خدايا، به تو پناه مىبرم از عقربهاى دهان گشودهاش، مارهاى نيش زنندهاش، آن شرابش كه دل و رودههاى ساكنانش را پاره پاره مىكند و قلبشان را از جاى مىكند خدايا، از تو راهى مىخواهم كه از آتش دورم سازد و واپس دارد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.