ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1100

بيت الخلاء می شود بگويد: بسم اللّه، اعوذ باللّه من الرّجس النجس الخبيث المخبث الشّيطان الرّجيم.

مؤلف گويد: كسی كه می خواهد حافظه اش زياد شود، مسواك كند، و روزه بگيرد، و قرآن بخواند، به ويژه آية الكرسی را، و ادامه دهد خوردن مويز را در ناشتا، به ويژه اگر سرخ و بيست ويك دانه باشد، اين كارها برای فهم و ذهن و حافظه سودمند است، و نيز خوردن حلوا و گوشت نزديك گردن گوسفند، و عسل و عدس نيز باعث تقويت حافظه هستند، نقل شده: از دواهايی كه به تجربه رسيده آن است: كه كندر و سعد و شكر طبرزد را مساوی با هم گرفته و نرم بكوبند و مخلوط كنند، و روزی پنج درهم بخورند، البته سه روز پی درپی بخورند، و پنج روز ترك كنند و به اين صورت ادامه دهند، و هر روز پس از نماز صبح، پيش از آن كه سخن بگويند بخوانند: يا حیّ يا قيّوم فلا يفوت شيئا علمه، و لا يؤده.

و نيز به دنبال نمازها بخواند دعای: سبحان من لا يعتدی علی اهل مملكته

را، و نيز بخواند نمازی را كه در باب دوم برا تقويت حافظه نقل كرديم [صفحه 991] و غير ذلك، و نيز اجتناب كند از اموری كه سبب نسيان می شود مانند: خوردن سيب ترش، گشنيز سبز، پنير پس خورده موش، بول كردن در آب راكد، خواندن سنگ قبور، عبور از بين دو زن، دور انداختن شپش زنده، نگرفتن ناخنها، ترك قيلوله [خواب نميروز]، كثرت معاصی، بسياری ناراحتی ها و اندوهها در امر دنيا، كثرت اشتغال و دلبستگی ها، چشم دوختن به اعدامی بر بلای دار، عبور از ميان قطار شتر.

چهلم: ابن فهد از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده: هر دعايی كه پيش از آن تمجيد نباشد ابتر [بی ثمر] است، او تمجيد است سپس ثنا، راوی گفت كمتر چيزی كه از تمجيد كفايت می كند چيست؟ فرمود:

خدايا تويی اول، پيش از تو چيزی نيست، و تويی آخر، پس از تو چيزی نيست، و تويی ظاهر برتر از تو چيزی نيست، و تويی باطن و رأی تو چيزی نيست و تويی عزيز و حكيم

پايان