ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 122

شدم برايم قرار ده، و نيرومندترين نيرويت را، زمانی كه خسته و درمانده شدم نصيبم فرما، و مرا به سستی و كسالت از بندگيت مبتلا نكن، و نه به نابينايی از شناخت راهت، و نه به دچار شدن خلاف دوستيت، و نه به همراهی كردن با كسی كه از تو جدا شده، و نه به جدا شدن از كسی كه با تو همراه گشته.

خدايا! چنانم قرار ده كه هنگام ضرورت با كمك حضرتت به دشمنان حمله كنم، و به هنگام نياز از تو بخواهم، و زمان درماندگی و مسكنت، به درگاه تو بنالم.

خدايا! مرا به اين امور امتحان مكن: كمك خواستن از غير خودت، هنگامی كه مضطر شوم. به خاكساری و فروتنی در برابر ما سوای وجودت، زمانی كه به تهی دستی گرفتار آيم. به زاری كردن به درگاه غير حضرتت، وقتی كه دچار ترس شوم، تا به خاطر اين امور مستحق خواری و منع نعمت و روی گردانی و بی اعتنايی از جانب تو گردم.

ای مهربان ترين مهربانان! آنچه شيطان از آرزوی باطل و بدگمانی و حسد در دل من می اندازد، همه را ياد بزرگيت و انديشه در قدرتت، و تصميم و طرح عليه دشمنت قرار ده، و آنچه بر زبانم جاری می كند، از فحش و بدگويی يا ناسزا به ناموس مردم، يا شهادت باطل، يا غيبت مؤمن غايبی، يا دشنام به حاضری و آنچه شبيه اينهاست، همه را سخن به حمد و سپاست و مبالغه در ثنايت، و فرو رفتن در تعظيمت و شكر نعمتت و اقرار به احسانت و شمردن نعمت هايت قرار ده.

خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و بر من ستم نشود، در حالی كه به دفعش از من توانايی، و بر ديگری ستم نكنم، در حالی كه بر نگاه داشتنش از من قادری، و گمراه نشوم در حالی كه بر هدايت من نيرومندی، و تهی دست نشوم، در حالی كه فراخی روزی من نزد توست، و طغيان نكنم، در حالی كه توانگری