ترجمه قرآن كريم، ص: 113
و آنچه ميان آن دو قرار دارد، فقط در سيطره خداست، و بازگشت به سوی اوست.
ای اهل كتاب! بی ترديد رسول ما پس از روزگار فترت و خلأ پيامبران به سوی شما آمد [و آنچه را مورد نياز دنيا و آخرت شماست ] برای شما بيان می كند كه [روز قيامت در پيشگاه خدا] نگوييد: برای ما هيچ مژده دهنده و بيم رسانی نيامد، يقيناً مژده دهنده و بيم رسان به سويتان آمد؛ وخدا بر هر كاری تواناست.
و [ياد كنيد] هنگامی كه موسی به قومش گفت: ای قوم من! نعمت خدا را بر خود ياد كنيد، آن گاه كه در ميان شما پيامبرانی قرار داد، و شما را حاكمان [بر ديگران ] قرار داد، و به شما نعمت های ويژه ای داد كه به هيچ يك از جهانيان [روزگارتان ] نداد.
ای قوم من! به سرزمين مقدسی كه خدا برايتان مقرّر فرموده در آييد و [به گناه و سرپيچی از فرمان های حق ] بازنگرديد كه زيانكار می شويد.
گفتند: ای موسی! مسلماً در آنجا مردمی زورگو و ستم گر قرار دارند، و ما هرگز وارد آنجا نمی شويم تا آنان از آنجا بيرون روند، چنانچه از آنجا بيرون روند البته ما وارد خواهيم شد.
دو مرد از كسانی كه [از خدا] می ترسيدند و خدا به هر دو نعمتِ [معرفت و ايمان و شهامت ] داده بود، گفتند: از اين دروازه به آنان يورش بريد، چون به آنجا درآييد يقيناً پيروزيد؛ و اگر مؤمن هستيد بر خدا توكل كنيد.
گفتند: ای موسی! تا آنان در آنجايند، ما هرگز وارد آنجا نخواهيم شد، پس تو و پروردگارت برويد [با آنان ] بجنگيد كه ما [تا پايان كار] در همين جا نشسته ايم.
