستگويان هميشگى به تو فريب نخورند، و گناهكاران از تو نوميد نگردند، زيرا تو پروردگار بزرگى هستى كه كسى را از فضل خود باز نمى گرداند، و تمام حق خود را از كسى نمى ستاند،
014 39 ياد تو از يادشدگان (به نيكى ها) برتر است، و نامهايت منزه است از (آن كه) ناميده شدگان (يا صاحبان شرافت بدان ناميده شوند). و نعمتت در ميان آفريدگان پراكنده است، پس تو را بر آن سپاس است اى پروردگار جهانيان.
001 40 دعاى امام عليه السلام چون خبر مرده اى به او مى رسيد يا از مرگ ياد مى كرد.
001 40 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از آرزوى دل رهايى ده، و آن را به عمل راستين از ما كوتاه گردان، تا تمام كردن ساعتى از پى ساعتى را آرزو نكنيم، و نه تمام گرفتن روزى را به دنبال روزى، و نه پيوستن نفسى را به نفسى، و نه رسيدن گامى به گامى،
002 40 و ما را از فريب آن سلامت دار، و از بديهايش در امان دار، و مرگ را در مقابل ما برپا دار، و از مرگ ياد كردن ما را هرازگاهى قرار مده،
003 40 و از كارهاى شايسته كارى برايمان قرار ده كه به آن بازگشت به سوى تو را كند شماريم، و براى به شتاب رسيدن به تو بدان حرص داشته باشيم، تا مرگ براى ما محل انسى باشد كه به آن انس گيريم، و جاى الفتى كه به آن شوق ورزيم، و خويشاوند نزديكى كه نزديك شدن به آن را دوست بداريم،
004 40 پس هرگاه كه او را بر ما وارد كردى و بر ما فرود آوردى پس در حالى كه زائر است ما را به آن نيكبخت گردان، و از سفر باز آمده ما را به آن انس ده، و ما را به مهمانى او بدبخت مگردان و ما را به ديدارش خوار مساز، و آن را درى از درهاى آمرزش خود قرار ده، و كليدى از كليدهاى رحمت خود،
005 40 ما را هدايت شدگانى كه گمراه نيستند بميران، فرمانبردارانى كه كراهت ندارند، توبه كنندگانى كه معصيت كار نبوده و (به گناه) اصرار نورزند، اى ضامن پاداش نيكوكاران، و خواهان اصلاح كردار فاسدان.
001 41 دعاى امام عليه السلام است در طلب پرده پوشى و محفوظ ماندن (از حوادث)
001 41 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و بستر كرامت خود را برايم بگستران، و مرا به آبشخورهاى رحمتت درآور، و در ميان بهشت فرود آر، و به بازگرداندن از خود خوار مكن، و به نوميدى از خود محرومم منما،
002 41 و مرا به آنچه (از گناهان) كه بجا آورده ام تقاص مكن، و به آنچه به دست آورده ام خرده مگير، و رازم را آشكار مكن، و از امور پنهانيم پرده برمدار، و عملم را بر ترازوى عدل مگذار، و چگونگى ام را در برابر ديدگان بزرگان مردم آشكار مفرما،
003 41 آنچه را كه فاش شدنش بر من ننگ است از ايشان مخفى دار، و آنچه كه نزد تو مرا رسوا مى كند از ايشان بپوشان،
004 41 مرتبه ام را به خشنوديت بلند گردان، و ارجمنديم را به آمرزشت كامل ساز، و مرا در رديف اصحاب يمين درآور، و در راههاى ايمن يافتگان ببر، و در گروه رستگاران قرار ده و مجلسهاى شايستگان را به وسيله من آباد گردان، دعايم را اجابت فرما اى پروردگار جهانيان.
001 42 دعاى امام عليه السلام است به وقت ختم قرآن
001 42 خدايا! تو مرا بر به پايان رساندن كتابت كه آن را نور فرستادى يارى رساندى و آن را بر حفظ هر كتابى كه فرو فرستاده اى مسلط قرار دادى، و آن را برترى دادى بر هر سخنى كه فرموده اى،
002 42 و جدا كننده اى كه به وسيله ى آن ميان حلال و حرامت جدايى افكندى، و خوانده شده اى كه به آن راههاى احكامت را آشكار ساختى، و كتابى كه آن را براى بندگان خود تفصيل دادى، و وحى كه آن را بر پيامبرت محمد كه درود تو بر او و خاندانش باد فرو فرستادى،
003 42 و آن را نورى قرار داده اى كه به پيروى از آن از تاريكيهاى گمراهى و نادانى راه مى يابيم، و شفاء براى كسى كه به درك از روى تصديق براى شنيدنش خاموش گشته، و ترازوى عدل كه زبانه اش از حق نمى گردد، و نور هدايتى كه دليلش از گواهان خاموش نمى شود، و نشانه ى نجات كه هر كس آهنگ روش مستقيم آن را كند گمراه نمى گردد، و دستان هلاكت ها نمى رسد به آن كه به دستگيره ى عصمتش درآويزد،
004 42 خدايا! چون ما را بر خواندن قرآن كمك رساندى، و درشتى زبانهاى ما را به نيكويى عبارت آن نرم نمودى، پس ما را از كسانى قرار ده كه حق آن را چنان كه شايسته است محافظت مى كنند، و تو را با اعتقاد به گردن نهادن در برابر آيات محكمش بندگى مى كند، و به اعتراف به متشابه و دلايل روشنش پناه مى برند،
005 42 خدايا! تو قرآن را بر پيامبرت محمد - كه خدا بر او و خاندانش درود فرستد- سربسته فرو فرستادى، و دانش شگفتى هاى آن را به طور كامل به او الهام فرمودى، و ما را وارث دانش تفسير شده اش گرداندى، و بر كسى برترى دادى كه به دانش آن نادان است، و ما را بر آن نيرو بخشيدى تا بر كسى كه توان برداشتن آن را ندارد شرافت دهى.
006 42 خدايا! همچنان كه دلهاى ما را حاملان قرآن ساختى، و به رحمتت شرف و برتريش را به ما شناساندى، پس بر محمد (ص) پند دهنده به قرآن، و بر خاندانش (ع) حافظان قرآن درود فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه اقرار دارند آن از جانب توست، تا در تصديقش ترديد به ما روى نياورد، و انحراف ما را از راه راستش بيرون نكشد،
007 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان قرآن چنگ مى زنند، و از چيزهايى شبيه به هم پناهگاه استوارش پناه مى گيرند، و در سايه ى (حمايت) آن سكنى مى گزينند، و به نور بامدادش راه مى يابند، و به روشنى تابناكش اقتدا مى كنند، و از چراغش چراغ مى افروزند، و هدايت را در غير آن نمى جويند.
008 42 خدايا! همچنان كه به وسيله ى قرآن محمد را نشانه اى جهت راهنمايى بر خويش برپا داشتى، و به خاندان او راه هاى خشنودى به سوى خود را نماياندى، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و قرآن را براى ما وسيله ى رسيدن به والاترين منزلهاى ارجمند قرار ده، و نردبانى كه براى رسيدن به محل سلامت (بهشت) بر آن بالا رويم، و سببى كه به آن نجات در عرصه قيامت را پاداش گيريم، و وسيله اى كه به آن بر نعمت فراوان سراى اقامت وارد گرديم.
009 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به وسيله ى قرآن سنگينى گناهان را از ما پايين آور، و اخلاق خوش نيكان را به ما ببخش، و ما را پيرو راه هاى كسانى بگردان كه در ساعتهاى شب و طرف هاى روز براى تو در آن كوشش مى كنند، تا به سبب پاك كردن آن را از هر چركى پاك نمايى، و پيرو راههاى كسانى قرار ده كه به نور قرآن روشنى جسته اند، و آرزو (ى بى جا) آنها را از انجام كار باز نداشته كه به فريب نيرنگهايش آنان را از ميان ببرد.
010 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و قرآن را در تاريكى هاى شبها مونس ما قرار ده، و از وسوسه هاى شيطان و دل دل گذراندن انديشه هاى بد نگهبان، و براى گامهاى ما از انتقال به سوى گناهان باز دارنده، و براى زبانهاى ما از فرو رفتن در (سخن) باطل بى آن كه از بيمارى باشد - لال كننده، و براى اندام هاى ما از ارتكاب گناهان منع كننده، و براى دقت در پندگيرى كه غفلت آن را درهم پيچيده گستراننده، تا درك شگفتى هاى آن و مثلهاى بازدارنده اش را به دلهاى ما برسانى، شگفتى ها و باز دارنده هايى كه كوه هاى استوار با سختيشان از برداشتن آن ناتوانند
011 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به وسيله ى قرآن نيكى برون ما را ثابت گردان، وبه آن در دل گذراندن انديشه هاى بد را از سلامتى درونمان باز دار، و به آن بشوى چرك داده هاى ما و وابستگى گناهانمان را، و امور پراكنده ما را به قرآن گردآور، و در محل عرضه بر تو تشنگى ما را در شدت گرما به وسيله ى قرآن سيراب نما، و در روز هراس بزرگ به هنگام زنده شدنمان به وسيله ى آن ما را جامه هاى امان بپوشان.
012 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به وسيله ى قرآن فقر ما را به فقدان نيازمندى اصلاح فرما، و به واسطه ى قرآن خوشى زندگانى و پر خيرى وفور روزى ها را به سوى ما بفرست، و ما را از خوهاى نكوهيده و اخلاق پست دور نما، و به آن از گودال كفر و انگيزه هاى دو روئى نگهدار، تا در قيامت، قرآن كشاننده ى ما به سوى خشنودى و بهشت تو باشد، و براى ما در دنيا از خشمت و تجاوز از احكامت باز دارنده باشد، و براى آنچه در نزد (حكم) تو به حلال شمردن حلال آن و حرام شمردن حرام آن است گواه باشد.
013 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به وسيله ى قرآن هنگام مردن اندوه حال جان كندن و سختى ناله كردن را بر ما آسان گردان، و (نيز) پى در پى بودن خرخر صدا در حلق وقتى كه جانها به خرخره رسند، و گفته شود: كيست افسونگر؟ و فرشته ى مرگ براى گرفتن جانها از پرده هاى نهانها آشكار گردد، و آنها را از كمان مرگها به تيرهاى وحشتناك جدايى بزند، و براى جانها از زهر مرگ جامى كه مسموم كننده ى ذائقه هاست درآميخته، و كوچ كردن و رفتن ما به آخرت نزديك شود، و كردارها گردن بند گردد در گردن ها، و قبرها تا وعده گاه روز بهم رسيدن (قيامت) آرامگاه باشند
014 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و فرود در خانه ى پوسيدگى را براى ما مبارك گردان، و (نيز) بسيار ماندن در ميان طبقه هاى خاك را، و قرار ده گورها را پس از جدايى از دنيا بهترين منزلهاى ما، و به رحمتت تنگى لحدهايمان را گشاده گردان، و در جمعيت بسيار حاضر در قيامت ما را به گناهان هلاكت كننده مان رسوا مكن،
015 42 و به وسيله ى قرآن در جايگاه عرضه بر تو بر خوارى جايگاهمان رحم فرما، و به هنگام لرزش پل جهنم در روز گذشتن از آن لغزش گامهاى ما را استوار گردان، و به قرآن پيش از برانگيختن تاريكى گورهاى ما را روشن فرما، و نجاتمان ده از هر اندوه روز قيامت پيش از برانگيختن تاريكى گورهاى ما را روشن فرما، و نجاتمان ده از هر اندوه روز قيامت و سختى ترسهاى روز غلبه (قيامت)،
016 42 و صورتهاى ما را سفيد گردان در روزى كه صورتهاى ستمگران در روز افسوس و پشيمانى سياه مى شود، و براى ما در دلهاى ايمان آورندگان دوستى قرار ده، و زندگى را بر ما سخت مگردان.
017 42 خدايا! بر محمد (ص) بنده و فرستاده ات درود فرست همچنان كه پيام تو را رسانيد، و فرمانت را آشكارا گفت، و بندگانت را پند داد،
018 42 خدايا! پيغمبر ما را قرار ده - كه درود تو بر او و بر خاندان او باد - در روز قيامت از جهت مرتبه نزديكترين پيامبران خود، و از جهت شفاعت برترين آنها در نزدت، و از جهت منزلت بزرگترين آنها، و از جهت مرتبه باقدرترين آنها،
019 42 خدايا! بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست، و بنائش را بلند كن، و دليل او را بزرگ گردان و ترازوى (حسنات) او را سنگين نما، و شفاعتش را بپذير، و وسيله اش را نزديك كن، و رويش را سفيد گردان، و نورش را كامل ساز و مرتبه اش را بالا ببر،
020 42 و ما را بر روش او زنده بدار، و بر آئين او بميران، و در راه آشكارش سير ده، و به راه او ببر، و ما را از فرمانبران او قرار ده، و در زمره ى او محشور فرما، و به حوض او وارد كن، و از جامش سيرابمان فرما،
021 42 و خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، درودى كه به وسيله آن برسانى او را به بهترين آنچه از خير و عطا و بزرگواريت اميدوار است، زيرا تو صاحب رحمت گسترده و فضل بزرگى.
022 42 خدايا! او را در برابر آنچه از پيامهايت رسانده پاداش ده، و از آياتت اداء نموده، و بندگانت را پند داده، و در راهت كارزار نموده، بهترين پاداشى كه به يكى از فرشتگان مقرب خود، و پيامبران فرستاده ى برگزيده ات داده اى، و درود و رحمت و بركتهاى خطا بر او و خاندانش كه پاك و پاكيزه اند.
001 43 دعاى امام عليه السلام است هنگامى كه به ماه نو نگاه مى كرد
001 43 اى آفريده فرمانبر، اى تلاشگر شتابان، اى رفت و آمد كننده در منزلهاى تعيين شده، اى تصرف كننده در مدار تدبير،
002 43 ايمان آوردم به كسى كه به وسيله ى تو تاريكى ها را روشن كرد، و ابهام ها را آشكار ساخت، و تو را نشانه اى از نشانه هاى فرامانروائى خود قرار داد، و علامتى از علامتهاى قدرت خويش، و تو را خدمتگزار كرد به زيادى و كمى، و به طلوع و غروب، و به روشنى و تيرگى، در همه ى آن حالات تو فرمانبردار اويى، و به سوى اراده اش شتابان
003 43 پاك و منزه است او چه شگفت انگيز است آنچه در كارت تدبير نموده، و چه دقيق است آنچه درباره ى تو انجام داده، تو را كليد ماهى نو براى كارى نو قرار داد
004 43 پس از خدا مى خواهم كه پروردگار من و توست، و آفريننده من و توست، و تقدير كننده امور من و توست، و صورتگر من و توست، كه بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرستد، و تو را ماه بركت قرار دهد كه روزها آن را از بين نبرد، و ماه پاكى كه گناهان آن را آلوده نسازد،
005 43 و ماه ايمنى از آفتها، و ماه سلامتى از بديها، ماه نيكبختى كه در آن بد يمنى نيست، و ماه بركت كه دشوارى با آن نيست، و ماه آسانى كه سختى در او نياميزد، و ماه خير كه بدى با آن آميخته نگردد، ماه ايمنى و ايمان، و نعمت و احسان، و سلامت و اسلام
006 43 خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را از خشنودترين كسانى قرار ده كه ماه بر آنان طلوع نموده، و پاكيزه ترين كسانى كه به آن نگاه كرده اند و از نيكبخت ترين كسانى كه در آن تو را پرستش مى كنند، و ما را در آن براى توبه توفيق ده، و از گناه نگهدار، و از انجام نافرمانيت حفظ فرما،
007 43 و در آن شكر نعمتت را به ما الهام كن، و لباسهاى تندرستى را به ما بپوشان، و به سبب كامل كردن فرمانبريت در آن، نعمتت را بر ما كامل گردان، زيرا تو بسيار نعمت دهنده و ستوده شده اى، و خدا بر محمد (ص) و خاندان او كه پاك و پاكيزه اند درود فرستد.
001 44 دعاى امام عليه السلام است هنگامى كه ماه رمضان داخل مى شد
001 44 ستايش خداى را كه ما را براى ستايش خود راهنمايى كرد، و شايسته ى آن قرار داد، تا از شكر گزاران احسان او باشيم، و ما را بر آن كار پاداش نيكوكاران دهد
002 44 و ستايش خداى را كه دينش را بى عوض به ما عطا كرد، و ما را به آئين خود اختصاص داد، و در راههاى احسان خود فرستاد، تا در آنها به نعمتش به سوى خشنودى او برويم، ستايشى كه از ما بپذيرد، و به آن از ما خشنود گردد،
003 44 و ستايش خداى را كه از آن راه ها ماه خود ماه رمضان را قرار داد، ماه روزه، و ماه اسلام، و ماه طهارت، و ماه پاكسازى، و ماه قيام (نماز در شب) ماهى كه قرآن در آن ماه فروفرستاده شده، در حالى كه براى مردم راهنما، و نشانه هايى روشن از هدايت و جدا كننده (ميان حق و باطل) است،
004 44 پس برترى آن را بر ماه هاى ديگر آشكار ساخت به سبب آنچه از احترامهاى فراوان كه براى او قرار داد، و (نيز) برترى هاى آشكار، پس در اين ماه به خاطر بزرگداشت، آنچه را در غير اين ماه حلال كرده حرام نمود، و به خاطر گرامى داشتن، خوردنى ها و آشاميدنى ها را در آن منع كرد، و براى آن زمانى روشنى (معينى) قرار داد كه او - خداى بزرگ و عزيز - اجازه نمى دهد كه از آن پيش افتد، و نمى پذيرد كه از آن پس افتد،
005 44 سپس شبى از شبهايش را بر شبهاى هزار ماه برترى داد، و آن را شب قدر ناميد، در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان براى (تقدير) هر كارى فرود مى آيند، در آن درود (فرشتگان) است، بركت پيوسته است تا سپيده دم، (فرود مى آيند) بر هر كسى كه بخواهد به آنچه از قضائش فرمان دهد.
006 44 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و شناخت برترى آن، و بزرگداشت احترامش، و دورى از آنچه در آن منع نموده اى را به ما الهام كن، و ما را بر روزه گرفتن اين ماه با باز داشتن اندامها از گناهت يارى فرما، و به كار بردنشان در اين ماه در آنچه تو را خشنود مى كند، تا با گوشمان به صداى لغوى گوش نكنيم، و با چشمانمان به سمت لهوى نشتابيم،
007 44 و تا دستهايمان را به حرامى دراز نكنيم، و با پاهايمان به سوى ممنوع تو گام ننهيم، و تا شكمهايمان جز به آنچه حلال كرده اى پر نشود، و زبانهايمان جز به آنچه تو خبر داده اى نگويد، و جز در آنچه كه به ثواب تو نزديك گرداند رنج نكشيم، و جز چيزى را كه از كيفرت نگه مى دارد انجام ندهيم، سپس تمام كارها را از خودنمايى رياكاران، و شنواندن شنوندگان خالص گردان كه جز تو كسى را در آن شريك نگيريم، و جز تو در آن مقصودى نخواهيم،
008 44 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را در اين ماه آگاه ساز بر اوقات نمازهاى پنجگانه با احكامش كه معين نموده اى، و واجباتش كه واجب كرده اى، و شرطهايى كه مقرر فرموده اى، و اوقاتش كه تعين نموده اى،
009 44 و در نماز ما را در مرتبه كسانى فرود آور كه دريافت كنندگان مراتب آنند، (و) نگهداران اركان آن، و انجام دهندگان آن در اوقاتش به همان روشى كه بنده ات و فرستاده ات - كه درود تو بر او و خاندانش باد - در ركوع و سجودش قرار داد، و همه ى درجات بلندش، با كاملترين طهارت و تمامترينش، و روشنترين خشوع و رساترينش،
010 44 و ما را در اين ماه توفيق ده كه با نيكى فراوان و احسان به خويشاوندان خود نيكى كنيم، و با احسان و عطا از حال همسايگان خود جويا شويم، و دارائى هاى خود را از مظالم پاك نماييم، و آنها را با بيرون كردن زكاتها پاكيزه كنيم، و به كسى كه از ما دورى گزيده باز گرديم، و با كسى كه به ما ستم نموده به عدل رفتار كنيم، و با كسى كه با با دشمنى كرده آشتى نماييم، جز كسى كه در راه تو و براى تو دشمنى شده باشد، زيرا او دشمنى است كه با او دوستى نمى نماييم، و گروهى است كه با او راست و خالص دوستى نمى كنيم،
011 44 و (ما را توفيق ده) كه در اين ماه به وسيله ى كردارهاى پاكيزه به تو نزديك شويم آنچه كه به وسيله ى آن ما را از گناهان پاك گردانى، و ما را در اين ماه از اين كه بخواهيم زشتى ها را از سر بگيريم نگهدار، تا هيچ يك از فرشتگانت چيزى (از اعمال) را به پيشگاهت تقديم نكنند جز آن كه كمتر باشد از اقسام طاعت براى تو، و انواع تقرب به سوى تو كه ما بجا مى آوريم.
012 44 خدايا! از تو مى خواهم به حق اين ماه و به حق كسى كه در آن از آغاز تا پايانش تو را بندگى كرده، از فرشته اى كه او را مقرب ساخته اى، يا پيامبرى كه فرستاده باشى، يا بنده شايسته اى كه او را برگزيده اى، (مى خواهم) بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرستى، و ما را در اين ماه به كرامتى كه به دوستانت وعده فرموده اى سزاوار گردان، و آنچه را براى سخت كوشان در طاعتت لازم كرده اى براى ما (نيز) لازم فرما، و به رحمتت ما را در رديف كسانى قرار ده كه سزاوار بالاترين مرتبه ى (بهشت) هستند.
013 44 خدايا، درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و ما را از انحراف در يگانگيت دور ساز، و از كوتاهى در ستودنت، و از دو دلى در دينت، و كورى از راهت، و از بى توجهى به حرمتت، و گول خوردن از دشمنت شيطان رانده شده،
014 44 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و چون در هر شب از شبهاى اين ماهمان برايت بندگانى است كه بخششت آنان را آزاد مى كند، با گذشتت ايشان را مى بخشد، پس ما را از آن بندگان قرار ده، و ما را براى ماهمان از بهترين شايستگان و ياران قرار ده.
015 44 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و با زوال ماه رمضان گناهان ما را محو فرما، و با سپرى شدن روزهايش پى آمدهاى (گناهان) ما را از بر كن، تا اين كه اين ماه از ما بگذرد در حالى كه ما را از خطاها تصفيه، و از بديها خالص كرده باشى،
016 44 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و اگر ما در اين ماه (از مسير حق) كج گشتيم ما را باز گردان، و اگر منحرف گشتيم ما را به راه راست آور، و اگر دشمنت شيطان بر ما چيره گشت ما را از او رهايى ده،
017 44 خدايا! اين ماه از عبادتمان سرشار ساز، و زينت ده اوقاتش را به فرمانبرى ما از تو، و در روزش بر روزه داشتن آن ياريمان فرما، و در شبش بر نماز، و زارى به درگاه تو و فروتنى براى تو، و خوارى در برابرت، تا روزش بر ما به بى خبرى و شبش به كوتاهى گواهى ندهد،
018 44 خدايا! ما را در ماهها و روزهاى ديگر تا زمانى كه زنده دارى اين چنين قرار ده، و ما را قرار ده از بندگان شايسته ات، آنان كه بهشت را به ميراث مى برند در حالى كه در آن جاودانند، و آنان كه آنچه يافتند مى دهند در حالى كه قلبهايشان از بازگشت به سوى پروردگار خود ترسان است، و از كسانى كه در نيكى ها مى شتابند و پيشى گيرندگان در خيراتند،
019 44 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، در هر وقت و هر زمان، و بر هر حال به شماره ى درودى كه فرستاده اى بر هر كسى كه درود فرستاده اى، و چندين برابر همه ى آن درودها به چند برابرى كه جز تو آنها را به شماره نياورد، زيرا آنچه را تو بخواهى انجام دهنده اى.
001 45 دعاى امام عليه اسلام است در وداع با ماه مبارك رمضان
001 45 خدايا! اى كسى كه (در قبال احسان به خلق) پاداش نمى خواهد،
002 45 و اى كسى كه بر بخشش (خود به خلق) پشيمان نمى شود،
003 45 و اى كسى كه مزد بنده ى خود را برابر (عملش) نمى دهد،
004 45 نعمتت (بدون سابقه استحقاق) در آغاز است، و عفوت از روى احسان، و كيفرت عدل، و حكم تو خير است.
005 45 اگر عطا نموده اى عطايت را به منت نيالوده اى، و اگر باز داشته اى بازداشتت از روى ستم نبوده،
006 45 آن كه تو را شكر كند پاداش دهى و حال آن كه خود شكرت را به او الهام فرمودى،
007 45 و آن كه تو را ستايش كند جزا مى دهى و حال آن كه خود ستايشت را به او آموخته اى،
008 45 مى پوشى بر آن كه اگر مى خواستى رسوايش مى كردى، و بخشش مى كنى بر كسى كه اگر مى خواستى بازش مى داشتى، با آن كه هر دو سزاوار رسوايى و منع اند، ولى تو كارهايت را بر احسان بنا نهاده اى، و قدرتت را بر گذشت روان ساخته اى،
009 45 و با آن كه نافرمانى تو كرده با بردبارى روبرو شده اى، و به كسى كه به خود ستم نموده مهلت داده اى، با مداراى خود ايشان را براى بازشگت فرصت مى دهى، و براى توبه شتاب در كيفرشان را وامى گذارى، تا هلاك شونده ى آنان بر خلاف رضاى تو هلاك نشود، و بدبختشان به نعمتت بدبخت نگردد مگر پس از عذر بسيار و دليل پى در پى بر او، اينها لطفى از گذشت توست اى بزرگوار، و بهره اى است از مهربانيت اى بردبار
010 45 تويى آن كه براى بندگانت درى به سوى عفوت گشوده اى، و آن را توبه ناميده اى، و بر آن در، راهنمايى از وحى خود قرار داده اى تا از آن گمراه نگردند، پس تو خود - كه نامت پايدار است - فرموده اى، «به سوى خدا توبه كنيد توبه ى خالص، باشد كه پروردگارتان گناهان شما را بپوشاند و شما را داخل بهشتهايى نمايد كه جويها از زير آن روان است،
011 45 روزى كه خدا پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آورده اند خوار نمى كند، در حالى كه نورشان پيشاپيش آنها و از جانب راستشان در حركت است مى گويند: اى پروردگار ما! نورمان را كامل كن، و ما را بيامرز، كه تو بر هر چيزى توانايى». پس چيست عذر كسى كه پس از گشودن در، و به پا داشتن راهنما از ورود به آن منزل غفلت كند؟!
012 45 و تويى آن كه به سود بندگانت در بهاء، بر خود افزوده اى، در تجارت آنان با تو سودشان را خواسته اى، و در ورود بر تو رستگاريشان و فزونى از تو را (اراده فرموده) پس تو خود فرموده اى - كه نامت پايدار و والا است: «هر كس يك كار نيك كند پاداش او ده برابر خواهد بود، و هر كس يك كار بد كند جز به مانند كار بدش كيفر نشود».
013 45 و فرمودى: «حال كسانى كه اموالشان را در راه خدا انفاق مى كنند مانند حال دانه اى است كه هفت خوشه رويانده، كه در هر خوسه صد دانه باشد، و خدا براى هر كه بخواهد چند برابر مى كند»، و فرمودى: «كيست آن كه به خدا قرض الحسنه دهد تا خدا آن را براى او چندين برابر سازد؟» و آنچه مانند آنها در قرآن فروفرستاده اى از چند برابر كردن كارهاى نيك،
014 45 و تويى آن كه به سخنت از غيب خود راهنمائيشان نمودى، و به خواهان گردانيدن خود كه بهره ى آنان در آن است بر چيزى كه اگر از آنان مى پوشاندى چشمانشان آن را در نمى يافتند، و گوشهايشان آن را نمى شنيدند، و فكرشان به آن نمى رسيدند، پس فرمودى: «مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم، و مرا سپاس گوييد و ناسپاسى مكنيد» و فرمودى: «اگر سپاسگزارى كنيد البته شما را فزونى دهم، و اگر ناسپاسى كنيد همانا عذاب من سخت است».
015 45 و فرمودى: «مرا بخوانيد تا براى شما روا سازم، كسانى كه از عبادت من سركشى ورزند (سرباز زنند) به زودى با خوارى وارد دوزخ مى شوند». پس دعاى خود را عبادت، و تركش را سركشى ناميدى، و بر ترك دعا به وارد شدن در دوزخ با خوارى تهديد فرمودى،
016 45 پس تو را به بخششت ياد كردند و به فضلت تو را سپاس گزاردند، و به فرمانت تو را خواندند، و به خاطر به دست آوردن فزونى نعمتت براى تو صدقه دادند، و نجاتشان از خشمت و دستيابى آنان به خشنوديت در آن كارها بود،
017 45 و اگر آفريده اى آفريده ى ديگر را از سوى خود به مانند چيزى كه تو بندگانت را از سوى خود به آن راهنمايى كرده اى راهنمايى مى كرد، به احسان و نعمت دادن وصف گشته، و به هر زبانى ستوده شده بود، پس تو را ستايش است تا آنجا كه راهى در ستايش تو يافت شود، و تا آنجا كه براى ستايش لفظى كه به آن ستايش شوى باقى باشد، و معنايى كه به آن برگردد،
018 45 اى كسى كه به احسان و فضل بندگان خود را به ستايش فراخوانده اى و آنان را به نعمت و بخشش فرو برده اى، چه آشكار است نعمت تو در ما، و چه فراوان است عطايت بر ما، و چه مخصوص است نيكى تو به ما،
019 45 و ما را به دينت كه برگزيدى راهنمايى نمودى، و به آئينت كه پسنديده اى، و به راهت كه آسان گردانيدى، و ما را به قرب بينا ساخته اى، و (نيز) به رسيدن به سود رسانيت.
020 45 خدايا! تو قرار دادى از آن شرائط برگزيده، و از آن واجبات ويژه ماه رمضان را، ماهى كه از ماههاى ديگر متمايز ساخته اى، و آن را از ميان همه ى زمانها و روزگارها اختيار كرده اى، و بر تمام وقتهاى سال برترى دادى به سبب آن كه در آن قرآن و نور فروفرستادى، و ايمان را در اين ماه چند برابر ساختى، و روزه را بر آن واجب فرمودى، و به قيام (نماز) تشويق نمودى، و شب قدر را در آن كه از هزار شب بهتر است بزرگ داشتى،
021 45 سپس ما را به وسيله ى قرآن بر امتهاى ديگر برترى دادى، و به برترى آن ما را برگزيدى نه امتهاى ديگر را، پس به فرمانت روزش را روزه گرفتيم، و در شبش به يارى تو (براى عبادت) برخاستيم، در حالى كه به روزه داشتن و برخاستن آن خواهان رحمتت شديم كه ما را براى آن خواسته اى، و آن را وسيله اى براى رسيدن به ثواب تو ساختيم، و تو به آنچه از درگاهت خواسته شود توانايى، و آنچه از احسانت در خواست شود بخشنده اى، به كسى كه قرب تو را طلب كند نزديكى.
022 45 همانا اين ماه با اقامتى ستوده در مياه ما زيست و با ملازمتى نيكو ما را همراهى كرد، و به برترين سودهاى جهانيان ما را سود رساند، سپس هنگام پايان گرفتن وقتش از ما جدا گشت، و (نيز هنگام) سرآمدن زمانش و كامل شدن شماره اش (روزهايش)
023 45 از اين رو ما او را وداع مى گوييم مانند وداع كسى كه جدائيش بر ما دشوار آمده، و رفتنش از ميان ما اندوهگينمان ساخته و به هراس انداخته، و او را بر عهده ى ما پيمانى نگاه داشتى، و احترامى رعايت كردنى، و حقى پرداخت شدنى ثابت است، پس ما مى گوييم: درود بر تو اى بزرگترين ماه خدا، و اى عيد دوستان خدا،
024 45 درود بر تو اى شريفترين همراه از ميان وقتها، و اى بهترين ماه در روزها و ساعتها،
025 45 درود بر تو ماهى كه آرزوها در آن نزديك گشته، و كردارها در آن پراكنده شده،
026 45 درود بر تو همنشينى كه در حال بودن منزلتش بزرگ، و در نبودش نيستى او دردناك است، و اى اميد بسته شده اى كه جدائيش بسيار رنج آفرين است،
027 45 سلام بر تو همدمى كه چون رو كردم آرام گرفت و شاد گردانيد، و چون رفت وحشت انداخت و دردناك كرد،
028 45 سلام بر تو همسايه اى كه دلها در آن نرم گرديد، و گناهان در آن كم شد،
029 45 درود بر تو ياورى كه در غلبه بر شيطان كمك كرد، و همراهى كه راههاى احسان را آسان ساخت،
030 45 درود بر تو چه بسيار است آزاد شدگان خدا در تو، و چه نيكبخت است كسى كه به سبب تو احترامت را نگهدارد!
031 45 درود بر تو كه چه بسيار زدودنده گناهان، و پوشاننده نقصهاى گوناگون بودى!
032 45 درود بر تو كه چه طولانى بودى بر گنهكاران، و چه بزرگ بودى در دلهاى مؤمنان!
033 45 درود بر تو ماهى كه روزها با تو رقابت نمى كنند،
034 45 درود بر تو ماهى كه از هر چيزى سلامت است.
035 45 درود بر تو كه همراهيش ناپسند و در آميختن با او نكوهيده نيست،
036 45 درود بر تو همچنان كه با بركتها بر ما وارد شدى، و چركى گناهان را از ما شستى،
037 45 درود بر تو كه وداع با او به خاطر دلتنگى است، و نه آن كه روزه اش از روى ملولى ترك شده است،
038 45 درود بر تو خواسته شده ى پيش از وقتش، و اندوهنگين شده بر آن پيش از رفتنش،
039 45 درود بر تو چه بسيار بدى كه به سبب تو از ما بازگشت، و چه بسيار نيكى كه به سبب تو بر ما سرازير شد
040 45 درود بر تو و بر شب قدرى كه از هزار شب بهتر است.
041 45 درود بر تو كه ديروز چه بسيار بر تو طمع داشتيم، و فردا چه شديد است اشتياق ما به تو،
042 45 درود برتو و بر برتريت كه از آن باز داشته شديم، و بر بركتهاى گذشته ات كه از آن تاراج شديم،
043 45 خدايا! ما كسان اين ماهيم كه ما را به آن شرافت، و براى آن به احسان خود توفيق دادى آنگاه كه بدبختان وقتش را ندانند، و به خاطر بدبختيشان از فضل آن بى بهره شدند،
044 45 تويى سرپرست آنچه كه ما را به شناخت آن برترى دادى، و ما را به روشش رهنمون شدى، و با كوتاهى به توفيق تو به روزه داشتن و قيام (نماز) آن بپا خواستيم، و در آن كمى از بسيار را بجا آورديم.
045 45 خدايا! پس تو را ستايش است در حالى كه به بدكارى اقرار، و به تباه ساختن اعتراف داريم، و از دلهايمان پشيمانى حقيقى براى توست، و از زبانهايمان پوزش راستين، پس ما را در برابر (اعتراف و پشيمانى از) كوتاهى كه در اين ماه به ما رسيده پاداش پاداشى كه به آن فضيلت خواسته شده را جبران كنيم، و به آن اندوخته هاى گوناگون را عوض گيريم، كه به آن طمع شده،
046 45 و براى ما عذرخواهى از تو بر بر آنچه در حقت كوتاهى كرديم ثابت گردان و عمرهاى ما را به ماه رمضان آينده كه در پيش است برسان، و چون ما را به آن ماه رساندى، بر انجام عبادتى كه شايسته ى توست ياريمان فرما، و ما را به حفاظت از طاعتى كه سزاوار آن ماه است برسان، و براى ما عمل شايسته اى جارى ساز كه موجب تدارك حق تو در ان دو ماه از ماههاى روزگار باشد،
047 45 خدايا! به گناه كوچك يا بزرگى كه در اين ماه نزديك شديم، يا گناهى كه در آن افتاديم، و گناهى كه فراهم آورديم، از روى عمد يا فراموشى، كه در آن بر خود ستم كرده، يا احترام ديگرى را به آن دريده باشيم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ما را به پرده ى (آمرزش) خود بپوشان، و به گذشت خود از ما درگذر، و ما را در اين ماه در برابر ديدگان شماتت كنندگان قرار مده، و زيان طعنه زنندگان را بر ما مگشاى، و ما را به چيزى بدار كه سبب فرو نهادن و پوشاندن آن چيزى باشد كه در آن ماه بر ما نپسنديدى، به مهربانيت كه پايان نمى يابد، و احسانت كه نمى كاهد.
048 45 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مصيبت ما را در از دست رفتن ماهمان جبران كن، و براى ما در روز عيدمان و فطرمان بركت قرار ده، و آن را بهترين روزى قرار ده كه بر ما گذشت، كه سودآورترين روز براى گذشت، و نابود كننده ترين آن براى گناه باشد، و ما را از گناهانمان آنچه پنهان و آنچه آشكار است بيامرز.
049 45 خدايا! با سپرى شدن اين ماه ما را از گناهان بر كن، و با بيرون رفتن آن ما را بيرون بر از بديهامان، و به وسيله ى آن ما را از نيكبخت ترين كسانش قرار ده و (نيز) از پر نصيب ترين آنان در آن، و از بهره مندترين ايشان از آن ماه،
050 45 خدايا! كسى كه اين ماه را به طورى كه شايسته رعايت است رعايت كرده، و احترامش را آن گونه كه سزاوار نگهدارى است نگه داشته، و احكامش را آن گونه كه شايسته ى بپا داشتن است بپا داشته، و از گناهانش به طور شايسته دورى كرده، يا به وسيله ى كار قرب آورى به تو تقرب جسته، كه خشنوديت را براى او لازم گردانيده، و رحمتت را متوجه او نموده، پس مانند (پاداش) او از توانگرى خود به ما ببخش، و چندين برابر آن را از احسانت به ما عطا فرما، زيرا فضل تو كاستى نگيرد، و گنجينه هاى تو كم نمى شود بلكه افزون مى شود، و معدنهاى احسانت نابود نمى شود، و همانا عطايت عطاى گوارايى است.
051 45 خدايا، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و براى ما مانند پاداشهاى كسى را بنويس كه تا روز قيامت در آن ماه روزى گرفته يا تو را پرستش نموده،
052 45 خدايا! در روز فطرمان به سوى تو باز مى گرديم، روزى كه آن را براى اهل ايمان عيد و شادى قرار دادى، و روز گردهمايى براى اهل دين خود، و روز هميارى، (بازگشت) از گناهى كه انجامش داديم، يا كار بدى كه درگذشته بجا آورديم، يا انديشه بدى كه در دل داشتيم، توبه ى كسى كه قصد بازگشت به گناه نمى كند، و پس از توبه در گناهى باز نمى گردد، توبه ى خالص كه از شك و دو دلى پاكيزه است، پس آن را از ما بپذير، و از ما خشنود شو، و ما را بر آن پابرجا بدار،
053 45 خدايا! ترس از عذاب ترسانيده شود، و اشتياق به پاداش نويد داده شده را روزى ما كن، تا لذت آنچه را از تو مى خواهيم، و اندوه شديد آنچه را كه از آن به تو پناه مى بريم دريابيم،
054 45 و ما را در نزدت از توبه كنندگانى قرار ده كه دوستيت را براى آنها حتمى ساختى، و از ايشان بازگشت به فرمانبريت را پذيرفته اى، اى عادلترين عادلها.
055 45 خدايا! درگذر از پدران و مادران، و همدينان ما همگى، آن كه از ايشان درگذشته و آن كه زنده است تا روز قيامت،
056 45 خدايا! بر پيغمبر ما محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست همان طور كه بر فرشتگان مقرب خود درود فرستادى، و بر او و خاندانش درود فرست همان طور كه بر پيغمبران مرسلت درود فرستادى، و بر او و خاندانش درود فرست همچنان كه بر بندگان شايسته ات درود فرستادى، و بهتر از آن كه پروردگار جهانيان، چنان درودى كه بركتش به ما برسد، و سودش ما را دريابد، و به خاطر آن دعاى ما روا گردد، زيرا تو بزرگواريتن كسى هستى كه به او تمايل شده، و بى نياز كننده ترين كسى هستى كه به او تكيه شود، و بخشنده ترين كسى هستى كه از احسانش درخواست شده، و تو بر هر چيز توانايى.
001 46 دعاى امام عليه السلام است در روز فطر و جمعه وقتى كه از نماز بازمى گشت رو به قبله مى ايستاد و مى گفت:
001 46 اى آن كه رحم مى كند كسى را كه بندگان به او رحم نمى كنند،
002 46 و اى آن كه مى پذيرد كسى را كه شهرها او را نمى پذيرند،
003 46 و اى آن كه نيازمندان خود را خوار نمى كند،
004 46 و اى آن كه اصرار كنندگان خود را نااميد نمى گذارد،
005 46 و اى آن كه دست رد بر پيشانى كسانى كه از روى اعتماد به محبتش درخواستن از او زياده روى مى كنند نمى زند،
006 46 و اى آن كه چيز بى مقدار كه به او ارمغان داده مى شود قبول مى كند، و كار كسى كه براى او انجام مى گيرد سپاس مى نهد،
007 46 و اى آن كه بر (عمل) كم قدر مى نهد، و پاداش بزرگ مى دهد،
008 46 و اى آن كه نزديك مى شود به كسى كه به او نزديك گردد،
009 46 و اى آن كه به سوى خود مى خواند كسى را كه از او روى گرداند،
010 46 و اى آن كه نعمت را تغيير نمى دهد، و به انتقام شتاب نمى ورزد،
011 46 و اى آن كه نيكى را به بار مى آورد تا بيفزايد، و در مى گذرد از بدى تا نابودش سازد،
012 46 آرزوهايش از رسيدن به پايان كرمت با خواسته هاى (روا شده) برگشتند، و ظرفهاى خواسته ها به سرازير شدن بخششت لبريز شدند، و پيش از رسيدن به (حقيقت) وصف تو از هم گسيختند اوصاف، پس مخصوص توست بلندترين بلندى بر بالاى هر بلندى، و بزرگترين بزرگى بالاى هر بزرگى.
013 46 هر بزرگى در پيشگاهت كوچك است، و هر صاحب منزلتى در كنار منزلت خوار است، وارد شوندگان بر غير حضرتت نااميد شدند، و رو آورندگان به غير تو زيان ديدند، و فرود آمدگان، بر غير درگاهت تباه شدند، و جويندگان جز كسى كه در جستجوى فضل تو باشد دچار قحطى شدند،
014 46 در (رحمت) تو به روى خواهندگان باز، و بخشتت براى درخواست كنندگان روا، و فريادرسيت نزديك است به فريادخواهان،
015 46 آرزومندان از تو دل شكسته نمى شوند، و رو آورندگان (به درگاهت) از بخششت نوميد نمى گردند، و آمرزش خواهان به عذابت بدبخت نمى شوند،
016 46 روزيت بر كسى كه تو را نافرمانى كرده گسترده است، و بردباريت متوجه كسى است كه تو را دشمنى نموده رسم تو نيكى به بدكاران، و روشت رحمت بر تجاوزكاران است، تا آنجا كه مدارايت اينان را از بازگشت (به سوى تو) فريفته، و فرصت دادنت ايشان را از خود دارى (از گناه) باز داشته،
017 46 و البته در (كيفر) آنان درنگ نمودى تا به فرمانت بازگردند و از جهت اعتماد به هميشگى پادشاهيت آنان را مهلت داده اى، پس آن كه سزاوار نيكبختى بود كارش را به نيكبختى پايان دادى، و آن كه شايسته ى بدبختى بود بدان جهت خوارش ساختى،
018 46 همه ى ايشان به حكم تو منتهى شوند، و بازگشت كارشان به فرمان تو مى باشد، حجتت با درازى مدت ايشان سست نگشته، و دليلت از شتاب نكردن در (بازخواست) ايشان باطل نشده،
019 46 و حجت پابرجاست كه از بين نرود، و پادشاهيت ثابت است كه نابود نگردد، پس واى بر آن كه از تو برگشته، و نوميدى خوار كننده از آن كسى كه از تو نوميد گشته، و بدبخت ترين بدبختى براى كسى است كه به تو مغرور گشته،
020 46 چه بسيار است بازگشت او در عذابت، و چه دراز است رفت و آمد او در عقابت، و چه دور است پايان برطرف شدن اندوهش، و چه نوميد است از آسان بيرون آمدن (از عذابت) تمام اينها از روى عدل در حكم توست كه در آن ظلم نمى كنى، و از روى انصاف در فرمان توست كه بر او ستم روا نمى دارى،
021 46 چون كه حجتها را كمك كار يكديگر نمودى، و دليل ها را آشكار ساختى، و پيشاپيش تهديد (از عذاب خود) را اعلام فرمودى، و در بيان نيكى ها مهربانى ورزيدى، و مثالها زده اى، و مهلت دادن را طولانى كرده اى، و (كيفر را) به تأخير انداختى در حالى كه تو بر شتاب توانايى، و (در بازخواست) درنگ نمودى در حالى كه بر عجله قادرى،
022 46 درنگ تو از روى ناتوانى نبوده، و نه مهلت دادنت از روى سستى، و نه خودداريت از روى بى خبرى، و نه به تأخير انداختنت از روى مهربانى، بلكه به خاطر اين است كه حجتت رساتر، و بزرگواريت كاملتر، و نيكى ات رسانتر، و نعمتت تمامتر باشد، همه ى آنها بوده و از بين نرفته، و هست و از بين نخواهد رفت،
023 46 حجت تو بزرگتر از آن است كه به تمام (وصف) آن وصف شود، و بزرگى تو والاتر از آن است كه حقيقتش تميز داده شود، و نعمتت افزونتر از آن است كه تمامش به شماره آيد، و احسانت بيشتر از آن است كه به كمترين آن سپاس گزارده شود،
024 46 و خاموشى مرا از ستايشت ناتوان ساخته، و خوددارى مرا از بزرگ داشتنت درمانده كرده، و سرانجام اعتراف به درماندگى است، نه براى دورى گزيدن (از سپاست)- اى خداى من - بلكه براى ناتوانى است،
025 46 پس اينك اين منم كه ورود به درگاهت را قصد مى نمايم، و كمكى نيكو از تو درخواست مى كنم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و رازم را بشنو، و دعايم را روا ساز، و روزم را به نوميدى پايان مده، و در تقاضايم دست رد به پيشانيم مزن، و رفتنم را از نزدت گرامى بدار، و (نيز) بازگشتم را به سويت، زيرا تو در آنچه بخواهى دچار سختى نمى شوى، و از آنچه درخواست شوى ناتوان نمى باشى، و تو بر هر چيزى توانايى، و انتقالى (از گناه) (بر طاعت)نيست مگر به يارى خداى بلند مرتبه و بزرگ.
001 47 دعاى امام عليه السلام است در روز عرفه
001 47 ستايش خداى را كه پروردگار جهانيان است،
002 47 خدايا! ستايش تنها براى توست پديد آورنده ى آسمانها و زمين، اى داراى بزرگى و بزرگوارى، اى پروردگار پروردگارها، و خداى هر پرستش شده، و آفريننده ى هر آفريده اى، و ارث بر هر چيز، چيزى مانند او نيست، و علم چيزى از او پنهان نمى باشد، و او به هر چيز احاطه دارد، و او بر هر چيز نگهبان است،
003 47 تويى، خدايى كه جز تو خدايى نيست، يكتاى تنهايى، يگانه ى بى مانندى،
004 47 تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، بزرگوار در نهايت بزرگوارى، بزرگ در منتهاى بزرگى، والامقام كه همه را نسبت به ذات خود خوار مى بينى،
005 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، بلند مرتبه در منتهاى بزرگ، كه سخت انتقام مى گيرى،
006 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، بخشنده ى مهربان، داناى حكيمى،
007 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، شنوا، بينا، قديم، آگاهى
008 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، بخشنده اى (از همه) بخشاينده تر، هميشه اى در نهايت هميشگى،
009 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، پيش از هر يك اولى، و پس از هر شمار آخرى
010 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، با وجود بلندى خود نزديكى، و در نزديكى خود بلندى،
011 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، داراى شكوه و بزرگى، و بزرگ منشى و ستايشى،
012 47 و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، خدايى كه چيزها را بدون اصل پديد آورده اى، و آنچه را صورت دادى نمونه صورت داده اى، و نوپديدها را بدون پيروى پديد آورده اى،
013 47 تويى آن كه هر چيز را به اندازه مقدر فرمودى، و هر چيز را براى آنچه آفريده شده آماده ساخته اى، و آنچه را غير توست نيك مرتب نموده اى،
014 47 تويى آن كه در آفريدنت شريكى تو را يارى نكرده و معاونى در كارت كمك كار تو نگشته، و براى تو بيننده و مانندى نبوده،
015 47 تويى آن كه اراده فرمودى پس اراده ات حتمى شد، و حكم كردى و حكمت براساس عدل بود، و فرمان دادى و فرمانت از روى انصاف بود،
016 47 تويى آن كه مكانى تو را فرا نگيرد، و غلبه اى در برابر غلبه ات برنخاسته، و دليل و گفتار روشنى تو را ناتوان نساخته،
017 47 تويى آن كه هر چيز را يكايك شمرده اى، و براى هر چيزى پايانى قرار دادى، و هر چيز را به اندازه مقدر فرمودى،
018 47 تويى آن كه انديشه ها از رسيدن به حقيقت ذاتت درمانند، و فهم ها از (درك) چگونگى ات ناتوانند، و چشمها جاى كجايى تو را درنيافتند،
019 47 تويى آن كه به حدر درنيايى تا محدود گردى، و به مانند درك نشده اى تا دريافته شوى، و فرزندى به دنيا نياورده اى تا زائيده شده باشى،
020 47 تويى آن كه در قدرت برابرى با تو نيست تا با تو ستيز كند، و نظيرى براى تو نيست تا در فزونى با تو رقابت نمايد، و مانندى نيست تا با تو مقابله كند،
021 47 تويى آن كه (آفرينش را) آغاز كرد، و نوآورى نمود، و پديد آورد، و بدون بكارگيرى از ابزار و مكان آفريد، و ساختن آنچه را ساخت نيكو گردانيد،
022 47 پاك و منزهى! چه بزرگ است كار و حالت (افعال و صفات)، و چه بلند است در ميان جايگاه ها منزلت تو را، و چه آشكار كرده حق را جدا ساختند،
023 47 پاك و منزهى! اى رساننده نيكيها! چه بسيار است نيكى تو، و اى مهربان چه بسيار است مهربانى تو، و اى دانا چه بسيار است شناخت تو،
024 47 پاك و منزهى! اى پادشاه چه بسيار است توانائيت! و اى بخشنده چه گسترده است احسانت! و اى والا مقام چه والا است مقامت! داراى شكوه، و بزرگى و بزرگ منشى و ستايشى،
025 47 پاك و منزهى! (عطاى) خود را به نيكيها گشوده اى و راهنمايى از جانب تو شناخته شده، پس كسى كه تو را براى دين يا دنيا بخواهد تو را دريابد،
026 47 پاك و منزهى! كسى كه در علم تو گشته در برابرت سر فرود آورده، و آنچه در زير عرش توست در مقابل بزرگيت فروتنى نموده، و همه ى آفريده هايت براى اطاعت از تو فرمانبرند،
027 47 به حس در نمى آيى، و دست ماليده نمى شوى، و لمس نمى گردى، فريفته نمى شوى، و دور رانده نمى شوى، و با تو كشمكش نمى شود، و با تو دعوا نمى شود و با تو زد و خورد نمى شود، و فريب داده نمى شوى و گول زده نمى شوى،
028 47 پاك و منزهى! راهت هموار، و كارت با ثبات و درست است، و تو زنده (و) مرجع حاجتهايى،
029 47 پاك و منزهى! گفتارت حكمت، و فرمانت حتمى، و اراده ات همان قصد است.
030 47 پاك و منزهى! براى خواسته ات برگرداننده، و براى كلماتت دگرگون كننده اى نيست،
031 47 پاك و منزهى! اى غلبه دهنده ى نشانه ها، پديد آورنده ى آسمانها، آفريننده ى جانها!
032 47 ستايش مخصوص توست ستايشى كه به هميشگى تو دوام دارد
033 47 و ستايش مخصوص توست ستايشى كه به جاودانگى نعمتت جاويد است،
034 47 و ستايش مخصوص توست ستايشى كه با احسانت برابرى كند،
035 47 و ستايش مخصوص توس ستايشى كه بر خشنوديت بيفزايد،
036 47 و ستايش مخصوص توست ستايشى كه با ستايش هر ستايشگرى توأم باشد، و سپاسى كه هر سپاس هر سپاسگزارى از آن باز ماند،
037 47 ستايشى كه جز تو را سزاوار نباشد، و به وسيله ى آن جز به سوى تو تقرب جسته نشود،
038 47 ستايشى كه به وسيله ى آن بقاء (نعمت) اول، و هميشگى (نمعت) آخر درخواست گردد،
039 47 ستايشى كه با گردش زمانها بيشتر گردد، و به افزايش هاى پى در پى فزونى يابد،
040 47 ستايشى كه نگهبانان (فرشتگان حافظ اعمال) از شمردنش ناتوان شوند، و بر آنچه نويسندگان در كتاب تو حساب كرده اند فزونى گير،
041 47 ستايشى كه با عرش وسيعت همسنگى كند، و با كرسى بلندت برابر باشد،
042 47 ستايشى كه ثوابش نزد تو كامل گردد، و پاداشش هر پاداشى را فرا گيرد،
043 47 ستايشى كه آشكارش با نهانش مطابق، و نهانش بر طبق آهنگ راستى باشد،
044 47 ستايشى كه آفريده اى به مانند آن تو را ستايش نكرده باشد، و جز تو كسى برترى آن را نشناسد،
045 47 ستايشى كه هر كه در فراوانيش بكوشد يارى گردد، و كسى كه كامل آوردنش را به نهايت رسانده تأييد شود،
046 47 ستايشى كه هر چه ستايشى آفريده اى گرد آورد، و آنچه را پس از آن آفريننده اى رديف نمايد،
047 47 ستايشى كه ستايشى از آن به سخن تو نزديكتر، و ستايش كننده اى از آنان كه تو را ستايش مى كنند نباشد،
048 47 ستايشى كه فراوانيش به سبب كرمت باعث فزونى (نعمتها) گردد، و از باب احسانت آن را به فزونى پى در پى پيوسته نمايى،
049 47 ستايشى كه براى بزرگوارى ذاتت ثابت، و با غلبه ى عظمتت برابر باشد،
050 47 پروردگارا! درود فرست بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص)، كه برگزيده، انتخاب شده، گرامى و مقرب (درگاه تو) است، بهترين درودهاى خود، و كاملترين بركتهاى خود را بر او فراوان گردان، و با پرسودترين مهربانى هايت بر او مهربانى كن،
051 47 پروردگارا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، درود فراوان كه درودى فراوانتر از آن نباشد، و بر او درود فرست درودى فزاينده كه درودى از آن فزاينده تر نباشد، و بر او درود فرست درود خشنودى كه درودى بالاى آن نباشد.
052 47 پروردگارا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، درودى كه وى را خشنود سازد و بر خشنوديش بيفزايد، و بر او درود فرست، درودى كه تو را خشنود سازد و بر خشنوديد از او بيفزايد، و بر او درود فرست كه براى او جز به خشنود نشوى، و جز او را سزاوار آن نبينى،
053 47 پروردگارا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، درودى كه از رضاى تو فراتر رود، و استمراش به بقاء تو بپيوندد، و فانى نشود چنان كه كلمات فانى نمى شود،
054 47 پروردگارا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، درودى كه درودهاى فرشتگان و پيغمبران و فرستادگان و فرمانبرانت را رديف سازد، و بر درودهاى بندگانت از جن وانس و پذيرندگان دعوتت احاطه داشته باشد، و درود هر كه را از انواع آفريدگانت كه آفريده اى در بر گيرد
055 47 پروردگارا! بر او و خاندانش درود فرست درودى كه هر درود گذشته و تازه اى را فرا گيرد، و بر او و خاندانش درود فرست، درودى كه مورد رضاى تو و غير تو باشد، و با آن (دردها) درودهايى پديد آورى كه با آنها آن درودها را در هنگام آفرينششان چند برابر كنى، و با گردش روزها آنها را بيفزايى افزايشى چند برابر كه جز تو آنها را به شماره درنياورد.
