ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 943

حال خوابيدن با طهارت باشی و از گناهان توبه كنی، و دل خود را از همّ وغم دنيا فارغ سازی، و هنگام مرگ و تنها و بی كس خوابيدن در قبر را ياد آری، و وصيّت خود را نوشته زير بالين خود گذاری، و در نيّت برخاستن برای نماز شب باشی، زيرا افتخار مؤمن و زينت او در دنيا و آخرت خواندن نماز در پايان شب است. در وقت خوابيدن، سوره «توحيد» و سوره «تكاثر» و آية الكرسی می خوانی، آنگاه سه مرتبه می گويی: ستايش خدای را كه برتر شد و چيره گشت، و ستايش خدای را كه باطن شد و آگاه گشت، و ستايش خدای را كه مالك گشت و توانا شد، و ستايش خدای را كه مردگان را زنده می كند و زندگان را می ميراند، و او بر هر چيز تواناست. پس تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را می گويی، و بر طرف راست، به شكل مرده كه در قبر گذاشته می شود می خوابی، اما خوابيدن به صورت محتضر [يعنی كسی كه مشرف به مرگ است ]. شيخ ما ثقة الاسلام نوری در «دار السلام» فرموده: آن را در هيچ خبر و اثری نيافتم، آری غزالی آن را ذكر كرده، و شك نيست كه رشد و هدايت در مخالفت با رأی اوست. اگر خواستی برای نماز شب يا غير آن، بيدار شوی. ولی از غلبه خواب برخود می ترسی، آيه آخر سوره «كهف» را بخوان: بگو جز اين نيست، كه من بشری مانند شمايم، به سوی من وحی می شود، همانا معبود شما يكی است، پس كسی كه به ديدار پروردگارش اميدوار است، بايد عمل صالح انجام دهد، و در عبادت پروردگارش، احدی را شريك نسازد.

از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده: هيچ كس در وقت خوابيندن، اين آيه را نمی خواند، مگر اينكه بيدار می شود، در ساعتی كه می خواهی بيدار شود، و اگر از عقرب و جانروان ديگر می ترسی، اين دعا را بخوان، كه حضرت باقر عليه السّلام سلامتی خواننده آن را از شرّ عقرب و حشرات تا وقت صبح ضامن شده است:

به كلمات كامل خدا، كه نيكوكار و بدكار از آنها نمی گذرد، پناه می برم، از شرّ آنچه آفريد، و از شرّ آنچه پديد آورد، و از شرّ هر جنبنده ای كه خدا گيرنده مهار آنهاست، به درستی كه پروردگار من به راه راست است.