ترجمه قرآن كريم، ص: 459
می كنند] جز يك فرياد مرگبار را كه هيچ تأخيری در آن نيست، انتظار نمی كشند،
[اينان از روی مسخره ] گفتند: ای پروردگار ما پيش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده.
بر آنچه می گويند شكيبا باش، و بنده ما داود را كه دارنده قدرت [در دانش و حكومت ] بود ياد كن. او بسيار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بود.
همانا ما كوه ها را مسخّر كرديم كه با او در شبان گاه و هنگام برآمدن آفتاب تسبيح می گفتند،
و پرندگان را [نيز] به طور دسته جمعی [رام كرديم كه با او تسبيح می گفتند]، و همه بسيار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه خدا بودند،
و حكومتش را استوار ساختيم و به او حكمت و منصب داوری عطا كرديم،
آيا خبر مهم آن دادخواهان هنگامی كه از ديوار بلند نمازخانه او بالا رفتند به تو رسيده است؟
زمانی كه [به طور ناگهانی ] بر داود وارد شدند، و او از آنان هراسان شد، گفتند: نترس [ما] دو گروه دادخواه و شاكی هستيم كه يكی از ما بر ديگری ستم كرده است؛ بنابراين ميان ما به حق داوری كن و [در داوريت ] ستم روا مدار، و ما را به راه راست راهنمايی كن.
اين برادر من است، نود و نه ميش دارد و من يك ميش دارم، گفته: اين يكی را هم به من واگذار. و در گفتگو مرا مغلوب ساخت.
گفت: يقيناً او با درخواست افزودن ميش تو به ميش های خود بر تو ستم روا داشته است، و قطعاً بسياری از معاشران و شريكان به يكديگر ستم می كنند، به جز كسانی كه ايمان آورده و كارهای شايسته انجام داده اند و اينان اندك اند. داود دانست كه ما او را [در اين حادثه ] آزموده ايم، در نتيجه از پروردگارش درخواست آمرزش كرد و بی درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت.
و ما او را در اين [داوری ] آمرزيديم، بی ترديد او نزد ما منزلتی بلند و سرانجامی نيكو دارد.
[گفتيم:]