056 47 پروردگارا! بر پاكيزه ترين خانواده او (پيغمبر) درود فرست، كه ايشان را براى فرمان خود انتخاب كرده اى، و آنا را گنجينه داران علم خود، و حافظان دينت، و جانشيان خود در زمينت قرار دادى، و (نيز) حجتهاى خويش بر بندگانت، و به خواست خود ايشان را از پليدى و ناپاكى پاك كرده اى، و آنان را وسيله اى به سوى خود، و راهى به سوى بهشت گردانيدى،
057 47 پروردگارا! درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، درودى كه به وسيله ى آن بخشش و گرامى داشتنت را براى ايشان توسعه دهى، و همه چيز از بخششها و احسانهاى خود را براى ايشان كامل كنى، و بهره از عطاها و سودهايت را بر آنان فراوان نمايى،
058 47 پروردگارا! بر او بر آنان درود فرست درودى كه اولش را مرزى، و مدتش را پايانى، و آخرش را نهايتى نباشد.
059 47 پروردگارا! بر ايشان درود فرست هموزن عرش خود، و آنچه زير عرش است، و به گنجايش آسمانهايت و آنچه در بالاى آنهاست، و به تعداد زمينهايت و آنچه در زير آنها و ميانشان است، درودى كه آنان را به كمال قرب تو رساند، و براى تو و ايشان خشنودى باشد، و هميشه به مانند آن درودها پيوسته باشد،
060 47 خدايا! تو در هر زمان دينت را به وسيله ى رهبرى تقويت كرده اى (رهبرى) كه او را نشانه اى براى بندگانت و مشعلى در شهرهايت بپا داشتى، پس از آن كه ريسمان او را به ريسمان خود پيوستى، و او را وسيله ى خشنودى خود قرار دادى، و طاعتش را واجب نمودى، و از نافرمانيش بيم دادى، و فرمان دادى به فرمانبردارى دستوراتش، و باز ايستادن هنگام باز داشتن، و اين كه پيش افتاده اى بر او پيشى نگيرد، و عقب مانده اى از او واپس نماند، پس او نگهدار پناهندگان، و پناهگاه مؤمنان، و دستگيره چنگ زنندگان و زيبايى جهانيان است،
061 47 خدايا! پس به ولى خود سپاس آنچه را كه بر او نعمت داده اى الهام فرما، و مانند آن سپاس را به سبب آن حضرت به ما الهام نما، و از نزد خويش نيرويى يارى دهنده به او عطا كن، و گشودنى آسان براى او بگشا و او را به قوى ترين تكيه گاه (نيروى) خود يارى ده و پشتش را محكم كن، و بازويش را نيرو بخش، و به ديده ى (حفاظت) خود نگهدار باش، و به نگهدارى خود حمايتش نما، و او را به فرشتگانت يارى ده، و به غلبه كننده ترين سپاهت كمك فرما،
062 47 و به او كتاب خود و مرزها (احكام) و راههايت و روشهاى رسولت را بپا دار- كه درودهايت خدايا! بر او و خاندانش باد- و آنچه از نشانه هاى دينت را كه ستكاران ميرانده اند به وسيله ى او زنده فرما، و به او زنگار ستم را از راه خود بزداى، و به او سختى را از راهت دور گردان، و به وسيله ى او منحرفان از راهت را نابود كن، و به او كجى خواهان در راه راستت را ريشه كن ساز،
063 47 و او را نسبت به دوستانت نرم گردان، و دستش را بر دشمنانت بگشا، و مهربانى بسيارش و رحمت و دلسوزى و ترحم او را به ما ببخش، و ما را شنوندگان و فرمانبرداران او قرار ده، و (نيز) در خشنوديش تلاشگر، و در يارى رساندن و پشتيبانى از او كمك كننده، و به آن به سوى تو و فرستاده ات - كه درودهايت خدايا! بر او و خاندانش باد - تقرب جويندگان (قرار ده).
064 47 خدايا! بر دوستان ايشان درود فرست كه اقرار كننده به مقامشان، پيروى كننده ى راهشان، دنباله رو در آثارشان، چنگ زنننده، به دستاويزشان چسبيده به ولايتشان، اقتدا كننده به امامتشان، سر فرود آورنده نسبت به فرمانشان، كوشنده در فرمانبرداريشان، منتظران روزهاى ايشان، (و) چشم دوخته به سوى ايشانند، درودهاى با بركت پاكيزه، فزاينده در بامداد و شبانگاه،
065 47 و بر ايشان و جانهايشان درود فرست، و كارشان را بر پرهيزكارى فراهم آور، و احوالشان را اصلاح فرما، و توبه ى آنان را بپذير، زيرا تو بسى توبه پذير، مهربان، و بهترين آمرزندگانى، و ما را به رحمت خود در سراى سلامت با ايشان قرار ده، اى مهربانترين مهربانان،
066 47 خدايا! اين روز عرفه، روزى است كه آن را شرافت و كرامت و بزرگى بخشيدى، رحمتت را در آن گستردى، و به عفوت در آن انعام فرمودى، و عطايت را از آن فراوان نمودى، و آن را بر بندگانت احسان كردى.
067 47 خدايا! من آن بنده ات هستم كه پيش از آفرينش و پس از آفرينش بر او نعمت دادى، و او را از كسانى قرار دادى كه به دين خود راهنمايى نمودى، و براى اداى حق توفيقش دادى، و به ريسمان خود نگاهش داشتى، و در گروه خود واردش ساختى، و به دوستدارى دوستانت و دشمنى دشمنانت رهبرى نمودى،
068 47 سپس او را فرمان دادى پس فرمان نبرد، و بازش داشتى پس باز نايستاد، و او را از نافرمانى خود برحذر داشتى، پس از فرمانت به سوى نهيت رفت، نه از روى دشمنى با تو و نه از روى گردنكشى در برابر تو، بلكه هواى نفس او را به سوى چيزى خوانده كه پراكنده اش ساختى، و چيزى كه از آن ترساندى، و دشمن تو و او وى را بر آن يارى كرد، پس او با شناخت به تهديدت و اميد به عفوت و اعتماد به گذشت به نافرمانى تو دست زد، در حالى كه با آن نعمتهايى كه به او داده اى سزاوارترين بندگانت بود كه نافرمانى نكند،
069 47 اينك اين منم كه در پيشگاه تو هستم در حالى كه كوچك، خوار، فرمانبردار، فروتن و ترسانم، و اعتراف كننده به گناهان بزرگى كه برداشتم، و اشتباهات بزرگى كه مرتكب شده ام، به گذشتت پناه جو، به رحمتت پناهنده ام، در باورم كه امان دهنده اى مرا از تو امان نمى دهد، و باز دارنده اى كه مرا از تو باز نمى دارد،
070 47 پس آنچه را كه از پوشش خود به گناهكار عطا مى دهى به من عطا ده، و آنچه از عفوت كه به كسى كه خود را تسليم تو مى كند مى بخشى به من ببخش، و آنچه از آمرزشت كه بر كسى كه به تو اميد بسته انعام نمايى بر تو بزرگ نمى آيد به من انعام فرما،
071 47 و براى من در اين روز بهره اى قرار ده كه به سبب آن بهره اى از خشنودى تو يابم، و از آنچه بندگان تلاشگرت در پرستش تو به آن باز مى گردند مرا تهيدست برمگردان،
072 47 و من هر چند كردارهاى شايسته اى كه آنان پيش فرستاده اند پيش نفرستاده ام، ولى تو را يگانه دانستن و انكار وجود مخالف و همتا و مانندها براى تو را پيش فرستاده ام، و از درهايى كه فرمان داده اى تا از آنها به سوى تو آيند به درگاهت آمده ام، و به آنچه كه كسى جز با نزديك شدن به آن به تو نزديك نشود، به درگاه تو نزديك شده ام،
073 47 سپس به بازگشت به سوى تو، و خوارى و زارى در برابر تو، و گمان نيك بردن به تو، آن قرب را دنبال كردم، و (نيز) با اعتماد به آنچه نزد توس، و اميد به تو را كه هيچگاه اميدوارت از آن نوميد نمى گردد همراه آن نمودم،
074 47 و از تو درخواست نمودم مانند درخواست شخص ناچيز، خوار، بينوا، نيازمند، ترسان و پناهجو، و همراه با ترس، و زارى، امان و پناه خواهى، نه از روى گردنكشى به غرور مغرورها، و نه از روى بلند بينى به دليرى فرمانبرداران، و نه از روى بلند خواهى به ميانجيگرى ميانجيگران است،
075 47 و هنوز هم كمترين كمترانم، و خوارترين خواران، و همانند ذره بلكه كمتر از آنم. پس اى آن كه در عقاب بدكاران شتاب نكرده، و در ناز و نعمت پرورش يافتگان را باز نمى دارد، و اى آن كه با گذشت از لغزندگان انعام مى نمايد، و با مهلت دادن به خطاكاران نيكى مى كند،
076 47 منم آن بدكار اقرار كننده ى خطاكار لغزشكار،
077 47 من آنم كه در برابرت دليرى نموده،
078 47 من آنم كه از روى قصد تو را نافرمانى كرد،
079 47 من آنم كه (كار زشت خود را) از بندگانت پوشانده و براى تو نمايان ساخته،
080 47 من آنم كه از بندگانت ترسيده و از تو ايمن گشته،
081 47 من آنم كه از قهر تو نهراسيده، و از شكنجه ات نترسيده،
082 47 منم كه بر خود جنايتكارم،
083 47 منم كه در گروى گرفتارى خويشم،
084 47 منم كه بى حيايم،
085 47 منم كه داراى گرفتارى درازم
086 47 قسم به حق كسى كه او را از ميان آفريدگانت برگزيدى، و به كسى كه براى خود پسنديدى، و به حق كسى كه از آفريده هايت اختيار نمودى، و كسى كه براى كار خود انتخاب كردى، به حق كسى كه فرمانبرى از او را به فرمانبرى از خود پيوستى، و كسى كه نافرمانى از او را مانند نافرمانى از خود گردانيدى، به كسى كه دوستيش را به دوستى خود پيوستى، و كسى كه دشمنيش را به دشمنى خود مرتبط ساختى، مرا در اين روز به چيزى بپوشان كه به آن كسى را كه با حال بيزارى (از گناه) به سوى تو زارى نمايد مى پوشانى، و در حال توبه به درخواست آمرزش از تو پناه آورد،
087 47 و مرا به آنچه كه فرمانبرانت و صاحبان قرب و منزلت در نزد خويش را به آن سرپرستى مى كنى سرپرستى نما،
088 47 و به تنهايى عهده دار من شو به آنچه كه به آن به تنهايى عهده دار كسى شدى كه به پيمانت وفا كرده و خود را در حقت به سختى انداخته، و بيش از توان، خود را در خشنوديت كوشا ساخته،
089 47 و مرا به كوتاهى در حقت مجازات مكن، و (نيز) به تجاوز از اندازه ام در حدودت (آنچه حرام كردى) و گذشتن از احكامت،
090 47 و با مهلت دادن خود كم كم مرا به عقاب نزديك مكن مانند اندك اندك نزديك شدن كسى كه مرا از نيكى آنچه در نزد اوست باز داشته، و در رسيدن نعمتش به من شريك تو نبوده،
091 47 و مرا از خواب بيخبران، و خواب آلودگى اسرافكاران، و چرت خوارشدگان بيدار نما،
092 47 و دلم را به چيزى متوجه گردان كه فرمانبران را به آن بكار گرفته اى، و به آن از تلاشگران در عبادت طلب عبادت نموده اى، و به آن سهل انگاران را نجات داده اى،
093 47 و مرا از چيزى كه از تو دورم مى كند پناه ده، و (نيز) از چيزى كه ميان من و بهره ام از تو جلوگيرى مى كند، و آنچه در نزدت مى جويم باز مى دارد،
094 47 و برايم آسان گردان راه نيكيها به سوى خود را، و پيشى گرفتن به آنها را از آن جهت كه امر فرمودى، و حرص در آنها را به آن صورت كه خواسته اى،
095 47 و مرا با سبك شمرندگان تهديدت كه نابودشان مى كنى نابود مكن،
096 47 و با رو آورندگان به دشمنيت كه هلاكشان مى سازى هلاك مگردان،
097 47 و درهم مشكن با منحرفان از راههايت كه درهمشان مى شكنى،
098 47 و از گردابهاى سختيها رهائيم ده و از گلوگاه گرفتاريها نجاتم بخش، و از عقاب به مهلت دادن پناه ده،
099 47 و ميان و دشمنى كه گمراهم سازد، و تمايل نفس كه هلاكم گرداند و عيبى كه مرا دربرگيرد فاصله انداز،
100 47 و از من مانند رو گرداندن از كسى كه پس از خشم خود از او خشنود نمى شوى رو مگردان،
101 47 و از اميد به خودت نااميدم مكن كه نوميدى از رحمتت بر من غالب آيد،
102 47 و به من مبخش آنچه توانم به آن نيست كه از زيادى دوستيت كه بر دوشم مى گذارى گرانبارم سازى،
103 47 و مرا از دست (لطف) خود رها مكن همچون رها كردن كسى كه در او خيرى، و تو را به او نيازى، و براى او بازگشتى نباشد،
104 47 و دورم مينداز مانند دور انداختن كسى كه از چشم مراقبت افتاده، و كسى كه رسوايى از سوى تو او را فرا گرفته، بلكه دستم را از افتادن افتادگان بگير، و (نيز) از هراس گمراهمان، و لغزش فريب خوردگان، و پرتگاه تباه شدگان (دستم را بگير)،
105 47 و از آنچه گروههاى بندگان و كنيزانت را به آن دچار نموده اى سلامتى ده، و مرا به كاملهاى كسى برسان كه به او اهتمام ورزيده، و بر وى نعمت داده، و از او خشنود گشته اى، پس او را ستوده زنده داشته و نيكبخت ميرانده اى،
106 47 و گردن بند باز ايستادن از چيزى كه كارهاى پسنديده را نابود مى سازد، و بركتها را از ميان مى برد به گردنم انداز،
107 47 و پرهيز از زشتيهاى گناهان و رسوائيهاى معصيتها را به دلم بپوشان،
108 47 و مرا از چيزى كه تو را از من جز او خشنود نمى سازد به چيزى كه جز به كمك تو آن را نمى يابم سرگرم مساز،
109 47 و دوستى دنياى پست را از دلم بر كن كه از آنچه نزد توست باز مى دارد، و از تلاش در طلبيدن وسيله به سوى تو مانع مى شود، و از نزديك شدن به تو بيخبر مى گردند،
110 47 و خلوت كردن به مناجات با خدا را در شب و روز برايم بياراى،
111 47 و به من خوددارى ببخش كه به ترس از تو نزديكم گرداند، و از ارتكاب محرمات تو بازم دارد، و از بند گناهان بزرگ رهائيم بخشد،
112 47 و پاك شدن از چركى نافرمانى را به من ببخش، و آلودگى خطاها را از من ببر، و لباس سلامتيت را بر من بپوشان، و عباى تندرستيت را در برم نما، و نعمتهاى فراوانت را به من بپوشان، و احسان و نعمت خود را بر من پياپى ساز،
113 47 و به مطابق كردن، و راست كردنت مرا نيرو بخش، و بر آهنگ شايسته، و گفتار پسنديده و كردار نيكو ياريم فرما، و مرا بدون قدرت و توانائيت به قدرت و توانائيم وامگذار،
114 47 و خوارم مكن روزى كه براى ديدار خود مرا برمى انگيزى، و در برابر دوستانت رسوايم منما، و يادت را از خاطرم مبر، و سپاس خويش را از من مگير، بلكه آن را هميشه در حالتهاى فراموشى با من گردان هنگام فراموشيهاى نادانان به نعمتهايت، و به دلم انداز كه به سبب آنچه به من عطا كرده اى (تو را) ستايش نمايم، و به آنچه به من نيكى نموده اى اقرار كنم،
115 47 و رغبتم را به سويت بالاتر از رغبت رغبت كنندگان قرار ده، و (نيز) ستايشم را نسبت به تو بالاتر از ستايش ستايشگران،
116 47 و هنگام نيازم به تو مرا خوار مكن و به آنچه در درگاهت نيكى كرده ام مرا مجازات مكن، به آنچه بر پيشانى دشمنانت دست رد مى زنى بر پيشانيم دست رد مزن، زيرا من در برابرت سر فرود آورنده ام، مى دانم كه دليل آشكار تو راست، و تو به بخشش سزاوارتر، به نيكى كردن بهره دهنده تر، و شايسته ى پروا و سزاوار بخشيدنى، و تو به بخشيدن سزاوارتر از عقاب كردنى، و به پرده پوشى از پرده درى نزديكترى،
117 47 پس زنده ام بدار به زندگى پاكيزه اى به آنچه كه مى خواهم رديف شود، و به آنچه دوست دارم منتهى گردد جايى كه آنچه را نمى پسندى بجا نياورم، و از آنچه باز داشته اى مرتكب نشوم، و مرا مانند كسى بميران كه نورش در پيش رو و از سمت راستش مى رود،
118 47 و مرا در پيشگاهت خوار، و در نزد آفريده ات ارجمند گردان، و چون با تو خلوت كردم مرا پست (فروتن) نما، و در ميان بندگانت بلند مرتبه ام گردان، و از كسى كه از من بى نياز است بى نيازم ساز، و بى چيزى و نيازمنديم را به درگاهت بيفزا،
119 47 و مرا از شادى دشمنان، و از فرود آمدن اندوه، و از خوارى و گرفتارى پناهم ده درباره ى آنچه كه از من آگاهى مرا بپوشان به آنچه كه مى پوشد كسى كه به سخت گرفتن تواناست اگر بردباريش نبود، و اگر درنگش نبود مجازات كننده بر گناه است،
120 47 چون درباره ى گروهى فتنه يا بدى بخواهى مرا در حالى كه به تو پناهنده ام از آن رهايى ده، و چون مرا در دنياى خود در جاى رسوايى بها نداشتى پس مانند آن در آخرت مرا بها مدار،
121 47 و نعمتهاى نخستت را به نعمتهاى پسينت جفت گردان، و بهره هاى ديرينه ات را به بهره هاى تازه ات، و چنان عمرم را دراز مكن كه با آن دلم سخت شود، و بر من مصيبتى مكوب كه بر اثر آن نيكويى و بزرگيم برود، و مرا دچار فرومايگى ات مكن كه منزلتم به آن كوچك گردد، و نه به عيبى كه به واسطه ى آن ارزشم دانسته نشود،
122 47 و آن چنانم كه نوميد شوم، و چنان بيمناكم مكن كه در آن هنگام احساس ترس نمايم، ترسم را در تهديدت قرار ده، و بيمم را در معذور بودن در هشدارت، و هراسم در هنگام خواندن آياتت،
123 47 و شبم را با بيدار كردنم براى عبادتت آباد گردان، و تنهائيم را به شب زنده دارى براى تو، و كناره گيرى از غير به انس گرفتن با تو، و فرود آوردن خواسته هايم به درگاه تو، و پيوسته درخواستم از تو در آزاد سازيم از آتشت، و پناه دادنم از عذابى كه سزاوارش در آن است،
124 47 و مرا تا مدت زمانم (مرگ) در سركشيم سرگردان، و در گردابم نادان رها مكن، و مرا (مايه ى) پند براى كسى كه پند گيرد، و عبرت براى كسى كه عبرت گيرد، و سبب گمراهى براى كسى كه بنگرد قرار مده و در ميان كسانى كه با آنان مكر مى كنى با من مكر منما، و ديگرى را به جاى من مگزين و نامم را تغيير مده، و تنم را دگرگون من، و مرا مضحكه ى آفريدگانت و مسخره ى خود مساز، و جز پيرو خشنوديت، و خدمتگزار در انتقام گرفتن براى تو مگردان،
125 47 و برخوردارم ساز لذت گذشتت و شيرينى رحمتت و راحتى و روزيت و بهشت پر از نعمتت را، و به بى نيازيت مزه ى دست كشيدن از كار براى آنجام آنچه دوست دارى را به من بچشان، و (نيز مزه ى) تلاش در آنچه در نزدت منزلت مى دهد، و مرا به ارمغانى از ارمغانهايت هديه ده،
126 47 و تجارتم را سودمند و بازگشتم را بى زيان گرداند، و مرا از مقامت بيمناك، و به ديدارت مشتاق فرما، و به توبه اى خالص توفيقم ده كه با آن گناهان كوچكى را باقى نگذارى و نه بزرگى را، و گناهان آشكار و نهان را با آن وامگذارى،
127 47 و كينه ى مؤمنان را از سينه ام بر كن، و دلم را با فروتنان مهربان گردان، و با من چنان باش كه با شايستگان مى باشى، و مرا به زيور پرهيزكاران بياراى، و برايم ياد نيكى در ميان بازماندگان قرار ده، و (نيز) آوازه ى بلندى در ميان آيندگان، و مرا در جايگاه پيشينيان درآور،
128 47 و نعمت گسترده ات را بر من تمام كنم، و كرامتهايش را برايم پياپى فرما، و دستم را از بهره هاى خود برگردان، و بخششهاى گراميت را به سويم فرست، و مرا به پاكيزه ترين دوستانت در بهشتى كه براى برگزيدگانت آراسته اى همسايه فرما، و در جاهايى كه براى دوستانت آماده شده عطاياى گرانقدرت را به من بپوشان،
129 47 و برايم در نزد خود محل استراحتى قرار ده كه با آرامش در آن بيارايم، و محل برگشتى كه در آن سكونت گزينم، و ديده روشن كنم، و مرا با گناهان بزرگ مسنج، و در روزى كه نهانها آشكار مى شوند عذابم مكن، و هر شك و ترديدى را از من برطرف نما، و از هر رحمتى برايم راهى به حق قرار ده، و سهميه هاى بخشش ها را از عطاياى خود برايم بسيار گردان، و نصيبهاى احسان را از بخشيدنت بر من فراوان ساز،
130 47 و دلم را به آنچه نزد توست مطمئن، و قصدم را يكسره براى آنچه براى توست بگردان، و مرا به چيزى وادار كه خواص خود را به آن وا مى دارى، و به هنگام بى خبرى عقلها دلم را به طاعتت سيراب نما، و برايم گردآور بى نيازى و پاكدامنى و راحتى و سلامتى و تندرستى و فراخى و آرامش و عافيت را،
131 47 و نيكيهاى مرا به سبب معصيتت كه با آنها آميخته مى شود تباه ساز، و خلوتهاى مرا به سبب فسادهاى آزمايشت كه برايم پيش مى آيد، و آبرويم را نگهدار از درخواست به سوى كسى از جهانيان، و از خواهش آنچه نزد فاسقان است بازم دار،
132 47 و مرا پشتيبان ستمكاران قرار مده، و نه براى ايشان در از بين بردن كتابت، كمك كار و ياور، و از آنجا كه خود نمى دانم نگهبانيم كن نگهبانى اى كه به آن نگهداريم نمايى، و درهاى توبه و رحمت و مهربانى و روزى فراخت را برايم بگشا، زيرا من از رو آورندگان به درگاه توام، و نعمتت را در مورد من كامل گردان، زيرا تو بهترين نعمت دهندگانى،
133 47 و باقى مانده عمرم را در حج و عمره جهت تلاش در طلب خشنوديت قرار ده، اى پروردگار جهانيان، و خدا بر محمد و خاندان او كه پاك و پاكيزه اند درود فرستد و درود بر او و ايشان هميشه و جاويد
001 48 دعاى امام عليه السلام است در روز عيد قربان و روز جمعه
001 48 خدايا! اين روزى با بركت و نيكو است، و اجتماع دارند مسلمانان در اطراف زمينت، درخواست كننده و خواهنده و اميد دارنده و ترسنده ى ايشان حاضر مى شوند، و تو بر خواسته هاى آنان رسيدگى كننده اى، پس از تو درخواست مى كنم به بخششت و نيكيت و بر تو آسان بودن چيزى كه از تو خواسته ام اين كه بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرستى.
002 48 و از تو درخواست مى كنم خدايا! اى پروردگار ما! كه پادشاهى و ستايش مخصوص توست، خدايى جز تو نيست، بردبار بزرگوار بسيار مهربان و نعمت دهنده داراى بزرگى و احسان، پديد آورنده ى آسمانها و زمين، هر آنچه ميان بندگان با ايمانت قسمت كرده اى، از نيكى يا تندرستى يا بركت يا راهنمايى يا عمل به طاعت خويش يا خيرى كه بر ايشان انعام مى كنى، و به سبب آن به سوى خود هدايتشان مى كنى، يا براى آنان در نزد خود مرتبه اى بلند مى گردانى، يا به وسيله آن خيرى از دنيا و آخرت به ايشان عطا مى كنى، (از تو درخواست مى كنم كه) بهره و نصيب مرا از آن فراوان گردانى.
003 48 و- خدايا- كه پادشاهى و ستايش تنها براى توست، خدايى جز تو نيست، از تو درخواست مى كنم، كه درود فرستى بر محمد (ص) بنده و فرستاده و دوست و برگزيده، و اختيار شده ى خود از آفريدگانت، و بر خاندان (ص) كه نيكوكار و پاكان و برگزيدگانند، درودى كه (كسى) جز تو بر شمردن آن توانا نباشد، و ما را شريك سازى و دعاى شايسته ى بندگان با ايمانت كه در اين روز تو را خوانده است، اى پروردگار جهانيان! و ما و ايشان را بيامرزى، زيرا تو بر هر چيزى توانايى.
004 48 خدايا! خواسته ام را به سوى تو قصد نمودم، و درويشى و نيازمندى و بى چيزيم را به درگاه تو فرود آوردم، در حالى كه من به آمرزش و رحمتت از كردارم مطمئن ترم، و همانا آمرزش و رحمتت از گناهانم گسترده تر است، پس بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست، و روا ساختن هر خواسته اى را كه براى من است بر عهده گير به سبب توانائيت بر آن، و آسانى آن بر تو، و نيازمندى من به تو، و بى نيازى تو از من، زيرا من هرگز جز از جانب تو به خيرى نرسيده ام، و هرگز جز تو كسى بدى را از من برنگردانده، و در كار آخرت و دنيايم جز به تو اميد ندارم،
005 48 خدايا! هر كس كه مهياشد و آماده كرد و آماده گرديد براى وارد شدن بر آفريده اى به اميد صله و عطاها و درخواست احسان و جائزه، پس - اى آقاى من - امروز به سوى توست مهيا شدن و آماده كردن و آماده شدنم به اميد (نيل به) گذشت و صله و درخواست احسان و جائزه ات.
006 48 خدايا! بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست، و امروز آن اميد مرا نااميد مگردان، اى كسى كه درخواست كننده اى او را به رنج نمى اندازد، و بخششى او را كم نمى كند، زيرا من از روى اعتماد به كردار شايسته اى كه از خود پيش فرستاده باشم به سوى تو نيامده ام، و نه به شفاعت آفريده اى كه به او اميد داشته باشم مگر شفاعت محمد (ص) و خاندانش كه درود تو بر او و بر ايشان باد،
007 48 به درگاه تو آمده ام در حالى كه به گناه و بد كردن به خود اعتراف دارم، به درگاه تو آمده ام در حالى كه به گذشت بزرگت اميد دارم كه به سبب آن از خطاكاران گذشتى، سپس درازى استادگيشان بر گناه بزرگ، حضرتت را از آن باز نداشت كه به رحمت و آمرزش بر ايشان احسان نمايى،
008 48 پس اى كسى كه رحمتش فراخ، و گذشتش بزرگ است، اى بزرگ، اى بزرگ، اى بخشنده اى بخشنده، بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست، و به رحمت خود بر من نيكى كن، و به احسان خود بر من مهربان باش، و به آمرزشت بر من گشايش ده،
009 48 خدايا! اين جايگاه براى جانشينان و برگزيدگان توست، و جاهاى امينان تو در مرتبه بلندى كه ايشان را به آن اختصاص داده اى (غاصبان) ربودند، و تويى تقدير كننده آن، فرمانت مغلوب نمى شود، و تدبير قطعى تو هر گونه بخواهى و هر زمان كه بخواهى نگذرد، و به خاطر آنچه تو بهتر مى دانى در آفريدنت و اراده ات متهم نيستى، تا اين كه برگزيدگان و جانشيان تو شكست خورده و ربوده شدند، مى بينند كه حكم تو دگرگون گشته، و كتابت دور افتاده، و واجباتت از مقاصد و شرايعت منحرف، و روشهاى پيامبرت ترك شده،
010 48 خدايا! دشمنان ايشان را از پيشينيان و پسينيان لعنت كن، و كسى كه به كرده هاى آنها خشنود است، و دوستان و پيروانشان را.
011 48 خدايا! درود فرست بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص)، زيرا تو ستوده ى بزرگوارى، مانند درودها و بركتها و سلامهاى تو به برگزيدگانت ابراهيم و خاندان ابراهيم، و در گشايش و آسايش و يارى و توانايى و كمك ايشان شتاب فرما.
012 48 خدايا! مرا از اهل توحيد و ايمان به خود قرار ده، و (از اهل) تصديق به فرستاده ات و پيشوايانى كه فرمان بردن از ايشان را واجب كرده اى، از كسانى كه آن (توحيد و ايمان) به وسيله ى او و دستهايشان واقع مى شود، دعايم را روا ساز اى پروردگار جهانيان.
013 48 خدايا! خشم تو را جز بردباريت باز نمى گرداند و شدت خشمت را جز گذشتت بر نمى گرداند، و جز رحمتت از كيفرت پناه نمى دهد، و مرا از تو جز زارى به سوى تو و در برابر تو نجات نمى دهد، پس درود فرست بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص)، و ما را - اى خداى من - از سوى خود گشايشى بخش به قدرتى كه با آن مرده هاى بندگان را زنده مى كنى، و شهرهاى مرده را زندگى مى بخشى.
014 48 و مرا - اى خداى من - اندوهناك نميران تا دعايم را روا سازى، و از روا شدن دعايم آگاهم نمايى، و مزه ى تندرستى را به من بچشان تا پايان زندگى ام، و دشمنم را به (مصيبت) من شاد مكن، و او را بر من توانا، و بر من مسلط مگردان.
015 48 خداى من! اگر بلندم نمايى پس كيست كه پستم نمايد؟ و اگر پستم نمايى پس كيست كه بلندم گرداند؟ و اگر مرا گرامى دارى پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر خوارم كنى پس كيست كه گراميم دارد؟ و اگر عذابم كنى پس كيست كه بر من رحمت آورد؟ و اگر هلاكم سازى پس كيست كه درباره ى بنده ات مانع تو شود؟ يا از تو درباره ى كار او پرسش نمايد؟ و البته من دانسته ام كه در فرمانت ستمى نيست، و نه در انتقامت شتابى، و جز اين نيست كه كسى شتاب مى كند كه از گذشتن كار مى ترسد، و شخص ناتوان به ستم نيازمند است، و تو - اى خداى من - از آن برترى برتريى بزرگ.
016 48 خدايا! بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست، و مرا هدف بلا، و نشانه ى انتقامت قرار مده، و مرا فرصت ده، و اندوهم را ببر، و از لغزشم درگذر، و به بلا دنبال بلايى گرفتارم مكن، زيرا تو ناتوانيم را مى بينى و (نيز) بى تدبيرى و زاريم را به درگاهت.
017 48 خدايا! امروز از خشمت به تو پناه مى برم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و پناهم ده.
018 48 و امروز از خشم شديدت از تو پناه مى جويم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا نگهدار.
019 48 و ايمنى از عذابت را از تو درخواست مى كنم، پس بر محمد (ص) و خاندانش درود فرست، و ايمنم گردان.
020 48 و از تو راهنمايى مى طلبم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و راهنمائيم فرما.
021 48 و از تو يارى مى خواهم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و ياريم ده.
022 48 و از تو طلب رحمت مى كنم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و بر من رحم آور،
023 48 و از تو بى نيازى مى طلبم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و بى نيازم گردان،
024 48 و از تو روزى مى جويم پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و روزيم ده.
025 48 و از تو كمك مى خواهم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و كمكم فرما،
026 48 و از تو بر گناهان گذشته ام آمرزش مى طلبم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست و مرا بيامرز.،
027 48 و از تو نگهدارى مى خواهم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا نگهدارى فرما، زيرا اگر اراده ات تعلق گيرد هرگز به عملى كه تو آن را از من نمى پسندى باز نگردم،
028 48 اى پروردگار من! اى پروردگار من! اى بسيار مهربان! اى بسيار بخشنده! اى داراى بزرگى و احسان، بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و آنچه از تو خواستم و طلبيدم و براى آن روزى به جانب تو كردم برايم اجابت كن، و آن را بخواه و مقدر فرما، و بر آن حكم و امضا كن، و در آنچه (از خواسته هايم) كه حكم مى كنى براى من خير مقرر فرما، و در آن برايم بركت ده، و به آن بر من احسان نما، و مرا به آنچه از آن عطا مى كنى كه نيكبخت ساز، و از فضل خود و گستردگى آنچه نزد توست بر من بيفزاى، زيرا تو (در رحمت) فراگير و بخشنده اى، و آن را به خير آخرت و نعمت فراوانش پيوسته ساز، اى مهربانترين مهربانان. سپس به آنچه برايت آشكار مى شود رها كن، و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) هزار بار درود فرست. كه امام عليه السلام اين چنين مى كرد.
001 49 دعاى امام عليه السلام در دور ساختن مكر دشمنان و باز گرداندن سختى ايشان
001 49 خداى من! راهنمائيم فرمودى پس بيهودگى نمودم، و پند دادى پس سنگدل شدم، و نعمت نيكو دادى پس نافرمانى كردم، سپس شناختم آنچه را برگردانده اى هنگامى كه آن را به من شناساندى، پس آمرزش خواستم و تو درگذشتى، پس به (گناه) بازگشتم و تو پوشاندى، از اين رو- خداى من- تنها ستايش براى توست:
002 49 خود را در دره هاى هلاكت افكندم، و در شيارهاى نابودى فرود آمدم، در آن دره ها با قهرت، و با فرود آمدن در آنها با عذابهايت روبرو شدم،
003 49 و دستاويزم به سوى تو توحيد است، و وسيله ام آن است كه چيزى را با تو شريك نساختم، و با تو خدايى نگرفتم، و با جانم به سويت گريختم، و گريزگاه بدكار به سوى توست، و پناهگاه آن كه بهره خويش را تباه كرده و پناهنده شده.
004 49 چه بسا دشمنى كه شمشير دشمنيش را بر من برهنه نموده و عليه من تيز كرده دم خنجرش را، و طرف تيزيش را به خاطر من نازك كرده وبرايم زهرهاى كشنده اش را به آب آميخته، و تيرهاى هدف نشينش را به طرفم نشانه گرفته، و ديده ى مراقبتش از من نخفته، و تصميم گرفته كه به من زيانى رساند، و جرعه هاى فراوانى از آب ناگوار را به من بچشاند.
005 49 پس - اى خداى من!- ناتوانيم را از زير بار رفتن سختيها ديدى، و عجزم را از انتقام گرفتن از كسى كه در كارزاريش مرا قصد كرده، و تنهايى مرا در برابر بسيارى شماره ى كسى كه با من دشمنى نموده و براى گرفتار ساختنم در آنچه انديشه ام را به كار نبرده ام در كمين نشسته.
006 49 پس به ياريم آغاز كردى، و پشتم را به قدرتت محكم نمودى، سپس برندگيش را كند ساختى، و پس از گروه بسيار وى را تنها گذاشتى، و مرا بر او پيروز نمودى، و آنچه را (به سوى من) نشانه گرفته بود به خودش باز گرداندى، و او را باز گرداندى در حالى كه خشمش از بين نرفته، و كينه اش فرو ننشته، و سر انگشتان خود را به دندان گزيد، و رو به برگشت نهاد در حالى كه گروه هاى لشكرش به وعده عمل ننمودند.
007 49 و چه بسا متجاوزى كه با فريبهايش به من ستم كرد، و دام شكارهايش را برايم گسترانيد، و پى جوى مراقبتش را بر گماشت، و در كمين من نشست مانند در كمين نشستن درنده اى براى (شكار) فرارى خود به جهت انتظار به دست آوردن فرصت براى (به چنگ آورى) شكارش، در حالى كه خوشرويى چاپلوسى را برايم آشكار مى ساخت، و با شدت خشم به من مى نگريست.
008 49 پس چون تو - اى خدامن من! كه جاويد و برترى - تباهى باطن و زشتى آنچه را پنهان داشته اى ديدى، او را با مغاز سر در گودالى كه براى شكار كنده بود واژگون نمودى، و در پرتگاه گودانش باز گردانيدى، تا پس از بلنديش با خوارى در بند دامى درآمد كه مى انديشيد مرا در آن ببيند، و اگر رحمت تو نبود آنچه بر او فرود آمده نزديك بود بر سر من فرود بيايد
009 49 و چه بسا حسودى كه به سبب من اندوه وى گلوگيرش شد، و شدت خشمش از من در گلويش گير كرد، و مرا آزرد با نيش زبانش، و با نسبت دادن عيبهاى خويش (بر من) لبريز از خشمم شد، و آبرويم را هدف تيرهاى خود قرار داد، و خوهاى (پستى) را به گردنم كرد كه هميشه در خودش بود، و به مكر خويش بر من خشم شديد گرفت، و با فريبش آهنگ من نمود.
010 49 پس - اى خداى من - تو را خواندم در حالى كه طالب فريادرسى تو بودم، و به سرعت روا ساختنت مطمئن بودم، آگاه به اين كه كسى كه در سايه ى حمايتت جا گرفت شكست نمى خورد، و نمى ترسد كسى كه به پناهگاه انتقام تو پناهنده شود، پس تو مرا به قدرت خود از سختى او باز داشتى.
011 49 و چه بسا ابرهاى ناپسندى كه از من برداشتى، و ابرهاى نعمتهايى كه بر من باراندى، و جويهاى رحمت كه روان ساختى، و تندرستى كه آن را (بر من) پوشاندى، و چشمهاى حوادثى كه كورشان نمودى، و پرده هاى غمهايى كه آنها را برداشتى،
012 49 و چه بسيار گمان نيكويى كه واقع ساختى، و نبودى كه جبران كردى، و در افتادنى كه برپا داشتى، و بى چيزى كه دگرگون كردى.
013 49 تمام آنها انعام و احسان از سوى توست، و در همه ى آنها غوطه ورى من در نافرمانى هايت بود، بد كردارى من تو را باز نداشت از كامل كردن احسانت، و آن احسان ها مرا از انجام آنچه موجب خشم تو مى شود جلوگيرى نكرد، تو از آنچه انجام دهى بازخواست نشوى.
014 49 و همانا از تو درخواست شد پس عطا نمودى، و درخواست نشد پس به بخشش آغاز كردى، و فضلت طلبيده شد پس كم ندادى، تو امتناع ورزيدى مگر از احسان و اكرام و نيكى كردن و نعمت دادن، و من امتناع ورزيدم مگر از درافتادن در محرماتت، و تجاوز از مرزهايت (احكامت)، و غفلت از تهديدت، پس تو را ستايش است - اى خداى من - توانايى كه شكست نخورد، و داراى درنگى كه شتاب نمى كند،
015 49 اين جايگاه كسى است كه به فراوانى نعمتها اقرار كرده، و با آنها به كوتاهى برخورد نموده، و درباره ى خود به تباه ساختن گواهى داده.
016 49 خدايا! همانا من به منزلت بلند پايه محمد (ص) و ولايت روشن على (ع) به سوى تو تقرب مى جويم، و به واسطه ى آن دو به سويت رو مى كنم كه مرا از شر اين و آن پناه دهى، زيرا آن (پناه دادن) در برابر توانگريت دشوار نيست، و در كنار قدرتت تو را به زحمت نمى اندازد، تو بر هر چيز توانايى.
017 49 پس - اى خداى من - از رحمت و هميشگى توفيقت چيزى به من ببخش كه آن را نردبابى گيرم و به وسيله ى آن به سوى خشنوديت بالا روم، و از عقابت ايمن گردم، اى مهربانترين مهربانان.
001 50 دعاى امام عليه السلام است در ترس از (خدا)
001 50 خدايا! تو مرا درست اندام آفريدى، و در كوچكى پروردى، و به معاشى خوش روزيم دادى.
002 50 خدايا! من در كتابت كه فرو فرستادى، و بندگانت را به آن مژده داده اى يافته ام كه فرموده اى: «اى بندگان من كه بر نفسهاى خود اسراف كرده ايد از رحمت خدا نااميد مشويد كه خدا همه ى گناهان را مى آمرزد»، و از من كارهايى سر زده كه تو مى دانى و آنچه كه از من به آن داناترى، پس اى واى به رسوايى (من) از آنچه نامه ى تو (نامه اعمال) درباره ى من ضبط نموده.
003 50 پس اگر نبود جاهايى كه اميد بسته ام به گذشت گذشتى كه هر چيزى را فرا گرفته همانا خود را به هلاكت مى انداختم، و اگر كسى را توان فرار از پروردگار خود بود هر آينه من به گريختن از تو سزاوارتر بودم، و تويى كه هيچ امر پنهانى در زمين و آسمان بر تو پوشيده نيست، مگر آن كه آن را (در قيامت) آشكار مى كنى، و از جزا دهنده، و حسابگر بى نيازى.
004 50 خدايا! تو جوينده ى منى اگر فرار كنم، و دريابنده ى منى اگر بگريزم، پس اين منم در پيشگاهت فروتن، خوار (و) بينى بر خاك نهاده، اگر عذابم نمايى بر من سزاوار آنم، و آن - اى پروردگار من - از سوى تو عدل است، و اگر از من درگذرى پس از ديرباز گذشت مرا فراگرفته، و تندرستيت را بر من پوشانده اى،
005 50 پس از تو درخواست مى كنم خدايا! سوگند به نامهاى اندوخته شده ات، و به نيكوئيت كه پرده ها آن را پوشانده اند، كه رحمت آرى بر اين جان بى تاب، و اين استخوان بى طاقت، كه تاب گرمى آفتابت را ندارد، پس چگونه طاقت گرمى آتش (دوزخ) تو را دارد؟! و توان (شنيدن) صداى رعد تو را ندارد، پس چگونه قدرت (تحمل) بانگ خشمت را دارد؟
006 50 پس خدايا! بر من رحم كن، زيرا مردى ناچيزم، و منزلتم اندك است، و كيفرم چيزى نيست كه همسنگ ذره اى در پادشاهيت بيفزايد و اگر عذابم چيزى بود كه در پادشاهيت مى افزود هر آينه شكيبايى بر آن را از تو درخواست مى كردم، و دوست داشتم كه آن فزونى براى تو باشد، ولى خدايا! سلطنت تو بزرگتر، و پادشاهيت با دوامتر از آن است كه فرمانبرى فرمانبرداران در آن بيفزايد، يا نافرمانى گنهكاران در آن بكاهد.
007 50 پس بر من مهربانى كن اى مهربانترين مهربانان، و از من بگذر اى داراى بزرگى و احسان، و توبه ام را بپذير، زيرا تويى بسيار توبه پذير و مهربان.
001 51 دعاى امام عليه السلام است در زارى و فروتنى
001 51 خداى من! تو را مى ستايم - كه تو سزاوار ستايشى - در برابر رفتار نيكويت با من، و وفور نعمتهايت بر من، و فراوانى عطايت درباره ى من، و در برابر رحمتت كه مرا به آن برترى دادى، و نعمتت كه بر من فراوان كردى، پس حقا كه درباره ى من چنان نيكويى كرده اى كه سپاسم از آن ناتوان است.
002 51 و اگر نبود احسان تو به من و فراوانى نعمتهايت بر من، به فراهم آوردن بهره ام نمى رسيدم، و نه به اصلاح خويش، ولى تو درباره ى من به احسان آغاز كردى، و بى نيازى در تمام كارهايم را روزى من نمودى، و سختى بلا را از من گرداندى، و حكم دهشت را از من باز داشتى.
003 51 خداى من! پس چه بسا بلاى رنج آورى كه از من گرداندى! و چه بسا نعمت فراوانى كه ديده ام را به آن روشن ساختى! و چه بسا خوبى ارجمندى كه براى توست نزد من است.
004 51 تويى كه به وقت بيچارگى دعايم را روا ساختى، و به وقت در افتادن (در گناه) از لغزشم گذشتى، و مطالبات مرا از دشمنان گرفتى.
005 51 خداى من! هنگامى كه از تو درخواستى نمودم تو را بخيل نيافتم، و نه گرفته هنگامى كه آهنگ تو كردم، بلكه تو را شنونده ى دعايم يافتم، و نسبت به خواسته هايم، عطا كننده، و نعمتهايت را بر خود فراوان يافتم در هر حال از حالاتم و هر زمان از زمانهايم، از اين رو تو در نزدم ستوده اى، و احسانت پيش من نيكو است.
006 51 جان و زبان و عقلم تو را مى ستايد، ستايشى كه به كمال و حقيقت سپاس رسد، ستايشى كه انتهاى خشنودى تو از من باشد، پس مرا از خشم خود رهايى ده.
007 51 اى پناه من به وقتى كه راهها (يا قصدها) مرا خسته كرده، و اى درگذرنده ى لغزشم، پس اگر پرده پوشى تو از زشتيهايم نبود هر آينه از رسوايان بودم، و اى نيرو دهنده ام به يارى كردن، اگر مرا يارى كردنت نبود هر آينه از شكست خوردگان بودم، و اى كسى كه پادشاهان براى او يوغ خوارى بر گردنهايشان نهاده اند، و از حمله هاى او ترسانند، و اى اهل پرهيزكارى، و اى كسى كه براى او نامهاى نيكو است، از تو مى خواهم كه از من درگذرى، و مرا بيامرزى، زيرا من بى گناه نيستم كه عذر آورم، و نه داراى نيرو كه پيروز گردم، و نه برايم گريزگاهى است كه بگريزم.
008 51 و از تو مى خواهم كه از لغزشهايم درگذرى، و از تو پوزش مى طلبم از گناهانى كه گرفتارم ساخته، و مرا فراگرفته پس تباهم نموده، پروردگار من! از آنها در حالى كه توبه كننده ام به سوى تو گريختم، پس توبه ام را بپذير، پناه آورنده ام پس پناهم ده، امان خواهم پس خوارم مكن، درخواست كننده ام پس محرومم مگردان، چنگ زننده ام پس مرا وامگذار، دعا كننده ام پس نوميد بازم مگردان،
009 51 اى پروردگار من! تو را خوانده ام در حالى كه درويش، خوار، ترسان، هراسان، بيمناك، بى چيز، و بيچاره ى درگاه توام.
010 51 اى خداى من! به تو شكايت مى آورم از ناتوانيم در سرعت گرفتن به چيزى كه به دوستانت وعده فرموده اى، و از دورى نمودن از آنچه كه دشمنانت را به آن بيم داده اى، و از فراوانى اندوه، و وسوسه ى نفسم.
011 51 خداى من! مرا به سبب قصد (بد)م رسوا نكردى، و به گناهم تباهم نساختى، تو را مى خوانم پس پاسخم مى دهى اگر چه هنگامى كه تو مرا مى خوانى (در فرمانبرى) كندم، و هر خواسته اى كه دارم از تو درخواست مى كنم، و هر كجا كه باشم رازم را پيش تو مى گذارم، از اين رو جز تو را نمى خوانم، و به غير تو اميد ندارم.
012 51 و به فرمان توام، به فرمان توام، (زيرا شكايت) كسى را كه به تو شكايت آورد مى شنوى، و به كسى كه بر تو تكيه كند رو مى آورى، و كسى كه به (رشته ى رحمت) تو درآويزد مى رهانى، و كسى كه به تو پناه آورد غمش را مى زدايى،
013 51 خداى من! مرا محروم مكن از خير آخرت و دنيا به خاطر كمى سپاسم، و آنچه از گناهانم را كه مى دانى بيامرز.
014 51 اگر مرا عذاب كنى پس (از روى عدل است زيرا) من آن ستمكار، كوتاه آمده (در انجام وظيفه)، گنهكار، سستى كننده، كوتاهى كننده، غفلت ورزنده از بهره خويشم، و اگر (مرا) بيامرزى پس تو مهربانترين مهربانانى.
001 52 دعاى امام عليه السلام است در اصرار به خداى تعالى
001 52 اى خدائى كه در آسمان و زمين چيزى بر او پوشيده نمى باشد، و چگونه - اى خداى من!- بر تو پوشيده باشد آنچه تو خود آفريده اى؟ و چگونه به شماره نياورى آنچه را خود ساخته اى؟ يا چگونه از تو پنهان باشد آنچه خود تصديق مى نمايى! يا چگونه مى تواند از تو بگريزد كسى كه جز به روزيت برايش زندگى نيست؟ يا چگونه از تو رهايى يابد كسى كه در غير مملكت تو راهى برايش نيست؟
002 52 پاك و منزهى تو! ترسنده ترين آفريده گانت از تو داناترين آنها به توست، و افتاده ترينشان به درگاهت عمل كننده ترين آنان به فرمان توست، و خوارترين آنها در برابرت كسى است كه تو روزيش مى دهى و او غير تو را مى پرستد.
003 52 پاك و منزهى تو! كسى كه به تو شرك آورد و پيامبرت را تكذيب كند از پادشاهيت نمى كاهد، و كسى كه حكمت را نپسندد قدرت ندارد كه فرمانت را باز گرداند و خود را از تو باز دارد كسى كه قدرتت را انكار كند، و كسى كه غير تو را بپرسند از دسترس تو بيرون نرود، و در دنيا عمر دراز نيابد كسى كه ديدارت را نپسندد.
004 52 پاك و منزهى تو! چه بزرگ است مرتبه ات! و چه غالب است پادشاهيت! و چه سخت است نيرويت! و چه نافذ است فرمانت!
005 52 پاك و منزهى تو! مرگ را بر همه ى آفريدگانت مقدر فرمودى، كسى كه تو را يگانه داشت و كسى كه به تو كافر شد، و همه چشنده ى مرگند و يكسره به سويت رهسپارند، پس تو جاويد و برترى، جز تو خدايى نيست، يگانه اى كه براى تو شريكى نيست.
006 52 به تو ايمان آوردم، و پيامبرت را تصديق نمودم، و كتابت (قرآن) را پذيرفتم، و به هر معبودى جز تو كافر شدم، و از هر كه غير تو را پرستيد بيزار شدم.
007 52 خدايا! من صبح و شام مى كنم در حالى كه عمل خود را اندك شمرده به گناهم اعتراف، و به خطاهايم اقرار دارم، من به سبب اسراف درباره ى خويش خوارم، كردارم مرا به هلاكت افكنده، و خواهش نفس مرا تباه ساخته، و شهوتهايم مرا محروم كرده.
008 52 پس از تو درخواست مى كنم كه - اى آقاى من!- درخواست كسى كه به خاطر آرزوى درازش هوسران، و تنش به سبب آرامش رگهايش بى خبر، و دلش بر اثر بسيارى نعمت بر او شيفته (دنيا)، و انديشه اش براى آنچه به سويش رهسپار است اندك است.
009 52 درخواست كسى كه آرزو بر او چيره گشته، و خواهش نفس گرفتارش كرده، و دنيا بر او دست يافته، و مرگ بر او سايه افكنده درخواست كسى كه گناهانش را بسيار شمرده، و به خطاهاى خود اقرار كرده، درخواست كسى كه جز تو پروردگار براى او نيست، و نه سرپرستى غير تو، و نه رهاننده اى از تو، و نه پناهگاهى از تو جز به سوى تو براى او مى باشد.
010 52 خداى من! به حق خودت كه بر همه آفريدگانت واجب است از تو درخواست مى كنم، و به نام بزرگت كه پيامبرت را فرمان دادى تا تو را به آن نام تسبيح كند، و به بزرگى ذات ارجمندت كه كهنه و دگرگون نمى شود و تغيير حال نمى يابد، و از بين نمى رود، كه بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرستى، و مرا به وسيله ى عبادت خود از هر چيزى بى نياز كنى، و به ترس از خود علاقه ام را به دنيا زايل نمايى، و مرا به فراوانى كرامتت باز گردانى به وسيله ى رحمتت.
011 52 از اين رو به سوى تو مى گريزم، واز تو مى ترسم، و از تو فريادرسى مى طلبم، و به تو اميدوارم، و تو را مى خوانم، و به سوى تو پناه مى آورم، و به تو اطمينان دارم، و از تو يارى مى خواهم، و به تو ايمان مى آورم، و بر تو توكل مى كنم، و به بخشش و سخاوت تو تكيه مى نمايم.
001 53 دعاى امام عليه السلام است در فروتنى براى خداى توانا و بزرگ
001 53 پروردگارم! گناهانم مرا خاموش كرده، و سخنم را بريده، پس برهانى برايم نيست، پس من در بند گرفتارى خويشم، در گروى كردار خود، سرگردان در خطايم، سرگشته از راه راستم، (و) در راه خويش مانده ام.
002 53 خود را در جايگاه خواران گنهكاران وا داشته ام، در جايگاهت بدبختانى كه بر تو دليرى كرده، وعده ات را سبك شمرده اند.
003 53 پاك و منزهى تو! به كدامين دليرى بر تو جرأت كردم! و به كدامين خطر خود را به هلاكت افكنده ام.
004 53 سرورم! بر افتادن من با صورتم و لغزيدن پايم رحم فرما، و بردباريت را بر نادانيم ببخش، و (نيز) احسانت را بر بدكرداريم، زيرا من به گناه خود اقرار، و به خطاى خويش اعتراف دارم، و اين دست و موى جلوى سر من است، به همراه تسليم خود براى قصاص زارى مى كنم، و بر پيريم رحم فرما، و (نيز) بر سپرى شدن عمر، و نزديك شدن مرگ، و ناتوانى و بينوايى، و بيچارگيم.
005 53 سرورم! بر من رحم كن چون نشان من از دنيا بريده گردد، و يادم در ميان آفريدگان محو شد، و مانند كسى كه فراموش شده از فراموش شدگان باشم.
006 53 سرورم! بر من رحم فرما هنگام دگرگون شدن پيكر و حالم، آنگاه كه تنم پوسيده گردد، و اندامم از هم پاشيده شود، و پيوندهايم جدا گردند، اى واى از بى خبرى من از آنچه درباره ى من خواسته مى شود.
007 53 سرورم! بر من رحم فرما در (روز) برانگيختن و زنده شدنم، و ايستگاهم را در آن روز با دوستانت، و بازگشتم را در ميان علاقه مندانت قرار ده.
و منزلم را در همسايگى خود، اى پروردگار جهانيان.
001 54 دعاى امام عليه السلام است در برطرف شدن اندوه ها
001 54 اى زداينده ى اندوه و برطرف كننده ى غم، اى فراوان بخشاينده در دنيا و آخرت، و بسيار مهربان در آن دو، بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص) درود فرست ، و اندوه مرا بزداى، و غمم را برطرف ساز.
002 54 اى يگانه! اى يكتا! اى مقصود در حاجتها، اى كسى كه نزائيده و زائيده نشده و كسى كه همتاى او نبوده، مرا نگهدار و پاكم گردان، و گرفتاريم را ببر،- و بخوان آية الكرسى و معوذتين (سوره هاى فلق و ناس، و قل هو الله احد، و بگو:
003 54 خدايا! از تو درخواست مى كنم درخواست كسى كه نيازش سخت و نيرويش سست، و گناهانش بسيار است، درخواست كسى كه براى بى چيزى خود فريادرسى نمى يابد، و نه براى ناتوانيش نيرومند، و نه براى گناهش آمرزنده اى جز تو (مى يابد)، اى داراى بزرگى، و احسان! از تو درخواست مى كنم عملى را كه به واسطه ى آن كسى كه آن را انجام دهد، دوست دارى، و باورى كه به آن بهره مى دهى كسى را كه در اجراى فرمانت به حقيقت يقين نايل گشته.
004 54 خدايا! درود فرست بر محمد (ص) و خاندان محمد (ص)، و جانم را بر راستى بگير، و نيازمنديم را از دنيا جدا ساز، و اشتياق به ديدارت را خواسته من در آنچه نزد توست قرار ده، و راستى توكل بر خود را به من ببخش.
