پرسشها و پاسخها، ص: 120
نادرست است.
همان طور كه امير المؤمنين علی عليه السلام فرمود:
«دنيا سرايی است كه بلاها آن را احاط كرده است و به بی وفايی و مكر معروف است حالاتش يكنواخت نمی ماند و ساكنانش ايمن نيستند...
امنيّت و آسايش در آن غير ممكن است و اهل آن همواره هدف تيرهای بلا هستند كه پی در پی به سوی آنان پرتاب می شود» «1».
پس زندگی دنيا همواره با سختی ها و مشكلات همراه است و وجود اين سختی ها و مصائب به خاطر اين است كه انسان عبرت بگيرد، عاشق دنيا نشود، فريفته لذّت ها و زرق و برق آن نگردد و بداند كه اين زندگی وسيله آزمايش است. اين جا پل عبور و معبری است كه بايد از آن گذشت و به سوی سعادت ابدی رهسپار شد.
دنيا سرای نيست كه مأوا كند كسی |
آماده باش بر سفر دار اخروی |
|
از يك درش كنی چو ورود اين سراچه را |
بايد به زود از در ديگر برون روی |
|
خشت است بالش تو و خاك است تخت تو |
گر در يدت عصا كند اعجاز موسوی |
|
آن جا متاع جامه تقوی بود پسند |
يك جو نمی خرند زآلات دنيوی |
|
ج: اثر ديگری كه در قرآن كريم به آن اشاره شده اين است كه انسان
______________________________ (1) نهج البلاغه: خطبه 221.