و پناه به تو مىبرم از كژدمهاى آن كه دهان گشودهاند و مارهاى نيش برآورده، و نوشيدنى آن كه دل و امعاى ساكنان را پاره پاره مىكند و قلب آنها را از جاى برمىكند، و از تو مىخواهم كه مرا راه نمائى به آنچه مرا از آتش دور مىگرداند و آن را مىراند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.