005 54 از تو بهترين سرنوشت گذشته را مى خواهم، و از بدترين سرنوشت گذشته به تو پناه مى برم، و از تو درخواست مى كنم عبادت كنندگان، و پرستش فروتنان در برابرت را، و باور تكيه كنندگان بر تو، و تكيه ى ايمان آورندگان بر تو را.
006 54 خدايا! ميل مرا در خواسته ام مانند ميل دوستانت در خواسته هايشان قرار ده، و ترسم را مانند ترس دوستانت، و مرا در خشنوديت به كارى وادار كه با آن چيزى از دين تو را به خاطر ترس كسى از آفريده هايت رها نكنم.
007 54 خدايا! اين تقاضاى من است پس ميل مرا در آن بزرگ گردان، و عذرم را در آن آشكار ساز، و برهانم را در آن به من بياموز، و بدنم را در آن تندرست گردان.
008 54 خدايا! هر كه صبح كرد در حالى كه اعتماد و اميد به غير تو براى او باشد، پس من صبح كردم در حالى كه در همه ى كارها اعتماد و اميدم تويى، از اين رو بهترين پايان آن كارها را برايم مقدر فرما، و مرا به رحمتت از آزمايشها و گرفتاريهاى گمراه كننده رهايى ده، اى مهربانترين مهربانان.
009 54 و خدا بر سرور ما محمد فرستاده خدا (و) و برگزيده و بر خاندان پاكيزه اش درود فرستد.
001 55 خبر داد ما را سيد بزرگوار، نجم الدين بهاءالشرف، ابوالحسن، محمد پسر حسن پسر احمد پسر على پسر محمد پسر عمر پسر يحيى علوى حسينى - كه خدا او را رحمت كند - او گفت: روايت كرد ما را شيخ سعيد ابوعبدالله: محمد پسر احمد پسر شهريار، خزانه دار قبر مطهر آستان مقدس مولايمان اميرالمؤمنين على بن ابيطالب - عليه السلام- در ماه ربيع الاول از سال پانصد و شانزده (516 هجرى قمرى) در حالى كه صحيفه بر او خوانده مى شد و من گوش مى دادم، گفت: شنيدم آن را در حالى كه خوانده مى شد بر شيخ راستگو، ابى منصور: محمد پسر محمد پسر احمد پسر عبدالعزيز عكبرى معدل، - كه خدا او را رحمت نمايد - از ابوالفضل: محمد پسر عبدالله پسر مطلب شيبانى، و گفت: خبر داد ما را شريف، ابوعبدالله: جعفر پسر محمد پسر جعفر پسر حسن پسر جعفر پسر حسن پسر حسن المجتبى پسر اميرالمؤمنين على بن ابيطالب - كه بر آنها درود باد - او گفت: حديث كرد ما را عبدالله پسر عمر پسر خطاب زيات (فروشنده روغن زيت) در سال 265 (هجرى قمرى) گفت: حديث كرد مرا دائى من: على پسر نعمان اعلم، گفت: حديث كرد مرا عمير پسر متوكل ثقفى بلخى، از پدر خود متوكل پسر هارون گفت: يحيى پسر زيد پسر على (پسر حسين) - عليه السلام- را ملاقات كردم هنگامى كه او پس از كشته شدن پدرش قصد خراسان داشت، پس بر ايشان سلام نمودم، پس او به من فرمود: از كجا مى آيى؟ عرض كردم: از حج، پس مرا از حال خويشان و عموزادگانش كه در مدينه بودند پرسيد، و در پرسش از حال جعفر بن محمد (امام صادق) - عليه السلام- بسيار مبالغه كرد، پس او را خبر دادم از حال آن حضرت (ع) و احوال ايشان و اندوهشان بر (شهادت) پدرش زيد بن على - عليه السلام- يحيى به من فرمود: عموى من محمد بن على (امام باقر) - عليه السلام- پدرم را به جنگ نكردن سفارش فرمود: و به او فهماند كه اگر خروج كند و از مدينه جدا شود كارش به كجا خواهد كشيد، (يحيى گفت:) آيا تو پسرعمويم حضرت جعفر بن محمد - عليه السلام- را ملاقات نموده اى؟ گفتم: آرى، گفت: آيا درباره ى قيام من (و عاقبت كارم) از او چيزى شنيدى؟ گفتم: آرى، گفت: به چه صورت از من ياد كرد؟ به من بگو، گفتم: فدايت شوم، دوست ندارم آنچه را از آن حضرت شنيده ام رو در روى شما بازگويم، پس فرمود: آيا از مرگ مرا مى ترسانى؟ بگو آنچه شنيده اى، گفتم: از او شنيدم كه مى فرمود: تو كشته مى شوى و به دار آويخته مى شوى چنانكه پدرت (زيد) كشته و به دار آويخته شد، پس رخسارش تغيير كرد و گفت: «خدا هر سرنوشتى را خواهد محو و يا ثبت مى نمايد و ام الكتاب نزد اوست» اى متوكل! خداى متعال اين دين را به وجود ما تأييد فرموده، و خدا دانش و شمشير را به ما عطا كرده، و هر دو براى ما فراهم گشته، و عموزادگان ما به دانش تنها اختصاص يافته اند، پس گفتم: فدايت گردم من مردم را مشاهده كردم كه به پسرعمويت جعفر (صادق) - عليه السلام- مايل ترند تا به تو و پدرت، فرمود: همانا عمويم محمد بن على و پسرش جعفر - عليهماالسلام - مردم را به زندگى دعوت كرده اند و ما آنان را به مرگ (جنگ با دشمن) خوانده ايم، گفتم: اى فرزند رسول خدا! آيا آنها عالم ترند يا شما؟ پس مدتى ديده به زمين دوخت سپس سر برداشت و فرمود: همه ما داراى علميم جز آن كه ايشان هر آنچه را ما مى دانيم مى دانند و ما هر آنچه را ايشان مى دانند نمى دانيم. سپس به من فرمود: آيا از پسرعمويم چيزى نوشته اى؟ گفتم: آرى، گفت: به من نشان بده، پس به او نشان دادم چند نوع دانش را كه از آن حضرت ضبط كرده بودم، و دعايى را به او نشان دادم كه امام صادق - عليه السلام- بر من املاء فرموده بود و به من حديث كرده بود كه آن را پدرش محمد بن على (امام باقر) - عليه السلام - بر او املاء كرده بود و به او خبر داده بود كه آن از دعاى پدرش على بن حسين، (امام سجاد) - عليهماالسلام - از دعاى صحيفه كامله است، پس يحيى تا پايان آن را به دقت مشاهده كرد و به من گفت: آيا اجازه مى دهى كه از آن نسخه اى بردارم؟ عرض كردم: اى فرزند رسول خدا! آيا در آنچه كه از خود شماست اجازه مى خواهى؟! پس فرمود: اينك بر تو ارائه خواهم كرد صحيفه اى از دعاى كامل را از آنچه پدرم از پدرش حفظ فرموده بود و پدرم مرا به نگاه داشتن و بازداشتن آن از نااهل سفارش فرموده. عمير گفت: پدرم گفت پس برخاستم و سرش را بوسيدم و به او عرض كردم: به خدا قسم اى فرزند رسول خدا! كه من خدا را با محبت و طاعت شما پرستش مى كنم، و اميدوارم كه خدا مرا سعادتمند گرداند در زندگانى و مرگم به واسطه ى دوستى شما. پس صحيفه ام را كه به او داده بودم به جوانى كه با او بود داد و فرمود: اين دعا را با خطى خوانا و نيكو بنويس و به من ده تا شايد آن را حفظ نمايم، زيرا كه من آن را از (پسرعمويم جعفر) - كه خدا نگهدار او باشد - مى خواستم و او مرا از آن بازمى داشت. متوكل گفت: پس من از آنچه كرده بودم پشيمان شدم و نمى دانستم چه كنم، و حضرت صادق - عليه السلام- پيش از آن به من دستور نداده بود كه آن دعا را به كسى ندهم، سپس يحيى جامه دانى را طلبيد و صحيفه ى قفل خورده ى مهركرده اى را از آن بيرون آورد و به مهر آن به دقت نگريست و بوسيد و گريه كرد، سپس مهر را شكست و قفل را گشود، آنگاه صحيفه را گشود و بر ديده ى خود نهاد و بر صورت خود كشيد و گفت: به خدا قسم اى متوكل! اگر نبود آنچه از سخن پسرعمويم گفتى كه من كشته و به دار آويخته مى شوم! البته اين صحيفه را به تو نمى دادم و در تسليمش بخيل بودم. ولى مى دانم كه گفتار او راست است و آن را از پدرانش گرفته و به زودى درستى آن آشكار خواهد شد، لذا ترسيدم كه اين علم به دست بنى اميه افتد و آن را پنهان دارند و در گنجينه هاى خود براى خويش ذخيره كنند، پس آن را بگير و بجاى من نگهدار و منتظر باش تا چون خداوند حكم خود را در مورد من و اين قوم جارى كرد آنچه را كه او جارى كننده است پس اين امانت من در نزد توست تا آن را برسانى به دست پسرعموهايم: محمد و ابراهيم دو فرزند عبدالله بن حسن بن حسن بن على كه بر آن دو درود باد، كه آن دو نفر پس از من قيام كننده به اين امر (جهاد) خواهند كرد. متوكل گفت: من صحيفه را گرفتم و پس از آن كه يحيى پسر زيد شهيد شد به مدينه رفتم و امام صادق - عليه السلام - را ملاقات نموده و سرگذشت يحيى را براى او حكايت كردم، حضرت گريه كرد و سخت بر يحيى محزون گشت، و فرمود: خدا پسرعمويم را رحم كند و به پدران و اجدادش ملحق كند، به خدا قسم اى متوكل! مرا از دادن اين دعا به او منع نكرد جز آنچه او بر صحيفه ى پدرش از آن مى ترسيد، اكنون آن صحيفه كجاست؟ عرض كردم: اين همان صحيفه است، پس امام آن را گشود و فرمود: به خدا قسم اين خط عمويم زيد و دعاى جدم على بن الحسين - عليهماالسلام - است سپس به پسرش فرمود: اى اسماعيل! برخيز و آن دعا را كه به حفظ و نگهداريش تو را فرمان دادم بياور، پس اسماعيل برخاست و صحيفه اى را كه گوئى همان صحيفه اى بود كه يحيى بن زيد به من داده بود بيرون آورد، پس امام صادق (ع) آن را بوسيد و بر دو ديده اش نهاد و فرمود: اين خط پدرم و املاى جدم (امام سجاد) - عليهماالسلام- است كه در حضور من است، گفتم: اى فرزند رسول خدا: اگر بخواهى آن را با صحيفه زيد و يحيى مقابله نمايم؟ حضرت اجازه داد و فرمود: البته من تو را براى اين كار شايسته ديدم، پس من به دقت نگاه كردم (ديدم) هر دو يكى است و حرفى از آن كه با صحيفه ديگرى مخالف باشد نيافتم، سپس اجازه خواستم از امام صادق - عليه السلام - در دادن صحيفه به دو پسران عبدالله بن حسن، امام فرمود: «خداوند شمارا امر مى كند كه امانتها را به صاحبانش بازگردانيد»، آرى آن را به ايشان بده. پس چون براى ديدار آن دو برخاستم به من فرمود: بنشين، سپس كسى را به احضار محمد و ابراهيم فرستاد، چون حاضر شدند، فرمود: اين ميراث پسرعموى شما يحيى است از پدرش (زيد) كه شما را به جاى برادران خود به آن اختصاص داده، و ما را در خصوص آن با شما شرطى است، گفتند: بفرما، خداوند تو را رحمت كند، كه سخنت پذيرفته است، امام فرمود: اين صحيفه را از شهر مدينه خارج نكنيد، عرض كردند: براى چه؟ حضرت فرمود: پسرعموى شما درباره ى صحيفه از چيزى ترس داشت كه من راجع به شما به همان گونه ترس دارم، گفتند: او زمانى درباره ى اين صحيفه ترسيد كه دانست كشته مى شود، امام صادق - عليه السلام - فرمود: شما هم از اين واقعه ايمن نمى باشيد زيرا به خدا سوگند من مى دانم كه شما به زودى خروج خواهيد كرد چنانكه خروج كرد و به زودى كشته خواهيد شد چنانكه او كشته شد. پس آن دو برخاستند در حالى كه مى گفتند: «لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم». وقتى آن دو بيرون رفتند امام صادق - عليه السلام - به من فرمود: اى متوكل! چگونه يحيى به تو گفت: كه عمويم محمد بن على و پسرش جعفر مردم را به زندگى خواندند و ما ايشان را به مرگ خوانديم؟! گفتم: آرى - خدا كار تو را سامان دهد - عموزاده ات يحيى چنين سخنى به من گفت، پس امام (ع) فرمود: خدا يحيى را رحمت كند، همانا پدرم مرا از پدرش از جدش از على عليه السلام- خبر داد كه رسول خدا - خدا بر او و خاندانش درود فرستد - را بر بالاى منبر خواب مختصرى ربود، پس در عالم خواب ديد كه مردانى چند همانند بوزينگان بر منبرش مى جهند (و) مردم را به عقب (دوران جاهليت) برمى گردانند، پس رسول خدا بيدار شد كه خدا درود فرستد بر او و خاندانش - و نشست و اندوه بر چهره مباركش نمايان بود، پس جبرئيل (عليه السلام) بر آن حضرت نازل شد با اين آيه: «و ما رؤيايى را كه در خواب به تو نمايانديم قرار نداده ايم مگر براى آزمايش مردم و (نيز) شجره ى ملعونه را در قران (قرار نداديم مگر براى آزمايش)، و مردم را بيم مى دهيم ولى آنها را جز سركشى سخت نمى افزايد.» و مراد از شجره ى ملعونه، بنى اميه هستند. پيامبر فرمود: اى جبرئيل! آيا ايشان در عهد روزگار من خواهند بود؟ گفت: نه، ولى آسياى اسلام از ابتداى هجرتت به گردش مى افتد، تو تا ده سال مى گردد، سپس آسياى اسلام بر سر سال سى و پنجم از هجرتت به گردش مى افتد و پنج سال به آن حال مى ماند (دوران خلافت حضرت على) آن گاه به ناچار آسياى گمراهى بر محور خود قائم خواهد شد، و پس از آن پادشاهى فراعنه است. (زمان معاويه و...) حضرت صادق فرمود: خداى بزرگ در اين باره وحى فرموده: «بتحقيق ما آن را در شب قدر فروفرستاديم، و چه مى دانى كه شب قدر چيست؟ شب قدر از هزار ماه بهتر است» كه بنى اميه در آن حكومت كنند و شب قدر در آن نباشد.
امام (ع) فرمود: پس خداى عزوجل پيامبرش - عليه السلام- را آگاه ساخت كه بنى اميه سلطنت و پادشاهى اين امت را به دست مى گيرند و سلطنتشان به درازى اين مدت است، پس اگر كوه ها با ايشان سركشى كنند بر آن كوه ها بلندى گيرند تا وقتى كه خداى بزرگ به زوال حكومتشان فرمان دهد، و بنى اميه در مدت حكومتشان دشمنى و كينه ى ما اهل بيت را شعار خود مى نمايند، خدا پيامبرش را خبر داد به آنچه كه در روزگار و مدت حكومت بنى اميه، خاندان محمد (ص) و دوستان و شيعيانشان برخورد مى كنند، امام (ع) فرمود: و خدا درباره ى بنى اميه وحى فروفرستاد كه: «آيا نديدى كسانى را كه نعمت خدا را به ناسپاسى بدل كردند و قوم خود را به دار هلاكت افكندند، دوزخى كه در آن وارد شوند و بد قرارگاهى است»، و نعمت خدا محمد و خاندان اويند، كه دوستى ايشان ايمانى است كه به بهشت وارد مى كند، و كينه ى ايشان كفر و نفاقى است كه به آتش دوزخ داخل مى كند، پس رسول خدا - كه خدا بر او و خاندانش درود فرستد - اين راز را پنهانى با على و خاندانش در ميان گذاشتند. متوكل گفت: آنگاه حضرت صادق (عليه السلام) فرمود: احدى از ما اهل بيت خروج نكرده و نخواهد كرد تا روز قيام قائم ما، براى جلوگيرى از ستمى يا برپا داشتن حقى مگر آنكه بلا او را از ريشه بركند و قيامش موجب افزايش اندوه ما و شيعيان ما باشد متوكل پسر هارون گفت: سپس حضرت صادق - عليه السلام- دعاها(ى صحيفه) را بر من املاء فرمود و آن هفتاد و پنج باب بود، يازده باب آن از خاطرم رفت و شصت و چند باب آن را (در خاطرم) نگاه داشتم. و حديث كرد ما را ابوالفضل: گفت: و حديث كرد مرا محمد پسر حسن پسر روزبه ابوبكر مدائنى كاتب، ساكن رحبه در خانه ى خودش، گفت: حديث كرد مرا محمد پسر احمد پسر مسلم مطهرى، گفت: حديث كرد مرا پدرم از عمير پسر متوكل بلخى از پدرش متوكل پسر هارون، گفت: يحيى بن زيد بن على - كه بر ايشان درود باد - را ملاقات نمودم پس حديث را تماما تا خواب پيامبر - صلى الله عليه و آله - بيان كرد كه جعفر بن محمد (امام صادق) از پدران گراميش - صلوات الله عليهم - بيان كرده بود و در روايت مطهرى ابواب ياد شده چنين است.
1- ستايش خداى عزوجل.
2- درود و تحيت بر محمد و خاندانش
3- درود بر حاملان عرش (الهى)
4- درود بر تصديق كنندگان پيامبر
5- دعاى آن حضرت براى خود و شيعيانش
6- دعاى آن حضرت در هنگام صبح و شام
7- دعاى آن حضرت در سختى ها
8- دعاى آن حضرت در پناه بردن به خدا
9- دعاى آن حضرت در شوق به آمرزش
10- دعاى آن حضرت در پناه بردن به سوى خدا
11- دعاى آن حضرت در عاقبت به خيرى
12- دعاى آن حضرت در اعتراف به گناه
13- دعاى آن حضرت در طلب حاجت
14- دعاى آن حضرت در دادخواهى از ستمگران
15- دعاى آن حضرت به هنگام بيمارى
16- دعاى آن حضرت در طلب آمرزش گناهان
17- دعاى او چون نام شيطان برده مى شد
18- دعاى آن حضرت در دفع بلاها و سختى ها
19- دعاى آن حضرت در طلب باران
20- دعاى آن حضرت در مكارم اخلاق
21- دعاى او وقتى كه امرى او را محزون مى كرد
22- دعاى آن حضرت در سختى و گرفتارى
23- دعاى آن حضرت براى تندرستى
24- دعاى آن حضرت در حق پدر و مادر
25- دعاى آن حضرت درباره ى فرزندان خويش
26- دعايش براى همسايگان و دوستان خود
27- دعاى او براى مرزداران و سپاهيان
28- دعاى آن حضرت در ترس از خدا
29- دعاى آن حضرت هنگام تنگى رزق
30- دعاى آن حضرت در كمك براى اداى دين
31- دعاى آن حضرت در توبه
32- دعاى آن حضرت در نماز شب
33- دعاى او در مقام طلب خير
34- دعاى آن حضرت هنگامى كه گرفتار مى شد
35- دعاى او در خشنودى به قضاى الهى
36- دعاى آن حضرت در هنگام شنيدن رعد
37- دعاى آن حضرت در شكر
38- دعاى آن حضرت در عذرخواهى از حق
39- دعاى آن حضرت در طلب عفو و رحمت
40- دعاى آن حضرت هنگام ياد از مرگ
41- دعاى او در طلب پرده پوشى و نگهدارى
42- دعاى آن حضرت هنگام ختم قرآن
43- دعاى آن حضرت هنگام ديدن ماه نو
44- دعاى او هنگام فرارسيدن ماه رمضان
45- دعاى آن حضرت بهنگام وداع ماه رمضان
46- دعاى آن حضرت در روز عيد فطر و جمعه
47- دعاى آن حضرت در روز عرفه
48- دعاى آن حضرت در عيد قربان و جمعه
49- دعاى آن حضرت در دفع مكر دشمنان
50- دعاى آن حضرت در ترس از خدا
51- دعاى او در زارى به درگاه خدا
52- دعاى آن حضرت در اصرار در طلب
53- دعاى آن حضرت در فروتنى
54- دعاى آن حضرت در رفع غم و غصه ها
و باقى ابواب به لفظ ابوعبدالله حسنى - كه خدا بر او رحمت نمايد - است: حديث كرد ما را ابوعبدالله جعفر بن محمد حسنى، گفت: حديث كرد ما را عبدالله پسر عمر پسر خطاب زيات، گفت: حديث كرد مرا دائيم على پسر نعمان اعلم، گفت: حديث كرد مرا عمير پسر متوكل ثقفى بلخى، از پدرش متوكل پسر هارون، گفت: املاء فرمود بر من سرورم (امام) صادق ابوعبدالله جعفر بن محمد، فرمود: املا فرمود جدم على بن حسين بر پدرم محمد بن على - كه بر تمام ايشان درود باد - در حضور من.
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ كَانَ قَبْلَهُ ، و الآْخِرِ بِلَا آخِرٍ يَكُونُ بَعْدَهُ «2» الَّذِي قَصُرَتْ عَنْ رُؤْيَتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِينَ ، و عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِينَ . «3» ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً ، و اخْتَرَعَهُمْ عَلَى مَشِيَّتِهِ اخْتِرَاعاً . «4» ثُمَّ سَلَكَ بِهِمْ طَرِيقَ إِرَادَتِهِ ، و بَعَثَهُمْ فِي سَبِيلِ مَحَبَّتِهِ ، لا يَمْلِكُونَ تَأْخِيراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ إِلَيْهِ ، و لا يَسْتَطِيعُونَ تَقَدُّماً إِلَى ما أَخَّرَهُمْ عَنْهُ . «5» و جَعَلَ لِكُلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً من رِزْقِهِ ، لا يَنْقُصُ من زَادَهُ نَاقِصٌ ، و لا يَزِيدُ من نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ . «6» ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِي الْحَيَاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً ، و نَصَبَ لَهُ أَمَداً مَحْدُوداً ، يَتَخَطَّأُ إِلَيْهِ بِأَيَّامِ عُمُرِهِ ، و يَرْهَقُهُ بِأَعْوَامِ دَهْرِهِ ، حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَقْصَى أَثَرِهِ ، و اسْتَوْعَبَ حِسَابَ عُمُرِهِ ، قَبَضَهُ إِلَى ما نَدَبَهُ إِلَيْهِ من مَوْفُورِ ثَوَابِهِ ، أَوْ مَحْذُورِ عِقَابِهِ ، لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاوا بِمَا عَمِلوا و يَجْزِيَ الَّذِين أَحسَنُوا بِالْحُسْنَي . «7» عَدْلًا مِنْهُ ، تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ ، و تَظاَهَرَتْ آلَاؤُهُ ، لا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ و هم يُسْأَلُونَ . «8» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى ما أَبْلَاهُمْ من مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ ، و أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ من نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ ، و تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ . «9» و لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا من حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حد الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ ( إِنْ هم إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هم أَضَلُّ سَبيلاً . ) «10» و الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى ما عَرَّفَنَا من نَفْسِهِ ، و أَلْهَمَنَا من شُكْرِهِ ، و فَتَحَ لَنَا من أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِيَّتِهِ ، و دَلَّنَا عَلَيْهِ من الْإِخْلَاصِ لَهُ فِي تَوْحِيدِهِ ، و جَنَّبَنَا من الْإِلْحَادِ و الشَّكِّ فِي أَمْرِهِ . «11» حَمْداً نُعَمَّرُ به فِيمَنْ حَمِدَهُ من خَلْقِهِ ، و نَسْبِقُ به من سَبَقَ إِلَى رِضَاهُ و عَفْوِهِ . «12» حَمْداً يُضِي ءُ لَنَا به ظُلُمَاتِ الْبَرْزَخِ ، و يُسَهِّلُ عَلَيْنَا به سَبِيلَ الْمَبْعَثِ ، و يُشَرِّفُ به مَنَازِلَنَا عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ ، يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ و هم لا يُظْلَمُونَ ، يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً و لا هم يُنْصَرُونَ . «13» حَمْداً يَرْتَفِعُ مِنَّا إِلَى أَعْلَى عِلِّيِّينَ فِي كِتَابٍ مَرْقُومٍ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ . «14» حَمْداً تَقَرُّ به عُيُونُنَا إِذَا بَرِقَتِ الْأَبْصَارُ ، و تَبْيَضُّ به وُجُوهُنَا إِذَا اسْوَدَّتِ الْأَبْشَارُ . «15» حَمْداً نُعْتَقُ به من أَلِيمِ نَارِ اللَّهِ إِلَى كَرِيمِ جِوَارِ اللَّهِ . «16» حَمْداً نُزَاحِمُ به مَلَائِكَتَهُ الْمُقَرَّبِينَ ، و نُضَامُّ به أَنْبِيَاءَهُ الْمُرْسَلِينَ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ الَّتِي لا تَزُولُ ، و مَحَلِّ كَرَامَتِهِ الَّتِي لا تَحُولُ . «17» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اخْتَارَ لَنَا مَحَاسِنَ الْخَلْقِ ، و أَجْرَى عَلَيْنَا طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ . «18» و جَعَلَ لَنَا الْفَضِيلَةَ بِالْمَلَكَةِ عَلَى جَمِيعِ الْخَلْقِ ، فَكُلُّ خَلِيقَتِهِ مُنْقَادَةٌ لَنَا بِقُدْرَتِهِ ، و صَائِرَةٌ إِلَى طَاعَتِنَا بِعِزَّتِهِ . «19» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَغْلَقَ عَنَّا بَابَ الْحَاجَةِ إِلَّا إِلَيْهِ ، فَكَيْفَ نُطِيقُ حَمْدَهُ أَمْ مَتَى نُؤَدِّي شُكْرَهُ لا ، مَتَى . «20» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي رَكَّبَ فِينَا آلَاتِ الْبَسْطِ ، و جَعَلَ لَنَا أَدَوَاتِ الْقَبْضِ ، و مَتَّعَنَا بِأَرْوَاحِ الْحَيَاةِ ، و أَثْبَتَ فِينَا جَوَارِحَ الْأَعْمَالِ ، و غَذَّانَا بِطَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و أَغْنَانَا بِفَضْلِهِ ، و أَقْنَانَا بِمَنِّهِ . «21» ثُمَّ أَمَرَنَا لِيَخْتَبِرَ طَاعَتَنَا ، و نَهَانَا لِيَبْتَلِيَ شُكْرَنَا ، فَخَالَفْنَا عَنْ طَرِيقِ أَمْرِهِ ، و رَكِبْنَا مُتُونَ زَجْرِهِ ، فَلَمْ يَبْتَدِرْنَا بِعُقُوبَتِهِ ، و لَمْ يُعَاجِلْنَا بِنِقْمَتِهِ ، بَلْ تَأَنَّانَا بِرَحْمَتِهِ تَكَرُّماً ، و انْتَظَرَ مُرَاجَعَتَنَا بِرَأْفَتِهِ حِلْماً . «22» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي دَلَّنَا عَلَى التَّوْبَةِ الَّتِي لَمْ نُفِدْهَا إِلَّا من فَضْلِهِ ، فَلَوْ لَمْ نَعْتَدِدْ من فَضْلِهِ إِلَّا بِهَا لَقَدْ حَسُنَ بَلَاؤُهُ عِنْدَنَا ، و جل إِحْسَانُهُ إِلَيْنَا و جَسُمَ فَضْلُهُ عَلَيْنَا «23» فَمَا هَكَذَا كَانَتْ سُنَّتُهُ فِي التَّوْبَةِ لِمَنْ كَانَ قَبْلَنَا ، لَقَدْ وَضَعَ عَنَّا ما لا طَاقَةَ لَنَا به ، و لَمْ يُكَلِّفْنَا إِلَّا وُسْعاً ، و لَمْ يُجَشِّمْنَا إِلَّا يُسْراً ، و لَمْ يَدَعْ لِأَحَدٍ مِنَّا حُجَّةً و لا عُذْراً . «24» فَالْهَالِكُ مِنَّا من هَلَكَ عَلَيْهِ ، و السَّعِيدُ مِنَّا من رَغِبَ إِلَيْهِ «25» و الْحَمْدُ لِلَّهِ بِكُلِّ ما حَمِدَهُ به أَدْنَى مَلَائِكَتِهِ إِلَيْهِ و أَكْرَمُ خَلِيقَتِهِ عَلَيْهِ و أَرْضَى حَامِدِيهِ لَدَيْهِ «26» حَمْداً يَفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ كَفَضْلِ رَبِّنَا عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ . «27» ثُمَّ لَهُ الْحَمْدُ مَكَانَ كُلِّ نِعْمَةٍ لَهُ عَلَيْنَا و عَلَى جَمِيعِ عِبَادِهِ الْمَاضِينَ و الْبَاقِينَ عَدَدَ ما أَحَاطَ به عِلْمُهُ من جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ ، و مَكَانَ كُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْهَا عَدَدُهَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً أَبَداً سَرْمَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ . «28» حَمْداً لا مُنْتَهَى لِحَدِّهِ ، و لا حِسَابَ لِعَدَدِهِ ، و لا مَبْلَغَ لِغَايَتِهِ ، و لا انْقِطَاعَ لِأَمَدِهِ «29» حَمْداً يَكُونُ وُصْلَةً إِلَى طَاعَتِهِ و عَفْوِهِ ، و سَبَباً إِلَى رِضْوَانِهِ ، و ذَرِيعَةً إِلَى مَغْفِرَتِهِ ، و طَرِيقاً إِلَى جَنَّتِهِ ، و خَفِيراً من نَقِمَتِهِ ، و أَمْناً من غَضَبِهِ ، و ظَهِيراً عَلَى طَاعَتِهِ ، و حَاجِزاً عَنْ مَعْصِيَتِهِ ، و عَوْناً عَلَى تَأْدِيَةِ حَقِّهِ و وَظَائِفِهِ . «30» حَمْداً نَسْعَدُ به فِي السُّعَدَاءِ من أَوْلِيَائِهِ ، و نَصِيرُ به فِي نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُيُوفِ أَعْدَائِهِ ، إِنَّهُ وَلِيٌّ حَمِیدٌ
«1» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي من عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ و الْقُرُونِ السَّالِفَةِ ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِي لا تَعْجِزُ عَنْ شَيْ ءٍ و إِنْ عَظُمَ ، و لا يَفُوتُهَا شَيْ ءٌ و إِنْ لَطُفَ . «2» فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِيعِ من ذَرَأَ ، و جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى من جَحَدَ ، و كَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى من قل . «3» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ ، و نَجِيبِكَ من خَلْقِكَ ، و صَفِيِّكَ من عِبَادِكَ ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ ، و قَائِدِ الْخَيْرِ ، و مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ . «4» كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ «5» و عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ «6» و كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ «7» و حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ «8» و قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ . «9» و أَقْصَى الْأَدْنَيْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ «10» و قَرَّبَ الْأَقْصَيْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَكَ . «11» و وَالَى فِيكَ الْأَبْعَدِينَ «12» و عَادَى فِيكَ الْأَقْرَبِينَ «13» و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ «14» و أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِكَ . «15» و شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِكَ «16» و هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ ، و مَحَلِّ النَّأْيِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ ، و مَوْضِعِ رِجْلِهِ ، و مَسْقَطِ رَأْسِهِ ، و مَأْنَسِ نَفْسِهِ ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِينِكَ ، و اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْكُفْرِ بِكَ . «17» حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ ما حَاوَلَ فِي أَعْدَائِكَ «18» و اسْتَتَمَّ لَهُ ما دَبَّرَ فِي أَوْلِيَائِكَ . «19» فَنَهَدَ إِلَيْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِكَ ، و مُتَقَوِّياً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِكَ «20» فَغَزَاهُمْ فِي عُقْرِ دِيَارِهِمْ . «21» و هَجَمَ عَلَيْهِمْ فِي بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ «22» حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُكَ ، و عَلَتْ كَلِمَتُكَ ، و لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ . «23» اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا من جَنَّتِكَ «24» حَتَّى لا يُسَاوَى فِي مَنْزِلَةٍ ، و لا يُكَافَأَ فِي مَرْتَبَةٍ ، و لا يُوَازِيَهُ لَدَيْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، و لا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ . «25» و عَرِّفْهُ فِي أَهْلِهِ الطَّاهِرِينَ و أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِينَ من حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ ما وَعَدْتَهُ «26» يا نَافِذَ الْعِدَةِ ، يا وَافِيَ الْقَوْلِ ، يا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا من الْحَسَنَاتِ إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
«1» اللَّهُمَّ و حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لا يَفْتُرُونَ من تَسْبِيحِكَ ، و لا يَسْأَمُونَ من تَقْدِيسِكَ ، و لا يَسْتَحْسِرُونَ من عِبَادَتِكَ ، و لا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، و لا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ «2» و إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، و حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ . «3» و مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، و الْمَكَانِ الرَّفِيعِ من طَاعَتِكَ . «4» و جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ «5» و الرُّوحُ الَّذِي هو عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ . «6» و الرُّوحُ الَّذِي هو من أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، و عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ من دُونِهِمْ من سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، و أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِکَ «7» و الَّذِينَ لا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ من دُؤُوبٍ ، و لا إِعْيَاءٌ من لُغُوبٍ و لا فُتُورٌ ، و لا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، و لا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ . «8» الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، و الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ و جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ «9» و الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ ما عَبَدْنَاكَ حق عِبَادَتِکَ . «10» فَصَلِّ عَلَيْهِمْ و عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ من مَلَائِكَتِكَ ، و أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، و حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، و الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِکَ «11» و قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، و أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ و الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، و أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ . «12» و الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ «13» و خُزَّانِ الْمَطَرِ و زَوَاجِرِ السَّحَابِ «14» و الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، و إِذَا سَبَحَتْ به حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ . «15» و مُشَيِّعِي الثَّلْجِ و الْبَرَدِ ، و الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، و الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، و الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ «16» و الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، و كَيْلَ ما تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ و عَوَالِجُهَا «17» و رُسُلِكَ من الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ ما يَنْزِلُ من الْبَلَاءِ و مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ «18» و السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، و الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، و مَلَكِ الْمَوْتِ و أَعْوَانِهِ ، و مُنْكَرٍ و نَكِيرٍ ، و رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، و الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، و مَالِكٍ ، و الْخَزَنَةِ ، و رِضْوَانَ ، و سَدَنَةِ الْجِنَانِ . «19» و الَّذِينَ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ ، و يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ «20» و الَّذِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ «21» و الزَّبَانِيَةِ الَّذِينَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً ، و لَمْ يُنْظِرُوهُ . «22» و من أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، و لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ . «23» و سُكَّانِ الْهَوَاءِ و الْأَرْضِ و الْمَاءِ و من مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ «24» فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَوْمَ يَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ و شَهِيدٌ «25» و صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ و طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ «26» اللَّهُمَّ و إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ و رُسُلِكَ و بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا من حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّکَ جَوادٌ کَريمٌ
«1» اللَّهُمَّ و أَتْبَاعُ الرُّسُلِ و مُصَدِّقُوهُمْ من أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ و الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ «2» فِي كُلِّ دَهْرٍ و زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا و أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا من لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ من أَئِمَّةِ الْهُدَى ، و قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْکَ بِمَغْفِرَةٍ و رِضْوَانٍ . «3» أَللَّهُمَّ و أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ و الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، و كَانَفُوهُ ، و أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، و سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، و اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ . «4» و فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ و الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، و قَاتَلُوا الآْبَاءَ و الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، و انْتَصَرُوا به . «5» و من كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدَّتِهِ . «6» و الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، و انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ . «7» فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ ما تَرَكُوا لَكَ و فِيكَ ، و أَرْضِهِمْ من رِضْوَانِكَ ، و بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، و كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ . «8» و اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، و خُرُوجِهِمْ من سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، و من كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ من مَظْلُومِهِمْ . «9» اللَّهُمَّ و أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ ، الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا و لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ خَيْرَ جَزَائِکَ . «10» الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، و تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، و مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ . «11» لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، و لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شك فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، و الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ . «12» مُكَانِفِينَ و مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، و يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، و لا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ . «13» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ من يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ و عَلَى أَزْوَاجِهِمْ و عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ و عَلَى من أَطَاعَکَ مِنْهُمْ . «14» صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا من مَعْصِيَتِكَ ، و تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، و تَمْنَعُهُمْ بِهَا من كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، و تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى ما اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ من بر ، و تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ و النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ . «15» و تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، و الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ و تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ «16» لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ و الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، و تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، و تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، و الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ «17» و تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ من أَبْدَانِهَا «18» و تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ به الْفِتْنَةُ من مَحْذُورَاتِهَا ، و كَبَّةِ النَّارِ و طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا «19» و تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ من مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ
«1» يا من لا تَنْقَضِي عَجَائِبُ عَظَمَتِهِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْجُبْنَا عَنِ الْإِلْحَادِ فِي عَظَمَتِكَ «2» و يا من لا تَنْتَهِي مُدَّةُ مُلْكِهِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعْتِقْ رِقَابَنَا من نَقِمَتِكَ . «3» و يا من لا تَفْنَى خَزَائِنُ رَحْمَتِهِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ و اجْعَلْ لَنَا نَصِيباً فِي رَحْمَتِکَ . «4» و يا من تَنْقَطِعُ دُونَ رُؤْيَتِهِ الْأَبْصَارُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَدْنِنَا إِلَي قُرْبِکَ «5» و يا من تَصْغُرُ عِنْدَ خَطَرِهِ الْأَخْطَارُ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كَرِّمْنَا عَلَيْكَ . «6» و يا من تَظْهَرُ عِنْدَهُ بَوَاطِنُ الْأَخْبَارِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَفْضَحْنَا لَدَيْكَ . «7» اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِينَ بِهِبَتِكَ ، و اكْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِينَ بِصِلَتِكَ حَتَّى لا نَرْغَبَ إِلَى أَحَدٍ مَعَ بَذْلِكَ ، و لا نَسْتَوْحِشَ من أَحَدٍ مَعَ فَضْلِکَ . «8» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كِدْ لَنَا و لا تَكِدْ عَلَيْنَا ، و امْكُرْ لَنَا و لا تَمْكُرْ بِنَا ، و أَدِلْ لَنَا و لا تُدِلْ مِنَّا . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و قِنَا مِنْكَ ، و احْفَظْنَا بِكَ ، و اهْدِنَا إِلَيْكَ ، و لا تُبَاعِدْنَا عَنْكَ إِنَّ من تَقِهِ يَسْلَمْ و من تَهْدِهِ يَعْلَمْ ، و من تُقَرِّبْهُ اِلَيْکَ يَغْنَمْ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنَا حد نَوَائِبِ الزَّمَانِ ، و شر مَصَايِدِ الشَّيْطَانِ ، و مَرَارَةَ صَوْلَةِ السُّلْطَانِ . «11» اللَّهُمَّ إِنَّمَا يَكْتَفِي الْمُكْتَفُونَ بِفَضْلِ قُوَّتِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنَا ، و إِنَّمَا يُعْطِي الْمُعْطُونَ من فَضْلِ جِدَتِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعْطِنَا ، و إِنَّمَا يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ بِنُورِ وَجْهِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اهْدِنَا . «12» اللَّهُمَّ إِنَّكَ من وَالَيْتَ لَمْ يَضْرُرْهُ خِذْلَانُ الْخَاذِلِينَ ، و من أَعْطَيْتَ لَمْ يَنْقُصْهُ مَنْعُ الْمَانِعِينَ ، و من هَدَيْتَ لَمْ يُغْوِهِ إِضْلَالُ الْمُضِلِّينَ «13» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و امْنَعْنَا بِعِزِّكَ من عِبَادِكَ ، و أَغْنِنَا عَنْ غَيْرِكَ بِإِرْفَادِكَ ، و اسْلُكْ بِنَا سَبِيلَ الْحَقِّ بِاِرْشَادِکَ . «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ سَلَامَةَ قُلُوبِنَا فِي ذِكْرِ عَظَمَتِكَ ، و فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِي شُكْرِ نِعْمَتِكَ ، و انْطِلَاقَ أَلْسِنَتِنَا فِي وَصْفِ مِنَّتِكَ . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنَا من دُعَاتِكَ الدَّاعِينَ إِلَيْكَ ، و هُدَاتِكَ الدَّالِّينَ عَلَيْكَ ، و من خَاصَّتِكَ الْخَاصِّينَ لَدَيْكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ و النَّهَارَ بِقُوَّتِهِ «2» و مَيَّزَ بَيْنَهُمَا بِقُدْرَتِهِ «3» و جَعَلَ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا حَدّاً مَحْدُوداً ، و أَمَداً مَمْدُوداً «4» يُولِجُ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا فِي صَاحِبِهِ ، و يُولِجُ صَاحِبَهُ فِيهِ بِتَقْدِيرٍ مِنْهُ لِلْعِبَادِ فِيما يَغْذُوهُمْ به ، و يُنْشِئُهُمْ عَلَيْهِ «5» فَخَلَقَ لَهُمُ اللَّيْلَ لِيَسْكُنُوا فِيهِ من حَرَكَاتِ التَّعَبِ و نَهَضَاتِ النَّصَبِ ، و جَعَلَهُ لِبَاساً لِيَلْبَسُوا من رَاحَتِهِ و مَنَامِهِ ، فَيَكُونَ ذَلِكَ لَهُمْ جَمَاماً و قُوَّةً ، و لِيَنَالُوا به لَذَّةً و شَهْوَةً «6» و خَلَقَ لَهُمُ النَّهَارَ مُبْصِراً لِيَبْتَغُوا فِيهِ من فَضْلِهِ ، و لِيَتَسَبَّبُوا إِلَى رِزْقِهِ ، و يَسْرَحُوا فِي أَرْضِهِ ، طَلَباً لِمَا فِيهِ نَيْلُ الْعَاجِلِ من دُنْيَاهُمْ ، و دَرَكُ الآْجِلِ فِي أُخْرَاهُمْ «7» بِكُلِّ ذَلِكَ يُصْلِحُ شَأْنَهُمْ ، و يَبْلُو أَخْبَارَهُمْ ، و يَنْظُرُ كَيْفَ هم فِي أَوْقَاتِ طَاعَتِهِ ، و مَنَازِلِ فُرُوضِهِ ، و مَوَاقِعِ أَحْكَامِهِ ، لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا ، و يَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى . «8» اللَّهُمَّ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما فَلَقْتَ لَنَا من الْإِصْبَاحِ ، و مَتَّعْتَنَا به من ضَوْءِ النَّهَارِ ، و بَصَّرْتَنَا من مَطَالِبِ الْأَقْوَاتِ ، و وَقَيْتَنَا فِيهِ من طَوَارِقِ الآْفَاتِ . «9» أَصْبَحْنَا و أَصْبَحَتِ الْأَشْيَاءُ كُلُّهَا بِجُمْلَتِهَا لَكَ سَمَاؤُهَا و أَرْضُهَا ، و ما بَثَثْتَ فِي كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا ، سَاكِنُهُ و مُتَحَرِّكُهُ ، و مُقِيمُهُ و شَاخِصُهُ و ما عَلَا فِي الْهَوَاءِ ، و ما کَنَّ تَحْتَ الثَّري «10» أَصْبَحْنَا فِي قَبْضَتِكَ يَحْوِينَا مُلْكُكَ و سُلْطَانُكَ ، و تَضُمُّنَا مَشِيَّتُكَ ، و نَتَصَرَّفُ عَنْ أَمْرِكَ ، و نَتَقَلَّبُ فِي تَدْبيِرِکَ . «11» لَيْسَ لَنَا من الْأَمْرِ إِلَّا ما قَضَيْتَ ، و لا من الْخَيْرِ إِلَّا ما أَعْطَيْتَ . «12» و هَذَا يَوْمٌ حَادِثٌ جَدِيدٌ ، و هو عَلَيْنَا شَاهِدٌ عَتِيدٌ ، إِنْ أَحْسَنَّا وَدَّعَنَا بِحَمْدٍ ، و إِنْ أَسَأْنَا فَارَقَنَا بِذَمٍّ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنَا حُسْنَ مُصَاحَبَتِهِ ، و اعْصِمْنَا من سُوءِ مُفَارَقَتِهِ بِارْتِكَابِ جَرِيرَةٍ ، أَوِ اقْتِرَافِ صَغِيرَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ «14» و أَجْزِلْ لَنَا فِيهِ من الْحَسَنَاتِ ، و أَخْلِنَا فِيهِ من السَّيِّئَاتِ ، و امْلَأْ لَنَا ما بَيْنَ طَرَفَيْهِ حَمْداً و شُكْراً و أَجْراً و ذُخْراً و فَضْلًا و إِحْسَاناً . «15» اللَّهُمَّ يَسِّرْ عَلَى الْكِرَامِ الکاتبِينَ مَؤُونَتَنَا ، و امْلَأْ لَنَا من حَسَنَاتِنَا صَحَائِفَنَا ، و لا تُخْزِنَا عِنْدَهُمْ بِسُوءِ أَعْمَالِنَا . «16» اللَّهُمَّ اجْعَلْ لَنَا فِي كُلِّ سَاعَةٍ من سَاعَاتِهِ حَظّاً من عِبَادِكَ ، و نَصِيباً من شُكْرِكَ و شَاهِدَ صِدْقٍ من مَلَائِكَتِكَ . «17» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْفَظْنَا من بَيْنِ أَيْدِينَا و من خَلْفِنَا و عَنْ أَيْمَانِنَا و عَنْ شَمَائِلِنَا و من جَمِيعِ نَوَاحِينَا ، حِفْظاً عَاصِماً من مَعْصِيَتِكَ ، هَادِياً إِلَى طَاعَتِکَ ، مُسْتَعْمِلاً لِمَحَبَّتِکَ . «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و وَفِّقْنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا و لَيْلَتِنَا هَذِهِ و فِي جَمِيعِ أَيَّامِنَا لِاسْتِعْمَالِ الْخَيْرِ ، و هِجْرَانِ الشَّرِّ ، و شُكْرِ النِّعَمِ ، و اتِّبَاعِ السُّنَنِ ، و مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ ، و الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ ، و النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ ، و حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ ، و انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ و إِذْلَالِهِ ، و نُصْرَةِ الْحَقِّ و إِعْزَازِهِ ، و إِرْشَادِ الضَّالِّ ، و مُعَاوَنَةِ الضَّعيِفِ ، و اِدْرَاکِ اللّهيِفِ «19» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْهُ أَيْمَنَ يَوْمٍ عَهِدْنَاهُ ، و أَفْضَلَ صَاحِبٍ صَحِبْنَاهُ ، و خَيْرَ وَقْتٍ ظَلِلْنَا فِيهِ «20» و اجْعَلْنَا من أَرْضَى من مَرَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ و النَّهَارُ من جُمْلَةِ خَلْقِكَ ، أَشْكَرَهُمْ لِمَا أَوْلَيْتَ من نِعَمِكَ ، و أَقْوَمَهُمْ بِمَا شَرَعْتَ من شرَائِعِكَ ، و أَوْقَفَهُمْ عَمَّا حَذَّرْتَ من نَهْيِكَ . «21» اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ و كَفَى بِكَ شَهِيداً ، و أُشْهِدُ سَمَاءَكَ و أَرْضَكَ و من أَسْكَنْتَهُمَا من مَلائِكَتِكَ و سَائِرِ خَلْقِكَ فِي يَوْمِي هَذَا و سَاعَتِي هَذِهِ و لَيْلَتِي هَذِهِ و مُسْتَقَرِّي هَذَا ، أَنِّي أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، قَائِمٌ بِالْقِسْطِ ، عَدْلٌ فِي الْحُكْمِ ، رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ ، مَالِکُ الْمُلْکِ ، رَحيِمٌ بِالْخَلْقِ . «22» و أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ و رَسُولُكَ و خِيَرَتُكَ من خَلْقِكَ ، حَمَّلْتَهُ رِسَالَتَكَ فَأَدَّاهَا ، و أَمَرْتَهُ بِالنُّصْحِ لِأُمَّتِهِ فَنَصَحَ لَهَا «23» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، أَكْثَرَ ما صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ ، و آتِهِ عَنَّا أَفْضَلَ ما آتَيْتَ أَحَداً من عِبَادِكَ ، و اجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ و أَكْرَمَ ما جَزَيْتَ أَحَداً من أَنْبِيَائِكَ عَنْ أُمَّتِهِ «24» إِنَّكَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْجَسِيمِ ، الْغَافِرُ لِلْعَظِيمِ ، و أَنْتَ أَرْحَمُ من كُلِّ رَحِيمٍ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْاَخْيَارِ الْاَنْجَبيِنَ
«1» يا من تُحَلُّ به عُقَدُ الْمَكَارِهِ ، و يا من يَفْثَأُ به حد الشَّدَائِدِ ، و يا من يُلْتَمَسُ مِنْهُ الَْمخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ . «2» ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ ، و تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ ، و جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ ، و مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ . «3» فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ ، و بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ . «4» أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ ، و أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ ، لا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا ما دَفَعْتَ ، و لا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا ما كَشَفْتَ «5» و قَدْ نَزَلَ بِي يا رَبِّ ما قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ ، و أَلَمَّ بِي ما قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ . «6» و بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ و بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ . «7» فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ ، و لا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ ، و لا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ ، و لا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ ، و لا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ ، و لا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ . «8» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و افْتَحْ لِي يا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ ، و اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ، و أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ ، و أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ ، و هَبْ لِي من لَدُنْكَ رَحْمَةً و فَرَجاً هَنِيئاً ، و اجْعَلْ لِي من عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً . «9» و لا تَشْغَلْنِي بِالاِهْتَِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ ، و اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ . «10» فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يا رَبِّ ذَرْعاً ، و امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً ، و أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ ما مُنِيتُ به ، و دَفْعِ ما وَقَعْتُ فِيهِ ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ و إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ ، يا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
