تا مگر كسى از آنان- در سايهى رحمتت- بر بدى موقعيتم رحم آورد، يا بر زشتى حالم رقت نمايد، آنگاه از جانب او دعائى به من برسد كه از دعاى من در آستانت شنيدنىتر، (و به استجابت، نزديكتر) باشد، يا شفاعتى دست دهد كه نزدت از شفاعت من، استوارتر به شمار آيد، تا به بركتش نجاتم از خشمت، و دستيابىام به خوشنوديت حاصل گردد.