درمان گری با قرآن، ص: 45

معاند باشد كه خود پروردگار هم صدايش را به گوشش برساند، بيدار نمی شود.

يك بار يكی از ياران اميرمؤمنان (ع) يك آه كشيد. حضرت (ع) فرمودند: تو پول نگرفتی؟ گفت: چرا علی جان! من پول گرفته ام، ششصد درهم. حضرت (ع) فرمودند: چرا آه كشيدی؟ گفت: آقا جان! من رفتم از برادرم خداحافظی بكنم كه بيايم در ركاب شما بجنگم و برادرم را هم بياورم، ولی ديدم برادرم مريض است. برادرم گفت: ای كاش! من بدن سالمی داشتم و با تو می آمدم و علی (ع) را ياری می دادم. حضرت (ع) فرمودند: اين ششصد درهم را بردار و ببر برای برادرت؛ كسی كه نيتش با ما بود، انگار كه او در جبهه با ما بود.

چرا وقتی آدم می تواند همه نيت هايش را پاك قرار بدهد، ميلش را پاك قرار بدهد، اراده اش را پاك قرار بدهد، چنين نكند و به دنبال ميل های نجس و اراده های ناپاك برود. اين يك روشنگری خداست.

خدا آنچه را برای انسان مجهول است، درباره آن درقرآن روشنگری كرده است، و آنچه هم برای انسان قبول نمودنش، مشكل است و تحقّق پيدا