«1» اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ من هَيَجَانِ الْحِرْصِ ، و سَوْرَةِ الْغَضَبِ ، و غَلَبَةِ الْحَسَدِ ، و ضَعْفِ الصَّبْرِ ، و قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ ، و شَكَاسَةِ الْخُلْقِ ، و إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ ، و مَلَکَةِ الْحَمِيَّةِ «2» و مُتَابَعَةِ الْهَوَى ، و مُخَالَفَةِ الْهُدَى ، و سِنَةِ الْغَفْلَةِ ، و تَعَاطِي الْكُلْفَةِ ، و إِيثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ ، و الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ ، و اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِيَةِ ، و اسْتِكْبَارِ الطَّاعَةِ . «3» و مُبَاهَاةِ الْمُكْثِرِينَ ، و الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّينَ ، و سُوءِ الْوِلَايَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَيْدِينَا ، و تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا «4» أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً ، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً ، أَوْ نَرُومَ ما لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ ، أَوْ نَقُولَ فِي الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ «5» و نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غش أَحَدٍ ، و أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، و نَمُدَّ فِي آمَالِنَا «6» و نَعُوذُ بِكَ من سُوءِ السَّرِيرَةِ ، و احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ ، و أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ ، أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ ، أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ «7» و نَعُوذُ بِكَ من تَنَاوُلِ الْإِسْرَافِ ، و من فِقْدَانِ الْكَفَافِ «8» و نَعُوذُ بِكَ من شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ، و من الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ ، و من مَعِيشَةٍ فِي شِدَّةٍ ، و مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ . «9» و نَعُوذُ بِكَ من الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى ، و الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى ، و أَشْقَى الشَّقَاءِ ، و سُوءِ الْمَآبِ ، و حِرْمَانِ الثَّوَابِ ، و حُلُولِ الْعِقَابِ «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِذْنِي من كُلِّ ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ و جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ من التَّوْبَةِ ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ من الْإِصْرَارِ «2» اللَّهُمَّ و مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا ، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً ، و اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً «3» و إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا ، و يُسْخِطُكَ الآْخَرُ عَلَيْنَا ، فَمِلْ بِنَا إِلَى ما يُرْضِيكَ عَنَّا ، و أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا «4» و لا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا و اخْتِيَارِهَا ، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا ما وَفَّقْتَ ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا ما رَحِمْتَ «5» اللَّهُمَّ و إِنَّكَ من الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا ، و عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا ، و من مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا ، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ ، و لا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ «6» فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ ، و سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ ، و أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ ، و لا تَجْعَلْ لِشَيْ ءٍ من جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ «7» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا ، و حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا و لَمحَاتِ أَعْيُنِنَا ، و لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ ، و لا تَبْقَى لَنَا سَيِّئةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَکَ
«1» اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِكَ ، و إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِكَ «2» فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَكَ بِمَنِّكَ ، و أَجِرْنَا من عَذَابِكَ بِتَجَاوُزِكَ ، فَإِنَّهُ لا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِكَ ، و لا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِكَ «3» يا غَنِيَّ الْأَغْنِيَاءِ ، ها ، نَحْنُ عِبَادُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، و أَنَا أَفْقَرُ الْفُقَرَاءِ إِلَيْكَ ، فَاجْبُرْ فَاقَتَنَا بِوُسْعِكَ ، و لا تَقْطَعْ رَجَاءَنَا بِمَنْعِكَ ، فَتَكُونَ قَدْ أَشْقَيْتَ من اسْتَسْعَدَ بِكَ ، و حَرَمْتَ من اسْتَرْفَدَ فَضْلَكَ «4» فَإِلَى من حِينَئِذٍ مُنْقَلَبُنَا عَنْكَ ، و إِلَى أَيْنَ مَذْهَبُنَا عَنْ بَابِكَ ، سُبْحَانَكَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ إِجَابَتَهُمْ ، و أَهْلُ السُّوءِ الَّذِينَ وَعَدْتَ الْكَشْفَ عَنْهُمْ «5» و أَشْبَهُ الْأَشْيَاءِ بِمَشِيَّتِكَ ، و أَوْلَى الْأُمُورِ بِكَ فِي عَظَمَتِكَ رَحْمَةُ من اسْتَرْحَمَكَ ، و غَوْثُ من اسْتَغَاثَ بِكَ ، فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَيْكَ ، و أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَيْنَ يَدَيْکَ «6» اللَّهُمَّ إِنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا إِذْ شَايَعْنَاهُ عَلَى مَعْصِيَتِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْكِنَا إِيَّاهُ لَكَ ، و رَغْبَتِنَا عَنْهُ إِلَيْكَ
«1» يا من ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ ، و يا من شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ ، و يا من طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ . صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِكْرِكَ عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ ، و أَلْسِنَتَنَا بِشُكْرِكَ عَنْ كُلِّ شُكْرٍ ، و جَوَارِحَنَا بِطَاعَتِكَ عَنْ كُلِّ طَاعَةٍ . «2» فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً من شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ لا تُدْرِكُنَا فِيهِ تَبِعَةٌ ، و لا تَلْحَقُنَا فِيهِ سَأْمَةٌ ، حَتَّى يَنْصَرِفَ عَنَّا كُتَّابُ السَّيِّئَاتِ بِصَحِيفَةٍ خَالِيَةٍ من ذِكْرِ سَيِّئَاتِنَا ، و يَتَوَلَّى كُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مُسْرُوريِنَ بِمَا کَتَبُوا من حَسَنَاتِنَا «3» و إِذَا انْقَضَتْ أَيَّامُ حَيَاتِنَا ، و تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا ، و اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُكَ الَّتِي لا بد مِنْهَا و من إِجَابَتِهَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ خِتَامَ ما تُحْصِي عَلَيْنَا كَتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لا تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ ، و لا مَعْصِيَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا . «4» و لا تَكْشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَى رُؤُوسِ الْأَشْهَادِ ، يَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِکَ . «5» إِنَّكَ رَحِيمٌ بِمَنْ دَعَاكَ ، و مُسْتَجِيبٌ لِمَنْ نَادَاكَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّهُ يَحْجُبُنِي عَنْ مَسْأَلَتِكَ خِلَالٌ ثَلَاثٌ ، و تَحْدُونِي عَلَيْهَا خَلَّةٌ وَاحِدَةٌ «2» يَحْجُبُنِي أَمْرٌ أَمَرْتَ به فَأَبْطَأْتُ عَنْهُ ، و نَهْيٌ نَهَيْتَنِي عَنْهُ فَأَسْرَعْتُ إِلَيْهِ ، و نِعْمَةٌ أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَيَّ فَقَصَّرْتُ فِي شُکْرِهَا . «3» و يَحْدُونِي عَلَى مَسْأَلَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلَى من أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ إِلَيْكَ ، و وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَيْكَ ، إِذْ جَمِيعُ إِحْسَانِكَ تَفَضُّلٌ ، و إِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِدَاءٌ «4» فَهَا أَنَا ذَا ، يا إِلَهِي ، وَاقِفٌ بِبَابِ عِزِّكَ وُقُوفَ الْمُسْتَسْلِمِ الذَّلِيلِ ، و سَائِلُكَ عَلَى الْحَيَاءِ مِنِّي سُؤَالَ الْبَائِسِ الْمُعيِلِ «5» مُقِرٌّ لَكَ بِأَنِّي لَمْ أَسْتَسْلِمْ وَقْتَ إِحْسَانِكَ إِلَّا بِالْإِقْلَاعِ عَنْ عِصْيَانِكَ ، و لَمْ أَخْلُ فِي الْحَالَاتِ كُلِّهَا من امْتِنَانِكَ . «6» فَهَلْ يَنْفَعُنِي ، يا إِلَهِي ، إِقْرَارِي عِنْدَكَ بِسُوءِ ما اكْتَسَبْتُ و هَلْ يُنْجِينِي مِنْكَ اعْتِرَافِي لَكَ بِقَبِيحِ ما ارْتَكَبْتُ أَمْ أَوْجَبْتَ لِي فِي مَقَامِي هَذَا سُخْطَكَ أَمْ لَزِمَنِي فِي وَقْتِ دُعَايَ مَقْتُکَ . «7» سُبْحَانَكَ ، لا أَيْأَسُ مِنْكَ و قَدْ فَتَحْتَ لِي بَابَ التَّوْبَةِ إِلَيْكَ ، بَلْ أَقُولُ مَقَالَ الْعَبْدِ الذَّلِيلِ الظَّالِمِ لِنَفْسِهِ الْمُسْتَخِفِّ بِحُرْمَةِ رَبِّهِ . «8» الَّذِي عَظُمَتْ ذُنُوبُهُ فَجَلَّتْ ، و أَدْبَرَتْ أَيَّامُهُ فَوَلَّتْ حَتَّى إِذَا رَأَى مُدَّةَ الْعَمَلِ قَدِ انْقَضَتْ و غَايَةَ الْعُمُرِ قَدِ انْتَهَتْ ، و أَيْقَنَ أَنَّهُ لا مَحِيصَ لَهُ مِنْكَ ، و لا مَهْرَبَ لَهُ عَنْكَ ، تَلَقَّاكَ بِالْإِنَابَةِ ، و أَخْلَصَ لَكَ التَّوْبَةَ ، فَقَامَ إِلَيْكَ بِقَلْبٍ طَاهِرٍ نَقِيٍّ ، ثُمَّ دَعَاكَ بِصَوْتٍ حَائِلٍ خَفِيٍّ . «9» قَدْ تَطَأْطَأَ لَكَ فَانْحَنَى ، و نَكَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى ، قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْيَتُهُ رِجْلَيْهِ ، و غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّيْهِ ، يَدْعُوكَ بِيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، و يا أَرْحَمَ من انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ ، و يا أَعْطَفَ من أَطَافَ به الْمُسْتَغْفِرُونَ ، و يا من عَفْوُهُ أَكْثَرُ من نَقِمَتِهِ ، و يا من رِضَاهُ أَوْفَرُ من سَخَطِهِ . «10» و يا من تَحَمَّدَ إِلَى خَلْقِهِ بِحُسْنِ التَّجَاوُزِ ، و يا من عَوَّدَ عِبَادَهُ قَبُولَ الْإِنَابَةِ ، و يا من اسْتَصْلَحَ فَاسِدَهُمْ بِالتَّوْبَةِ و يا من رَضِيَ من فِعْلِهِمْ بِالْيَسِيرِ ، و يا من كَافَى قَلِيلَهُمْ بِالْكَثِيرِ ، و يا من ضَمِنَ لَهُمْ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ ، و يا من وَعَدَهُمْ عَلَى نَفْسِهِ بِتَفَضُّلِهِ حُسْنَ الْجَزَاءِ . «11» ما أَنَا بِأَعْصَى من عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ ، و ما أَنَا بِأَلْوَمِ من اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ ، و ما أَنَا بِأَظْلَمِ من تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ . «12» أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا تَوْبَةَ نَادِمٍ عَلَى ما فَرَطَ مِنْهُ ، مُشْفِقٍ مِمَّا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ ، خَالِصِ الْحَيَاءِ مِمَّا وَقَعَ فيِهِ . «13» عَالِمٍ لَيْكَ، بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لا يَتَعَاظَمُكَ ، و أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لا يَسْتَصْعِبُكَ ، و أَنَّ احْتِمالَ الْجِنَايَاتِ الْفَاحِشَةِ لا يَتَكَأَّدُكَ ، و أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِكَ إِلَيْكَ من تَرَكَ الاِسْتِكْبَارَ عَلَيْکَ ، و جَانَبَ الْاِصْرَارَ ، و لَزِمَ الاِسْتِغْفَارَ . «14» و أَنَا أَبْرَأُ إِلَيْكَ من أَنْ أَسْتَكْبِرَ ، و أَعُوذُ بِكَ من أَنْ أُصِرَّ ، و أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا قَصَّرْتُ فِيهِ ، و أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى ما عَجَزْتُ عَنْهُ . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِي ما يَجِبُ عَلَيَّ لَكَ ، و عَافِنِي مِمَّا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ ، و أَجِرْنِي مِمَّا يَخَافُهُ أَهْلُ الْإِسَاءَةِ ، فَإِنَّكَ مَلِي ءٌ بِالْعَفْوِ ، مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ ، مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ ، لَيْسَ لِحَاجَتِي مَطْلَبٌ سِوَاكَ ، و لا لِذَنْبِي غَافِرٌ غَيْرُكَ ، حَاشَاكَ «16» و لا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا إِيَّاكَ ، إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى و أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و اقْضِ حَاجَتِي ، و أَنْجِحْ طَلِبَتِي ، و اغْفِرْ ذَنْبِي ، و آمِنْ خَوْفَ نَفْسِي ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ ، و ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ يا مُنْتَهَى مَطْلَبِ الْحَاجَاتِ «2» و يا من عِنْدَهُ نَيْلُ الطَّلِبَاتِ «3» و يا من لا يَبِيعُ نِعَمَهُ بِالْأَثْمَانِ «4» و يا من لا يُكَدِّرُ عَطَايَاهُ بِالِامْتِنَانِ «5» و يا من يُسْتَغْنَى به و لا يُسْتَغْنَى عَنْهُ «6» و يا من يُرْغَبُ إِلَيْهِ و لا يُرْغَبُ عَنْهُ «7» و يا من لا تُفْنِي خَزَائِنَهُ الْمَسَائِلُ «8» و يا من لا تُبَدِّلُ حِكْمَتَهُ الْوَسَائِلُ «9» و يا من لا تَنْقَطِعُ عَنْهُ حَوَائِجُ الْمُحْتَاجيِنَ «10» و يا من لا يُعَنِّيهِ دُعَاءُ الدَّاعِينَ . «11» تَمَدَّحْتَ بِالْغَنَاءِ عَنْ خَلْقِكَ و أَنْتَ أَهْلُ الْغِنَى عَنْهُمْ «12» و نَسَبْتَهُمْ إِلَى الْفَقْرِ و هم أَهْلُ الْفَقْرِ إِلَيْكَ . «13» فَمَنْ حَاوَلَ سد خَلَّتِهِ من عِنْدِكَ ، و رَامَ صَرْفَ الْفَقْرِ عَنْ نَفْسِهِ بِكَ فَقَدْ طَلَبَ حَاجَتَهُ فِي مَظَانِّهَا ، و أَتَى طَلِبَتَهُ من وَجْهِهَا . «14» و من تَوَجَّهَ بِحَاجَتِهِ إِلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ أَوْ جَعَلَهُ سَبَبَ نُجْحِهَا دُونَكَ فَقَدْ تَعَرَّضَ لِلْحِرْمَانِ ، و اسْتَحَقَّ من عِنْدِكَ فَوْتَ الْاِحْسَانِ . «15» اللَّهُمَّ و لِي إِلَيْكَ حَاجَةٌ قَدْ قَصَّرَ عَنْهَا جُهْدِي ، و تَقَطَّعَتْ دُونَهَا حِيَلِي ، و سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي رَفْعَهَا إِلَى من يَرْفَعُ حَوَائِجَهُ إِلَيْكَ ، و لا يَسْتَغْنِي فِي طَلِبَاتِهِ عَنْكَ ، و هِيَ زَلَّةٌ من زَلَلِ الْخَاطِئِينَ ، و عَثْرَةٌ من عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِينَ . «16» ثُمَّ انْتَبَهْتُ بِتَذْكِيرِكَ لِي من غَفْلَتِي ، و نَهَضْتُ بِتَوْفِيقِكَ من زَلَّتِي ، و رَجَعْتُ و نَكَصْتُ بِتَسْدِيدِكَ عَنْ عَثْرَتِي . «17» و قُلْتُ سُبْحَانَ رَبِّي كَيْفَ يَسْأَلُ مُحْتَاجٌ مُحْتَاجاً و أَنَّى يَرْغَبُ مُعْدِمٍ اِلَي مُعْدِمٍ «18» فَقَصَدْتُكَ ، يا إِلَهِي ، بِالرَّغْبَةِ ، و أَوْفَدْتُ عَلَيْكَ رَجَائِي بِالثِّقَةِ بِکَ . «19» و عَلِمْتُ أَنَّ كَثِيرَ ما أَسْأَلُكَ يَسِيرٌ فِي وُجْدِكَ ، و أَنَّ خَطِيرَ ما أَسْتَوْهِبُكَ حَقِيرٌ فِي وُسْعِكَ ، و أَنَّ كَرَمَكَ لا يَضِيقُ عَنْ سُؤَالِ أَحَدٍ ، و أَنَّ يَدَكَ بِالْعَطَايَا أَعْلَى من كُلِّ يَدٍ . «20» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْمِلْنِي بِكَرَمِكَ عَلَى التَّفَضُّلِ ، و لا تَحْمِلْنِي بِعَدْلِكَ عَلَى الِاسْتِحْقَاقِ ، فَمَا أَنَا بِأَوَّلِ رَاغِبٍ رَغِبَ إِلَيْكَ فَأَعْطَيْتَهُ و هو يَسْتَحِقُّ الْمَنْعَ ، و لا بِأَوَّلِ سَائِلٍ سَأَلَكَ فَأَفْضَلْتَ عَلَيْهِ و هو يَسْتَوْجِبُ الْحِرْمَانَ . «21» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كن لِدُعَائِي مُجِيباً ، و من نِدَائِي قَرِيباً ، و لِتَضَرُّعِي رَاحِماً ، و لِصَوْتِي سَامِعاً . «22» و لا تَقْطَعْ رَجَائِي عَنْكَ ، و لا تَبُتَّ سَبَبِي مِنْكَ ، و لا تُوَجِّهْنِي فِي حَاجَتِي هَذِهِ و غَيْرِهَا إِلَى سِوَاكَ «23» و تَوَلَّنِي بِنُجْحِ طَلِبَتِي و قَضَاءِ حَاجَتِي و نَيْلِ سُؤْلِي قَبْلَ زَوَالِي عَنْ مَوْقِفِي هَذَا بِتَيْسِيرِكَ لِيَ الْعَسِيرَ و حُسْنِ تَقْدِيرِكَ لِي فِي جَمِيعِ الْأُمُورِ «24» و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ صَلَاةً دَائِمَةً نَامِيَةً لا انْقِطَاعَ لِأَبَدِهَا و لا مُنْتَهَى لِأَمَدِهَا ، و اجْعَلْ ذَلِكَ عَوْناً لِي و سَبَباً لِنَجَاحِ طَلِبَتِي ، اِنَّکَ وَاسِعٌ کَرِيمٌ . «25» و من حَاجَتِي يا رَبِّ كَذَا و كَذَا . ( تَذْكُرُ حَاجَتَكَ ثُمَّ تَسْجُدُ و تَقُولُ فِي سُجُودِكَ ) فَضْلُكَ آنَسَنِي ، و إِحْسَانُكَ دَلَّنِي ، فَأَسْأَلُكَ بِكَ و بِمُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَوَاتُكَ و عَلَيْهِمْ أَن لا تَرُدَّنُِي خَائِباً
«1» يا من لا يَخْفَى عَلَيْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ «2» و يا من لا يَحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ . «3» و يا من قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ من الْمَظْلُومِينَ «4» و يا من بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ «5» قَدْ عَلِمْتَ ، يا إِلَهِي ، ما نَالَنِي من فُلَانِ بن فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ و انْتَهَكَهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيْهِ ، بَطَراً فِي نِعْمَتِكَ عِنْدَهُ ، و اغْتِرَاراً بِنَكِيرِکَ عَلَيْهِ . «6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و خُذْ ظَالِمِي و عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِكَ ، و افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِكَ ، و اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِيما يَلِيهِ ، و عَجْزاً عَمَّا يُنَاوِيهِ «7» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تُسَوِّغْ لَهُ ظُلْمِي ، و أَحْسِنْ عَلَيْهِ عَوْنِي ، و اعْصِمْنِي من مِثْلِ أَفْعَالِهِ ، و لا تَجْعَلْنِي فِي مِثْلِ حَالِهِ «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ و أَعْدِنِي عَلَيْهِ عَدْوَى حَاضِرَةً ، تَكُونُ من غَيْظِي به شِفَاءً ، و من حَنَقِي عَلَيْهِ وَفَاءً . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و عَوِّضْنِي من ظُلْمِهِ لِي عَفْوَكَ ، و أَبْدِلْنِي بِسُوءِ صَنِيعِهِ بِي رَحْمَتَكَ ، فَكُلُّ مَكْرُوهٍ جَلَلٌ دُونَ سَخَطِكَ ، و كُلُّ مَرْزِئَةٍ سَوَاءٌ مَعَ مَوْجِدَتِکَ . «10» اللَّهُمَّ فَكَمَا كَرَّهْتَ إِلَيَّ أَنْ أُظْلَمَ فَقِنِي من أَنْ أَظْلِمَ . «11» اللَّهُمَّ لا أَشْكُو إِلَى أَحَدٍ سِوَاكَ ، و لا أَسْتَعِينُ بِحَاكِمٍ غَيْرِكَ ، حَاشَاكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و صِلْ دُعَائِي بِالْإِجَابَةِ ، و اقْرِنْ شِكَايَتِي بِالتَّغْيِيرِ . «12» اللَّهُمَّ لا تَفْتِنِّي بِالْقُنُوطِ من إِنْصَافِكَ ، و لا تَفْتِنْهُ بِالْأَمْنِ من إِنْكَارِكَ ، فَيُصِرَّ عَلَى ظُلْمِي ، و يُحَاضِرَنِي بِحَقِّي ، و عَرِّفْهُ عَمَّا قَلِيلٍ ما أَوْعَدْتَ الظَّالِمِينَ ، و عَرِّفْنِي ما وَعَدْتَ من إِجَابَةِ الْمُضْطَرِّينَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و وَفِّقْنِي لِقَبُولِ ما قَضَيْتَ لِي و عَلَيَّ و رَضِّنِي بِمَا أَخَذْتَ لِي و مِنِّي ، و اهْدِنِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هو أَسْلَمُ . «14» اللَّهُمَّ و إِنْ كَانَتِ الْخِيَرَةُ لِي عِنْدَكَ فِي تَأْخِيرِ الْأَخْذِ لِي و تَرْكِ الِانْتِقَامِ مِمَّنْ ظَلَمَنِي إِلَى يَوْمِ الْفَصْلِ و مَجْمَعِ الْخَصْمِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَيِّدْنِي مِنْكَ بِنِيَّةٍ صَادِقَةٍ و صَبْرٍ دَائِمٍ «15» و أَعِذْنِي من سُوءِ الرَّغْبَةِ و هَلَعِ أَهْلِ الْحِرْصِ ، و صَوِّرْ فِي قَلْبِي مِثَالَ ما ادَّخَرْتَ لِي من ثَوَابِكَ ، و أَعْدَدْتَ لِخَصْمِي من جَزَائِكَ و عِقَابِكَ ، و اجْعَلْ ذَلِكَ سَبَباً لِقَنَاعَتِي بِمَا قَضَيْتَ ، و ثِقَتِي بِمَا تَخَيَّرْتَ «16» آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ من سَلَامَةِ بَدَنِي ، و لَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما أَحْدَثْتَ بِي من عِلَّةٍ فِي جَسَدِي «2» فَمَا أَدْرِي ، يا إِلَهِي ، أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ ، و أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ «3» أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ ، و نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ و فَضْلِكَ ، و قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى ما وَفَّقْتَنِي لَهُ من طَاعَتِكَ «4» أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا ، و النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا ، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ به عَلَيَّ ظَهْرِي من الْخَطِيئَاتِ ، و تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ من السَّيِّئَاتِ ، و تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ ، و تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ «5» و فِي خِلَالِ ذَلِكَ ما كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ من زَكِيِّ الْأَعْمَالِ ، ما لا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ ، و لا لِسَانٌ نَطَقَ به ، و لا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ ، و إِحْسَاناً من صَنِيعِكَ إِلَيَّ . «6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَبِّبْ إِلَيَّ ما رَضِيتَ لِي ، و يَسِّرْ لِي ما أَحْلَلْتَ بِي ، و طَهِّرْنِي من دَنَسِ ما أَسْلَفْتُ ، و امْحُ عَنِّي شر ما قَدَّمْتُ ، و أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ ، و أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ ، و اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَيَّ عَفْوِكَ ، و مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ ، و خَلَاصِي من کَرْبِي إِلَى رَوْحِکَ ، و سَلَامَتِي من هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِکَ «7» إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ ، ذُو الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ
«1» اللَّهُمَّ يا من بِرَحْمَتِهِ يَسْتَغيثُ الْمُذْنِبُونَ «2» و يا من إِلَى ذِكْرِ إِحْسَانِهِ يَفْزَعُ الْمُضْطَرُّونَ «3» و يا من لِخِيفَتِهِ يَنْتَحِبُ الْخَاطِئُونَ «4» يا أُنْسَ كُلِّ مُسْتَوْحِشٍ غَرِيبٍ ، و يا فَرَجَ كُلِّ مَكْرُوبٍ كَئِيبٍ ، و يا غَوْثَ كُلِّ مَخْذُولٍ فَرِيدٍ ، و يا عَضُدَ كُلِّ مُحْتَاجٍ طَرِيدٍ «5» أَنْتَ الَّذِي وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ رَحْمَةً و عِلْماً «6» و أَنْتَ الَّذِي جَعَلْتَ لِكُلِّ مَخْلُوقٍ فِي نِعَمِكَ سَهْماً «7» و أَنْتَ الَّذِي عَفْوُهُ أَعْلَى من عِقَابِهِ «8» و أَنْتَ الَّذِي تَسْعَى رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ . «9» و أَنْتَ الَّذِي عَطَاؤُهُ أَكْثَرُ من مَنْعِهِ . «10» و أَنْتَ الَّذِي اتَّسَعَ الْخَلَائِقُ كُلُّهُمْ فِي وُسْعِهِ . «11» و أَنْتَ الَّذِي لا يَرْغَبُ فِي جَزَاءِ من أَعْطَاهُ . «12» و أَنْتَ الَّذِي لا يُفْرِطُ فِي عِقَابِ من عَصَاهُ . «13» و أَنَا ، يا إِلَهِي ، عَبْدُكَ الَّذِي أَمَرْتَهُ بِالدُّعَاءِ فَقَالَ لَبَّيْكَ و سَعْدَيْكَ ، ها أَنَا ذَا ، يا رَبِّ ، مَطْرُوحٌ بَيْنَ يَدَيْکَ . «14» أَنَا الَّذِي أَوْقَرَتِ الْخَطَايَا ظَهْرَهُ ، و أَنَا الَّذِي أَفْنَتِ الذُّنُوبُ عُمُرَهُ ، و أَنَا الَّذِي بِجَهْلِهِ عَصَاكَ ، و لَمْ تَكُنْ أَهْلًا مِنْهُ لِذَاكَ . «15» هَلْ أَنْتَ ، يا إِلَهِي ، رَاحِمٌ من دَعَاكَ فَأُبْلِغَ فِي الدُّعَاءِ أَمْ أَنْتَ غَافِرٌ لِمَنْ بَكَاكَ فَأُسْرِعَ فِي الْبُکاء أَمْ أَنْتَ مُتَجَاوِزٌ عَمَّنْ عَفَّرَ لَكَ وَجْهَهُ تَذَلُّلًا أَمْ أَنْتَ مُغْنٍ من شَکَا اِلَيْکَ ، فَقْرَهُ تَوَکُّلاً «16» إِلَهِي لا تُخَيِّبْ من لا يَجِدُ مُعْطِياً غَيْرَكَ ، و لا تَخْذُلْ من لا يَسْتَغْنِي عَنْكَ بِأَحَدٍ دُونَكَ . «17» إِلَهِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تُعْرِضْ عَنِّي و قَدْ أَقْبَلْتُ عَلَيْكَ ، و لا تَحْرِمْنِي و قَدْ رَغِبْتُ إِلَيْكَ ، و لا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ و قَدِ انْتَصَبْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ . «18» أَنْتَ الَّذِي وَصَفْتَ نَفْسَكَ بِالرَّحْمَةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْحَمْنِي ، و أَنْتَ الَّذِي سَمَّيْتَ نَفْسَكَ بِالْعَفْوِ فَاعْفِ عَنّي «19» قَدْ تَرَى يا إِلَهِي ، فَيْضَ دَمْعِي من خِيفَتِكَ ، و وَجِيبَ قَلْبِي من خَشْيَتِكَ ، و انْتِقَاضَ جَوَارِحِي من هَيْبَتِكَ «20» كُلُّ ذَلِكَ حَيَاءٌ مِنْكَ لِسُوءِ عَمَلِي ، و لِذَاكَ خَمَدَ صَوْتِي عَنِ الْجَأْرِ إِلَيْكَ ، و كَلَّ لِسَانِي عَنْ مُنَاجَاتِكَ . «21» يا إِلَهِي فَلَكَ الْحَمْدُ فَكَمْ من عَائِبَةٍ سَتَرْتَهَا عَلَيَّ فَلَمْ تَفْضَحْنِي ، و كم من ذَنْبٍ غَطَّيْتَهُ عَلَيَّ فَلَمْ تَشْهَرْنِي ، و كم من شَائِبَةٍ أَلْمَمْتُ بِهَا فَلَمْ تَهْتِكْ عَنِّي سِتْرَهَا ، و لَمْ تُقَلِّدْنِي مَكْرُوهَ شَنَارِهَا ، و لَمْ تُبْدِ سَوْءَاتِهَا لِمَنْ يَلْتَمِسُ مَعَايِبِي من جِيرَتِي ، و حَسَدَةِ نِعْمَتِكَ عِنْدِي «22» ثُمَّ لَمْ يَنْهَنِي ذَلِكَ عَنْ أَنْ جَرَيْتُ إِلَى سُوءِ ما عَهِدْتَ مِنِّي «23» فَمَنْ أَجْهَلُ مِنِّي ، يا إِلَهِي ، بِرُشْدِهِ و من أَغْفَلُ مِنِّي عَنْ حَظِّهِ و من أَبْعَدُ مِنِّي من اسْتِصْلَاحِ نَفْسِهِ حِينَ أُنْفِقُ ما أَجْرَيْتَ عَلَيَّ من رِزْقِكَ فِيما نَهَيْتَنِي عَنْهُ من مَعْصِيَتِكَ و من أَبْعَدُ غَوْراً فِي الْبَاطِلِ ، و أَشَدُّ إِقْدَاماً عَلَي السُّوءِ مِنِّي حِينَ أَقِفُ بَيْنَ دَعْوَتِكَ و دَعْوَةِ الشَّيْطَانِ فَأَتَّبِعُ دَعْوَتَهُ عَلَي غَيْرِ عَميً مِنِّي فِي مَعْرِفَةٍ به و لا نِسْيَانٍ من حِفْظِي لَهُ «24» و أَنَا حِينَئِذٍ مُوقِنٌ بِأَنَّ مُنْتَهَى دَعْوَتِكَ إِلَى الْجَنَّةِ ، و مُنْتَهَى دَعْوَتِهِ إِلَي النَّارِ . «25» سُبْحَانَكَ ما أَعْجَبَ ما أَشْهَدُ به عَلَى نَفْسِي ، و أُعَدِّدُهُ من مَكْتُومِ أَمْرِي . «26» و أَعْجَبُ من ذَلِكَ أَنَاتُكَ عَنِّي ، و إِبْطَاؤُكَ عَنْ مُعَاجَلَتِي ، و لَيْسَ ذَلِكَ من كَرَمِي عَلَيْكَ ، بَلْ تَأَنِّياً مِنْكَ لِي ، و تَفَضُّلًا مِنْكَ عَلَيَّ لِأَنْ أَرْتَدِعَ عَنْ مَعْصِيَتِكَ الْمُسْخِطَةِ ، و أُقْلِعَ عَنْ سَيِّئَاتِيَ الْمخْلِقَةِ ، و لِأَنَّ عَفْوَكَ عَنِّي أَحَبُّ إِلَيْكَ من عُقُوبَتِي «27» بَلْ أَنَا ، يا إِلَهِي ، أَكْثَرُ ذُنُوباً ، و أَقْبَحُ آثَاراً ، و أَشْنَعُ أَفْعَالًا ، و أَشَدُّ فِي الْبَاطِلِ تَهَوُّراً ، و أَضْعَفُ عِنْدَ طَاعَتِكَ تَيَقُّظاً ، و أَقَلُّ لِوَعِيدِكَ انْتِبَاهاً و ارْتِقَاباً من أَنْ أُحْصِيَ لَكَ عُيُوبِي ، أَوْ أَقْدِرَ عَلَي ذِکْرِ ذُنُوبِي . «28» و إِنَّمَا أُوَبِّخُ بِهَذَا نَفْسِي طَمَعاً فِي رَأْفَتِكَ الَّتِي بِهَا صَلَاحُ أَمْرِ الْمُذْنِبِينَ ، و رَجَاءً لِرَحْمَتِكَ الَّتِي بِهَا فَكَاكُ رِقَابِ الْخَاطِئِينَ . «29» اللَّهُمَّ و هَذِهِ رَقَبَتِي قَدْ أَرَقَّتْهَا الذُّنُوبُ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعْتِقْهَا بِعَفْوِكَ ، و هَذَا ظَهْرِي قَدْ أَثْقَلَتْهُ الْخَطَايَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و خَفِّفْ عَنْهُ بِمَنِّكَ «30» يا إِلَهِي لَوْ بَكَيْتُ إِلَيْكَ حَتَّى تَسْقُطَ أَشْفَارُ عَيْنَيَّ ، و انْتَحَبْتُ حَتَّى يَنْقَطِعَ صَوْتِي ، و قُمْتُ لَكَ حَتَّى تَتَنَشَّرَ قَدَمَايَ ، و رَكَعْتُ لَكَ حَتَّى يَنْخَلِعَ صُلْبِي ، و سَجَدْتُ لَكَ حَتَّى تَتَفَقَّأَ حَدَقَتَايَ ، و أَكَلْتُ تُرَابَ الْأَرْضِ طُولَ عُمْرِي ، و شَرِبْتُ مَاءَ الرَّمَادِ آخِرَ دَهْرِي ، و ذَكَرْتُكَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ حَتَّى يَكِلَّ لِسَانِي ، ثُمَّ لَمْ أَرْفَعْ طَرْفِي إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ اسْتِحْيَاءً مِنْکَ ما اسْتَوْجَبْتُ بِذَلِکَ مَحْوَ سَيِّئَةٍ وَاحِدَةٍ من سَيِّئَاتِي . «31» و إِنْ كُنْتَ تَغْفِرُ لِي حِينَ أَسْتَوْجِبُ مَغْفِرَتَكَ ، و تَعْفُو عَنِّي حِينَ أَسْتَحِقُّ عَفْوَكَ فَإِنَّ ذَلِكَ غَيْرُ وَاجِبٍ لِي بِاسْتِحْقَاقٍ ، و لا أَنَا أَهْلٌ لَهُ بِاسْتِيجَابٍ ، إِذْ كَانَ جَزَائِي مِنْكَ فِي أَوَّلِ ما عَصَيْتُكَ النَّارَ ، فَإِنْ تُعَذِّبْنِي فَأَنْتَ غَيْرُ ظَالِمٍ لِي . «32» إِلَهِي فَإِذْ قَدْ تَغَمَّدْتَنِي بِسِتْرِكَ فَلَمْ تَفْضَحْنِي ، و تَأَنَّيْتَنِي بِكَرَمِكَ فَلَمْ تُعَاجِلْنِي ، و حَلُمْتَ عَنِّي بِتَفَضُّلِكَ فَلَمْ تُغَيِّرْ نِعْمَتَكَ عَلَيَّ ، و لَمْ تُكَدِّرْ مَعْرُوفَكَ عِنْدِي ، فَارْحَمْ طُولَ تَضَرُّعِي و شِدَّةَ مَسْكَنَتِي ، و سُوءَ مَوْقِفِي . «33» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و قِنِي من الْمَعَاصِي ، و اسْتَعْمِلْنِي بِالطَّاعَةِ ، و ارْزُقْنِي حُسْنَ الْإِنَابَةِ ، و طَهِّرْنِي بِالتَّوْبَةِ ، و أَيِّدْنِي بِالْعِصْمَةِ ، و اسْتَصْلِحْنِي بِالْعَافِيَةِ ، و أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الْمَغْفِرَةِ ، و اجْعَلْنِي طَلِيقَ عَفْوِكَ ، و عَتِيقَ رَحْمَتِكَ ، و اكْتُبْ لِي أَمَاناً من سُخْطِكَ ، و بَشِّرْنِي بِذَلِكَ فِي الْعَاجِلِ دُونَ الآْجِلِ . بُشْرَى أَعْرِفُهَا ، و عَرِّفْنِي فِيهِ عَلَامَةً أَتَبَيَّنُهَا . «34» إِنَّ ذَلِكَ لا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُسْعِكَ ، و لا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِكَ ، و لا يَتَصَعَّدُكَ فِي أَنَاتِكَ ، و لا يَؤُودُكَ فِي جَزِيلِ هِبَاتِكَ الَّتِي دَلَّتْ عَلَيْهَا آيَاتُكَ ، إِنَّكَ تَفْعَلُ ما تَشَاءُ ، و تَحْكُمُ ما تُرِيدُ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ من نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ و كَيْدِهِ و مَكَايِدِهِ ، و من الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ و مَوَاعِيدِهِ و غُرُورِهِ و مَصَايِدِهِ . «2» و أَنْ يُطْمِعَ نَفْسَهُ فِي إِضْلَالِنَا عَنْ طَاعَتِكَ ، و امْتِهَانِنَا بِمَعْصِيَتِكَ ، أَوْ أَنْ يَحْسُنَ عِنْدَنَا ما حَسَّنَ لَنَا ، أَوْ أَنْ يَثْقُلَ عَلَيْنَا ما كَرَّهَ إِلَيْنَا . «3» اللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِكَ ، و اكْبِتْهُ بِدُؤُوبِنَا فِي مَحَبَّتِكَ ، و اجْعَلْ بَيْنَنَا و بَيْنَهُ سِتْراً لا يَهْتِكُهُ ، و رَدْماً مُصْمِتاً لا يَفْتُقُهُ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اشْغَلْهُ عَنَّا بِبَعْضِ أَعْدَائِكَ ، و اعْصِمْنَا مِنْهُ بِحُسْنِ رِعَايَتِكَ ، و اكْفِنَا خَتْرَهُ ، و وَلِّنَا ظَهْرَهُ ، و اقْطَعْ عَنَّا إِثْرَهُ . «5» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَمْتِعْنَا من الْهُدَى بِمِثْلِ ضَلَالَتِهِ ، و زَوِّدْنَا من الْتَّقْوَى ضد غَوَايَتِهِ ، و اسْلُكْ بِنَا من التُّقَى خِلَافَ سَبِيلِهِ من الرَّدَى . «6» اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْ لَهُ فِي قُلُوبِنَا مَدْخَلًا و لا تُوطِنَنَّ لَهُ فِيما لَدَيْنَا مَنْزِلاً . «7» اللَّهُمَّ و ما سَوَّلَ لَنَا من بَاطِلٍ فَعَرِّفْنَاهُ ، و إِذَا عَرَّفْتَنَاهُ فَقِنَاهُ ، و بَصِّرْنَا ما نُكَايِدُهُ به ، و أَلْهِمْنَا ما نُعِدُّهُ لَهُ ، و أَيْقِظْنَا عَنْ سِنَةِ الْغَفْلَةِ بِالرُّكُونِ إِلَيْهِ ، و أَحْسِنْ بِتَوْفِيقِكَ عَوْنَنَا عَلَيْهِ . «8» اللَّهُمَّ و أَشْرِبْ قُلُوبَنَا إِنْكَارَ عَمَلِهِ ، و الْطُفْ لَنَا فِي نَقْضِ حِيَلِهِ . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَوِّلْ سُلْطَانَهُ عَنَّا ، و اقْطَعْ رَجَاءَهُ مِنَّا ، و ادْرَأْهُ عَنِ الْوُلُوعِ بِنَا . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ آبَاءَنَا و أُمَّهَاتِنَا و أَوْلَادَنَا و أَهَالِيَنَا و ذَوِي أَرْحَامِنَا و قَرَابَاتِنَا و جِيرَانَنَا من الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ مِنْهُ فِي حِرْزٍ حَارِزٍ ، و حِصْنٍ حَافِظٍ ، و كَهْفٍ مَانِعٍ ، و أَلْبِسْهُمْ مِنْهُ جُنَناً وَاقِيَةً ، و أَعْطِهِِمْ عَلَيْهِ أَسْلِحَةً مَاضِيَةً . «11» اللَّهُمَّ و اعْمُمْ بِذَلِكَ من شَهِدَ لَكَ بِالرُّبُوبِيَّةِ ، و أَخْلَصَ لَكَ بِالْوَحْدَانِيَّةِ ، و عَادَاهُ لَكَ بِحَقِيقَةِ الْعُبُودِيَّةِ ، و اسْتَظْهَرَ بِكَ عَلَيْهِ فِي مَعْرِفَةِ الْعُلُومِ الرَّبَّانِيَّةِ . «12» اللَّهُمَّ احْلُلْ ما عَقَدَ ، و افْتُقْ ما رَتَقَ ، و افْسَخْ ما دَبَّرَ ، و ثَبِّطْهُ إِذَا عَزَمَ ، و انْقُضْ ما أَبْرَمَ . «13» اللَّهُمَّ و اهْزِمْ جُنْدَهُ ، و أَبْطِلْ كَيْدَهُ و اهْدِمْ كَهْفَهُ ، و أَرْغِمْ أَنْفَهُ «14» اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِي نَظْمِ أَعْدَائِهِ ، و اعْزِلْنَا عَنْ عِدَادِ أَوْلِيَائِهِ ، لا نُطِيعُ لَهُ إِذَا اسْتَهْوَانَا ، و لا نَسْتَجِيبُ لَهُ إِذَا دَعَانَا ، نَأْمُرُ بِمُنَاوَاتِهِ ، من أَطَاعَ أَمْرَنَا ، و نَعِظُ عَنْ مُتَابَعَتِهِ من اتَّبَعَ زَجْرَنَا . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتِمِ النَّبِيِّينَ و سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ و عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ ، و أَعِذْنَا و أَهَالِيَنَا و إِخْوَانَنَا و جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ مِمَّا اسْتَعَذْنَا مِنْهُ ، و أَجِرْنَا مِمَّا اسْتَجَرْنَا بِکَ من خَوْفِهِ «16» و اسْمَعْ لَنَا ما دَعَوْنَا به ، و أَعْطِنَا ما أَغْفَلْنَاهُ ، و احْفَظْ لَنَا ما نَسِينَاهُ ، و صَيِّرْنَا بِذَلِكَ فِي دَرَجَاتِ الصَّالِحِينَ و مَرَاتِبِ الْمُؤْمِنِينَ . آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِكَ ، و بِمَا صَرَفْتَ عَنِّي من بَلَائِكَ ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّي من رَحْمَتِكَ ما عَجَّلْتَ لِي من عَافِيَتِكَ فَأَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِمَا أَحْبَبْتُ و سَعِدَ غَيْرِي بِمَا کَرِهْتُ . «2» و إِنْ يَكُنْ ما ظَلِلْتُ فِيهِ أَوْ بِتُّ فِيهِ من هَذِهِ الْعَافِيَةِ بَيْنَ يَدَيْ بَلَاءٍ لا يَنْقَطِعُ و وِزْرٍ لا يَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِي ما أَخَّرْتَ ، و أَخِّرْ عَنّي ما قَدَّمْتَ . «3» فَغَيْرُ كَثِيرٍ ما عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ ، و غَيْرُ قَلِيلٍ ما عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ
«1» اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، و انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ من السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ . «2» و امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، و أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، و أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ . «3» تُحْيِي به ما قَدْ مَاتَ ، و تَرُدُّ به ما قَدْ فَاتَ و تُخْرِجُ به ما هو آتٍ ، و تُوَسِّعُ به فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، و لا خُلَّبٍ بَرْقُهُ . «4» اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ به النَّهِيضَ ، و تَجْبُرُ به الْمَهِيضَ «5» اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، و تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، و تُفَجِّرُ به الْأَنْهَارَ ، و تُنْبِتُ به الْأَشْجَارَ ، و تُرْخِصُ به الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، و تَنْعَشُ به الْبَهَائِمَ و الْخَلْقَ ، و تُكْمِلُ لَنَا به طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا به الزَّرْعَ و تُدِرُّ به الضَّرْعَ و تَزِيدُنَا به قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا . «6» اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، و لا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، و لا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، و لا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و ارْزُقْنَا من بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ و الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و بَلِّغْ بِإِيمَانِي أَكْمَلَ الْإِيمَانِ ، و اجْعَلْ يَقِينِي أَفْضَلَ الْيَقِينِ ، و انْتَهِ بِنِيَّتِي إِلَى أَحْسَنِ النِّيَّاتِ ، و بِعَمَلِي إِلَى أَحْسَنِ الْاَعْمَالِ . «2» اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي ، و صَحِّحْ بِمَا عِنْدَكَ يَقِينِي ، و اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ ما فَسَدَ مِنِّي . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنِي ما يَشْغَلُنِي الاِهْتَِمامُ به ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ ، و اسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيما خَلَقْتَنِي لَهُ ، و أَغْنِنِي و أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِكَ ، و لا تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ ، و أَعِزَّنِي و لا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ ، و عَبِّدْنِي لَكَ و لا تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ ، و أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ و لا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ ، و هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ ، و اعْصِمْنِي من الْفَخْرِ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَرْفَعْنِي فِي النَّاسِ دَرَجَةً إِلَّا حَطَطْتَنِي عِنْدَ نَفْسِي مِثْلَهَا ، و لا تُحْدِثْ لِي عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِي ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِي بِقَدَرِهَا . «5» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و مَتِّعْنِي بِهُدًى صَالِحٍ لا أَسْتَبْدِلُ به ، و طَرِيقَةِ حق لا أَزِيغُ عَنْهَا ، و نِيَّةِ رُشْدٍ لا أَشُكُّ فِيهَا ، و عَمِّرْنِي ما كَانَ عُمْرِي بِذْلَةً فِي طَاعَتِكَ ، فَإِذَا كَانَ عُمْرِي مَرْتَعاً لِلشَّيْطَانِ فَاقْبِضْنِي إِلَيْكَ قَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَيَّ ، أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَيَّ . «6» اللَّهُمَّ لا تَدَعْ خَصْلَةً تُعَابُ مِنِّي إِلَّا أَصْلَحْتَهَا ، و لا عَائِبَةً أُوَنَّبُ بِهَا إِلَّا حَسَّنْتَهَا ، و لا أُكْرُومَةً فِيَّ نَاقِصَةً إِلَّا أَتْمَمْتَهَا . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و أَبْدِلْنِي من بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمحَبَّةَ ، و من حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ ، و من ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ ، و من عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ ، و من عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ ، و من خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، ، و من حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ ، و من رد الْمُلَابِسِينَ کَرَمَ الْعِشْرَةِ ، و من مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْاَمَنَةِ الْاَمَنَةِ «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ لِي يَداً عَلَى من ظَلَمَنِي ، و لِسَاناً عَلَى من خَاصَمَنِي ، و ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِي ، و هَبْ لِي مَكْراً عَلَى من كَايَدَنِي ، و قُدْرَةً عَلَى من اضْطَهَدَنِي ، و تَكْذِيباً لِمَنْ قَصَبَنِي ، و سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِي ، و وَفِّقْنِي لِطَاعَةِ من سَدَّدَنِي ، و مُتَابَعَةِ من أَرْشَدَنِي . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و سَدِّدْنِي لِأَنْ أُعَارِضَ من غَشَّنِي بِالنُّصْحِ ، و أَجْزِيَ من هَجَرَنِي بِالْبِرِّ ، و أُثِيبَ من حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ ، و أُكَافِيَ من قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ ، و أُخَالِفَ من اغْتَابَنِي إِلَى حُسْنِ الذِّكْرِ ، و أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ ، و أُغْضِيَ عَنِ السَّيِّئَةِ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَلِّنِي، بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ ، و أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ ، فِي بَسْطِ الْعَدْلِ ، و كَظْمِ الغَيْظِ ، و إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ ، و ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ ، و إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَيْنِ ، و إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ ، و سَتْرِ الْعَائِبَةِ ، و لِينِ الْعَرِيكَةِ ، و خَفْضِ الْجَنَاحِ ، و حُسْنِ السِّيرَةِ ، و سُكُونِ الرِّيحِ ، و طِيبِ الْمخَالَقَةِ ، و السَّبْقِ إِلَى الْفَضِيلَةِ ، و إِيثَارِ التَّفَضُّلِ ، و تَرْكِ التَّعْيِيرِ ، و الْإِفْضَالِ عَلَى غَيْرِ الْمُسْتَحِقِّ ، و الْقَوْلِ بِالْحَقِّ و إِنْ عز ، و اسْتِقْلَالِ الْخَيْرِ و إِنْ كَثُرَ من قَوْلِي و فِعْلِي ، و اسْتِكْثَارِ الشَّرِّ و إِنْ قل من قَوْلِي و فِعْلِي ، و أَکْمِلْ ذلک لِي بِدَوَامِ الطَّاعَةِ ، و لُزُومِ الْجَمَاعَةِ ، و رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ ، و مُسْتَعْمِلِ الرَّاْيِ الْمُخْتَرَعِ . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ ، و أَقْوَى قُوَّتِكَ فِيَّ إِذَا نَصِبْتُ ، و لا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكَسَلِ عَنْ عِبَادَتِكَ ، و لا الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، و لا بِالتَّعَرُّضِ لِخِلَافِ مَحَبَّتِكَ ، و لا مُجَامَعَةِ من تَفَرَّقَ عَنْكَ ، و لا مُفَارَقَةِ من اجْتَمَعَ إِلَيْكَ . «12» اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَصُولُ بِكَ عِنْدَ الضَّرُورَةِ ، و أَسْأَلُكَ عِنْدَ الْحَاجَةِ ، و أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ عِنْدَ الْمَسْكَنَةِ ، و لا تَفْتِنِّي بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَيْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ ، و لا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَيْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ ، و لا بِالتَّضَرُّعِ إِلَى من دُونَكَ إِذَا رَهِبْتُ ، فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ خِذْلَانَكَ و مَنْعَكَ و إِعْرَاضَكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «13» اللَّهُمَّ اجْعَلْ ما يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِي رُوعِي من الَّتمَنِّي و التَّظَنِّي و الْحَسَدِ ذِكْراً لِعَظَمَتِكَ ، و تَفَكُّراً فِي قُدْرَتِكَ ، و تَدْبِيراً عَلَى عَدُوِّكَ ، و ما أَجْرَى عَلَى لِسَانِي من لَفْظَةِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَةِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِيَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ أَوْ سَبِّ حَاضِرٍ و ما أَشْبَهَ ذَلِكَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَكَ ، و إِغْرَاقاً فِي الثَّنَاءِ عَلَيْكَ ، و ذَهَاباً فِي تَمْجِيدِكَ ، و شُكْراً لِنِعْمَتِکَ ، و اعْتِرَافاً بِاِحْسَانِکَ ، و اِحْصَاءً لِمِنَنِکَ . «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا أُظْلَمَنَّ و أَنْتَ مُطِيقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّي ، و لا أَظْلِمَنَّ و أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنِّي ، و لا أَضِلَّنَّ و قَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي ، و لا أَفْتَقِرَنَّ و من عِنْدِكَ وُسْعِي ، و لا أَطْغَيَنَّ و من عِنْدِكَ وُجْدِي . «15» اللَّهُمَّ إِلَى مَغْفِرَتِكَ وَفَدْتُ ، و إِلَى عَفْوِكَ قَصَدْتُ ، و إِلَى تَجَاوُزِكَ اشْتَقْتُ ، و بِفَضْلِكَ وَثِقْتُ ، و لَيْسَ عِنْدِي ما يُوجِبُ لِي مَغْفِرَتَكَ ، و لا فِي عَمَلِي ما أَسْتَحِقُّ به عَفْوَكَ ، و ما لِي بَعْدَ أَنْ حَكَمْتُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا فَضْلُكَ ، فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و تَفَضَّلْ عَلَيَّ . «16» اللَّهُمَّ و أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى ، و أَلْهِمْنِي التَّقْوَى ، و وَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكَى ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هو أَرْضَى . «17» اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِيَ الطَّرِيقَةَ الْمُثْلَى ، و اجْعَلْنِي عَلَى مِلَّتِكَ أَمُوتُ و أَحْيَا . «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و مَتِّعْنِي بِالِاقْتِصَادِ ، و اجْعَلْنِي من أَهْلِ السَّدَادِ ، و من أَدِلَّةِ الرَّشَادِ ، و من صَالِحِ الْعِبَادِ ، و ارْزُقْنِي فَوْزَ الْمَعَادِ ، و سلَامَةَ الْمِرْصَادِ . «19» اللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِكَ من نَفْسِي ما يُخَلِّصُهَا ، و أَبْقِ لِنَفْسِي من نَفْسِي ما يُصْلِحُهَا ، فَإِنَّ نَفْسِي هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا . «20» اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِي إِنْ حَزِنْتُ ، و أَنْتَ مُنْتَجَعِي إِنْ حُرِمْتُ ، و بِكَ اسْتِغَاثَتِي إِنْ كَرِثْتُ ، و عِنْدَكَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ ، و لِمَا فَسَدَ صَلَاحٌ ، و فِيما أَنْكَرْتَ تَغْيِيرٌ ، فَامْنُنْ عَلَيَّ قَبْلَ الْبَلَاءِ بِالْعَافِيَةِ ، و قَبْلَ الطَّلَبِ بِالْجِدَةِ ، و قَبْلَ الضَّلَالِ بِالرَّشَادِ ، و اكْفِنِي مَؤُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَادِ ، و هَبْ لِي أَمْنَ يَوْمِ الْمَعَادِ ، و امْنِحْنِي حُسْنَ الْاِرْشَادِ . «21» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ادْرَأْ عَنِّي بِلُطْفِكَ ، و اغْذُنِي بِنِعْمَتِكَ ، و أَصْلِحْنِي بِكَرَمِكَ ، و دَاوِنِي بِصُنْعِكَ ، و أَظِلَّنِي فِي ذَرَاكَ ، و جَلِّلْنِي رِضَاكَ ، و وَفِّقْنِي إِذَا اشْتَكَلَتْ عَلَيَّ الْأُمُورُ لِأَهْدَاهَا ، و إِذَا تَشَابَهَتِ الْأَعْمَالُ لِأَزْكَاهَا ، و إِذَا تَنَاقَضَتِ الْمِلَلُ لِأَرْضَاهَا . «22» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و تَوِّجْنِي بِالْكِفَايَةِ ، و سُمْنِي حُسْنَ الْوِلَايَةِ ، و هَبْ لِي صِدْقَ الْهِدَايَةِ ، و لا تَفْتِنِّي بِالسَّعَةِ ، و امْنِحْنِي حُسْنَ الدَّعَةِ ، و لا تَجْعَلْ عَيْشِي كَدّاً كَدّاً ، و لا تَرُدَّ دُعَائِي عَلَيَّ رَدّاً ، فَإِنِّي لا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّاً ، و لا أَدْعُو مَعَكَ نِدّاً . «23» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و امْنَعْنِي من السَّرَفِ ، و حَصِّنْ رِزْقِي من التَّلَفِ ، و وَفِّرْ مَلَكَتِي بِالْبَرَكَةِ فِيهِ ، و أَصِبْ بِي سَبِيلَ الْهِدَايَةِ لِلْبِرِّ فِيما أُنْفِقُ مِنْهُ . «24» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنِي مَؤُونَةَ الِاكْتِسَابِ ، و ارْزُقْنِي من غَيْرِ احْتِسَابٍ ، فَلَا أَشْتَغِلَ عَنْ عِبَادَتِكَ بِالطَّلَبِ ، و لا أَحْتَمِلَ إِصْرَ تَبِعَاتِ الْمَكْسَبِ . «25» اللَّهُمَّ فَأَطْلِبْنِي بِقُدْرَتِكَ ما أَطْلُبُ ، و أَجِرْنِي بِعِزَّتِكَ مِمَّا أَرْهَبُ . «26» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ ، و لا تَبْتَذِلْ جَاهِي بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ أَهْلَ رِزْقِكَ ، و أَسْتَعْطِيَ شِرَارَ خَلْقِكَ ، فَأَفْتَتِنَ بِحَمْدِ من أَعْطَانِي ، و اُبْتَلَي بِذَمِّ من مَنَعَنِي ، و أَنْتَ من دُونِهِمْ وَلِيُّ الْاَعْطَاءِ و الْمَنْعِ . «27» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي صِحَّةً فِي عِبَادَةٍ ، و فَرَاغاً فِي زَهَادَةٍ ، و عِلْماً فِي اسْتِعْمَالٍ ، و وَرَعاً فِي اِجْمَالٍ . «28» اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِكَ أَجَلِي ، و حَقِّقْ فِي رَجَاءِ رَحْمَتِكَ أَمَلِي ، و سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاكَ سُبُلِي ، و حَسِّنْ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِي عَمَلِي . «29» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ، و اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ فِي أَيَّامِ الْمُهْلَةِ ، و انْهَجْ لِي إِلَى مَحَبَّتِكَ سَبِيلًا سَهْلَةً ، أَكْمِلْ لِي بِهَا خَيْرَ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ . «30» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَأَفْضَلِ ما صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ قَبْلَهُ ، و أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَهُ ، و آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً و فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً ، و قِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ
