ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1061

شوقشان را، و باور مؤمنان و توكّلشان را، و اميد نيكوكاران و نيكوكاری شان را، خدايا از تو می خواهم پاداش شاكران، و مقام مقرّبان، و رفاقت پيامبران را، خدايا از تو می خواهم ترس كاركنان برايت، عمل بيم داران از حضرتت، و خشو عابدان درگاهت، و يقين متوكّلان بر ذاتت، خدايا به حاجتم دانايی بی آنكه آموخته باشی، و تو به برآوردنش بدون هيچ زحمتی توانايی، و تويی كه هيچ سائلی خسته ات نكند، و عطابخشی از تو نكاهد، و گفتار گوينده ای به ستايشت نرسد، تو چنان كه خود می گويی، و برتر از آن كه ما می گوييم، خدايا برايم گشايش نزديك و پاداش بزرگ و پرده پوشی زيبا قرار بده، خدايا تو می دانی كه من با وجود ستم بر نفسم، و زياده روی به زيان خوشتنم، برای تو ضدی و همتايی و فرزندی برنگرفتم، ای كه درخواستها او را به اشتباه نيندازد، و ای كه چيزی از چيزی سرگرمش نكند، و نه گوش دادنی از گوش دادنی ديگر، و نه ديدنی از ديدنی ديگر، و اصرار اصراركنندگان به ستوهش نياورد، از تو می خواهم در اين ساعت از جايی كه گمان می برم، و از جايی كه گمان نمی برم به من گشايش دهی، تو استخوانها را زنده می كنی درحالی كه پوسيده است، زيرا تو بر هرچيز توانايی، ای كه سپاسم برای او كم شد ولی محرومم نكرد، و خطايم بزرگ شد ولی رسوايم ننمود، و مرا بر انجام گناهان ديد ولی دست رد به سينه ام نزد، و مرا آفريد برای آنچه مرا برای آن آفريد ولی رفتاری غير از آنچه برای آن آفريد انجام دادم، پس چه خوب مولايی هستی تو ای آقای من، و بد بنده ای