فراز 19 از دعای 32 ( بیم و امید الهی )

بار خدايا، اين جايگاه كسى است كه به خاطر نفسش شرمنده‌ات گشته، و اكنون بر خويش خشم گرفته، و دل به تو بسته، و با دلى شكسته، گردنى فرو افتاده، پشتى از بار گناهان خميده، با دلى اميدوار به تو و ترسان از تو، در پيشگاهت ايستاده.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.