فراز 27 از دعای 45 ( همدمی که نبودش انسان را به وحشت اندازد )

سلام بر همدمى همانند تو كه به گاه آمدنت با ما انس گرفتى و مايه‌ى شادى و شرور شدى و به هنگام رفتنت به هراس دچارمان كردى و اسباب غمگينى (خاطر) ما را فراهم آوردى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.