عنايات امام عصر(عج)، ص: 19

حضرت حركت می كردم و بين ما سكوت حاكم بود. ناگهان مولايم برگشت و به من گفت: اصبغ! تا كجا حرف من را گوش می دهی؟ گفتم: آقا! امر كن پشت سری را بزنم، شمشير لختم را برمی كشم و او را می زنم. اول گردنش را می پرانم، بعد هم می روم ببينم كه او كيست؟ اگر ديدم، پسرم است، به خدا قسم! ذره ای از عشقم به تو كم نمی شود و در دلم خوشحال می شوم كه من حرف علی (ع) را گوش كرده ام.

از ما اطاعت كنيد؛ با فرهنگ ما خو بگيريد؛ حلال و حرام ما را رعايت كنيد.

اتصال به معرفت، محبت و ولايت باعث می شود گناهان آدم بخشيده بشود. من نمی دانم كدام زاويه بخشش خداوند را برای شما بگويم؛ نه من طاقت آن را دارم كه برايتان آن لطايف و ظرايف مغفرت را در اين زمينه بگويم، و نه فرصت زيادی در اختيار است كه بگويم خداوند متعال با وابستگان به اهل بيت: در دنيا و آخرت چه می كند. به راستی، نمی دانيم كه خداوند متعال با ما چه می كند.