خدايا! پس همانگونه كه امر به «توبه» نموده و قبول آن را ضمانت فرمودى، و به دعا ترغيب كرده و وعدهى پذيرش دادى، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و توبهام را بپذير، و به نااميدى از رحمتت، بازم مگردان، كه اين توئى كه بخشندهى گنهكارانى، و بر خطاپيشگان كه از صميم دل، به سويت باز گردند مهربانى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.