«1» اللَّهُمَّ يا كَافِيَ الْفَرْدِ الضَّعِيفِ ، و وَاقِيَ الْأَمْرِ الَْمخُوفِ ، أَفْرَدَتْنِي الْخَطَايَا فَلَا صَاحِبَ مَعِي ، و ضَعُفْتُ عَنْ غَضَبِكَ فَلَا مُؤَيِّدَ لِي ، و أَشْرَفْتُ عَلَى خَوْفِ لِقَائِكَ فَلَا مُسَكِّنَ لِرَوْعَتِي «2» و من يُؤْمِنُنِي مِنْكَ و أَنْتَ أَخَفْتَنِي ، و من يُسَاعِدُنِي و أَنْتَ أَفْرَدْتَنِي ، و من يُقَوِّينِي و أَنْتَ أَضْعَفْتَنِي «3» لا يُجِيرُ ، يا إِلَهِي ، إِلَّا رَبٌّ عَلَى مَرْبُوبٍ ، و لا يُؤْمِنُ إِلَّا غَالِبٌ عَلَى مَغْلُوبٍ ، و لا يُعِينُ إِلَّا طَالِبٌ عَلَى مَطْلُوبٍ . «4» و بِيَدِكَ ، يا إِلَهِي . جَمِيعُ ذَلِكَ السَّبَبِ ، و إِلَيْكَ الْمَفَرُّ و الْمَهْرَبُ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْ هَرَبِي ، و أَنْجِحْ مَطْلَبِي . «5» اللَّهُمَّ إِنَّكَ إِنْ صَرَفْتَ عَنِّي وَجْهَكَ الْكَرِيمَ أَوْ مَنَعْتَنِي فَضْلَكَ الْجَسِيمَ أَوْ حَظَرْتَ عَلَيَّ رِزْقَكَ أَوْ قَطَعْتَ عَنِّي سَبَبَكَ لَمْ أَجِدِ السَّبِيلَ إِلَى شَيْءٍ من أَمَلِي غَيْرَكَ ، و لَمْ أَقْدِرْ عَلَى ما عِنْدَكَ بِمَعُونَةِ سِوَاكَ ، فَاِنِّي عَبْدُکَ و فِي قَبْضَتِکَ ، نَاصِيَتِي بِيَدِکَ . «6» لا أَمْرَ لِي مَعَ أَمْرِكَ ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ ، و لا قُوَّةَ لِي عَلَى الْخُرُوجِ من سُلْطَانِكَ ، و لا أَسْتَطِيعُ مُجَاوَزَةَ قُدْرَتِكَ ، و لا أَسْتَمِيلُ هَوَاكَ ، و لا أَبْلُغُ رِضَاكَ ، و لا أَنَالُ ما عِنْدَكَ إِلَّا بِطَاعَتِكَ و بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ . «7» إِلَهِي أَصْبَحْتُ و أَمْسَيْتُ عَبْداً دَاخِراً لَكَ ، لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً و لا ضَرّاً إِلَّا بِكَ ، أَشْهَدُ بِذَلِكَ عَلَى نَفْسِي ، و أَعْتَرِفُ بِضَعْفِ قُوَّتِي و قِلَّةِ حِيلَتِي ، فَأَنْجِزْ لِي ما وَعَدْتَنِي ، و تَمِّمْ لِي ما آتَيْتَنِي ، فَإِنِّي عَبْدُكَ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ الضَّعِيفُ الضَّرِيرُ الْحَقِيرُ الْمَهِينُ الْفَقِيرُ الْخَائِفُ الْمُسْتَجِيرُ . «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَجْعَلْنِي نَاسِياً لِذِكْرِكَ فِيما أَوْلَيْتَنِي ، و لا غَافِلًا لِإِحْسَانِكَ فِيما أَبْلَيْتَنِي ، و لا آيِساً من إِجَابَتِكَ لِي و إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي ، فِي سَرَّاءَ كُنْتُ أَوْ ضَرَّاءَ ، أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ ، أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلَاءٍ ، أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ ، أَوْ جِدَةٍ أَوْ لَأْوَاءَ ، أَوْ فَقْرٍ أَوْ غِنًى . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ ثَنَائِي عَلَيْكَ ، و مَدْحِي إِيَّاكَ ، و حَمْدِي لَكَ فِي كُلِّ حَالَاتِي حَتَّى لا أَفْرَحَ بِمَا آتَيْتَنِي من الدُّنْيَا ، و لا أَحْزَنَ عَلَى ما مَنَعْتَنِي فِيهَا ، و أَشْعِرْ قَلْبِي تَقْوَاكَ ، و اسْتَعْمِلْ بَدَنِي فِيما تَقْبَلُهُ مِنِّي ، و اشْغَلْ بِطَاعَتِكَ نَفْسِي عَنْ كُلِّ ما يَرِدُ عَلَيَّ حَتَّى لا اُحِبَّ شَيْئاً من سُخْطِکَ ، و لا أَسْخَطَ شَيْئاً من رِضَاکَ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و فَرِّغْ قَلْبِي لَِمحَبَّتِكَ ، و اشْغَلْهُ بِذِكْرِكَ ، و انْعَشْهُ بِخَوْفِكَ و بِالْوَجَلِ مِنْكَ ، و قَوِّهِ بِالرَّغْبَةِ إِلَيْكَ ، و أَمِلْهُ إِلَى طَاعَتِكَ ، و أَجْرِ به فِي أَحَبِّ السُّبُلِ إِلَيْكَ ، و ذَلِّلْهُ بِالرَّغْبَةِ فِيما عِنْدَكَ أَيَّامَ حَيَاتِي كُلِّهَا . «11» و اجْعَلْ تَقْوَاكَ من الدُّنْيَا زَادِي ، و إِلَى رَحْمَتِكَ رِحْلَتِي ، و فِي مَرْضَاتِكَ مَدْخَلِي ، و اجْعَلْ فِي جَنَّتِكَ مَثْوَايَ ، و هَبْ لِي قُوَّةً أَحْتَمِلُ بِهَا جَمِيعَ مَرْضَاتِكَ ، و اجْعَلْ فِرَارِيَ إِلَيْكَ ، و رَغْبَتِي فِيما عِنْدَكَ ، و أَلْبِسْ قَلْبِيَ الْوَحْشَةَ من شِرَارِ خَلْقِكَ ، و هَبْ لِيَ الْأُنْسَ بِكَ و بِأَوْلِيَائِكَ و أَهْلِ طَاعَتِكَ . «12» و لا تَجْعَلْ لِفَاجِرٍ و لا كَافِرٍ عَلَيَّ مِنَّةً ، و لا لَهُ عِنْدِي يَداً ، و لا بِي إِلَيْهِمْ حَاجَةً ، بَلِ اجْعَلْ سُكُونَ قَلْبِي و أُنْسَ نَفْسِي و اسْتِغْنَائِي و كِفَايَتِي بِكَ و بِخِيَارِ خَلْقِكَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنِي لَهُمْ قَرِيناً ، و اجْعَلْنِي لَهُمْ نَصِيراً ، و امْنُنْ عَلَيَّ بِشَوْقٍ إِلَيْكَ ، و بِالْعَمَلِ لَكَ بِمَا تُحِبُّ و تَرْضَى ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ ، و ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ كَلَّفْتَنِي من نَفْسِي ما أَنْتَ أَمْلَكُ به مِنِّي ، و قُدْرَتُكَ عَلَيْهِ و عَلَيَّ أَغْلَبُ من قُدْرَتِي ، فَأَعْطِنِي من نَفْسِي ما يُرْضِيكَ عَنِّي ، و خُذْ لِنَفْسِکَ رِضَاهَا من نَفْسِي فِي عَافِيَةٍ . «2» اللَّهُمَّ لا طَاقَةَ لِي بِالْجَهْدِ ، و لا صَبْرَ لِي عَلَى الْبَلَاءِ ، و لا قُوَّةَ لِي عَلَى الْفَقْرِ ، فَلَا تَحْظُرْ عَلَيَّ رِزْقِي ، و لا تَكِلْنِي إِلَى خَلْقِكَ ، بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي ، و تَوَلَّ كِفَايَتِي . «3» و انْظُرْ إِلَيَّ و انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي ، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا و لَمْ أُقِمْ ما فِيهِ مَصْلَحَتُهَا ، و إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي ، و إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى قَرَابَتِي حَرَمُونِي ، و إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلًا نَکِداً ، و مَنُّوا عَلَيَّ طَويِلاً ، و ذَمُّوا کَثيِراً . «4» فَبِفَضْلِكَ ، اللَّهُمَّ ، فَأَغْنِنِي ، و بِعَظَمَتِكَ فَانْعَشْنِي ، و بِسَعَتِكَ ، فَابْسُطْ يَدِي ، و بِمَا عِنْدَكَ فَاكْفِنِي . «5» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و خَلِّصْنِي من الْحَسَدِ ، و احْصُرْنِي عَنِ الذُّنُوبِ ، و وَرِّعْنِي عَنِ الَْمحَارِمِ ، و لا تُجَرِّئْنِي عَلَى الْمَعَاصِي ، و اجْعَلْ هَوَايَ عِنْدَكَ ، و رِضَايَ فِيما يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكَ ، و بَارِكْ لِي فِيما رَزَقْتَنِي و فِيما خَوَّلْتَنِي و فِيما أَنْعَمْتَ به عَلَيَّ ، و اجْعَلْنِي فِي كُلِّ حَالَاتِي مَحْفُوظاً مَكْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً . «6» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اقْضِ عَنِّي كُلَّ ما أَلْزَمْتَنِيهِ و فَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِي وَجْهٍ من وُجُوهِ طَاعَتِكَ أَوْ لِخَلْقٍ من خَلْقِكَ و إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِي ، و وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِي ، و لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِي ، و لَمْ يَسَعْهُ مَالِي و لا ذَاتُ يَدِي ، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ . «7» هو ، يا رَبِّ ، مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ و أَغْفَلْتُهُ أَنَا من نَفْسِي ، فَأَدِّهِ عَنِّي من جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ و كَثِيرِ ما عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، حَتَّى لا يَبْقَى عَلَيَّ شَيْ ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي به من حَسَنَاتِي ، أَوْ تُضَاعِفَ به من سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاکَ يا رَبِّ . «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِي الْعَمَلِ لَكَ لآِخِرَتِي حَتَّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِكَ من قَلْبِي ، و حَتَّى يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَيَّ الزُّهْدَ فِي دُنْيَايَ ، و حَتَّى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً ، و آمَنَ من السَّيِّئَاتِ فَرَقاً و خَوْفاً ، و هَبْ لِي نُوراً أَمْشِي به فِي النَّاسِ ، و أَهْتَدِي به فِي الظُّلُمَاتِ ، و أَسْتَضِي ءُ به من الشَّكِّ و الشُّبُهَاتِ «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي خَوْفَ غم الْوَعِيدِ ، و شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى أَجِدَ لَذَّةَ ما أَدْعُوكَ لَهُ ، و كَأْبَةَ ما أَسْتَجيِرُ بِکَ مِنْهُ «10» اللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ ما يُصْلِحُنِي من أَمْرِ دُنْيَايَ و آخِرَتِي فَكُنْ بِحَوَائِجِي حَفِيّاً . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و ارْزُقْنِي الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِيرِي فِي الشُّكْرِ لَكَ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فِي الْيُسْرِ و الْعُسْرِ و الصِّحَّةِ و السَّقَمِ ، حَتَّى أَتَعَرَّفَ من نَفْسِي رَوْحَ الرِّضَا و طُمَأْنِينَةَ النَّفْسِ مِنِّي بِمَا يَجِبُ لَكَ فِيما يَحْدُثُ فِي حَالِ الْخَوْفِ و الْاَمْنِ و الرِّضَا و السُّخْطِ و الضَّرِّ و النَّفْعِ . «12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي سَلَامَةَ الصَّدْرِ من الْحَسَدِ حَتَّى لا أَحْسُدَ أَحَداً من خَلْقِكَ عَلَى شَيْ ءٍ من فَضْلِكَ ، و حَتَّى لا أَرَى نِعْمَةً من نِعَمِكَ عَلَى أَحَدٍ من خَلْقِكَ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ تَقْوَى أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ إِلَّا رَجَوْتُ لِنَفْسِي أَفْضَلَ ذَلِكَ بِكَ و مِنْكَ وَحْدَكَ لا شَريِکَ لَکَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي التَّحَفُّظَ من الْخَطَايَا ، و الِاحْتِرَاسَ من الزَّلَلِ فِي الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ فِي حَالِ الرِّضَا و الْغَضَبِ ، حَتَّى أَكُونَ بِمَا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ ، عَامِلًا بِطَاعَتِكَ ، مُؤْثِراً لِرِضَاكَ عَلَى ما سِوَاهُمَا فِي الْأَوْلِيَاءِ و الْأَعْدَاءِ ، حَتَّى يَأْمَنَ عَدُوِّي من ظُلْمِي و جَوْرِي ، و يَاْيَسَ وَلِيِّي من مَيْلِي و انْحِطَاطِ هَوَايَ «14» و اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَدْعُوكَ مُخْلِصاً فِي الرَّخَاءِ دُعَاءَ الُْمخْلِصِينَ الْمُضْطَرِّينَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ ، و جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ ، و حَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ ، و أَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ ، و أَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ ، و تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ ، و هَبْ لِي عَافِيَتَكَ و أَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ ، و أَصْلِحْ لِي عَافِيَتَكَ ، و لا تُفَرِّقْ بَيْنِي و بَيْنَ عَافِيَتَكَ فِي الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ . «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و عَافِنِي عَافِيَةً كَافِيَةً شَافِيَةً عَالِيَةً نَامِيَةً ، عَافِيَةً تُوَلِّدُ فِي بَدَنِي الْعَافِيَةَ ، عَافِيَةَ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ . «3» و امْنُنْ عَلَيَّ بِالصِّحَّةِ و الْأَمْنِ و السَّلَامَةِ فِي دِينِي و بَدَنِي ، و الْبَصِيرَةِ فِي قَلْبِي ، و النَّفَاذِ فِي أُمُورِي ، و الْخَشْيَةِ لَكَ ، و الْخَوْفِ مِنْكَ ، و الْقُوَّةِ عَلَى ما أَمَرْتَنِي به من طَاعَتِكَ ، و الِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ من مَعْصِيَتِكَ . «4» اللَّهُمَّ و امْنُنْ عَلَيَّ بِالْحَجِّ و الْعُمْرَةِ ، و زِيَارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ و رَحْمَتُكَ و بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ ، و آل رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً ما أَبْقَيْتَنِي فِي عَامِي هَذَا و فِي كُلِّ عَامٍ ، و اجْعَلْ ذَلِكَ مَقْبُولًا مَشْكُوراً ، مَذْكُوراً لَدَيْکَ ، مَذْخُوراً عِنْدَکَ . «5» و أَنْطِقْ بِحَمْدِكَ و شُكْرِكَ و ذِكْرِكَ و حُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْكَ لِسَانِي ، و اشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِينِكَ قَلْبِي . «6» و أَعِذْنِي و ذُرِّيَّتِي من الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، و من شر السَّامَّةِ و الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ و اللَّامَّةِ ، و من شر كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ ، و من شر كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ ، و من شر كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ ، و من شر كُلِّ ضَعِيفٍ و شَدِيدٍ ، و من شر كُلِّ شَرِيفٍ و وَضِيعٍ ، و من شر كُلِّ صَغِيرٍ و كَبِيرٍ ، و من شر كُلِّ قَرِيبٍ و بَعِيدٍ ، و من شر كُلِّ من نَصَبَ لِرَسُولِكَ و لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً من الْجِنِّ و الْإِنْسِ ، و من شر كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ، إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و من أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي ، و ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ ، و ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ ، و رد كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ . «8» و اجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَرَهُ ، و تُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ ، و تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ ، و تُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ ، و تَقْمَعَ رَأْسَهُ ، و تُذِلَّ عِزَّهُ ، و تَكْسِرَ جَبَرُوتَهُ ، و تُذِلَّ رَقَبَتَهُ ، و تَفْسَخَ كِبْرَهُ ، و تُؤْمِنَنِي من جَمِيعِ ضَرِّهِ و شَرِّهِ و غَمْزِهِ و هَمْزِهِ و لَمْزِهِ و حَسَدِهِ و عَدَاوَتِهِ و حَبَائِلِهِ و مَصَايِدِهِ و رَجِلِهِ و خَيْلِهِ ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ ، و أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، و اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ و رَحْمَتِكَ و بَرَكَاتِكَ و سَلَامِكَ . «2» و اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، و الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَلْهِمْنِي عِلْمَ ما يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، و اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، و وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي من عِلْمِهِ حَتَّى لا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْ ءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، و لا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا به ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ . «5» اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، و أَبِرَّهُمَا بر الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، و اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ و بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي من رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، و أَثْلَجَ لِصَدْرِي من شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، و أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَ و أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي و ان قل ، و أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا و ان کَثُرَ . «6» اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، و أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، و أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، و اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، و صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، و عَلَيْهِمَا شَفِيقاً . «7» اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، و أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، و احْفَظْ لَهُمَا ما حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي . «8» اللَّهُمَّ و ما مَسَّهُمَا مِنِّي من أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي من مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا من حق فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، و عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، و زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا من الْحَسَنَاتِ . «9» اللَّهُمَّ و ما تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ من قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ من فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي من حق ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ من وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، و جُدْتُ به عَلَيْهِمَا و رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، و لا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، و لا أَکْرَهُ ما تَوَلَّيَاهُ من أَمْرِي يا رِبِّ . «10» فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، و أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، و أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ من أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي و أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي و أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ «11» هَيْهَاتَ ما يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، و لا أُدْرِكُ ما يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، و لا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِنِّي يا خَيْرَ من اسْتُعِينَ به ، و وَفِّقْنِي يا أَهْدَى من رُغِبَ إِلَيْهِ ، و لا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ و الْأُمَّهَاتِ يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ و هم لا يُظْلَمُونَ . «12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ و ذُرِّيَّتِهِ ، و اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ ما خَصَصْتَ به آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ و أُمَّهَاتِهِمْ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «13» اللَّهُمَّ لا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، و فِي إِنىً من آنَاءِ لَيْلِي ، و فِي كُلِّ سَاعَةٍ من سَاعَاتِ نَهَارِي . «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، و اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، و ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، و بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ . «15» اللَّهُمَّ و إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِي ، و إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ و مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ و رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، و الْمَنِّ الْقَديِمِ ، و أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ
«1» اللَّهُمَّ و من عَلَيَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي و بِإِصْلَاحِهِمْ لِي و بِإِمْتَاعِي بِهِم . «2» إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ ، و زد لِي فِي آجَالِهِمْ ، و رَبِّ لِي صَغِيرَهُمْ ، و قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ ، و أَصِحَّ لِي أَبْدَانَهُمْ و أَدْيَانَهُمْ و أَخْلَاقَهُمْ ، و عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ و فِي جَوَارِحِهِمْ و فِي كُلِّ ما عُنِيتُ به من أَمْرِهِمْ ، و أَدْرِرْ لِي و عَلَى يَدِي أَرْزَاقَهُمْ . «3» و اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ ، و لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّينَ مُنَاصِحِينَ ، و لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ و مُبْغِضِينَ ، آمِينَ . «4» اللَّهُمَّ اشْدُدْ بِهِمْ عَضُدِي ، و أَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي ، و كَثِّرْ بِهِمْ عَدَدِي ، و زَيِّنْ بِهِمْ مَحْضَرِي ، و أَحْيِ بِهِمْ ذِكْرِي ، و اكْفِنِي بِهِمْ فِي غَيْبَتِي ، و أَعِنِّي بِهِمْ عَلَى حَاجَتِي ، و اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ ، و عَلَيَّ حَدِبِينَ مُقْبِلِينَ مُسْتَقِيمِينَ لِي ، مُطِيعِينَ ، غَيْرَ عَاصِينَ و لا عَاقِّينَ و لا مُخَالِفِينَ و لا خَاطِئِينَ . «5» و أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ و تَأْدِيبِهِمْ ، و بِرِّهِمْ ، و هَبْ لِي من لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً ، و اجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لِي ، و اجْعَلْهُمْ لِي عَوْناً عَلَى ما سَأَلْتُكَ . «6» و أَعِذْنِي و ذُرِّيَّتِي ما الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا و أَمَرْتَنَا و نَهَيْتَنَا و رَغَّبْتَنَا فِي ثَوَابِ ما أَمَرْتَنَا و رَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ ، و جَعَلْتَ لَنَا عَدُوّاً يَكِيدُنَا ، سَلَّطْتَهُ مِنَّا عَلَى ما لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا ، و أَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا ، لا يَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا ، و لا يَنْسَى إِنْ نَسيِنَا ، يُوْمِنُنَا عِقَابَکَ ، و يُِخَوِّفُنَا بِغَيْرِکَ . «7» إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا ، و إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ ، و يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا ، و إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا ، و إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا ، و إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا . «8» اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ من كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ . «9» اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي ، و اقْضِ لِي حَوَائِجِي ، و لا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ و قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي ، و لا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ و قَدْ أَمَرْتَنِي به ، و امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ ما يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ و آخِرَتِي ما ذَكَرْتُ مِنْهُ و ما نَسِيتُ ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ . «10» و اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ من الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ . «11» الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ ، الُْمجَارِينَ بِعِزِّكَ ، الْمُوسَعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ من فَضْلِكَ ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ و كَرَمِكَ ، الْمُعَزِّينَ من الذُّلِّ بِكَ ، و الُْمجَارِينَ من الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ ، و الْمُعَافَيْنَ من الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ ، و الْمُغْنَيْنَ من الْفَقْرِ بِغِنَاكَ ، و الْمَعْصُومِينَ من الذُّنُوبِ و الزَّلَلِ و الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ ، و الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ و الرُّشْدِ و الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ ، و الُْمحَالِ بَيْنَهُمْ و بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ . «12» اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ و رَحْمَتِكَ ، و أَعِذْنَا من عَذَابِ السَّعِيرِ ، و أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ و الْمُسْلِمَاتِ و الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي و لِوَلَدِي فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا و آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ . «13» و آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، و فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً و قِنَا عَذَابَ النَّارِ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و تَوَلنِي فِي جِبِرَانِي و مَوَالِيَّ ا لْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، و الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِکَ . «2» و وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، و الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، و سد خَلَّتِهِمْ ، و عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، و هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، و مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، و تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، و كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، و سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، و نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، و حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، و الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ و الْإِفْضَالِ ، و إِعْطَاءِ ما يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ «3» و اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، و أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، و أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، و أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، و أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، و أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، و أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، و أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، و أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، و أُوجِبُ لَهُمْ ما أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، و أَرْعَى لَهُمْ ما أَرْعَى لِخَاصَّتِي . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، و اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، و زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي ، و مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي و أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ ، و أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ ، و أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ من جِدَتِكَ . «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ ، و اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ ، و احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ ، و امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ ، و أَلِّفْ جَمْعَهُمْ ، و دَبِّرْ أَمْرَهُمْ ، و وَاتِرْ بَيْنَ مِيَرِهِمْ ، و تَوَحَّدْ بِكِفَايَةِ مُؤَنِهِمْ ، و اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ ، و أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ ، و الْطُفْ لَهُمْ فِي الْمَكْرِ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و عَرِّفْهُمْ ما يَجْهَلُونَ ، و عَلِّمْهُمْ ما لا يَعْلَمُونَ ، و بَصِّرْهُمْ ما لا يُبْصِرُونَ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ ، و امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ ، و اجْعَلِ الْجَنَّةَ نَصْبَ أَعْيُنِهِمْ ، و لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ ما أَعْدَدْتَ فِيهَا من مَسَاكِنِ الْخُلْدِ و مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ و الْحُورِ الْحِسَانِ و الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ و الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّيَةِ بِصُنُوفِ الَّثمَرِ حَتَّى لا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْاِدْبَارِ ، و لا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ . «5» اللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوَّهُمْ ، و اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ ، و فَرِّقْ بَيْنَهُمْ و بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ ، و اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ ، و بَاعِدْ بَيْنَهُمْ و بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ ، و حَيِّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ ، و ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ ، و اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ ، و انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ ، و امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ ، و اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ ، و اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ ، و شَرِّدْ بِهِمْ من خَلْفَهُمْ و نَكِّلْ بِهِمْ من وَرَاءَهُمْ ، و اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ من بَعْدَهُمْ . «6» اللَّهُمَّ عَقِّمْ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ ، و يَبِّسْ أَصْلَابَ رِجَالِهِمْ ، و اقْطَعْ نَسْلَ دَوَابِّهِمْ و أَنْعَامِهِمْ ، لا تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِي قَطْرٍ ، و لا لِأَرْضِهِمْ فِي نَبَاتٍ . «7» اللَّهُمَّ و قَوِّ بِذَلِكَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلَامِ ، و حَصِّنْ به دِيَارَهُمْ ، و ثَمِّرْ به أَمْوَالَهُمْ ، و فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ ، و عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ حَتَّى لا يُعْبَدَ فِي بِقَاعِ الْأَرْضِ غَيْرُكَ ، و لا تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَكَ . «8» اللَّهُمَّ اغْزُ بِكُلِّ نَاحِيَةٍ من الْمُسْلِمِينَ عَلَى من بِإِزَائِهِمْ من الْمُشْرِكِينَ ، و أَمْدِدْهُمْ بِمَلَائِكَةٍ من عِنْدِكَ مُرْدِفِينَ حَتَّى يَكْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلًا فِي أَرْضِكَ و أَسْراً ، أَوْ يُقِرُّوا بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِيکَ لَکَ . «9» اللَّهُمَّ و اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ من الْهِنْدِ و الرُّومِ و التُّرْكِ و الْخَزَرِ و الْحَبَشِ و النُّوبَةِ و الزَّنْجِ و السَّقَالِبَةِ و الدَّيَالِمَةِ و سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ ، الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ و صِفَاتُهُمْ ، و قَدْ أَحْصَيْتهم بِمَعْرِفَتِکَ ، و أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمَ بِقُدْرَتِکَ . «10» اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ ، و خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ ، و ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الِاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ . «11» اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ من الْأَمَنَةِ ، و أَبْدَانَهُمْ من الْقُوَّةِ ، و أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الِاحْتِيَالِ ، و أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ ، و جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ ، و ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً من مَلَائِكَتِكَ بِبَأْسٍ من بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ ، تَقْطَعُ به دَابِرَهُمْ و تَحْصُدُ به شَوْكَتَهُمْ ، و تُفَرِّقُ به عَدَدَهُمْ . «12» اللَّهُمَّ و امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ ، و أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ ، و ارْمِ بِلَادَهُمْ بِالْخُسُوفِ ، و أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ ، و افْرَعْهَا بِالُْمحُولِ ، و اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ و أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ ، و امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ و السُّقْمِ الْأَلِيمِ . «13» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ من أَهْلِ مِلَّتِكَ ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ من أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى و حِزْبُكَ الْأَقْوَى و حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ ، و هَيِّىْ لَهُ الْأَمْرَ ، و تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ ، و تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ ، و اسْتَقْوِ لَهُ ، الظَّهْرَ ، و أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ ، و مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ ، و أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ ، و أَجِرْهُ من غم الْوَحْشَةِ ، و أَنْسِهِ ذِکْرَ الْاَهْلِ و الْوَلَدِ . «14» و أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ ، و تَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ ، و أَصْحِبْهُ السَّلَامَةَ ، و أَعْفِهِ من الْجُبْنِ ، و أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ ، و ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ ، و أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ ، و عَلِّمْهُ السِّيَرَ و السُّنَنَ ، و سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ ، الْجُرْأَةَ اَعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ ، و خَلِّصْهُ من السُّمْعَةِ ، و اجْعَلْ فِكْرَهُ و ذِکْرَهُ و ظَعْنَهُ و اِقَامَتَهُ ، فِيِکَ و لَکَ . «15» فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّكَ و عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ ، و صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ ، و أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ ، و لا تُدِلْهُمْ مِنْهُ ، فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ ، و قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ ، و بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ ، و بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ ، و بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ . «16» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِياً أَوْ مُرَابِطاً فِي دَارِهِ ، أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِيهِ فِي غَيْبَتِهِ ، أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ من مَالِهِ ، أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ ، أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ ، أَوْ أَتْبَعَهُ فِي وَجْهِهِ دَعْوَةً ، أَوْ رَعَى لَهُ من وَرَائِهِ حُرْمَةً ، فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ و مِثْلًا بِمِثْلٍ ، و عَوِّضْهُ من فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً يَتَعَجَّلُ به نَفْعَ ما قَدَّمَ و سُرُورَ ما أَتَى به ، إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ به الْوَقْتُ إِلَى ما أَجْرَيْتَ لَهُ من فَضْلِكَ ، و أَعْدَدْتَ لَهُ من كَرَامَتِكَ . «17» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلَامِ ، و أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْواً ، أَوْ هم بِجِهَادٍ فَقَعَدَ به ضَعْفٌ ، أَوْ أَبْطَأَتْ به فَاقَةٌ ، أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ ، أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ ، و أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الُْمجَاهِدِينَ ، و اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ و الصَّالِحِينَ . «18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ و آل مُحَمَّدٍ ، صَلَاةً عَالِيَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ ، مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِيَّاتِ ، صَلَاةً لا يَنْتَهِي أَمَدُهَا ، و لا يَنْقَطِعُ عَدَدُهَا كَأَتَمِّ ما مَضَى من صَلَوَاتِكَ عَلَى أَحَدٍ من أَوْلِيَائِكَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ
«1» اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ «2» و أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ «3» و صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ «4» و قَلَبْتُ مَسْأَلَتِي عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ «5» و رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الُْمحْتَاجِ إِلَى الُْمحْتَاجِ سَفَهٌ من رَأْيِهِ و ضَلَّةٌ من عَقْلِهِ . «6» فَكَمْ قَدْ رَأَيْتُ يا إِلَهِي من أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا ، و رَامُوا الثَّرْوَةَ من سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا ، و حَاوَلُوا الِارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا . «7» فَصَحَّ بِمُعَايَنَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ ، و أَرْشَدَهُ إِلَى طَرِيقِ صَوَابِهِ اخْتِيَارُهُ . «8» فَأَنْتَ يا مَوْلَايَ دُونَ كُلِّ مَسْؤُولٍ مَوْضِعُ مَسْأَلَتِي ، و دُونَ كُلِّ مَطْلُوبٍ إِلَيْهِ وَلِيُّ حَاجَتِي «9» أَنْتَ الَْمخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِي ، لا يَشْرَكُكَ أَحَدٌ فِي رَجَائِي ، و لا يَتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَكَ فِي دُعَائِي ، و لا يَنْظِمُهُ و إِيَّاكَ نِدَائِي «10» لَكَ يا إِلَهِي وَحْدَانِيَّةُ الْعَدَدِ ، و مَلَكَةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ ، و فَضِيلَةُ الْحَوْلِ و الْقُوَّةِ ، و دَرَجَةُ الْعُلُوِّ و الرِّفْعَةِ . «11» و من سِوَاكَ مَرْحُومٌ فِي عُمْرِهِ ، مَغْلُوبٌ عَلَى أَمْرِهِ ، مَقْهُورٌ عَلَى شَأْنِهِ ، مُخْتَلِفُ الْحَالَاتِ ، مُتَنَقِّلٌ فِي الصِّفَاتِ «12» فَتَعَالَيْتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ و الْأَضْدَادِ ، و تَكَبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ و الْأَنْدَادِ ، فَسُبْحَانَكَ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، و فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ من عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، و طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ . «2» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا به من مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، و أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا من شِدَّةِ النَّصَبِ «3» و اجْعَلْ ما صَرَّحْتَ به من عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، و أَتْبَعْتَهُ من قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ به ، و حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْکِفَايَةَ لَهُ «4» فَقُلْتَ و قَوْلُكَ الْحَقُّ الْأَصْدَقُ ، و أَقْسَمْتَ و قَسَمُكَ الْأَبَرُّ الْأَوْفَى و فِي السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ و ما تُوعَدُونَ . «5» ثُمَّ قُلْتَ فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ و الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ من دَيْنٍ تُخْلِقُ به وَجْهِي ، و يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، و يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، و يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي «2» و أَعُوذُ بِكَ ، يا رَبِّ ، من هم الدَّيْنِ و فِكْرِهِ ، و شُغْلِ الدَّيْنِ و سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِذْنِي مِنْهُ ، و أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يا رَبِّ ، من ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، و من تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ و الِازْدِيَادِ ، و قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ و الِاقْتِصَادِ ، و عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، و اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، و أَجْرِ من أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، و وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، و ازْوِ عَنِّي من الْمَالِ ما يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ ما أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً . «4» اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، و أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ «5» و ما زَوَيْتَ عَنِّي من مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ «6» و اجْعَلْ ما خَوَّلْتَنِي من حُطَامِهَا ، و عَجَّلْتَ لِي من مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ و وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ و ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، و أَنْتَ الْجَوَادُ الْکَرِيمُ
«1» اللَّهُمَّ يا من لا يَصِفُهُ نَعْتُ الْوَاصِفِينَ «2» و يا من لا يُجَاوِزُهُ رَجَاءُ الرَّاجِينَ «3» و يا من لا يَضِيعُ لَدَيْهِ أَجْرُ الُْمحْسِنِينَ «4» و يا من هو مُنْتَهَى خَوْفِ الْعَابِدِينَ . «5» و يا من هو غَايَةُ خَشْيَةِ الْمُتَّقِينَ «6» هَذَا مَقَامُ من تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ ، و قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا ، و اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ ، فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ به تَفْرِيطاً ، و تَعَاطَى ما نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً . «7» كَالْجَاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ ، أَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ إِحْسَانِكَ إِلَيْهِ حَتَّى إِذَا انْفَتَحَ لَهُ بَصَرُ الْهُدَى ، و تَقَشَّعَتْ عَنْهُ سَحَائِبُ الْعَمَى ، أَحْصَى ما ظَلَمَ به نَفْسَهُ ، و فَكَّرَ فِيما خَالَفَ به رَبَّهُ ، فَرَأَى كَبِيرَ عِصْيَانِهِ كَبِيراً و جَلِيلَ مُخَالَفَتِهِ جَلِيلًا . «8» فَأَقْبَلَ نَحْوَكَ مُؤَمِّلًا لَكَ مُسْتَحْيِياً مِنْكَ ، و وَجَّهَ رَغْبَتَهُ إِلَيْكَ ثِقَةً بِكَ ، فَأَمَّكَ بِطَمَعِهِ يَقِيناً ، و قَصَدَكَ بِخَوْفِهِ إِخْلَاصاً ، قَدْ خَلَا طَمَعُهُ من كُلِّ مَطْمُوعٍ فِيهِ غَيْرِكَ ، و أَفْرَخَ رَوْعُهُ من كُلِّ مَحْذُورٍ مِنْهُ سِوَاكَ . «9» فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً ، و غَمَّضَ بَصَرَهُ إِلَى الْأَرْضِ مُتَخَشِّعاً ، و طَأْطَأَ رَأْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلا ، و أَبَثَّكَ من سِرِّهِ ما أَنْتَ أَعْلَمُ به مِنْهُ خُضُوعاً ، و عَدَّدَ من ذُنُوبِهِ ما أَنْتَ أَحْصَى لَهَا خُشُوعاً ، و اسْتَغَاثَ بِكَ من عَظِيمِ ما وَقَعَ به فِي عِلْمِكَ و قَبِيحِ ما فَضَحَهُ فِي حُكْمِكَ من ذُنُوبٍ أَدْبَرَتْ لَذَّاتُهَا فََذَهَبَتْ ، و أَقَامَتْ تَبِعَاتُهَا فَلَزِمَتْ . «10» لا يُنْكِرُ يا إِلَهِي عَدْلَكَ إِنْ عَاقَبْتَهُ ، و لا يَسْتَعْظِمُ عَفْوَكَ إِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ و رَحِمْتَهُ ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْكَرِيمُ الَّذِي لا يَتَعَاظَمُهُ غُفْرَانُ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ «11» اللَّهُمَّ فَهَا أَنَا ذَا قَدْ جِئْتُكَ مُطِيعاً لِأَمْرِكَ فِيما أَمَرْتَ به من الدُّعَاءِ ، مُتَنَجِّزاً وَعْدَكَ فِيما وَعَدْتَ به من الْإِجَابَةِ ، إِذْ تَقُولُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَکُمْ . «12» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و الْقَنِي بِمَغْفِرَتِكَ كَمَا لَقِيتُكَ بِإِقْرَارِي ، و ارْفَعْنِي عَنْ مَصَارِعِ الذُّنُوبِ كَمَا وَضَعْتُ لَكَ نَفْسِي ، و اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ كَمَا تَأَنَّيْتَنِي عَنِ الِانْتِقَامِ مِنِّي . «13» اللَّهُمَّ و ثَبِّتْ فِي طَاعَتِكَ نِيَّتِي ، و أَحْكِمْ فِي عِبَادَتِكَ بَصِيرَتِي ، و وَفِّقْنِي من الْأَعْمَالِ لِمَا تَغْسِلُ به دَنَسَ الْخَطَايَا عَنِّي ، و تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِكَ و مِلَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا تَوَفَّيْتَنِي . «14» اللَّهُمَّ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا من كَبَائِرِ ذُنُوبِي و صَغَائِرِهَا ، و بَوَاطِنِ سَيِّئَاتِي و ظَوَاهِرِهَا ، و سَوَالِفِ زَلَّاتِي و حَوَادِثِهَا ، تَوْبَةَ من لا يُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِيَةٍ ، و لا يُضْمِرُ أَنْ يَعُودَ فِي خَطِيئَةٍ «15» و قَدْ قُلْتَ يا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ ، و تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ ، و تُحِبُّ التَّوَّابِينَ ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ ، و اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ ، و أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ «16» و لَكَ يا رَبِّ شَرْطِي أَلَّا أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ ، و ضَمَانِي أَنْ لا أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ ، و عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ . «17» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِمَا عَمِلْتُ فَاغْفِرْ لِي ما عَلِمْتَ ، و اصْرِفْنِي بِقُدْرَتِكَ إِلَى ما أَحْبَبْتَ . «18» اللَّهُمَّ و عَلَيَّ تَبِعَاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ ، و تَبِعَاتٌ قَدْ نَسِيتُهُنَّ ، و كُلُّهُنَّ بِعَيْنِكَ الَّتِي لا تَنَامُ ، و عِلْمِكَ الَّذِي لا يَنْسَى ، فَعَوِّضْ مِنْهَا أَهْلَهَا ، و احْطُطْ عَنِّي وِزْرَهَا ، و خَفِّفْ عَنِّي ثِقْلَهَا ، و اعْصِمْنِي من أَنْ أُقَارِفَ مِثْلَهَا . «19» اللَّهُمَّ و إِنَّهُ لا وَفَاءَ لِي بِالتَّوْبَةِ إِلَّا بِعِصْمَتِكَ ، و لا اسْتِمْسَاكَ بِي عَنِ الْخَطَايَا إِلَّا عَنْ قُوَّتِكَ ، فَقَوِّنِي بِقُوَّةٍ كَافِيَةٍ ، و تَوَلَّنِي بِعِصْمَةٍ مَانِعَةٍ . «20» اللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ تَابَ إِلَيْكَ و هو فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ فَاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ ، و عَائِدٌ فِي ذَنْبِهِ و خَطِيئَتِهِ ، فَإِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ كَذَلِكَ ، فَاجْعَلْ تَوْبَتِي هَذِهِ تَوْبَةً لا أَحْتَاجُ بَعْدَهَا إِلَى تَوْبَةٍ . تَوْبَةً مُوجِبَةً لَِمحْوِ ما سَلَفَ ، و السَّلَامَةِ فِيمَا بَقِيَ . «21» اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ من جَهْلِي ، و أَسْتَوْهِبُكَ سُوءَ فِعْلِي ، فَاضْمُمْنِي إِلَى كَنَفِ رَحْمَتِكَ تَطَوُّلًا ، و اسْتُرْنِي بِسِتْرِ عَافِيَتِكَ تَفَضُّلًا . «22» اللَّهُمَّ و إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ من كُلِّ ما خَالَفَ إِرَادَتَكَ ، أَوْ زَالَ عَنْ مَحَبَّتِكَ من خَطَرَاتِ قَلْبِي ، و لَحَظَاتِ عَيْنِي ، و حِكَايَاتِ لِسَانِي ، تَوْبَةً تَسْلَمُ بِهَا كُلُّ جَارِحَةٍ عَلَى حِيَالِهَا من تَبِعَاتِكَ ، و تَأْمَنُ مِمَا يَخَافُ الْمُعْتَدُونَ من أَلِيمِ سَطَوَاتِكَ . «23» اللَّهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتِي بَيْنَ يَدَيْكَ ، و وَجِيبَ قَلْبِي من خَشْيَتِكَ ، و اضْطِرَابَ أَرْكَانِي من هَيْبَتِكَ ، فَقَدْ أَقَامَتْنِي يا رَبِّ ذُنُوبِي مَقَامَ الْخِزْيِ بِفِنَائِكَ ، فَإِنْ سَكَتُّ لَمْ يَنْطِقْ عَنِّي أَحَدٌ ، و إِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ بِأَهْلِ الشَّفَاعَةِ . «24» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و شَفِّعْ فِي خَطَايَايَ كَرَمَكَ ، و عُدْ عَلَى سَيِّئَاتِي بِعَفْوِكَ ، و لا تَجْزِنِي جَزَائِي من عُقُوبَتِكَ ، و ابْسُطْ عَلَيَّ طَوْلَكَ ، و جَلِّلْنِي بِسِتْرِكَ ، و افْعَلْ بِي فِعْلَ عَزِيزٍ تَضَرَّعَ اليه عَبْدٌ ذَلِيلٌ فَرَحِمَهُ ، او غني تعرض له عبد فقير فنعشه . «25» اللَّهُمَّ لا خَفِيرَ لِي مِنْكَ فَلْيَخْفُرْنِي عِزُّكَ ، و لا شَفِيعَ لِي إِلَيْكَ فَلْيَشْفَعْ لِي فَضْلُكَ ، و قَدْ أَوْجَلَتْنِي خَطَايَايَ فَلْيُؤْمِنِّي عَفْوُكَ . «26» فَمَا كُلُّ ما نَطَقْتُ به عَنْ جَهْلٍ مِنِّي بِسُوءِ أَثَرِي ، و لا نِسْيَانٍ لِمَا سَبَقَ من ذَمِيمِ فِعْلِي ، لَكِنْ لِتَسْمَعَ سَمَاؤُكَ و من فِيهَا و أَرْضُكَ و من عَلَيْهَا ما أَظْهَرْتُ لَكَ من النَّدَمِ ، و لَجَأْتُ إِلَيْكَ فِيهِ من التَّوْبَةِ . «27» فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنِي لِسُوءِ مَوْقِفِي ، أَوْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَيَّ لِسُوءِ حَالِي فَيَنَالَنِي مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِيَ أَسْمَعُ لَدَيْكَ من دُعَائِي ، أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْكَدُ عِنْدَكَ من شَفَاعَتِي تَكُونُ بِهَا نَجَاتِي من غَضَبِكَ و فَوْزَتِي بِرِضَاكَ . «28» اللَّهُمَّ إِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً إِلَيْكَ فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِينَ ، و إِنْ يَكُنِ التَّرْک لِمَعْصِيَتِکَ إِنَابَةً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِيبِينَ ، و إِنْ يَكُنِ الِاسْتِغْفَارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّي لک من المستغفرين . «29» اللَّهُمَّ فَكَمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ ، و ضَمِنْتَ الْقَبُولَ ، و حَثَثْتَ عَلَى الدُّعَاءِ ، و وَعَدْتَ الْإِجَابَةَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اقْبَلْ تَوْبَتِي ، و لا تَرْجِعْنِي مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ من رَحْمَتِكَ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَى الْمُذْنِبِينَ ، و الرَّحِيمُ لِلْخَاطِئِينَ الْمُنِيبِينَ . «30» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَمَا هَدَيْتَنَا به ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، كَمَا اسْتَنْقَذْتَنَا به ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تَشْفَعُ لَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ و يَوْمَ الْفَاقَةِ إِلَيْكَ ، إِنَّكَ عَلَى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ، و هو عَلَيْکَ يَسيِرٌ
