ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 105

پيش از بعثت، و نيز بر خاندان او كه بهترين انتخاب شدگان و برگزيدگان و نيكانند. خديا! درهای روز را با كليدهای رحمت و رستگاری به روی ما بگشا، و بر من از بهترين لباسهای هدايت و صلاح بپوشان، به عظمتت در آبشخور قلبم چشمه های فروتنی را بجوشان، و در برابر هيبتت از گوشه های ديگانم رودهای اشك سوزان جاری ساز، و مرا از بی پروايی و نادانی به مهارهای قناعت و خواری ادب فرما. خدايا اگر رحمت تو با توفيق نيكو از ابتدا شامل حال من نبود چه كسی رهنمای من به سويت در اين راه روشن می بود؟ و اگر مهلتت مرا تسليم آمال و آرزوهای باطل كند آنگاه چه كسی لغزشهايم را از فروافتادن در هوای نفس جبران می كند؟ و اگر به هنگام جنگ با نفس و شيطان ياريت مرا واگذارد اين يارين نكردنت مرا در آغوش رنج و محروميت اندازد. خدای من، می بينی كه به پيشگهت نيامدم مگر از جهتی كه نسبت به رحمتت اروزها داشتم، يا چنگ نزدم به اطراف رشته استوارت مگر آنگاه كه گناهانم مرا از خانه وصال تو دور ساخت، پس چه بد مركبی است مركب خواسته های باطل كه نفسم بر آن سوار شده، وای بر اين نفس كه گمانهای بی مورد و آرزوهای نابجايش با همه زشتی در برابرش زيبا جلوه كرده! و مرگ بر او كه سرور و مولايش جزات نموده! خدايا با دست اميد در رحمتت را كوبيدم و از كثرت هوسرانی ام به پاهندگی به سويت گريختم و به كناره های رشته استوارت انگشتان محبّتم را آويختم. بار خدايا از آنچه در گذشته مرتكب شدم، از لغزش و خطايم چشم پوشی كن و از درافتادن به جامه تنگ گناه رهايم ساز كه به يقين تويی سرور و مولا،