بار خدايا به درگاهت توبه مىكنم از آنچه مخالف خواستهات بوده، يا بيرون از دايرهى دوستىات مانده، از هر خاطره بد كه در دلم گذشته، يا نگاه آلوده كه چشمم مرتكب شده، يا سخن نابجا كه بر زبانم روان گشته، توبهاى كه يك يك اعضايم از مجازاتت به سلامت مانند و از خشم دردناكت- كه ستمگران از آن ترسند- در امان باشند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.