«1» اللَّهُمَّ يا ذَا الْمُلْكِ الْمُتَأَبِّدِ بِالْخُلُودِ «2» و السُّلْطَانِ الْمُمْتَنِعِ بِغَيْرِ جُنُودٍ و لا أَعْوَانٍ . «3» و الْعِزِّ الْبَاقِي عَلَى مَرِّ الدُّهُورِ و خَوَالِي الْأَعْوَامِ و مَوَاضِي الْأَزمَانِ و الْأَيَّامِ «4» عز سُلْطَانُكَ عِزّاً لا حد لَهُ بِأَوَّلِيَّةٍ ، و لا مُنْتَهَى لَهُ بِآخِرِيَّةٍ «5» و اسْتَعْلَى مُلْكُكَ عُلُوّاً سَقَطَتِ الْأَشْيَاءُ دُونَ بُلُوغِ أَمَدِهِ «6» و لا يَبْلُغُ أَدْنَى ما اسْتَأْثَرْتَ به من ذَلِكَ أَقْصَى نَعْتِ النَّاعِتِينَ . «7» ضَلَّتْ فِيكَ الصِّفَاتُ ، و تَفَسَّخَتْ دُونَكَ النُّعُوتُ ، و حَارَتْ فِي كِبْرِيَائِكَ لَطَائِفُ الْأَوْهَامِ «8» كَذَلِكَ أَنْتَ اللَّهُ الْأَوَّلُ فِي أَوَّلِيَّتِكَ ، و عَلَى ذَلِكَ أَنْتَ دَائِمٌ لا تَزُولُ «9» و أَنَا الْعَبْدُ الضَّعِيفُ عَمَلاً ، الْجَسِيمُ أَمَلاً ، خَرَجَتْ من يَدِي أَسْبَابُ الْوُصُلَاتِ إِلَّا ما وَصَلَهُ رَحْمَتُكَ ، و تَقَطَّعَتْ عَنِّي عِصَمُ الآْمَالِ إِلَّا ما أَنَا مُعْتَصِمٌ به من عَفْوِكَ «10» قل عِنْدِي ما أَعْتَدُّ به من طَاعَتِكَ ، و كَثُرَ عَلَيَّ ما أَبُوءُ به من مَعْصِيَتِكَ و لَنْ يَضِيقَ عَلَيْكَ عَفْوٌ عَنْ عَبْدِكَ و إِنْ أَسَاءَ ، فَاعْفِ عَنِّي . «11» اللَّهُمَّ و قَدْ أَشْرَفَ عَلَى خَفَايَا الْأَعْمَالِ عِلْمُكَ ، و انْكَشَفَ كُلُّ مَسْتُورٍ دُونَ خُبْرِكَ ، و لا تَنْطَوِي عَنْكَ دَقَائِقُ الْأُمُورِ ، و لا تَعْزُبُ عَنْكَ غَيِّبَاتُ السَّرَائِرِ «12» و قَدِ اسْتَحْوَذَ عَلَيَّ عَدُوُّكَ الَّذِي اسْتَنْظَرَكَ لِغَوَايَتِي فَأَنْظَرْتَهُ ، و اسْتَمْهَلَكَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ لِإِضْلَالِي فَأَمْهَلْتَهُ . «13» فَأَوْقَعَنِي و قَدْ هَرَبْتُ إِلَيْكَ من صَغَائِرِ ذُنُوبٍ مُوبِقَةٍ ، و كَبَائِرِ أَعْمَالٍ مُرْدِيَةٍ حَتَّى إِذَا قَارَفْتُ مَعْصِيَتَكَ ، و اسْتَوْجَبْتُ بِسُوءِ سَعْيِي سَخْطَتَكَ ، فَتَلَ عَنِّي عِذَارَ غَدْرِهِ ، و تَلَقَّانِي بِكَلِمَةِ كُفْرِهِ ، و تَوَلَّى الْبَرَاءَةَ مِنِّي ، و أَدْبَرَ مُوَلِّياً عَنِّي ، فَأَصْحَرَنِي لِغَضَبِكَ فَرِيداً ، و أَخْرَجَنِي إِلَى فِنَاءِ نَقِمَتِكَ طَرِيداً . «14» لا شَفِيعٌ يَشْفَعُ لِي إِلَيْكَ ، و لا خَفِيرٌ يُؤْمِنُنِي عَلَيْكَ ، و لا حِصْنٌ يَحْجُبُنِي عَنْكَ ، و لا مَلَاذٌ أَلْجَأُ إِلَيْهِ مِنْكَ . «15» فَهَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِكَ ، و مَحَلُّ الْمُعْتَرِفِ لَكَ ، فَلَا يَضِيقَنَّ عَنِّي فَضْلُكَ ، و لا يَقْصُرَنَّ دُونِي عَفْوُكَ ، و لا أَكُنْ أَخْيَبَ عِبَادِكَ التَّائِبِينَ ، و لا أَقْنَطَ وُفُودِكَ الآْمِلِينَ ، و اغْفِر لِي ، إِنَّکَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ . «16» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَنِي فَتَرَكْتُ ، و نَهَيْتَنِي فَرَكِبْتُ ، و سَوَّلَ لِيَ الْخَطَاءَ خَاطِرُ السُّوءِ فَفَرَّطْتُ . «17» و لا أَسْتَشْهِدُ عَلَى صِيَامِي نَهَاراً ، و لا أَسْتَجِيرُ بِتَهَجُّدِي لَيْلًا ، و لا تُثْنِي عَلَيَّ بِإِحْيَائِهَا سُنَّةٌ حَاشَا فُرُوضِكَ الَّتِي من ضَيَّعَهَا هَلَكَ . «18» و لَسْتُ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِفَضْلِ نَافِلَةٍ مَعَ كَثِيرِ ما أَغْفَلْتُ من وَظَائِفِ فُرُوضِكَ ، و تَعَدَّيْتُ عَنْ مَقَامَاتِ حُدُودِكَ إِلَى حُرُمَاتٍ انْتَهَكْتُهَا ، و كَبَائِرِ ذُنُوبٍ اجْتَرَحْتُهَا ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لِي من فَضَائِحِهَا سِتْراً . «19» و هَذَا مَقَامُ من اسْتَحْيَا لِنَفْسِهِ مِنْكَ ، و سَخِطَ عَلَيْهَا ، و رَضِيَ عَنْكَ ، فَتَلَقَّاكَ بِنَفْسٍ خَاشِعَةٍ ، و رَقَبَةٍ خَاضِعَةٍ ، و ظَهْرٍ مُثْقَلٍ من الْخَطَايَا وَاقِفاً بَيْنَ الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ و الرَّهْبَةِ مِنْكَ . «20» و أَنْتَ أَوْلَى من رَجَاهُ ، و أَحَقُّ من خَشِيَهُ و اتَّقَاهُ ، فَأَعْطِنِي يا رَبِّ ما رَجَوْتُ ، و آمِنِّي ما حَذِرْتُ ، و عُدْ عَلَيَّ بِعَائِدَةِ رَحْمَتِكَ ، إِنَّکَ أَکْرَمَ الْمَسْئُولِينَ . «21» اللَّهُمَّ و إِذْ سَتَرْتَنِي بِعَفْوِكَ ، و تَغَمَّدْتَنِي بِفَضْلِكَ فِي دَارِ الْفَنَاءِ بِحَضْرَةِ الْأَكْفَاءِ ، فَأَجِرْنِي من فَضِيحَاتِ دَارِ الْبَقَاءِ عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ من الْمَلَائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ ، و الرُّسُلِ الْمُكَرَّمِينَ ، و الشُّهَدَاءِ و الصَّالِحِينَ ، من جَارٍ كُنْتُ أُكَاتِمُهُ سَيِّئَاتِي ، و من ذِي رَحِمٍ کُنْتُ أَحْتَشِمُ مِنْهُ فِي سَرِيرَاتِي . «22» لَمْ أَثِقْ بِهِمْ رَبِّ فِي السِّتْرِ عَلَيَّ ، و وَثِقْتُ بِكَ رَبِّ فِي الْمَغْفِرَةِ لِي ، و أَنْتَ أَوْلَى من وُثِقَ به ، و أَعْطَى من رُغِبَ إِلَيْهِ ، و أَرْأَفُ من اسْتُرْحِمَ ، فَارْحَمْنِي . «23» اللَّهُمَّ و أَنْتَ حَدَرْتَنِي مَاءً مَهِيناً من صُلْبٍ مُتَضَايِقِ الْعِظَامِ ، حَرِجِ الْمَسَالِكِ إِلَى رَحِمٍ ضَيِّقَةٍ سَتَرْتَهَا بِالْحُجُبِ ، تُصَرِّفُنِي حَالاً عَنْ حَالٍ حَتَّى انْتَهَيْتَ بِي إِلَى تَمَامِ الصُّورَةِ ، و أَثْبَتَّ فِيَّ الْجَوَارِحَ كَمَا نَعَتَّ فِي كِتَابِكَ نُطْفَةً ثُمَّ عَلَقَةً ثُمَّ مُضْغَةً ثُمَّ عَظْماً ثُمَّ كَسَوْتَ الْعِظَامَ لَحْماً ، ثُمَّ أَنْشَأْتَنِي خَلْقاً آخَرَ کَمَا شِئْتَ . «24» حَتَّى إِذَا احْتَجْتُ إِلَى رِزْقِكَ ، و لَمْ أَسْتَغْنِ عَنْ غِيَاثِ فَضْلِكَ ، جَعَلْتَ لِي قُوتاً من فَضْلِ طَعَامٍ و شَرَابٍ أَجْرَيْتَهُ لِأَمَتِكَ الَّتِي أَسْكَنْتَنِي جَوْفَهَا ، و أَوْدَعْتَنِي قَرَارَ رَحِمِهَا . «25» و لَوْ تَكِلْنِي يا رَبِّ فِي تِلْكَ الْحَالَاتِ إِلَى حَوْلِي ، أَوْ تَضْطَرُّنِي إِلَى قُوَّتِي لَكَانَ الْحَوْلُ عَنِّي مُعْتَزِلًا ، و لَكَانَتِ الْقُوَّةُ مِنِّي بَعِيدَةً . «26» فَغَذَوْتَنِي بِفَضْلِكَ غِذَاءَ الْبَرِّ اللَّطِيفِ ، تَفْعَلُ ذَلِكَ بِي تَطَوُّلًا عَلَيَّ إِلَى غَايَتِي هَذِهِ ، لا أَعْدَمُ بِرَّكَ ، و لا يُبْطِىُ بِي حُسْنُ صَنِيعِكَ ، و لا تَتَأَكَّدُ مَعَ ذَلِكَ ثِقَتِي فَأَتَفَرَّغَ لِمَا هو أَحْظَى لِي عِنْدَكَ . «27» قَدْ مَلَكَ الشَّيْطَانُ عِنَانِي فِي سُوءِ الظَّنِّ و ضَعْفِ الْيَقِينِ ، فَأَنَا أَشْكُو سُوءَ مُجَاوَرَتِهِ لِي ، و طَاعَةَ نَفْسِي لَهُ ، و أَسْتَعْصِمُكَ من مَلَكَتِهِ ، و أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ فِي صَرْفِ كَيْدِهِ عَنِّي . «28» و أَسْأَلُكَ فِي أَنْ تُسَهِّلَ إِلَى رِزْقِي سَبِيلًا ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ابْتِدَائِكَ بِالنِّعَمِ الْجِسَامِ ، و إِلْهَامِكَ الشُّكْرَ عَلَى الْإِحْسَانِ و الْإِنْعَامِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و سَهِّلْ عَلَيَّ رِزْقِي ، و أَنْ تُقَنِّعَنِي بِتَقْدِيرِكَ لِي ، و أَنْ تُرْضِيَنِي بِحِصَّتِي فِيما قَسَمْتَ لِي ، و أَنْ تَجْعَلَ ما ذَهَبَ من جِسْمِي و عُمْرِي فِي سَبِيلِ طَاعَتِكَ ، إِنَّكَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ . «29» اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ من نَارٍ تَغَلَّظْتَ بِهَا عَلَى من عَصَاكَ ، و تَوَعَّدْتَ بِهَا من صَدَفَ عَنْ رِضَاكَ ، و من نَارٍ نُورُهَا ظُلْمَةٌ ، و هَيِّنُهَا أَلِيمٌ ، و بَعِيدُهَا قَرِيبٌ ، و من نَارٍ يَأْكُلُ بَعْضَهَا بَعْضٌ ، و يَصُولُ بَعْضُهَا عَلَى بَعْضٍ . «30» و من نَارٍ تَذَرُ الْعِظَامَ رَمِيماً ، و تَسقِي أَهْلَهَا حَمِيماً ، و من نَارٍ لا تُبْقِي عَلَى من تَضَرَّعَ إِلَيْهَا ، و لا تَرْحَمُ من اسْتَعْطَفَهَا ، و لا تَقْدِرُ عَلَى التَّخْفِيفِ عَمَّنْ خَشَعَ لَهَا و اسْتَسْلَمَ إِلَيْهَا تَلْقَى سُكَّانَهَا بِأَحَرِّ ما لَدَيْهَا من أَلِيمِ النَّکَالِ و شَدِيدِ الْوَبَالِ «31» و أَعُوذُ بِكَ من عَقَارِبِهَا الْفَاغِرَةِ أَفْوَاهُهَا ، و حَيَّاتِهَا الصَّالِقَةِ بِأَنْيَابِهَا ، و شَرَابِهَا الَّذِي يُقَطِّعُ أَمْعَاءَ و أَفْئِدَةَ سُكَّانِهَا ، و يَنْزِعُ قُلُوبَهُمْ ، و أَسْتَهْدِيكَ لِمَا بَاعَدَ مِنْهَا ، و أَخَّرَ عَنْهَا . «32» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْنِي مِنْهَا بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ ، و أَقِلْنِي عَثَرَاتِي بِحُسْنِ إِقَالَتِكَ ، و لا تَخْذُلْنِي يا خَيْرَ الُْمجِيرِينَ «33» اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَقِي الْكَرِيهَةَ ، و تُعْطِي الْحَسَنَةَ ، و تَفْعَلُ ما تُرِيدُ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ «34» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، إِذَا ذُكِرَ الْأَبْرَارُ ، و صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، ما اخْتَلَفَ اللَّيْلُ و النَّهَارُ ، صَلَاةً لا يَنْقَطِعُ مَدَدُهَا ، و لا يُحْصَى عَدَدُهَا ، صَلَاةً تَشْحَنُ الْهَوَاءَ ، و تَمْلَأُ الْأَرْضَ و السَّمَاءَ . «35» صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ حَتَّى يَرْضَى ، و صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ بَعْدَ الرِّضَا ، صَلَاةً لا حد لَهَا و لا مُنْتَهَى ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اقْضِ لِي بِالْخِيَرَةِ «2» و أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ الِاخْتِيَارِ ، و اجْعَلْ ذَلِكَ ذَرِيعَةً إِلَى الرِّضَا بِمَا قَضَيْتَ لَنَا و التَّسْلِيمِ لِمَا حَكَمْتَ فَأَزِحْ عَنَّا رَيْبَ الِارْتِيَابِ ، و أَيِّدْنَا بِيَقِينِ الُْمخْلِصِينَ . «3» و لا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمَّا تَخَيَّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَكَ ، و نَكْرَهَ مَوْضِعَ رِضَاكَ ، و نَجْنَحَ إِلَى الَّتِي هِيَ أَبْعَدُ من حُسْنِ الْعَاقِبَةِ ، و أَقْرَبُ إِلَي ضد الْعَافِيَةِ «4» حَبِّبْ إِلَيْنَا ما نَكْرَهُ من قَضَائِكَ ، و سَهِّلْ عَلَيْنَا ما نَسْتَصْعِبُ من حُكْمِكَ «5» و أَلْهِمْنَا الِانْقِيَادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَيْنَا من مَشِيَّتِكَ حَتَّى لا نُحِبَّ تَأْخِيرَ ما عَجَّلْتَ ، و لا تَعْجِيلَ ما أَخَّرْتَ ، و لا نَكْرَهَ ما أَحْبَبْتَ ، و لا نَتَخَيَّرَ ما كَرِهْتَ . «6» و اخْتِمْ لَنَا بِالَّتِي هِيَ أَحْمَدُ عَاقِبَةً ، و أَكْرَمُ مَصِيراً ، إِنَّكَ تُفِيدُ الْكَرِيمَةَ ، و تُعْطِي الْجَسِيمَةَ ، و تَفْعَلُ ما تُرِيدُ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ ، و مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ ، و ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ ، و تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ . «2» كم نَهْيٍ لَكَ قَدْ أَتَيْنَاهُ ، و أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَيْهِ فَتَعَدَّيْنَاهُ ، و سَيِّئَةٍ اكْتَسَبْنَاهَا ، و خَطِيئَةٍ ارْتَكَبْنَاهَا ، كُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَيْهَا دُونَ النَّاظِرِينَ ، و الْقَادِرَ عَلَى إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِينَ ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ ، و رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ «3» فَاجْعَلْ ما سَتَرْتَ من الْعَوْرَةِ ، و أَخْفَيْتَ من الدَّخِيلَةِ ، وَاعِظاً لَنَا ، و زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ ، و اقْتِرَافِ الْخَطِيئَةِ ، و سَعْياً إِلَى التَّوْبَةِ الْمَاحِيَةِ ، و الطَّرِيقِ الْمَحْمُودَةِ «4» و قَرِّبِ الْوَقْتَ فِيهِ ، و لا تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْكَ ، إِنَّا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ ، و من الذُّنُوبِ تَائِبُونَ . «5» و صَلِّ عَلَى خِيَرَتِكَ اللَّهُمَّ من خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ و عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ من بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ ، و اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِينَ و مُطِيعين کما امرت
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ ، و أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و لا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ ، و لا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ ، و أَغْمَطَ حُكْمَكَ . «3» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي ، و وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي ، و هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ ، و اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى ما زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ من شُکْرِي إِيَّاک عَلَي ما خَوَّلْتَنِي «4» و اعْصِمْنِي من أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً ، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا ، فَإِنَّ الشَّرِيفَ من شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ ، و الْعَزِيزَ من أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ «5» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لا تَنْفَدُ ، و أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لا يُفْقَدُ ، و اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ . إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ و لَمْ تُولَدْ و لَمْ يَكُنْ لَکَ کُفُواً أَحَدٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَيْنِ آيَتَانِ من آيَاتِكَ ، و هَذَيْنِ عَوْنَانِ من أَعْوَانِكَ ، يَبْتَدِرَانِ طَاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَارَّةٍ ، فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ ، و لا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلَاءِ . «2» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَنْزِلْ عَلَيْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ و بَرَكَتَهَا ، و اصْرِفْ عَنَّا أَذَاهَا و مَضَرَّتَهَا ، و لا تُصِبْنَا فِيهَا بِآفَةٍ ، و لا تُرْسِلْ عَلَي مَعَايِشِنَا عَاهَةً . «3» اللَّهُمَّ و إِنْ كُنْتَ بَعَثْتَهَا نِقْمَةً و أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً فانا نَسْتَجِيرُكَ من غَضَبِكَ ، و نَبْتَهِلُ إِلَيْكَ فِي سُؤَالِ عَفْوِكَ ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَى الْمُشْرِكِينَ ، و أَدِرْ رَحَى نَقِمَتِکَ عَلَي الْمُلْحِدِينَ . «4» اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْيَاكَ ، و أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِكَ ، و لا تَشْغَلْنَا عَنْكَ بِغَيْرِكَ ، و لا تَقْطَعْ عَنْ كَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّكَ ، فَإِنَّ الْغَنِيَّ من أَغْنَيْتَ ، و إِنَّ السَّالِمَ من وَقَيْتَ «5» ما عِنْدَ أَحَدٍ دُونَكَ دِفَاعٌ ، و لا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِكَ امْتِنَاعٌ ، تَحْكُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى من شِئْتَ ، و تَقْضِي بِمَا أَرَدْتَ فِيمَنْ أَرَدْتَ «6» فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ما وَقَيْتَنَا من الْبَلَاءِ ، و لَكَ الشُّكْرُ عَلَى ما خَوَّلْتَنَا من النَّعْمَاءِ ، حَمْداً يُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِينَ وَرَاءَهُ ، حَمْداً يَمْلَأُ أَرْضَهُ و سَمَاءَهُ «7» إِنَّكَ الْمَنَّانُ بِجَسِيمِ الْمِنَنِ ، الْوَهَّابُ لِعَظِيمِ النِّعَمِ ، الْقَابِلُ يَسِيرَ الْحَمْدِ ، الشَّاكِرُ قَلِيلَ الشُّكْرِ ، الُْمحْسِنُ الُْمجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ ، لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، إِلَيْكَ الْمَصِيرُ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّ أَحَداً لا يَبْلُغُ من شُكْرِكَ غَايَةً إِلَّا حَصَلَ عَلَيْهِ من إِحْسَانِكَ ما يُلْزِمُهُ شُكْراً . «2» و لا يَبْلُغُ مَبْلَغاً من طَاعَتِكَ و إِنِ اجْتَهَدَ إِلَّا كَانَ مُقَصِّراً دُونَ اسْتِحْقَاقِكَ بِفَضْلِكَ «3» فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ ، و أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ «4» لا يَجِبُ لِأَحَدٍ أَنْ تَغْفِرَ لَهُ بِاسْتِحْقَاقِهِ ، و لا أَنْ تَرْضَى عَنْهُ بِاسْتِيجَابِهِ «5» فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِكَ ، و من رَضِيتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِكَ «6» تَشْكُرُ يَسِيرَ ما شَكَرْتَهُ ، و تُثِيبُ عَلَى قَلِيلِ ما تُطَاعُ فِيهِ حَتَّى كَأَنَّ شُكْرَ عِبَادِكَ الَّذِي أَوْجَبْتَ عَلَيْهِ ثَوَابَهُمْ و أَعْظَمْتَ عَنْهُ جَزَاءَهُمْ أَمْرٌ مَلَكُوا اسْتِطَاعَةَ الِامْتِنَاعِ مِنْهُ دُونَكَ فَكَافَيْتَهُمْ ، أَوْ لَمْ يَكُنْ سَبَبُهُ بِيَدِكَ فَجَازَيْتَهُمْ «7» بَلْ مَلَكْتَ يا إِلَهِي أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَنْ يَمْلِكُوا عِبَادَتَكَ ، و أَعْدَدْتَ ثَوَابَهُمْ قَبْلَ أَنْ يُفِيضُوا فِي طَاعَتِكَ ، و ذَلِكَ أَنَّ سُنَّتَكَ الْإِفْضَالُ ، و عَادَتَكَ الاحسان ، و سَبِيلَکَ الْعَفْوُ «8» فَكُلُّ الْبَرِيَّةِ مُعْتَرِفَةٌ بِأَنَّكَ غَيْرُ ظَالِمٍ لِمَنْ عَاقَبْتَ ، و شَاهِدَةٌ بِأَنَّكَ مُتَفَضَّلٌ عَلَى من عَافَيْتَ ، و كُلٌّ مُقِرٌّ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّقْصِيرِ عَمَّا اسْتَوْجَبْتَ «9» فَلَوْ لا أَنَّ الشَّيْطَانَ يَخْتَدِعُهُمْ عَنْ طَاعَتِكَ ما عَصَاكَ عَاصٍ ، و لَوْ لا أَنَّهُ صَوَّرَ لَهُمُ الْبَاطِلَ فِي مِثَالِ الْحَقِّ ما ضَلَّ عَنْ طَرِيقِكَ ضَالٌّ «10» فَسُبْحَانَكَ ما أَبْيَنَ كَرَمَكَ فِي مُعَامَلَةِ من أَطَاعَكَ أَوْ عَصَاكَ تَشْكُرُ لِلْمُطِيعِ ما أَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ لَهُ ، و تُمْلِي لِلْعَاصِي فِيما تَمْلِكُ مُعَاجَلَتَهُ فِيهِ . «11» أَعْطَيْتَ كُلًّا مِنْهُمَا ما لَمْ يَجِبْ لَهُ ، و تَفَضَّلْتَ عَلَى كُلٍّ مِنْهُمَا بِمَا يَقْصُرُ عَمَلُهُ عَنْهُ . «12» و لَوْ كَافَأْتَ الْمُطِيعَ عَلَى ما أَنْتَ تَوَلَّيْتَهُ لَأَوْشَكَ أَنْ يَفْقِدَ ثَوَابَكَ ، و أَنْ تَزُولَ عَنْهُ نِعْمَتُكَ ، و لَكِنَّكَ بِكَرَمِكَ جَازَيْتَهُ عَلَى الْمُدَّةِ الْقَصِيرَةِ الْفَانِيَةِ بِالْمُدَّةِ الطَّوِيلَةِ الْخَالِدَةِ ، و عَلَى الْغَايَةِ الْقَرِيبَةِ الزَّائِلَةِ بِالْغَايَةِ الْمَدِيدَةِ الْبَاقِيَةِ . «13» ثُمَّ لَمْ تَسُمْهُ الْقِصَاصَ فِيما أَكَلَ من رِزْقِكَ الَّذِي يَقْوَى به عَلَى طَاعَتِكَ ، و لَمْ تَحْمِلْهُ عَلَى الْمُنَاقَشَاتِ فِي الآْلَاتِ الَّتِي تَسَبَّبَ بِاسْتِعْمَالِهَا إِلَى مَغْفِرَتِكَ ، و لَوْ فَعَلْتَ ذَلِكَ به لَذَهَبَ بِجَمِيعِ ما كَدَحَ لَهُ و جُمْلَةِ ما سَعَى فِيهِ جَزَاءً لِلصُّغْرَى من أَيَادِيكَ و مِنَنِكَ ، و لَبَقِيَ رَهِيناً بَيْنَ يَدَيْكَ بِسَائِرِ نِعَمِكَ ، فَمَتَى كَانَ يَسْتَحِقُّ شَيْئاً من ثَوَابِكَ لا مَتَي «14» هَذَا يا إِلَهِي حَالُ من أَطَاعَكَ ، و سَبِيلُ من تَعَبَّدَ لَكَ ، فَأَمَّا الْعَاصِي أَمْرَكَ و الْمُوَاقِعُ نَهْيَكَ فَلَمْ تُعَاجِلْهُ بِنَقِمَتِكَ لِكَيْ يَسْتَبْدِلَ بِحَالِهِ فِي مَعْصِيَتِكَ حَالَ الْإِنَابَةِ إِلَى طَاعَتِكَ ، و لَقَدْ كَانَ يَسْتَحِقُّ فِي أَوَّلِ ما هم بِعِصْيَانِكَ كُلَّ ما أَعْدَدْتَ لِجَمِيعِ خَلْقِكَ من عُقُوبَتِکَ . «15» فَجَمِيعُ ما أَخَّرْتَ عَنْهُ من الْعَذَابِ و أَبْطَأْتَ به عَلَيْهِ من سَطَوَاتِ النَّقِمَةِ و الْعِقَابِ تَرْكٌ من حَقِّكَ ، و رِضًى بِدُونِ وَاجِبِكَ «16» فَمَنْ أَكْرَمُ يا إِلَهِي مِنْكَ ، و من أَشْقَى مِمَّنْ هَلَكَ عَلَيْكَ لا من فَتَبَارَكْتَ أَنْ تُوصَفَ إِلَّا بِالْإِحْسَانِ ، و كَرُمْتَ أَنْ يُخَافَ مِنْكَ إِلَّا الْعَدْلُ ، لا يُخْشَى جَوْرُكَ عَلَى من عَصَاكَ ، و لا يُخَافُ إِغْفَالُكَ ثَوَابَ من أَرْضَاكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِي أَمَلِي ، و زِدْنِي من هُدَاكَ ما أَصِلُ به إِلَي التَّوْفِيقِ فِي عَمَلِي ، إِنَّکَ مَنَّانٌ کَرِيمٌ
«1» اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ من مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ ، و من مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ ، و من مُسِي ءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ ، و من ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ ، و من حق ذِي حق لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ ، و من عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِي فَلَمْ أَسْتُرْهُ ، و من كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِي فَلَمْ أَهْجُرْهُ . «2» أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يا إِلَهِي مِنْهُنَّ و من نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ من أَشْبَاهِهِنَّ . «3» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلَى ما وَقَعْتُ فِيهِ من الزَّلَّاتِ ، و عَزْمِي عَلَى تَرْكِ ما يَعْرِضُ لِي من السَّيِّئَاتِ ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِي مَحَبَّتَكَ ، يا مُحِبَّ التَّوَّابِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْسِرْ شَهْوَتِي عَنْ كُلِّ مَحْرَمٍ ، و ازْوِ حِرْصِي عَنْ كُلِّ مَأْثَمٍ ، و امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ و مُؤْمِنَةٍ ، و مُسْلِمٍ و مُسْلِمَةٍ . «2» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي ما حَظَرْتَ عَلَيْهِ ، و انْتَهَكَ مِنِّي ما حَجَزْتَ عَلَيْهِ ، فَمَضَى بِظُلَامَتِي مَيِّتاً ، أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ ما أَلَمَّ به مِنِّي ، و اعْفُ لَهُ عَمَّا أَدْبَرَ به عَنِّي ، و لا تَقِفْهُ عَلَى ما عَنْهُمْ فِيَّ ، و لا تَكْشِفْهُ عَمَّا اكْتَسَبَ بِي ، و اجْعَلْ ما سَمَحْتُ به من الْعَفْوِ ارْتَكَبَ ، و تَبَرَّعْتُ به من الصَّدَقَةِ عَلَيْهِمْ أَزْکَي صَدَقَاتِ الْمُتَصَدِّقِينَ ، و أَعْلَي صِلَاتِ الْمُتَقَرِّبِينَ «3» و عَوِّضْنِي من عَفْوِي عَنْهُمْ عَفْوَكَ ، و من دُعَائِي لَهُمْ رَحْمَتَكَ حَتَّى يَسْعَدَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا بِفَضْلِكَ ، و يَنْجُوَ كُلٌّ مِنَّا بِمَنِّكَ . «4» اللَّهُمَّ و أَيُّمَا عَبْدٍ من عَبِيدِكَ أَدْرَكَهُ مِنِّي دَرَكٌ ، أَوْ مَسَّهُ من نَاحِيَتِي أَذًى ، أَوْ لَحِقَهُ بِي أَوْ بِسَبَبِي ظُلْمٌ فَفُتُّهُ بِحَقِّهِ ، أَوْ سَبَقْتُهُ بِمَظْلِمَتِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَرْضِهِ عَنِّي من وُجْدِكَ ، و أَوْفِهِ حَقَّهُ من عِنْدِكَ «5» ثُمَّ قِنِي ما يُوجِبُ لَهُ حُكْمُكَ ، و خَلِّصْنِي مِمَّا يَحْكُمُ به عَدْلُكَ ، فَإِنَّ قُوَّتِي لا تَسْتَقِلُّ بِنَقِمَتِكَ ، و إِنَّ طَاقَتِي لا تَنْهَضُ بِسُخْطِكَ ، فَإِنَّكَ إِنْ تُكَافِنِي بِالْحَقِّ تُهْلِكْنِي ، و إِلَّا تَغَمَّدْنِي بِرَحْمَتِكَ تُوبِقْنِي . «6» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْهِبُكَ يا إِلَهِي ما لا يُنْقِصُكَ بَذْلُهُ ، و أَسْتَحْمِلُكَ ، ما لا يَبْهَظُکَ حَمْلُهُ . «7» أَسْتَوْهِبُكَ يا إِلَهِي نَفْسِيَ الَّتِي لَمْ تَخْلُقْهَا لَِتمْتَنِعَ بِهَا من سُوءٍ ، أَوْ لِتَطَرَّقَ بِهَا إِلَى نَفْعٍ ، و لَكِنْ أَنْشَأْتَهَا إِثْبَاتاً لِقُدْرَتِكَ عَلَى مِثْلِهَا ، و احْتِجَاجاً بِهَا عَلَي شَکْلِهَا . «8» و أَسْتَحْمِلُكَ من ذُنُوبِي ما قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ ، و أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى ما قَدْ فَدَحَنِي ثِقْلُهُ . «9» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَبْ لِنَفْسِي عَلَى ظُلْمِهَا نَفْسِي ، و وَكِّلْ رَحْمَتَكَ بِاحْتَِمالِ إِصْرِي ، فَكَمْ قَدْ لَحِقَتْ رَحْمَتُكَ بِالْمُسِيئِينَ ، و كم قَدْ شَمِلَ عَفْوُكَ الظَّالِمِينَ . «10» فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنِي أُسْوَةَ من قَدْ أَنْهَضْتَهُ بِتَجَاوُزِكَ عَنْ مَصَارِعِ الْخَاطِئِينَ ، و خَلَّصْتَهُ بِتَوْفِيقِكَ من وَرَطَاتِ الُْمجْرِمِينَ ، فَأَصْبَحَ طَلِيقَ عَفْوِكَ من إِسَارِ سُخْطِكَ ، و عَتِيقَ صُنْعِكَ من وَثَاقِ عَدْلِكَ . «11» إِنَّكَ إِنْ تَفْعَلْ ذَلِكَ يا إِلَهِي تَفْعَلْهُ بِمَنْ لا يَجْحَدُ اسْتِحْقَاقَ عُقُوبَتِكَ ، و لا يُبَرِّئُ نَفْسَهُ من اسْتِيجَابِ نَقِمَتِكَ «12» تَفْعَلْ ذَلِكَ يا إِلَهِي بِمَنْ خَوْفُهُ مِنْكَ أَكْثَرُ من طَمَعِهِ فِيكَ ، و بِمَنْ يَأْسُهُ من النَّجَاةِ أَوْكَدُ من رَجَائِهِ لِلْخَلَاصِ ، لا أَنْ يَكُونَ يَأْسُهُ قُنُوطاً ، أَوْ أَنْ يَكُونَ طَمَعُهُ اغْتِرَاراً ، بَلْ لِقِلَّةِ حَسَنَاتِهِ بَيْنَ سَيِّئَاتِهِ ، و ضَعْفِ حُجَجِهِ فِي جَمِيعِ تَبِعَاتِهِ «13» فَأَمَّا أَنْتَ يا إِلَهِي فَأَهْلٌ أَنْ لا يَغْتَرَّ بِكَ الصِّدِّيقُونَ ، و لا يَيْأَسَ مِنْكَ الُْمجْرِمُونَ ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْعَظِيمُ الَّذِي لا يَمْنَعُ أَحَداً فَضْلَهُ ، و لا يَسْتَقْصِي من أَحَدٍ حَقَّهُ . «14» تَعَالَى ذِكْرُكَ عَنِ الْمَذْكُورِينَ ، و تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ عَنِ الْمَنْسُوبِينَ ، و فَشَتْ نِعْمَتُكَ فِي جَمِيعِ الَْمخْلُوقِينَ ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ذَلِكَ يا رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ ، و قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لا نُؤَمِّلَ اسْتِتَْمامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ ، و لا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ ، و لا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ ، و لا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ «2» و سَلِّمْنَا من غُرُورِهِ ، و آمِنَّا من شُرُورِهِ ، و انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً ، و لا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً «3» و اجْعَلْ لَنَا من صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِىُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ ، و نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ به ، و مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ ، و حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا «4» فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا و أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا به زَائِراً ، و آنِسْنَا به قَادِماً ، و لا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ ، و لا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ ، و اجْعَلْهُ بَاباً من أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ ، و مِفْتَاحاً من مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ «5» أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ و لا مُصِرِّينَ ، يا ضَامِنَ جَزَاءِ الُْمحْسِنِينَ ، و مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَفْرِشْنِي مِهَادَ كَرَامَتِكَ ، و أَوْرِدْنِي مَشَارِعَ رَحْمَتِكَ ، و أَحْلِلْنِي بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ ، و لا تَسُمْنِي بِالرَّدِّ عَنْكَ ، و لا تَحْرِمْنِي بِالْخَيْبَةِ مِنْكَ . «2» و لا تُقَاصَّنِي بِمَا اجْتَرَحْتُ و لا تُنَاقِشْنِي بِمَا اكْتَسَبْتُ ، و لا تُبْرِزْ مَكْتُومِي ، و لا تَكْشِفْ مَسْتُورِي ، و لا تَحْمِلْ عَلَى مِيزَانِ الْإِنْصَافِ عَمَلِي ، و لا تُعْلِنْ عَلَى عُيُونِ الْمَلَإِ خَبَرِي «3» أَخْفِ عَنْهُمْ ما يَكونُ نَشْرُهُ عَلَيَّ عَاراً ، و اطْوِ عَنْهُمْ ما يُلْحِقُنِي عِنْدَكَ شَنَاراً «4» شَرِّفْ دَرَجَتِي بِرِضْوَانِكَ ، و أَكْمِلْ كَرَامَتِي بِغُفْرَانِكَ ، و انْظِمْنِي فِي أَصْحَابِ الَْيمِينِ ، و وَجِّهْنِي فِي مَسَالِكِ الآْمِنِينَ ، و اجْعَلْنِي فِي فَوْجِ الْفَائِزِينَ ، و اعْمُرْ بِي مَجَالِسَ الصَّالِحِينَ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعَنْتَنِي عَلَى خَتْمِ كِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَهُ نُوراً ، و جَعَلْتَهُ مُهَيْمِناً عَلَى كُلِّ كِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ ، و فَضَّلْتَهُ عَلَى كُلِّ حَدِيثٍ قَصَصْتَهُ . «2» و فُرْقَاناً فَرَقْتَ به بَيْنَ حَلَالِكَ و حَرَامِكَ ، و قُرْآناً أَعْرَبْتَ به عَنْ شَرَائِعِ أَحْكَامِكَ و كِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِكَ تَفْصِيلًا ، و وَحْياً أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَيْهِ و آلِهِ تَنْزِيلاً . «3» و جَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِي من ظُلَمِ الضَّلَالَةِ و الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ ، و شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَى اسْتَِماعِهِ ، و مِيزَانَ قِسْطٍ لا يَحِيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ ، و نُورَ هُدًى لا يَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ ، و عَلَمَ نَجَاةٍ لا يَضِلُّ من أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ ، و لا تَنَالُ أَيْدِي الْهَلَكَاتِ من تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ . «4» اللَّهُمَّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلَى تِلَاوَتِهِ ، و سَهَّلْتَ جَوَاسِيَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ ، فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ يَرْعَاهُ حق رِعَايَتِهِ ، و يَدِينُ لَكَ بِاعْتِقَادِ التَّسْلِيمِ لُِمحْكَمِ آيَاتِهِ ، و يَفْزَعُ إِلَى الْإِقْرَارِ بِمُتَشَابِهِهِ ، و مُوضَحَاتِ بَيِّنَاتِهِ . «5» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ مُجْمَلًا ، و أَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُكَمَّلًا ، و وَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً ، و فَضَّلْتَنَا عَلَى من جَهِلَ عِلْمَهُ ، و قَوَّيْتَنَا عَلَيْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ من لَمْ يُطِقْ حَمْلَهُ . «6» اللَّهُمَّ فَكَمَا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً ، و عَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِكَ شَرَفَهُ و فَضْلَهُ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْخَطِيبِ به ، و عَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ ، و اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ من عِنْدِكَ حَتَّى لا يُعَارِضَنَا الشَّكُّ فِي تَصْدِيقِهِ ، و لا يَخْتَلِجَنَا الزَّيْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِيقِهِ . «7» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ ، و يَأْوِي من الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَى حِرْزِ مَعْقِلِهِ ، و يَسْكُنُ فِي ظِلِّ جَنَاحِهِ ، و يَهْتَدِي بِضَوْءِ صَبَاحِهِ ، و يَقْتَدِي بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِهِ ، و يَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ ، و لا يَلْتَمِسُ الْهُدَي فِي غَيْرِهِ . «8» اللَّهُمَّ و كَمَا نَصَبْتَ به مُحَمَّداً عَلَماً لِلدَّلَالَةِ عَلَيْكَ ، و أَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِيلَةً لَنَا إِلَى أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ ، و سُلَّماً نَعْرُجُ فِيهِ إِلَى مَحَلِّ السَّلَامَةِ ، و سَبَباً نُجْزَى به النَّجَاةَ فِي عَرْصَةِ الْقِيَامَةِ ، و ذَرِيعَةً نَقْدَمُ بِهَا عَلَى نَعِيمِ دَارِ الْمُقَامَةِ . «9» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ ، و هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ ، و اقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ قَامُوا لَكَ به آنَاءَ اللَّيْلِ و أَطْرَافَ النَّهَارِ حَتَّى تُطَهِّرَنَا من كُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِيرِهِ ، و تَقْفُوَ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ اسْتَضَاؤُوا بِنُورِهِ ، و لَمْ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَيَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ . «10» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِي ظُلَمِ اللَّيَالِي مُونِساً ، و من نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ و خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً ، و لِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَى الْمَعَاصِي حَابِساً ، و لِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِي الْبَاطِلِ من غَيْرِ ما آفَةٍ مُخْرِساً ، و لِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الآْثَامِ زَاجِراً ، و لِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا من تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِراً ، حَتَّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ ، و زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِي ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِي عَلَى صَلَابَتِهَا عَنِ احْتَِمالِهِ . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا ، و احْجُبْ به خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّةِ ضَمَائِرِنَا ، و اغْسِلْ به دَرَنَ قُلُوبِنَا و عَلَائِقَ أَوْزَارِنَا ، و اجْمَعْ به مُنْتَشَرَ أُمُورِنَا ، و أَرْوِ به فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا ، و اكْسُنَا به حُلَلَ الْأَمَانِ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ فِي نُشُورِنَا . «12» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا من عَدَمِ الْإِمْلَاقِ ، و سُقْ إِلَيْنَا به رَغَدَ الْعَيْشِ و خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ ، و جَنِّبْنَا به الضَّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ و مَدَانِيَ الْأَخْلَاقِ ، و اعْصِمْنَا به من هُوَّةِ الْكُفْرِ و دَوَاعِي النِّفَاقِ حَتَّى يَكُونَ لَنَا فِي الْقِيَامَةِ إِلَى رِضْوَانِكَ و جِنَانِكَ قَائِداً ، و لَنَا فِي الدُّنْيَا عَنْ سُخْطِكَ و تَعَدِّي حُدُودِكَ ذَائدا ، و لما عندک بتحليل حلاله و تحريم حرامه شاهدا . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و هَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَى أَنْفُسِنَا كَرْبَ السِّيَاقِ ، و جَهْدَ الْأَنِينِ ، و تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّرَاقِيَ ، و قِيلَ من رَاقٍ و تَجَلَّى مَلَكُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا من حُجُبِ الْغُيُوبِ ، و رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَايَا بِأَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِرَاقِ ، و دَافَ لَهَا من ذُعَافِ الْمَوْتِ كَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ ، و دَنَا مِنَّا إِلَى الآْخِرَةِ رَحِيلٌ و انْطِلَاقٌ ، و صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِي الْأَعْنَاقِ ، و كَانَتِ الْقُبُورُ هِيَ الْمَأْوَي إِلَي مِيقَاتِ يَوْمِ التَّلَاقِ «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و بَارِكْ لَنَا فِي حُلُولِ دَارِ الْبِلَى ، و طُولِ الْمُقَامَةِ بَيْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى ، و اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا ، و افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِكَ فِي ضِيقِ مَلَاحِدِنَا ، و لا تَفْضَحْنَا فِي حَاضِرِي الْقِيَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا . «15» و ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقَامِنَا ، و ثَبِّتْ به عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الَْمجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا ، و نَوِّرْ به قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا ، و نَجِّنَا به من کُلِّ کَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ و شَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطَّامَّةِ «16» و بَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِي يَوْمِ الْحَسْرَةِ و النَّدَامَةِ ، و اجْعَلْ لَنَا فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّاً ، و لا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً . «17» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ كَمَا بَلَّغَ رِسَالَتَكَ ، و صَدَعَ بِأَمْرِكَ ، و نَصَحَ لِعِبَادِكَ . «18» اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِيَّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَقْرَبَ الْنَّبِيِّينَ مِنْكَ مَجْلِساً ، و أَمْكَنَهُمْ مِنْكَ شَفَاعَةً ، و أَجَلَّهُمْ عِنْدَكَ قَدْراً ، و أَوْجَهَهُمْ عِنْدَكَ جَاهاً . «19» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و شَرِّفْ بُنْيَانَهُ ، و عَظِّمْ بُرْهَانَهُ ، و ثَقِّلْ مِيزَانَهُ ، و تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ ، و قَرِّبْ وَسِيلَتَهُ ، و بَيِّضْ وَجْهَهُ ، و أَتِمَّ نُورَهُ ، و ارْفَعْ دَرَجَتَهُ «20» و أَحْيِنَا عَلَى سُنَّتِهِ ، و تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ و خُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ ، و اسْلُكْ بِنَا سَبِيلَهُ ، و اجْعَلْنَا من أَهْلِ طَاعَتِهِ ، و احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ ، و أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ ، و اسْقِنَا بِكَأْسِهِ «21» و صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ ما يَأْمُلُ من خَيْرِكَ و فَضْلِكَ و كَرَامَتِكَ ، إِنَّكَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ ، و فَضْلٍ كَرِيمٍ . «22» اللَّهُمَّ اجْزِهِ بِمَا َ بَلَّغَ من رِسَالَاتِكَ ، و أَدَّى من آيَاتِكَ ، و نَصَحَ لِعِبَادِكَ ، و جَاهَدَ فِي سَبِيلِكَ ، أَفْضَلَ ما جَزَيْتَ أَحَداً من مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ ، و أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ الْمُصْطَفَيْنَ ، و السَّلَامُ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ و رَحْمَةُ اللهِ و بَرَکَاتُهُ
«1» أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ ، الدَّائِبُ السَّرِيعُ ، الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ ، الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ . «2» آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ ، و أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ ، و جَعَلَكَ آيَةً من آيَاتِ مُلْكِهِ ، و عَلَامَةً من عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ ، و امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ و النُّقْصَانِ ، و الطُّلُوعِ و الْأُفُولِ ، و الْإِنَارَةِ و الْكُسُوفِ ، فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ ، و إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ «3» سُبْحَانَهُ ما أَعْجَبَ ما دَبَّرَ فِي أَمْرِكَ و أَلْطَفَ ما صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ «4» فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي و رَبَّكَ ، و خَالِقِي و خَالِقَكَ ، و مُقَدِّرِي و مُقَدِّرَكَ ، و مُصَوِّرِي و مُصَوِّرَكَ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ ، و طَهَارَةٍ لا تُدَنِّسُهَا الآْثَامُ «5» هِلَالَ أَمْنٍ من الآْفَاتِ ، و سَلَامَةٍ من السَّيِّئَاتِ ، هِلَالَ سَعْدٍ لا نَحْسَ فِيهِ ، و يُمْنٍ لا نَكَدَ مَعَهُ ، و يُسْرٍ لا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ ، و خَيْرٍ لا يَشُوبُهُ شر ، هِلَالَ أَمْنٍ و إِيمَانٍ و نِعْمَةٍ و إِحْسَانٍ و سَلَامَةٍ و إِسْلَامٍ . «6» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْعَلْنَا من أَرْضَى من طَلَعَ عَلَيْهِ ، و أَزْكَى من نَظَرَ إِلَيْهِ ، و أَسْعَدَ من تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ ، و وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ ، و اعْصِمْنَا فِيهِ من الْحَوْبَةِ ، و احْفَظْنَا فِيهِ من مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ «7» و أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ ، و أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ ، و أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ ، و صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ ، و جَعَلَنَا من أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ من الشَّاكِرِينَ ، و لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِكَ جَزَاءَ الُْمحْسِنِينَ «2» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي حَبَانَا بِدِينِهِ ، و اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ ، و سَبَّلَنَا فِي سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ ، حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا ، و يَرْضَى به عَنَّا «3» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ من تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ ، شَهْرَ الصِّيَامِ ، و شَهْرَ الْإِسْلَامِ ، و شَهْرَ الطَّهُورِ ، و شَهْرَ الَّتمْحِيصِ ، و شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ ، هُدًى لِلنَّاسِ ، و بَيِّنَاتٍ من الْهُدَى و الْفُرْقَانِ «4» فَأَبَانَ فَضِيلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشُّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ من الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَةِ ، و الْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَةِ ، فَحَرَّمَ فِيهِ ما أَحَلَّ فِي غَيْرِهِ إِعْظَاماً ، و حَجَرَ فِيهِ الْمَطَاعِمَ و الْمَشَارِبَ إِكْرَاماً ، و جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَيِّناً لا يُجِيزُ جل و عز أَنْ يُقَدَّمَ قَبْلَهُ ، و لا يَقْبَلُ أَنْ يُؤَخَّرَ عَنْهُ . «5» ثُمَّ فَضَّلَ لَيْلَةً وَاحِدَةً من لَيَالِيهِ عَلَى لَيَالِي أَلْفِ شَهْرٍ ، و سَمَّاهَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ ، تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ و الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ من كُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ ، دَائِمُ الْبَرَكَةِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى من يَشَاءُ من عِبَادِهِ بِمَا أَحْكَمَ من قَضَائِهِ . «6» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ و إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ ، و التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ ، و أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ ، و اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلََى لََغْوٍ ، و لا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَي لَهْوٍ «7» و حَتَّى لا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ ، و لا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ ، و حَتَّى لا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا ما أَحْلَلْتَ ، و لا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ ، و لا نَتَكَلَّفَ إِلَّا ما يُدْنِي من ثَوَابِكَ ، و لا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي من عِقَابِكَ ، ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ من رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ ، و سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ ، لا نَشْرَكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ ، و لا نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ . «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و قِفْنَا فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَّدْتَ ، و فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ ، و وَظَائِفِهَا الَّتِي وَظَّفْتَ ، و أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ «9» و أَنْزِلْنَا فِيهَا مَنْزِلَةَ الْمُصِيبِينَ لِمَنَازِلِهَا ، الْحَافِظِينَ لِأَرْكَانِهَا ، الْمُؤَدِّينَ لَهَا فِي أَوْقَاتِهَا عَلَى ما سَنَّهُ عَبْدُكَ و رَسُولُكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ و آلِهِ فِي رُكُوعِهَا و سُجُودِهَا و جَمِيعِ فَوَاضِلِهَا عَلَى أَتَمِّ الطَّهُورِ و أَسْبَغِهِ ، و أَبْيَنِ الْخُشُوعِ و أَبْلَغِهِ . «10» و وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ و الصِّلَةِ ، و أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ و الْعَطِيَّةِ ، و أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا من التَّبِعَاتِ ، و أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ ، و أَنْ نُرَاجِعَ من هَاجَرَنَا ، و أَنْ نُنْصِفَ من ظَلَمَنَا ، و أَنْ نُسَالِمَ من عَادَانَا حَاشَى من عُودِيَ فِيكَ و لَكَ ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لا نُوَالِيهِ ، و الْحِزْبُ الَّذِي لا نُصَافِيهِ . «11» و أَنْ نَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ فِيهِ من الْأَعْمَالِ الزَّاكِيَةِ بِمَا تُطَهِّرُنَا به من الذُّنُوبِ ، و تَعْصِمُنَا فِيهِ مِمَّا نَسْتَأْنِفُ من الْعُيُوبِ ، حَتَّى لا يُورِدَ عَلَيْكَ أَحَدٌ من مَلَائِكَتِكَ إِلَّا دُونَ ما نُورِدُ من أَبْوَابِ الطَّاعَةِ لَکَ ، و أَنْوَاعِ الْقُرْبَةِ إِلَيْکَ . «12» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ ، و بِحَقِّ من تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ من ابْتِدَائِهِ إِلَى وَقْتِ فَنَائِهِ من مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ ، أَوْ نَبِيٍّ أَرْسَلْتَهُ ، أَوْ عَبْدٍ صَالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَهِّلْنَا فِيهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِيَاءَكَ من كَرَامَتِكَ ، و أَوْجِبْ لَنَا فِيهِ ما أَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبَالَغَةِ فِي طَاعَتِكَ ، و اجْعَلْنَا فِي نَظْمِ من اسْتَحَقَّ الرَّفِيعَ الْأَعْلَي بِرَحْمَتِکَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و جَنِّبْنَا الْإِلْحَادَ فِي تَوْحِيدِكَ ، و الْتَّقْصِيرَ فِي تَمْجِيدِكَ ، و الشَّكَّ فِي دِينِكَ ، و الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، و الْإِغْفَالَ لِحُرْمَتِكَ ، و الِانْخِدَاعَ لِعَدُوِّكَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و إِذَا كَانَ لَكَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ من لَيَالِي شَهْرِنَا هَذَا رِقَابٌ يُعْتِقُهَا عَفْوُكَ ، أَوْ يَهَبُهَا صَفْحُكَ فَاجْعَلْ رِقَابَنَا من تِلْكَ الرِّقَابِ ، و اجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا من خَيْرِ أَهْلٍ و أَصْحَابٍ . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و امْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ امِّحَاقِ هِلَالِهِ ، و اسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلَاخِ أَيَّامِهِ حَتَّى يَنْقَضِيَ عَنَّا و قَدْ صَفَّيْتَنَا فِيهِ من الْخَطِيئَاتِ ، و أَخْلَصْتَنَا فِيهِ من السَّيِّئَاتِ . «16» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و إِنْ مِلْنَا فِيهِ فَعَدِّلْنَا ، و إِنْ زُغْنَا فِيهِ فَقَوِّمْنَا ، و إِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنَا عَدُوُّكَ الشَّيْطَانُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ . «17» اللَّهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إِيَّاكَ ، و زَيِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَكَ ، و أَعِنَّا فِي نَهَارِهِ عَلَى صِيَامِهِ ، و فِي لَيْلِهِ عَلَى الصَّلَاةِ و التَّضَرُّعِ إِلَيْكَ ، و الْخُشُوعِ لَكَ ، و الذِّلَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ حَتَّى لا يَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَيْنَا بِغَفْلَةٍ ، و لا لَيْلُهُ بِتَفْرِيطٍ . «18» اللَّهُمَّ و اجْعَلْنَا فِي سَائِرِ الشُّهُورِ و الْأَيَّامِ كَذَلِكَ ما عَمَّرْتَنَا ، و اجْعَلْنَا من عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هم فِيهَا خَالِدُونَ ، و الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا و قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ ، أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ، و من الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ و هم لَهَا سَابِقُونَ . «19» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، فِي كُلِّ وَقْتٍ و كُلِّ أَوَانٍ و عَلَى كُلِّ حَالٍ عَدَدَ ما صَلَّيْتَ عَلَى من صَلَّيْتَ عَلَيْهِ ، و أَضْعَافَ ذَلِكَ كُلِّهِ بِالْأَضْعَافِ الَّتِي لا يُحْصِيهَا غَيْرُكَ ، إِنَّكَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِيدُ
