فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

بار خدايا به سوى آمرزش تو آمده‌ام، و به عفو و بخشش تو آهنگ نموده‌ام، و (از گناهانم) به گذشت تو مشتاقم، و به احسان تو اعتماد دارم، در حالى كه چيزى (گفتارى) كه موجب آمرزيدن تو گردد در من نيست، و نه در كردارم چيزى (طاعتى) است كه به سبب آن سزاوار عفو تو باشم، و پس از اينكه بر زيان خود (به اين اقرار) حكم كرده اعتراف نمودم براى من چيزى جز احسان تو نيست، پس بر محمد و آل او درود فرست و بر من نيكوئى كن‌

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.