پس در حاليكه از گناهان خرد هلاككننده، و از كارهاى بزرگ تباهسازنده بود، به سوى تو مىگريختم، مرا به زمين زد، تا چون به نافرمانى تو نزديك شدم، و به بدى كردارم خشم تو را سزاوار گشتم، عنان حيله و فريب خود را از من برتافت، و با سخن كفر با من روبرو شد، و از من بيزارى جست و پشت به من كرده و برفت، پس مرا در بيابان گمراهى براى خشمت تنها گذاشته و به درگاه انتقام كيفر تو رانده شده وارد ساخت،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.