ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 184

كفايت كننده نيرومند ساز، و به نگهدارنده ای بازدارنده، ياريم ده.

خدايا! هر بنده ای كه به پيشگاهت توبه كند، و در علم غيبت معلوم است كه شكننده توبه است، و بازگشت كننده به گناه و خطايش. من به تو پناه می آورم از اين كه چنين باشم؛ پس اين توبه مرا توبه ای قرار ده كه پس از آن نيازمند به توبه ای نباشم؛ توبه ای سبب محو شدن گناهان گذشته، و سلامت از گناه در باقی مانده عمر.

خدايا! از نادانيم به درگاهت عذر می خواهم، و نسبت به زشتی عملم طلب بخشش می كنم؛ پس مرا از باب احسان در پناه رحمت خود آر، و از راه تفضّل به پوشش عافيتت مرا بپوشان.

خدايا! از عملی كه با خواسته ات مخالفت می كند يا مرا از عرصه محبتت بيرون می برد، مانند انديشه های غير منطقی دلم، و نگاه های چشمم، و گفته های بی جای زبانم، به درگاهت توبه می كنم؛ توبه ای كه هر يك از اندامم به سهم خودش از كيفرت سالم بماند، و از سختگيری های دردناكت كه متجاوزان از آن می ترسند، در امان قرار گيرد.

خدايا! تنهاييم را در برابرت، و تپيدن دلم را از ترست، و لرزه اندامم را از هيبتت رحم كن. ای پروردگارم! محققاً گناهانم مرا در آستانت در مقام خواری و رسوايی برپا داشته؛ پس اگر سكوت كنم، كسی از جانب من سخن نمی گويد، و اگر از خود شفاعت كنم، شايسته شفاعت نيستم.

خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و كرم و بزرگواريت را نسبت به خطاهايم، شفيع من قرار ده، و با عفوت بر زشتی های من تفضّل فرما، و به پاداشی كه از كيفرت سزاوار آنم پاداشم مده، و دامان احسانت را بر من بگستران، و مرا به پرده پوششت بپوشان، و با من رفتار كن؛ رفتار نيرومندی كه بنده خواری، پيش او به زاری برخاسته، و او بر آن بنده خوار رحمت آورده، يا