فارسی
شنبه 03 آذر 1403 - السبت 20 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه



فراز 4 از دعای 3 ( جبرئیل امین وحی )

وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
و جبرئيل كه امين بر وحيت، (و) فرمانروا در ميان اهل آسمانهايت، (و) صاحب مقام در پيشگاهت، (و) مقرب درگاهت مى‌باشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
ما احسن ما اثنى عليك ربك: «ذى قوه عند ذى العرش مكين، مطاع ثم امين»، فما كانت قوتك، و ما كانت امانتك؟ فقال: اما قوتى، فانى بعثت الى مدائن لوط و هى اربع مدائن، فى كل مدينه اربعمائه الف مقاتل سوى الذرارى، فحملتهم من الارض السفلى حتى سمع اهل السماوات اصوات الدجاج و نباح الكلاب، ثم هويت بهن فقلبتهن. و اما امانتى: فانى لم اومر بشى فعدوته الى غيره.
(خداوند چه نيكو تو را ستوده كه فرموده: «صاحب قدرت است، در نزد صاحب عرش داراى قرب و مقام است، فرمانروائى دارد، امين است»، نمونه‌اى از قدرت و امانت خود را بيان كن. جبريل در پاسخ گفت: اما نمونه‌ى قدرت من اين كه: مامور نابودى شهرهاى قوم لوط شدم، و آن چهار شهر بود، در هر شهر چهارصد هزار مرد جنگجو وجود داشت به جز فرزندان آنها، من اين شهر را از ميان برداشتم و به بالا بردم تا جائى كه فرشتگان آسمان صداى حيوانات آنها را شنيدند، سپس به زمين آوردم و زير و رو كردم! و اما نمونه‌ى امانت من اين است كه هيچ دستورى به من داده نشده كه از آن دستور كمترين تخطى كرده باشم.)
مجمع‌البيان، ج 10، صفحه 446. الدرالمنثور، جلد آخر. تفسير نمونه، ج 26، ص 194


انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - حسن ممدوحی کرمانشاهی - سید احمد فهری - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد تقی خلجی - محمد علي مدرسی چهاردهی - ابراهیم سبزواری - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^