فراز 3 از دعای 10 ( فقیرترین فقرا در درگاه الهی )

اى بنده نواز بى‌نياز، اينك اين مائيم كه در دست قدرت تو سرافكنده‌ايم. و اينك همچون من هيچ نيازمندى آرزومند تو نيست. پس اى خطابخش پوزش پذير، نياز و حاجت ما درياب، و ما را از پيشگاه رحمت و كرمت نوميد مگردان، كه اگر به ما لطفى نكنى، نگونبخت‌تر از ما نيست. از اينرو آنكس كه به تو اميد بسته از تو احسان جسته، و اگر نوميدش سازى و به الطافت خودت او را ننوازى، چه بدبخت و بدفرجام خواهد بود.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.