«1» اللَّهُمَّ يا من لا يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِ «2» و يا من لا يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ «3» و يا من لا يُكَافِىُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ . «4» مِنَّتُكَ ابْتِدَا ، و عَفْوُكَ تَفَضُّلٌ ، و عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ ، و قَضَاِّْؤُک خِيَرَةٌ «5» إِنْ أَعْطَيْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَكَ بِمَنٍّ ، و إِنْ مَنَعْتَ لَمْ يَكُنْ مَنْعُكَ تَعَدِّياً . «6» تَشْكُرُ من شَكَرَكَ و أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُكْرَكَ . «7» و تُكَافِىُ من حَمِدَكَ و أَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَكَ . «8» تَسْتُرُ عَلَى من لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ ، و تَجُودُ عَلَى من لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ ، و كِلَاهُمَا أَهْلٌ مِنْكَ لِلْفَضِيحَةِ و الْمَنْعِ غَيْرَ أَنَّكَ بَنَيْتَ أَفْعَالَكَ عَلَى التَّفَضُّلِ ، و أَجْرَيْتَ قُدْرَتَكَ عَلَى التَّجَاوُزِ . «9» و تَلَقَّيْتَ من عَصَاكَ بِالْحِلْمِ ، و أَمْهَلْتَ من قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْمِ ، تَسْتَنْظِرُهُمْ بِأَنَاتِكَ إِلَى الْإِنَابَةِ ، و تَتْرُكُ مُعَاجَلَتَهُمْ إِلَى التَّوْبَةِ لِكَيْلَا يَهْلِكَ عَلَيْكَ هَالِكُهُمْ ، و لا يَشْقَى بِنِعْمَتِكَ شَقِيُّهُمْ إِلَّا عَنْ طُولِ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِ ، و بَعْدَ تَرَادُفِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِ ، كَرَماً من عَفْوِكَ يا كَرِيمُ ، و عَائِدَةً من عَطْفِكَ يا حَلِيمُ . «10» أَنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ ، و سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ ، و جَعَلْتَ عَلَى ذَلِكَ الْبَابِ دَلِيلًا من وَحْيِكَ لِئَلَّا يَضِلُّوا عَنْهُ ، فَقُلْتَ تَبَارَكَ اسْمُكَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ و يُدْخِلَکُمْ جَنَاتٍ تَجْرِي من تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ . «11» يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ و الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ، نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ و بِأَيْمَانِهِمْ ، يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا ، و اغْفِرْ لَنَا ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ . فَمَا عُذْرُ من أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِكَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ و إِقَامَةِ الدَّلِيلِ «12» و أَنْتَ الَّذِي زِدْتَ فِي السَّوْمِ عَلَى نَفْسِكَ لِعِبَادِكَ ، تُرِيدُ رِبْحَهُمْ فِي مُتَاجَرَتِهِمْ لَكَ ، و فَوْزَهُمْ بِالْوِفَادَةِ عَلَيْكَ ، و الزِّيَادَةِ مِنْكَ ، فَقُلْتَ تَبَارَكَ اسْمُكَ و تَعَالَيْتَ من جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ، و من جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا . «13» و قُلْتَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ، و اللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ ، و قُلْتَ من ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً كَثِيرَةً . و ما أَنْزَلْتَ من نَظَائِرِهِنَّ فِي الْقُرْآنِ من تَضَاعِيفِ الْحَسَنَاتِ . «14» و أَنْتَ الَّذِي دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِكَ من غَيْبِكَ و تَرْغِيبِكَ الَّذِي فِيهِ حَظُّهُمْ عَلَى ما لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِكْهُ أَبْصَارُهُمْ ، و لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ ، و لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ ، فَقُلْتَ اذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ ، و اشْكُرُوا لِي و لا تَكْفُرُونِ ، و قُلْتَ لئن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّکُمْ ، و لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ . «15» و قُلْتَ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ، إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ، فَسَمَّيْتَ دُعَاءَكَ عِبَادَةً ، و تَرْكَهُ اسْتِكْبَاراً ، و تَوَعَّدْتَ عَلَى تََرْکِهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ . «16» فَذَكَرُوكَ بِمَنِّكَ ، و شَكَرُوكَ بِفَضْلِكَ ، و دَعَوْكَ بِأَمْرِكَ ، و تَصَدَّقُوا لَكَ طَلَباً لِمَزِيدِكَ ، و فِيهَا كَانَتْ نَجَاتُهُمْ من غَضَبِكَ ، و فَوْزُهُمْ بِرِضَاكَ . «17» و لَوْ دل مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً من نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِي دَلَلْتَ عَلَيْهِ عِبَادَكَ مِنْكَ كَانَ مَوْصُوفاً بِالْإِحْسَانِ ، و مَنْعُوتاً بِالِامْتِنَانِ ، و مَحْمُوداً بِكُلِّ لِسَانٍ ، فَلَكَ الْحَمْدُ ما وُجِدَ فِي حَمْدِكَ مَذْهَبٌ ، و ما بَقِيَ لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ به ، و مَعْنًى يَنْصَرِفُ إِلَيْهِ . «18» يا من تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ و الْفَضْلِ ، و غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ و الطَّوْلِ ، ما أَفْشَى فِينَا نِعْمَتَكَ ، و أَسْبَغَ عَلَيْنَا مِنَّتَكَ ، و أَخَصَّنَا بِبِرِّكَ «19» هَدَيْتَنَا لِدِينِكَ الَّذِي اصْطَفَيْتَ ، و مِلَّتِكَ الَّتِي ارْتَضَيْتَ ، و سَبِيلِكَ الَّذِي سَهَّلْتَ ، و بَصَّرْتَنَا الزُّلْفَةَ لَدَيْكَ ، و الْوُصُولَ إِلَى كَرَامَتِكَ «20» اللَّهُمَّ و أَنْتَ جَعَلْتَ من صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ ، و خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الَّذِي اخْتَصَصْتَهُ من سَائِرِ الشُّهُورِ ، و تَخَيَّرْتَهُ من جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ و الدُّهُورِ ، و آثَرْتَهُ عَلَى كُلِّ أَوْقَاتِ السَّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ من الْقُرْآنِ و النُّورِ ، و ضَاعَفْتَ فِيهِ من الْإِيمَانِ ، و فَرَضْتَ فِيهِ من الصِّيَامِ ، و رَغَّبْتَ فِيهِ من الْقِيَامِ ، و أَجْلَلْتَ فِيهِ من لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ من أَلْفِ شَهْرٍ . «21» ثُمَّ آثَرْتَنَا به عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ ، و اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ ، فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ ، و قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ ، مُتَعَرِّضِينَ بِصِيَامِهِ و قِيَامِهِ لِمَا عَرَّضْتَنَا لَهُ من رَحْمَتِكَ ، و تَسَبَّبْنَا إِلَيْهِ من مَثُوبَتِكَ ، و أَنْتَ الْمَلِي ءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ ، الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ من فَضْلِكَ ، الْقَرِيبُ إِلَى من حَاوَلَ قُرْبَكَ . «22» و قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشَّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ ، و صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ ، و أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ ، ثُمَّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ ، و انْقِطَاعِ مُدَّتِهِ ، و وَفَاءِ عَدَدِهِ . «23» فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ من عز فِرَاقُهُ عَلَيْنَا ، و غَمَّنَا و أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا ، و لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الَْمحْفُوظُ ، و الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيَّةُ ، و الْحَقُّ الْمَقْضِيُّ ، فَنَحْنُ قَائِلُونَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ ، و يا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ . «24» السَّلَامُ عَلَيْكَ يا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ من الْأَوْقَاتِ ، و يا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيَّامِ و السَّاعَاتِ . «25» السَّلَامُ عَلَيْكَ من شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الآْمَالُ ، و نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ . «26» السَّلَامُ عَلَيْكَ من قَرِينٍ جل قَدْرُهُ مَوْجُوداً ، و أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً ، و مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ . «27» السَّلَامُ عَلَيْكَ من أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرَّ ، و أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضَّ «28» السَّلَامُ عَلَيْكَ من مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ ، و قَلَّتْ فِيهِ الذُّنُوبُ . «29» السَّلَامُ عَلَيْكَ من نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّيْطَانِ ، و صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ «30» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِيكَ ، و ما أَسْعَدَ من رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ «31» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما كَانَ أَمْحَاكَ لِلذُّنُوبِ ، و أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ «32» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الُْمجْرِمِينَ ، و أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ «33» السَّلَامُ عَلَيْكَ من شَهْرٍ لا تُنَافِسُهُ الْأَيَّامُ . «34» السَّلَامُ عَلَيْكَ من شَهْرٍ هو من كُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ «35» السَّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ ، و لا ذَمِيمِ الْمُلَابَسَةِ «36» السَّلَامُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ ، و غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِيئَاتِ «37» السَّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً و لا مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً . «38» السَّلَامُ عَلَيْكَ من مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ ، و مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ . «39» السَّلَامُ عَلَيْكَ كم من سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنَّا ، و كم من خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا «40» السَّلَامُ عَلَيْكَ و عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ من أَلْفِ شَهْرٍ «41» السَّلَامُ عَلَيْكَ ما كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ ، و أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ . «42» السَّلَامُ عَلَيْكَ و عَلَى فَضْلِكَ الَّذِي حُرِمْنَاهُ ، و عَلَى مَاضٍ من بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ . «43» اللَّهُمَّ إِنَّا أَهْلُ هَذَا الشَّهْرِ الَّذِي شَرَّفْتَنَا به ، و وَفَّقْتَنَا بِمَنِّكَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ ، و حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ . «44» أَنْتَ وَلِيُّ ما آثَرْتَنَا به من مَعْرِفَتِهِ ، و هَدَيْتَنَا لَهُ من سُنَّتِهِ ، و قَدْ تَوَلَّيْنَا بِتَوْفِيقِكَ صِيَامَهُ و قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ ، و أَدَّيْنَا فِيهِ قَلِيلًا من كَثِيرٍ . «45» اللَّهُمَّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ ، و اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ ، و لَكَ من قُلُوبِنَا عَقْدُ النَّدَمِ ، و من أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ ، فَأْجُرْنَا عَلَى ما أَصَابَنَا فِيهِ من التَّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِكُ به الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ ، و نَعْتَاضُ به من أَنْوَاعِ الذُّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ . «46» و أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى ما قَصَّرْنَا فِيهِ من حَقِّكَ ، و ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا ما بَيْنَ أَيْدِينَا من شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ ، فَإِذَا بَلَّغْتَنَاهُ فَأَعِنِّا عَلَى تَنَاوُلِ ما أَنْتَ أَهْلُهُ من الْعِبَادَةِ ، و أَدِّنَا إِلَى الْقِيَامِ بِمَا يَسْتَحِقُّهُ من الطَّاعَةِ ، و أَجْرِ لَنَا من صَالِحِ الْعَمَلِ ما يَكُونُ دَرَكاً لِحَقِّكَ فِي الشَّهْرَيْنِ من شُهُورِ الدَّهْرِ . «47» اللَّهُمَّ و ما أَلْمَمْنَا به فِي شَهْرِنَا هَذَا من لَمَمٍ أَوْ إِثْمٍ ، أَوْ وَاقَعْنَا فِيهِ من ذَنْبٍ ، و اكْتَسَبْنَا فِيهِ من خَطِيئَةٍ عَلَى تَعَمُّدٍ مِنَّا ، أَوْ عَلَى نِسْيَانٍ ظَلَمْنَا فِيهِ أَنْفُسَنَا ، أَوِ انْتَهَكْنَا به حُرْمَةً من غَيْرِنَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اسْتُرْنَا بِسِتْرِكَ ، و اعْفُ عَنَّا بِعَفْوِكَ ، و لا تَنْصِبْنَا فِيهِ لِأَعْيُنِ الشَّامِتِينَ ، و لا تَبْسُطْ عَلَيْنَا فِيهِ أَلْسُنَ الطَّاعِنِينَ ، و اسْتَعْمِلْنَا بِمَا يَكُونُ حِطَّةً و كَفَّارَةً لِمَا أَنْكَرْتَ مِنَّا فِيهِ بِرَأْفَتِكَ الَّتِي لا تَنْفَدُ ، و فَضْلِكَ الَّذِي لا يَنْقُصُ . «48» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اجْبُرْ مُصِيبَتَنَا بِشَهْرِنَا ، و بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِ عِيدِنَا و فِطْرِنَا ، و اجْعَلْهُ من خَيْرِ يَوْمٍ مَرَّ عَلَيْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ ، و أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ ، و اغْفِرْ لَنَا ما خَفِيَ من ذُنُوبِنَا و ما عَلَنَ . «49» اللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ من خَطَايَانَا ، و أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ من سَيِّئَاتِنَا ، و اجْعَلْنَا من أَسْعَدِ أَهْلِهِ به ، و أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِيهِ ، و أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ . «50» اللَّهُمَّ و من رَعَى هَذَا الشَّهْرَ حق رِعَايَتِهِ ، و حَفِظَ حُرْمَتَهُ حق حِفْظِهَا ، و قَامَ بِحُدُودِهِ حق قِيَامِهَا ، و اتَّقَى ذُنُوبَهُ حق تُقَاتِهَا ، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَيْكَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاكَ لَهُ ، و عَطَفَتْ رَحْمَتَكَ عَلَيْهِ ، فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ من وُجْدِكَ ، و أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ من فَضْلِكَ ، فَإِنَّ فَضْلَكَ لا يَغِيضُ ، و إِنَّ خَزَائِنَكَ لا تَنْقُصُ بَلْ تَفِيضُ ، و إِنَّ مَعَادِنَ إِحْسَانِكَ لا تَفْنَى ، و إِنَّ عَطَاءَكَ لَلْعَطَاءُ الْمُهَنَّا . «51» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْتُبْ لَنَا مِثْلَ أُجُورِ من صَامَهُ ، أَوْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ . «52» اللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَيْكَ فِي يَوْمِ فِطْرِنَا الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ عِيداً و سُرُوراً ، و لِأَهْلِ مِلَّتِكَ مَجْمَعاً و مُحْتَشَداً من كُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ ، أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ ، أَوْ خَاطِرِ شر أَضْمَرْنَاهُ ، تَوْبَةَ من لا يَنْطَوِي عَلَى رُجُوعٍ إِلَى ذَنْبٍ ، و لا يَعُودُ بَعْدَهَا فِي خَطِيئَةٍ ، تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ من الشَّكِّ و الِارْتِيَابِ ، فَتَقَبَّلْهَا مِنَّا ، و ارْضَ عَنَّا ، و ثَبِّتْنَا عَلَيْهَا . «53» اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا خَوْفَ عِقَابِ الْوَعِيدِ ، و شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى نَجِدَ لَذَّةَ ما نَدْعُوكَ به ، و كَأْبَةَ ما نَسْتَجِيرُک مِنْهُ . «54» و اجْعَلْنَا عِنْدَكَ من التَّوَّابِينَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبَّتَكَ ، و قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَةَ طَاعَتِكَ ، يا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ . «55» اللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا و أُمَّهَاتِنَا و أَهْلِ دِينِنَا جَمِيعاً من سَلَفَ مِنْهُمْ و من غَبَرَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ . «56» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّنَا و آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ ، و صَلِّ عَلَيْهِ و آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ ، و صَلِّ عَلَيْهِ و آلِهِ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ ، و أَفْضَلَ من ذَلِكَ يا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، صَلَاةً تَبْلُغُنَا بَرَكَتُهَا ، و يَنَالُنَا نَفْعُهَا ، و يُسْتَجَابُ لَهَا دُعَاؤُنَا ، إِنَّكَ أَكْرَمُ من رُغِبَ إِلَيْهِ ، و أَكْفَى من تُوُكِّلَ عَلَيْهِ ، و أَعْطَى من سُئِلَ من فَضْلِهِ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ
«1» يا من يَرْحَمُ من لا يَرْحَمُهُ الْعِبَادُ «2» و يا من يَقْبَلُ من لا تَقْبَلُهُ الْبِلَادُ «3» و يا من لا يَحْتَقِرُ أَهْلَ الْحَاجَةِ إِلَيْهِ «4» و يا من لا يُخَيِّبُ الْمُلِحِّينَ عَلَيْهِ . «5» و يا من لا يَجْبَهُ بِالرَّدِّ أَهْلَ الدَّالَّةِ عَلَيْهِ «6» و يا من يَجْتَبِي صَغِيرَ ما يُتْحَفُ به ، و يَشْكُرُ يَسِيرَ ما يُعْمَلُ لَهُ . «7» و يا من يَشْكُرُ عَلَى الْقَلِيلِ و يُجَازِي بِالْجَلِيلِ «8» و يا من يَدْنُو إِلَى من دَنَا مِنْهُ . «9» و يا من يَدْعُو إِلَى نَفْسِهِ من أَدْبَرَ عَنْهُ . «10» و يا من لا يُغَيِّرُ النِّعْمَةَ ، و لا يُبَادِرُ بِالنَّقِمَةِ . «11» و يا من يُثْمِرُ الْحَسَنَةَ حَتَّى يُنْمِيَهَا ، و يَتَجَاوَزُ عَنِ السَّيِّئَةِ حَتَّى يُعَفِّيَهَا . «12» انْصَرَفَتِ الآْمَالُ دُونَ مَدَى كَرَمِكَ بِالْحَاجَاتِ ، و امْتَلَأَتْ بِفَيْضِ جُودِكَ أَوْعِيَةُ الطَّلِبَاتِ ، و تَفَسَّخَتْ دُونَ بُلُوغِ نَعْتِكَ الصِّفَاتُ ، فَلَكَ الْعُلُوُّ الْأَعْلَى فَوْقَ كُلِّ عَالٍ ، و الْجَلَالُ الْأَمْجَدُ فَوْقَ كُلِّ جَلَالٍ . «13» كُلُّ جَلِيلٍ عِنْدَكَ صَغِيرٌ ، و كُلُّ شَرِيفٍ فِي جَنْبِ شَرَفِكَ حَقِيرٌ ، خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَيْرِكَ ، و خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِ لا لَكَ ، و ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلَّا بِكَ ، و أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلَّا من انْتَجَعَ فَضْلَکَ «14» بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ ، و جُودُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِينَ ، و إِغَاثَتُكَ قَرِيبَةٌ من الْمُسْتَغِيثِينَ . «15» لا يَخِيبُ مِنْكَ الآْمِلُونَ ، و لا يَيْأَسُ من عَطَائِكَ الْمُتَعَرِّضُونَ ، و لا يَشْقَى بِنَقِمَتِكَ الْمُسْتَغْفِرُونَ . «16» رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ ، و حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ ، عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ ، و سُنَّتُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ حَتَّى لَقَدْ غَرَّتْهُمْ أَنَاتُكَ عَنِ الرُّجُوعِ ، و صَدَّهُمْ إِمْهَالُكَ عَنِ النُّزُوعِ . «17» و إِنَّمَا تَأَنَّيْتَ بِهِمْ لِيَفِيؤُوا إِلَى أَمْرِكَ ، و أَمْهَلْتَهُمْ ثِقَةً بِدَوَامِ مُلْكِكَ ، فَمَنْ كَانَ من أَهْلِ السَّعَادَةِ خَتَمْتَ لَهُ بِهَا ، و من كَانَ من أَهْلِ الشَّقَاوَةِ خَذَلْتَهُ لَهَا . «18» كُلُّهُمْ صَائِرُونَ ، إِلَى حُكْمِكَ ، و اُمُورُهُمْ آئِلَةٌ إِلَى أَمْرِكَ ، لَمْ يَهِنْ عَلَى طُولِ مُدَّتِهِمْ سُلْطَانُكَ ، و لَمْ يَدْحَضْ لِتَرْكِ مُعَاجَلَتِهِمْ بُرْهَانُكَ . «19» حُجَّتُكَ قَائِمَةٌ لا تُدْحَضُ ، و سُلْطَانُكَ ثَابِتٌ لا يَزُولُ ، فَالْوَيْلُ الدَّائِمُ لِمَنْ جَنَحَ عَنْكَ ، و الْخَيْبَةُ الْخَاذِلَةُ لِمَنْ خَابَ مِنْكَ ، و الشَّقَاءُ الْأَشْقَى لِمَنِ اغْتَرَّ بِكَ . «20» ما أَكْثَرَ تَصَرُّفَهُ فِي عَذَابِكَ ، و ما أَطْوَلَ تَرَدُّدَهُ فِي عِقَابِكَ ، و ما أَبْعَدَ غَايَتَهُ من الْفَرَجِ ، و ما أَقْنَطَهُ من سُهُولَةِ الَْمخْرَجِ عَدْلًا من قَضَائِكَ لا تَجُورُ فِيهِ ، و إِنْصَافاً من حُكْمِكَ لا تَحِيفُ عَلَيْهِ . «21» فَقَدْ ظَاهَرْتَ الْحُجَجَ ، و أَبْلَيْتَ الْأَعْذَارَ ، و قَدْ تَقَدَّمْتَ بِالْوَعِيدِ ، و تَلَطَّفْتَ فِي التَّرْغِيبِ ، و ضَرَبْتَ الْأَمْثَالَ ، و أَطَلْتَ الْإِمْهَالَ ، و أَخَّرْتَ و أَنْتَ مُسْتَطِيعٌ لِلمُعَاجَلَةِ ، و تَأَنَّيْتَ و أَنْتَ مَلِيءٌ بِالْمُبَادَرَةِ «22» لَمْ تَكُنْ أَنَاتُكَ عَجْزاً ، و لا إِمْهَالُكَ وَهْناً ، و لا إِمْسَاكُكَ غَفْلَةً ، و لا انْتِظَارُكَ مُدَارَاةً ، بَلْ لِتَكُونَ حُجَّتُكَ أَبْلَغَ ، و كَرَمُكَ أَكْمَلَ ، و إِحْسَانُكَ أَوْفَى ، و نِعْمَتُكَ أَتَمَّ ، كُلُّ ذَلِكَ كَانَ و لَمْ تَزَلْ ، و هو كَائِنٌ و لا تَزَالُ . «23» حُجَّتُكَ أَجَلُّ من أَنْ تُوصَفَ بِكُلِّهَا ، و مَجْدُكَ أَرْفَعُ من أَنْ يُحَدَّ بِكُنْهِهِ ، و نِعْمَتُكَ أَكْثَرُ من أَنْ تُحْصَى بِأَسْرِهَا ، و إِحْسَانُكَ أَكْثَرُ من أَنْ تُشْكَرَ عَلَى أَقَلِّهِ «24» و قَدْ قَصَّرَ بِيَ السُّكُوتُ عَنْ تَحْمِيدِكَ ، و فَهَّهَنِيَ الْإِمْسَاكُ عَنْ تَمْجِيدِكَ ، و قُصَارَايَ الْإِقْرَارُ بِالْحُسُورِ ، لا رَغْبَةً يا إِلَهِي بَلْ عَجْزاً . «25» فَهَا أَنَا ذَا أَؤُمُّکَ بِالْوِفَادَةِ ، و أَسْأَلُكَ حُسْنَ الرِّفَادَةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اسْمَعْ نَجْوَايَ ، و اسْتَجِبْ دُعَائِي ، و لا تَخْتِمْ يَوْمِي بِخَيْبَتِي ، و لا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ فِي مَسْأَلَتِي ، و أَكْرِمْ من عِنْدِكَ مُنْصَرَفِي ، و تُرِيدُ مُنْقَلَبِي ، إِنَّكَ غَيْرُ ضَائِقٍ بِمَا تُرِيدُ ، و لا عَاجِزٍ عَمَّا تُسْأَلُ ، و أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ ، و لا حَوْلَ و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ «2» اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ و الْأَرْضِ ، ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، رَبَّ الْأَرْبَابِ ، و إِلَهَ كُلِّ مَأْلُوهٍ ، و خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ ، و وَارِثَ كُلِّ شَيْ ءٍ ، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ ، و لا يَعْزُبُ عَنْهُ عِلْمُ شَيْ ءٍ ، و هو بِكُلِّ شَيْ ءٍ مُحِيطٌ ، و هو عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ رَقِيبٌ . «3» أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْأَحَدُ الْمُتَوَحِّدُ الْفَرْدُ الْمُتَفَرِّدُ «4» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْكَرِيمُ الْمُتَكَرِّمُ ، الْعَظِيمُ الْمُتَعَظِّمُ ، الْكَبِيرُ الْمُتَكَبِّرُ «5» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْعَلِيُّ الْمُتَعَالِ ، الشَّدِيدُ الِْمحَالِ «6» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ ، الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ . «7» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ، الْقَدِيمُ الْخَبِيرُ «8» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْكَرِيمُ الْأَكْرَمُ ، الدَّائِمُ الْأَدْوَمُ ، «9» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْأَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ أَحَدٍ ، و الآْخِرُ بَعْدَ كُلِّ عَدَدٍ «10» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الدَّانِي فِي عُلُوِّهِ ، و الْعَالِي فِي دُنُوِّهِ «11» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، ذُو الْبَهَاءِ و الَْمجْدِ ، و الْكِبْرِيَاءِ و الْحَمْدِ «12» و أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الَّذِي أَنْشَأْتَ الْأَشْيَاءَ من غَيْرِ سِنْخٍ ، و صَوَّرْتَ ما صَوَّرْتَ من غَيْرِ مِثَالٍ ، و ابْتَدَعْتَ الْمُبْتَدَعَاتِ بِلَا احْتِذَاءٍ . «13» أَنْتَ الَّذِي قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ تَقْدِيراً ، و يَسَّرْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ تَيْسِيراً ، و دَبَّرْتَ ما دُونَکَ تَدْبِيراً «14» أَنْتَ الَّذِي لَمْ يُعِنْكَ عَلَى خَلْقِكَ شَرِيكٌ ، و لَمْ يُوَازِرْكَ فِي أَمْرِكَ وَزِيرٌ ، و لَمْ يَكُنْ لَكَ مُشَاهِدٌ و لا نَظِيرٌ . «15» أَنْتَ الَّذِي أَرَدْتَ فَكَانَ حَتْماً ما أَرَدْتَ ، و قَضَيْتَ فَكَانَ عَدْلًا ما قَضَيْتَ ، و حَكَمْتَ فَكَانَ نِصْفاً ما حَكَمْتَ . «16» أَنْتَ الَّذِي لا يَحْوِيكَ مَكَانٌ ، و لَمْ يَقُمْ لِسُلْطَانِكَ سُلْطَانٌ ، و لَمْ يُعْيِكَ بُرْهَانٌ و لا بَيَانٌ . «17» أَنْتَ الَّذِي أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ عَدَداً ، و جَعَلْتَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ أَمَداً ، و قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ تَقْدِيراً . «18» أَنْتَ الَّذِي قَصُرَتِ الْأَوْهَامُ عَنْ ذَاتِيَّتِكَ ، و عَجَزَتِ الْأَفْهَامُ عَنْ كَيْفِيَّتِكَ ، و لَمْ تُدْرِكِ الْأَبْصَارُ مَوْضِعَ أَيْنِيَّتِكَ . «19» أَنْتَ الَّذِي لا تُحَدُّ فَتَكُونَ مَحْدُوداً ، و لَمْ تُمَثَّلْ فَتَكُونَ مَوْجُوداً ، و لَمْ تَلِدْ فَتَكُونَ مَوْلُوداً . «20» أَنْتَ الَّذِي لا ضد مَعَكَ فَيُعَانِدَكَ ، و لا عِدْلَ لَكَ فَيُكَاثِرَكَ ، و لا نِدَّ لَكَ فَيُعَارِضَكَ . «21» أَنْتَ الَّذِي ابْتَدَأَ ، و اخْتَرَعَ ، و اسْتَحْدَثَ ، و ابْتَدَعَ ، و أَحْسَنَ صُنْعَ ما صَنَعَ . «22» سُبْحَانَكَ ما أَجَلَّ شَأْنَكَ ، و أَسْنَى فِي الْأَمَاكِنِ مَكَانَكَ ، و أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَکَ «23» سُبْحَانَكَ من لَطِيفٍ ما أَلْطَفَكَ ، و رَؤُوفٍ ما أَرْأَفَكَ ، و حَكِيمٍ ما أَعْرَفَكَ «24» سُبْحَانَكَ من مَلِيكٍ ما أَمْنَعَكَ ، و جَوَادٍ ما أَوْسَعَكَ ، و رَفِيعٍ ما أَرْفَعَكَ ذُو الْبَهَاءِ و الَْمجْدِ و الْكِبْرِيَاءِ و الْحَمْدِ . «25» سُبْحَانَكَ بَسَطْتَ بِالْخَيْرَاتِ يَدَكَ ، و عُرِفَتِ الْهِدَايَةُ من عِنْدِكَ ، فَمَنِ الَْتمَسَكَ لِدِينٍ أَوْ دُنْيَا وَجَدَكَ «26» سُبْحَانَكَ خَضَعَ لَكَ من جَرَى فِي عِلْمِكَ ، و خَشَعَ لِعَظَمَتِكَ ما دُونَ عَرْشِكَ ، و انْقَادَ لِلتَّسْلِيمِ لَکَ کُلُّ خَلْقِکَ «27» سُبْحَانَكَ لا تُحَسُّ و لا تُجَسُّ و لا تُمَسُّ و لا تُكَادُ و لا تُمَاطُ و لا تُنَازَعُ و لا تُجَارَى و لا تُمَارَى و لا تُخَادَعُ و لا تُمَاكَرُ «28» سُبْحَانَكَ سَبِيلُكَ جَدَدٌ . و أَمْرُكَ رَشَدٌ ، و أَنْتَ حَيٌّ صَمَدٌ . «29» سُبْحَانَكَ قَولُكَ حُكْمٌ ، و قَضَاؤُكَ حَتْمٌ ، و إِرَادَتُكَ عَزْمٌ . «30» سُبْحَانَكَ لا رَادَّ لِمَشِيَّتِكَ ، و لا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِكَ . «31» سُبْحَانَكَ بَاهِرَ الآْيَاتِ ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ ، بَارِئَ النَّسَمَاتِ «32» لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَدُومُ بِدَوَامِكَ «33» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً بِنِعْمَتِكَ . «34» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يُوَازِي صُنْعَكَ «35» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَزِيدُ عَلَى رِضَاكَ . «36» و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً مَعَ حَمْدِ كُلِّ حَامِدٍ ، و شُكْراً يَقْصُرُ عَنْهُ شُكْرُ كُلِّ شَاكِرٍ «37» حَمْداً لا يَنْبَغِي إِلَّا لَكَ ، و لا يُتَقَرَّبُ به إِلَّا إِلَيْكَ «38» حَمْداً يُسْتَدَامُ به الْأَوَّلُ ، و يُسْتَدْعَى به دَوَامُ الآْخِرِ . «39» حَمْداً يَتَضَاعَفُ عَلَى كُرُورِ الْأَزْمِنَةِ ، و يَتَزَايَدُ أَضْعَافاً مُتَرَادِفَةً . «40» حَمْداً يَعْجِزُ عَنْ إِحْصَائِهِ الْحَفَظَةُ ، و يَزِيدُ عَلَى ما أَحْصَتْهُ فِي كِتَابِكَ الْكَتَبَةُ «41» حَمْداً يُوازِنُ عَرْشَكَ الَْمجِيدَ و يُعَادِلُ كُرْسِيَّكَ الرَّفِيعَ . «42» حَمْداً يَكْمُلُ لَدَيْكَ ثَوَابُهُ ، و يَسْتَغْرِقُ كُلَّ جَزَاءٍ جَزَاؤُهُ «43» حَمْداً ظَاهِرُهُ وَفْقٌ لِبَاطِنِهِ ، و بَاطِنُهُ وَفْقٌ لِصِدْقِ النِّيَّةِ «44» حَمْداً لَمْ يَحْمَدْكَ خَلْقٌ مِثْلَهُ ، و لا يَعْرِفُ أَحَدٌ سِوَاكَ فَضْلَهُ «45» حَمْداً يُعَانُ من اجْتَهَدَ فِي تَعْدِيدِهِ ، و يُؤَيَّدُ من أَغْرَقَ نَزْعاً فِي تَوْفِيَتِهِ . «46» حَمْداً يَجْمَعُ ما خَلَقْتَ من الْحَمْدِ ، و يَنْتَظِمُ ما أَنْتَ خَالِقُهُ من بَعْدُ . «47» حَمْداً لا حَمْدَ أَقْرَبُ إِلَى قَوْلِكَ مِنْهُ ، و لا أَحْمَدَ مِمَّنْ يَحْمَدُكَ به . «48» حَمْداً يُوجِبُ بِكَرَمِكَ الْمَزِيدَ بِوُفُورِهِ ، و تَصِلُهُ بِمَزِيدٍ بَعْدَ مَزِيدٍ طَوْلًا مِنْكَ «49» حَمْداً يَجِبُ لِكَرَمِ وَجْهِكَ ، و يُقَابِلُ عز جَلَالِكَ . «50» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، الْمُنْتَجَبِ الْمُصْطَفَى الْمُكَرَّمِ الْمُقَرَّبِ ، أَفْضَلَ صَلَوَاتِكَ ، و بَارِكْ عَلَيْهِ أَتَمَّ بَرَكَاتِكَ ، و تَرَحَّمْ عَلَيْهِ أَمْتَعَ رَحَمَاتِكَ . «51» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً زَاكِيَةً لا تَكُونُ صَلَاةٌ أَزْكَى مِنْهَا ، و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً نَامِيَةً لا تَكُونُ صَلَاةٌ أَنْمَى مِنْهَا ، و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً رَاضِيَةً لا تَكُونُ صَلَاةٌ فَوْقَهَا . «52» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تُرْضِيهِ و تَزِيدُ عَلَى رِضَاهُ ، و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً تُرْضِيكَ و تَزِيدُ عَلَى رِضَاكَ لَهُ و صَلِّ عَلَيْهِ صَلَاةً لا تَرْضَى لَهُ إِلَّا بِهَا ، و لا تَرَى غَيْرَهُ لَهَا أَهْلًا . «53» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ صَلَاةً تُجَاوِزُ رِضْوَانَكَ ، و يَتَّصِلُ اتِّصَالُهَا بِبَقَائِكَ ، و لا يَنْفَدُ كَمَا لا تَنْفَدُ كَلِمَاتُكَ . «54» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تَنْتَظِمُ صَلَوَاتِ مَلَائِكَتِكَ و أَنْبِيَائِكَ و رُسُلِكَ و أَهْلِ طَاعَتِكَ ، و تَشْتَمِلُ عَلَى صَلَوَاتِ عِبَادِكَ من جِنِّكَ و إِنْسِكَ و أَهْلِ إِجَابَتِكَ ، و تَجْتَمِعُ عَلَى صَلَاةِ كُلِّ من ذَرَأْتَ و بَرَأْتَ من أَصْنَافِ خَلْقِكَ . «55» رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِ و آلِهِ ، صَلَاةً تُحِيطُ بِكُلِّ صَلَاةٍ سَالِفَةٍ و مُسْتَأْنَفَةٍ ، و صَلِّ عَلَيْهِ و عَلَى آلِهِ ، صَلَاةً مَرْضِيَّةً لَكَ و لِمَنْ دُونَكَ ، و تُنْشِىُ مَعَ ذَلِكَ صَلَوَاتٍ تُضَاعِفُ مَعَهَا تِلْكَ الصَّلَوَاتِ عِنْدَهَا ، و تَزِيدُهَا عَلَى كُرُورِ الْأَيَّامِ زِيَادَةً فِي تَضَاعِيفَ لا يَعُدُّهَا غَيْرُک . «56» رَبِّ صَلِّ عَلَى أَطَائِبِ أَهْلِ بَيْتِهِ الَّذِينَ اخْتَرْتَهُمْ لِأَمْرِكَ ، و جَعَلْتَهُمْ خَزَنَةَ عِلْمِكَ ، و حَفَظَةَ دِينِكَ ، و خُلَفَاءَكَ فِي أَرْضِكَ ، و حُجَجَكَ عَلَى عِبَادِكَ ، و طَهَّرْتَهُمْ من الرِّجْسِ و الدَّنَسِ تَطْهِيراً بِإِرَادَتِكَ ، و جَعَلْتَهُمُ الْوَسِيلَةَ إِلَيْكَ ، و الْمَسْلَكَ إِلَى جَنَّتِكَ «57» رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، صَلَاةً تُجْزِلُ لَهُمْ بِهَا من نِحَلِكَ و كَرَامَتِكَ ، و تُكْمِلُ لَهُمُ الْأَشْيَاءَ من عَطَايَاكَ و نَوَافِلِكَ ، و تُوَفِّرُ عَلَيْهِمُ الْحَظَّ من عَوَائِدِكَ و فَوَائِدِكَ . «58» رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِ و عَلَيْهِمْ صَلَاةً لا أَمَدَ فِي أَوَّلِهَا ، و لا غَايَةَ لِأَمَدِهَا ، و لا نِهَايَةَ لآِخِرِهَا . «59» رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِمْ زِنَةَ عَرْشِكَ و ما دُونَهُ ، و مِلْ ءَ سَمَاوَاتِكَ و ما فَوْقَهُنَّ ، و عَدَدَ أَرَضِيكَ و ما تَحْتَهُنَّ و ما بَيْنَهُنَّ ، صَلَاةً تُقَرِّبُهُمْ مِنْكَ زُلْفَى ، و تَكُونُ لَكَ و لَهُمْ رِضًى ، و مُتَّصِلَةً بِنَظَائِرِهِنَّ أَبَداً . «60» اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ ، و مَنَاراً فِي بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ ، و جَعَلْتَهُ الذَّرِيعَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ ، و افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ ، و حَذَّرْتَ مَعْصِيَتَهُ ، و أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ ، و الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْيِهِ ، و أَلَّا يَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ ، و لا يَتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِينَ ، و كَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ و عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِينَ ، و بَهَاءُ الْعَالَمِينَ . «61» اللَّهُمَّ فَأَوْزِعْ لِوَلِيِّكَ شُكْرَ ما أَنْعَمْتَ به عَلَيْهِ ، و أَوْزِعْنَا مِثْلَهُ فِيهِ ، و آتِهِ من لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيراً ، و افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً ، و أَعِنْهُ بِرُكْنِكَ أَلْأَعَزِّ ، و اشْدُدْ أَزْرَهُ ، و قَوِّ عَضُدَهُ ، و رَاعِهِ بِعَيْنِكَ ، و احْمِهِ بِحِفْظِكَ و انْصُرْهُ بِمَلَائِکَتِکَ ، و امْدُدْهُ بِجُنْدِک الْأَغْلَبِ . «62» و أَقِمْ به كِتَابَكَ و حُدُودَكَ و شَرَائِعَكَ و سُنَنَ رَسُولِكَ ، صَلَوَاتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيْهِ و آلِهِ ، و أَحْيِ به ما أَمَاتَهُ الظَّالِمُونَ من مَعَالِمِ دِينِكَ ، و اجْلُ به صَدَاءَ الْجَوْرِ عَنْ طَرِيقَتِكَ ، و أَبِنْ به الضَّرَّاءَ من سَبِيلِكَ ، و أَزِلْ به النَّاكِبِينَ عَنْ صِرَاطِكَ ، و امْحَقْ به بُغَاةَ قَصْدِكَ عِوَجاً «63» و أَلِنْ جَانِبَهُ لِأَوْلِيَائِكَ ، و ابْسُطْ يَدَهُ عَلَى أَعْدَائِكَ ، و هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ ، و رَحْمَتَهُ و تَعَطُّفَهُ و تَحَنُّنَهُ ، و اجْعَلْنَا لَهُ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ ، و فِي رِضَاهُ سَاعِينَ ، و إِلَى نُصْرَتِهِ و الْمُدَافَعَةِ عَنْهُ مُكْنِفِينَ ، و إِلَيْكَ و إِلَى رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ اللَّهُمَّ عَلَيْهِ و آلِهِ بِذَلِكَ مُتَقَرِّبِينَ . «64» اللَّهُمَّ و صَلِّ عَلَى أَوْلِيَائِهِمُ الْمُعْتَرِفِينَ بِمَقَامِهِمُ ، الْمُتَّبِعِينَ مَنْهَجَهُمُ ، الْمُقْتَفِينَ آثَارَهُمُ ، الْمُسْتَمْسِكِينَ بِعُرْوَتِهِمُ ، الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلَايَتِهِمُ ، الْمُؤْتَمِّينَ بِإِمَامَتِهِمُ ، الْمُسَلِّمِينَ لِأَمْرِهِمُ ، الُْمجْتَهِدِينَ فِي طَاعَتِهِمُ ، الْمُنْتَظِرِينَ أَيَّامَهُمُ ، الْمَادِّينَ إِلَيْهِمْ أَعْيُنَهُمُ ، الصَّلَوَاتِ الْمُبَارَكَاتِ الزَّاكِيَاتِ النَّامِيَاتِ الْغَادِيَاتِ الرَّائِحَاتِ . «65» و سَلِّمْ عَلَيْهِمْ و عَلَى أَرْوَاحِهِمْ ، و اجْمَعْ عَلَى التَّقْوَى أَمْرَهُمْ ، و أَصْلِحْ لَهُمْ شُؤُونَهُمْ ، و تُبْ عَلَيْهِمْ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ، و خَيْرُ الْغَافِرِينَ ، و اجْعَلْنَا مَعَهُمْ فِي دَارِ السَّلَامِ بِرَحْمَتِكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «66» اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمٌ شَرَّفْتَهُ و كَرَّمْتَهُ و عَظَّمْتَهُ ، نَشَرْتَ فِيهِ رَحْمَتَكَ ، و مَنَنْتَ فِيهِ بِعَفْوِكَ ، و أَجْزَلْتَ فِيهِ عَطِيَّتَكَ ، و تَفَضَّلْتَ به عَلَى عِبَادِكَ . «67» اللَّهُمَّ و أَنَا عَبْدُكَ الَّذِي أَنْعَمْتَ عَلَيْهِ قَبْلَ خَلْقِكَ لَهُ و بَعْدَ خَلْقِكَ إِيَّاهُ ، فَجَعَلْتَهُ مِمَّنْ هَدَيْتَهُ لِدِينِكَ ، و وَفَّقْتَهُ لِحَقِّكَ ، و عَصَمْتَهُ بِحَبْلِكَ ، و أَدْخَلْتَهُ فِي حِزْبِكَ ، و أَرْشَدْتَهُ لِمُوَالَاةِ أَوْلِيَائِكَ ، و مُعَادَاةِ أَعْدَائِكَ . «68» ثُمَّ أَمَرْتَهُ فَلَمْ يَأْتَمِرْ ، و زَجَرْتَهُ فَلَمْ يَنْزَجِرْ ، و نَهَيْتَهُ عَنْ مَعْصِيَتِكَ ، فَخَالَفَ أَمْرَكَ إِلَى نَهْيِكَ ، لا مُعَانَدَةً لَكَ ، و لا اسْتِكْبَاراً عَلَيْكَ ، بَلْ دَعَاهُ هَوَاهُ إِلَى ما زَيَّلْتَهُ و إِلَى ما حَذَّرْتَهُ ، و أَعَانَهُ عَلَى ذَلِكَ عَدُوُّ كَ و عَدُوُّهُ ، فَأَقْدَمَ عَلَيْهِ عَارِفاً بِوَعِيدِكَ ، رَاجِياً لِعَفْوِكَ ، وَاثِقاً بِتَجَاوُزِكَ ، و كَانَ أَحَقَّ عِبَادِکَ مَعَ ما مَنَنْتَ عَلَيْهِ أَلَّا يَفْعَلَ . «69» و ها أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ صَاغِراً ذَلِيلًا خَاضِعاً خَاشِعاً خَائِفاً ، مُعْتَرِفاً بِعَظِيمٍ من الذُّنُوبِ تَحَمَّلْتُهُ ، و جَلِيلٍ من الْخَطَايَا اجْتَرَمْتُهُ ، مُسْتَجِيراً بِصَفْحِكَ ، لَائِذاً بِرَحْمَتِكَ ، مُوقِناً أَنَّهُ لا يُجِيرُنِي مِنْكَ مُجِيرٌ ، و لا يَمْنَعُنِي مِنْكَ مَانِعٌ . «70» فَعُدْ عَلَيَّ بِمَا تَعُودُ به عَلَي من اقْتَرَفَ من تَغَمُّدِكَ ، و جُدْ عَلَيَّ بِمَا تَجُودُ به عَلَى من أَلْقَى بِيَدِهِ إِلَيْكَ من عَفْوِكَ ، و امْنُنْ عَلَيَّ بِمَا لا يَتَعَاظَمُكَ أَنْ تَمُنَّ به عَلَي من أَمَّلَکَ من غُفْرَانِکَ ، «71» و اجْعَلْ لِي فِي هَذَا الْيَوْمِ نَصِيباً أَنَالُ به حَظّاً من رِضْوَانِكَ ، و لا تَرُدَّنِي صِفْراً مِمَّا يَنْقَلِبُ به الْمُتَعَبِّدُونَ لَكَ من عِبَادِكَ «72» و إِنِّي و إِنْ لَمْ أُقَدِّمْ ما قَدَّمُوهُ من الصَّالِحَاتِ فَقَدْ قَدَّمْتُ تَوْحِيدَكَ و نَفْيَ الْأَضْدَادِ و الْأَنْدَادِ و الْأَشْبَاهِ عَنْكَ ، و أَتَيْتُكَ من الْأَبْوَابِ الَّتِي أَمَرْتَ أَنْ تُؤْتَى مِنْهَا ، و تَقَرَّبْتُ إِلَيْكَ بِمَا لا يَقْرُبُ أَحَدٌ مِنْکَ إِلَّا بِالتَّقَرُّبِ به . «73» ثُمَّ أَتْبَعْتُ ذَلِكَ بِالْإِنَابَةِ إِلَيْكَ ، و التَّذَلُّلِ و الِاسْتِكَانَةِ لَكَ ، و حُسْنِ الظَّنِّ بِكَ ، و الثِّقَةِ بِمَا عِنْدَكَ ، و شَفَعْتُهُ بِرَجَائِكَ الَّذِي قل ما يَخِيبُ عَلَيْهِ رَاجِيكَ . «74» و سَأَلْتُكَ مَسْأَلَةَ الْحَقِيرِ الذَّلِيلِ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ ، و مَعَ ذَلِكَ خِيفَةً و تَضَرُّعاً و تَعَوُّذاً و تَلَوُّذاً ، لا مُسْتَطِيلًا بِتَكَبُّرِ الْمُتَكَبِّرِينَ ، و لا مُتَعَالِياً بِدَالَّةِ الْمُطِيعِينَ ، و لا مُسْتَطِيلًا بِشَفَاعَةِ الشَّافِعِينَ . «75» و أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ الْأَقَلِّينَ ، و أَذَلُّ الْأَذَلِّينَ ، و مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا ، فَيَا من لَمْ يُعَاجِلِ الْمُسِيئِينَ ، و لا يَنْدَهُ الْمُتْرَفِينَ ، و يا من يَمُنُّ بِإِقَالَةِ الْعَاثِرِينَ ، و يَتَفَضَّلُ بِإِنْظَارِ الْخَاطِئِينَ . «76» أَنَا الْمُسِي ءُ الْمُعْتَرِفُ الْخَاطِىُ الْعَاثِرُ . «77» أَنَا الَّذِي أَقْدَمَ عَلَيْكَ مُجْتَرِئاً . «78» أَنَا الَّذِي عَصَاكَ مُتَعَمِّداً . «79» أَنَا الَّذِي اسْتَخْفَى من عِبَادِكَ و بَارَزَكَ . «80» أَنَا الَّذِي هَابَ عِبَادَكَ و أَمِنَكَ . «81» أَنَا الَّذِي لَمْ يَرْهَبْ سَطْوَتَكَ ، و لَمْ يَخَفْ بَأْسَكَ . «82» أَنَا الْجَانِي عَلَى نَفْسِهِ «83» أَنَا الْمُرْتَهَنُ بِبَلِيَّتِهِ . «84» أَنَا الْقَلِيلُ الْحَيَاءِ . «85» أَنَا الطَّوِيلُ الْعَنَاءِ . «86» بِحَقِّ من انْتَجَبْتَ من خَلْقِكَ ، و بِمَنِ اصْطَفَيْتَهُ لِنَفْسِكَ ، بِحَقِّ من اخْتَرْتَ من بَرِيَّتِكَ ، و من اجْتَبَيْتَ لِشَأْنِكَ ، بِحَقِّ من وَصَلْتَ طَاعَتَهُ بِطَاعَتِكَ ، و من جَعَلْتَ مَعْصِيَتَهُ كَمَعْصِيَتِكَ ، بِحَقِّ من قَرَنْتَ مُوَالَاتَهُ بِمُوَالَاتِكَ ، و من نُطْتَ مُعَادَاتَهُ بِمُعَادَاتِكَ ، تَغَمَّدْنِي فِي يَوْمِي هَذَا بِمَا تَتَغَمَّدُ به من جَارَ إِلَيْكَ مُتَنَصِّلًا ، و عَاذَ بِاسْتِغْفَارِکَ تَائِباً . «87» و تَوَلَّنِي بِمَا تَتَوَلَّى به أَهْلَ طَاعَتِكَ و الزُّلْفَى لَدَيْكَ و الْمَكَانَةِ مِنْكَ . «88» و تَوَحَّدْنِي بِمَا تَتَوَحَّدُ به من وَفَى بِعَهْدِكَ ، و أَتْعَبَ نَفْسَهُ فِي ذَاتِكَ ، و أَجْهَدَهَا فِي مَرْضَاتِكَ . «89» و لا تُؤَاخِذْنِي بِتَفْرِيطِي فِي جَنْبِكَ ، و تَعَدِّي طَوْرِي فِي حُدُودِكَ ، و مُجَاوَزَةِ أَحْكَامِكَ . «90» و لا تَسْتَدْرِجْنِي بِإِمْلَائِكَ لِي اسْتِدْرَاجَ من مَنَعَنِي خَيْرَ ما عِنْدَهُ و لَمْ يَشْرَكْكَ فِي حُلُولِ نِعْمَتِهِ بِي . «91» و نَبِّهْنِي من رَقْدَةِ الْغَافِلِينَ ، و سِنَةِ الْمُسْرِفِينَ ، و نَعْسَةِ الَْمخْذُولِينَ «92» و خُذْ بِقَلْبِي إِلَى ما اسْتَعْمَلْتَ به الْقَانِتِينَ ، و اسْتَعْبَدْتَ به الْمُتَعَبِّدِينَ ، و اسْتَنْقَذْتَ به الْمُتَهَاوِنِينَ . «93» و أَعِذْنِي مِمَّا يُبَاعِدُنِي عَنْكَ ، و يَحُولُ بَيْنِي و بَيْنَ حَظِّي مِنْكَ ، و يَصُدُّنِي عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ «94» و سَهِّلْ لِي مَسْلَكَ الْخَيْرَاتِ إِلَيْكَ ، و الْمُسَابَقَةَ إِلَيْهَا من حَيْثُ أَمَرْتَ ، و الْمُشَاحَّةَ فِيهَا عَلَى ما أَرَدْتَ . «95» و لا تَمْحَقْنِي فِيمَن تَمْحَقُ من الْمُسْتَخِفِّينَ بِمَا أَوْعَدْتَ «96» و لا تُهْلِكْنِي مَعَ من تُهْلِكُ من الْمُتَعَرِّضِينَ لِمَقْتِكَ «97» و لا تُتَبِّرْنِي فِيمَنْ تُتَبِّرُ من الْمُنْحَرِفِينَ عَن سُبُلِکَ «98» و نَجِّنِي من غَمَرَاتِ الْفِتْنَةِ ، و خَلِّصْنِي من لَهَوَاتِ الْبَلْوَى ، و أَجِرْنِي من أَخْذِ الْإِمْلَاءِ . «99» و حل بَيْنِي و بَيْنَ عَدُوٍّ يُضِلُّنِي ، و هَوًى يُوبِقُنِي ، و مَنْقَصَةٍ تَرْهَقُنِي «100» و لا تُعْرِضْ عَنِّي إِعْرَاضَ من لا تَرْضَى عَنْهُ بَعْدَ غَضَبِكَ «101» و لا تُؤْيِسْنِي من الْأَمَلِ فِيكَ فَيَغْلِبَ عَلَيَّ الْقُنُوطُ من رَحْمَتِكَ «102» و لا تَمْنِحْنِي بِمَا لا طَاقَةَ لِي به فَتَبْهَظَنِي مِمَّا تُحَمِّلُنِيهِ من فَضْلِ مَحَبَّتِكَ . «103» و لا تُرْسِلْنِي من يَدِكَ إِرْسَالَ من لا خَيْرَ فِيهِ ، و لا حَاجَةَ بِكَ إِلَيْهِ ، و لا إِنَابَةَ لَهُ «104» و لا تَرْمِ بِي رَمْيَ من سَقَطَ من عَيْنِ رِعَايَتِكَ ، و من اشْتَمَلَ عَلَيْهِ الْخِزْيُ من عِنْدِكَ ، بَلْ خُذْ بِيَدِي من سَقْطَةِ الْمُتَرَدِّينَ ، و وَهْلَةِ الْمُتَعَسِّفِينَ ، و زَلَّةِ الْمَغْرُورِينَ ، و وَرْطَةِ الْهَالِكِينَ . «105» و عَافِنِي مِمَّا ابْتَلَيْتَ به طَبَقَاتِ عَبِيدِكَ و إِمَائِكَ ، و بَلِّغْنِي مَبَالِغَ من عُنِيتَ به ، و أَنْعَمْتَ عَلَيْهِ ، و رَضِيتَ عَنْهُ ، فَأَعَشْتَهُ حَمِيداً ، و تَوَفَّيْتَهُ سَعِيداً «106» و طَوِّقْنِي طَوْقَ الْإِقْلَاعِ عَمَّا يُحْبِطُ الْحَسَنَاتِ ، و يَذْهَبُ بِالْبَرَكَاتِ «107» و أَشْعِرْ قَلْبِيَ الِازْدِجَارَ عَنْ قَبَائِحِ السَّيِّئَاتِ ، و فَوَاضِحِ الْحَوْبَاتِ . «108» و لا تَشْغَلْنِي بِمَا لا أُدْرِكُهُ إِلَّا بِكَ عَمَّا لا يُرْضِيكَ عَنِّي غَيْرُهُ «109» و انْزِعْ من قَلْبِي حُبَّ دُنْيَا دَنِيَّةٍ تَنْهَى عَمَّا عِنْدَكَ ، و تَصُدُّ عَنِ ابْتِغَاءِ الْوَسِيلَةِ إِلَيْكَ ، و تُذْهِلُ عَنِ التَّقَرُّبِ مِنْکَ . «110» و زَيِّنْ لِيَ التَّفَرُّدَ بِمُنَاجَاتِكَ بِاللَّيْلِ و النَّهَارِ «111» و هَبْ لِي عِصْمَةً تُدْنِينِي من خَشْيَتِكَ ، و تَقْطَعُنِي عَنْ رُكُوبِ مَحَارِمِكَ ، و تَفُكَّنِي من أَسْرِ الْعَظَائِمِ . «112» و هَبْ لِيَ التَّطْهِيرَ من دَنَسِ الْعِصْيَانِ ، و أَذْهِبْ عَنِّي دَرَنَ الْخَطَايَا ، و سَرْبِلْنِي بِسِرْبَالِ عَافِيَتِكَ ، و رَدِّنِي رِدَاءَ مُعَافَاتِكَ ، و جَلِّلْنِي سَوَابِغَ نَعْمَائِكَ ، و ظَاهِرْ لَدَيَّ فَضْلَكَ و طَوْلَكَ «113» و أَيِّدْنِي بِتَوْفِيقِكَ و تَسْدِيدِكَ ، و أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ ، و مَرْضِيِّ الْقَوْلِ ، و مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ ، و لا تَكِلْنِي إِلَى حَوْلِي و قُوَّتِي دُونَ حَوْلِكَ و قُوَّتِكَ . «114» و لا تُخْزِنِي يَوْمَ تَبْعَثُنِي لِلِقَائِكَ ، و لا تَفْضَحْنِي بَيْنَ يَدَيْ أَوْلِيَائِكَ ، و لا تُنْسِنِي ذِكْرَكَ ، و لا تُذْهِبْ عَنِّي شُكْرَكَ ، بَلْ أَلْزِمْنِيهِ فِي أَحْوَالِ السَّهْوِ عِنْدَ غَفَلَاتِ الْجَاهِلِينَ لآِلْائِكَ ، و أَوْزِعْنِي أَنْ أُثْنِيَ بِمَا أَوْلَيْتَنِيهِ ، و أَعْتَرِفَ بِمَا أَسْدَيْتَهُ إِلَيَّ . «115» و اجْعَلْ رَغْبَتِي إِلَيْكَ فَوْقَ رَغْبَةِ الرَّاغِبِينَ ، و حَمْدِي إِيَّاكَ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِينَ «116» و لا تَخْذُلْنِي عِنْدَ فَاقَتِي إِلَيْكَ ، و لا تُهْلِكْنِي بِمَا . أَسْدَيْتُهُ إِلَيْكَ ، و لا تَجْبَهْنِي بِمَا جَبَهْتَ به الْمُعَانِدِينَ لَكَ ، فَإِنِّي لَكَ مُسَلِّمٌ ، أَعْلَمُ أَنَّ الْحُجَّةَ لَكَ ، و أَنَّكَ أَوْلَى بِالْفَضْلِ ، و أَعْوَدُ بِالْإِحْسَانِ ، و أَهْلُ التَّقْوَى ، و أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ، و أَنَّكَ بِأَنْ تَعْفُوَ أَوْلَى مِنْكَ بِأَنْ تُعَاقِبَ ، و أَنَّكَ بِأَنْ تَسْتُرَ أَقْرَبُ مِنْكَ إِلَى أَنْ تَشْهَرَ . «117» فَأَحْيِنِي حَيَاةً طَيِّبَةً تَنْتَظِمُ بِمَا أُرِيدُ ، و تَبْلُغُ ما أُحِبُّ من حَيْثُ لا آتِي ما تَكْرَهُ ، و لا أَرْتَكِبُ ما نَهَيْتَ عَنْهُ ، و أَمِتْنِي مَيتَةَ من يَسْعَى نُورُهُ بَيْنَ يَدَيْهِ و عَنْ يَمِينِهِ . «118» و ذَلِّلْنِي بَيْنَ يَدَيْكَ ، و أَعِزَّنِي عِنْدَ خَلْقِكَ ، و ضَعْنِي إِذَا خَلَوْتُ بِكَ ، و ارْفَعْنِي بَيْنَ عِبَادِكَ ، و أَغْنِنِي عَمَّنْ هو غَنِيٌّ عَنِّي ، و زِدْنِي إِلَيْكَ فَاقَةً و فَقْراً . «119» و أَعِذْنِي من شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ، و من حُلُولِ الْبَلَاءِ ، و من الذُّلِّ و الْعَنَاءِ ، تَغَمَّدْنِي فِيما اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنِّي بِمَا يَتَغَمَّدُ به الْقَادِرُ عَلَى الْبَطْشِ لَوْ لا حِلْمُهُ ، و الآْخِذُ عَلَى الْجَرِيرَةِ لَوْ لا أَنَاتُهُ «120» و إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً أَوْ سُوءاً فَنَجِّنِي مِنْهَا لِوَاذاً بِكَ ، و إِذْ لَمْ تُقِمْنِي مَقَامَ فَضِيحَةٍ فِي دُنْيَاكَ فَلَا تُقِمْنِي مِثْلَهُ فِي آخِرَتِكَ «121» و اشْفَعْ لِي أَوَائِلَ مِنَنِكَ بِأَوَاخِرِهَا ، و قَدِيمَ فَوَائِدِكَ بِحَوَادِثِهَا ، و لا تَمْدُدْ لِي مَدّاً يَقْسُو مَعَهُ قَلْبِي ، و لا تَقْرَعْنِي قَارِعَةً يَذْهَبُ لَهَا بَهَائِي ، و لا تَسُمْنِي خَسِيسَةً يَصْغُرُ لَهَا قَدْرِي و لا نَقِيصَةً يُجْهَلُ من أَجْلِهَا مَكَانِي . «122» و لا تَرُعْنِي رَوْعَةً أُبْلِسُ بِهَا ، و لا خِيفَةً أُوجِسُ دُونَهَا ، اجْعَلْ هَيْبَتِي فِي وَعِيدِكَ ، و حَذَرِي من إِعْذَارِكَ و إِنْذَارِكَ ، و رَهْبَتِي عِنْد تِلَاوَةِ آيَاتِكَ . «123» و اعْمُرْ لَيْلِي بِإِيقَاظِي فِيهِ لِعِبَادَتِكَ ، و تَفَرُّدِي بِالتَّهَجُّدِ لَكَ ، و تَجَرُّدِي بِسُكُونِي إِلَيْكَ ، و إِنْزَالِ حَوَائِجِي بِكَ ، و مُنَازَلَتِي إِيَّاكَ فِي فَكَاكِ رَقَبَتِي من نَارِكَ ، و إِجَارَتِي مِمَا فِيهِ أَهْلُهَا من عَذَابِکَ . «124» و لا تَذَرْنِي فِي طُغْيَانِي عَامِهاً ، و لا فِي غَمْرَتِي سَاهِياً حَتَّى حِينٍ ، و لا تَجْعَلْنِي عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ ، و لا نَكَالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ ، و لا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ ، و لا تَمْكُرْ بِي فِيمَنْ تَمْكُرُ به ، و لا تَسْتَبْدِلْ بِي غَيْرِي ، و لا تُغَيِّرْ لِي اسْماً ، و لا تُبَدِّلْ لِي جِسْماً ، و لا تَتَّخِذْنِي هُزُواً لِخَلْقِكَ ، و لا سُخْرِيّاً لَكَ ، و لا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِكَ ، و لا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالِانْتِقَامِ لَكَ . «125» و أَوْجِدْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ ، و حَلَاوَةَ رَحْمَتِكَ و رَوْحِكَ و رَيْحَانِكَ ، و جَنَّةِ نَعِيمِكَ ، و أَذِقْنِي طَعْمَ الْفَرَاغِ لِمَا تُحِبُّ بِسَعَةٍ من سَعَتِكَ ، و الِاجْتِهَادِ فِيما يُزْلِفُ لَدَيْكَ و عِنْدَكَ ، و أَتْحِفْنِي بِتُحْفَةٍ من تُحَفَاتِكَ . «126» و اجْعَلْ تِجَارَتِي رَابِحَةً ، و كَرَّتِي غَيْرَ خَاسِرَةٍ ، و أَخِفْنِي مَقَامَكَ ، و شَوِّقْنِي لِقَاءَكَ ، و تُبْ عَلَيَّ تَوْبَةً نَصُوحاً لا تُبْقِ مَعَهَا ذُنُوباً صَغِيرَةً و لا كَبِيرَةً ، و لا تَذَرْ مَعَهَا عَلَانِيَةً و لا سَرِيرَةً . «127» و انْزَعِ الْغِلَّ من صَدْرِي لِلْمُؤْمِنِينَ ، و اعْطِفْ بِقَلْبِي عَلَى الْخَاشِعِينَ ، و كن لِي كَمَا تَكُونُ لِلصَّالِحِينَ ، و حَلِّنِي حِلْيَةَ الْمُتَّقِينَ ، و اجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْغَابِرِينَ ، و ذِكْراً نَامِياً فِي الآْخِرِينَ ، و وَافِ بِي عَرْصَةَ الْأَوَّلِينَ . «128» و تَمِّمْ سُبُوغَ نِعْمَتِكَ ، عَلَيَّ ، و ظَاهِرْ كَرَامَاتِهَا لَدَيَّ ، امْلَأْ من فَوَائِدِكَ يَدِي ، و سُقْ كَرَائِمَ مَوَاهِبِكَ إِلَيَّ ، و جَاوِرْ بِيَ الْأَطْيَبِينَ من أَوْلِيَائِكَ فِي الْجِنَانِ الَّتِي زَيَّنْتَهَا لِأَصْفِيَائِكَ ، و جَلِّلْنِي شَرَائِفَ نِحَلِكَ فِي الْمَقَامَاتِ الْمُعَدَّةِ لِأَحِبَّائِکَ . «129» و اجْعَلْ لِي عِنْدَكَ مَقِيلًا آوِي إِلَيْهِ مُطْمَئِنّاً ، و مَثَابَةً أَتَبَوَّؤُهَا ، و أَقَرُّ عَيْناً ، و لا تُقَايِسْنِي بِعَظِيَماتِ الْجَرَائِرِ ، و لا تُهْلِكْنِي يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ، و أَزِلْ عَنِّي كُلَّ شك و شُبْهَةٍ ، و اجْعَلْ لِي فِي الْحَقِّ طَرِيقاً من كُلِّ رَحْمَةٍ ، و أَجْزِلْ لِي قِسَمَ الْمَوَاهِبِ من نَوَالِكَ ، و وَفِّرْ عَلَيَّ حُظُوظَ الْإِحْسَانِ من إِفْضَالِكَ . «130» و اجْعَلْ قَلْبِي وَاثِقاً بِمَا عِنْدَكَ ، و هَمِّي مُسْتَفْرَغاً لِمَا هو لَكَ ، و اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْتَعْمِلُ به خَالِصَتَكَ ، و أَشْرِبْ قَلْبِي عِنْدَ ذُهُولِ الْعُقُولِ طَاعَتَكَ ، و اجْمَعْ لِيَ الْغِنَى و الْعَفَافَ و الدَّعَةَ و الْمُعَافَاةَ و الصِّحَّةَ و السَّعَةَ و الطُّمَأْنِينَةَ و الْعَافِيَةَ . «131» و لا تُحْبِطْ حَسَنَاتِي بِمَا يَشُوبُهَا من مَعْصِيَتِكَ ، و لا خَلَوَاتِي بِمَا يَعْرِضُ لِي من نَزَغَاتِ فِتْنَتِكَ ، و صُنْ وَجْهِي عَنِ الطَّلَبِ إِلَى أَحَدٍ من الْعَالَمِينَ ، و ذُبَّنِي عَنِ الِْتمَاسِ ما عِنْدَ الْفَاسِقِينَ . «132» و لا تَجْعَلْنِي لِلظَّالِمِينَ ظَهِيراً ، و لا لَهُمْ عَلَى مَحْوِ كِتَابِكَ يَداً و نَصِيراً ، و حُطْنِي من حَيْثُ لا أَعْلَمُ حِيَاطَةً تَقِينِي بِهَا ، و افْتَحْ لِي أَبْوَابَ تَوْبَتِكَ و رَحْمَتِكَ و رَأْفَتِكَ و رِزْقِكَ الْوَاسِعِ ، إِنِّي إِلَيْكَ من الرَّاغِبِينَ ، و أَتْمِمْ لِي إِنْعَامَكَ ، إِنَّكَ خَيْرُ الْمُنْعِمِينَ «133» و اجْعَلْ بَاقِيَ عُمْرِي فِي الْحَجِّ و الْعُمْرَةِ ابْتِغَاءَ وَجْهِكَ ، يا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، و صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ ، و السَّلَامُ عَلَيْهِ و عَلَيْهِمْ أَبَدَ الآبِدِينَ
