تو آن خداوندى كه درى از عفو خود براى بندگان خويش گشودهاى و نام آن را توبه نهادهاى، و از كلام آسمانى قرآن براى هدايت مردم به سوى آن در راهنمايى قرار دادهاى كه هرگز آن را گم نكنند (و از درگاه عفو تو درى
برنگردانند)، و تو خود- كه نامت مبارك و فرخنده باد- گفتهاى:«به پيشگاه خدا توبه كنيد، توبهاى پاك و بىآلايش به اميد آن كه پروردگارتان گناهان شما را بپوشاند و شما را در باغهايى (از بهشت) درآورد كه (در پاى آنها) رودهايى (از آب گوارا) جارى است».