اى آقاى من در آنچه كه تا پايان عمر بر من فرود می آيد از نهان و آشكارم جارى شده است، و تنها به دست توست نه به دست غير تو فزونى و كاستی ام و سود و زيانم،

توانا بود پيش از پيدايش توانايى و نيرو، دانا بود پيش از آفريدن دانش و آفرينش، همواره پادشاه بود آنگاه كه نه كشورى بود و نه مالى، و هميشه منزّه بود در همه حال، وجودش پيش از پيش بود در آغاز محض

خدايا! اگر شايسته رحمت نيستم، تو سزاوارى كه بر من با فراوانى فضلت بخشش نمايى،

خداى من اين مهار نفس من است كه به پايبند مشيّت بستم، و اين بارهاى سنگين گناهان من است كه به پيشگاه عفو و رحمتت انداختم، و اين هوس هاى گمراه كننده من است كه به درگاه لطف و مهرت واگذاشتم.

اى صاحب جود و كرم، اى آن كه به عرشش قدمى پاى ننهد، اى بخشنده ترين بخشندگان، اى كريم ترين كريمان، اى شنواترين شنوايان، اى بيناترين بينايان، اى پناه پناه جويان،

اى سرور سروران،اى برآورنده دعاها،اى بلندى‏بخش جايگاهها،اى‏ سرچشمه نيكيها،اى درگذرنده از خطاها،اى عطابخش خواسته‏ها،اى پذيرنده توبه‏ها،اى شنونده‏ نداها،اى داناى رازها،اى دور كننده بلاها

خدايا! اگر گذشت كنى، چه كسى از تو سزاوارتر به آن است؟ و اگر مرگم نزديك شده باشد و عملم مرا به تو نزديك نكرده، اعترافم را به گناه وسيله خويش به بارگاهت قرار دادم.

سلام بر تو اى ابا محمّد اى حسن، و سلام و رحمت و بركات بر تو باد، خدا پاداشت‏ را در مصيبت برادرت حسين نيكو گرداند،