«1» اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمٌ مُبَارَكٌ مَيْمُونٌ ، و الْمُسْلِمُونَ فِيهِ مُجْتَمِعُونَ فِي أَقْطَارِ أَرْضِكَ ، يَشْهَدُ السَّائِلُ مِنْهُمْ و الطَّالِبُ و الرَّاغِبُ و الرَّاهِبُ و أَنْتَ النَّاظِرُ فِي حَوَائِجِهِمْ ، فَأَسْأَلُكَ بِجُودِكَ و كَرَمِكَ و هَوَانِ ما سَأَلْتُكَ عَلَيْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ . «2» و أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ ، و لَكَ الْحَمْدَ ، لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ و الْأَرْضِ ، مَهْمَا قَسَمْتَ بَيْنَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ من خَيْرٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ هُدًى أَوْ عَمَلٍ بِطَاعَتِكَ ، أَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ به عَلَيْهِمْ تَهْدِيهِمْ به إِلَيْكَ ، أَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً ، أَوْ تُعْطِيهِمْ به خَيْراً من خَيْرِ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّي و نَصِيبِي مِنْهُ . «3» و أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ و الْحَمْدَ ، لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ و رَسُولِكَ و حَبِيبِكَ و صِفْوَتِكَ و خِيَرَتِكَ من خَلْقِكَ ، و عَلَى آل مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلَاةً لا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلَّا أَنْتَ ، و أَنْ تُشْرِكَنَا فِي صَالِحِ من دَعَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ من عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ ، يا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، و أَنْ تَغْفِرَ لَنَا و لَهُمْ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ . «4» اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِي ، و بِكَ أَنْزَلْتُ الْيَوْمَ فَقْرِي و فَاقَتِي و مَسْكَنَتِي ، و إِنِّي بِمَغْفِرَتِكَ و رَحْمَتِكَ أَوْثَقُ مِنِّي بِعَمَلِي ، و لَمَغْفِرَتُكَ و رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ من ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و تَوَلَّ قَضَاءَ كُلِّ حَاجَةٍ هِيَ لِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا ، و تَيْسِيرِ ذَلِكَ عَلَيْكَ ، و بِفَقْرِي إِلَيْكَ ، و غِنَاكَ عَنِّي ، فَإِنِّي لَمْ أُصِبْ خَيْراً قَطُّ إِلَّا مِنْكَ ، و لَمْ يَصْرِفْ عَنِّي سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَيْرُكَ ، و لا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِي و دُنْيَايَ سِوَاكَ . «5» اللَّهُمَّ من تَهَيَّأَ و تَعَبَّأَ و أَعَدَّ و اسْتَعَدَّ لِوَفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ و نَوَافِلِهِ و طَلَبَ نَيْلِهِ و جَائِزَتِهِ ، فَإِلَيْكَ يا مَوْلَايَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِي و تَعْبِئَتِي و إِعْدَادِي و اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِکَ و رِفْدِکَ و طَلَبَ نَيْلِکَ و جَائِزَتِکَ . «6» اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و لا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذَلِكَ من رَجَائِي ، يا من لا يُحْفِيهِ سَائِلٌ و لا يَنْقُصُهُ نَائِلٌ ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً مِنِّي بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ ، و لا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلَّا شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ و أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ و عَلَيْهِمْ سَلَامُكَ . «7» أَتَيْتُكَ مُقِرّاً بِالْجُرْمِ و الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِي ، أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ به عَنِ الْخَاطِئِينَ ، ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ و الْمَغْفِرَةِ . «8» فَيَا من رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ ، و عَفْوُهُ عَظِيمٌ ، يا عَظِيمُ يا عَظِيمُ ، يا كَرِيمُ يا كَرِيمُ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ و عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ و تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ و تَوَسَّعْ عَلَيَّ بِمَغْفِرَتِكَ . «9» اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ و أَصْفِيَائِكَ و مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا ، و أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ ، لا يُغَالَبُ أَمْرُكَ ، و لا يُجَاوَزُ الَْمحْتُومُ من تَدْبِيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ و أَنَّى شِئْتَ ، و لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ به غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ و لا لِإِرَادَتِكَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ و خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ ، يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا ، و كِتَابَكَ مَنْبُوذاً ، و فَرَائِضَکَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِکَ ، و سُنَنَ نَبِيِّکَ مَتْرُوکَةً . «10» اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ من الْأَوَّلِينَ و الآْخِرِينَ ، و من رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ و أَشْيَاعَهُمْ و أَتْبَاعَهُمْ . «11» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ ، كَصَلَوَاتِكَ و بَرَكَاتِكَ و تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ و آل إِبْرَاهِيمَ ، و عَجِّلِ الْفَرَجَ و الرَّوْحَ و النُّصْرَةَ و الَّتمْكِينَ و التَّأْيِيدَ لَهُمْ . «12» اللَّهُمَّ و اجْعَلْنِي من أَهْلِ التَّوْحِيدِ و الْإِيمَانِ بِكَ ، و التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ ، و الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ به و عَلَى يَدَيْهِ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ . «13» اللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ ، و لا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ ، و لا يُجِيرُ من عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ ، و لا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ و بَيْنَ يَدَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و هَبْ لَنَا يا إِلَهِي من لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ ، و بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلَادِ . «14» و لا تُهْلِكْنِي يا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي ، و تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي ، و أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي ، و لا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي ، و لا تُمَكِّنْهُ من عُنُقِي ، و لا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ «15» إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي ، و إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي ، و إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي ، و إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي ، و إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي ، و إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ ، و قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ ، و لا فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ ، و إِنَّمَا يَعْجَلُ من يَخَافُ الْفَوْتَ ، و إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَي الظُّلْمِ الضَّعِيفُ ، و قَدْ تَعَالَيْتَ يا إِلَهِي عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِيراً . «16» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و لا تَجْعَلْنِي لِلْبَلَاءِ غَرَضاً ، و لا لِنَقِمَتِكَ نَصَباً ، و مَهِّلْنِي ، و نَفِّسْنِي ، و أَقِلْنِي عَثْرَتِي ، و لا تَبْتَلِيَنِّي بِبَلَاءٍ عَلَى أَثَرِ بَلَاءٍ ، فَقَدْ تَرَى ضَعْفِي و قِلَّةَ حِيلَتِي و تَضَرُّعِي إِلَيْكَ . «17» أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ من غَضَبِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِذْنِي . «18» و أَسْتَجِيرُ بِكَ الْيَوْمَ من سَخَطِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَجِرْنِي «19» و أَسْأَلُكَ أَمْناً من عَذَابِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و آمِنِّي . «20» و أَسْتَهْدِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اهْدِنِي «21» و أَسْتَنْصِرُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و انْصُرْنِي . «22» و أَسْتَرْحِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْحَمْنِي «23» و أَسْتَكْفِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اكْفِنِي «24» و أَسْتَرْزِقُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي «25» و أَسْتَعِينُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَعِنِّي . «26» و أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ من ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اغْفِرْ لِي . «27» و أَسْتَعْصِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اعْصِمْنِي ، فَإِنِّي لَنْ أَعُودَ لِشَيْ ءٍ كَرِهْتَهُ مِنِّي إِنْ شِئْتَ ذَلِكَ . «28» يا رَبِّ يا رَبِّ ، يا حَنَّانُ يا مَنَّانُ ، يا ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ ما سَأَلْتُكَ و طَلَبْتُ إِلَيْكَ و رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ ، و أَرِدْهُ و قَدِّرْهُ و اقْضِهِ و أَمْضِهِ ، و خِرْ لِي فِيما تَقْضِي مِنْهُ ، و بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ ، و تَفَضَّلْ عَلَيَّ به ، و أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ ، و زِدْنِي من فَضْلِكَ و سَعَةِ ما عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، و صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الآْخِرَةِ و نَعِيمِهَا ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَکَ ، و تُصَلِّي عَلَي مُحَمَّدٍ و آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَکَذَا کَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ
«1» إِلَهِي هَدَيْتَنِي فَلَهَوْتُ ، و وَعَظْتَ فَقَسَوْتُ ، و أَبْلَيْتَ الْجَمِيلَ فَعَصَيْتُ ، ثُمَّ عَرَفْتُ ما أَصْدَرْتَ إِذْ عَرَّفْتَنِيهِ ، فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ ، فَعُدْتُ فَسَتَرْتَ ، فَلَكَ إِلَهِي الْحَمْدُ . «2» تَقَحَّمْتُ أَوْدِيَةَ الْهَلَاكِ ، و حَلَلْتُ شِعَابَ تَلَفٍ ، تَعَرَّضْتُ فِيهَا لِسَطَوَاتِكَ و بِحُلُولِهَا عُقُوبَاتِكَ . «3» و وَسِيلَتِي إِلَيْكَ التَّوْحِيدُ ، و ذَرِيعَتِي أَنِّي لَمْ أُشْرِكْ بِكَ شَيْئاً ، و لَمْ أَتَّخِذْ مَعَكَ إِلَهاً ، و قَدْ فَرَرْتُ إِلَيْكَ بِنَفْسِي ، و إِلَيْكَ مَفَرُّ الْمُسي ءِ ، و مَفْزَعُ الْمُضَيِّعِ لِحَظِّ نَفْسِهِ الْمُلْتَجِىِ . «4» فَكَمْ من عَدُوٍّ انْتَضَى عَلَيَّ سَيْفَ عَدَاوَتِهِ ، و شَحَذَ لِي ظُبَةَ مُدْيَتِهِ ، و أَرْهَفَ لِي شَبَا حَدِّهِ ، و دَافَ لِي قَوَاتِلَ سُمُومِهِ ، و سَدَّدَ نَحْوِي صَوَائِبَ سِهَامِهِ ، و لَمْ تَنَمْ عَنِّي عَيْنُ حِرَاسَتِهِ ، و أَضْمَرَ أَنْ يَسُومَنِي الْمَكْرُوهَ ، و يُجَرِّعَنِي زُعَاقَ مَرَارَتِهِ . «5» فَنَظَرْتَ يا إِلَهِي إِلَى ضَعْفِي عَنِ احْتَِمالِ الْفَوَادِحِ ، و عَجْزِي عَنِ الِانْتِصَارِ مِمَّنْ قَصَدَنِي بِمُحَارَبَتِهِ ، و وَحْدَتِي فِي كَثِيرِ عَدَدِ من نَاوَانِي ، و أَرْصَدَ لِي بِالْبَلَاءِ فِيما لَمْ أُعْمِلْ فِيهِ فِكْرِي . «6» فَابْتَدَأْتَنِي بِنَصْرِكَ ، و شَدَدْتَ أَزْرِي بِقُوَّتِكَ ، ثُمَّ فَلَلْتَ لِي حَدَّهُ ، و صَيَّرْتَهُ من بَعْدِ جَمْعٍ عَدِيدٍ وَحْدَهُ ، و أَعْلَيْتَ كَعْبِي عَلَيْهِ ، و جَعَلْتَ ما سَدَّدَهُ مَرْدُوداً عَلَيْهِ ، فَرَدَدْتَهُ لَمْ يَشْفِ غَيْظَهُ ، و لَمْ يَسْكُنْ غَلِيلُهُ ، قَدْ عَضَّ عَلَى شَوَاهُ و أَدْبَرَ مُوَلِّياً قَدْ أَخْلَفَتْ سَرَايَاهُ . «7» و كم من بَاغٍ بَغَانِي بِمَكَايِدِهِ ، و نَصَبَ لِي شَرَكَ مَصَايِدِهِ ، و وَكَّلَ بِي تَفَقُّدَ رِعَايَتِهِ ، و أَضْبَأَ إِلَيَّ إِضْبَاءَ السَّبُعِ لِطَرِيدَتِهِ انْتِظَاراً لِانْتِهَازِ الْفُرْصَةِ لِفَرِيسَتِهِ ، و هو يُظْهِرُ لِي بَشَاشَةَ الْمَلَقِ ، و يَنْظُرُنِي عَلَى شِدَّةِ الْحَنَقِ . «8» فَلَمَّا رَأَيْتَ يا إِلَهِي تَبَاركْتَ و تَعَالَيْتَ دَغَلَ سَرِيرَتِهِ ، و قُبْحَ ما انْطَوَى عَلَيْهِ ، أَرْكَسْتَهُ لِأُمِّ رَأْسِهِ فِي زُبْيَتِهِ ، و رَدَدْتَهُ فِي مَهْوَى حُفْرَتِهِ ، فَانْقَمَعَ بَعْدَ اسْتِطَالَتِهِ ذَلِيلًا فِي رِبَقِ حِبَالَتِهِ الَّتِي كَانَ يُقَدِّرُ أَنْ يَرَانِي فِيهَا ، و قَدْ كَادَ أَنْ يَحُلَّ بِي لَوْ لا رَحْمَتُكَ ما حل بِسَاحَتِهِ . «9» و كم من حَاسِدٍ قَدْ شَرِقَ بِي بِغُصَّتِهِ ، و شَجِيَ مِنِّي بِغَيْظِهِ ، و سَلَقَنِي بِحَدِّ لِسَانِهِ ، و وَحَرَنِي بِقَرْفِ عُيُوبِهِ ، و جَعَلَ عِرْضِي غَرَضاً لِمَرَامِيهِ ، و قَلَّدَنِي خِلَالًا لَمْ تَزَلْ فِيهِ ، و وَحَرَنِي بِكَيْدِهِ ، و قَصَدَنِي بِمَكِيدَتِهِ . «10» فَنَادَيْتُكَ يا إِلَهِي مُسْتَغِيثاً بِكَ ، وَاثِقاً بِسُرْعَةِ إِجَابَتِكَ ، عَالِماً أَنَّهُ لا يُضْطَهَدُ من أَوَى إِلَى ظِلِّ كَنَفِكَ ، و لا يَفْزَعُ من لَجَأَ إِلَى مَعْقِلِ انْتِصَارِكَ ، فَحَصَّنْتَنِي من بَأْسِهِ بِقُدْرَتِكَ . «11» و كم من سَحَائِبِ مَكْرُوهٍ جَلَّيْتَهَا عَنِّي ، و سَحَائِبِ نِعَمٍ أَمْطَرْتَهَا عَلَيَّ ، و جَدَاوِلِ رَحْمَةٍ نَشَرْتَهَا و ، عَافِيَةٍ أَلْبَسْتَهَا ، و أَعْيُنِ أَحْدَاثٍ طَمَسْتَهَا ، و غَوَاشِيَ کُرُبَاتٍ کَشَفْتَهَا . «12» و كم من ظَنٍّ حَسَنٍ حَقَّقْتَ ، و عَدَمٍ جَبَرْتَ ، و صَرْعَةٍ أَنْعَشْتَ ، و مَسْكَنَةٍ حَوَّلْتَ . «13» كُلُّ ذَلِكَ إِنْعَاماً و تَطَوُّلًا مِنْكَ ، و فِي جَمِيعِهِ انْهِمَاكاً مِنِّي عَلَى مَعَاصِيكَ ، لَمْ تَمْنَعْكَ إِسَاءَتِي عَنْ إِتْمَامِ إِحْسَانِكَ ، و لا حَجَرَنِي ذَلِكَ عَنِ ارْتِكَابِ مَسَاخِطِكَ ، لا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ . «14» و لَقَدْ سُئِلْتَ فَأَعْطَيْتَ ، و لَمْ تُسْأَلْ فَابْتَدَأْتَ ، و اسْتُمِيحَ فَضْلُكَ فَمَا أَكْدَيْتَ ، أَبَيْتَ يا مَوْلَايَ إِلَّا إِحْسَاناً و امْتِنَاناً و تَطَوُّلًا و إِنْعَاماً ، و أَبَيْتُ إِلَّا تَقَحُّماً لِحُرُمَاتِكَ ، و تَعَدِّياً لِحُدُودِكَ ، و غَفْلَةً عَنْ وَعِيدِكَ ، فَلَكَ الْحَمْدُ إِلَهِي من مُقْتَدِرٍ لا يُغْلَبُ ، و ذِي أَنَاةٍ لا يَعْجَلُ . «15» هَذَا مَقَامُ من اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النِّعَمِ ، و قَابَلَهَا بِالتَّقْصِيرِ ، و شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّضْيِيعِ . «16» اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالُْمحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ ، و الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ ، و أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي من شر كَذَا و كَذَا ، فَإِنَّ ذَلِكَ لا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُجْدِكَ ، و لا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِکَ و أَنْتَ عَلَي کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ «17» فَهَبْ لِي يا إِلَهِي من رَحْمَتِكَ و دَوَامِ تَوْفِيقِكَ ما أَتَّخِذُهُ سُلَّماً أَعْرُجُ به إِلَى رِضْوَانِكَ ، و آمَنُ به من عِقَابِكَ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
«1» اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّاً ، و رَبَّيْتَنِي صَغِيراً ، و رَزَقْتَنِي مَكْفِيّاً «2» اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيما أَنْزَلْتَ من كِتَابِكَ ، و بَشَّرْتَ به عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَ يا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا من رَحْمَةِ اللَّهِ ، إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً ، و قَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي ما قَدْ عَلِمْتَ و ما أَنْتَ أَعْلَمُ به من ، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ کِتَابُکَ «3» فَلَوْ لا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ من عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْ ءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي ، و لَوْ أَنَّ أَحَداً اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ من رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ ، و أَنْتَ لا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ و لا فِي السَّمَاءِ إِلَّا أَتَيْتَ بِهَا ، و كَفَى بِكَ جَازِياً ، و كَفَى بِكَ حَسِيباً . «4» اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ ، و مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ ، و هو يا رَبِّ مِنْكَ عَدْلٌ ، و إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيماً شَمَلَنِي عَفْوُكَ ، و أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ . «5» فَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِالَْمخْزُونِ من أَسْمَائِكَ ، و بِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ من بَهَائِكَ ، إِلَّا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ ، و هَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ ، الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ ، و الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِکَ ، فَکَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِکَ «6» فَارْحَمْنِي اللَّهُمَّ فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ ، و خَطَرِي يَسِيرٌ ، و لَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ، و لَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ ، و أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ ، و لَكِنْ سُلْطَانُكَ اللَّهُمَّ أَعْظَمُ ، و مُلْكُكَ أَدْوَمُ من أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ . «7» فَارْحَمْنِي يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، و تَجَاوَزْ عَنِّي يا ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ ، و تُبْ عَلَيَّ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
«1» إِلَهِي أَحْمَدُكَ و أَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ عَلَى حُسْنِ صَنِيعِكَ إِلَيَّ ، و سُبُوغِ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ ، و جَزِيلِ عَطَائِكَ عِنْدِي ، و عَلَى ما فَضَّلْتَنِي به من رَحْمَتِكَ ، و أَسْبَغْتَ عَلَيَّ من نِعْمَتِكَ ، فَقَدِ اصْطَنَعْتَ عِنْدِي ما يَعْجِزُ عَنْهُ شُکْرِي . «2» و لَوْ لا إِحْسَانُكَ إِلَيَّ و سُبُوغُ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ ما بَلَغْتُ إِحْرَازَ حَظِّي ، و لا إِصْلَاحَ نَفْسِي ، و لَكِنَّكَ ابْتَدَأْتَنِي بِالْإِحْسَانِ ، و رَزَقْتَنِي فِي أُمُورِي كُلِّهَا الْكِفَايَةَ ، و صَرَفْتَ عَنِّي جَهْدَ الْبَلَاءِ ، و مَنَعْتَ مِنِّي مَحْذُورَ الْقَضَاءِ . «3» إِلَهِي فَكَمْ من بَلَاءٍ جَاهِدٍ قَدْ صَرَفْتَ عَنِّي ، و كم من نِعْمَةٍ سَابِغَةٍ أَقْرَرْتَ بِهَا عَيْنِي ، و كم من صَنِيعَةٍ كَرِيمَةٍ لَكَ عِنْدِي «4» أَنْتَ الَّذِي أَجَبْتَ عِنْدَ الِاضْطِرَارِ دَعْوَتِي ، و أَقَلْتَ عِنْدَ الْعِثَارِ زَلَّتِي ، و أَخَذْتَ لِي من الْأَعْدَاءِ بِظُلَامَتِي . «5» إِلَهِي ما وَجَدْتُكَ بَخِيلًا حِينَ سَأَلْتُكَ ، و لا مُنْقَبِضاً حِينَ أَرَدْتُكَ ، بَلْ وَجَدْتُكَ لِدُعَائِي سَامِعاً ، و لِمَطَالِبِي مُعْطِياً ، و وَجَدْتُ نُعْمَاكَ عَلَيَّ سَابِغَةً فِي كُلِّ شَأْنٍ من شَأْنِي و كُلِّ زَمَانٍ من زَمَانِي ، فَأَنْتَ عِنْدِي مَحْمُودٌ ، و صَنِيعُكَ لَدَيَّ مَبْرُورٌ . «6» تَحْمَدُكَ نَفْسِي و لِسَانِي و عَقْلِي ، حَمْداً يَبْلُغُ الْوَفَاءَ و حَقِيقَةَ الشُّكْرِ ، حَمْداً يَكُونُ مَبْلَغَ رِضَاكَ عَنِّي ، فَنَجِّنِي من سُخْطِكَ . «7» يا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ و يا مُقِيلِي عَثْرَتِي ، فَلَوْ لا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ من الْمَفْضُوحِينَ ، و يا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ ، فَلَوْ لا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ من الْمَغْلُوبِينَ ، و يا من وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَ ، فَهُمْ من سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ ، و يا أَهْلَ التَّقْوَى ، و يا من لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى ، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي ، و تَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئاً فَأَعْتَذِرَ ، و لا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ ، و لا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ . «8» و أَسْتَقِيلُكَ عَثَرَاتِي ، و أَتَنَصَّلُ إِلَيْكَ من ذُنُوبِيَ الَّتِي قَدْ أَوْبَقَتْنِي ، و أَحَاطَتْ بِي فَأَهْلَكَتْنِي ، مِنْهَا فَرَرْتُ إِلَيْكَ رَبِّ تَائِباً فَتُبْ عَلَيَّ ، مُتَعَوِّذاً فَأَعِذْنِي ، مُسْتَجِيراً فَلَا تَخْذُلْنِي ، سَائِلًا فَلَا تَحْرِمْنِي مُعْتَصِماً فَلَا تُسْلِمْنِي ، دَاعِياً فَلَا تَرُدَّنِي خَائِباً . «9» دَعَوْتُكَ يا رَبِّ مِسْكِيناً ، مُسْتَكِيناً ، مُشْفِقاً ، خَائِفاً ، وَجِلًا ، فَقِيراً ، مُضْطَرّاً إِلَيْكَ . «10» أَشْكُو إِلَيْكَ يا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ ، و الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ ، و كَثْرَةَ هُمُومِي ، و وَسْوَسَةَ نَفْسِي . «11» إِلَهِي لَمْ تَفْضَحْنِي بِسَرِيرَتِي ، و لَمْ تُهْلِكْنِي بِجَرِيرَتِي ، أَدْعُوكَ فَتُجِيبُنِي و إِنْ كُنْتُ بَطِيئاً حِينَ تَدْعُونِي ، و أَسْأَلُكَ كُلَّمَا شِئْتُ من حَوَائِجِي ، و حَيْثُ ما كُنْتُ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّي ، فَلَا أَدْعُو سِوَاک ، و لا أَرْجُو غَيْرَکَ «12» لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ ، تَسْمَعُ من شَكَا إِلَيْكَ ، و تَلْقَى من تَوَكَّلَ عَلَيْكَ ، و تُخَلِّصُ من اعْتَصَمَ بِكَ ، و تُفَرِّجُ عَمَّنْ لَاذَ بِكَ . «13» إِلَهِي فَلَا تَحْرِمْنِي خَيْرَ الآْخِرَةِ و الْأُولَى لِقِلَّةِ شُكْرِي ، و اغْفِرْ لِي ما تَعْلَمُ من ذُنُوبِي . «14» إِنْ تُعَذِّبْ فَأَنَا الظَّالِمُ الْمُفَرِّطُ الْمُضَيِّعُ الآْثِمُ الْمُقَصِّرُ الْمُضَجِّعُ الْمُغْفِلُ حَظَّ نَفْسِي ، و إِنْ تَغْفِرْ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
«1» يا اَللَّهُ الَّذِي لا يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْ ءٌ فِي الْأَرْضِ و لا فِي السَّمَاءِ ، و كَيْفَ يَخْفَى عَلَيْكَ يا إِلَهِي ما أَنْتَ خَلَقْتَهُ ، و كَيْفَ لا تُحْصِي ما أَنْتَ صَنَعْتَهُ ، أَوْ كَيْفَ يَغِيبُ عَنْكَ ما أَنْتَ تُدَبِّرُهُ ، أَوْ كَيْفَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَهْرُبَ مِنْكَ من لا حَيَاةَ لَهُ إِلَّا بِرِزْقِكَ ، أَوْ كَيْفَ يَنْجُو مِنْكَ من لا مَذْهَبَ لَهُ فِي غَيْرِ مُلْكِكَ ، «2» سُبْحَانَكَ أَخْشَى خَلْقِكَ لَكَ أَعْلَمُهُمْ بِكَ ، و أَخْضَعُهُمْ لَكَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِكَ ، و أَهْوَنُهُمْ عَلَيْكَ من أَنْتَ تَرْزُقُهُ و هو يَعْبُدُ غَيْرَکَ «3» سُبْحَانَكَ لا يَنْقُصُ سُلْطَانَكَ من أَشْرَكَ بِكَ ، و كَذَّبَ رُسُلَكَ ، و لَيْسَ يَسْتَطِيعُ من كَرِهَ قَضَاءَكَ أَنْ يَرُدَّ أَمْرَكَ ، و لا يَمْتَنِعُ مِنْكَ من كَذَّبَ بِقُدْرَتِكَ ، و لا يَفُوتُكَ من عَبَدَ غَيْرَكَ ، و لا يُعَمَّرُ فِي الدُّنْيَا من كَرِهَ لِقَاءَكَ . «4» سُبْحَانَكَ ما أَعْظَمَ شَأْنَكَ ، و أَقْهَرَ سُلْطَانَكَ ، و أَشَدَّ قُوَّتَكَ ، و أَنْفَذَ أَمْرَكَ «5» سُبْحَانَكَ قَضَيْتَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ الْمَوْتَ من وَحَّدَكَ و من كَفَرَ بِكَ ، و كُلٌّ ذَائِقُ الْمَوْتَ ، و كُلٌّ صَائِرٌ إِلَيْكَ ، فَتَبَارَكْتَ و تَعَالَيْتَ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِيکَ لَکَ . «6» آمَنْتُ بِكَ ، و صَدَّقْتُ رُسُلَكَ ، و قَبِلْتُ كِتَابَكَ ، و كَفَرْتُ بِكُلِّ مَعْبُودٍ غَيْرِكَ ، و بَرِئْتُ مِمَّنْ عَبَدَ سِوَاكَ . «7» اللَّهُمَّ إِنِّي أُصْبِحُ و أُمْسِي مُسْتَقِلًّا لِعَمَلِي ، مُعْتَرِفاً بِذَنْبِي ، مُقِرّاً بِخَطَايَايَ ، أَنَا بِإِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي ذَلِيلٌ ، عَمَلِي أَهْلَكَنِي ، و هَوَايَ أَرْدَانِي ، و شَهَوَاتِي حَرَمَتْنِي . «8» فَأَسْأَلُكَ يا مَوْلَايَ سُؤَالَ من نَفْسُهُ لَاهِيَةٌ لِطُولِ أَمَلِهِ ، و بَدَنُهُ غَافِلٌ لِسُكُونِ عُرُوقِهِ ، و قَلْبُهُ مَفْتُونٌ بِكَثْرَةِ النِّعَمِ عَلَيْهِ ، و فِكْرُهُ قَلِيلٌ لِمَا هو صَائِرٌ إِلَيْهِ . «9» سُؤَالَ من قَدْ غَلَبَ عَلَيْهِ الْأَمَلُ ، و فَتَنَهُ الْهَوَى ، و اسْتَمْكَنَتْ مِنْهُ الدُّنْيَا ، و أَظَلَّهُ الْأَجَلُ ، سُؤَالَ من اسْتَكْثَرَ ذُنُوبَهُ ، و اعْتَرَفَ بِخَطِيئَتِهِ ، سُؤَالَ من لا رَبَّ لَهُ غَيْرُكَ ، و لا وَلِيَّ لَهُ دُونَكَ ، و لا مُنْقِذَ لَهُ مِنْكَ ، و لا مَلْجَأَ لَهُ مِنْكَ ، إِلَّا إِلَيْكَ . «10» إِلَهِي أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْوَاجِبِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ ، و بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي أَمَرْتَ رَسُولَكَ أَنْ يُسَبِّحَكَ به ، و بِجَلَالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ ، الَّذِي لا يَبْلَى و لا يَتَغَيَّرُ ، و لا يَحُولُ و لا يَفْنَى ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و أَنْ تُغْنِيَنِي عَنْ كُلِّ شَيْ ءٍ بِعِبَادَتِكَ ، و أَنْ تُسَلِّيَ نَفْسِي عَنِ الدُّنْيَا بِمَخَافَتِكَ ، و أَنْ تُثْنِيَنِي بِالْكَثِيرِ من كَرَامَتِكَ بِرَحْمَتِكَ . «11» فَإِلَيْكَ أَفِرُّ ، و مِنْكَ أَخَافُ ، و بِكَ أَسْتَغِيثُ ، و إِيَّاكَ أَرْجُو ، و لَكَ أَدْعُو ، و إِلَيْكَ أَلْجَأُ ، و بِكَ أَثِقُ ، و إِيَّاكَ أَسْتَعِينُ ، و بِكَ أُومِنُ ، و عَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ ، و عَلَى جُودِكَ و كَرَمِكَ أَتَّكِلُ
«1» رَبِّ أَفْحَمَتْنِي ذُنُوبِي ، و انْقَطَعَتْ مَقَالَتِي ، فَلَا حُجَّةَ لِي ، فَأَنَا الْأَسِيرُ بِبَلِيَّتِي ، الْمُرْتَهَنُ بِعَمَلِي ، الْمُتَرَدِّدُ فِي خَطِيئَتِي ، الْمُتَحَيِّرُ عَنْ قَصْدِي ، الْمُنْقَطَعُ بِي . «2» قَدْ أَوْقَفْتُ نَفْسِي مَوْقِفَ الْأَذِلَّاءِ الْمُذْنِبِينَ ، مَوْقِفَ الْأَشْقِيَاءِ الْمُتَجَرِّينَ عَلَيْكَ ، الْمُسْتَخِفِّينَ بِوَعْدِکَ «3» سُبْحَانَكَ أَيَّ جُرْأَةٍ اجْتَرَأْتُ عَلَيْكَ ، و أَيَّ تَغْرِيرٍ غَرَّرْتُ بِنَفْسِي «4» مَوْلَايَ ارْحَمْ كَبْوَتِي لِحُرِّ وَجْهِي و زَلَّةَ قَدَمِي ، و عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي و بِإِحْسَانِكَ عَلَى إِسَاءَتِي ، فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي ، الْمُعْتَرِفُ بِخَطِيئَتِي ، و هَذِهِ يَدِي و نَاصِيَتِي ، أَسْتَكِينُ بِالْقَوَدِ من نَفْسِي ، ارْحَمْ شَيْبَتِي ، و نَفَادَ أَيَّامِي ، و اقْتِرَابَ أَجَلِي و ضَعْفِي و مَسْكَنَتِي و قِلَّةَ حِيلَتِي . «5» مَوْلَايَ و ارْحَمْنِي إِذَا انْقَطَعَ من الدُّنْيَا أَثَرِي ، و امَّحَى من الَْمخْلُوقِينَ ذِكْرِي ، و كُنْتُ من الْمَنْسِيِّينَ كَمَنْ قَدْ نُسِيَ «6» مَوْلَايَ و ارْحَمْنِي عِنْدَ تَغَيُّرِ صُورَتِي و حَالِي إِذَا بَلِيَ جِسْمِي ، و تَفَرَّقَتْ أَعْضَائِي ، و تَقَطَّعَتْ أَوْصَالِي ، يا غَفْلَتِي عَمَّا يُرَادُ بِي . «7» مَوْلَايَ و ارْحَمْنِي فِي حَشْرِي و نَشْرِي ، و اجْعَلْ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مَوْقِفِي ، و فِي أَحِبَّائِكَ مَصْدَرِي ، و فِي جِوَارِكَ مَسْكَنِي ، يا رَبَّ الْعَالَمِينَ
«1» يا فَارِجَ الْهَمِّ ، و كَاشِفَ الْغَمِّ ، يا رَحْمَانَ الدُّنْيَا و الآْخِرَةِ و رَحِيمَهُمَا ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و افْرُجْ هَمِّي ، و اكْشِفْ غَمِّي . «2» يا وَاحِدُ يا أَحَدُ يا صَمَدُ يا من لَمْ يَلِدْ و لَمْ يُولَدْ و لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ ، اعْصِمْنِي و طَهِّرْنِي ، و اذْهَبْ بِبَلِيَّتِي . و اقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ و الْمُعَوِّذَتَيْنِ و قل هو اللَّهُ أَحَدٌ ، و قل «3» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ سُؤَالَ من اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ ، و ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ ، و كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ ، سُؤَالَ من لا يَجِدُ لِفَاقَتِهِ مُغِيثاً ، و لا لِضَعْفِهِ مُقَوِّياً ، و لا لِذَنْبِهِ غَافِراً غَيْرَكَ ، يا ذَا الْجَلَالِ و الْإِكْرَامِ أَسْأَلُكَ عَمَلًا تُحِبُّ به من عَمِلَ به ، و يَقِيناً تَنْفَعُ به من اسْتَيْقَنَ به حق الْيَقِينَ فِي نَفَاذِ أَمْرِکَ . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ ، و اقْبِضْ عَلَى الصِّدْقِ نَفْسِي ، و اقْطَعْ من الدُّنْيَا حَاجَتِي ، و اجْعَلْ فِيما عِنْدَكَ رَغْبَتِي شَوْقاً إِلَى لِقَائِكَ ، و هَبْ لِي صِدْقَ التَّوَكُّلِ عَلَيْكَ . «5» أَسْأَلُكَ من خَيْرِ كِتَابٍ قَدْ خَلَا ، و أَعُوذُ بِكَ من شر كِتَابٍ قَدْ خَلَا ، أَسْأَلُكَ خَوْفَ الْعَابِدِينَ لَكَ ، و عِبَادَةَ الْخَاشِعِينَ لَكَ ، و يَقِينَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ ، و تَوَكُّلَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْكَ . «6» اللَّهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِي مَسْأَلَتِي مِثْلَ رَغْبَةِ أَوْلِيَائِكَ فِي مَسَائِلِهِمْ ، و رَهْبَتِي مِثْلَ رَهْبَةِ أَوْلِيَائِكَ ، و اسْتَعْمِلْنِي فِي مَرْضَاتِكَ عَمَلًا لا أَتْرُكُ مَعَهُ شَيْئاً من دِينِكَ مَخَافَةَ أَحَدٍ من خَلْقِكَ . «7» اللَّهُمَّ هَذِهِ حَاجَتِي فَأَعْظِمْ فِيهَا رَغْبَتِي ، و أَظْهِرْ فِيهَا عُذْرِي ، و لَقِّنِّي فِيهَا حُجَّتِي ، و عَافِ فِيهَا جَسَدِي . «8» اللَّهُمَّ من أَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ أَوْ رَجَاءٌ غَيْرُكَ ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ و أَنْتَ ثِقَتِي و رَجَائِي فِي الْأُمُورِ كُلِّهَا ، فَاقْضِ لِي بِخَيْرِهَا عَاقِبَةً ، و نَجِّنِي من مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ . «9» و صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ الْمُصْطَفَى و عَلَى آلِهِ الطَّاهِرِينَ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
حَدَّثَنَا السَّيِدُ الْأَجَلُّ، نَجْمُ الدِّينِ، بَهَاءُ الشَّرَفِ، أَبُو الْحَسَنِ: مُحَمَّدُ ابْنُ الْحَسَنِ ابْنِ أَحْمَدَ ابْنِ عَلِيِّ ابْنِ مُحَمَّدِ ابْنِ عُمَرَ ابْنِ يَحْيَى الْعَلَوِيُّ الْحُسَيْنِيُّ -رَحِمَهُ اللَّهُ-. قَالَ: أَخْبَرَنَا الشَّيْخُ السَّعِيدُ، أَبُو عَبْدِاللَّهِ: مُحَمَّدُ ابْنُ أَحْمَدَ ابْنِ شَهْرِيَارَ، الْخَازِنُ لِخِزَانَةِ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فِي شَهْرِ رَبِيعِ الْأَوَّلِ من سَنَةِ سِتَّ عَشْرَةَ و خَمْسَمِائَةٍ قِرَاءَةً عَلَيْهِ و أَنَا أَسْمَعُ. قَالَ: سَمِعْتُهَا عَلَى الشَّيْخِ الصَّدُوقِ، أَبِي مَنْصُورٍ: مُحَمَّدِ ابْنِ مُحَمَّدِ ابْنِ أَحْمَدَ ابْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ الْعُكْبَرِيِّ الْمُعَدَّلِ -رَحِمَهُ اللَّهُ- عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ: مُحَمَّدِ ابْنِ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ الْمُطَّلِبِ الشَّيْبَانِيِّ قَالَ: حَدَّثَنَا الشَّرِيفُ، أَبُو عَبْدِاللَّهِ: جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدِ ابْنِ جَعْفَرِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ جَعْفَرِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ -عَلَيْهِمُ السَّلَامُ- قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُاللَّهِ ابْنُ عُمَرَ ابْنِ خَطَّابٍ الزَّيَّاتُ سَنَةَ خَمْسٍ و سِتِّينَ و مِائَتَيْنِ قَالَ: حَدَّثَنِي خَالِي: عَلِيُّ ابْنُ النُّعْمَانِ الْأَعْلَمُ قَالَ: حَدَّثَنِي عُمَيْرُ ابْنُ مُتَوَكِّلٍ الثَّقَفِيُّ الْبَلْخِيُّ عَنْ أَبِيهِ: مُتَوَكِّلِ ابْنِ هَارُونَ. قَالَ: لَقِيتُ يَحْيَى ابْنَ زَيْدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- و هو مُتَوَجِّهٌ إِلَى خُرَاسَانَ بَعْدَ قَتْلِ أَبِيهِ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ لِي: من أَيْنَ أَقْبَلْتَ؟ قُلْتُ: من الْحَجِّ فَسَأَلَنِي عَنْ أَهْلِهِ و بَنِي عَمِّهِ بِالْمَدِينَةِ و أَحْفَى السُّؤَالَ عَنْ جَعْفَرِ ابْنِ مُحَمَّدٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فَاَخْبَرْتُهُ بِخَبِرِهِ و خَبَرِهِمْ و حُزْنِهِمْ عَلَى أَبِيهِ زَيْدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فَقَالَ لِي: قَدْ كَانَ عَمِّي مُحَمَّدُ ابْنُ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- أَشَارَ عَلَى أَبِي بِتَرْكِ الْخُرُوجِ و عَرَّفَهُ إِنْ هو خَرَجَ و فَارَقَ الْمَدِينَةَ ما يَكُونُ إِلَيْهِ مَصيرُ أَمْرِهِ فَهَلْ لَقِيتَ ابْنَ عَمِّي جَعْفَرَ ابْنَ مُحَمَّدٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-؟ قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: فَهَلْ سَمِعْتَهُ يَذْكُرُ شَيْئًا من أَمْرِي؟ قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: بِمَ ذَكَرَنِي؟ خَبِّرْنِي، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ ما أُحِبُّ أَنْ أَسْتَقْبِلَكَ بِمَا سَمِعْتُهُ مِنْهُ. فَقَالَ: أَ بِالْمَوْتِ تُخَوِّفُنِي؟! هَاتِ ما سَمِعْتَهُ، فَقُلْتُ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّكَ تُقْتَلُ و تُصْلَبُ كَمَا قُتِلَ أَبُوكَ و صُلِبَ فَتَغَيَّرَ وَجْهُهُ و قَالَ: يَمْحُو اللَّهُ ما يَشاءُ و يُثْبِتُ و عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ، يا مُتَوَكِّلُ إِنَّ اللَّهَ عز و جل أَيَّدَ هَذَا الْأَمْرَ بِنَا و جَعَلَ لَنَا الْعِلْمَ و السَّيْفَ فَجُمِعَا لَنَا و خُصَّ بَنُو عَمِّنَا بِالْعِلْمِ وَحْدَهُ. فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاءَكَ إِنِّي رَأَيْتُ النَّاسَ إِلَى ابْنِ عَمِّكَ جَعْفَرٍ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- أَمْيَلَ مِنْهُمْ إِلَيْكَ و إِلَى أَبِيكَ فَقَالَ: إِنَّ عَمِّي مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِيٍّ و ابْنَهُ جَعْفَرًا -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- دَعَوَا النَّاسَ إِلَى الْحَيَاةِ و نَحْنُ دَعَوْنَاهُمْ إِلَى الْمَوْتِ فَقُلْتُ: يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ هم أَعْلَمُ أَمْ أَنْتُمْ؟ فَأَطْرَقَ إِلَى الْأَرْضِ مَلِيًّا ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ و قَالَ: كُلُّنَا لَهُ عِلْمٌ غَيْرَ أَنَّهُمْ يَعْلَمُونَ كُلَّ ما نَعْلَمُ، و لا نَعْلَمُ كُلَّ ما يَعْلَمُونَ ثُمَّ قَالَ لِي: أَ كَتَبْتَ من ابْنِ عَمِّي شَيْئًا؟ قُلْتُ: نَعَمْ قَالَ: أَرِنِيهِ فَأَخْرَجْتُ إِلَيْهِ وُجُوهًا من الْعِلْمِ و أَخْرَجْتُ لَهُ دُعَاءً أَمْلَأَهُ عَلَيَّ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- و حَدَّثَنِي أَنَّ أَبَاهُ مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- أَمْلَأَهُ عَلَيْهِ و أَخْبَرَهُ أَنَّهُ من دُعَاءِ أَبِيهِ عَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- من دُعَاءِ الصَّحِيفَةِ الْكَامِلَةِ فَنَظَرَ فِيهِ يَحْيَى حَتَّى أَتَى عَلَى آخِرِهِ، و قَالَ لِي: أَ تَأْذَنُ فِي نَسْخِهِ؟ فَقُلْتُ: يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ تَسْتَأْذِنُ فِيَما هو عَنْكُمْ؟! فَقَالَ: أَمَا لَأُخْرِجَنَّ إِلَيْكَ صَحِيفَةً من الدُّعَاءِ الْكَامِلِ مِمَّا حَفِظَهُ أَبِي عَنْ أَبِيهِ و إِنَّ أَبِي أَوْصَانِي بِصَوْنِهَا و مَنْعِهَا غَيْرَ أَهْلِهَا. قَالَ عُمَيْرٌ: قَالَ أَبِي: فَقُمْتُ إِلَيْهِ فَقَبَّلْتُ رَأْسَهُ، و قُلْتُ لَهُ: و اللَّهِ يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي لَأَدِينُ اللَّهَ بِحُبِّكُمْ و طَاعَتِكُمْ، و إِنِّي لَأَرْجُو أَنْ يُسْعِدَنِي فِي حَيَاتِي و مَمَاتِي بِوَلَايَتِكُمْ فَرَمَى صَحِيفَتِيَ الَّتِي دَفَعْتُهَا إِلَيْهِ إِلَى غُلَامٍ كَانَ مَعَهُ و قَالَ: اكْتُبْ هَذَا الدُّعَاءَ بِخَطٍّ بَيِّنٍ حَسَنٍ و اَعْرِضْهُ عَلَيَّ لَعَلِّي أَحْفَظُهُ فَإِنِّي كُنْتُ أَطْلُبُهُ من جَعْفَرٍ -حَفِظَهُ اللَّهُ- فَيَمْنَعُنِيهِ. قَالَ مُتَوَكِّلٌ: فَنَدِمْتُ عَلَى ما فَعَلْتُ و لَمْ أَدْرِ ما أَصْنَعُ، و لَمْ يَكُنْ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- تَقَدَّمَ إِلَيَّ أَلَّا أَدْفَعَهُ إِلَى أَحَدٍ. ثُمَّ دَعَا بِعَيْبَةٍ فَاسْتَخْرَجَ مِنْهَا صَحِيفَةً مُقْفَلَةً مَخْتُومَةً فَنَظَرَ إِلَى الْخَاتَمِ و قَبَّلَهُ و بَكَى، ثُمَّ فَضَّهُ و فَتَحَ الْقُفْلَ، ثُمَّ نَشَرَ الصَّحِيفَةَ و وَضَعَهَا عَلَى عَيْنِهِ و أَمَرَّهَا عَلَى وَجْهِهِ. و قَالَ: و اللَّهِ يا مُتَوَكِّلُ لَوْ لا ما ذَكَرْتَ من قَوْلِ ابْنِ عَمِّي إِنَّنِي أُقْتَلُ و أُصْلَبُ لَمَا دَفَعْتُهَا إِلَيْكَ و لَكُنْتُ بِهَا ضَنِينًا. و لكِنّي أَعْلَمُ أَنَّ قَوْلَهُ حق أَخَذَهُ عَنْ آبَائِهِ و أَنَّهُ سَيَصِحُّ فَخِفْتُ أَنْ يَقَعَ مِثْلُ هَذَا الْعِلمِ إِلَى بَنِي أُمَيَّةَ فَيَكْتُمُوهُ و يَدَّخِرُوهُ فِي خَزَائِنِهِمْ لِأَنْفُسِهِمْ. فَاقْبِضْهَا و اكْفِنِيهَا و تَرَبَّصْ بِهَا فَإِذَا قَضَى اللَّهُ من أَمْرِي و أَمْرِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ ما هو قَاضٍ فَهِيَ أَمَانَةٌ لِي عِنْدَكَ حَتَّى تُوصِلَهَا إِلَى ابْنَيْ عَمِّي: مُحَمَّدٍ و إِبْرَاهِيمَ ابْنَيْ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ الْحَسَنِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- فَإِنَّهُمَا الْقَائِمَانِ فِي هَذَا الْأَمْرِ بَعْدِي. قَالَ الْمُتَوَكِّلُ: فَقَبَضْتُ الصَّحِيفَةَ فَلَمَّا قُتِلَ يَحْيَى ابْنُ زَيْدٍ صِرْتُ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلَقِيتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فَحَدَّثْتُهُ الْحَدِيثَ عَنْ يَحْيَى، فَبَكَى و اشْتَدَّ وَجْدُهُ بِهِ. و قَالَ: رَحِمَ اللَّهُ ابْنَ عَمِّي و أَلْحَقَهُ بِآبَائِهِ و أَجْدَادِهِ. و اللَّهِ يا مُتَوَكِّلُ ما مَنَعَنِي من دَفْعِ الدُّعَاءِ إِلَيْهِ إِلَّا الَّذِي خَافَهُ عَلَى صَحِيفَةِ أَبِيهِ، و أَيْنَ الصَّحِيفَةُ؟ فَقُلْتُ: ها هِيَ، فَفَتَحَهَا و قَالَ: هَذَا و اللَّهِ خط عَمِّي زَيْدٍ و دُعَاءُ جَدِّي عَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- ثُمَّ قَالَ لِابْنِهِ: قُمْ يا إِسْمَاعِيلُ فَأْتِنِي بِالدُّعَاءِ الَّذِي أَمَرْتُكَ بِحِفْظِهِ و صَوْنِهِ، فَقَامَ إِسْمَاعِيلُ فَأَخْرَجَ صَحِيفَةً كَأَنَّهَا الصَّحِيفَةُ الَّتِي دَفَعَهَا اِلَيَّ يَحْيَى ابْنُ زَيْدٍ فَقَبَّلَهَا أَبُو عَبْدِاللَّهِ و وَضَعَهَا عَلَى عَيْنِهِ و قَالَ: هَذَا خط أَبِي و إِمْلَاءُ جَدِّي -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- بِمَشْهَدٍ مِنِّي. فَقُلْتُ يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ: إِنْ رَأَيْتَ أَنْ أَعْرِضَهَا مَعَ صَحِيفَةِ زَيْدٍ و يَحْيَى؟ فَأَذِنَ لِي فِي ذَلِكَ و قَالَ: قَدْ رَأَيْتُكَ لِذَلِكَ أَهْلًا فَنَظَرْتُ و إِذَا هُمَا أَمْرٌ وَاحِدٌ و لَمْ أَجِدْ حَرْفًا مِنْها يُخَالِفُ ما فِي الصَّحِيفَةِ الْأُخْرَى ثُمَّ اَسْتَأْذَنْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- فِي دَفْعِ الصَّحِيفَةِ إِلَى ابْنَيْ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ الْحَسَنِ، فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها، نَعَمْ فَادْفَعْهَا إِلَيْهِمَا. فَلَمَّا نَهَضْتُ لِلِقَائِهِمَا قَالَ لِي: مَكَانَكَ. ثُمَّ وَجَّهَ إِلَى مُحَمَّدٍ و إِبْرَاهِيمَ فَجَاءَا فَقَالَ: هَذَا مِيرَاثُ ابْنِ عَمِّكُمَا يَحْيَى من أَبِيهِ قَدْ خَصَّكُما به دُونَ إِخْوَتِهِ و نَحْنُ مُشْتَرِطُونَ عَلَيْكُمَا فِيهِ شَرْطًا. فَقَالَا: رَحِمَكَ اللَّهُ قل فَقَوْلُكَ الْمَقْبُولُ فَقَالَ: لا تَخْرُجَا بِهَذِهِ الصَّحِيفَةِ من الْمَدِينَةِ قَالَا: و لِمَ ذَاكَ؟ قَالَ: إِنَّ ابْنَ عَمِّكُمَا خَافَ عَلَيْهَا أَمْرًا أَخَافُهُ أَنَا عَلَيْكُمَا. قَالَا: إِنَّمَا خَافَ عَلَيْهَا حِينَ عَلِمَ أَنَّهُ يُقْتَلُ. فَقَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: و أَنْتُما فَلَا تَأْمَنَّا فَوَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّكُمَا سَتَخْرُجَانِ كَمَا خَرَجَ، و سَتُقْتَلَانِ كَمَا قُتِلَ. فَقَامَا و هُمَا يَقُولَانِ: لا حَوْلَ و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ. فَلَمَّا خَرَجَا قَالَ لِي أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: يا مُتَوَكِّلُ كَيْفَ قَالَ لَكَ يَحْيَى إِنَّ عَمِّي مُحَمَّدَ ابْنَ عَلِيٍّ و ابْنَهُ جَعْفَرًا دَعَوَا النَّاسَ إِلَى الْحَيَاةِ و دَعَوْنَاهُمْ إِلَى الْمَوْتِ؟ قُلْتُ: نَعَمْ أَصْلَحَكَ اللَّهُ قَدْ قَالَ لِي ابْنُ عَمِّكَ يَحْيَى: ذَلِكَ فَقَالَ: يَرْحَمُ اللَّهُ يَحْيَى، إِنَّ أَبِي حَدَّثَنِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِيٍّ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- أَخَذَتْهُ نَعْسَةٌ و هو عَلَى مِنْبَرِهِ. فَرَأَى فِي مَنَامِهِ رِجَالًا يَنْزُونَ عَلَى مِنْبَرِهِ نَزْوَ الْقِرَدَةِ يَرُدُّونَ النَّاسَ عَلَى أَعْقَابِهِمُ الْقَهْقَرَى فَاسْتَوَى رَسُولُ اللَّهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- جَالِسًا و الْحُزْنُ يُعْرَفُ فِي وَجْهِهِ. فَأَتَاهُ جِبْرِيلُ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- بِهَذِهِ الْآيَةِ: و ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْناكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ و الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ و نُخَوِّفُهُمْ فَما يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيانًا كَبِيرًا يَعْنِي بَنِي أُمَيَّةَ. قَالَ: يا جِبْرِيلُ أَ عَلَى عَهْدِي يَكُونُونَ و فِي زَمَنِي؟ قَالَ: لَا، و لَكِنْ تَدُورُ رَحَى الْإِسْلَامِ من مُهَاجَرِكَ فَتَلْبَثُ بِذَلِكَ عَشْرًا، ثُمَّ تَدُورُ رَحَى الْإِسْلامِ عَلَى رَأْسِ خَمْسَةٍ و ثَلَاثِينَ من مُهَاجَرِكَ فَتَلْبَثُ بِذَلِكَ خَمْسًا، ثُمَّ لا بد من رَحَى ضَلَالَةٍ هِيَ قَائِمَةٌ عَلَى قُطْبِهَا، ثُمَّ مُلْكُ الْفَرَاعِنَةِ قَالَ: و أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِي ذَلِكَ: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ، و ما أَدْريكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ، لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ من أَلْفِ شَهْرٍ تَمْلِكُهَا بَنُو أُمَيَّةَ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. قَالَ: فَأَطْلَعَ اللَّهُ عز و جل نَبِيَّهُ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- أَنَّ بَنِي أُمَيَّةَ تَمْلِكُ سُلْطَانَ هَذِهِ الْأُمَّةِ و مُلْكَهَا طُولَ هَذِهِ الْمُدَّةِ فَلَوْ طَاوَلَتْهُمُ الْجِبَالُ لَطَالُوا عَلَيْهَا حَتَّى يَأْذَنَ اللَّهُ تَعَالَى بِزَوَالِ مُلْكِهِمْ، و هم فِي ذَلِكَ يَسْتَشْعِرُونَ عَدَاوَتَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ و بُغْضَنَا. أَخْبَرَ اللَّهُ نَبِيَّهُ بِمَا يَلْقَى أَهْلُ بَيْتِ مُحَمَّدٍ و أَهْلُ مَوَدَّتِهِمْ و شِيعَتُهُمْ مِنْهُمْ فِي أَيَّامِهِمْ و مُلْكِهِمْ. قَالَ: و أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِيهِمْ: أَ لَمْ تر إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا و أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَها و بِئْسَ الْقَرارُ. و نِعْمَةُ اللَّهِ مُحَمَّدٌ و أَهْلُ بَيْتِهِ، حُبُّهُمْ إِيمَانٌ يُدْخِلُ الْجَنَّةَ، و بُغْضُهُمْ كُفْرٌ و نِفَاقٌ يُدْخِلُ النَّارَ فَأَسَرَّ رَسُولُ اللَّهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- ذَلِكَ إِلَى عَلِيٍّ و أَهْلِ بَيْتِهِ. قَالَ: ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ-: ما خَرَجَ و لا يَخْرُجُ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ إِلَى قِيَامِ قَائِمِنَا أَحَدٌ لِيَدْفَعَ ظُلْمًا أَوْ يَنْعَشَ حَقًّا إلَّا اصْطَلَمَتْهُ الْبَلِيَّةُ، و كَانَ قِيَامُهُ زِيَادَةً فِي مَكْرُوهِنَا و شِيعَتِنَا. قَالَ الْمُتَوَكِّلُ ابْنُ هَارُونَ: ثُمَّ أَمْلَى عَلَيَّ أَبُو عَبْدِاللَّهِ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- الْأَدْعِيَةَ و هِيَ خَمْسَةٌ و سَبْعُونَ بَابًا، سَقَطَ عَنِّي مِنْهَا أَحَدَ عَشَرَ بَابًا، و حَفِظْتُ مِنْهَا نَيِّفًا و سِتِّينَ بَابًا و حَدَّثَنَا أَبُوالْمُفَضَّلِ قَالَ: و حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ ابْنُ الْحَسَنِ ابْنِ رُوزْبِهْ أَبُو بَكْرٍ الْمَدَائِنِيُّ الْكَاتِبُ نَزِيلُ الرَّحْبَةِ فِي دَارِهِ قَالَ: حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ ابْنُ أَحْمَدَ ابْنِ مُسْلِمٍ الْمُطَهَّرِيُّ قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ عُمَيْرِ ابْنِ مُتَوَكِّلِ الْبَلْخِيِّ عَنْ أَبِيهِ الْمُتَوَكِّلِ ابْنِ هَارُونَ قَالَ: لَقِيتُ يَحْيَى ابْنَ زَيْدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمَا السَّلَامُ- فَذَكَرَ الْحَدِيثَ بِتَمَامِهِ إِلَى رُؤْيَا النَّبِيِّ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ- الَّتِي ذَكَرَهَا جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ -صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ- و فِي رِوَايَةِ الْمُطَهَّرِيِّ ذِكْرُ الْأَبْوَابِ و هِيَ:
1- التَّحْمِيدُ لِلَّهِ عز و جل
2- الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ
3- الصَّلَاةُ عَلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ
4- الصَّلَاةُ عَلَى مُصَدِّقِي الرُّسُلِ
5- دُعَاؤُهُ لِنَفْسِهِ و خَاصَّتِهِ
6- دُعَاؤُهُ عِنْدَ الصَّبَاحِ و الْمَسَاءِ
7- دُعَاؤُهُ فِي الْمُهِمَّاتِ
8- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِعَاذَةِ
9- دُعَاؤُهُ فِي الِاشْتِيَاقِ
10- دُعَاؤُهُ فِي اللَّجَإِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى
11- دُعَاؤُهُ بِخَوَاتِمِ الْخَيْرِ
12- دُعَاؤُهُ فِي الْاِعْتِرَافِ
13- دُعَاؤُهُ فِي طَلَبِ الْحَوَائِجِ
14- دُعَاؤُهُ فِي الظُّلَامَاتِ
15- دُعَاؤُهُ عِنْدَ الْمَرَضِ
16- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِقَالَةِ
17- دُعَاؤُهُ عَلَى الشَّيْطَانِ
18- دُعَاؤُهُ فِي الْمَحْذُورَاتِ
19- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِسْقَاءِ
20- دُعَاؤُهُ فِي مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ
21- دُعَاؤُهُ إِذَا اَحْزَنَهُ أَمْرٌ
22- دُعَاؤُهُ عِنْدَ الشِّدَّةِ
23- دُعَاؤُهُ بِالْعَافِيَةِ
24- دُعَاؤُهُ لِأَبَوَيْهِ
25- دُعَاؤُهُ لِوُلْدِهِ
26- دُعَاؤُهُ لِجِيرَانِهِ و أَوْلِيَائِهِ
27- دُعَاؤُهُ لِأَهْلِ الثُّغُورِ
28- دُعَاؤُهُ فِي التَّفَزُّعِ
29- دُعَاؤُهُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
30- دُعَاؤُهُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَى قَضَاءِ الدَّيْنِ
31- دُعَاؤُهُ بِالتَّوْبَةِ
32- دُعَاؤُهُ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ
33- دُعَاؤُهُ فِي الْاِسْتِخَارَةِ
34- دُعَاؤُهُ إِذَا ابْتُلِيَ أَوْ رَأَى مُبْتَلى بِفَضِيحَةٍ بِذَنْبٍ
35- دُعَاؤُهُ فِي الرِّضَا بِالْقَضَاءِ
36- دُعَاؤُهُ عِنْدَ سَمَاعِ الرَّعْدِ
37- دُعَاؤُهُ فِي الشُّكْرِ
38- دُعَاؤُهُ فِي الِاعْتِذَارِ
39- دُعَاؤُهُ فِي طَلَبِ الْعَفْوِ
40- دُعَاؤُهُ عِنْدَ ذِكْرِ الْمَوْتِ
41- دُعَاؤُهُ فِي طَلَبِ السِّتْرِ و الْوِقَايَةِ
42- دُعَاؤُهُ عِنْدَ خَتْمِهِ الْقُرْآنَ
43- دُعَاؤُهُ إِذَا نَظَرَ إِلَى الْهِلَالِ
44- دُعَاؤُهُ لِدُخُوْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ
45- دُعَاؤُهُ لِوَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ
46- دُعَاؤُهُ لِعيدِ الْفِطْرِ و الْجُمُعَةِ
47- دُعَاؤُهُ فِي يَوْمِ عَرَفَةَ
48- دُعَاؤُهُ فِي يَوْمِ الْأَضْحَى و الْجُمُعَةِ
49- دُعَاؤُهُ فِي دَفْعِ كَيْدِ الْأَعْدَاءِ
50- دُعَاؤُهُ فِي الرَّهْبَةِ
51- دُعَاؤُهُ فِي التَّضَرُّعِ و الِاسْتِكَانَةِ
52- دُعَاؤُهُ فِي الْإِلْحَاحِ
53- دُعَاؤُهُ فِي التَّذَلُّلِ
54- دُعَاؤُهُ فِي اسْتِكْشَافِ الْهُمُومِ
و بَاقِي الْأَبْوَابِ بِلَفْظِ أَبِي عَبْدِاللَّهِ الْحَسَنِيِّ -رَحِمَهُ اللَّه- حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِاللَّهِ جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدٍ الْحَسَنِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُاللَّهِ ابْنُ عُمَرَ ابْنِ خَطَّابٍ الزَّيَّاتُ قَالَ حَدَّثَنِي خَالِي عَلِيُّ ابْنُ النُّعْمَانِ الْأَعْلَمُ قَالَ: حَدَّثَنِي عُمَيْرُِ ابْنُِ مُتَوَكِّلٍ الثَّقَفِيُّ الْبَلْخِيُّ عَنْ أَبِيهِ مُتَوَكِّلِ ابْنِ هَارُونَ قَالَ: أَمْلَى عَلَيَّ سَيِّدِي الصَّادِقُ، أَبُو عَبْدِاللَّهِ جَعْفَرُ ابْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ: أَمْلَى جَدِّي عَلِيُّ ابْنُ الْحُسَيْنِ عَلَى أَبِي مُحَمَّدِ ابْنِ عَلِيٍّ -عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ السَّلَامُ- بِمَشْهَدٍ مِنِّي.
