ترجمه قرآن كريم، ص: 9
نعمت های آن هر چه خواستيد فراوان و گوارا بخوريد و از دروازه [شهر يا درِ معبد] سجده كنان درآييد و بگوييد: [خدايا! خواسته ما] ريزش گناهان ماست، تا گناهانتان را بيامرزيم و به زودی [پاداش ] نيكوكاران را بيفزايم. 58
ولی ستمكاران، سخنی را كه [بيرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنی ديگر تبديل كردند [به جای درخواست ريزش گناهان، درخواست امور مادی نمودند]. ما هم بر ستمكاران به سبب آنكه همواره نافرمانی می كردند، عذابی از آسمان فرود آورديم.
و [ياد كنيد] آن گاه كه موسی برای قومش درخواست آب كرد، پس گفتيم: عصايت را به اين سنگ بزن در نتيجه دوازده چشمه از آن جوشيد به طوری كه هر گروهی [از دوازده گروه بنی اسرائيل ] چشمه ويژه خود را شناخت.
[و گفتيم:] از روزیِ خدا بخوريد و بياشاميد و تبهكارانه در زمين آشوب بر پا نكنيد.
و [ياد كنيد] هنگامی كه گفتيد: ای موسی! ما هرگز بر يك نوع غذا صبر نمی كنيم، بنابر اين از پروردگارت بخواه تا از آنچه زمين می روياند از سبزی و خيار و سير و عدس و پيازش را برای ما آماده كند. [موسی ] گفت:
آيا شما به جای غذای بهتر، غذای پست تر را می خواهيد؟! [اكنون كه چنين درخواست ناروايی داريد] به شهری فرود آييد كه آنچه خواستيد، برای شما آماده است. و [داغِ ] خواری و بيچارگی بر آنان زده شد و به سبب خشم خدا دچار سقوط معنوی شدند؛ اين [خواری و سقوط] به خاطر آن بود كه آنان همواره به آيات خدا كفر می ورزيدند و پيامبران را از روی ستم می كشتند؛ اين [كفرورزی و كشتن پيامبران ] به علت آن بود كه [از فرمانِ من ] سرپيچی نمودند و پيوسته [از حدود حق ] تجاوز می كردند.
مسلماً كسانی كه [به ظاهر] ايمان آوردند، و يهودی ها و نصرانی ها و صابئی ها هر كدامشان [از روی حقيقت ] به خدا و روز قيامت ايمان آورند و كار شايسته
