خدايا! بر ذمهى من وبال حقوقى است كه آنها را به ياد دارم و برخى را فراموش كردهام ولى همهى آنها در برابر چشم تو كه خواب بدان راه ندارد مخفى نيست، و علم تو كه فراموشى در آن نيست بر آنها احاطه دارد، پس در مقابل آنها به صاحبانش عوض عطا فرما و وزر و وبال آنها را از دوش من بردار و سنگينى آنها را سبك گردان و مرا از اين كه به مثل آنها نزديك شوم بازدار.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.