ترجمه قرآن كريم، ص: 102
اهل ايمان! به خدا و پيامبرش و كتابی كه بر پيامبرش نازل كرده و به كتابی كه پيش از اين فرستاده [از روی صدق و حقيقت ] ايمان بياوريد.
و هر كه به خدا و فرشتگان و كتاب های آسمانی و پيامبران او و روز قيامت كافر شود، يقيناً به گمراهیِ دوری دچار شده است.
كسانی كه ايمان آوردند، سپس كفر ورزيدند، باز ايمان آوردند، و بار ديگر كافر شدند، آن گاه بر كفر خود افزودند، خدا بر آن نيست كه آنان را بيامرزد، و به راهی هدايت كند.
منافقان را خبر ده كه يقيناً برای آنان عذابی دردناك است.
همان كسانی كه كافران را به جای مؤمنانْ سرپرست و دوست خود می گيرند؛ آيا عزت و قدرت را نزد آنان می طلبند؟ يقيناً همه عزت و قدرت فقط برای خداست.
البته خدا [اين فرمان را] در قرآن بر شما نازل كرده است كه: چون باخبر شويد گروهی آيات خدا را مورد انكار و استهزا قرار می دهند، با آنان ننشينيد تا در سخنی ديگر درآيند، [اگر بنشينيد] شما هم [در به دوش كشيدن بار گناه انكار و استهزا] مانند آنان خواهيد بود؛ يقيناً خدا همه منافقان و كافران را در دوزخ جمع خواهد كرد.
آنان كه همواره حوادثی را برای شما انتظار می برند، اگر از سوی خدا برايتان پيروزی رسد، می گويند: مگر ما با شما [در ميدان جنگ ] نبوديم؟ [پس سهم ما را از غنايم جنگی بپردازيد.] و اگر برای كافران بهره ای اندك [از پيروزی ] باشد، به آنان می گويند: آيا [ما كه در ميان ارتش اسلام بوديم ] بر شما چيره و مسلّط نبوديم؟ [ولی ديديد كه ازضربه زدن به شما خودداری كرديم ] و شما را [ازآسيب و زيان مؤمنان ] مانع می شديم [پس سهم غنيمت ما را بدهيد.] خدا روز قيامت ميان شما داوری می كند؛ و خدا هرگز هيچ راه سلطه ای به سود
