ترجمه قرآن كريم، ص: 469
آشكار می شود. 47
و زشتی های آنچه را كه مرتكب شده اند برای آنان پديدار می گردد، و آنچه [از عذاب هايی ] كه مسخره می كردند، آنان را احاطه خواهد كرد.
چون انسان را آسيبی رسد، ما را [برای برطرف كردنش ] بخواند، سپس هنگامی كه [برای برطرف شدن آسيب ] از سوی خود نعمتی به او می دهيم، می گويد: فقط آن را بر پايه دانش و كاردانی خود يافته ام! [چنين نيست كه می پندارد] بلكه آن نعمت آزمايشی است [كه آيا به خاطر آن سپاس گزاری می كند يا به طغيان برمی خيزد؟] ولی بيشتر آنان [به اين واقعيت ] آگاهی ندارند.
همين [سخن باطل ] را كسانی كه پيش از آنان بودند گفتند، ولی آنچه را [از مقام و ثروت همواره ] به دست می آوردند، عذاب و هلاكت را از آنان برطرف نكرد.
پس عذاب های آنچه را مرتكب شدند به آنان رسيد، و كسانی از اين [مردم مكه ] كه [به آيات ما] ستم ورزيدند، به زودی عذاب های آنچه را كه مرتكب شدند به آنان خواهد رسيد؛ و آنان عاجزكننده ما نيستند [تا بتوانند از دسترس قدرت ما بيرون روند.]
آيا ندانسته اند كه خدا رزق را برای هر كه بخواهد وسعت می دهد يا تنگ می گيرد؟ بی ترديد در اين [اندازه گيری ] برای مردمی كه ايمان دارند، نشانه هايی [از حكمت و مصلحت خواهی خدا] ست.
بگو:
ای بندگان من كه [با ارتكاب گناه ] بر خود زياده روی كرديد! از رحمت خدا نوميد نشويد، يقيناً خدا همه گناهان را می آمرزد؛ زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است؛
و به سوی پروردگارتان بازگرديد و تسليم [فرمان ها و احكام ] او شويد، پيش از آنكه شما را عذاب آيد آن گاه ياری نشويد.
و از نيكوترين چيزی كه از طرف پروردگارتان به سوی شما نازل شده است پيروی كنيد، پيش از آنكه ناگهان و در حالی كه بی خبريد، عذاب به شما رسد؛
تا مبادا كسی بگويد:
